"30 jaar — H. 168, Prijs per nummer : voor België 3 centiemen, voor den Vreeracfe 5 centiemen Telefoon : lledaot2eS47 > Adminisfratie 2845 'dag Ifc «luirai 1914 Druk»ter-U itgeefster Sam: Maatscbappij H ET LICHT , bestuurder t p. DE VISCH. Ledeberg-Qent . . REDACTIE . . ADMINISTRAT1E KOOGPOORT. 29, GENT VOORUIT ABONNEMENTSPRIJs' BELGIE Drie maanden. .... fr,- A2* Zes maanden » , , , . fr, Een jaarfr. fT.5C Meo abonneert zich op «lie postbureelt* DEN VREEMDE Drie maanden (dagelijks verzonden). ..... fr, 6.75 Orgaan der Beigkche Wepkliedenpartij. ~ Verschjjnende aile dagen. Aan den Aartsbisschop van Mechelen Monseigneur, Kort na de kiezing van 24 Mei hebt gij 3 ellendige werkers woningen bezocht van lolenbeek-bij-Brussel. Onze vriend Camiel Huysmans vond het mderling dat gij juist Molenbeek koost en io kort na de davering van 24 Mei. Inderdaad er zijn zeer ellendige woningen /eral in België, zelfs te Mechelen, waar j zoo lang verblijft, maar ziet gij, Molen-;ek heeft socialistische schepenen en echelen niet. Dat gij kiespropaganda hebt willen ver-chten, Monseigneur, verwondert ons ienszins : bisschoppen houden zich heel si met politiek bezig; door de eeuwen :en hebben zij de polit-ieke macht uitge-'fend in de streken waar zij oppermachtig iren, of zij hebben getracht politieke liante n te beheerschen daar waar zij niet chtstreeks de Staatsmacht in handen idden. Dit is een beetje verstandiger gehandeld ■n zooveel lummels van katholieke werk-iden, die zich met geen politiek be-aeien. Dit staat beneden hunne waardig-id van uitgezogen loonslaven en politie-éénstemmers.Maar, monseigneur, vergeet niet dat, zijn nog duizende slechte werkerswoningen Molenbeek en in andere gemeenteo en îden, waar socialisten in het college ze-len, die schepenen overal hun best deden i verzachting te brengen in den erbarm-ken toestand,veroorzaakt door de schuld r katholieke regeering, die jaren lang -de et op de Nationale Maatschappij van erkerswoningen van den socialist Hector ;nis hée£t verworpen. jij zijt dus te Molenbeek de slechte wer-rswoningen gaan bezoeken, Monseigneur. ; Gij ziit in d'helle nedergedaald », zooals ze vriend Huysmans het zoo waar en zoo îerp zegde, en wie als arme in d'helle der moede zit, komt er a.l zoo moeilijk uit als ; de helle, waarmee gij en uws gelijken, snseigneur, onze kindernachten veront-st en het stervensuur mede vergalt. Maar, Monseigneur, beklaag u niet te îl over de ellendige woningtoestanden int daar heeft de Kerk schuld aan. 2ij die leert dat Christus in een sta-1 werd boren en het armoedig, ellendig leven van zef als model heeft geschetst aan millioe-n gloovigen in duizenden predifeatiën; zij iet niet verwonderd zijn dat de arme ristenen er zich gelaten in gedragen en de ken over dergelijke predikatiën gelukkig q. Inderdaad, da.ardoor kunnen de huize-nsmelkers 6, 8. 10, 20, 30 t. h. rente van n kapitaal trekken en tevens de armen Ipen zeker naa-r den hemel te gaan, want or de armen is de ^poort des hemels im-:r wijder open dan het oog eener naald». îet afschuweliikste, het monsterachtigste, fc onmenschelijkste dat wij van ons leven bben gezien en gehoord, en, vergeef het s, Monseigneur, maar ook het lafhertig-dit is : de armoede te zien aanpredi-n, ophemelen, verheiligen en vergodde-sen door paters smachtend in hun vet en or bisschoppen en aarts-bisschoppen die •en te midden der grootste pracht en den irik hebben van den strijd voor den da-lijkschen boterham, 't is er verre van af, t zij de kracht zouden gevoelen van te lien leven als de heilige Jozef en de odarme moeder Gods. ïen kind in een stal doen geborèn worden koeien, geiten en zwijnen, te midden van eiendrek en verkensmest ! En dan nog in t putje van den winter. Het wichtje en de ieder, beiden blootgesteld