Het volk: christen werkmansblad

861 0
27 January 1917
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 27 January. Het volk: christen werkmansblad. Seen on 21 May 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/125q815w6d/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

* ïevcn en-Twialigsle Jaar. — H. 22. godsdieust — Hulsiezln — Elgecdom 1 Zaterdag, 27 Januari 1917 ^ Aile briefwisselingen vracht-Vrjj te zenden aan Aug. Van Iseghem, uitgever voor de naaml. maatscli. « Drukkerij Het Volk», ileersteeg, n° 16, Gent. Bureel voor West-Vlaandereni Gaston Bossuyt, Recolletten-ltraat,ld, Kortrijk. HET VOLK Men schrijft in î Op aile postkantoren aan 10 fr. per jaar. Zes maanden fr. 5.00. brie maanden fr. 2,50. Aankondigingen : Prijs volgens tarief. Voorop to betalen. Recbterlijke herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende brieven worden geweigerd. TELEFOON N° 137, Gent. Verseîvîjnl O inaa! per week CHRISTEN WERKMANSBLAD 3 Centiemen t*et nummex* Brie uiîsteksaâs ïroawcn. De Vrouwenbond, lokaal Kuiperstraat, Gent, o der de wijze hoede van Z. E. H. Pastoor ruyt geplaatst, met een k:iap vrouwelijk bestuur, heei't de tweede reeks der vooi-drachten van 't winterseizoen geopend, dinsdag laatst. M. Eyienbosch sprak over Drie uit-stekende Vrouwen. Door deze te doen ken-nen, wenschte hij het doel te bereiken dat de vrouwen hare heldinnen van dezen tijd en uit ons land zouden leeren waar-deeren en huldigen door woord, schrift en zang, en hare voorbeelden op prijs stellen om haar, ieder volgens vermogen en gaven, na te volgen. Spreker greep daarom uit de le-vensgeschiedenis van Constance Teichman, Zuster Amala en onzer eerste vorsiin, Louise-Marie. Zijn woord werd door gepaste zangen begeleid door Juf-frouwHele: a Mat en de zangaîdeeling van het Patioonschap van H. Kerst, onder het bestuur van Jufïrouw Verschraegen. Wat de v o or drac ht ge v er leerde over Louise-Marie en Zuster Air al i a, schijnt ons nuttig mede te deelen, doordat laatst-genoemde geheel onbekend en eerstge-noemde te diep in h t vergeetboelc ligt. Constance Teichman is beter gekend. Over haar is, in tijdschriften en in een boek van drie honderd biadzijden, ge-sclireven : In hare voorbeeldige jeugd vatte ze 't gedacht op gasthuisnon te worden. Ze werd het niet en dusdanig kon ze beter en op een breedcr veld hare fijnegeestesgaven en 't kruim haar s harten geven aan de kranken, de choleralijders, de gokwetsten bij den Fransch-Duitschen oorlog te Sarrebruck en te Cambrai; — ze kon doox hare zoo schoone stem de muziekkunst verheerlijken; de kunste-naars, zooals Benoit en Tinel, bijstaan door liarcninvloed,—want ze was dochter van wijlen den gouwheer der provincie Antwerpen ; ze kon helpen deze groote Vlaamsche meesters baan te doen breken. En ailes wat Constance Teichman àan-ving — dat straalt uit hare schriften — was uit loutereliefde Gods en tôt zijne ver-heerlijking. ZUSTER mSAL1A (In de wereld Juffrouw Vander Stegsn, overste der eerste karavaan der Licfde-zuslers in Congo.) De dagbladen van 2 Juli 1913, meldden op hunne laatste bladzijde, onder rubrieli B ut g ers ta n d van Gent », het overlijden van : « Marie Vander Stegen, 61 jaar oud. kloosterzuster, ter stede. » Punêtum, amen. Niets meer, niets min Nochtans, wie zijn wij, ten aanzien diei vroaw,die he] diiaî lige liefdezus ter Amalia. eerate Mo e der-Overste van de allereerstc karavaan der Zusters van Liefde in Congo, geboren te "Wetteren den 29 Februari 1852. Ze was 36 jaar oud, als ze in 't kloostei trad te Ge t, in de Molenaarstraat. Om op dien ouderdom een wit mutsken en eene pelerine te gaan aantrekken, is ei moed en bovenal veel nederigheid. noodig. 