K'IJGEN S8 ONVEROETERLIJK ! De paus Benedictus XV heeft te Rom een geheim Consistorie geiiouden en e eene redevoering uitgesproken, waarva: 'vij den tekst vinden 111 al de katholieke biaden. Wij hebben dat stuk aandachtig gele zen en den indruk opgedaan, dat di paus gesproken heeft om weinig of niets yan beteekenis te zeggen. Onze lezers kunnen overigens zelJ oordeelen door de volgende uittreksel: ait die fameuse redevoermg. benedictus zegde onder andere : De brief, die Wij bij het begin vai den oorlog aan de oorlogvoerend* voilier en en aan hunne regeerder: gericht hebben, bracht, alhoewel hi eerbiedig opgenomen werd, nog niel de crevvenschte uitslagen. Als Stad houder op aarde van dezen, welk< den vredehevenden Koning, der Vredevorst is, kunnen Wij niet na-laten om het lot van zoovele onzei kinderen te betreuren en steedî onze armen tôt den bermhertiger God te verheffen, terwijl Wij Hen ust ganssher harîs bozweren dat Hij zich zou gowaarcilgen clntôaiijk dooi Zijne almaoht, c&zcn bloedige* sirijd la doen eindigen. Stellen wij vooreerst vast, dat d( paus hier komt bevestigen wat wij ge-zegd hebben van den beginne af, name-lijk : dat de kerk in deze omstandighe-den zoo machteloos was als een kind. Hij bekent namelijk dat zijn brief aar de oorlogvoerende volkeren de ge-wenschte uitslagen niet gaf. En wij voegen erbij : 28ÎÎ8 niet bij kâtheliefce voîkeren» | De katholieke pers die onze stelling ' bekampte, als wilden wij de kerk ver-Tûinderea, kan dat nu op haar brooc leggen. Maar wat beteekent het dat de paus zijne armen tôt den barmhartigen Go< zal verheffen, opiiat hij zloh zm ge-waardigen dezen bloedigen krijg te doer eindigen ? Dus God moet zich eerst GEWAAR-D1GSS1! ?? Maar dan is hij de VnEBSVORSl niet, dan is hij niet barniharttg. Wie dat is en daarbij over de almacht beschikt, duldt geene ramp gelijk deie die nu over de wereld woedt. Benedictus heeft dus zijnen God in ee-> slecht daglicht gesteld door te zeggen, dat hij zich eerst nog moet gevs/aar» Bigen voor dat hij, gebruik makende van zijne almacht, den oorlog zou doen eindigen.& & $ De paus caf kort daarop het volgende meesterstuk ten beste : Terwijl Wij, zooveel in Ons is, de zorgen en smartelijke gevolgen van den oorlog trachten te lenigen, heb- s ben Wij intusschen andere welbe r kende zorgen en voelen Wij Ons be- i wogen, krachtens ons Apostoliscl : ambt opnieuw op het eenige midde te wijzsn, welke tôt opSos^ing war dien ongevvonen usareidbrarcd zat ; kunnen i den, namelijk den yredî i ' te brengen, die zoo vurig door de gansche menschheid gewenschl wordt, enkel een gerechtigde, duur-i zame, niet enkel voor eene der oor logvoerende machten, gunstiger vrede. ! Zoo, het eenige middel om den wereld-; brand'of wereldoorlog te doen eindigen | is van den vrede te brengen, een gan« stlgen vreda voor al de oorlagvoererrcSa landen. Parbleu, om die ontdekking te doen, , dat de vrede het eenig middel is om den , oorlog te doen eindigen, daarvoor moet men juist op den apostolischen stoel van Petrus niet zitten en niet onfeilbaar zijn. i Benedictus heeft nu aan zijne kudde , geleerd, dat het eenig middel om haren honger te verdrijven bestaat in goed te eten. Zij zal niet weinig kontent zijn van i dat te vernemen, en wij ook. De paus is een droge lollekensheer, of ten ware dat hij geheel de wereld ; voor den aap hield, wat niet onmogelijk is. Hij leert ons verder het volgende Een weg, die werkelijk tôt gunsti-gen uitslag kan voeren, is deze welke reeds bewijzen gegeven heeft in dergelijke