31e aap " N. 13 Prijs per nummer : voor Belgio 3 centiemen, voor den ureemde 5 centiemen Teiefoon : Redaotie 247 » Ad:miss!§tratie 2849 s onderdag) 14 «Jantiari 1915 DroksterUitgceïsîer lam: Maaîschappij H ET L1CHT bestuurders p. DE VISCH. Ledeberg-Oent . . REDACTIE . . ADMINÎSTRATSE JI3GGPOQRT, 29. GENT VOORUIT Qrgaan der Beigisohe Werkliedenpathj. — Verschljnende a/le dagen. ABONNEMENTSPRIJS BELGIE Orfe maanden. . » , . fr. 3.2ÎS Zes maanden » . , , . fr. 6.30 Een jaar ....... fr. 12.50 Mcn abonneert zich ep aile postbareeleB DEN VREEMDE Drle maanden (dagclijks verzonden). fr. 0.73 EEN DROOM ... En er gebeurde een groot wonder cp de aarde : Christus kwarn terug onder de menschen ! En, zooals dafc past bij ieder persoon van beiang, kwam hij naar de stad in luxe-wagen, en werd op tapijten ontvangen, en door hooggeplaatste personen begroet en verwelkomd. Jezus aldu-s, met los en weelderig kaa», «ijn witte vrije kleed en zijne bloote blan-lce voeten, stak wonder af nevens die Kost-bare tooisels, die sehitterende kleedij, dio £ijn gekâptè hoofden en gladgeschoren tronies en de vernepen voeten onder blin kende schoenen ! Toen kcek Jezus rond, en schcen te ïoeken en bet was alsof het Hem duizeiig werd... en Hij begreep er niets van! n rnen leidde hem uaar een prachtrij-, en men voerde langs de stra,ten .■■in het krioeicie van aienschen die . u-amen om Hem te zien... en waarvan de meeston Jezus niet zagen, tusschen die kussens en dit fiuweel. En toen werd Hij gevoerd naar zijn ?igen woning : de Kerk : en zijne volge-l^ngen zaten Hem op de hielen, en toon-den Hem wat er heerlijk was in God's huis, en men wees Hem op de offerblok-lcen ter wille van God's dienaars en op de kaarsen die schitterden te zijner eere... maar, Jezus begreep niet! En toen werd Hij ter gastmaal genoo-digd, en Hem de eereplaats gegeven, aan eene rijkgedekte tafel, en dienaars ston-den Hem achter den rug om op zijne be-velen te wachten... Toen dacht Jezus aan zijn Avondmaal, met de Discipelen, aan het brood en den wijn... en Jezus begreep niet ! En na den maaltijd, voerde men Christus met een pracht-auto naar het slagveld, — want dat was wel Jezus' doel van de reis, — om van nabij te zien wat de menschen uitvoeren en voor Deugd en Godszaak schiinen te houden. En toen Hij heel dicht-bij kwam, hoorde Hij er janimerkreten en gehuiJ en gejanlt en Hij zag de dooden rrgsleureri en de vermiiikten zich krinke-len van de pijn, en Hij zag de razernij der mensohen tegen elkander... en Jezus begreep niet ! En toen Hij terug kwam in de stad, in t paleis, toen leidde men Hem naar zijne rustplaats en de dienaars toonden Hem net zlichte dons en de rijke weelde en zeg-den, « Heeffc niet de menseh eene plaats om zijn hoofd te laten rusten?»... en Jezus begreep niet! ... 's Anderendaags, toen men Hem wou nitleiden en men Hem to't aan de deur ver-?pz°lde, toen zei Hij aan priesters en vol-gelingen vaarwel... Jezus had begrepen! En Hij haastte zich door de woelige stra-ten en kneep zijne oogen dicht voor de weelde der menschen en huizen en win-kels, en vluchtte naar de atgelegen wijken en sedert dien zag men Hem slechts met afgevallenen en ongelukkigen. Daartoe voelde hij zich aangetrokken want Hij begreep hunne smart en hun lijden en dat hadden zij met Hem nog gemeen. En om den oorlog eu den strijd keek Hij niet om; dien had Hij ontvlueht, evenals de weelde, omdat oorlog 't gevolg was van opeengestapelden overvloed en kapita" lisme, en in den strijd zouden de menschen wel zelf leeren wat er de schuld van was, en groeien tôt apstand en