'i Zijn de . Wje groote karalctertrekken van Zusier Amalia. Moed, want de reden die jufïrouw Vander Stegen naar 't kloogtei dreef was hare liefde tôt de missiën.die voor hare intrede niet in 't werkgebied dei Zusters van Liefde waren. Nederigheid, want al behoorde ze toi don welhebbenden burgerstand — haai broeder is geneeslieer te Wetteren —- ze daalde tôt de laagste en moeilijkste be-diening van 't kloosterleven : de mi s si en Den 10 December 1888 gekleed, 't jjaai nadien op denzelfden datum geprofest vertrok Zuster Amalia aan 't hooîd var negen harer gezellinnen uit Terneuzer met de stoomboot Ella Woerman, 7 December 1891. De naroea der negen heldinnen moeter gekend zijn, wij moeten ze tegelijkertijc als hare Overste vereeren bij 't nage slacht. Ziehier die na men : De Backer Marie (zuster Damania) geboren te Moustier, den 13 Augusti 1854) Veiblijft in Congo. De Bolster Theresia (zuster Marie) geboren te Denderleeuw, den 27 Decem ber 1861. Weer vertrokken naar Cong in 1913. De Keyser Marie (zuster Vincent; geboren te EeMoo, den 23 November 185£ Vt»blijft te Bergen. Hellebaut Clara (zuster Josepha), ge borente Zulte, den 23 April 1868, bestuur thans het hospicie Canfyn, te Ronsse. De Mulder Elodie (zuster Afrikana geboren den 7 Maart 1868, te Sottegem Verblijft te Melle in tarifas. Maeyaert Leonie (zuster Christine* geboren te Wyngene, den 13 Mei 186Ê Overleden te Banana, (het eerste bloe meken van Congo), den 10 Februari 189c De woorden die ze sprak vôôr ze stierf « O, wat ben ik gelulckig mijn leven t mogen offeren voor de beschaving va Congo. » Van Wynsberghe Julienne (zuste Stephania), geboren te Biankenbergi den 13 Juli 1861, overleden te Moanda, als overste dier missie. Verders Zusters : Zuster Godefrida van Mudelheim (Beieren) en eer.e Zwitsersche zuster, overleden te Kinkanda, in 1900. Als de stoomboot Ella Woerman met de karavaan uitTerneuzen vertrok,luid-den de klokken een jubelzang; vrienden en verwanten riepen een snikkend vaar-wel toe aan hen, die zij misschien nooit zouden weerzien; kalm en glîinlachend, met tranen in de oogen stonden de Zusters op 't dek; terwijl de boot van wal ging, knielden zij neder om vanhun welbeminden vader het laatste te ontvangen dat hij hun geven kon : Godes zegen. Met liet kruis op het voorhooîd en het kruis in het hart, vaarden zij naar de wij de zee toe, om het kvuis te gaan planten waar het nog nooit zijne liefdestralen had verspreid. Den 13 Januari kwam de karavaan, onder 't geleide van pater Huberlandt, te Moanda, op den missiegrond toe, waar een huis was voorbestemd. Bij hunne aankomst hieven de Zusters Maila's danklied, het Magnificat aan. Moanda ligt aan de kusten van den Atlantischen Oceaan. Doch, dààr te zijn, beteekende niet dat ze thuis waren en seffens hand aan den ploeg kon den slaan. In den begiune hâdden de Zusters noch kinderen noch zieken. Moeder Amalia verdeelde de werk-zaamheden der zusters-zëndelingen. De eene werd gelast met het bakken, do andere met de kêuken, eene derde kreeg, na veertien dagen, de verzorging van drie meisjes Mulaten, die hun toegezonden waren. Ailes was haar vreemd : de grond, de planten', de groenten, de boomen, en met dat ailes moesten ze, om doelmatig te werken, hun proèftijd doen. Met de Afrikaansche plagen waren ze echter eerder bekend dan met de Afrikaansche inwoners. Den 15 Maart 1892, dus twee maanden na hare aankomst in Congo, moesten moeder Amal'.a en zuster Damania in hangmat gedragen worden ten gevolge van pijnlijke wonden aaji de voeten, toen vijî der zusters zich naar Kinkanda begaven om de zieke arbeiders van den ijzérénweg te gaan verzôrgen. Den 23 derzelfde maand werden de zusters afgehaaïd en per boot van Matadi vervoerd