ONS VADERLAND rpTW *5^ Administrât!®» &■ TEMPERE Drukksr-Wltssvar, IT, rwo (Se yie, CALAIS Belgisch dagblad verschijnende op al de dagën der week FUdactls i J. EÂECKELÂNDY IT, rut Mort*l, OALAI8 ABOXXKMIC&'S'KIV Permsnnd Belsrle l.-R FrsmfcrSJk S.S5 E«seî*)a«^H0ÏÏMï,d 3,50 |»(>r « S.CO » ©.«*0 .*> ^O.OO Men rchrtjre > « Ci»» V«iîcr!an«l » if, rw« «S© Vie, Calais i,-, Eechî dmr, vrij en vrank voor God m volk en land «ÏOACTIKS1 UKKEN. NISUWr TI ZKN»EN RUR MORTIT 17KN RUK CHANTILLY 98 CAUit < ABOITOKMfiNTSPltlJZBK VOOR S©E,S*ATEN 1*451* DESTC ARONNEMCNTEN DIRNP.N MET MINSTKN9 WïttrtCï-B * 10 NUMMIRI INEENS AANQIVRAAQD EN DAQlLIJKt & tl" M#M5RS34*. t.WvJ A-AN KBTZELFCIl ADRE6 GE7CNDEN TE WOROBN ONZE DOODEN LIEFHEBBEN De maand November is voorbij-gegaan, de maand waarin de II. Kerk ons de heririnering aan onze liove dooden terug voor den geest brengt. Onze voorspraak komt de zielen der afgestorvenen ten goede ; en het is zoet voor een geloovig barte, van te mogen bidden hstgeen d« offarende priaster zegt in het heilige misopdragen : « Gedenk o®k, e Heer, uwe dienaren, welke ons zijn voorafg8gaan met het teeken des jeleefs, en nu slapen den slaap des vredes. Aan h^n, o Heer, aan allen die rmsten in Xristo, geef intrede, wij bidden u, in het oord van verkwik-king, van licbt en van vrede. Door Xristus, onzen Heer. » Maar wat ons aangaat.de traurenden, zo© dunklt me dat we ons niet mogen tevreden stellen met eea oppervlakkige, voorbijgaande treurnis, noch met een , ikzuebtiga droefheid over de wrange j aftvézigheid van het beminds wezen ; veeleer moet »ds heele gemoed opgaan in cinliefdevQllebssehauwing hanner deugden, opdat vrij in dnze i&ersoon-lijkheid den goeden invloed opneïnen dien ze levend op oas moestan uit-•efenen.Hat vlaamsehe atreven, na, is een band, een stevige en heilige band van al die j®nge krachten «nzer generatie, die ah eea hoog iieaal in bun boezem dragen bet uitrechten van Ylaanderens kultuurstrijd, de ontkneehting van onze vlaamsehe volksziel, de lurop-beuring' van — laten wj 't harde woord maar zeggen —- ons diepgezonken volk tôt een hosger, edeler, volmaakter,, mensehelijker leven, eindelijk ontdaaiv van aile van al'a vernede- ring, ua aile laaghe.id, van aile Die broederband maakf. van ons een familie, van jongeliagen van ôost en West, jo*gelingen aan dezen en aan genen kant der scliroat-lij n,jengelingen zelfs van verso!) i 11 ende i levensbesehouwingen, maar allen sa-taengesneerd door een maeWiare liefde: de liefde tôt hetReeht; die familie ver-eenigt diegenen, die met dezelfde be-geostering, denzelfden goeden strijd strijden. Yan dien band moelen we zeer be-wmst zijn. En het doet deugd te mogen gelooven, dat de meesten onder ons dien pliebt van hwlde en verkleefdheid niet verWi.arloozen. Want er staat ge-schreven : liefde is sterker dandedood, liefde overwint den dood, liefde^ ver-bindt wat de dood wilde scheiden. Daarom zijn-we zoo geroerd, wanneer de felle dood, zoaals Vondel hem noemt, eenen onder on» komt raken. Wantze zijn onze vrienden, en hun afscheiden was een slag dien wij diep, zeer diep £evoeld«n. Watis er aangenamer, wat een ge^oelig raenschenkind meer wel-kom, dan hand in hand tegaan met een troawe borst, in de Gere bs^eeslering d«r jeugd, geen gevaar. geen ontœ.oe-digiag, geea tegenkanting ontziende, reehtaf naar het groolsche irleaal ? Zoo zost i» het een gewaarwordirg, een welen en eeij inzien, dat men niet alleenstaat In zijn innigste bekoanmer-nissen, maar dat andere zielen, op het aieleluisteren.een zoosehoon eenstem- , xaaigen klank geven van dezelfde ziels-verlangens. Zulke gezegende wezens ( waren die tvvee, die we goed gckend ] hebben in onze omgeving, Frans Kus- , ters en Lode Weyten, en het doet pijn aan 't barte te gevoelen, dat ze wel weg , zijn van ons, dat ze ons niet meer