132° !aat* ■" 80 Pnjs per nnmmer : tooi België SI oentiemen, tooi den V reemde iS centiemeu TsIsSoon t Redaotie 247 - Administratie 2845 Ôonrierdap 6 APUSL lèli r Drtifcrter-img**fcrtM m; Maatsctiappij H ET LICHT bestuurder » , DE VISCH. Ledcb«rg-Oen» . REDACTIE . . admsnistratie iOOOPOORT. 29, GENT VOORUIT Qrgaan des* Belgische WerklhdenpartîL —- Yerschjjnehde alfe dagen. bbbbbbbbwbwmbbhbwtwibbiiipregjwsjfibjwiuiw auw! wllii v.ii AB0NNEMENTSPRU3 BELGIE Drie maanderw , . , . tr. 3.23 Zes maanden ■ , . , . fr, 6.59 Een jaar. fr. 12JO M ta abonaesrt ridk op iBe postbarwlc» DEN VREEMDE Drig maanden tdageMjta verzonden). . .... In 6,79 TEHTOSIISTELLnie i!l fc'UVERHElD EN KUNS1 ire «IiasiS-JaSi 1 @1S jj# bsnedan- en bevo>nxai»n van H«1 ^ESTLOKAAL «VOORUIT» St-P«8t®!"s«î®»!wst,,®ati G»nt aze Tentoonstelling heeft bij de gentsche tsslbe*erkersvereeniging» eene innige pa'-hie ontmoet. Niet te verwonderen «ont het was de d.d. schrijver dezei belangrijke vakvereeniging, die het idee r eigen Expositie in 't midden braclit. amers, pleitte deze kamer&ad,al de ten-istellingen, klein als groot, prijken met arbeid van hand- en geesteswerkers, die cens eene eigene Tentoonstelling zouden en heb! In. it dit gfdacht gauw rijpte en eene daad-: îverd, kon niet anders, gezien het mid-waarin het werd vooruitgezet. et is deze vakvereoniging, die dan ook grootsten stoot aan den wagfsn wil ge-Eaar omzendbrief aan hare leden zegt klaar : «Benevens onze beroepsvoor-jhten om onzen gedwongen vrijen tijd tig te besteden, wordt er in het Feestlo-I «Vooruit» eene tentoonstelling inge-it roor dool hebbende onze leden too te a hunne kennis en vakkunde te toonen. vak moet als een perel in deze tentoon-ing prijken, daar de metaalnijverheid îoop en de toekomst. van elken vooruit-l op nijverheidsgebied verwezentlijkt.» i waarlijk de verschillende aanbiedin-van Metaalbewerkers, bazen als werk-tn toonen dat deze oproep goed werd epen en dat de metaalnijrerheid, zooals lie tentoonstelling, goed en degèlijk zal egenwoordigd wezen. BRIEF UIT LIMBURG 51-1 JvUlUEN, 3(5 Maart. een bi] uitstek land verbouwende provintie, al* mrg, kan er moeilijk iets meer de aandacht vetti-Isntiet leven van den boer. Wat tepenwoordg het |t den akkerman bckommert, is het gebrek aan tmesrtn en onrnidlijk daar te««noT«r de zeksrheid dat het nog dit jaar onmogeiijk zal wezen d« noo-en drinfjende hocvealheid te bekomen, die de ! zou moeten ont van,-en om gansch haïr voort-;end vermogen volledig te kunnen inspannen.Men opt wel wat in dieu aard, nieuwe waar me t id klinker.dtn naam, heol duur en h««l zwaar, ciemtnd kan met sekerheid zeggan wat er eijen-« yoedende kracht inzit. Hier en daar, doch zeld-ziet men icmand metaaialakken en kalniet zcaien. phojfoat, wsarvan de grondstot in de streek uit odem wordt gehaald, krijpfc men niet bij da har.d. oniak-sulfaat werd beloofd, doch «chijnt niet le uckomîD, zoomin als Peru^uano en chilisalpa-M zoo onontbcarlijkt tooverij voor de winter- en ^anen, voor de suikerbeeten, de boom^arden iilanden. Moeder Aarde, hier zoo rruchtbaar en nch, zal weer e»n andermaal met verzwakten : ea flettch* borsten moeten beren. Wat zal zij irmgen a»» leven voor on* volk 1 En de oorlog . rergiet b'.oed bij stroomon, vernietigt menachen i!iotnen, vcrplettert de harten van de moeders en ioofdan, vsn de vaderlooze kir.deren. Hij raast ûert de wercld vol. weldra twae jaar, zonder dat poozirg koœt, ja, elken dag moorildadigtr en ïioogei.dsr, treffend telkena ruwer de onschul-'ezena. Nog immer i» er geen god van al de oor-rer.de goden, die één kogel kan terughouden, uimilljc brood meer kan bezorgen aan millioenen ;ende k.nderon orer geheel Europa. De aarde is i mentchenbloed. IJzer