toestanden goed bevon-i den te zijn en die Wij in Ons boven- genoemd schrijven reeds teeken-den : namelijk eene rechtstreeksche of onrechtstreeksche gedâchtenwis-seling.Dat is ons v/ezenlijk allen voor onnoo-[ zelaars en domkoppen aanzien. Wij zouden willen weten of er iemand bestaat, die denkt dat men vrede kan sluiten in zulken uitgebreiden oorlog zonder dat er rechtstreeksche of onrechtstreeksche gedachtenwisselingen plaats grijpen? Dat is al te dwaas om zulks te ver-onderstellen, 't is verre van het te dur-ven zeggen of schrijven. Maar de paus is wel naief als hij meent, dat het verdesverdrag er zal in gelukken al de oorlogvoerende landen kontent te stellen. Dat is zoo onmogelijk als dat men de werkende klasse met het kapitalisme zou willen verzoenen en den klassenstrijd doen eindigen. In oorlogen en in vredesonderhande-lingen is het altijd de sterkste die triom-feert en zijnen wil opdringt. En daar zal de paus nu eenmaal niets aan veranderen met de schoonste zede-preeken van de wereld. Ten slotte heeft de paus het gewone I deuntje afgerammeld, dat de kerk niet vrij is, dat zij onderworpen is aan het burgerlijk bestuur, enz. Zeker is zij dat en aile andere gods-d!:nsten zijn dat ook zoowel als de katholieke met dat verschil, dat het katho-liscisme overal nog eerder bevoordeeligd wordt. De paus heeft dus in den grond gesproken om niets te zeggen, alleen dit : dat hij zich over de gebeurtenissen geen volstandig en trouw oordeel kon vormen. In dat geval ware het beter en onfeil-baarder geweest van te zwijgen. Het publiek houdt niet van nuttelooze bab-belaars. F. H. ; Kinderrecnters en : Kitideriiesclierming , Over enkel© dagen sprak te Mechelen 1 dan Heer Fr. De Prins, kinderrechter, eenu t 7,oo belangrijke voordracht uit, waarvan , wij eenis^ deelen onder het oog onzer le-zers willen brengen : : Verre van met minaohting naar e_eiie ze-i kare soort van wezans te blikken cegde, M. : De Prins, is' het ouzan plicht aile pogmgen in het werk te stellen om de verstootedin-, gen der maatschappij of misdadige jeugd tôt hefc goede herop te beuren, de oorza-ken van net kwaad op te zoieken, en dit te bestrijden in al zijne vormen. Voor wat de misdadigheid der jeugd be-treft zijn armoede en gebrek de grootste factoren tôt het kwade; îminers waar ar-moede hiust, waar de moeder aan bat kind geen© voldoende opvoeding kan çeven, zal dit gevaar zich dreigender veropenbaren, en hèt getal der kinders-misdadigerB neemt zulke dreigende houiding aan dat menige sociologen zich met dit gevaar zijn gaan bezig houden. Wanneer wij U zeggen dat op 100 misda-den de statistieken aanwijzen dat er daar-van 25 door ininderjarigen worden bedre-ven dan noenaen wij zulk. fcerecht « Selirik» barend voor de tockomst». De onderzL. ken van sociologen leidden er toe te bewijzen dat het grootste aantal misdaden door de jeugd bedreven, voort-[. vloeien uit de cinemavoorstellingen, waar men op aile manieren moord, diefstal en allerhande misdaden voorstelt, wat erg op het gemoed der jougd werkt. De slechbe opvoeding speelt echter d>a 1 hoofdrol tôt de levering van jeugdige mis-idadigers. waarbjj dan nog komt de slechte huisvesting. Sommigen der lagero klassen leven in echte krotten en onzindelijke nesten, en de jeugd i» overgielaten aan haar lot; de atmospheer die haar omg&sit i» niet zui-ver; het kwade wordt niet ingezien. Een8 daarin getredsn, en, door de oude straf-stelsels. bewerkt men, dat, ih plaats den jeugdigen miadadiger tôt het goede te doen terugkeeren, men deze nog vaak dieper den