VERORDENING Tôt pandbeleggingen van oui het even welke soort, beslag bij uitvoering, beslag onder derden, eischen en vertoogcn tôt faillissementverklaringen van vermogens, die krachtens de Verordeningen van 17 Februari 1916 (Wet- en Verordeningsblad voor de bezette streken van Belgiê, N.41 en 181 > onder dwangbeheer zijn geplaotst alsook van ondernemingen, voor dewelkeop grond der Verordeningen van 26 November 1014, Hoofdstuk VI fWet- en Verordeningsblad voor de bezette streken van Belgii, n. 16} een vertegenwoordiger is aangesteld, m*g riechts overgegaan worden m«t de toelating van de Duitsche overheid, die het dwangbeheer of de verte-genwoordiging bevolen heeft. Brussel, den 26 April 1917. Der GeneralgouverneurinBaffiS*, L- T. VON ZWEHL, General der Infanterie. Bovenstaande verordening wordt met bettekking tôt de verordeningen van 22 Juli igi5 (Verordeningsolad voor het Etappengebied van het 4e leger blz. 14 n. 10) 6 Maart 1916 (Ver. bl. blz. 182 n. 133), 22 Juli 1915 (Ver. bl. blz. 8 n. 7) en van 15 Juni 1917 (Ver. bl. blz. 696 n. 34g) voor de bij het gebied van 't 4e leger behoorende gedeelten der Belgische provincies Oost- en West-Vlaanderen in werking gesteld. A. H. Q,, den 16 Juni 1917. SlXT VOK ARMK. General der Infanterie. .VEKQR0EN8NG Met het 00g op het beginsel, de verzorging der stad-en landbevolking in 't gebied van het 4e leger door xniddel van de voortbrengsels van 't land gelijkmatig . te verzekeren en de voorraden, welke de eigene behoef-ten der bevolking te boven gaan, tegen onmiddellijke contante betaling nuttig te gebruiken.Vordt er bestemd als volgt : 1. _ De oogst van dit jaar wordt in beslaggeDOtnen. Dit slaat op aile soorten granen «1 peulvruchten als-mede stroo, hooi — van le en 2e snede—, klaver- en Luzernklaverhooi. aardappelen, suikerbeeten, raapzaad 1ru raap, vlas, hennep, suikerij en tabak. 2. — Het is verboden voortbrengsels des oogst van êit jaar te koopen en te verkoopen of t« vervoeren, kort er eenigzins over te beschikken. Inzonderbeid il het voederen met broodgraan ten strengste verboden. TJitzonderirjgen zijn alleen inet goedkeuring derOrts-of Etappen-kommandantur toegelaten, Alleen het vervoer van den akker naar de sehuur, tôt het dorschen, naar de bewaarplaatsen en magazij-cen is toegelaten. De oogst moet door de landbouwers zorgvul- êig ingeoogst, bewaard en zoo spoedig mogelijk tôt (zijne doelmatige bestemming gebracht worden. De burgemeesters, hunne plaatsvervangers en de politie moeten het 00g op den oogst houden en zijn voor zorgvuldige inoogsting en bewaring der voort-tbrengsels verantwoordelijk. 1 4. — Betreffende het uitdorschen, gebruiken en be-waren der voortbrengsels, enz., zullen de Groepen-jlcommando's betrekkelijk de Etappen-Inspektion na-jdere bestemmingermitvaardigen. . 5.,— Ten einde den graanoogst spoedlger te ver-Ikrijgen, wordt er voor de aflevering van rogge, tarwe len haver des nieuwen oogst tôt 15 September 1917 eene dorsch-premie van 4,00 fr. per 100 kilos bepnald. | 6. — Overtredingen dezer verordening of der sebik-kingen, welke op goad ervan door de Kommando-over heden genomen zijn, zullen met ten hoogste ; lo.000 mark geldboete of met gevangenis tôt 3 jaar ■gestraft worden; 00k kunnen beide strafien tegelijk toegepast en de in strijd met bovenstaande bestemmin- fen gebruikte waren verbeordverklaard worden. Zijn evosgd de Duitsche militaire tecbttwmken en militaire besturen. A. H. Q., tien 23 Juni 1917. Der Oberl/cfihlskaber, Suct Ton Arum» General der Infanterie. VERORDENSNG botreffende do bepaling van hoogsto prijzQn 1 Onder opheffing der verordening betreffende de be-'•poliafc van uotyise prijzeu vaa 39-10-16 IVa n. 13721, 'worden er voor het Operatic- en Etappengebied van jhet 4» leger de volgende hoogste prijzen voor den mieawen oogst bepaald : roor 100 kilos j Tarv.c 34.