en schroot hebben haar :reten, duizenden mijlm ver. Ze sehreeuwt vaa Je onafzicnbare scharen vreedzamen, zonder huis », %gen langs de wegtn en kermen in wanho-e, overtuigd dat hun noodtchreeuw nutloos en 101 >s- Geen einde ! geen ! M«n schijnt onkel te be-• Zoo stast het menschdom vôdr den dag van », verschriklijker daa de «chrlklljke dag van he- I1 «ulkelen de dromman arbeiders, vennagerd en ■seke gezichten. De rampzaligun beschuldigen van allerhande miudaden en onmenschelijkheid «ten in hun lijdenszee, zooals bij een schipbreuk ipclingen, dobberend op de golven, worstelen en erin tien afgrond duwen om het eerst een wrak ■iken dat hoop geeft op redding. Men waantzich 'IMgwekkeadan droom. Men is mat lichaam on "e grtuzelooze warkelijkheid. gi'eintja vet, een klompja boter zet een ganache ®g op loop. Waar sien roept op rneer en op ge-3-ndjt men hongert, hoort geen wezen den nood, nonger en ontberinjç gawoon levea zijn gewor-1 m heele menigte klaagt. tomt zoo met eens wat hoop. Ken crijnslaeh, ®rs een glimlach en een teeken van biijheid is Kaat van gelaat tôt gelaat. Er is boter op de ■ I och vloeken en vervloeken er nog velen dea 'rengenden boer. Men heeft hun gezegd dat d* len verwaten onbarmhartigf afzettcr, een mee-ozc volksfolteriar is. Zij hebban het geloofd j>°ven het nog. dewijl de boter enkel komt en in •ait, omdat er meer melk is van de versche kalf-j1 en meer me!k meer boter geeft, meer hoenders !st'jgende lentewarmte geprikkeld, meer eieren J v" ^e'pt dit allés no wel dien armen paraphi-'ee" ®en«ch dien ik gisteren rijn tramkaart be-'om,at bij zijn laatate kwartje daaraan moeat "■ »k kea htm reeds jaren. Hij is braaf. Hij is meneer, dat weet ie, heb Jk de hand oitjçe-m let! vragen. Altijd eerlijk, maneer, altijd L broodje te verdienen. I " neb-je met dit eilendig weer wel wat ver- l°?r Et<n «nt, meneer, ik neem Onaen lieras 0 d^clu'8e- De boeren steken vol geld, doch za ik .24 paraplus noodig hebben. Aan eene nist Vr°*^-lk eeu ^<m<^vo' aardsppclen. Ik zei L, ,voor mi) » madame, voor mijn zeven arme t, t>« C w,c^l0M °P bet eten, dat ik hun thuis F t ,n *Y°nd. Mijn laatste kwartje, meneer, hier Un"®* ilc ïorgen voor zeren brood. Ik aan 't keldergat uit. Te Heb haar gewenscht dat dei volgenden morgen, al haar aardappals mochten plat ro » lig^en, sis een hooplnest. Had ik ongelijkî Men zot toch kwaad doen. — Je hebt toch een zakje aardnppelea. — Van cen kleine boerderij, rnsnecr, heb ik ze. « li Gods naam, zei de vrouw, arme menschen moeten ool . eten ». Die toeh had nog hart voor een armen mensch En nu zullen ze daar straks opvallen. Met schil en al Brood heb ik dan nog niet gen&eg. En wat voor mor fen? Nosit icmand gtvraigd en thans ïnôîttii bedelen 'n mijn oudste, een meisje, moet haar eerste commu nie houden. 1k moet toch wesr zorgen dat het eerlijl gaat. De eerste, meneer, van de kefk. Haar catechis mus kent ze lijk haar paternoster. Zeg me, ooi logsvoerende volkeren, wat helpt he dien man en de moeder van zijn zeven arme schapen Jillen behoorende tôt de menschheid waartoe gij be hoort, wat helpt het die geiolterde kudde dat er botei meer komt op de markt en eierea in voldoenden voor ratd zijn voor elkein, die ze 18 centiem betalen kan? Die parapluleurder heelt kindsrcn \erwe'it, eer heele niet te hoeden kudde Zijn jongste zal misschicr verdorren en 't leven laten in een poel van ellende. Ali zijn jongens tôt mannen groeien, zal de oorlogsrots dei vo'keren ze opeischen tôt soldaten. Den dag dat weei de armen de armen zullen vermoorden, zal cr wee zijr in dit huis en de vader zal vervloeken het zaad dît uil hem kwam en den schoot van de moeder zijner jongens, omdat zij niet dor is gebleven als