afgrond deed instorten. Voor wat kinderbescherming botreft is het de sociale wetgeving die ook eene groofce roi heeft te apelen, door d© zorg voor werkmanswoningen en het verplich-tend onderwijs. En om onze jeugd van straat, slechte omgeving en geestesdoodende cinéma's -weg te houden, zijn kindervereenigingen en pa-tronagiën zeer aan te bevelen. Lang duurde hefc nochtans alvorens d openbare meening rijp was voor het nooa wendige d. i. i»e liiuderreehtbauk. Deze wet in 1912 gestemd is de voorbod van een geheele omniekeer in ons huidi strafrecht. Kenien wij b.v.b. twee personen, die e! eea zelfde misdrijf hebben begaan : diefstal De terste is een burger, de andere be heort tôt den lageren stand. Wie is hier de meest sehuidigeî De burger, hij die in eone oade omg€ ving eene goede opvoeding genoot; hij han delde met voile ge^eten, w!.l de arm drommel vaak hét produkt is eener slecht opvoeding en misdadige atmospheer, geei onderwijs genoot en du3 met zôô verant woordelijk kan worden gesteld als hij di met gezond verstand Legaafd handelde. De veroordeelingsn zijn nochtans, he laas, zcer dikwijls het tegenovergesteld9 do straf komt zwaarder terecht op dei arme dan op den burger. Neemt eene geldelyke veroordeeling. Di rijke betaalt, do arme stumperd kan niet betalen, moet naar de gevangenis en zie zijn vrouw en zijn gezin nog meer in ge vaar eu ellende gedompelcL D# gevangviuis, le eenzame afzonderinj bojzemt zucht naar wraak in. D.t moest vooral voor de jeugd wordei vermeden ; want het kind is kneedbaar ei vervormbaar en kan met zaehte middelei on vaderiijke raadgevingen van het ver keerdo pad op het goede worden terug ge bracht. Dat was het oordeel van verschillend* sfcaten als Ainerika, Engeland. Nederiand Australie, enz., en nu ook Relgië, waar d( jeugiiige misdadiger* (sters) gansch alleer tegenover den kinderrechter staan, wanl voor kinderen mag wel den advokaat op tredon doch niet in het bijzijn van het kinc zelve, daar de ploidooien soms juist een* verkeerde opvatting bij het kind zouder opwekkan. \v' ii moeten de kinderen onder zielkundi$ opzicht onderzoeken, en voor de opvoeding moeten wij bekomen dat geene haive maai geheele maafcregelen worden getroffen. Men moet evenwel in vêle gevallen vooi het kind veroordeelend optreden, dit naai geians; der daden, als bvb. de omgeving var het kiai niet goed is moet net daar wegge-nomen worden, en aan oersonen, — en dii onder voortdurende bewaking zonder dat bot kind dit opmerkt, — toevertrouwd wor den. Ook de verbe te ringscholen moeten hei kind tôt bstere gevoelens brengen. De kinderrechter handelt totaal alleen met het kind in zijn cabinet, waar men tracht aile sporen van Gerecht weg te ne-men. geene openbare zittingszaal ; geene publiciteit aan kinderprocessen, dit om de maatschappij niet afstootelijk te maken voor het soms misdadige kind, dat door de kunde van den kinderrechter tôt go>ode ge-voelens kan wordon herbracht. Wij herh&len dus • Geene publiciteit aan de kindervonnissen en vooral geene advo-katen-pleidooien voor de galerij. Doch om het misdadige te voorkomen diene men ook ij denken aan kinderbescherming.Jaren hadden wij instellingen tôt be-scherming der dieren, wijl het kind de zoo noodi^e bescherming miste. Dat do kinderbeseberming en kinder-rechtbanken in de toekomst heilzame gevolgen voor do samenlevinjç zullen opleve-ren , daar van zijn wij overtuigd als de sta-tistiek«n zeggen dat 80 % der kindermis-dadigers tôt inkeer komen. Een land is alechts dàn groot, wanneer e aile standen van