Drokster-Ultg«efst«» Sam: Maatschappij H ET UCfîï beatutjrder* S». DE VIS CH. Lvdebers-Ocnt . . REDACTIf . -ADMINISTRATESÏSOGGPOORT. 29. GENT VOORUIT Orgaan det» Belgische Werklledenparhj\ — Verschljnetide aile dagen. ABONNEMENT5PRIJS BELGIE Orie msandco. . . , . fr. 3.25 Zee m&ancScB • , , . , fr. 6.50 Een jaar fr. 12.5>© Men aboimeert zich op aile potttmrc«les DEN VREEMDE Drie «naanden tdagalijiis verzonde»). ..... (r. 6.75 Bekendmakingen 1) Aile Jluiden van privaate slachterijen moeten gelijk liet tôt nu toe het geval is geweest. bij de « Kriegsleder-Aktiengesell-schaft Gent », Ossenstraat 17, aangediend worden. De betaling is comptant en volgens de vastgestelde prijzen. De Huiden zijn vrachtvrij aan het « Sam-mellager Gent », Statie Gent-Oost, af te le-veren.(Et. T. Bef. 392/8). 2) In verandering der verordening van 1. 4. 15. en 25. 6. 15. worden volgende hoogste prijzen vastgezet: voor EIEREN 0,15 frs, 't stuk voor MEERSCHENHOOI 6.C0 frs, per 100 kgr. voor KLAVER- en LUZERNENHOOI 9,00 frcs, per 100 kgr. (Et. T. Bef. 394/2). *îent, den 11 Juli 1915. De Etappen-Kommandant. # $ # De voorraden aan gedroogde Chicorei-wortels (Chicoreiboonen) moeten birsnen drie dagen na 't verschijncn dezer kennis-geving sehriftelijk of mondelings bij de Kommandantuur aangegeven worden, on-verschillig of zij zich bij den eigenaar zelf of in bewaring bevinden. Zonder verlof van de Etappen-Inspektion mag tôt nader order den verkoop _ en den transport van gedroogde chicoreiwortels niet plaats hebben. Voorraden, welke t-en gevolge dezer ken-nisgeving valsch of niet aangegeven worden, zullen zonder schadeloosstelling verbeurd verklaard worden. Bovendien zal iedere poging eene valsche of geene aangifte te maken met eene geld-boete in overeensteniming met de verheime-lijkte waarde, maar nooit onder 500 Mark, of met gevangenis gestraft worden. De naam, de maatschappij en de woon-plaats van den aangever, alsook de plaats waar de voorraden gedeponeerd zijn, moeten nauwkeurig aangegeven worden. Hoeveelheden beneden de 100 Kg. komen niet in aanmerking. Gent, den 19 Juli 1915. De Etappen-Kommandant. # # # Etappen-Kommandantuur, Gent. Het gedrag van een deel der bevolking gedurende den 21 Juli, en vooral het over-dreven en uitdagende algemeen dragen der belgische kleuren noodzaakt mij de volgende bevelen te geven : c Ik verbied van heden af het dragen, » ten toon stellen, leuren en verkoopen der » belgische kleuren, van beelden en por-» tretten der koninklijke familie, van » groéne bladen met on zonder opschrift » en van aile andere afteekens of kleur-» samenstellingen welke geschikt zijn eene » politieke neiging ten toon te spreideu. » Ook verbied ik voor de Belgen het dra-» gon van orden en eereteekens. s> » Tegenhandelingen worden met eene » geldboete tôt 5000 Mark en met gevan-» genis tôt 5 jaren of met eene dezer beide straffen gestraft, wanneer geene stren-» gere straffen toegepast v/orden. » Dit bevel moet met plakaten aan de mu-ren bekend gegeven worden en zal Qnmid-dellijk in werking treden. Gent, den 23 Juli 1915. (get.) graaf yon Westarp, Generaalleutenant en Etappen Inspekteur. Indien gij in den Ooriog lanft, bereldt u op da Vrede voor I Wo4 es1 na si® ¥s°©i© zoas ggeii«i28,,®eB Het omgekeerde van het bekende oud-romeinsche spreekwoord, « si vis pacem para bellum» hetwelk zooveel jaren dienst moest doen om de militaire toerustmgen te verschoonen, wordt nu langzaam aan gebiedende plicht voor aile vooruitzien-dcn en vooruitstrevenden zoowel bij de oorlogvoerende naties als bij de neutrale