grond, die steen is en geen leven kan verwekken. Ik ben van dien man bijna spraakloos heengegsan. Mijn dag was verdorven. Zijn wezen is mij bijgeble-ven. Ik zie het met gesloten oogen, helderder dan het iemand van de zijnen zal zien in zijn haveloos liuisje, dat een voorgeborchte van de hel moet wezen. Ik begrijp dit iemand razend kan worden, omdat hij gten gocien heeft om te verbrijzelen, geen geden wien men gebeden opdraagt in deze tijden van schepping-vtrwoesting.Steten Boexsen. Vollirinfiait ea VslksreriTr;sni!sctiia Het engelsch wsekblad « Nation » Jteert xich in e»n artikel « lie tijd oTerwint » tegen de frazen van « eeuwige vijandsohap », « on-nitbluschbare haat », enz. die allerhande menschen in de oorlogvoerende landen elkaar tegenzijdig naar het hoofd werpen. Zij vertrouwt op het jonge, aankomend« goslacht. do jeugU die heden nog op «ehool zit — die zien eene wereld naar barcn zin zal opbouwen, zonder zich te bekommeren om de meeninj; van het oudere geslacht, wian.ii gemoed nog den stempel van den oorlogstijd draagi. Wdlko sni^Ue verauderingen toont niet de geschiede;%s : tien jaren nadat Engeland tegen Fredorik den Grooten g«vochten en hem al* verrr.der en dieî ui)Lgescholden had, maakte hetzelfde land met hem een ver bond en kon niet genoeg zijne deugden prijien. Gaat de populaire bladen door van het Napoléonsche tijdperk! Tusschen de grofste karikatuurteekeningen zal men persoonlijke beechimpingon als « monater », < tiran » enz. vinden, evenals nu in sommige wildwoeden-de persaa-nvallen op verschillige Staats-hoofden.Busland en Engeland wierpen toen Frank-rijk tegen den grond (1812). Veertig jaren l&ter werd de europeesche vrede weder fe-Sfcoord door »en oorlog waarin Engeland In verbond met Frankrijk onder ©en anderen Napoléon tegen Rus'land vocht... Zulke over-wegingen moeten een verstandig mensch afhouden om op personen te schelden of tôt haat tusschen volkeren aan te sporen. cNooit geen vrienden weder!», «Eeuwig© vijandschap ! » worden uitdrukkingen die het oudera geslacht met xich in het- graf neemt. Wanneer het niet bijtijds verduld-zaamheid en vergeten leert, zal het door het nieuwe geslacht op zij geschoven worden, dat ongeduldig over die lieden *al worden die eens zoo 'n groote roi in de geschie-denis der menschheid hebben, maar later, in een veranderde wereld, brommende swakhoofden gelijken die in een donkeren hoek op hun nagels bijten. Schroeuwende aankondigingen wat over een jaar gebeuren moet, wert bij rerstandigen «lechtg tegen-gpraak of spotternij. Al die woedende uit-vallen en schiinperij zal na eenige tijd stil vallen. Ds engelichen zullen weer met duit-•ehen «n duitechen weder met engelsohen tôt rriend worden. Handel en verkeer zal zich van zelf weer herstellen tusschen het volk van den Rijn en den Weichsel en dat van over het Kanaal. En met den handel en het verkeer zal de belangengemeenschap in wetenscharp, literatuur en kun«t wsder-komen en gezamentlijk er naar streven Lot harde lot der mengchelijke gemeenschap lichter m dragelijker te maken. Mz. SPECULEEREN Dt •U«nddia|tn di« in dtxn benarden oorlogstljd waren vsrralschen, waran opkoopcn of op andere manieran veel g«!d oit den algemeenen nood weten te slaan,worden hier en daar door christelijke en andere burgersbladen aan den schandpaal gespijkerd — en dat kunnen wij niet anders dan goadkeuren. Maar ait groote speculanten in vrodastijd hunna talenten «oonen, hun bedrog onder den dekmantel der eerlijkheid weten uit te oefenen — en groote fortuinen weten t* verwexenlijken, dan wordt d® andere toon aangeslagen en dan gaan zij als geniale mannen door voor dewelke mas den hoed zou moeten afdoan I In een ehristelijk blad dat giater nog de