a.an al die on-nheid, aan de nijpende, bijtende, het ;esch tôt bloedens toe doorkervende kou-! Zijn zulke geschiedenissen gepermi-îrd? Is zulks hetmensch-zijn,hetmensch-irden, het moederschap terzelfdertijd en i twee heerlijkheden der nPnschheid : de, >eder en het wicht, niet verlagen, ver-deren, met het beest gelijk stellen van de wieg tôt aan het graf ! !n na zulke geschiedenissen te hebben î-teld, beschreven, bewierrookt en als oor-rong van de verlossing der menschheid hebben bezongen, gaat gij de vuile rkmanswoningen bezoeken ! î'ardon, Monseigneur, gij zijt tegenstrij-Als God zijn eigen kind in een stal ed geboren worden, wel, veel eere ge-îiedt er ons, arme menschen, als onze me moeders verlost worden en wij den rsten levensschreeuw uitklagen in een Ider, op een zolder, in de goot of op ■aat. IVat zou ik, arme christen klagen 1 Ben dan beter dan Jezus-Christus 1 En als >d zijn kind daar deed geboren worden, ,arom het miine in eene betere woning ? Monseigneur, de arme christenen ver-tan er niets van ! 3rij zegent het staj>leken van Bethléem gij wilt de werkerskrotten doen ver-■ijnen ! ! Hoe komt dat 1 Waar moeten die arme ristenen het hebben en vooral de rijken, er groote renteoogst gij dreigt te ver-ïtigen.Daarbij, Monseigneur,a! de pauzen heb-, n het - sO- e° schoppen hebben het «gebulleerd» en de paters hebben 't «gebulderd», dat er altijd armen en rijken waren en zullen blijven ; maar als wij goed, breed, frisch, gezond gehuisvest zijn, voldoende verzekerd tegen ziekte, ongeval, ouderdom, sterfte, werk-loosheid en andere rampen ; dat onze loo-nen ons een menschelijk leven waarborgen en ons steeds verbeterd onderwijs ons in staat stelt degelijk mede te helpen aan het bestuur van stad en Staat en aan het be-heeren van fabrieken, werkhuizen, mijnen, enz., maar, Monseigneur, a-ls dit ailes, waarnaar wij, dank het socialisme, met reuzenstappen opmarcheeren, verwezen-lijkt wordt, dan is er geene armoede meer ! En wat gebeurt dan met uwen gods-dienst? Dan hebt gij den godsklop met uw godsdienstig stelsel van uitbuiting der heele werkende menschheid door een groepje rijkaards, militaristen, hooge be-ambten, hooge geestelijken en gekroonde hoofden. Dan zal wellicht nog het godsgedacht leven, maar de Onze Vader zal veranderd zijn. Het socialisme zal, door maatschappe-lijke instellingen en den zege der arbei-ders, den dagelijkschen boterham aan al-len hebben verzekerd, en dan zal men niet meer bidden : Onze .Vader die in de hemelen zijt, Geef ons heden ons dagelijksch brood Neen, de mensch zal in ziine Godheid niet meer zien de macht die hem het brood geven of ontnemen kan, aangezien hij het zich door zijne eigen wetten en instellingen verzekert en daarom zal hij anders bidden, als hij nog bidt. En anders biddend, zal hij iets anders zien in het godsgedacht dan wat hij heden er in zijne zwa-kheid en armoede in hoopt en in vreest ; en het godsgedacht zal zich ge-wij'zigd hebben met de nieuwe maatschap-pelijke toestanden, door de menschen tôt stand gebracht. Ja, Monseigneur, wij, socialisten, gevoelen in ons de macht om uwe leering der geheiligde armoede en uwer stallen aïs « uitverkorene » geboorteplaats van het werkerskind te vernietigen en ze te ver-vangen door eene wereldleer, waaruit de armoede zal zijn verjaagd met haren na-, sleep van kwijnende ziekte, honger, zede-loosheid, ontucht, dranklust en misdaad, zelfverachting bij de armen en trotsche onverzoenlijkheid of berekende schijnhei-ligheid bij den rijken stand en zoovele god-geleerden, die op de armen teren. Bezoek maar voort de stallen onzer werkbroers van Molenbeek en elders,Monseigneur, en laat het daar niet bij. Vele werkzalen zijn niet beter dan de woningen van Molenbeek. De spinzalen, sommige carde- en prepa-ratiezalen