— fr. f Rogge 32.— » | Gerst 40.— » (Haver 34.— » ;Spelt, niet geschild 28.— » Masteluin (rogge en' tarwe) 30.— » Weidehooi 10.— » Klaverhooi 10^— » 'Stroo 5.— » I Suikerbeeten 6.— » iVoederbeetcn (beetwortels) 3.5o » iPoardeboonen 60.— « |Raygraszaad 150.— » ;B.oodklaverzaad 600.— » (Ander klaverzaad,inbegr. Esparsette 35o.— » (Luzern (Spaansche klaver) 300.— » 1 Voor aardappelen geiden de rends in de verordening Tvan 21-3-17 bepaalde prijzen. Wie van boven opgesomde waren aan een hoogercn 'als den bepaalden pnjs kooptof verkoopt, of een bedrag aanbiedt of eischt, hetwelk den hoogsten prijs te boven îgaat, wordt met ten hoogste 10000 mark geldboete of 'met gevangenis tôt 3 jaren gestraft. Ook kunnen beide •stranen tegelijk toegepast en de Y>raar verbeurd ver-'klaard worden, tôt welke de hanael betrekking had. Zijn bevoegd de Duitsche militaire rechtbanken en teiilitaire besturen. A. H. Q., den s 1 JemI *917. Der Oberbefdrlshober, Siset von Armin, General der Infanterie. VERORDE^NC s. t In aansluiting tôt de verordening van 1 Jannari 1917 «(Verordeningsblad voor het Etappengebied Tan het 4de leger blz. 512 n. 281) bestem ik als volgt : Het mandaat des griffiers der provincie West-Vlaan-deren A. Verougslraete wordt tôt 31 December 1917 verlengd. A. H. Q., den 27 Joni 19*7. Siart von Arr/tin, General der Infanterie. SIîss Standpunt EB t In onzon artikel Noodige uitleggingen, "hebben wij de Parti] vrijgepleten van heib angegrond verwijt aïs »onden wij de Dames en Heeren die zich de volksvoeding aan-trekken, opzettelijb willen kleineereaa of jlasteren. Dat wil onze Partij met en onze gezel jVan Sweden, die een gedisciplineerd soldait en een voorman i«, wil dat zoo min als eenen van ons. Maar aïs wij met onzen y rien d Van Swe-.den de voldoenda vertegenwoordiging der . werkende klasse hebben verdedigd, zal er wel eene opmerkiag gemaakt zijn, namelijk ; dat zulks ook geeae afdoende oplossing ia aan het vraagstuk der rolksvoeding. Wij antwoorden daar geheel rechtzinnig op, dat het de wa^rheid is. Eene rechtva&r-;dige vertegenwoordiging der g«organiseer-:,flo werklieden in al de tha-ns bestaande Co-miteiten ware eene verbetering, dat is ze-ier, maar eene oplossing, dat is het met. En wij gsven onmiddellijk hetgeen voor ons de hoofdreden is, waarom eene juiste Vertegenwoordiging in al die Comiteiten .Jt ^ de Orgaan der Belgische Y/erkliedenpartij. — Verschijnend® aile dagen. Dn*kster-Uitgeefster Sam. Maatsch. UE'l LICHT, Best. : P. De Visch, Ledeberg-Gent. — Red.-Adm , Hoogpoort, 29, Qent _ UH_!_!_iL LLÏ ^ — =^"" ' volksvoeding aldus opgevat en toegepast nog ajtijd haar lieîdadigheidskaraktor behoudt. En socialistisch gezien mag zij dat niet zijn, mag zij dat vooral niet blijven. Voedsel bezorgen aan de bevolking, die bet zich zelve niet kan aanschaffen, moet in onze opvatting een openbaren dienst zijn. Hulpbehoevende zieken, weezen, oudor-lingen, gebrekkelijkon onderhouden, dat ailes is reeds openbaren dienst, en het ga-at er goed mede, ten mieste betamelijk. De werkersbevolking ovor 't algemeen verkeert den dag van heden, ten gevolge van den oorlog, in denzelfden staat van hulpbehoevendheid, en uit dien hoofde ver-dient zij niet alleen deaelfde belangstel-ling, maar HETZELFDE RECHT van ge-holpen te worden. Overigens, de bevolking vat het argument kort en bondig samen als zij zegt : Vechten, het vaderland verdedigen is een openbaren dienst, ehwel, diegenen voeden die hunne echtgenooten en hunne zonén hebben geschonken aan de landsverdedi-ging en die daardoôr in nood verkecren, moet dan ook tôt een openbaren dienst ver-heven worden. 't Is juist! 