scherpstt woorden gebruikte tegen de spéculateurs die ongeoor-loofden handel drijven met geld dat hen door harta-looze kapitalisten geleend wordt, lezen wij heden het volgende : «De wereldberoeinde uitvinder van het taielaout «Cerebos»,'George Weddel, is als millioenair geitor- i delsreklame. Hij vond zijn tafelzout of keukenzout uit t en bewees vervolgens hoe men doer c:-n bshendig i «am onceeren» fortuin kan maken. Hij wist de heele beschaafde wereld vol te hanperi met allerharde kear-ten en platen waarop zijn produkt geroemd werd. Hij i wist voor zijne afSchen steeds wat nieuwa te vinden, won door den duur het vertrouwen van het publ ek en voor zijne beloon nsjîeraakte hij in het bezii vin een groot fortuin, terwrçï hij overal geeerd en gevierd v. era als een verheven ioenbeeld van het engelsch han-delsgenie! » Hetzelfde blad stelt vast dat bet engelsch burgersblad Daily Mail een prachtig lolartikel schrijlt ter eere van den overleden millioenair en dat het terzelfdertijd huide brengt aan eene bee e reeks engelsche handelaars en fabnekanten die, dank a;i hunne «geniale» reklamen-makerij reusachtige iortuinen wistsn te verwezenlij-ken.Onder die geniale reklsn.enmakers komt er een voor die in korten tijd een fortuin van 5,000,000 pond ver-wezenlijkte door het aan den man brengen van cen poc:crken voor eene zpogenaamde maagkuur. De uitvinder van de « wercldberoemdc» Pearssnap bracht het tôt io.ooo.eoo pond «n een le.brikant van truitmoes ging op zijne retften leven als hij het tôt een fortuin van 40.000.000 pond had weten-te brengen I Aïs men bebendig genoej- is in de reklamemakerij kan men de menschen potsîrde opdraaien en als men aldus een fortuin verwezenlijkt heeft gatt men door voor een genie. Or Wtr^rsarr^iïkafia na dsn finrlfif Het orgaan van de frnnsche valtbonden der bouwrij-verheden, die bij de landalijke îederatie aanpesloten zijn, verschijnt nog aile dric maanden en bevatte in zijn laatste nummer een belangfijk artikel, waann de zeer bevoegde schrijver zich hoopvol bezig houdt métal de vraagstukken die na den oorlog op den voorgrond zullen komen voor de werkerssyndikaten. In de eerste plaais noopt onïe kameraad dat de bur-gerij lessen zal getrokken hebben uit de ramp dis de lieeîc wereld ondersts boven geworpen heett en hij zegt : « Laten kleine en groote burgers nu toch afstand doen van hunne oude. bekrompe't, noodlortige gedachten en g woonten. Laten zij wat neer dan vroeger aan de al-gemeenheid, aan de arbeiderschap denken, aan den echt nationalen welstind va.i allen en zich overtuigen van de lang bewezen waarh'id, dat de nationale handel en nijverheid niet het mi.'ist bevoordee'igd worden door hongerloonen voor al lange werkuren, zonder wettelijke regeling van den fe'beid. Laten de spoorweg-mutsch«ppi)en,. àe cDtînSifWi' «s.,de JiuHçUtar» en de nijveraar» in het algemeen inzien dat ds notionrle be-lan-.-en, de werkcrsbelangen hoe langer hoe meer nauw met de hunne verbonden zijn. Laten vooral de financiers en de bankiers eindelijk begrijpen hoe zij hun eigen land van de noodige kapitalen berooven door hur.ne buitenlandscheleeningen. » De noodlottige gevolgen van dit ailes tangewezen hebbend, gaat schrijver voort : « Overal en in allas moet de kapitaiistische wereld trachten zich de eerlijke medehuip te verzekeren van de bewuste ea georganiseerde arbeiders aller nijver-l.iicn, aan dewelke zij het in hoofdzaak verschuldigd zijn dat handel en nijverheid zulke hooge vluchtgeno-men en zulke reusachtige rijkdommen opgebracht hebben.» In zulke omstandigheden zullen de bestuurcomi-teiten der vakbondenfcdcraties en der socialistische werkerspartijen bij den Staat kunnen gaan ««nkloppen voor het bekomen van