herleving! Nu dwaalde Jezus alleen rond onder de lijdeiiden en zijn invloed was goed, want Hij had een troostend woord voor ieder die in smart was. En toch kwam Hij zonderling voor, met zijne iosse Kleeding en zijne wondere ver-schijning en de kinderen riepen achter Hem en jouwden Hem uit, want die begrepen niet, en aan zijn woord : « Laat de kinderen tôt mij komen », gaf niemand ga-hoor.En op zekeren dag ontmoette Hij twee gerechtsdienaars, met eenen armen lum-perd tussehenbeiden, dien ze om diefte hadden geknipt. En toen hield Hij dit drie-fcal staan en wees hen op 't onzinnige van hunne daad en 't kleine van hunne bekom-meringen bij zoo'n reuzenstrijd waar reeda zooveel ellende en smart werden afge-speeld ; en Hij beleedigde de rechtsdie-tiaars die meêhielpen aan 't bestaan van wan-zaken in de maatschappij, en Hij schold op de maatschappij die diefte en politie tôt eene noodzakelijkheid maakte... En toen lieten de bedienden hunnen landlooper los, en ze namen Jezus meê, want Hij had hen beleedigd ! En Jezus verscheen in de rechtszaal en voor Hem zaten de rechters met. lange in-îrukwekkende mantels en sture gezichten 3n ze spraken harcl en koud, en vertegen-ivoordigden het Iiecht ! En Jezus werd volgens artikel X van t burgerlijk wetboek veroordeeld, voor-waardelijk met toewijzing tôt beterschap, ;er wille van niet verdere vervolging! Jezus begreep ailes... maar toen dacht lij aan het juiste Recht, dat steunen zou )p rechtvaardigheid, broederlijkheid en nenschlievendheid ! ! Toen verliet Hij terug de menschen... naar met veel droeîheid in het hart, om-îat er zoo weinigen begrepen waarin hunne redding liggen moest. Een ware vriend van Jezus (Naar eene Fransche illustratie.) : i toBkonsiige bswsging voir im Vrede _ Senateur Lafontaine, de gekonde socia-lis-tische vredesapostel, die thans ook in Enge-land v.erbiijft, heeft daar een ma.nifest doen verspreiden waarin hij breedvoerig spreekt over wat hij noemt, de toekomstig'e bewe-ging voor den wederlandschen vTede, Lafontaine schreef zijn manifest, dat als een dokument mag bewaard blijven, aan het adres van « degenen die met hem wenschen dat er eindelijk âan den horizont een dageraad van betere tijden verschijne, een dageraad van broederlijkheid onder de menschen en onder de volkeren ». Lafontaine richt zich dus in de eerste plaats tôt de moeders, tôt de echtgenoo-ten, tôt de minnende meisjes die een ^oon, een echtgenoot of een geliefde betreuren ; tôt de priesters van aile gods^iensten d'ie Relooven in een god van liefde en rechtvaardigheid ; tôt aile menschen die haat noch nijd in het hart dragen tegen ande-ren; en in hoofdzaak tôt aile mannen der wetensehappen die denken dat zij door eer-'ijke samenwerking tôt een goeden uitslag kunnen komen. Ds pacifisten, gaat hefc manifest voort, nebben den huidigen oorlog, met al zijne <ru\velen, naet al zijne ellenden, steeds voorzegd, als een gevolg van het geknoei 1er diplomaten, als een gevolg der mon-sterverbonden met hunne ongehoorde be-fanening langs aile kanten. Maar men heeft naar deze edelmoedige nenschen niet willen lui^teren, Men heeft se belasterd en bespot. En de regeeringen ^ijn zoo onverstandig geweest dat zij, toen pr nog tijd was, geweigerd hebben eene derde Vredeconferencie samen te roepen — die stellig zou aangenomen hebben dat tijd was rm eene bestendige Vredeconferencie aan te stellen, het zoogenaamd l'iternationaal Gerccht, dat in beginsel aangenomen was in 1907. Men heeft van deze instelling niet willen nooren en als gevolg daarvan is de wereld-brand uitgebroken met de afschuwelijke gevolgen die men thans betreurt! Re beweging voor den vrede onder de volkeren is dus opnienw aan te vangen en nog voor dat de huidige oorlog geëindigd wordfc hnt zaak de volgende grondhe-* gmsel3 op den voorgrofld te &te)leji, ^die , eene waarborg zullen zijn voor een beter slagen dan vroeger : 1. Aile Machten zullen zich geneigd ver-klaren tôt het stichten van een rechtskun-dig organisme, aan de besluiten waarvan zij zich zullen verbinden van zich te zullen onderwerpen. 