't Is de logiek zelve. ♦ * $ Zijn wij tegen de liefdadigheid 1 Ne en ! Wij denken zulks niet, wij zeggen het niet. Wij brengen rechtzinnig hulde a .an de mcnsclien dio zrich aan de liefdadigheid toe-wijden, omdat wij weten dat ze noociig en onmisbaar is in de toestanden waarin wij hedendaags leven, en die wij niet bij ma-ch-te zijn bij tooverslag te veranderen. Maar wat blijkt er nu ia het bijzonder geval dat ons bezighoudt, namelijk de volksvooding? Wel eenvoudig het volgende: dat da lief-dadigheid onvoldœndo is en dat hare krachten te kort schieten om den last te yervullen die zij op zich genomen heeft. Is het omdat die Dames en die Heeren hunne taak zonder liefde vcrvullen? Zijn zij zorgloos, kwaadaardig, met slech-te inzichten bezield? Niets van dat ailes, zij zijn eenvoudig on-bevoegd. onbekwaam. Kok of kokes zijn in e&n fijnen restaurant of in een rijk huis, dat is alreeds geheel I moeilijk, het vereischt veel kennis en zor-gen, alhoewel men daar over al de eetwa-ren en speoerijen beschikt die er noodig zijn om eene goede keuken te doe.n draaien. Maar, Dames en Heeren, koken voor werkmenschen, als men maar beschikt over geringe, onvoldoende hulpmiddelen, dat is tien keeren, honderd keeren moeilijker. En dat kunt gij niet, 't is daar uwe on-bevoegdheid en uwe onbekwaamheid, waar-op al uwe goede inzichten en uwe toewij-ding afstuiten. Zeker zou eene ruimere vertegenwoordiging der werkende klasse in uwe Comiteiten daar verbetering aan brengen. Maar, Mijne Heeren, het verheffen der voedingskwestie van een liefdao.igheidg-werk tôt een openbaren dienst, beteekent niet dat er geen raadgevende, bestuurlijke Comiteiten meer zouden bestaan. Het wil niet zeggen, dat gij de vertegenwoordiging niet mosr zoudt bezitten waar-op gij als partij of als klasse recht hebt, 1 niets van dat ailes. Overigens, die evenredige vertegenwoordiging bestaat reeds in Kamer, Senaat, ge-meenteraden, enz. in de verschillendo com-missiën van al de diensten. Maar gij zult of gij kunt niet ontkennen dat de volksvoeding als openbaren dienst grooter, beiter, vollediger en geregelder zou zijn als nu. » De controol zou gemakkelijker zijn, de belangstelling algemeener, de verantwoor-delijkheid duidelijker bepaald en de hnlp-bronnen geheel zeker overvloediger en met dat ailes, zou ook de bevoegdheid klimmen. En denkt gij, Mijne Heeren en Dames, dat daardoor het veld van liefdadigheid zou afgesloten zijn voor de edelmoedige zielen ? Gij kunt dat niet denken, want de liefdadigheid beschikt over een tevrein dat on-beperkt is en als al de stoffelijke behoeften der menschheid voldaan zijn en daardoor den weg is geopeid om veel zedelijke smar-ten te lenigen en ub doen verdwijnen, ehwel dan nog zal de liefdadigheid tôt geen wer-keloosheid zijn gedoemd. Ziakten en ongeluldcen, sterfgevallen en onverwachte, niet te voorzion« rampen zullen zich nog altijd voordoen en wonden slaan, die door c en balsem der liefdadigheid moeten en kunnen geheeld worden. * * * De werkende klasse stelt met treurnis die koppigheid vast om haar recht te laten we-dervaren.Aangenomen dat de noodzakelijkheid van in de Volksvoeding te voorzien zich zoo plotseling heeft opgedrongen, dat he>t in-richten van een openbaren dienst moeilijk roorkwam, alhoewel niet onmogelijk. Maar, mijno heeren, eene ruimere vertegenwoordiging der werklieden,dat was toch niet onmogelijk, het was daarenboven meer 1 dan rechtvaardig en nu meer dan ooit ia het noodzakelijk gebleken. Waarom zijt gij daar zoo beslist en hard- ! nekki£ tegen? Wat is de oorzaak uwer stijf- l hoofdigheid tegenover ons, die U recht laten wedervaren van den oogenblik dat gij 1 iets goed beproeft, al schieten uwe krachten te kort. t Do hoofdrcdenen uwer houding zijn in den grond, ten eerste: eene overdrevene, valsche meening over uwe macht en uwe bevoegd- c heid als burge^-stand, en ten tweede, alslo- c ssvolg . d^rya.