naar een hospitaal, doch moeder A.malia zou er geen bezit van nemen. Zij werd ziek en in Mei reeds keerde ze terug naar Moanda. Bij brief van 22 Maart 1892, schreef zuster Elisa naar het Moederhuis te Gent om bijstand. En ze schetst ons enkexe bijzonderheden over het nieuw verblijf in Congo. Vanwege de blanken en de ambtenaars van Congo mochten ze zich beloven over uitmuntende behandeling en voorkomendheid.Doch,voegde ze erbij : < Nevena die rozen zijn er ook doornen; ils wil spreker, vervolgt ze, over de insecten en roof-dieren. Den eersten dag onzer aankomst sloop een luipaard ons huis rond. Enkele dagen later werd een ehristen, voorloopig in onzen diunst geheeht, aan de hant door een ssorpioen gebeten.Haaien en krokodillen veitoonen zieh bij dé vleet iu de waters der zee. Het is gebeurd dat onze nçgerin-nen door die leelijke hagediaaen vastgenomen. worden, die zich sehuw-weg aan de kust ver-tooAon als ze bezig zijn met het linnen te waa-sch.cn.» Denkt niet, vervolgt de Zuster, dat we daar zeer bang om zijn. Mogen we niet gelukkig wezen iats te lijden voor onzen Goddelijken Meester. » Op Sinkendag 1892 kwam Mgr StiJIe-mans zijn zegen schenken aan de tweede karavaan Zusters van Liefde, die 's an-derendaags met dezelfde boot Qlla Woerman naar Congo trok. Daaronder treffen we zuster Godelieve aan, die in eene merkwaardige briefwisseling, ver-schenen ter drukkerij Siffer, hare lot-gevallen en die van hare medezusters schetst. , Moanda en Nemlao waren toen twee residentiën, op drie uren afstand van elkander gelegen. Moeder Amalia verbleef nu eens hier, dan eens dààr, de zusters > door haar voorbeeld en liare raadgeving • besturende. Nieuwjaardag van 1913 liep heel treurig af voor de zusters. Hare • overste had, sedert den vooravond, zulke " zware koortsen, dat men vreesde, dat zij 3 't jaar 1893 in de eeuwigheid zou groeten. Roerloos lcoud lag zij ondçr een berg ' dekens en hoofdpeluwen. «Mâar, schrijft • zuster Godelieve, Sint Pieter, de patroon van Nemlao heeft haar nogmaals terug- " gezonden. 1 » Jammer, dat hij haar geen paar nieuwe beenen gaf; hare wonde is nu '» omringd met gezWelletjes, die hàar eene • verduldigheidskroon vormen : onze Moeder is de toevlucht van aile Afrikaansche > plagen. » De eerste brief, die toekwam in 't T^oe-" der huis der Zusters van Liefde, vanwege • zuster Amalia. dagteekertt van 11 Sep-: tember 1893, waarin haar zieleniévêr e doorstraalt : 1 < De zieleooogsfc alhier vertoont zieh, schrijft ze, rijp en weelderig : Wij zijn ongelukkiglijk niet r ir staat hem bmnen te halen ! Ah ! ware ik nog ii België, waar zoovele heilige priesters en poruien niet weten hoe hunnen iever uitzetten, ik zou hun toeroepen : Komaan, gij die God lief hebt en de ziclen : Millioer en ongelukkigen strekken hunne armen naar U uit en smeeken u hen te ontrukken aan de barbaarschheid en aan Satan.» Van januari 1893 tôt September 1893 beievercle Moeder Amalia zich op buiten-gewone wijze. Eene harer medezusters schrijft 23° Maart 1893 : « Ongeminderd de bezoeken aan de sterven.den, bezorgen we ter Missie eenaantol zieko7 . Alla morgonden, ziun we voor onze rcsidentie een hoop ongelukkigen die onze goede zorgon iiroe-pen, meestal aangetast door zweren en wor.den waarover ge in Europe goen denkbeuld hobt. En in 't opzicht der bekeeringen is de uifeslag sohitterend. » Doch, Moeder Amalia Verlangde naar meerder werkzaamheid, meerdere zelfop-offering.De gelegenheid daartoe werd haar gegeven toen de alom gekende Pater De Deken te Nemlao kwam aankloppen en zegde dat er meer zusters noodig waren teLuluaburg, — waar demissiereeds een begin van bloei hadverworven, —■ dan waar ze verbleven. Vier zusters werden aangeduid om naar Luluaburg te reizen. Moeder Amalia had zich de eerste aangehoden, en daar zij zoo vast in hare sclioenen stond, stemde Pater De Deken er mede in, niettegenstaande hare gebrekkige ge-zondheid.De eerste reis der Zusters van Liefde naar het hartje van Congo is breedvoerig beschreven in het boek van zuster Godelieve. 