zui-len roorgaan op de baan van de ideaal- : begeestering, van bet stoere en hard-nïkkige streven, van de vurige liefde voor het heil der makkers en van heel ""tvlaamsehe voik.Ja we hebben ze ver- J loren, en noehtans zijn ze niet heele-snaal dood: balsem voor onze ziel blijft ' hunne edele gedacbtenis, niet eebter ] een balsem die onze kraehten in slaap ! zo« wiejen: want in ons leeft het besef van het lavendehunnerverganjdaden. ©f doer welk afgrijzenswaardig wonder 1 zouden plots aile ooren van vlaamsehe j jongeas doof zijn geworden en on- ' oatroprbaar, wanueer wij, Frans, uw : praehtig doodswoord liooren : Ik sterf ' voor Ylaanderens Idealen !, een woord zoo schoon alsof het voortkwam uit < eene légende, maar dat uw ware woord < was eu de rechte uiting van uw heele 1 streven. Of zijn onze jonge harten dan ; zoo hard geworden als sfeen, dat we 1 zouden onverschillig zijn voor al het schoone en al het groote dat gij bt-•liehaamt, Lode Weyten, gij toekomsti-£re missionnaris der melaatschen van ïlawaï, gij volgelingvan onzen vlaam- ^ ^ 1 j- sehen heldhaftigen Pater Damiaan, gij ' k met uw bart vol toewijding, vol durf-e kracht, vol der vriendelijfcste harten-t. gave. r O ik heb er zoo nog gekend, en ieder ;t van u die dit leest heeft er ook gekend, n en indien we die allen moestan samen-r brengen, dan zouden ze uitmaken een t '■ groote menigte van jongelingen, van medemakkers. van wapenbrotders in :t den reinsten zin des woord» : we zagen n ze voorbijgaan, ze waren gekleed in het n sehamele soldalenpak ; groote men-î) schen gingen-hen voorbij en bezagen ze zelfs niet : ze droegen immers noch r streepje noeh slerrelje. Wre zagen ze in liehomelijke vernedering, geknakt i, door de afbeuling, we zagen ze vuiben n bemodderd ; maar onze vurige oogen % zaeren door en door die eenvoudiae n kleeding, onze blikken geraakten zelfs e over het louter sloffplijke van hunne ; iichamelijke verschijning, om met be-n wondering teblijven staren ophunnen r geest en op bun warme hart. Hunne i- gedacbten lagen voor ons bloot ; we n kenden hunne droefheid om de diepe t- vernedering van hunne makkers ; we werden het brandende verlangen ge- 0 waar dat daar vla:nde in die hoezems, n bet beftige, ^)nonderdrukbare, pijni-i, gende baken naar verbetering, en ver a edeling, en verhefïing van die zielen. s Hunne werking eindelijk ondervonden n we dikwijls genoeg ; 't was nederig ge-i- wrocht, in aile beseheidenheid dat 1 wiaten ze zelf, maar 't goede, hne klein k ook, moet toch gedaan, al kosttte bet . de hoogste inspanning. Hunne sfudie ry was v#or hunne makkers voor hun s- volk; het heele Jastige werk ("er eisren vorming en "ontwikkeling, voor hun f. volk. Zorvele kleine dienstjes bewezen n zeaan hunne makkers, 'twas nietalleen n om ts helpen in licbamelijken nood. È- het was uit hoeje liefde voor kostbare e zielen. Yoor hun volk ging dagelijks - hun varig gehed op tôt voor den troon :: der Godheid, dat moest nederkomen ■- over datzeifde volk. in zegeningen en i- stoffelijk en geestelijk. Voor hun volk, i het volk dat ben ororingde, dat hunner kameraden, en voor hun vo^k, dat daar _ is het heele volk van Vlaanderen met ! al zijn geslachten en al zijn sîanden. s voor dat groote volk van heden en dat j van in de verste toeko'nst, daarvoor - droegen ze kloek hun dagelijksche krui», op sommige stonden zoo zwaar - om dragen. Een groot gevaarwacbt,op onze tijdpr, : aile schoonheid en aile grootheid welke , een andere is als de louter stoffelijke : ; het is de onverschilligheid. O weestniet i onverschillig voor uwe, voor onze doo-i den, Vcrstaat hunne gevoeîens, erkent t hunno zelfonoffering. eert hunne ideale - grootheid. Laat hun offer vruchtbaar i zijn. ■ Helaas we zagen er vele verdwijnen ; " we zagen ze noode weggaan, we verlïc-• zen ze met spijt. Zoo nuttitr