^, eca^., png.nvflttia,'ia minachting omtrent de bekwaamheid en de geschiktheid onzer eigene klasse. Gij hebt ongelijk, Mijne Heeren, en het blijkt dat de gebeurtenissen der laatste jaren U weinig of niets geleerd hebben. De georganiseerde werklieden hebben nochtans in een betrekkelijken korten tijd, overvloedige bewijzen van bekwaamheid ge-leverd. Zij waren niets, nu zijn zij met een stuk stemrecht, dat zij veroverden, binnen-gedrongen in al de wetgevende en bestuurlijke lichamen, zij hebben dienstdoende burgemeesters en werkdadige schepenen, leden der bestendige deputaties van sommige provincies geleverd en zich overal met eere uit den slag gctrokken en goede, practische voorstellen gedaan. In tijd van nood heeft men niet geaarzeld ze tôt het ministerschap te roepen. Dat ailes moest U iets zeggen en iets lee-ren.Ook het feit, van do bewonderenswa«ardi-go uitbreiding der cooperatie, het tôt stand komen van samen werkende fabrieken en werkhuizen, met een eerlijk, bekwaam en practisch stelsel van besturen, daar mocht gij niet onverschillig aan blijven en gij moest bij u eigen redeneeren : tegenover eene klasse die daartoe in staat is en die nog meer belooft, moeten wij aan onze trotsche afwijzende houding en aan. onze kleingees-tige uitsluitingspolitiek verzaken. Het blijkt meer en meer dat gij dit niet wilt doen en dat spijt ons. Er zijn nochtans voorvallen uit den laat-sten tijd die U do oogen mœsten openen, bijvoorbceld do wijziging in het russiseh re-geeringstelsel.'s Morgens stond Nikolaas II op in zijne vollo majestèït als den allcenheerschende tzaar aller Russen en 's avonds ging hij sla-pen als mijnheer Sint Niemand. En Pais land wordt nu als repubîiek zoo goed en zelfs beter geregeerd als vroeger onder het tzarisme. Er zijn meçr zulke ver-schijnselen vast te stellen, en die allen zoo-vele bewijzen zijn, dat gij ongelijk hebt gee-ne voldoende rekening te hou den van de klimmende macht en don invloed der wer-kersdemokratie. En Gij bereidt u eigen zelve groote teleurstellingen voor en gij stelt de samenleving zelve aan onheilen bloot in do tœkomst. Liefdadigheid als het niets anders kan, à la bonne heure, maar als de openbare dienst mogelijk, beter en noodig blijkt, dan moet deze wijken voor hem, daar de liefdadigheid hoe waardig en hoe goed zij ook beoefend wordt nooit eene afdooade sociale oplossing zal daarstellen. F. H. Haï spsejgiisem dsr werklieden in Wij hebben in een vorig artikel in 't kort onze meening gezagd over de punten 1 en 2. Punt 3 zegt : De werklieden moeten opgel^I worden door beiewame personen. Wie van ons zou er iets tegen hebben, dat er be-kwame meesters waren om onze kroderen hun ambacht goed aan te leeren ? Maar ongelukkiglijk stooten wij weder op hetzelfde: om goede en bekwame meesters te vormen, mag er naar geene kosten gezien worden, en daar doet vooral ons BeJgisch kapitalisme niet in mede. Zij laten dat over aan Staat en stad en zij plukken er de vruchten van. De meesters gevormd door de stad en den Staat zijn niet voldoende, de patroons zouden verplicht zijn — volgens Taylor — zich ook bezig te houden om man-nen te vormen die in 't bijzonder zouden dienen om de jongeiingen aan te leeren. En daar steilen wij geen vertroewen in, daar zij niet meer de belangen der werklieden zullen behartigen, door hunne afhankelijkheid aan het patronaat, maar enkel en alleen de hebzucht van de patroons steunen en verdedigen. Punt 4 : De werklieden moeten in nauwe betrekkin-gen zijn met de meesters. In de eerste plaats zouden wij zelf zulks willen, kon dit gebeuren, maar onge'.ukkiglijk heeft de ondervin-ding ons geleerd dat dit in de hedendaagsche samenleving een hersenschim is. Het is zelfs zôû gesteld, dat