2. Aile Staten zullen het hunne bijdra-gen tôt het behoud van den vrede, daar zij er allen beiang bij hebben, of zij in de conflikten betrokken zijn of niet. 3. Aldus handelend zal men tôt een stel-sel van ontwapening komen en wel op de volgende grondslagen : Er zal een leger bestaan in verhouding met het getal inwo-ners, sterk genoeg om de orde te hand-haven in het lancl ; de bestaande forten zullen kunnen afgebroken worden; de vlo-ten zullen kunnen afgeschaft worden ; er zal eene wederlandscEe-vloot kunnen inge-richt worden voor het toezicht over de zeeën ; de fabrieken van allerhand oor-logstuig zullen kunnen afgeschaft worden ; er zal zoo eene enkeie fabriek kunnen be-houden worden onder internationaal toezicht, het liefst geleg-en op het grondgebied van een kleinen, onzijdigen Staat ; de tijd van den dienstplicht zal in aile landen kunnen verkort worden ; tegen personen die op de eene of de andere wijze oneenig-heid onder de inwoners zouden trachten te stichten, zullen overal volgens dezelfde voorschriften kunnen vervolgd worden. 4. Nergens zullen nog geheime onder-handelingen tusschen diplomaten geduld worden ; al deze onderhandelingen zullen gedaan worden onder toezicht van de volksvertegenwoordigers. 5. Aile verbonden met het oog op den aanval of de verdediging zullen afgeschaft worden. 6. De handel zal overal genieten van eene onbeperkte en volledige vrijheid. 7. De minder beschaafde landen zullen gesteld worden onder de overeengekomen bescherming der kulturlanden. 8. Eene internationale Vredeconferencie, die onmiddellijk na het sluiten va-n den vrede zal aangesteld worden, zal al deze grondbeginsels onmiddellijk tôt wet rrjaken voor de verdere bewesnjw?, AVij kunnen ons gerust bij deze vrome venschen van onzen senateur aansluiten, naar wij kunnen niet nalaten daarbij te vijzen op het feit, dat er van de vredebe-veging cooit iets zal terecbt komen, zoo- lang de arbeidende klas niet zal beschik-ken over eene n achtige klasseorganisatie, de eenigste macht op aarde die oaal en perk kan stellen aan de strooperijen van het roofzuchtig kapitalisme I Os sireek laaes dsn Yzsr Tôt voor eenige \yeken nog was de streek langs den Yzer, tusschen Veurne en Diksmuide, sene der schoonste en der vreedzaamste streken die men zich voor-stellen kan. Zoo verre als het oog reiken kan, lagen daar prachtige weiden en ùitgestrekte akkers, langs vischrijke slooten en kana-len, waarover bestendig de zoo vruchtbaar makende zeewind streek. Talrijke groote en kleine dorpen, waarvan de bewoners in betrekkelijken wel-stand leefden, lagen daar in de dichter-lijkste kalmte rond eenige bewonderens-waardige gothieke bouwvallen die over vroegere tijden van weelde spraken. En op dezen oogenblik ligt daar ailes, ailes in het water, in de overstrooming, terwijl de houwitsers ailes vernielen wat door menschenhanden tôt stand is ge-bracht, terwijl het kanon langs aile kanten grolt en de gelukzalige gtilte als een kant-werk verscheurt. En langs den Yzer, langs de dijken, waar vroeger groepen schilders tusschen de tal-looze vogelvluchten kwamen