geldleeningen, die er zullen noodig zijn om hun ontvoogdingswerk voort te zetten en te voieindigen. » Tot eene andere orde van gedachten over gaande, zegt schrijver v»rd»r : « Het is een algemeen gekend feit dat de fransche werklieden den vrremdeling niet blind haten en dat de georganiseerden hun verheven ideaal van internationalisme boven ailes hoog houden in aile omstandigheden, maar volgens 011s dienen er toch afdoende maatrcgels genomen te worden om te voorkomen dat buitenland-sche arbeiders de fransche concurrencie komen aan-doen en dsardoor de werkvoorwaarden komen ver-slechteren.» Voortaan meeten a'.len in ons land werkende vreemdelingen dezelfde loonen verdienen die wij verdienen en daarenboven ia het noodzakelijk dit zij op galijke manier beschermd wonlen door onze sociale wetgevine op elk gebied — iets waarmede gezegd is dat er ook maatreeels moeten genomen worden tegen de «zielhonden» die zulke werkers lanwerven in de verschillende landen. » In geen geval mag er na den oorlog iets vermin-derd worden aan de werkvoorwaarden die voor het uitbrekeh van den oorlog bestonden en daarom zal men paal en perk moeten stellen aan de handelingen van de zoogenaamde plaatsingsbureelen die zich al te weinig bekommeren om de eigenlijke werkcrsbelangen die zij beweren te dienen. » De plaatsingsbureelen moeten vervangen worden door de officieele werkbeurs, die sarr.enwerkt met de vakbonden en door deze twee lichamen moet dan ook gewerkt worden aan de volledige herinrichting van het leerlingenwezen en het vakonderricht, aismede aan het onderbrengen van de velen die bij de verdediging des vaderlande gebrekelijk zijn geworden. » Uit dit artikel blijkt dus dat er in de fransche vakbe-weging, hoe zij door den oorlog ook verlamd zij, mannen bestaan die'zich met de toekomst bezig houden en zich gereed maken om het vredelievend werk van den opbouw voor te bereiden. Msir Liclit voor do Bcersn Het gebrek aan allerfel voedmgstoîien voor de bevolking doet sens te meer uitschij-nen hoe noodzakelijk het is dat de boeren alUrlei middelen aanwenden om de op-brengst der gronden te verbeteren. Onder die middelen willen wij voor het oogenblik vooral wijzen op de noodzakelijk-heid van het invoeren van veredeld zaai- en plantgoed en het veredelen der inheemsche graansoorten en knolgewassen. V66r den oorlog bereikte de veefokkerij zoowel als het kweeken yan varkens en pluimgedierte eene vroeger ongekende hoog-te. Daardoor was er overvloedig mest op de hoeve en werd de produotiviteit der bouw-jiflA✠acildâE dat de bagr . zich veel moest bekommeren om een rati neel, oordeeikundig voortbrengen. De vermindering van den veestapel i van het hoenderhok alsook, het gémis aa krachtvoeder hebben het hoevemest ve doen verminderen, zoowel in hoeveelhei als in hoedanigheid. Als men nu daarfc voegt dat de kunstmeststoffen zeer ras zijn, komt men tôt het besluit dat de lan bouwer andere wegen moet zoeken om t opbrengst van zijnen grond niet al to ze< to doen verminderen. Wij hebben hierboven een dier wegen aai geduid, doch wij betwijfelen of hij wel goe zal gevolgd worden. Verleden jaar hebbe wij kunnen bestatigen dat, bij voorbeeld c gerings opbrengst van sommige aardappe velden, te wij ten was aan het gémis vt veredeling en verwisseling der plantaari appelen. Hopen wij dat men dit jaar zorgvuldi zal te werk gaan, doch wij vreezen dat w voor sommigon in de woestijn zullen pred ken, want zij houden nog te vee! aan de ouden slenter. Over 't algemeen mangelt het den vlaan schen boer aan landbouwwetenschap. Wanneer men oppervlakkig ailes ovei loopt v/at er in België sinds de laatste ji ren gedaan is om de landweterischap nit t breiden, zou men zeggen dat het landbouv onderwijs