het patronaat de meesters verbieden om gemeens met de werklieden te hebben. De nauwe betrekkingen vsn meesters en werklieden is een gevaar voor het patronaat, daar de gezonde reden zou plaats maken voor het bratasl optreden en de opdrijvingen. Het kapitalitisch stelsel eischt met zich gedweeë onderwerping der werklieden aan hunne meesters en patroons, en daardoor zijn nauwe betrek- 1 kingen onmogelijk. Punt 5 : De meesters moeten nagaan of er wel ge-werkt wordt naar de voorschriften van Taylor. Als men de menschen zenuwachtig maken wil, dan moet men maar beginnen met bovenstaande uit te oefenen. Met het uurwerk in de hand zouden de werklieden opgejaagd worden, wat overigens reeds in uitvoering , kwam. Werken zooals de meesters willen, doodt aile- ; initiatief van den werkman. Aile vooruitzichten of ge-dachten om een stuk spoediger te kunnen afmaken ot 1 beter te kunnen vervaardigen, worden van de hand gewezen. Men moet zich onderwerpen aan den meester net als een hond kruipt. Neen, dàt willen of kunnen wij niet aannemen. Dit aanvaarden was de ketting nog enger rond ons lichaam sluiten. Punt 6 : Patroons of bestuurders moeten vriendeiijk met de werklieden omgaan wanneer door onbehendig-heid aan den opgelegden plicht te kort gekomen wordt. In deze voorwaarden zou het moeten zijn ; maar verre af van vriendeiijk te zijn, is het uiterste brutali-teit of broodeloosstelling met of zonder schuld van den werkman. Hoe kan en wil men vriendelijtheid verwachten van menschen die ons niet kennen en welke van in hunne jeugd gescheiden worden van hen met wie zij in nauwe betrekkingen moeten zijn? Punt 7 : De werklieden moeten eene bepaalde dage- 1 lijksche taak afmaken. 1 Dat mogen wij aanzien als het entreprisewerk van ] te, "nwoordig, met al zijn wee en zijne verachtingen. j A.5 er iets is waar de Werkliedenpartij moet tegen t strijden, dan is het dat in de eerste plaats. • Het stukwerk verdierlijkt deri mensch, brengt oneenigheid onder de arbsiders, put de krachten ( oriijieedoogend uit en moedigt het egoisme aan. E-ÇlLfegWiis wij «apjbt^gto bgyyr<?taa>Kle 4 ( te staven : In een der werkhuizen onzer stad waren er werklieden die geheel hun leven op stuk hadden ge-werkt en in den laatsten tijd op hunne stukwerkbons geschreven hadden : « Weg met het entreprisestelsel, oorzaak van onze verdeeldheid. » Vervloekt zij diegenen welke dit dan nog komen verdedigen. Punt 8 : Hebben de werklieden zich afgemat en de bepaalde taak op eene bevredigende manier afge-maalct, dan moet er hun eene groote vergoeding (?) toegestaan worden. Hoe aanlokkend die groote vergoeding ook is, toch kunnen wij er ons niet bij aansluiten. De bepaalde taak door de beheerschers der kapitalen aangenomen, mogen wij ons zoo wreed mogelijk voer-stellen.Ten eerste ; de patroons die weinig of niets kennen van het vak dat door hen wordt uitgebaat, zullen niet aannemen dat de bepaalde taak welke zij en hunne meesters aannemen, niet kan uitgevoerd worden. De werklieden zullen zich moeten uitputten en van de fabriek oi het werkhuis naar bed gaan, ten einde de noodige rust te vinden en de kracht te hebben om den volgenden dag die afmattina weder te kunnen onder-staan. En dan zal men misschien een groot loon ver-dienen en tôt wat nut ? Werklieden, broeders en zusters, wat zijn wij met een groot loon, als het anders niet kan of moet dienen dan voor het noodige voedsel om den gevraagden ar-beid te leveren ? Wat zijn wij met een groot loon, ni* wij niet kunnen medehelpen aan de opvoeciing onzer kinderen? Wat zijn wij met een groot loon, als wij door de dagelijksche inspanning aan de noodige uitspanning en het familieleven moeten verzaken? Weg dus met zulk stelsel in de tegenwoordige samenleving ! Wij eischen de vrije ontwikkeling van de *r-beiders en niet de onderwerping der werklieden als slaven. Aug. VAN DER BRUGGE. 