hunne waardigheid ba*' wust zijn ! $ * Jjt e Deze voordracht heeft in Mechelen eenen; S diepen indruk nagelaten eu vooral op ona zeiven omdat wij uit den mond van eenea ^ kinderrechter zelve, tezelfdertijd e»sn jon-gen en knappen 3preker, zoo ©nbewimpeidi de bloote werkolijkheid hooriden z,»ggen. ea die ook de wara grond der oorzaken van het aisdadijre der jeugd dorst aanraken, want h , zegde wat wij steeds voorhiolden : dat onze samenieving slecht ineten steekt s en r zekere lagen moe&en omgewoeld wor-, 3 den. Volgeas oas heeft M. De Prins het bij i het goede eind. Te oordeelen naar *ijn« zienswijze als1 î kinderrechter mogen wij van hem voor daj toekomst veel verwachten, in 't belangj eener zoo noodige te verbeteren Samenls-»; ! ving. » Mechelen. H. H. ' ^4t4c4c**4c*4c454c4r4c4£4c4«:*4c^ ! ©2a© Âiisianak Aan de z6ô driagonde vragen naar de»' f ALMANAK VOOiib'lT saî deze week Kosnpieet of iii]îia kompléet kunnen voldann 1 worden. 1 Nooit waren de bestelliugen z<i6 tairijk 1 aïs dit j^ar en dnardoor kw&in ook dat dee nitvoering nooit i^oeilijker was. Onze lezers zullen echter voor het intej-men van liun ongcdald vergoed worden,' ! wanneer zij hei nette boekje zullen doorhla-1 derù heîjî)en. « Het Lieht ». ! & A fr # & # ^ ^ ^ ^ -il & 4^ ! TâS^iC Voor onze streksu komt de tabak voor d« grootste hoeveelheid uit de vreemde landen en daar het vervoer gevaarlijkar er koste-lijker wordt, naarmate dat de oorlog langer duurt, moet het ons niet verwonderen dat> e>r opslag komt — opslag die natuurlijk ook al in dt kaarten van de spéculateurs valt. iSiog dezer dagen hebben de vereenigds fabrikanton, handelaars en winkeliers laleii bakend maken dat zij er niet meer konden ■ aan komen, dat zij andermaal zullen moeten opslaan, wat eene zekere ontroering verwekt heeft onder de mensenen die hunn« pijp, hunne pruim en hunnen sniuî leed® herhaaldelijk naar het verkleind zakje hebben moeten regelen. Een vakblad heeft van dat ailes een be-*1 langrijk artikel gegeven, waaruit wij hot volgende willen vertalen voor wat aar.gaaii het verbruik van tabak in de verschillend* landen : Het zijn de Hollanders die de -roofcst® verbruikers van tabak rijn, want zij brengen het tôt 3400 grammen per kop en per jaar. Op de Hollanders volgen enmiddellijk de Amerikanen met 20X0 grammen per jaar. Volgen dan de Belgen met 1532 grammen en de Duitschers met 1432 grammen. De Australiers verbruiken 1400 grammen tabak per jaar, de Canadeezen 13C0 en d«' Oostenrijkers 1100 grammen. Frankrijk neemt den tiensten rang in mety 957 grammen per jaar en per kop, en op elitr land volgen Rusland met 940, de Scandina« vische landen met 910 grammen. De Engelschen blijven dan ver achter mei hunne 680 grammen, gevolgd door Italie ; met G35, en door Spanje met 550 grammen per jaar. Voor de overige landen neemt het getaÊ Hei Gti'eel vas Werkliedsi en Patroens over [le VeiffliiiiiHifig der Werkurer (Vortaalcî doop K. H.) (Kcgende vervolg) De gasgestichten van Londen en de eh {'riciteitsinrichtingen van Kœnigsberg, z geene ondernemingen, die tegen ee vreemde mededinging moeten strijden. Het is wel mogelijk dat bewuste sticht gen het monopool bezitten, daar waar tare nijverheid uitoefenen. Wat betreft de fabriek van chimisc voortbrengselen te Engis, ware het een m Blag te gelooven, dat de verkorting van ^erkuren er eene algeheele teepassing vc den. Alleen de werklieden der nlettern lens en branclerij genoten van de hervi ttmg. De arbeiders en dienstwerklied wevken nog 12 uren. (Zie nota.) Onmogelijk dus op deze