der vlasfabrieken zijn zoo onge-zond en ongenietba-ar als_ de stallen en woningen, Monseigneur. Kom ook die bezoeken, Monseigneur. Er zal wel vuil, modder en slijk aan uwen kardinaalsmantel hangen, maar 't is toch nog minder dan het bloed dat kleefde aan het kruis van Christus ! En daarbij, het slijk der werkkamer bezoedelt een aartsbisschop minder dan den wijn, gedronken in gezelschap der katholieke en andere financiers, die millioeneu verdienden met de n_egers van Congo bij duizenden uit te moo"rden of de rechter ha/id te doen afkap-pen als zij geen caoutchouc genoeg aan-brachten.Kom eens zien in de Vlasspinnerij, Monseigneur! Vrees niets^ want zijt gij te Molenbeek in de hel gedaald, de vlaszalen zijn nog maar het voorportaal van Luci-fer's paleis en gij komt er heel zeker uit. Kom zien, Monseigneur, g'hebt dat schouwspel van uitinoording van kinderen en zwangere moeders noodig om uwen democratisehen geest te onderhouden. Zegenen en wiiden moet gij daar niet doen, Monseigneur. De moeders der vlas-galeien zijn genoeg gezegend met hare dut-sen van kinderen, waarvan er 2 op de 3 moeten sterven, en gewijd zijn zij allen in overvloed door het warme slijk dat hen op de kleederen en borsten spat of zijpelt va.n de zoldering ! Kom, Monseigneur, opdat de veront-waardiging stijge in uwe ziel. het rood der schaamte naar uwe wangen, en gij met spijt en wroeging uitroepet : 't Is mijne schuld ! 't Is mijne allergrootste ■ schuld ! Kom zien, Monseigneur, het schouwspel is eenig ! .Geblaseerde heeren en manszotte dames zoeken in een boek of in een drama naar eene nieuwe rilling; gij zijt of schijnt er op uit te zijn naar diep schokkende emoties te zoeken. Kom, Monseigneur, breng de dames en hare echtgenooten en lieven maar mede : dit schouwspel van de vreeselijke tragedie des werks en des wer-kersleven zal u den krop in de keel brengen en u en uwe medebezoekers zoo diep ontstellen als het lezen van den marteldood der heiligen. Kom, kom'! - Gy JbetaaJt jpaar -bii —bat En hoe zult gij betalen 1 Door de misdaad tegenover die onschuldigen gepleegd in het openbaar aan te klagen. Van uit de fabriek gaat gij naar het mi-nisterie, tôt bij den troon, om te eischen dat de christelijke en vrijmetselaarsfabri-kanten door de wet zouden verplicht zijn de werkuren van 66 op 60 uren te brengen, gelijk zij in onze vlasfabriek zijn, Monseigneur 1 Ja, 60 uren bii ons alleen, om u te die-nen ! Gij zult betalen door voortaan in het leer-programma der seminaries als verplichtend vak te schrijven : een jaar handenarbeid, zoodat geen seminarist priester kan worden gewijd die niet een jaar gewerkt heeft in een werkhuis, fabriek, mijn, visscherssloep, sto-ker in de diepte van een steamer of een jaar landbouwa-rbeider. En als zij dit jaar van lichamelijk zwoegen zullen doorgemaa.kt hebben, dan zullen zij den arbeid eeren in plaats van hem te verachten, en dan zullen zij wellicht waardig aijn van hoo-ger leven te spreken na het lichamelijk leven te hebben meegezwoegd en meegeleden. Ik sluit, Monseigneur, maar à propos, f negen-en-negentig kansen op honderd laten de vlasfabrikanten u niet binnen, niet dat i ze beschaamd zijn van \i hunne hellegaten j en hunne vermaledijden te toonen, de christen fabrikanten moeten om zulke toe- ( standen niet beschaamd Zijn tegenover u. Gij en andere prelaten predikt immers dat de Arbeid eene straf, een vloek, eene ver- ] maledijding is door God zelve uitgedonderd over Adam, omdat hij toegaf aan de jeugd, aan de sehoonheid en de liefde van Eva en i liever buiten het paradijs leefde met « zijn getweeën » met de vrouw die hij lief had,dan ; in den lusthof heel alleen, vadsig, lui, zelf- i achtig en eenzaam, zonder doel, zonder nut en zonder kinderen. Als om die of andere reden de