zitten droo-men en werken, ziet en hoort men thans niets anders dan soldaten, strijders, men-schenmoorders...Er ligt in België geene streek die in den loop der tijden zooveol kansen en wissel-valligheden gekend heeft als de Yzer-streek.In den beginne van onze geschiedenis met onzeglijke menschenmoeite aan de zee ontwoekeid en onder het beheer der gra-ven va-n Bourgogne tôt een buitengewonen welstand gebracht; later tôt den onder-gang gebracht onder den hiel van verschil-lende overheerschers, ma-ar eindelijk als ingesluimerd in wat men zekeren bloei zou mogen noemen, ligt de schilderachtige streek daar nu heelemaal overhoop, on-d.ersteboven geworpen in den bayerd van den wereldbrand, die vergezeld ging van aile geesels en rampen. Keizer César vertelde in zijne « commen-tariën » dat ten tijde der romeinsche vet-overing deze heele streek niets anders was dan een uitgestrekt moeras, dat bij elke hooge tij der zee onder water werd gezet; dat een ùitgestrekte arm der zee aldaar een groot eiland had gevormd... op welks uiterste einde later de stad Poperinghe werd aangelegd. Eerst op het einde van de 5e eeuw had de zee zich daar teruggetrokken, zo ' „ een groot deel van het moeras kon opdroogen, geholpen door den natuurliik ontstanen IJzer, die de overgebleven waters opnam. Daarmede was de eenigszins opgedroogde grond nog niet vruchtbaar genoeg om 3-werkt te kunnen worden en de schrijver Cuvier meeat dat er meer dan eene eeuw tijd noodig geweest is om toe te laten da.t zand en kleem zich zoo vermengelden dat er aan landbouw en aan vruchtbaarmaking der streek kon geclacht worden. Er kon langs den anderen kant aan geen landbouw gedacht worden zoolang de streek niet ingedijkt was om ze te beschermen tegen de hooge zeevloeden dio een bestendig gevaar blijven voor de diep liggende streek. Het was eerst in de Middeleeuwen dat de seigneurs en de kloosterheeren, dio zich meester gemaakt hadden van de gronden, er met hunne slaven op uit trokken om de « schooren » tôt « polders » in te dijken en ze te voorzien van onderaardsche water-afleidingen, die voor den tijd meesterlijke werken konden genoemd worden. Later, als de gemeenten ontstaan waren, werden het indijken, het afwateren en het onderhouden der polders toevertrouwd aan de zoogenaamde landbouwgilden en de « wateringues », democratische instellingen die zich met eenige wijzigingen tôt op onze dagen recht gehouden hebben. In het jaar 1150 bekwamen deze instellingen « oorkonden » of wetten die hare voor-reohten zoo vast mogelijk waarborgden en dank aan dat ailes werd de Yzerstreek wel-dra herschapen in eene der vruchtbaarste van de heele wereld, zoo vruchtbaar, zegt men, dat zij tôt op onze dagen nog geene bemesting behoeven. De latere aanlegging van zeehavens en ianaalhavens kwam de uitbatL.g van deze /ruchtbare streek nog bevorderen. Van in :1e vroegste tijden ontstond er aan de mon-:ling van den Yzer, te Lombardzijde, eene :lruk bezochte haven, die er wel za.l gesticht sijn door de uitgeweken Lombarden. In het jaar 1160 was de kreek van den ?zer verzand geraakt en de rivier had zich sen eind zuidwa-arts veipl&atst, zoodat Lombardzijde heelemaal van do zee afge-londerd werd. Het is tengevolge van deze natuurlijke ?erplaatsing dat men overging tôt het a? ! eggen van de «novus nortus» ofte Nieuw-joort, dat al den welstand van de oude ha-(•enstad overerfde ! Het weelderig Lombardzijde verviel wel-4ea rang yan liiadbou^eHieejita . en ten jare 1414 moet het zijn voorrecht van «vrije stad» verliezen. Het was om dezen tijd dat de bloeiende steden