volken. — «Bereidt u op de vrede voor!» opdat weder niet, zooals in vrpeger tijden, bij eene vredesluiting de diplomaten een staatstuk te samen lijmen, hetwelk be-stemd is om na een paar jaren verscheurd te worden en aanleiding tôt nieuwe, nog ontzettender oorlogen zal worden. — Ook dreigt het gevaar dat vele regeeringen in den tijd van vredesjubel nunne kans schoon zullen zien eene binnenlandsche politiek van reactie te gaan voeren, hunne schoone beloften zullen vergeten en tôt dank de volksrechten zullen gaan be-snoeien — ten minste de lang geëischte r^chten niet zullen toestaan. De geschiedcnis boekstaaft tal van zul-ke reactionaire daden, nà een gevoerde ocrlog. Toen Napoléon I het lot van aile ver-overaars onderging en Frankrijk voor de overmacht gezwicht was, toen daagde te Weenen van af i Oktober 1814 tôt Juni .1815 het beruchte Weener Congres, hetwelk het Statenstelsel van Europa zou herzien en in Duitschlaiid eene zekere or-de zou brengen. — Keizers, koningen, mi-'nisters en diplomaten sneden daar de Eu-ropeesche kaart aan stukken, namen dââr eene brok land af, voegden dââr een brok bij, zonder in het minst zich om de bevolking te bekommeren. Polen werd tusschen Rusland, Pruisen en Oostenrijk gedeeld; Frankrijk verloor het Rijnland aan Pruisen ; België werd bij Holland gevoegd; Oostenrijk kreeg Noord-Italië en Duitsch-land werd in 38 staatjes gehakt, ieder met een souvereinen heerscher aan 't hoofd ! Het gevolg was : onophoudende oorlogen en volksopstanden. 1830, 1833, 1848, 1852, 1854, 1864, 1866 en einde-Iijk 1870 waren jaren van menschen-moorderij en verwcîsting. Maar ook na dat beruchte Weener Congres, ontstond voor Europa in aile Sta-tcn dertig jaren lang een tijd van onge-hoorde reactie. Ailes wat maar jn 't minst aan de vrijheidsideën van de fran-sche revolutie herrinnerde, werd onmee-doogend vervolgd. Talloos waren de slachtoffers. de besten, de intelligentsten in het volk van aile landen, welke met jaren kerker een luttel vrij woord in spraak en schrift moesten boeten. Tôt dat het in de annalen der démocratie eeuwig onvergeten jaar 1848 uitkomst bracht en het volk met geweld de reactie brak. Maar ook in de nieuwere tijd bracht een oorlog reactie. Na 1870 bracht het voor Frankrijk de schandelijke neder-werping der Commune en de reactie on-der Thiers, Mac-Mahon, Félix Faure, enz., voor Duitschland bracht het in 1878 de socialisten-wet. De Russisch-Japansche oorlog bracht voor beide landen de bloedigste vervol-ging der demokratie, met voor het eer-ste land het schijnspelletje met de Doe-ma dat onzen lezers wel bekend is. De regeeringen maken na een oorlog zoo gemakkelijk gebruik van het patriotisme der bevolking. Zijn zij overwinnaars dan wordt in de triomfroes aan helden-vereering gedaan en aan dien helden niet kwalijk genomen dat zij de démocratie aan hun soldatenlaars lappen. Zijn zij de overwonnenen en de bevolking vol haat en wraakzucht, dan wordt op aile moge-lijke wijze de revanche idee gevleid en de bevoîking van hunne ware demokrati-sche belangen afgetrokken. Op die manier was het mogelijk dat de Fransche kleine burgerij (de grooten hebben het commissieloon opgestreken) dertien mil-liarden van hun geld aan de leeningen van het Czaristisch knoetenrijk offerden, in plaats van het in hunne eigen industrie te steken. Misschien ware in het laatste geval dezen oorlog vermeden of had een andere wending genomen. Maar niet alleen in de politiek staat reactie te wachten, indien de gezament-lijke demokratie van Europa niet waakt. Ook in economischen zin. Meer dan ooit .zullen