vlasfabri- < kanten met en zonder God, u niet binnen laten, o dan, Monseigneur, doe ons het ge-noegen in ons vlasfabriekje op de Groen- 1 dreef te komen. Daar zijt gij welkom, en is het fabriekje j klein, de tragédie des werks is er nog voor < den oogenblik als elders, met dit verschil dat zij een uur minder duurt per dag dan i bij onze concurrenten. Het is als in de twee lyrische dramas Paillasse en Cavalleria- Rusticana, waar gij in een uur de tragieke trillingen, sidderin-en schokken krijgt die soms een opéra in vijf bedrijven u niet meedeelen kan. Kom da-n, Monseigneur, gij zijt welkom. In afwachting, onze beste groeten. EEN VOLKSJONGEN. Eene vaandeiinliuliiigina TE In <De Bouwwerker» — vakblad der Centrale der Bouwarbeiders van Belgié — vinden wij een artikel aan deze vaandel-inhuldiging gewijd. Het is namelijk de af-deeling der Centrale van bouwarbeiders van Brugge die op 16 Oogst aanstaande haar vaandel inhuldigt. Ook worden de bouwarbeiders van heel i heb land door aangemand deze inhuldi-gingsfeesten bij te wonen, oproep die wij met kracht steunen. < En er is meer ! 1 Het is niet alleen op 16 Oogst dat de < bouwarbeiders een inhuldigingsfeest moe- i ten bijwonen, maar op 15 Oogst moeten zij allen te Gent zijn. . i Onze kameraden bouwarbeiders moeten dus in hunne reis naar Brugge langs Gent overkomen, op 15 Oogst de inhuldiging van het nieuwe Feestpaleis te Gent bijwo- < nen, en den 16 Oogst te Brugge op de vaandelinhuldiging hunner vakbroeders < aanwezig zijn. < Bouwarbeiders van België ! Op 15 Oogst dus naar Gent, en den 16 naar Brugge. Zoo vervult gij een dubbelen plicht. ; Schrikkelijke brand ( IN BDITSCÏÏLAND c Gis ter morgend, rond 3 ure, brak er te Kiel een ongemeen geweldige brand uit in ' de bened'enverdiepen van een groot gebouw, '' waarin talrijke gezinnen gehuisvest zijn. , Het vernielènd element ta-stte met eene verbazende snelheid al de verdiepen het ' eene na het andere aan, zoodat heel het ge- i bouw weldra in laaie vlam stond. ! De bewoners vluchtten in allerhaast, doch allen konden niet ontkomen ; drie personen werden levend verbrand. De pompiers hebben er veertien anderen bij midd'el van lad-ders moeten redden. Deze ongelukkigen waren reeds half verstikt. !»■ t -«.-.i» ■ Schrikkelijke on!pioffing IN ITALIE 1 TALRIJKE DOODEN Te Gencio is eene dynamietfabriek in de lucht gesprongen, Een aantal werklieden werden onder de puinen bedolven. Onmid-dellijk na de ontploffing werden opzoekin-gen gedaan en weldra ontdekte men drie li.jken; het opzoeken der slachtoffers was echter zeer gevaarlijk, daar er nieuwe ont-ploffingen te vreezen vallen. Een 20tal werklieden zijn erg gekwetst, .ver.sgheidene zelfs doodeljjk.;'.^'" - * X In het leger 3e onMsIiîingen aan de legersversten pgeven Onze lezers kennen de moordende mar-ihen die de soldaten van het 13 linie gedu-rende de verloopene week hebben moeten ioen. Wij staan tôt heden nog steeds alleen met ieze vreeseldjke veropenbaring en ons pro-;est.Wij bzen nu in een Bruss>i'scn fransch □lad dat de Broqueville, minister van oor-,og. een omzendbrief zond aa-n de militaire Dverheden, waarvan hij hen de onderrich-àngen gaf die zij te volgen hadden. In a wat militarische bluf, zegt deze om-sendbrief onder andere meer'het volgende : « De oversten kunnen zich niet genoeg ïtreng aanstelleii ; de ondervmdmg bewijst îoe gemakkeliik de « étapes » kunnen over-iolireden worden als de marschtueht goed n aelit genomen wordt. In tegenstrijd met ivat men zou kunnen gclooven, bewiist men ;en slcchten dienst aan de mannen door tegenover hen, onder voorwendsel van wel-Avnlendheid, overdrevene orerdraagzaam-îeid te betoonen. » Het bevel van de Broqueville luidt dus : loet de soldaten marcheeren iot ze dood-.allen; de olficieren inogen hun hart als nensch niet laten spreken. De soldaten noeten sleeliter dan beesten beliandeld vorden. 