'Ph WV -ih 3V •fVWFW?' •iVWV'rFwÇ* FEESTLOKAAL «VOORUIT» (St-Pietersnicuwstraat, G eut) Tentoonsteiling betroffonde Bederving en Yervalscliing der Eetwaren INGANG VR3J EN KGSTELGOS OPEN : Zondag, van 11 M 2 nre. Maandag, van 3 tôt é are; Woensdag, van 3 tôt 6 ure. De Beliiscte ïatoîM ta ta eorlf III Sinds de aariname der nieuwe standregels, kromen enkel nog iandeâjke 01 ganisatiân bij de Syndikaie Kom-missie worden aangesioten. De plaatselijkegroepen, die bij hare landelijke fede-ratiën btbooren, doch die tôt heden toe afzonderlijk bij de S. K. zijn aangesioten, mogen deze aansluiting be-houden, tôt op het oogenblik, dat hare landelijke orga-nisatién zich in haar geheel bij de S. K. aansluit. Het moet nochtans worden verstaan dat die uitzondering . niet bestendig kac zijn. Wij hebben in ons midden groepen behoorende tôt een viertal vakken, die in zulk geval verkeeren, namelijk ; Diamantbewerkers, Goudsmeder», Mijnwerkers, Typografen. ? Met de medewerking der voormannen dezer organi-satiën moet worden cn'erlegd op welke manier het best hare aansluiting bij de S. K. zou zijn te bewerken. Bovendien hebben wij nog voor plicht nieuwe org«-nisatiên in het leven te roepen, namelijk voor die arbei-ders en arbeidsters waarvoor nog geene op ons standpunt staande valrorganisatiën bestond. Wij hebben hier vooral het 00g op de werklieden en bedienden van den staat, van het schouwburgperso-neel, dienstmeiden en dienstknechten.Voor wat de twce eerste betreft, hebben wij aile reden deze eindelijk tôt onze vakorganisatie te brengen. Met de derde reeks zou het moeilijker kunnen gaan, doch onmogelijk is het niet, en voor moeilijkheden kunnen wij ons niet laten afschrikken. Het zou dan de taak wezen der S. K. na den oorlog uitvoering te geyen aan deze voorstellen. De Federatiên van Vakbonden. De plaatselijke of gewestelijke federatiên van vakbonden zouden in de toekomst, en dit vooral met het 00g op de aan te vatten algemeene propaganda, aan de syndikaie Kommissie.aan delandelijkevakorganisatiên, dus aan geheel de Belgische vakbeweging groote diensten kunnen bewijzen. Wij moeten dus, en zulks in overeenkomst met onzestandregelen. de noodige maat-regelen treffen, ten einde eerstgenoemde groepeeringen te versterken, of er te stichten waar zulks voor onze beweging noodzakelijk is of blijkt. Wij geven hieronder eene lijst van de bestaande of te stichten federatiên : Provintîe Bestaande Te stichten 1 Antwerpttt Àntwerpen1 'Jier Mechelen Turnhout Brabant Brussel Nijvel A Leuven HcrtegonweB Borinage ' Cbarleroi Center Doornijk Oost-Vlaanderen Aalst Geeraardsbeffïen Gent Ronse St-Niklaai > West-Vhand. Kortrijk Brugge Meenen Rousselaere Isegbem Namen PTàmen Luik Luik-Hoei De samanstelMflg der bestâSfide»federatiên is niet overal dezelfde. In Brussel, Gent en Turnhout maken zij een geheel uit met de Arrondissementsfederatie dèr Werklieden-Partij. In Leuven, Aalst en Iseghem zijn het Federatiên der bij de B. W. P. aangesioten vakbonden. In Antwerpen, Mechelen, Borinage, Kortrijk, Meenen, Luik, Hoei en Verviers nemen zij in haren schoot al de vakbonden, al ofniet bij de Parti) aangesioten, op. Deze van Luik, Mechelen en Antwerpen eischen dat de vakbonden bij de Syndikaie Kommissie zijn aangesioten. Er zijn dus nog verscheidene bij de S. K. aangesioten vakbonden, daar zij niet bij de Partij zijn aangesioten, tôt de bestaande federatiên van vakbonden niet kunnen toetreden, namelijk : Voor Brussel : de Typografen, de Goudsmeders, de Clicheerders en de Letter-gieters; voor Gent : de Boekbinders en Sfeendrukkers; vcor Aalst ; de Kleermakers, de Boekbinders en de Voedingsarbeiders; voor Turnhout : de Boekbinders en de