de regeeringen, zoowel van de oorlogvoerende als van de neutrale landen, van de groot-financie afhangen, voor nieuw geld om de ontzettende inte-rest van het gedurende den oorlog ge-leende en ge(mis)bruikte te betalen. Dat is slechts mogelijk door reusachtig hooge belastingen van allerlei aard, die op hunne beurt slechts op te brengen zijn door een hoog opgeschroefde activiteit in de industrie en handel, maar op kosten der arbeiders. Intensiere arbeid en lage loonen zal dan de leus van het kapita-lisme zijn. In de fabrick en werkplaatsen van aile landen zal het modernste Tay-lor-systeem toegepast worden, maar tegen zoo ouderwetsch mogelijke loonen. En om dat te volbrengen zullen de kapitalisten eene sterke regeering eischen. Uitbouw van sociale wetgeving — wach ten een paar jaar. Algemeen of uitgebrei-der stemrecht — dat brengt beroering onder het volk, wachten er mee. Syndikale beweging — in het 00g hou-den en de minste werkstaking hardhan-dig onderdrukken. De socialistische arbeidersbeweging als de grootste vijand beschouwen en des noods uitzonderingswetten maken. Dat zal eene sterke regeering doen en de burgerpartijen zullen dat heel huichel-achtig de «heilige vrede bewaren» noe-men.Zoo zullen zij het in aile landen pro-beeren als in politiek opzicht de Euro-peesche demokratie en in sociaal-econo-misch opzicht de internationale sociaal-democratie, niet waakt. Laat ons niet zeggen: o, dat heeft de tijd nog om daarover te spreken. Zoo plotseling als de oorlog begonnen is, zoo plotseling kan de vrede komen. De ge-heime politiek der regeeringen kan ons verwonderlijke verrassingen brengen ; men heeft het meer gezien: wat heden nog vijand is wordt morgen dikke vrienden. Maar wat er ook in de hooge politiek moge gebeuren, geen eene regeering zal er demokratischer om worden, integen-deel.Het is altijd zoo geweest : de werken-de klasse moet de gebroken potten betalen en daarbij nog zorgen dat er nieuwe komen. Maar reeds gaan er in heel Europa krachtige stemmen op, die eene verande-ring van de vroegere politiek, buitenland-sche zoowel als binnenlandsche in demo-kratische richting bepleiten en vooral ook van ons gevoelen zijn dat reeds nu in ieder volk voor die richting moet gepro-pagandeerd worden. In een volgend artikel zal besproken worden wat er na de vrede moest gebeuren.Mz. De buishuurkwestie en onze Vrariereclitsrs Het is zoo wat overal : de huisjesmelkers willen dat de huurders betalen : 't zij geheel of gedeeltelijk. Iefcs is waar, en dit is, dait men huurders kan aantreffen die kunnen betalen, maar van deze droeve tijden gebruik maken en klaarblijkelijk hun onwil ten toon spreiden. Dat er tegen zulke huurders maatregelen en zelfs doeltreffende genomen worden, is maar juist en rechtvaardig, en niemand is gerechtigd daartogen op te komen. Maar we zien daar tegenover, dat men dwingt te betalen, menschen die van bij het begin van den oorlog werkeloos zijn, en zich in het leven hebben moeten houden, met datgene wat de stad of gemeente hun als onderstand verschafte, of wat ton door de eene of andere milddadige hand is toegesto-ken geworden. Thans dat er van wege het Nîvtionaal Werkeloozenfonds e©ne tegemoetkoming aan die erg getroffen gezinnen wordt toege-kend, zien we dat er eene ware jacht ge-m&akt wordt op die gelden van v/ege huisjesmelkers en dat men langs aile kanten hoort dat de heeren Vrederechters zich langs de zijde scharen der edgenaars. Wij ontkennen niet dat er eigenaars zijn, die «ieh nu ook in moeilijke omstandighe-den bevinden en die in gewone tijden leven van de