't Is lietgeen gedaan werd : er viclen doo-len en doodelijke zieken. Is de Broqueville nu tevreden 1 ls dat nu naar wensch van de militaris-;en 1 Wij protesteeren verontwaardigd en slin-;eren de Broqueville in ;t gezicht dat hij >en beul is ! In de « Galette van Gent » lezen wij ook îog het volgende : Per omzendbrief heeft de h(<eer de Broqueville bevolen dat de gewone pas voor het voetvolk, die 120 passen per minuut is3 stipt dient gevolgd te worden.Er waren regimentsoversten, die den gewonen gang op 140 passen per minuut hadden gebracht. De minister zegt 120 — en hij heeft gelijk. L20 passen per minuut staat gelijk met nagenoeg 6 kilometers per uur; dat kan uitgehouden worden door rte soldaten, die met een gewïcht van on-geveer 15 kilos op den rug loopen. 140 passen per minuut staat gelijk met bijna 7 kilometers per uur — dat is goed voor een eindje, maar niet om lang vol te houden, elkeen weet dat bij onder-vinding.Dus volgens dit blad is 6 kilometers per iur marcheeren niet te veel. Een oogenblikje a. u. b. ! W^aneer men ,"an 's morgens 4 tôt 's avonds 7 uur marcheeren moet, met rustpoozen van 20 minu-:en tôt een half uur, zo uonze konfrater niet lenken dat zulks eene menschenafbeuling s ? Een drietal uren dergelijke marchen doen s niets, maar een gansche dag, dat noemen vij beestenwerk. Wat denkt onze konfrater er over 1 Met een gewielit van ongeveer 15 kilos op leu rug, voegt hij er aan toe. De brieven welke wij ontvingen zegden lat het gewicht zwaarder is welde de sol-laten te dragen hebben. Maar nemen wij .5 kilos aan. Zou onze konfrater niet den-cen dat die 15 kilos na eenige uren er 30, 40, iO worden t Het lot van de proletariërsjeugd is waar-ijk ailes behalve benijdenswaardig. Op 't werk worden zij verminkt, als ma-•hienenvleesch gebruikt; in 't leger wor-len aij doodgemarteld ! En dit ailes waarom ? 1° Om de brandkof-ers van de kapitalisten te vullen, en 2° om ;e desnoods met hun bloed te vèrdedigen. 't Is daartegen dat het socialisme strijdt ! t Is daarom da.t aile arbeiders voor plicht tebben ons te steunen en naast ons te kam->en tegen het kapitalisme, dat als steun-)ilaar het militarisme heeft. Zes matrezen verongelukl IN DE VEREENIGDE-STATEN Te Philadelphia is de stoornboot « Sainte-Valérie » aangekomen met de lijken van zes natrozen, die tijdens de overvaart op droe-rige wijze omgekomen waren. In voile zee ontstond er lek in de romp ?an het schip ; een matroos daalde onmid-lellijk in het scheepsruim om de noodige îerstellingen te doen, doch hij verstikte ipoedig door de bedorven lucht. Vijf andere natrozen poogden hem te redden en kwa-nen op dezelfde wijze om. De kapitein liet dan geen matrozen meer n het scheepsruim dalen en seinde naar de lichtst bi.jgelegen h aven om de. noodige red-iingstoestelIen.rg# Slachtoffers der kapitalistische wereld Wij allen zijn arbeiders. 't Is van onzei* handen- of geestesarbeid dat wij moeten leven. Wanneer deze ophoudt is het de ellen-de en verschrikkelijke hongerdood. Bijna geen onzer of hij heeft in de jeugd of tijdens zijn huwelijk gevoeld wat nijpende armoede is, zonder te spreken der ontoereikendhe-den des levens. De strijd der sociaal-demo-kratie is dan ook om zulks te veranderen en de oorzaak van al die onverdiende onfc-beringen te vernielen. Dit is : De Kapitalistische wereld in eene Socialistische ver-vormen.In de huidige samenleving zijn de mistoe-standen zoo groot, dat veel lijden en ellen-' de voorbijgaat, zonder er acht op te geven. Nochtans is volge'nd lijdensverhaal van aard om het bart van den ruwsten uithaidac te vermurwen. Verleden nacht werd te Brussel een gentje aangeliouden, dat men als schooier en straatlooper aanzag, hij