IJperen, Diksmuide, Veurne en Nieuwpoort hare prachtige stadhuizen, hare H allen en hare kerken bouwden en hare markten zagen overstroomen met allerhan-de waren, vooral met wollen- en lakensche geweefsels van allen aard. Maar sedert 1600 werden deze bloeiende steden gedurig de prooien van de oorlogs-rampen. Zij waren prachtig versterkt,maar werden gedurig bestormd, afgebroken, inge-sloten, ingenomen, weer veroverd, door de Spanjaarden, door de Oostenrijkers, door do Franschen... Aldus gedurig bestormd, geplunderd, afgebroken, ontvolkt, geduren-de meer dan twee eeuwen, bleef er niets meer van over en lagen zij daar plots als verlaten en doode steden... Van de heele streek bleef ten slotte nog alleen de vruchtbare grond liggen en dank daaraan, dank aan den ingetreden vrede, keerde een betrekkelijke welstand weldra terug langs de oevers van den IJzer. Lombardzijde zelf vond weldra eenige vergoeding voor zijn verval. Weggedoken achter de liooge zeeduinen, ging het over tôt de bewerking zijner door olmendreven be-schermde akkers. In zijne met thym, blauw-bes en lavendel begroeide « pannen » ofte stallen kweekte het eene zeer bijzondere soort ezeltjes, die nu en dan in heele kud-den aangekocht werden door duitsche koop-lieden.Veel later, als het marktdag was in Oos-tende, kon men langs de groote baan, als eene schilderachtige eigenaardigheid, den langen stoet van de middeleeuwsche wagens uit Lombardzijde bewonderen die, getrok-ken door langooren, allerhande landbouw- " produkten naar de groote stad brachten. Van zijne vroegere pracht had Lombardzijde weldra niets anders meer te toonen dan zijne oude kerk, waarin de bijgeloovige visschers komen knielen voor een miraku-leus Mariab«eld — voor de opvolgster van de heidensche moeder gods, die in vroegere tijden doorging als de wonderbare be-schermster der strandbewoners. En thans weer is de heele streek door den oorlog verwoest, zoo verwoest, dat er mis-schien eeuwen zullen noodig zijn om ailes te herstellen — als het nog te herstellen is ! Ideatileit vin gesiieevelds soldats!! Elk land heeft zijn eigen manier, om de identiteit der gevallen strijders vast te stellen. De Engelsche soldaat draagt, genaaid in de binnenzijde van zijn uniform, een klei-no, langwerpige kaart, waarop zijn naam, de namen der naaste familieleden en zijn re-ginient vermeld zijn. Buitendien is elk klee-dingstuk van iederen soldaat gemerkt met een nummer, dat overeenkomt met het nummer, dat in de regimentsboeken tegenover des strijders naam staat. De Duitschers, evenals de Belgen, dragen alleen een metalen plaatje op de borst, met hun stamnummer. Do Japanner heeft drie genummerde metalen plaatjes —■ een aan eene ketting aan zijn hais, één in zijn ceintuur en een derde ia één zijner laarzen. Do Russen dragen op de borst een genum-merd kenteeken m den vorm van een «ikon» — een heiligen afbeelding — welke afbeel-ding gezegd wordt. In do Verecmgde Staten is een eenvoudig laken lapje in gebruik, dat in de epauletto van den uniform genaaid wordt. Italiaansehe soldaten dragen een klein zinken plaatje, dat ^aan de broek, ter hoog-te van het middel, wordt bevestigd,en waarop, behalve een nummer, ook de naam vermeld is. De Portugeesche cavaleristen dragen hun nummer op hun sporen; de infanteristen hebben hun indentiteitsbewijs op hun beôn-stukken.Vroeger waren kleine aluminitim-plaatjes 1 in het F ransche leger in gebruik ; thans j dragen de soldaten kaarten, die veel over-eenkomst hebben met de kaarten der Engel-1 schen. t Oostenrijk heeft versierde dubbele medail-lonvormige plaatjes van staal... Aan de binnenzijde van het kenteeken, vindt men op1 perkament, aile noodige bijzonderhedsn vermeld.Turkije alleen geeft zijne mannen geen, identiteitsplaatje of iets dergelijks mede.1 Toen men eens tôt Edhem Pacha de opmer-, king maakte, dat dit toch een misverstand was, gaf hij ten antwoord : Een doode man | is den Sultan van geenerlei nut; waarom zouden wij ons dan nog zijn lot aantrekken 1 „ , .