opbrengst hunner woningen. Maar ontvangen deie voor den oogenblik geen huur van hunne eigen-donxmen, zij hebben toch middelen van bestaan, want zij hebben 't geluk eigendommen te bezittea waarop ze voorschotten kunnen bekomen. Ja, hunne eigendommen, hunne spaarpen-ningen verloren, hoor ik reeds zeggen. Maar zijn zij niet de overgelukkigen die in deze moeifcijke tijden over eigendommen beschikken, en «deze kunnen bela«ten om geen kennis te moeten maken met armoede en gebrek\ Dat die eigendommen voor den oogenblik geon intresten opleveren is toch de schuld niet der inwoners, want niemand van ona heeft den oorlog gewenscht of gewild. De werkmenschen in 't algemeen verlie-zen reeds bijna een jaar lang hun loon, en wie weet hoelang nog zulks het gevaJ zal zijn, want het einde van den oorlog wordt nog niet spoedig voorzien. Onmenschelijk mag het dan genoemd worden wanneer we hooren — we spreken hier in algemeenen zin — van arme, behoeftige lieden, die door de stad of gemeente moeten ondersteund worden, die twee, drie franken genieten van wege het Nationaal Werkeloozenfonds,dfst men zulke menschen veroordeelt om huishuur te betalen of 100 niet de straat opret. TTij die in dergelijke gevallen eene veroor-deeling eischt en hij die al s dan veroordeelt, zouden tôt hunne straf op hunne beurt mee-ten kunnen veroordeelt worden, om eene maand lang te leven met het inkomen van die behoeftigen. Op die manier zouden ze best ondervinden hoeveel huishuur er van het mager beetje a£ mag, en ook wat ze te ' verobberen hebben gehad. De huisjesmelkers hebben ten allen kante een bond gevormd, zij hebben zich ver-eenigd om hunne belangen te behartigen, en ze hebben gelijk. Maar ongelukkiglijk zijn er in dien bond ook deze eigenaars ge-treden, die een gevoelig hart hebben en zich laten medeslepen met de hardvochti-gen die niet3 anders kennen dan geld en geen ooren hebben om de klachteo der on-gel ulkkigen te hooren en geen oogen om hunne zwarte armoede te zien. En het ongelukkigste van al is : dat we ten allen kante Vrederechters aantreffen die zieh aan de iijde scharen der grooten, der eigenaars, omdat ze het nooit anders hebben gedaan, het altijd hunne gewoonte is geweest, nooit of zeer zelden naar de ge-zonde reden of opmerkingen der gedaagden hebben geluisterd en uit gewoonte de ltlei-nen veroordeelden. Die Vrederechters zijn nog van den < ouden tijd » ; zij houden geen of niet vol-doende rekening van de moeilijke omstan-digheden waarin het volk zich bevindt ; men gœft het niet de gelegcnheid hunne zaak klaar en duidelij'k bloot ta leggen ; men on-derzoekt niet, naar de waarheid, naar de werkelijkheid ; men veroordeelt omdat de eigenaar het wil, omdat de heer Vrederech-ter nooit anders heeft gedaan, omdat de belgische wetten op dien leest zijn ge-schoeid.De belangen van onze werkersbevol'king zijn dus in zeer sleohfce handen en wat we wenschen is, dat er wat anders rcu gevon-den worden om die dolle vlucht naar wat geld, die ongehoorde jacht der huisjesmelkers te keer te gaan.. Inderdaad, wat zien wet Menigen armen drommel die niet kan betalen, met zijn weinigen huisraad de straat opzetten. Is zulks geoorloofd in deze droeve en moeilijke tijden ? Al wat de meeste gezinnesn te ver leven hebben is nog niet vôldoende om den hon-ger te stillen en men zou er da,n nog moeten af nemen om don huisbaas te voldoen. Worden er geene maxima prijzen gesteld om de overgroote du u rte der waren te be-letten en de speculatie te voorkomen t .Kan daar iemand buiten de uithongeraars iebs tegen hebben ? Is het niet een