afzonderlke pre een vast oordeel te vestigen, afgezien n aet groot verschil dat onze nijverhi onderscheidt van deze der chimische vco Drengselen. Ten andere zijn daarentegen proev aan te halen door het Eransch gouveri ment in zijne gastichten van Zeewez ondernomen. m De Verslagen van de dienstoversten ioulon en te Brest wijzen op eene geduri flaling in de voortbrengst. (.L'Evoluti industrielle, n° du 5 Mai 1907.) Deze _ toegepaste maatregel heeft vc fonderlingen uitijlag gcuad, dftt de werkl r den van de privaatnijverheid zi-ch moest beklagan, hun werk te zien worden onti men door de achturen-werkers, die, na h arbeid te hebben geëindigd, hun ledigen t aanwendden, om te gaan werken in de p vate nijverheid. (L'Industrie Textile i | lô Septembre 1907. Page 323.) Zorgen wij, bij het onderzoeken dezer g wichtige zaak, niet uit het oog te verlieze 'dat de wolnijverhcid bijzonder eene seizoe en eene afwisselende nijverheid is. Ingevolge dezen toestand hebben :k werklieden maar te dikwijls de gelegenhe ijn werkeloos te zijn, en aldus te ondervind ne dat hun arbeid in eene meerdere ma wordt verminderd, of deze die men zou w m- len bekomen, door de nagestreefde herve zij ming. Indien men den arbeidstijd vermi dert gedurende het goede seizoen, loopt m he dan het gevaar niet het verlies, dat b .s- slechte seizoen medebrengt, niet te kunn de herwinnen, waardoor een aanzienlijk loo >n- verlies zal v/orden ondergaan ! In de tw io- laatste jaren gingen de zaken zeer goed, >r- werkeloosheid was bijna nul. Thans is en weder stilte in de nijverheid, de schaarsc heid van het werk doet zich reeds gevoeL >ef I en kan nog vermeerderen. Deze toestand og te wijten, men moet het wel bekennen, a; iid de gedurige hooger gaande eischen d rt- werkerssyndikaten. Door deze van wege die organismen, 1 en elken stap afgeworpen moeilijkhedien, i te- tegenwoordigheid der steeds dreigende lx sn siugen, wordt de patroon de noodige zeke heid, het onmisbaar vertrOuwen ontnome te om iieh aan bestellingen van langen te ge mijn te gewagen. Die toestand boezemt di on klant wantrouwen tegenover den nijveraa belemmert de wilskracht en weerhoudt i or vlucht der voortbrengst, de bron van loi S:, es .welvar&aheid^ ea o- BESLUITSELEN an ijd De Federatie der patroons, van de i.'e ri- tielnijverheid, doet volgende tegenwerpi iu gen aan de hervorming, die strekt den s beidstijd te verkorten : e- A) Indien de werkman, ondanks de v< n, mindering der werkuren, hetzelfde loon, i n- voor de vermindering beoogt, is het nood: dat die gelijkhcid vaa laon, beantwoor de aan eene gelijkheid vaa voortbrengst. id Hoe zou men heden zooveel kunnen voo; sn brengen in min arbeidsurenî te Indien zulks, in de huidige omstandigl il- den, praktisch is mogelijk, waarom v« ir- hoogde de voortbrengst niet? n- Als die vermeerdering het gevolg me en wezen eener betere arbeidsregeling, wel et is die organisatde? sn Waar is zij van toepassing? n- Waar kan men haar in werking zien? eo Kan men de werkwijze verbeteren? Ho de Allen, patroons en werklieden, hebb er hetzelfde belang die verbetering te zien te h- passen, doch men zou vooreerst moet în aantoonen, dat zij mogelijk is en hoe men is kan vei-wezentlijken. Anders is men geneii m te denken, dat de vermindering der wer er uren. eene voortbrengstafneming zal t weeg brengen. }ij B) Indien de voortbrengst vermindei n en de algemeene onkostea gelijk blijve it- verhoogt noodlottig de inkoopprijs van di r- fabrikant. Van dan af heeft de nijvera n, min kans op welslagen in de