-r_ 1 " Een poie zegepraal!..." Vrij naar SOUTHEY Ouw' Kasper zat na 'n zomerdag, Als d'arbeid was verricht, Zoo rustig-goed, met gullen lach, Voôr d'hut in 't schemerlieht. En dartel klonk er, vlak bij hem, Wilmien, zijn kleinkind's fijne stem. Zij zag haar broeder, Peterkijn, Iets rollen, groot en rond, Hetwelk hij langs de ploegenlijn, Al spelende, daar vond. Hij kwam en vroeg wat hij toch vond;: Dat was zoo groot en glad en rond... Ouw' Kasper nam het voorwerp op Wijl Peter ernstig keek; En d'ouwe schudde droef den kop, En zei dan, stil en week : « 't Is van een man die viel, den dag Van dien zoo wijd-vermaarden slag.» « Ik vond veel schedels in den hof ; 't Is lang geleden reeds; En als 'k den ploeg het veld in plof, Dan delf 'k ze, — aaklig ! — steeds... Veel duizend mannen zijn fataal Gevallen bij dien zegepraal !...» « Och Grootvaêr, toe, vertel ons gauw, »' B.iep kleine ^eterkijn ; Ook Wilhelmien, met oog je!? blauw. Vol wonder-schitter-schijn : « Waarom die menschen altemaal Zoo vochten voor dien zegepraal 1 y> « Hier, d'Engelschen, zei Kasper dan, Versloegen 't Fransche heir; Doch wat de reden was daarvan, Dat weet ik niet zoozeer ; Maar ieder zegt 't in elk ~eval : Dat 't was een groote zegepraal. » Mijn vader leefde in Blenheim stil, Ginds in dat klein gehucht ; Vernield zijn woonst heeft d'oorlogsgril, En hij moest op de vlucht; Met vrouw dan en met kind vlood hij, En oovral krijgswee vonden zij..« » Met vuur en zwaard de streken rond, Zoo ijlden krijgsliên snood, En meenge heilge moeder vond Met 't lieve wicht den dood... ... Maar dat behoort nu ook fataal Bij elken grooten zegepraal... » Wel aaklig voor wie 't heeft aanschouwd, ' Nadat ons heir hier won : De lijken lagen honderdvoud , Te rotten in de zon... ... Maar zulks aanschouwt rnen telkemaal . Na !n wijd-vermaarden zegepraal... »D'Hertog van Marlborough werd gefeest, ' Die 't won, met prins Eugeen... » « Maar 't was zoo'n gruwzaam ding ge- [weest! S Kreet Wilhelmien meteen. « Neen, kleine meid, het was vooral: Een wijd-berôemde zegepraal!... » En d'hertog werd alom geacht : 't Is d'overwinaarsprijs ! o « Wat goeds heeft zulks dan to.j. ge- [bracht? S Vroeg Peterkijn heel wiijs. « Ik weet 't niet; 't was in elk geval Een wijd-vermaarde zegepraal!...» (Vert : J. De Graeve.) Europeesche Oorlog Uit DUITSCHE AMBTELIJKE MELDIN GEN. — Groot Hoofdkwartier 11 Jan. 1915. — Westelijk oorlogstooneel. — In de streek van Nieuwpoort-Yperen en ten zuiden had den slechts artilleriegevechten plaats. Een fransche aanval bij La Boisselle, noordoostelijk Albert, mislukte geheel. Noordelijk van Soissons vielen de Franschen die zich slechts in een klein stuk vaû pxua ï&ïâte loQftKraven sastaaîafc feddacu J opnieuw aan. Zij behaalden tôt hiertoe gee-i nen uitslag. De strijd duurfc nog p^ort. In de nabijheid van Soupir hadden in de laat* ste dagen geene gevechten plaats. Ten oosten van Perthes namen onze troe* pen het hun ontnomen stuk loopgraaf terug. De vijand leed zware verliezen. In daj Argonnen schreden onze aanvallen verder' voort. In Opper-Elzas heerschts over 't algemesn rust.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.