maatregel door de over-heid genomen en die door eenieder toege-juioht wordt? Wanneer we nu met treurnis moeten be-statigen dat onze meeste Vrederechters van den « ouden tijd » zijn, misschien goed om in vredestijd te oordeelen, nxaar ongieschiki om in oorlogstijd menschelijke vonnissen ta vellen, dan ware het toch zeker wel eene overgroote weldaad indien we aan die Vrederechters konden zeggen: g'iiebt congé tôt aan het cindc van den oorlog voor wat betreff oordeelingen te willen over hnnr» kwesliën. Waarom zou de overheid niet overgaan1 tôt de samenstelling van een verplichtenden scheidsraad, waar ten minste één vertegen-1 woordigen der huurders plaats zou nemen, benevens één vertegenwoordiger der eigenaars 1 Al de gevallen die dien aaad zonden on' derworpen worden, ssmsdffl» «wrjSçYXik&g OQ-derzocht en over iedi»*- g«rai een volledigj verslag uitgebracht worden en om met meer eerliikheid, rechtvaardigheid en juist-heid te kunnen handelen zou men kunnen overgaan tôt het vaststellen van een bare-ma, 't is te zeggen, vaststellen hoeveel een, gezin van één, twee, drie en meer personen inkomen zou rnogen hebben; om volleaige, gedeeltclijke of in het geheel geen huishuur te moeten betalen. Men handelt zoo nu wel in de Voedings-en onderstcunmgscomiteiten, alwaar er be-paald wordt hoeveel inkomen een gezin mag, hebben om nog oedersteuning te genieten waarom zou men hetzelfde niet kunnen doen voor wat de huishuurkwestie betreft 1 Ik weet nu wel dat de schrapzuchtige huisjesmelkers dit schrijven een epistel geldzucîîïige lieden gewoonlijk geen lief gezicht trekken wanneer hunne schrapzucht aan de kaak wordt gesteld en er middelen worden aangewezen om hv.nnon geldheugeL wat dichter te snoeien. Maar iete is zeker, dat de duizende en dnisende arme lieden dio met uitdrijring worden bedreigd, zich zeer teivreden zouden achten indien de voor-Btellen van dit artikel ingewilligd w&rden. De onschuldige hongerigen, de groote ja, de overgroote massa arme huisgeiinnen zijn de meest beproefden in dezen tijd, en het zijn deie die men zodhfc te treffen en op straat te zertten ; het is in het belang van dit overgroot getal behoeftigen dat wo ge-luildg zijn de stem te mogen verheffen. Mocht dit schrijven een goede uitslag te-■weeg brengen, want weldra wordt het win-ter, is het guur weder daar, en waar zullen dan die getroffen gezinnen terecht komen ? Maar wat scheelt dit aan nooit verzadigde1 geldwolven ?... Ni et s ! Maar zulks is eene rede te meer om d'ezen die een hart hebben zich bij ons te voegen, om paal en perk te belpen stellen aan de1 grootste misdaad die men kan plegen, 't is te zeggen : eerlijke en brave menschen met hunne lieve kinderen de straat op zetten. Aalst. S. De Internationale Sociaal-demokratie en haren strijd om Wereldvrede (Tweede vcrvolg.) Se InlernatîGiiaie Dsprâen 1891 Het internationaal congres van Brussel verklaart dat het militarisme, dat thans zoo zwaar op de schouders van Europa drukt, het onvermijdelijk gevolg is van het gedijf rig dreigond oorlogsgevaar, een gevaar dat op zijne beurt een onvermijdelijk gevolg is van de maatschappelijke inrichting waarin de eene mensch uitgebuit wondt, wat uit-loopt op den afschuwelijken klassenstrijd ; Het congres herhaalt verder dat aile po-gingen om het militarisme af te schatfen, om den vrede onder de mcnschcn te doen heerschen — hoe edelmoedig die pogingen in hare inzichten ook mogen zijn — als droombeeldig en machteloos moeten be-schouwd worden zoolang zij het kwaad niet in zijne economischen bronnen aantasten y Het verklaart ook dat