was blootshoofel' het haar in wanorde, de kleederen met slijk besmeurd,_ en slenterde i'n den omtrek der jS oordstatie. Nu en dan waagde het de hand uit te steken naar den eenen of anderen voorbijganger. Wat het ontving was echter zoo bitter weinig. Voor hen die wiiden was het het jongentje aan te zien dat het de kunst niet kende om aalmoezen tej vragen. Op zeker oogenblik werd het knaapje be-merkt door eenen policieagent, en daar het bedelen in de hoofdstad verboden is, sprak hij het aan. EEN LIJDENSVERHAAL Alzoo vernatn hij de droevige geschiede-nis van den armen knaa-p. Hij heette Camille V..., was 11 jaar oud en woonde op den Brusselschen steenweg, te Lebbeke. Hij was de oudste van zes kinderen. Zijn vader, een boerenwerkman, was ziek ea kon niet werken. De moeder deed wel al het mogelijke om den nood buiten het liuis. te houden, doch 't was vruchteloos en weldra deed de nood zich zoo nijpend gevoelen, dat de vrouw zich verplicht zag een voor haar uxterst pijniijk besluit te nemen : « Gaat gij naar Brussel, Camille, sprak zij tôt haar oudste kind en tracht er wat gelci te bedelen. Men kent u tocîi niet » De kleine zette zich op weg en trok te voet naar de hoofdstad. Hij sliep op eene bank en dan begon zijn lijdensweg. In zijn kinderlijken eenvoud had hij zich' ingebeeld dat Brussel eene stad is waar het' geld in_ zulken overvloed was dat men het langs aile kanten wegsmeet, eene stad waar 1 ieden, in prachtige kleederen gedoscht, ge-durig geld in de hand hïelden om aan de1 noodlijdenden uit te deelen. Zulks gaf hem moed. Hij trok langs de middenlanen en na lang aarzelen waagde hij het de hand uit te steken naa-r een rijk geElèed man. « Ga' weg, nietdeug ! », was de gift van den goed' opgevoeden rijkaard. De arme jongen durfde dan schier niet meer vragen. Alleen het gedacht aan zijn-zieken vader en aan zijne broertjes gaf hem moed. En zoo gelukte hij erin enkele cen- ' ten vast te krijgen. Doch er wachtte hem een nieuwe smart. De bedelaars van beroep waren woedend • dat de knaap de centen, die zij verhoopfc; hadden, nog kwam weghalen en lieten niet na hem uit te jouwen en te verjagen. Ca<-milîe wist niet meer wat beginnen, toen de policie bij kwam. Naar 't bureei geleid werd hij er gewas-schen en verzorgd. Inlichtingen zullen te Lebbeke gevraagd worden om te zien of de verklaringen \ an ; den knaap echt zijn. » Is het verhaal \an den knaap waar of ' niet, het verandert niets aan het feit, dat'J dergelijke toestanden bestaan, en dan nog wel in groot aantal. Dergelijke Iijdensgeschiedenissen is eene' schande voor onze samenleving en zal' slechts eindigen met den triomf van het So-' cialisme. Daarom, werkbroedei's, maakt steeds propaganda tôt verspreiding onzer gedachten. ~ , Nog een ander geval Een hartroerend tooneel gebeurde in het, weldadigheidsbureel. Een daglooner, Pieter1, V..., geboortig va-n Lokeren en wonende in; de Clercampsstraat, kwam hulp vragen, gezien de ellende waarin hij verkeert. Zijne vrouw is in het gasthuis, hij zelf is ziek en in de onmogelijkheid het brood têf verdienen voor zijne drie kinderen, waar-. van het oudste slechts drie jaar is. Men deed opmerken dat men hem niet d«( minste hulp kon verleenen, d'aar hij vreem-deling is en slechts sinds december' 1911 te' Doornik woont, het règlement voorziend® dat men voile drie .jaar in de stad moet verblijven, Dat is nu eenmaal de burger-lijke opvatting. Verhongert gij, dat raakt' hen niet. V... ging heen, doch kort nadien kwam' hij terug met een stootwagen, waarop zijne drie kinderen zaten. Hij omhelsde de klei-J nen, liet ben op den koer van het v.eldadig-heidsbureel en vertrok. De kinderen zijn -aitbesteed_ bi| een liefdadig persoou , d^r, kstad. y ' """ '

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.