konkurrenti r hij zal rninder bestellingen naar huis bre m gen. r, Als de patroon zooveel • erk niet heeft le bedeelen aan zijne werklieden, zullen i >n zich langer en veelvuldigor tjjdstippen yf ' , Jsssmm mid&ju * Zulks komt overeen met te zeggen, dat de werkman min loon zal ontvangen, en dat de plaatselijke nijverheid eene periode van stil" x- stand, om daarna in verrai te komen, tege-n- moet gaat. ar- Wanneer ondanks ailes en in tegenstrijd met elke gezonde redeneering, de voort->r- brengst gelijk bieef, niettegenstaande de Us vermindering der werkuren, zouden andere g, moeiiijkheden niet wachten zich voor te dt doan. Zal een intensiever arbeid niet het ver-meerderen van het slecht-werk voor gevolg hobben ? En dat îou nog het minste kwaad te- wezen. Dan zou er ook worden bestatigd, ir- dat het opjagen van den arbeid, in aanzien-lijke evenredigheid, de arbeidsongevallen et zou vergrooten, eu den cverlast der wer-ke Isers voor gevolg zou hebben. De hervorming zou dan noodlotlig de twee volgende uitslagen hebb&n : « Ofwel vermindering der voortbrengst, b'I met het gevolg van minctere bestelling, wer-3n keloosheid en verlaging der loonen ; e- » Ofwel behoud der huidige voortbrengst, sn met het gevolg van overlast en ernstigen we aanslag op 's werkers gezondheid. » ;d Aldus zijn de te voorziene gevolgen van &• de hervorming. De Federatie der Patroons e- acht het zijn plicht deze ter kennis te brengen en aan het onderzoek der Verviersche ■t, werkersbevolking te onderwerpen. n, In tegenwoordigheid deeser beschouwin-în gen schijnt het, dat de kwestie der werk-ar uren-vermindering, en voor de nijverheid 3 : en voor den werkman een toestand van n- kommer en verval rou medebrengen. te Vermindering der loonen. d«or ver- >t korting van den arbeidsdag; m vermindering der loonen, door gemi» ftan bestaliinaaii »a 4» »ijy«rh^dU siedaar de gevolgen, die ons dxinken» noodlottig zullen opduiken! In onze streek genieten de werklieden eeaî betrekkelijkon wel stand. Gaan zij het wa-gen eene proef te doen, die hen zulka erge ontgooehelingen kan brengen ? Zullen zij het spreekwoord vergeten dat segt: «Beter een vogel in den Eand, dan twee in de lucht!> De Federatie der Patroons zou, gezien d» ernstigheid van den maatregel, de verant». woordelijkheid niet op zich willen laden, diej bijna vast en zeker eene dergelijke hervorV ming na zich zou slepen. Alleenlijk het belang, dat iij stelt in de werkersklas eu in' de Verviersche nijverheid, baart haar di1> mistrouwen. AAKHAKGSEL Wat het voorbeeld betreft der usine *an chimieke voortbrengselen, dit kan geen oogenblik, ten voordeele der verminderiDg der werkuren, in onze nijverheid als bazi* eener gezonde redeneering worden geno-msn. Da nijverheid van chimieke voortbrengselen, is van eene gansche bijzonder-heid, en de voorwaarden, waarin de werklieden, dier nijverheid, verplicht zijn te ar-beiden, zijn van zulken aard, dat de arbeid uit sûch zelf de hervorming, die werd toe-gepast, dringend noodig jnaakt. Mon beftoeft, om zich daarvan to overtui- * gen, slechts het studiewerk, van L. O. Fro-< msitt, toenmaligen lîestuurder dier inrich-ting, die de hervorming invoerde, in 1906, bij Misch en Thron, éditeurs, Bruxelles, ta !e*ent dat verscheen onder titel : « Eene nijverheidsproef der vermindering vaa; wwf&urea ». 3? «■ W. "343 Pri'is i»oi nummer : roor Belgia 3 cenUemen. vooi den ^reamdeô centiaman Tsletoo» i Hadaçtie ^47 • Âdm!nisîi<atier2&4(; ti'OQSisdai 15 DECE^BER 1015

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.