zouden ze ' ons nu zijn en later, mot hun heldere gedachten van echte grootheid, en hun koene daadvaardigheid. Velen worden er, in ons leger van weggehaald door den Heer des Levens! Ons ontn'.oedigen ? neen, hoor. God i zal nieuwe krachten doen gedijen, wel-keme werkers voor het Vaderland en voor het Volk.? Ginds verre, achter en over deschroot-lijn, leven er, het is gevvis, een aantal schoone en vurige jonge zielen, voor de verheffing van hun volk. En hier spreken onze dooden ook een taal ! Ieder die de roeping gevoelt om in vervanging der verdwenenen, de voor-lichter te zijn van zijne wapenmakkers, moet evenals zijne voorgangers, vuur in zijnen boezem dragen. HIj moet een sterk en schoon karakter zijn. Dat is de les der dooden. De Heer des Levens kan nog schoone, reine, maar pijnlijke offers vragen. Maar hun behoort bet besef van 't zegensvolle hunner efferande, want op hun grnf zullen de grondresten staan van 's Volks feestelijke gedenkteeken. In het schoone Frankrijk bestaat ook een schare edele zielen, vercenigd door den band van hetzelfde i«leaal. En ik ben geroerd bij het lezen hunner leuze, zoo vol frisscke oprechtheid en stralend betrouwen : Demain sur nos tombeaux, les Blés seront plus beaux ! De vlaamsehe jongelingschsp aan den Yzer moet zich die leuze toeëigenen. En ^ t terwijl de levenden hunne daadvaardigheid zullen bezielen met de lessen der dooden, zal de dag der zege, die niet uitblij ven zal, de prijs zijn van uw bloed. Tre ur niet, Vlaanderen ! Waar ë.érie gc-daehte zal zich dan van iedt r uwer zonen meester maken, ééne plichtzal zich voor hun gemoed stellen : hunne dooden zullen zij liefhebben ! J. D. Zedelijk volk, groot volk ! i ( > y I 5 I I fi C \ C g V t g c z l (} y l] t V 1 a b \ t. i k ^ d h v n h \ e e b d d e rr » d H v z V c F •V t 0 z 1 t k V n g 8 s V cl b v s Ons Vaderland. ' De vredesonderhaodelingsn begoonen le Bresl-Lilovsk >r Men had reeds de afbreuk der onder handelingen geseind maar dit nieuw! werd niet bevestigd. De laatste berich ten getuigen echter het tegendeel. De redevoermg van » von Ktihlmani: Een snelbericht uit Brest-Litovsk var 25 Dec. zegt : von Kuhlmann en zijr gevolg is eergisteren aangekomen op der zelfden tijd aïs de Bulgaarsche afvaardi-ging. In den avond ontmoet'te hij de ai-gevaardig-den van de middenrijken en Kusland. De vredesonderhaiidelingen werden gisteren te Brest-Litovsk in plechtige z'tl'gg geopend. Prins Leojold van Beieren, aïs opperaanvoerder van het oostelijk front heeft de afgevaardigden verwelkoind en den gelukkigen uitslag van de oaderhandelingen voor den wa-penstilstand herinnerd. Hij drukte den wensch uit ook deze onderhandelingen zoo' rap mogelijk te zien vun stapel loo-pen tôt meerder heil dervolkeren. Hij noodigde Ilakka Pacha, de Turksche afgezant, die de oudste is der afgevaardigden, uit het voorzitterschap te aan-vaarden.Deze opende de oaderhandeling met den wensch uit te drukken dat zij een gelukkigen afloop hebben zou. Daarna vroeg hij von Kuhlmann als voorzitter hetgeen aanvaard werd. Yon Kuhlmann deed deYolgende aan-spraak : 't Is voor het land datik^yertcgenwoor-dig en voor mij eene groote eer 't voor-zilterschap te bekleeden in deze eerste beraadslaging waar de afgevaaardigden der middenrijken deze ontmoet.en van hel russische volk, ten einde den oorlog te staken, den vrede te herstellen en de vriendschapsbetrekkingen onder die landen lier aan te knoopen. Gezien den toestand kan men er niet aan denken een in al zijn bijzonderheden bepaald vredesvoorstel neer te leggen. Waaraan ik denk is de princiepen vast te stellen der voorwaarden vooral op intellectueel en economisch gebied die ku »nen leiden tôt de Iieraanknooping der vriendschapsbetrekkingen en de heeling der wonden door den oorlog veroorzaakt. Wij zullen de onderhandelingen leiden