Steendrukkers. K® derç_ oorlog is er veel kan g dé Diamantbewerkers- T — rouacn de afdeelinpen dezer organisatie te Brussel, te Turnbcut, enz. zich ook in bovengemeld geval bevin-den.Wij zonden dus van nu af in betrekking moeten komen met de betrokken organisatiên, namelijk met de vakbonden. federatiên van vakbonden en arrondisse-mentelederatiên, ten einde er toe te komen, zoo spoedig A mogelijk dcorgezamenlijken overleg, de grootst moge-lijke overeenkomst te bewerken. Stcvn der Syndikaie Kcmmûsieaan de Groepen. J De Syndikaie Kcmmissie zou moeten trachten de groepen stoflelijk en zedelijk te steuner, die de algemeene propagandatot herinrichting der Belgische Vakbeweging helpen voeren. 1 Vcor wat den stoffelijken steun aangaat, zou de S. : K. dien in driedeelen moeten scheiden : a) Aan de Landelijke groepeeringen ; b) Aan de Federatie van Vakbonden; c) Aan de Vakpers.' Men zou kunnen tusschenkomen volgens de omstan-p digheden van den oogenblik. Het 150u echter uitdruk-kelijk verstaan zijn, dat deze tusschcnkomst slechts zou ' 5 gesebieden volgens de groepen zich hebben gedragen , naar de besluiten en onderrichtingen der S. K, Het komt er hier op aan te beletten, dat men dosd eenvou-1 dig den stoffelijken steun ontvange, zonder dezen vcor het aangelegen doel te gebruiken. s Het ontworpen werk kunnen wij in twee deelen scheiden : ^ 1. De hervorming in het Sekretariaat der Syndikaie j Kommissie; de taak welke haar wacht in de toekomst, bij hetleiden der Belgische Vakbeweging; j 2. — De steun aan de groepen, landelijke organiss-tiên, federatiên van vakbonden en de vakpers. Wij geven deze voorstellen ter overweging, in de 1 verwaenting, dat gansch de Belgische Vakbeweging,, t wanneer de omstandigheden het haar mogelijk »a»kt ; terug het daglicht te zien, hen met vreugde «al aannemen.■—■llu-, Eess jwlangwkkendeTentooJisiellizig \ TE GEKI \ De eerete week van Juîi 1917 zal ons ir. het gehèogeni blijven. Zij was voor ons eene week van blijde verras- [ singen en leerrijke ondervindingen. Dinsdag morgenspoedden wij ons van de Wasacberij, op Akkergem, iwar de Stedelijke Beroepsschool voor' meisjes in de Tweebrnggenstraat, bestuùrd door me-juffer Racbel De Rudder. Daar kwam eene tentoonstelling geopend te wordeti van de werken der leerlingen. Eene tentoonstelling! Doch dat ii rfetï siewwt of . niets bijzondeiszaî men zeggen, dtnrr zijn er aooveksn en van aile scorten. Inderdaaden daarin beetond ook onze blfjde venws sing niet. Het nieuwe, het verbertgende dat ons trofwms, At wij bij ons binnentTcden vernamen, docr den mood van Mejuffer de Bestuurster, die ons beîeefd en vriendeiijk onU'ing, dat wij hier voor eene terrtoonatelling gingen staan van de werken voortgebracbt door werke-looze meisjes, naeen sinds twee jaren nieuwingeriehten' leergang. Welnu wij hebben die tentoonctdliog fcerocht, ge-leid en jngelicht door eene bekwomc, vrimdclijke on- ' j derwijzeres, ons door Mejufler de bestonrster als gids . aangewezen. Wij zijn verrukten verwonderd geweest vsn te zien wat men gemoakt heeft vwc werkelooze ineisjes, waar-1 onder er waren, die geene naald in de hund konden houden. Wij vonden in drie rtrîme zrfcn tentcoogesteM: complets voor dames, kindermarxels, jorge meisjesko-stiimen, bloezen, onderroklcen, kinderkleedjes, kinder-voorsebooten, alleslach van vrcrawen- en kinderhoe-den, keurslijven-buikbarden, broduurwerk, giletterj ' en jassen voor marmen, vervormde kleedingEtukken; (van oud nieuw maken), verstelwerk of reparatie,i kar.t, enz. Wij zijn geheel zeker dat wij artikds vergeten heb- : ben. Geheel zeler durven wij ons niet niegevm aïs een1, bevoegde beoordeelaar over vrouwennaaiwerk. Maar zooveel kennen wij ertoch van, om te durven' zeggen dat er pan al die vervaardigde stukken veel' zorg