't Is buitengewoon belangrijk : « Berg op, berg af, bossohen en struikgewasseii door, rivierèlî oT/er — 't zij op den rug van een neger getild, 't zij in prauw — in hangmat als de koorts hun bezoeht of hunne voeten dien^t weigorden, en meestal te voet : zulk een leventje leidden de zer.delingen de eerste veertien dage.n. Na lange, moeilijke dagroizen, onder deblakcnde zon. vonden ze 's avor.ds een strooien huizcken, soms een onvoldoende chimbek « een luehtig paviljoen » waar lakens en dekens de aîwezige muren vervingen, om er op den grond,of in eena hangmat den nacht over to brengen. Dan mochten ze blij zijn aïs de miercn en ander ongedierte hen met vrede lieten. « Vreugde rust zoo heerlijk uit als slaap » zegt zuster Godelieve, na een zulker naehten, en 's anderen-daaga zijn ze weer aan 't klauteren en dalen, moeder Amalia nog 't vlugst van al. » ■yt VaTOlgt-I Do lawsrkîng fan flen Buik&ootoorlog op Enoelanâ. ROTTERDAM, 25 Januari. — Volgnna uit Londen aan de îfieuwe Rotterdamsche Courant gemcld woi'dt, wijdt do maritieme medewerker van het Daily News een lang artikel aan het erestig karakter van den duikbootoorlog. Hij schrijft daarin dat de waarschuwing, welke Jellikoe vôôr eenige weken uitgesproken heeft, niet genoeg in acht gjnomen geworden is. In do leatste 90 dagen zijn 470 schopen in den grond gebôord, waaronder 187 van Engels'ehe nationa-liteit. De opsteller van het artikel geeft toc dat het moeilijk ia de nieuwe duikbooten met hunnen grooten werkingskring te bekanq>eR en zet het publiek aan zelf mede îe werken aan het beitrijden vanhetgevaar, door min irgevoertie luxea-tikelen te gebruiken on te helpen tôt het'opbouwen van meer sehepen. In een lang artikel schrijft het Daily News zelf over hetzelfde onderwerp : Terwijl Duitsch-land de schepen in don grond boort, bouwcn wij, il, een oogenblik op hetwelk wij zooveel schepen mogelijkzoudcr.vervaardigen,nict genoegom het rtusachtig verlies goed te maken. Wij bouwon veel min dan in normal en tijd en zulks om dezelfde redenen, w^arom wij ook min levensmid-delen in ons eigen land planten,namelijk omdat wij niet over de noodige arbeidskrachten be-sehikken- Sehepen meteenen inhoud van 100.000 ton wachten op hunne gereedmaking. Men neemt aan.datwijin Juli 700.000 ton kuuèn laten van atapel loopen, en zoo wij ons voldoende willen weren tegen een on Duitschen aanvej, dan moeten wij deze schepen ook ten allen prijze gereed brengen. Zulks lcan cehter ail een gesehieden zoo wij aile btvoegde arbeiders, die uit het léger of eldera geweerd zijn, voor den scheopsbouw gebruiken. Volk en loger moeten verzorgd en met voorrand voorzien worden- Duitschland g?at er op los onzen toevoer af te snijdcn. Het is g 'en gcmakkelijk vooruitzieht te zogepralon. Wij moeten dezen uithongeringiioorlog op onza akkers en nog meer op onze schipswerven tegen-werken. BU1TENLAND NEDERLAND. — In de stroek van Préanger, in Nederlandseh-Indië, heoft eene nogal. gewel-dige aardboving plaats gahad. De stolïelijke sehado is bol.aigrijk; onder da iulandseho be-volking werden veel slaclitollurs gema; kt. — De zeevaaristaking. — De att.king van Rotterdam ia r.og niet geëindigd, zo^oals de over-heden het verhoopten. Tijdens aoné vergadering, maandag in de Beurs gehouden, hebben de sta-kers besloten a?.n den arbeid niet te gaan Voor-aleer volledige toegeving b'ikomen te hobbi.n. De sekretaris