op voorbeeldige wijze is ingerich' Kijkt men evenwol van nabij, dan zi< man dat bijes, aile landbouwonderwijsg< stichten tôt het vrij onderwijs behoore waar men meer bekommerd ia met de su] sidiën dan met de wetenschap. Hoogleeraar Mac Leod schreef terecht «In geen ander land vindt men zoovec landbouwficholen en landbouwonderwijzei als in België; het zijn gewoonlijk lamper die weinig olie bevatten.» Thans meer dan ooit moeten we betrenre: dat ds Belgische landbouwers en vooral d Vlaamsche niet zoozeer op de hoogte zijn al de Deensche, Zweedsche, Duitsche en Fk sclie landelijke bevolking. Na den oorlog moet er gezorgd worde: dat onze boeren door het verstrekken vai gezonde vakkennis, tôt ©en graad van ont wikkeling komen die hunne vakgenooten i: do mseste lauden van Europa hebben b? reikt'. Regeeren is voorzien ! Er is meer licht noodig voor cfoo boer. gaaiii»5H«giaaaasia6B»aa5i^i'^,?ia!K0!^^{HniMau^jE Hand &kg ©opS®§ Collit\ Rose schrijft in de t V»B«ische Zeitung» t In onze dekking gaat het licht uit. We zitten in h*t donker en voelen nu eerst h< hevigs beven van de aarde, dat zich door de dood muren van béton voortplant en in onze hirtea met ce bang licht sidderen weg ebt. De kaars brandt weer. De sprong in den muur va: beton is ternsuwernood merkbaar. Maar in onze oore dreunt nog steeds het ontplofïen van den 38 centimete granaat. die in de buurt inges'agen is. Nog vljf maa gingen dien avond de kaarse:. uit. De Franschen trommelen weer. Ze willen den «Moi Homme» terug hebben. Een heuvel ligt tusschen dut zend andere. Er is niets bijzonders aan, hij is een wei nig hooger dan de andere. Een weg loopt over den to] van Cumières naar Béthincourt. Misschien stierf daa eens een man op den weg. Eens,voor esuwen, toen e nog stmikroovers in de Argonnen waren. Niemam weet het meer, alleen de naam bleef over, Le Mor Homme. Het was een naam als andere, zonder betee kenis. Niemand dacht er iets bij, ils hij hem uitspnk De naam sliep. Nu is zijn tijd gekomen. Deze berg i de dood. De oorlog voor Verdun if geen menschenwerk meer Het is de hel. Slechts wie de hemel in zijn hart heeft kan hem verdngen. Over velden vin prikkeldraad, door versperringen slirgern en wolfskuilen tegen snelvuur «n machienge weren kan niemand stormen. De dood moet voor d-stormtroepen uit gaan. De dood, verschrikking en ver woesting. Voir de infanterie uit stormen de graniten. Di hernel weerklinkt van hun huilen. Zij ploegen de vijnn delijke stellingom, Hebben zij hun werk goed gedaan dan mig er niets meer over zijn dan de woestenij vu den dood. Zij wisschen het leven van den aardboden weg. En tfie nog onder de aarde ligt, hebben zij he hart geschokt en de zenuwen murw gebeukt. Die il de meterdiepe dekkingen en gangen in leven geblevei zijn, komen voor de bijonelten en handgranaten vai de itormers voor den dag. Zoo was het te Forges, ti Krnienbosch en aan de Mort Homme. Niet overa was aile weerstand verstikt. Dapperen snelden nur di bedolven borstweringen, zoodra de onze te voorschijt kwimen, Michinegeweren konden nog in stelling wor den gebricht, handgrimten vlogen over en weer. Mes sen en bijlen stootten op elkaar, man tegen man. Dez< oorlog is het eerste en het laatste, Hij kent de eenvou digste wapenen van den vroegsten oertijd, vuist et tand. En hij geeft met de geraffineerdste strijdmiddeler van de moderne techniek een vermoeden van de ver-schrikkingen van toekomstige oorlogen. Waar mis-schien het projectiel vérouderd is en gasvlammeq er electrische stroom in zijn plaats gatreden zijn. Het hevige vuren duurt voort. Hetknalt echter niei meer in de ommiddellijke nabijheid. Het ligt nu op dt batterijstelling. De telefoo'ns gaan nog. Maar zij mel-den, dat