metwederzijdsche toegeving i>n eerbied. Van den eenen kant moet rekeriingge-houden worden van wat voltrokken en een historisch feit geworden is, ten einde ons te kunnen steunen op sterke basissen. Yan den anderen kant zullen de onderhandelingen beheerscht worden door de gedachten die ons tôt ver-eeniging aanspoorden. Ik ben gelukkig dat de onderhandelingen aanvangen op een tijdstip waarop door aile eeuwen heen vrede beloofd wordt van de volkeren van goeden wil. Mochten wij een spoedig en heilzaam werk afleggen. Op uitnoodiging van den voorzitter zelte de eerste russische afgevaardigde vervolgens in eene lange redevoering de basis uiteen van het Russisch vrede-programma.De afgevaardigden der n)iddenrijken verklaarden zich bereid deze uiteenzet-ting te onderzoeken. De uitslag van dit onderzoek zal de stof voor de eerste zitthig opleveren. Eene uitnoodiging aan a! de oorlogvoerenden Petrograd 23 Dec. — De duitsche ver-tegenwoordigers hebben verklaard dat het wenschelijk ware dat al de oorlogvoerenden de onderhandelingen bijwo-| nen. Er werd dus besloten Frankrijk, En-geland, Italie en Amerika uit te noodi-gen afgevaardigden te sturen. De Duit-schers willen eerst het antwoord der verbondenen kennen vooraleer de onderhandelingen te openen. Zij willen het princiep « geen aan-hechtingen noch Yergoedingen » aan-vaarden.De Ukrasnschs trospsn in lljn Petrograd 21 Dec. — De « Pravda » seint dat detroepen van Lkranie gansch het Roemeenseh hoo.fdkwartier en het r- zuid-westelijk front bezet hebben. Beide 's fronten vornien nog een enkel met gene-i- raal Tcherbatcheff als aanvoerder. Al de kozakken van Ukranie zijn ge-mobiliseerd.De liada van Kief heeft den kruiser Mercury bevolen partij te kiezen voor Ukranie. De maximalisten hebben de militaire n Rada van Pskof verspreid. 11 De Ukraansche matrozen van Cron-p stadt hebben gevraagd naar hun land te l" trekken. Hunne vraag werd geweigerd onder voorwendsel dat "de vloot der Bal-n tische zee in gevaar zou zijn. Ukranie vervaardigt bankbiljetten. a l Be onafhankelijkheid van t Fifnland erkend a er Petrogiad. — Men seint dat de regee- . ring door een dekreet de onafhankelijk- i heid van Fijnland erkend heeft. i - De Maximalisten verslagen j door de Ukranen 3 De maximalisten hebben gepoogd " Kief te omsingelen langs drie zijden : te Balchamat, Berditchef en Imrintza 1 waar zij ontwapend werden. DeUkraan-1 sebe grens is gesloten en bewaakt door 1 patroeljes. De maximalisten werden ook r verslagen te Volothisk maar zij bezetten nog Proskurovo. De regeering van Ukra- ■ nie heeft hare troepen bevolen aan Krylenko te gehoorzamen. J De vredesvoorwaarden der i Maximalisten i p 1. Geen grondgebied tijdens den hui-: digen oorlog veroverd mag met geweld . aangehecht worden en de troepen die het bezetten zullen het onmiddelijk ver-: laten. , 2. De volkeren die tijdens den oorlog de politieke onafhankelijkheid verloren . zullen die terug oatvangen. , 3. De nationale groepeeringen die de , onafhankelijkheid niet bezitten zullen . per referendum over de kwestie van hunne politieke onafhankelijkheid be-schikken. Dit referendum zal voor basis hebben de volledige vrijheid van uit-drukking.4. lu de streken door verschillende nationaliteiten bewoond zullen de min-derheden beschermd worden door nationale wetten. 5. Geen enkel land zal van een ander oorlogsvergoeding ontvangen. De perso-nen door den oorlog benadeeligd zullen door spéciale fondsen.door aile oorlogs-vnerende.Ianden gevormd vergoed wor- : den. G. De koloniale kwestie zal opgelost worden volgens de vier eerste artikelen. ' Een nieuw ultimatum van Ukranie ! Petrograd, 24 Dec. — Op den eisch van Ukranie werden de aangehouden leden yan den Ukraanschen opperstaf in I vrijheid gesteld. De Rada stelt een nieuw ultimatum ; ■ voor de bevrijding der twee leden van 1 den Rada aangehouden te Minsk en ver- • klaart dat de soldaten ieder gewelddaad 1 zullen wreken. Petrograd krijgt 36 uren uitstel. De staat van Ukranie telt 30 millioen inwoners. —- X — DUITSCHLAND De hrand in de werkhuizen Krupp | Amsterdam 23 Dec. — Het wordt bevestigd dat een groote brand uitgebro- ' ken is in de Duitsche werkhuizen ' 7vrupp. Volgens de Hollandsche werk- i lieden zou de brand ontstaan zijn in de electriekfabriek. 