der werkliedenpea'tij, welke in de vergadering tegenwoordig waa, heeft verklaard dat gaitsch de burgerij dezen strijd goedkeurt. Ten-gevolge dezer staking ilggen er tegenwoordig ocht-en-twintig schepen in de haven var Rotterdam te wachten om te vertrokken — De suikerbeeten. — De minister van land-bouw en handel heeft de landbouwers var-wittigd geen kontrakten voor het leveren van suikerbeeten mot den vreemde aan te gaan- De uitvoer van fiuikerbeeten zal in gecrj geval toe-gestaan worder. — De lederprvjs. — H!et komiteit der vereeni-ging van patroons-sehoenmakers van Neder-land, heeft aan de rogeering een hovig)protcstge-stuu- d tegen den opslag van het leder. De onder-teakenaara kondigon groote vergadtringen aa,n, te houdor den 7 en 8 Februari te Amsterdam en Den Haag. Zij vragen dat de regeering ernstige maatrcgelen zou nemen om in dien toeatar.d te voorzien. ENGELAND. —- Don 23 Januari werd to Manohester het kongres der Engolsche worlc-lioden geop-nd. Het kongres wordt bijgewoond door 700 aîgevaardigd-n van werkliodenver-eeniging-n, ■waaronder miiiister Henderson. Met groote meerderheid werd eene dagorde ge-stemd, de vei'tagenwoardigers der werklieden toolating verleenonde als mt iisters aan 's lands regeerin g doel te nemon. — De Vrouwen. —- Over het toolaten van vrouwei il de vrije beroopen, zooals genees-kundo, reehtsgalaardheid, dagbladschrijVers, enz. en het deebiemen der vrouwen aan de verkie-zingen, schrijft dionaangaande 't volgende : « De \ervanging van vrouwen in beroepen, waar » zij vroeger niet werden t?egelaten, is zeer ver-» gegaan. Een van de belangrîjksto vraagstukken »voor de toskonist houdt verband mot liet nveimogen dezer vrouwen dit Voordeel na den » oorlog te b-ihouden. »Dit vooruitzieht alleen heeft reeds veel » gedaan om de op ubare meenin g over vrouwen-okiesredit te wijzigon, en do houding van het «parlement is in oit opzicht van Veel rrunder ibetoekenis dan die der vakvgreonigmgen. s Onze kracht als volk kan afhang«n van eene sbehooriijke verdeeling der kracht an van al «onze mannen en vrouwen : dan is het niet te »vroog om dit boginsel toe te passen waar het » mogelijk is. ITALIE. — Een bandiet gevangen. — Na een gevecht van 7 uren, waaraan 60 infanterie- on ruiterijsoldaten deelnamen, heeft de gekende bandiet Grisafi zich met zijne bendo moeten overgeven. Sinds eon aental jaren maakte de bandiotde streek van Sciacca op Sicilië onveilij do hoofdman heeft niet minder dan 20 misdaden op zijn gewoten. ROMS. — Hot schip waarmede de nieuwe Pauselijke nuncius Mgr Lauri naar Amerika za vertrekke i, zal de Pauselijke vlag i i top voeren BEIEREN. — Do nieuwe Pauselijke nunciu: bij het Hof van Beieren, Mgr. Avorsa, werc woensdagmiddag door den Koning in pleclitij gehoor ontvangen. TER ZEE. Genève, 25 Jaixuari. — Volgens de Pariizer New York Herald uifc New-York mtldt wn-d de boot Caniun (5Ô49 t.) getorpedeerd. Met) den golfstroom werd aan de Eransohe Noord-kust het lijlc epgeviseht van don kapifc in van eeit grtot Franseh vrachtschip, dat voor zes weken aan de Kanad<,esehe kusten zonk. Verder werden verzonken dû Deenache aehepen Chassie en Marel. De Zweedschc boot Fasta werd door de U-44 aan de Spaensclie kusten verzonken. Londen, 25. Januari. — Lloyels meldt dat de Engalselie vissehersboo.t Luoy verzonken werd. Do Engelaehe visseherabooten Eladys en Star of Thesea zijn waarsahijiilyk verzonken. — Lloyds moldt vereler dat het Engclseh via-sclieravaartuig Ethel en do Hollandsche boot Holland verzonken zijn. De manschappc.n van de Holland werden gerid, De boot Tremendoiir werd door eene onderzteboot verzonken. De bezetti g wera gered. DE «V 69». Bfrlijr, 25 Januari. — De Fo-s.s. Zeitiwg