was besteed en de meesten getuigden van veel smaak. Wij hebben er gezien, ender ander kostumen voor tien, elfjarige meisjes, die den stempel droegen van wat men in de wandeling noemt « gedistingeerd ». En de achtbare bestuurster gebruikt eene volgens ons zeer uitmuntende methode om uit de leerlingen te halen wat eruit te balen is en haar op den rcchten weg te brengen. Ze laat ze vrij in de kens van de speriali»eit die zij verkiezen, maar de leerlinge wordt in het 00g gehou-, den en hare geschiktheid ot ongescbiktheid komt aldra aan 't licht. En dan is Mejnffer d« besttmrdcr daar, om aoo noodig zich als rnadgeefsterte doen geiden. Onder 't geen wij gezien en bewonderd hebben, mogen wij het verstel- of reparatiewerk niet vergeten. De stukken waren in eene vest of broek gestokm, zoo regelmatig,-zoo fijn en kecrig, dat nremand be-schaamd rroet wezen van met een bovenkleedingafuk op zulke wijzéversteld langs de straat te gaan. Eene vrouw die dat kan. goed verstellen en van end nieuw maken, is onbetaribaar in een huishouden. Zoo was er eene leerlinge die uit de slippen van een nagenoeg versleten manshemd, het middêl gevcodeu had om een a lijveken» of zoogenasmd «cachecorset»' te snijdenen teveivaardigen. Niets gaat er dus verloren, en dat maakt,de goede huismoeder dieeene gezonde profijtîgbeid weet te be-oefenec, 't is.tt zeggen die mets gemeens heeft met righeid. * * # Deze cursus voor werk-loozen telt 310 leerlingen en ' , die zijn als volgt onderverdeeld : 146 iabnekwerkst^-n.j 68- ondergoed-naaisters, 41 kleermaaksters, g stjwfv sters, 8 bedienden, 17 zonder beroep, 7 scbonerst(2"A, ' 5 giletmaaksters, 5 mekaniek-borduursters,' 5 breisters, 4 hoedenmaaksters, 4 manchonnaaisters, 3 broekmaak-sters, 2 zaklcenplaksters, 1 portieres, "1 corsetmaakster, ' 1 matrasnaaister, 1 pannesnijdster, 1 schipperin. ! Met plezier stellen wij vast dat de fabriekwerkiters schier'd'e helft van bettotaal nitmaken, hetgeen bewijst j-dat als zij niet veel kunnen. het nooit hare schuld ge-,weest is, want zoo gatrw de gelegenheid zich aan-biedt^zijn Zij, op posten tôt leeren bereid en geschikt. Onrioodjg te zeggen dat diegenen die reeds ervaren waren in het kleermaken of in bet hoedenmaken, enz., van de gelegenheid gebruik maken om zich in een vak te^bekwamen. Zij redeneeren zeer juist, dat aile meërïténnis niet overweegt en dat men'niet te veel kan weten. Vêle onzer jonge meisjes hebben aldus een nieuw vak asngeleerd en zijn onbetwistbaar eene sport hocher <op de maatschappelijkeladdergestegen. i Diegenen die een tweede stiel hebben bijgeleerd, 'komen ook versterkt in het strijdperk, zij beschikken over eene snaar meer op haren boog. Stofielijk gezien zijn allen betèr tcegerost om den harden strijd om 't leven te voeren. En door het feit zelf dat zij stoffelîjk verbeteren zullen, is bij diemoedigen het gevoel ontwaaktvan onaf-hankelijkheid, meerderwaardigheid. Daardoor zelve is hun zedelijk zoowel als bunver-standelijk gehalte gestegen en de groote uitslag verkre. gen dat zij vertiouwen gekregen hebben in eigen krachten. En dat is om zoo te zeggen eene der groote elemen- u ten die eene onderdrukte klasse behoefde om eene f'"" maatsebappij te" vervormen en tôt hare bevrijding te ' komen. Eere dus aan haar die het «choon initiatief van dien leergang hebben opgevat. aan allen die hebben gehol-j pen om, het te verwezenlijken en boven ailes aan het ! korps der leermeesteressen, die belangloos en vol toe-wijding, met iever en vol liéfde, haar talent en hare! veelvuldige kennissen aan dat schoon werk hebben ge-' schonken. De wêrkende klasse zegt U dank.voor Uwe nooit; ; volrrtzer! dadec. -j ^ jm* ! 33< Ni. ® centiemen per- nummer Zoirada^ 8 slali 'âSIT

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.