de batterijen zoo overstelpt zijn, dat zij zich niet kunnen roeren. Heden morgen vliegen er zes vlie-gers overheen. Het is geen minderwaardige teçenstander dien wij voor ons hebben. Aan menschen met en ook niet aati materiaal, Metuitzondering van het heel groote kaliber, de twee-en-veertigers, is hij niet zwikker dtn wij. Geen middel der moderne geraffineerde oorlogstechniek il de Franschen vreemd. Geen middel en geen tegenmid-del. Zoo heft zich aile verfjjnde techniek ten slotte weer op en staat bij slot van rekening weer mensch tegen mensch. Er komen berichten in van bataljons. Dekkirgen zijn doorboord, vernietigd. De vijandelijke mijnwerpers hebben het vuur geopend. Er moeten bevelen worden overgebracht vin de hospitg§ltroçppn, van de genie, 3- Het rollen en dreunen en knalien wordtsterker. Onze eigen artillerie moet het vuur weer opr.emen. De ,n telefoonleidingen zijn gcdeeltelijk verwoest. Midden in het woord breckt het pesprek af. Leiding patrouille! \ moet nsar buiten in deze hel. Nieuwe rapporter!. Een kanon getroffen. Een schuil-f» plaats bedolven. Weer gaat het licht uit. Kalmte! Alla IJ verbindingen naar achter en naar de naburige divisis !,r zijn vernield. We zitten in het donker in onzekerheid i- en daarbuiten woedt de strijd. [e Een ordonnsns komt. De Franschen vallen weer ,r aan. Een naburige divisie vroagt om steun der artillerie. Onze batterijen liggen reeds op de loer, Zoodra zi; in de rijandelijke batterijstellingen vuur uit loopen zien springen, begmnen zij met hun houwitscrs. d Fcn nacht iin de tclefoon. Rapporton, bevelen. D# n leidingen gaan weer. Het rollen en dreunen houdt niet le op. Tegen den morgen wordt het fcelm. Do batterijen 1- laten elkaar los. Af en toe nog een schot. De Franachen hebben den dood en m«n niet kuunea nemen. Intusjcben hebben honderden vsn gmietolda-ten en infsnteristen verschansingen opgeworpen en gegraven, zar.d7«kken en stilen schildcn aangesleept, S schietgaten on dekkingen gebouwd. Op de hellingen' y liggen verstijfd en kotra vriend en vijana. l- WETENSCHAP ; Kpr.5sd8f«t®lvesel9 Sinds de brsr.dnetel aan het neteldoek zijn casai Iwr ■_ zorgde, is dit doek hoe langer hoe minder uit de oor" spronkelijke grondstof gemf.akt. f egenw«ordig komt ; do plant echter weer î» #8azten, vooral daar men M opmerkzf.am op geworden ia, dat niât alîeen de ttenad maar ook hat blad zeer bruikbare vezels levert. Da >■ stengelvezels werden, naar men weet, op dezelfde m*5 nier als die van het vlas verkregen. Zij zijn niet bijzoti-: der fijn, hoewcl ze m Japan «îs sarrogaat voor groverr» d zijdesoorton dienden. Verschillende Noord-Bnsslsdia' s «tammen verwerkten ze tôt draden, netten «a kleedina. «tukken, en ook in Picardie, Zwitierland ea Duitscn.. * land deed men a*n de netel-fndustrie vôor de katotfû' haar verdrong. Maar de verwerking der bladeren tôt vezeh was ongebrulkelUk, tenzij de Giineezen de stof, 0 reeds gedain hebben. Zfj hebben er dikwijli den naam 8 yen gehad, hun fijne zijde met netelrezels te verrai-1 schen, wat dan alleen bladvezels kunnen geweest zijn. De bastvezeîs zijn daarvoor te grof. j In China kan rnen nu erenwei niet meer te weten 1 j komen, fcoe het blad verwerkt werd, wellicht is d«' kuest verioren gegaan, of andera voelt men er datr * niet voor, den Westerling daarin vi5or te gaan. 1 De Ideur if wit, met hoogen glans, de dikte is met. die van kttoeoveiéls t® Yçr'iejijl»n. Weefssls daarvat) laten msar in een oprfcht te woiiîchen over, n. 1. ia we»rstand bij vouwen en ploorén, maar «jn cm over * troffen, waor het op eterkte en gering gewicht aankomt, . Zij zijn ook zeer diebt en weinig doca-dringbaar voof| g vocht, dit «lie» maakt ze van veel beteekenis voor