1 ! Geen vredesaanbod Baie 23 Dec. — Een officieuse tele- i gram van de « Kolnische Zeitung « ver-klaart uitdrukkelijk dat Duitschland 1 niet in 't korte een nieuw vredesvoorstel zou doen. Duitschland en zijne verbondenen hebben geen enkel reclen om hun aan-bod te vernieuwen. Vier minderheidssôeiaîisten aangehouden > Zurich 23 Dec.— Vier minderheids-- socialisten werden aangehouden niet om politieke maar militaire redens. De-. ze zouden van ernstige militaire feiten beschuldigd worden. Duitschland ziet niet af van den onderseeêroorlog Een oflicieele nota van Berlijn seint dat Duitschland geenszins het inzicht heeft van den onderzeeëroorlog af te zien en beweert dat het volk en de regeering van oordeel zijn dat ditwapen zeer doelmatig is. ■ ■■■""'- — ——.—~ WESTELIJK FRONT Oostenrijksche troepen in Beîgie Le Havre 23 Dee. — Oostenrijksche troepen komende van Ruslandzijn door Beîgie getrokken. Zij verschenen te Brusscl en elders vergezeld van Duitschers. Men zegt dat sommige Belgicche steden zoo vol ' troepen liggen dat verscheide hospita-len in kazernen herschapen werden. i De troepenverplaatsingen geëindigd Zwitsersche grens..— De « Bund Ste-gemann » seint dat de troepenverplaatsingen in het Westen om zeggens geëindigd zijn. — | Generaal Sarrail vervangen _ Parijs 23 Dec. — De Fransche regeering heeft besloten generaal Sarrail te vervangen. _Generaal Sarrail zal een andere be-diening ontvangen. Generaal Guillaumat is Zaterdag te * Salonika aangekomen. WAT DUITSCHLAND WIL Zurich 21 Dec. — De « Kolnisce Zeitung » geei't een oflicieus artikel van zijn Corr. te Berlijn,waarin het depan-germanisten, die de helft van Europa willen aanhechlen of die zooals de I meerderheidssocialisten een viede willen zonder aanhechtingen of verande-ringen aan de Russische grens, bestem- I pelt als verraders. De « Kolnische Zeitung » seint bij deze gelegenlieid de buiiengewone op-gewondenbeid die heerschtinde poli- I tieke middens van Berlijn. 1 I Deze opgeworidenheid, zegt het or-gaan van de Wiihelmstrasse,is zeer na- ■ deelig voor de bclangen van het Kei- I zerrijk en wij protesteeren teeen dezp I manier van handelen. Dit wil dus beteekenen dat Duitschland er niet aan denkt zijne verbinte- I nissen na te leven tegenover Rusland en dat het ook de verbinllnissen te^en- I over de andere verbondenen niet zou I nalcven indien deze wïlden onderhan-di'îen volgens het Duitsch princiep vrede zonder aanhechtingen en vergoe- I dingen Duitschland wil enkel dat& de afvalligheid van Duitschland het toc-laten troepen te sturen naar 't Fransch-Engelscli front. Ludendorff deed ten andere in tegen-woordigheid van den Keizer aan talrij-ke lieden der katholiekepers de vo]fC"- I de verklaring : " H Spreken wij echter niet over vrede. Enkel eene overwinning met de wapens kan er ons toe brengen. Ilet was alzoo inhetOosten, het zal aldus ook zoo I wezen. De zege en de vrede zullen ze-ker komen en zoo veel te rapper aïs wij eensgezind blijven in het binnenland. Niemand zal ons den vrede betwistpn, zelfs als wij nog voor groote moeil!] :-heden staan. lli'idenburg verklaarde dat Duitsch-1 ■ land die reeds zegepralend is, hetzalj B blijven en hij besloot : Dat het binnenland standvastigblijve I / " Berde S47 frlji . i mmU&m&a Donderdsg 27 Dccttabsr 2917 ^1 1 . ' . ■ ■■■■■■■ ■ ■ ' ■ ' ' - ■■■ 'ji.1 '■ li1

Er is geen OCR tekst voor deze krant.