vernejmt uit Amsterelam : Df torpodojager V 69 is erg getroffen, eehter vooral op en oneler dek. De werptoren, de kommandobrug, de reddingsbooten en de kompassen waren in stukken gesehoten. Niettegenstaande dot heeit de boot Ymuiden bereikt op eigen kracht. Het sehip moet niet als verloren aanzien worde n. Boven op dek lagen scht lijken van matrozen en offieieren, met vlaggea lie 'ekt. Bij de laataten zijn twee luitenants en de vlootoverste. Zes zwaar en acht lieht gekwotsten werden in de hosi^italen van Ymuiden onder-gebracht. Bijzonderheden over het treffen zijn niet te bekomen. De offieieren weige_ea al'en uitleg. Volgens laterc beriehten luidt het dat de schepen rond 4 ure 's margers op elkander stootten. Tengevolge der duisternis ia ove* het aantal der schepen niets bepaalds te weten. Het gevecht tusschen da flottiaîjes had plaats ter hoogte der Vlaamsche kusten. De sleeper Villilon bracht V 69 in de haven. Het sehip had twee schouwen, waarvan de achterste afgeachôten waa. Het ligt onder Duitaelie vlag, aan eon der landingsbruggen. OfficleelelefeSeelinien In Vlaandcrea, Frankrijk en Elzas, (DUITSGHE MELDING.) BERLIJN, 25 Januari. — Uit het groote hooîdkwartier : — Legergroep van generaal-veldmaarschalk lcroonprins Rupprechl. — In Artois, tusschen Ancre on Somme, en aan het Aisnefront, nam de artillerie en mijnwerpersbedrijvigkeid van tijd tôt tijd toe. Meermaals kwam het in het voorveld der stallmgen tôt botsingen van verkennersaf-deelingen.Ten Zuidoosten van Berry-au-Bac elrongen Pïuisisclie en Saksisolie troepen in de Fransche graven en keer.den na verbitterd geveoht met 1 officier, 30 gavanganen en twee macliienge-weren terug. — Legergroep van den.Duilschen kroonprins. — Door kraciitig optreden gelukte het twee ver-keiiners van ee.'« Han^overaanuch reserve-iiîfanterieregiment op de Combres-hoogte eene pôsbatelling der Franschen tegenovor vak 3 gelegen, te overvallen en met eon machien-gc-weer in de eigen atelling terug te kceren. In ele Vogezen mislukte bij Hilsenfirst de voor-marsch van eene sterke strooptoehtafdeeling Helder wedor begunstigde wederzijdscho vlie-gersbedrijvigkeid.BERLIJN, 25 Januari, 's aVonds. — Ambte-lijk. —- Op den Westelijken Maasoover hovige ; geveclitsdad.igheid aan den Doodon Man. Elders aan het Westerfront niets wozenlijks (FRANSCHE MELDING.) PARUS, woensdag 24 Janu m. — Ofîieieol: Tijdens don naciit hebben de Franschen eenige geslaagde overvallon uitgevosrd ten 1 Zuiden van Chilly en in Woevre, in de richting van RegneVille. In de streek van La Seile tame-! lijk groote badrijvighaid van patroeljes. Kalnie naeht op de rest van het front. MENGELWERK. 44 De Weflîiwevan des Grafiaker ■— Zal ik kunnen terug komen u bezoeken, u omhslzen met nieuwjaar. op uwen feestdag? — En zelfs dikwijlder, Francina... Laatzien, wat denkt gij van uwe nieuwe weldoeristor? Mevr. do la Saulaie reeht, onbeweeglijk, on-derzocht, bewonâerde en luisterde voortdurend. — 1k zeg... ik zeg dat er in de oogèn van mevrouw droefheid en rechtvaardigheid ligt... Maar ik zal al doen, hoe onwaardig ik ook ben, om hare droefheid te verlichten en Mo'vrouw zal zieh aan mij hechten en dankbaar zijn voor mijne pogingen. Nu nam Mevr. de la Saulaie het woorij : — Mijn kind, door bij mij ltomon te woneij, zult gij het wee'zohhuis nkxt verlat^îi; alfcijd zal er u de deur vah openbîîjven; en iiipést hfet leven dat gij bij mij zult leiden, u té hara vallon, oogenblikkolijk zoudt gij bij uwe oi^te wel-doenster mogen terugkomen... "Mgar wij zulleii elkander goed verstaan, zooals gij zdît zien... — En wanneer gij oud genoeg zult zijn om een huwelijk aan te gaan.hemam de bestnurster, zal mevr. de la Saulaie van u gemaalît hebben Wat