d<f %'ervaard;g;ng van draagvlakken voor vliegtuigen. Elk i'ani brengt zor.ier eenige mœite or.tzaglijkd hocveelheden brandneteh voort. De ccltuur is overat ift de gematigde en koude lochtstreken nos mogelijk( en de plant eisefet r.oo weinig, dat men slechts «enmaa! in de zes of zeven ja»r het lar.d behoeft te bemesten. Het weinige aangename branden komt bij de gd* droogde plant met meer voor. Niar asnleiding van de heroieuwde belangstelling lit de brandneteis berinnert men zich ook, dat zij ait voa-der voor vee en pluimgedierte, en relft als geneesmid» 1 dei, vroeger een goede reputatie geaoten. 8 1 n 1 l'i mmimmmmmmmmmmmmd I Si gfiofste km dtr wereld i Een amerikanroeh wetenschappelijk blad bevat ecn^ t besc'nrij ving vaa de greotste hoeve der Wereld, waareii wij het volgende vertalen: Deze reusachtige iandbouwinriehting ligt in het zuid-3 oosten van Louisiane, dus onder h«t oeste klimut vaà r den aardbol. Hare naar de laatste méthode bewerkti r landerijen bestaan eene lengte van bonderd tschtig kiio-i meters van het noorden naar het zuiden bij eene breedtc t van acht en dertig kilometer» van het oosten naar het, westen, wit op eene oppervlakte komt van rrmstîens tu duizcnd vierkante kilometers. s Deze oncehoorde groote hoeve wordt uitgebcsf onder de leiding vin een kapitalistiecb lyndikoat, dat d« gronden reeds in 1885 voor een spotprij» gekocht heeft , | ran het federaal goevernement, waarin bet door zijne hasdlangçrs waardi« vertecanwcordigd was. , In dien tijd was oe etress niets anders dan eene ocaf-zlenbare wefde of prairie, waarin reeds het veigendé jaar meer dan 30.000 stuks hoormfee en mustmgpaar-den liepen die niet anders te doen hadden dan zich vet te grayen om groote waarde te krijgen voor d* eigenaars. Van jaar tôt jssr werd de voor den hmdbouw bewerkte grondeçpervlskte grooter en grooter en op onze dagen is aile* wat niet ah weide wordt voorbehou-' den in zaailand verenderd, waarcp men een overvloed van katoen, grsan rijst en vooral suikerriet wint. Om den beiligen eigendom bij middel van pikdraad af te grenzen heeft men voor eenige jaren niet minder dan 250.000 dollars uitgegeven en "men heeft bestendig een pioeg mannen noodig om de afsluiting te onder-houden." , Voor het beploeaen van den grond heeft men bij-"! zondere stoommach îenen doen maken die, bediend1 door slechts drie mannen, twaalf hectaran per dag be-' werken. Aile andere mtchienen voor het ploegen. eggen; rakelen, maann, dorschm en zuiveren worden door stoom gedreven en besparen eene onberekenbare hoe-veelheid aan menschelijke arbcidskracht terwijl zij ailes veel stipter en beter verrichten. De inrichting wordt op goed berekende wijze door-kniist door kanalen die eeie lengte van meer dan 500 kilometers hebben en op dewelke feijzonder gemaakta booten varen voor het vervoer zoowel van mest aie van de allerhande voortbrengsels. Al de schuren en magazijnen der modelinrichting •tian langs den meer dan 50 kilometers langen epoor-weg die rechtstreeks verbonden is met SudrPacifia Rmilway, lings dewelke in bijzondere wagons aile* aangebracht en weggehiald wordt met ille gemak voor liden en lossen. Het getal der noodige arbeidtrs is door de behen»' dige kipitilisten op zijn uiterste minimum gebracht en' de best betaalden zijn de « vereenigde» cowboys, die als een militair georgaciseerd korps gelast zijn met de bewaking van 16.000 stuks hoornve-e die er nog in de weiden loopen en gevet worden. Over de winsten die door de onderneming afgewor-Per> worden zwijgt hst blad, maar men kan gemikke» lijk gissen dat zij reujachtig moeten zijn als men rekening houdt vay de# çpwiisa^scben geest die ze hMât

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.