er alleen door het stichten van eene socialistische maatschappij een einde kan gesteld worden aan de uitbuiting van den mensch door den mensch, dat er a>lleen daardoor een einde kan gesteld worden aan het militarisme en dat alleen daardoor een duurza-men maatschapnelijken vrede kan gewaar-borgd worden onder de volkeren; Het verklaart nog dat het om dit ailes een maatschappelijken plicht is van zich aan t» sluiten bij de internationale socialistische Partij, voor allen die voor goed gedaan willen maken met den ooriog, bij de partij die uitsluitelijk alleen de (chte en ware Partij van den Vrede is; Dit ailes besproken en overwogen heb-bend en staande voor een toestand die van dag tôt dag erger wordt voor Europa, door de schuld van de knoeiende bezittende klas-sen, doet het congre» nog een dringend be-roep op het gezond verstand der zwoegende massa en noodigt haar uit om door eene onophoudelijkc agitatie overal te protestee-ren tegen de aîschinvelijfchcdcn van den oorlog, tegen de samenzwerlngen die hem onvermijdelijk maken om overal te ijveren voor de ontwikkeling der internationale klassenorganisatie der zwoegers die aldua den zegepraal van het socialisme zullen ver- i haasten en verzekeren/ Het congres verklr.art dus dat daarin het allereenigste middel bestaat om de mensch-heid te behoeden voor eene algemeenc oor« lo^srainp, waarvan de werk'.ieden in elk rêvai al de kosten en de lasten zouden te dragen hebben onder elk opzicht. En daarom houdt het congres er ten slotte aan om voor de menschheid en voor de ge-schiodenis de bezittende klassen in elk geval en ten voile verantwoordelijk te verklarep voor ailes wat er kan voorvallen. 1893 Het congres van Zurich verklaarde het volgende : Voor het geval dat er een oorlog zou-uit-breken is de houding der georganiseerde arbeiders op de duidelijkste wijze voorge-schreven en bepaald door het besluit van het brusselsch congres omtrent het militarisme.De révolutionnaire internationale sociaal-demokratie moet zich in aile landen uit al hare krachten verzetten tegen het hunker-geeuwen en de knoeierijen der bezittende klassen. Zij moet bij elke gelegenheid trach-ten de broederbanden tusschen de volken te sluiten. Zij moet zonder ophouden al hare krachten aanspannen om strijd te voeren tegen het uitbuitei d kapitalisme daA de menschheid in wee vijandelijke kampen ver-deeld heeft en de volken der verschillende landen eegen elk&nt.er heeft opgezweept. Door de afschaffing der klassenheer-schappij zal de oorlog als van zelf verdwij-nen met al zijne afscliuwelijke gevolgen, want de ondergang van het kapitalisme be-teokent niets anders dan verdwijning van den oorlog en bestendiging van den vrede over de heele beschaafde wereld, De vertegenwoordigers van de werkers-partijen moeten dus in aile beraadslagende lichamen aile militaire kredieten verwerpen en bekampen. Zij moeten zonder ophouden protesteeren tegen het behouden van do staande legers en overal optreden roor de ai-gemaene ontwapening. Kortom, aile eooialistische partijen van aile landen moeten haren besten steun ver-leenen aan aile organisateurs die zich ten doel gesteld kebben den algemecnon we-reldvTede af te dwineen I CVervolaU* n >.«■■■ M——«—■smammmmmmmi» —fci—«■.■iiiimiiii'—i»»————mhhim minium ■ «twnirrm».,, », i m riwiOB»«n—aMK—emÉMKam«ll»Ullul»IH l m iwari '>l>FWrMyBmaa—^ ■âir ?aar — N. 2®5 Prij3 per nemmer : voor Bolgib 3 centiemeu, vooi den reemde S oentiemen relsloon s îladacîïo 24? - /IdmîîlSsir'atSe 2S4-5 Zondap 23 JULI î J*

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.