wij u hier nooit hadden kunnen geven, waar wij u slechts het naaiwerk kunnen leeren: zij zal van u eene volmaakte vrouw maken, — Binnen eenigo jaren zal mijn hart dat zooveel behoefte heeft om te beminnen, om zich te verkloven, zich zoozeer aan mevrouw gehecht hebben, dat er buiten haar op de wereld niets meer voor mij aal bestaan en dal ik haar nooit meer zal verlatsn». Zoo ik vee; in haar gezelschap zal leoren, zooveel te beter, zii z al hot eerste al het voordeel er uit trekken, ik zal eene schuld betalen... Mevr. de la Saulaie trok Francina tôt zich • en kuste haar het voorhooîd. Daarna zond de bestuursfcer ze terug naar de ■werkplaats. — Wat zegt gij er van ? vroeg zij, wanneer Francina vordwonen was. — Lichamelijk is zij zeer lief, en redolijker-wijze is zij ernstig, vol geneg'enheid. — En vorstandig, beleefd, misscïiien wel wat fier... Niettemin moet zij geleid, misschien ia-gehoudéa worden; maar bij u, gansch alleen, z.1 zij wonderen verricliten... — Hoo kan eene moeder den moed hebben een kind te verlaten, dat reeds gansch klein zoo beminnelijk maest zijn? — Wie weet hëlaas! da ongelukkige! Acht dagen Iator was. Francina bij mevr. de la Saulaie te huis. Na drie mafinden bgdankte deze uiterharte de bestuursj/ôr van het \ve|zeghuis haar zûlk een meisje toevertrouwd te hebb'ei>% AJs moeder had zij zich eene dochter ge-wensclit zoo gehctoj'zaam, zoo oplettend, zoo veïstantlig zoo grîftotelijk. Zij werkte âl|} eefte kleine godin. Nauwelijks was er oèn jaar verloopen of mevr. de la Saulaie en M- 3%&ddk zoijden Voor niets ter wçreld van haàr wilféh schéidèn. Ilàr'e stille vroôlijkheid, liare beminhelijke ingetogenlieid, hare oplettençhejd il) allés was eene nood'zakelijktieid des huizep geworden. Moeder en zoon beminden deze arme ver-la tene weeze; zij tfechtten voor liaar eene nieuwe familie uit te maken. En Francina heclitte zieh innig aan allen met den grootsten oerbied. Lea zegde niets, maar was afgunstig over hare schoonheid welke met de jaren vermeordor-de; ook liet zij geen oogenblik geene gelegenheid voorbij gaan om ze te vernederen. Francina boog dan hot hoofd en wist te vergeven. Nu zal men beter verstaan welke roi Franc:n t speelde in de geheimen der familie de la Sau aia eenige jaren later, en met welke reden zij M. Hendrik beminde met eene zoo oprecht nederige als zuivere liefde. Zeggen wij nog daarbij dat de bestuurster van het weezenhuis van S'Donaat waarschijnlijk meer wist of veronderstelde te weten over het verleden van Francina en hare afkomst dan zij wel had latan blijken aan mevr. de la Saulaie. En misschien juist omdat zij er veel over wist, had zij er aan gehouden liaar te eloen binnendringeninhet midden der familie Wendel-Drouot der brouwerij te Morangen. En dat zonder dat iemand zelfs gissen kon wie zij zijn mocht. Later na vele feiten, zal mon zien welke in-ziehtende bestuurster had, en waarom zij zelf met mevr. de la Saulaie niet duidelijker gespr ken had. In ieder geval kan mon bevostigen dat deze bravo v ouw niet eenmaal dacht aan do gr, oie hoofelzakelijke belangrijkheid welke de_ intrede van Francina vergezelde in de woning van M. Heiyîrik de la Saulaie, in het huis van Le'a, en de brouwerij v'an vader Drouot. Met de boste voôrnemens bezield,traehtte zij eene gedeeltelijke herstelling te be werken eener foiit ten voordeelc van Francina; maar zonder ta Willen, bracht zij lieht, de Btraf in de duisternis-sen, in de ontâarde planten van de misdaden van velu. et Vçtivaigt.)

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Het volk: christen werkmansblad belonging to the category Katholieke pers, published in - from 1891 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods