njYpTinirr-i •««*»• £?, A80NNEMENTSPRIjS ^£S«ii7uat nr Wéf^, 4^%këm% W flrfi MW,S '»—— \ K m %éf m L# S Pli 2?^sr. : : : : " 2î p.DEVJSCM. Led«b*f*G0«* %â M M feft fil PI II i S If Eenj.ar fr. 12.30 "" ^tljk jÈs %5m JMP Ifll Jlflf H 'f!% M H ilil M#a «fearaeert tSét ep aS* pe*f?œraslc® . . REDACT8E .. Wgffl ^ÊÈjr x§ha <^-W fef • ' V ^y."' Éw| KM DEN VREEMDtt ADMINISTRAT^ -^afc» 1^1 Dr!e -v. a an de a KVsgîi^Stï HOOGPOORT. 29. OENT _ , B ! ■ L UJ ! •■ J '■■ W l •■ I a J "™"" " *" urgaan der oelgische Werkimwnparw. — Verscnijnmsos ans dagen. ie bekserde Sonilaar i Onlangs besprak Vooruït 'n manifest Le.spreid door de klerikalen, — die di godsvrede verstaan op fttsrme manier, • in de omstreken van Dendermonde i Àalst, al s ik mij niet bedrieg. Het komt er eigenlijk niet cp a: [wâar het juist was. De klerikalen zi overal dezelfde'n : bekrompen en fan itiek. In dit papiertje nu werd er heel w ibeslag gemaakt over de bekeering v: den heer Henri Lavedan. De oorlog heeft in den geest v: i'dezen ouwen zondaar 'n goddelijk lie Itioen opgaan. Hij heeft bercuw geler igen over zijne zonden en L weerg ieerd in den schoot onzer heilige mo fer de Kerk. Zoo beweert men, t( piinste. [ En onze klerikalen juichen... Er Béer vreugde in den hemel voor éen b ceerden zondaar... Ge kent dat opreekwoord, niet waa: Ons blad is niet op die zoogezege jekeering ingegaan en heeft c- zich t< bepaald 'n hoop stommiteiten, s.pel- < Stijlfouten uit het manifest m kwest bve/ te drukken. Zoo hebben onze lezers weer eens < relegenhaid gehad in de domme, hat Ijke, zwart». zi?l te kijken van de laa jij-den-grond denkende klerikale pc juilen. Ik wil nu, cp mijne beurt, eens ee poordje reppen over die fameuze beke ring van den niet tninder fameuzj Henri Lavedan, om onze lezers aan loonen hoe de klerikalen, om er de g woonte niet van te verliezen, in het ht .dig geval weer eens met de waarhe bmgesprongen hebben en wat het pe ioontje van meneer Lavedan te bete renen heeft. !i'e moeten geene enkele gelegenhe tof /eering ende stichting onzer kamer; den laten voorbij gr an... # # # Om maar aanstonds den stier bij < Lrens te vatten zij gezegd, dat c Suichtonen onzer klerikalen uiter palsch klinken, want de oorlog hee inpt de bekeering van Lavedan — zoo i van bekeering gesproken worden kan -femendal te maken. Het heugt me nog zeer goed dat : leele tijd, v66r de oorlog uitbrak.menei -avedan in een wijwatervat gevallc ras. i erigens heeft dit al heel weinig b ang. omdat Lavedan zelf een persi aaadje van weinig gewicht is en d; men er ailes kan van maken behah 'n voorvechter der rationalistische the< rien. Ik had me voorgenomen van de gel [enheid te profiteeren om onze lezei -avedan te doen kennen, er het eene c iet andeie over hem te schrijven, ma: [oe ik ook mijn brein martel, hoe ik oc "ijn ziel afdraai : ik kan er niets b angwekkends over zeggen. î Meneer Lavedan is van beroep toi pelschrijver, auteur van wufte, lichl l'aies die niet veel om het lijf hebbe :n hij is niets anders... hoogstens 1; fransche -kademie. rn dit laatste is niet altijd 'n waa ' J van kunde, wetenschap of talent. Vvant de fransche akademiekers te P in hunne rangen 'n respektabel g< p1 nulliteiten. De fransche akademie !... „Daar wist Alphonse Daudet ons i Jn « Immortel » heel wat van te ve: c'lîn. En ^at klonk niet bijzonder moo ^an Lavedan heb ik heel wat gelezei •°oneelstukken en kronieken in frai lchî dagbladen. I .is raoet het ronduit bekennen : er : niet veel van bijgebleven, Lavedan is, wat de Franschen het e"'..een boulevardier ». ^'jne taal is die van de Parijsche boi evard, pittig, schuimend als champa J112. aardig, tintelend, aangenaam klii fnd. Hij hanteert 'n vaardige per 'aaruit kv/istig vloeit wat men gewoo . te heeten de parijsche giest, di rerin bestaat : over ailes en nog ws e praten zonder er een zier van te k« en. Daar heeft Lavedan naam mee gc ïaakt. K ! °at is zoo wat ailes wat ik over hei | vertelle weet. ., ret ls maar een mager beestje. T r' want ik zou er toch wat mee fjen van zeggen. aa,vyom, ik de » Larousse » gt ; PAeesd» <jjt « vadb-mjCKW»* vaw ie je journalist ' nesten. ;n Laat ons eens kijken wat die vermaar — de encyclopedie over den franschei prulleschrijver zegt : Lavedan (Henri-Leon-Emiel) fransci ïn tooneelschrijver, geboren te Orléans ir 'n 185g. Debuteerde, na soliede studies a" met zeer opgemerkte kronieken : in d< 0 Gil Blas », de « Figaro », çb « Vie a Parisienne t, de <1 Echo de Paris » er 111 andere mondaine bladen. Heeft ver-scheidene boeken doen verschijnen, die voor het m^erendeel slechts eene verza-meling zijn zijner kronieken : « Mam-e" zelle Vertu, Lydie, Reine Janvier, Sire ®" La Haute, Petites Fêtes, Nocturnes, Le nouveaux Jeu », enz. Heeft in verschil-:r) lende schouwburgen doen opvoeren « Une famille, le Prince d'AuraCj le 1S Marquis de Priola, le Vieux Marcheur, Viveurs, le Duel, les deux Noblesses ». enz. r? Je En dat is al. >e Met zijne tooneelwerken is het aïs ;a met zijne kronieken : er zit niets in,geer. ie opmerkingsgeest, geen leven, geen >e-weging.Je Lavedan voert levende poppen ter e- tooneele, die heel aardig doen en mooic g. zinnetjes zeggen en die gedurendç drie t- of vier bedrijven een snedig dialoog vos-ren, dat aangenaam klinkt en het 001 îu streelt, maar dat totaal zinledig is. s. Lavedan heeft ten tooneele gebracht .n het wereldje dat rondzwiert en boemell tc in de parijsche nachtcafés, do mucis-». halls, dat noceert op de boulevards, de i_ s demi-monde » van de c Ville Lu-id mière ». r_ )it zoodje moet al heel weinig interes-E. sant zijn of wel heeft Lavedan zich niet d- moeite gegeven om de karakters id diep te ontfeden. 3_ Al f;ijn personaadjes, de « marquis de Priola » misschien uitgezonderd, zijn uiterst Imaal, gedachtenloos, zondei hooge bekon. aernissen, levenloos. Het is 'n heele menagerie ge?rticu-îe leerde poppen, een echte bazar, le Lavedan is een handig en k un dig too-st ncelschrijver ; hij kent zijnen stiel en al ft de noodige theatertrukken ; al zijne îr stukken munten uit door fijnheid van — dialoog en in sommigen dezer toonde hij reeds het ti- eken van de klerikale en n reaktionnaire ezelsoor, wat bewijst dat ïr de met-de-haren-gesleurde bekeering •n niet van zooo y en datum is als men ons zou willen doen gelooven. v & # * Dit is zoo wat ailes wat ik met den besten wil van de wereld en na ailes af-gezocht te hebben, over den schrijver te vertellen weet. 's Nu ik gedaan heb sta ik er zelfg ver-n baasd over dat het nog zooveel is. Lr Nu nog 'n woordje over den mensch. j. Lavedan kon feitelijk niet anders ge-voelen, zien en zijne opmerkingen ver-tolken dan hij gedaan heeft. Dit brach--ten zijne geboorte, zijne opvoeding en zijne positie in de wereld mede. Lavedan heeft altijd « chance » ge-^ had. Ailes is hem spoedig mee gevallen. Hij heeft geene bittere, zwarte tijden van jammerlijk kampen in ruwe armoe-r" de gekend, zooals mannen als Daudet . en Zola. Het leven heeft hem altijd toe-gelachen. Hij verd zeer katholiek opge-''' v-ed in den eerbied voor de vooroordee-len en de gewone zeden. En zooals hij opgevoed werd is hij n altijd gebleven. Zooals aile gelukkige volken heeft Lavedan geer.e geschiedenis.Zijn vader, oud-prefekt en opsteller aan de «Gazette de France », de « Correspondant» en de « Figaro », ! eeft hem de baan van het 3 journalisme gemakkelijk gemaakt. Hij heeft slechts de moeite gehad zich te laten leven, in het boemel-we-reldje van den Parijschen boulevard. Daar heeft hij zijne typen gevonden die hij op het tooneel bracht zonder zich de l" moeite te geven hunne karakters te ont-l» leden, die hij mooie, snedige en domme n sentimenteele dingetjes zeggen liet. e Daar hebt ge Lavedan heel en al en oaar waarheid afgeschilderd. k Hij is aile behalve een denker. een genie, een waardevol mensch, wiens bekeering, in voorkomend geval, het is te zeggen als er van bekeering zou kun-n nen te spreken zijn, de moeite loonen zou. e Hij was nooit een der onzen. De le-r rikalen eischen hem op. Ze mogen hem gerust hebben. B i Ântwerpça, tL D. K. MOEDERLIEFDE 't Is nacht en alle3 slaapt in huis. Al-leen de moeder waakt tôt dat haar li'-vo-linT is ingesluimerd. Zij neuriat- achtjes, hoel st.il, tôt eindelijk de oogies van het , kind toevallen. Nog e«ns gaat zij het warm boHekkon. N01 eon liefdevollen blik ■ n oen kus, om i dan zelf ter rust-e te gaan. 1 Een vreeselijk onweder nadert;van ver dreunfc een dondersîag, fîikkert een blik-; semstraal. 't I3 alsof allés in vuur en vlam wordt geset. p donder groœt vreeselijk, 't io alsof gansch het hui3 door elkaar gaat wopden gesohud..., maar de mo«der ïioort niet... : ze is te moe gewerkt ! Het onweer neemt steeds in woede toc. doch zij slaapt ailes door , maar eens- klaps boort zij van r-nder het wiegekleod : aen zacht geschrei Haar lievelintr is ont-waakt. Zij vliegt er henen..., haar duur-baar jongsken heeft de moederzorgen r;oo-■ dig. Wat het woeste. tergende en onheilspe-lende natuurelement iiiet kon, vermocht hei zwakkf gsschr : ran haar kind. Het is d-; mooderliefde die allss yoelt en hoort... Alk^ B. ; Voor il ligiprs Men krijgt daaromtrent een gedacht van het bovenmensehelij' a dat van den vLeg©-niers geëischt wordt als men het volg-endo overweogt, dat onder veel meer te lez on staat in de laatste afievering van het tijd-sehrift lïevue Scientifique : Als de vlieger met de tegenwoordig ver-kregen snelheid opgaat en de hoogte van duizead meters bereikt heeft, begint zijn hart veel sneller te kloppen en wordt zijne ademhaling veel moeilijker, aooals bij den mensch die bijvô'orbeeld hard geloopen heeft. Het «watsr» loopt hem uit oogen, neus en mond, hij wordt onvermijdelijk eenî zekere duizeling gewaar en terwijl zijne oogen sehemeren fea aijne oorca tui-ten piept zijn adem. Er ligt als een ijze-rc band rond zijn hoofà. Zijne hersenen-maasa zit gespannen zijn zenuwenstel staat overspannen en vaak wordt hij ge-waar dat de bewegingen van al zijne li-chaamsdeeleii veel moeilijker worden. Of hij in of boven de wolken is, of de zon sehittert en gloeit, steeds heeït de vlieger op dezô hoogte roeds geweldige koude, vooral aan zijns voeten en zijne handen, wat hem nog meer in zijne bewegingen komt hinderen. Is de vlieger nu door de eene of de andere oorzaak gedwongen sncl naar omlaag te komen, dan worden al d-eze oDgemak-ken nog veel grooter. Dan gaan zijne oogen geweldig aa.n het « steken >, zijne wangen aan het « gloeien » en zijne ooren geweldig aan het « tuiten ». Dit ailes loopt onvermijdelijk uit fp eene geweldige hoofdpijn, die yflrgezeld gaat van eene toe-nemeade slaperigheid, waartegen hij al zijne kra-ehtdadigheid . moet inspannen. Is hij gel&nd en staat hij veiliç op den vas-ten groad, dan blijft d« vlieger nog efffi tijdlang zwaar. lTn, lam en duiz«lach-tig, zooals iemand dio eca geweldigen sprong godaan of eien zwaar gewicht ver-piaatst heeft. Het is waar dat deze storingen, die vaak aanloiding geven tôt ongelukken, niet in dezelfde maat ondervonde-n worden door aile vliegers, en da-t zelfs enkele der sterksten er weinig van gewaar worden, naarmate dat zij zich hebben te... versta-len. Maar allen toch hebben zij in zekere maat de gewaarwording die men heeft ala me 1 in een of ander rijtuig al te snel den berg wordt r " gevoerd. Ovor het algemeen dus hangien de vlie-gers in de hoogte af van het intredend verschil in de drukking van den dampkring, waardoor zij geiwongen zijn al het rnoge-lijke te eischen van hunne lichaamskrach-ten bijzonderlijk van hun zenuwstelsel, zoodat zij zich nu en dan letterlijk moeten uitputten om hunne koelbloedigheid en hunne tegenv/oordigheid van geest te Lun-nen behouden en ongelukken te vermij den. Al deze verschijnsels en de oorzaken er van zijn in den laatsten tijd wetenschap-pelijk onderzocht en beschreven geweest door de uitstekende specialisten Cruchet en Molinier, en het is, steunend op de ge-gavens dezer beide verdienstelijke mannen dat nu de jonge argentijnsche geneesheer Mender voor den dag gekomen is met eene uitvinding die groote opschudding verwekt heeft, omdat de proefnemingen af-doende zijn gewees.t. De onblekking van Mender bestaat in eera Idstje o£ reservoir, waarin eene door hr wetenschappelijk samengestelde lucht is geperst, en dat naast den vlieger in het machien wordt geplaatst. Alu hij zekere hoogte bereikt heeft neemt deze laatste het door een rekgoinmen buisje aan het toestel verbonu n mondstuk in den mond en zelfwerkend wordt hem dan lucht toe-gevoerd die hein veraterkt tegen al de boven genoemde gewaarwordingen of onge-steïdheden, zoodat hij gemakkelijk over J[ al ziine krachten biillt beschj.kJtent if kotilpsrsoiitil in Zvitserfand Blijkena de statistiek van de ((Schweizer Hotelierverein» over het jaar 1912, welke kort geleden is verschenen waren in 't ho telbedrijf in Zwitserland 43,136 bedienden werkzaam. Het is belangrijk aan de hand van de statistiek van 1880 en die van 1912 de ontwikkeling der hotelnijverheid in Zwitserland na te gaan. In 1880 waren er n.l. 16.022 bedienden. Sedert de telling van 1880 ver-meerderde dus het aantai met 160 PCt., dit wil zeggen, dat dit aantai in 1912 bijna ver-driedubbeld bleek te zijn. De ontwikkeling van het hotelbcdrijî is niet in allo streken van b.et land eren sterk geweest. Betrekkelijk het grootst was de toe-namo van het bediendencijfer in het kanton Tessin, daarna in Bem, terwijl Graubun-derland de derde plaats inneemt. Dan vol-gen West-Zwitserland en Centraa)-Zwi tser-land.Tegenover de snelle ontwikkeling \^an het bedrijf in deze streken, bleven de overige deelen des lands tamelijk vast, voornar-lijk Oost-Zwiteerland vertoont gssn no«-menswaardige ontwikkeling. Naar het geslacht en naar de nationaliteit waren de in de jaren 1912 en 1894 in hot bedrijf werkzame personen aldus verdoeld: Zwitsers Buitenl. Totaal Mannen 12567 8994 21561 Vrouwen 18119 3456 21575 Totaal 1912 30683 12450 43133 Totaal 1894 18479 0618 24897 Uit dit staaltje blijfct dua, dat het aantai der vrouwelijke geëmployeerden in Zwitserland even groot is als dat der mannelijke. Daarent-egen sijn er 71 pCt. Zwitsera en 29 pCt. buitenlanders in het bedrijf werk- Z&8,IXL Door de verkeersindustrie worden zeer groote sommen aan arbeidsloon uitbetaald, hetgeen uit de onderstaande tabel kan blij-ken.1894 1912 Loonen aan mannen 6.161.900 14.890.436 Loonen aan vrouwen 2.594.600 8.351.732 Totaal aan loonen 8.753.500 23 242.108 Rond dsn felog fin Ssltësniikl Enil Ludwig, de bijzondere Balkancor-respondent va-n het «Berliner Tageblatt», is in Salo iki. "eweesfc en seint van do Grieksch-Bulgaarsche grens wat hij daar heeft gezien. Hij wyst op de merkwaai dige | omatandigheiid dat een Duitscher in die stad gelegenheid heeft, om zich midden in het vijandelijk kamp te begeven. Saloniki, zoo zegt hij, is een vsrsterkt karni van reusachtige afmetingen, vol van geraas van Engelsche vrachtautomobielen, Fransche artilleris, van lichtblauwe patrouilles, van khakiklcurige ruiters en ein-delooze hoeveelheden oorJogsmateriaal,dis de vijand dagelijks aan deze kuat landt. Tôt de dag van zijn vertrek waren er 90.000 Eranschen ontscheept, SO.OOO Engel-schen en 40.000 mau koloniale troepen, ïur-kc's en Aust;-aliërs. Van 20 Deeember a.r waren geen nieuwe troepen aan land gfczet, dus ook ni/sts van de in Anaforta inge-scheepte strijdkrachten. Buiten de stad strekten de stellingen zich uit tôt het spoorwegstation Salmanli, waar ook de staf ligt. Hier, waar de vlakte naar het bmnenland begint, eindigt voorloopig ook de stelling der Entente. De hooldstel-ling is bij Karasoeli, van vaar de linker-vleugel tfot Kilkisj loopt, en van Kilkisj oostsiijk in de ongeveer 500 meter hooge heuvelreeks tôt Ahana. Van Karasoeli af-loopt de stelling langs den strategischen speorweg, dien de Turkea indertiid hebben geboutvd om van Stamboel rechts>treeks naar Uskub te komen. Waar deze spoorweg met de hoofdlijn gameuloopt op het station Kilinder, ziet men de eersta Franschen en Engelschen. Als men hier met lien spreekt 'ijn de officie-reu nog terughoud'end, terv.-ijl ze in de stad met verbazende openhartigheid met den vreemdelina spreken. Laugs den spoorwe" zijn nun stellingen vrij sterk. De tenten aaa beide kanten zijn niet te overzien eu daar de trein zeer langzaam rijdt, heeft men een heel aardigen kijk op het kampleven. Binnen d«ze stelling leggen de Franschen en Engelschen reeds weer een tweede aan, die zeer sterk wordt. Van S'almanli tôt Dautli en dan oostelijk naar Gusenia moeten op deze tweede linie terugtrekken, dan kan het gros der troepen den wetc gebruiken, die van Langa-sa aan het Langameer vervolgens langs h^t' Bazikmeer loopt tôt de golf van Orsano. Blijkbaar denkt de Entente er aan in het ergste geval trire troepen ,ier weer in te schepen, als zij daart-oe gedwongen w rdt. Daar de lijn van Karasoeli in den strijd ver. nietigd zal worden, zullen zij ook wel den westerspoorweg Saloniki-Werlia bezetten. Zij rekenen daarbij met de mogelijkheid,dat de Duitschers en Bulgaren tegen den mond van de Warda konden cprukken, om yan-daar de oorlogeschepep t« baschietea. t Vele plaatsen Acboenar, Baldzja en anv dere in den omtrck van die stad hebben zi| laten ontruimen. Ook Oostelijk aan dea bergrand bij Hortakeuj worden thans d» dorpen ontruimd en do Entente wil, dat de' regeerins; ook Langasa laat ontruimen. De atad Saloniki en vooral de winkoliers,, hôtels en eafé's verdienen zeer veel geld door den inval van 200.000 menschen. Tcchf ziet de bevolking met angst en beven de toe-komst te gemoet. In de stad. waar eenige weken geleden nog het heele derde corps lag, is nu slechts eene afdeeling van 2,000 man, die men ook vrel spoedig zal moeten wegnemen. De corpscommandant Mosjkopoulos, die nog in Saloniki commandeert, moet zich. voortreffelijk houden in zijne moeilijke positie. Meesters van de siad zijn echter de vreemdelingen, en wel zonder twijfel do Engelschen. De houding van de Engelsche officieren in die stad ig onberispelijk : nooit hoort meni van esn bots'ing onder elkaar of met der Grieken. Met dezen bestaat geenerlei ver* keer, dat schijnt door beide commando'» verboden. De Grieksche officieren yermijdeo zelfi laid Fransch te spreken. De Duitscher» en Oostenxjjkftrs hobtan ds stad grootendeels verlaifcen. Van do 1S00 Duitsch sprekende zijn er geen honderd meer in Saloniki. O© w@gg om sis- d® SSoog» . Men weet dat de Nederlandsohe ©n Jar(> panache zeevaartmaatschappijen besloteni hebben om hunne pakketbooten. die tua-' schen Europa en het Oosten varen, nieti meer door het kanaal van Suez te laten gaan, in verband met de jongste torpedee-ringen door Duit3che onderzeeërs, maar; dese schepen om de Kaap de Goede Hoop se doen vo^gen, zooais voér het bestaaa van het kanaal geschiedde. Deze omweg verlengt aanzienlijk den duur der reis. Men kan zich da&rvan ge-< makkelijk overtuigen door een cogslag 07? onderstaande afstandenlijst. De schepea bijvoorb&eld, die van Saïgon naar Marseille gaan, zullen de gewone reisroufce nemen' tôt Colombo, ten zuiden va-n Oeylon, in den ïndischen Oceaan; van dit punt zal hei schip zuidelijk moeten houden in plaats van naar Aden te varen. Ziehier de ai ta leggen weg: Colombo tôt Kaapstad 4440 mijlea Kaapstad t-ot Dakar 3710 » Dakar tet Marseille 2240 » ; amen 10.390 mijlea Bij den tôt hiertoe gevolgden weg bedroeps de aistand tusschen Marseille en Colombo slechts 5100 mijlen. Er zullep dus bijna 5200 mijlen meer moeten afgelegd worden, hetgeen gelijk staat mot eene verlengiag der reia met meer dan 14 dajjen, berekend> op eene snelheid van 15 knoopen, de nor-< maie snelheid der pakketbooten op Saïgon., Voor wat Engeland betreft, zal het verschil niet zoo belangrijk zijn : de tegen-woordige reisroute van Plymeut-h naar-Colombo bedraagt 6800 mijlen ; dit cijfer zal voortaan de 10.000 mijlen overschrijden en de Japansche schepen zullen dus 10 dagçn lancer onderweg zijn. Voor d§ pliitsle stoinÉovan Men heeft herhaaldelijk gelezen dat veoi gekwetcte soldaten vooral onder de kanon-niers, letterlijk stomdoof opgenomen worden.Men weet ook dat dit dubbel ongeluk moet toegeschreven worden aan do al onze voor stelling te boven gaande luchtverplaat-sing, die veroorzaakt wordt door het af-schieten der zware stukken en door het ont-ploffen van de projectielen. Men had hier en daar vastgesteld dat er bij de meeste stomdooven niet eens spraak waa van de eene of do andere kwetsuur aan de eigenlijke organen en men was er ook, van overtuigd dat het ongeluk dikwijls veroorzaakt was door den schrik dien men onvermijdelijk doorstaat als de monster-achtige bommen op het onverwachts komen ontploffen in de onmiddelîijke nabijheid. Daaren'ooven had men vastgesteld dat de stomdoofheid niet meer te genezen was als zij langer dan een week duurde bij ongeluk-kigen dio nog andere wonden bekomen had-den. > Do fransche specialisten Delage en Ma-râge hebben dan van het geneeskundig In-stituut de opdracht gekregen om zich in het bijzonder met deze gevallen bezig te houden. Zij hebben zich gedurende eenige maan-den opgesloten in een lazaret waarin alleen zulke patiënten opgenomen werden en vol-gens het verslag dat zij nu komen in te die-uen hebben zij, dank aan hunne grondige studiën, verheugende uitslagen bekomen. Het verslag kan als volgt samengevat v/orden. Bij middel van een door barnkracht b»-wogen werktuig oefenden wij de zooge-naamde sidderende massage of wrijving uifr op het strottenhoofd en de hiermede samen-hajigende spieren die min af meer verlamd waren, Als de patiënten wilskracht en ge* tond verstand genoeg hadden om de regel* matig in kracht toenemende sidderingen t9 doorstaan stelden wij regelmatig na dea aesden of revende!» d»* vaet dat de spiereX. ^32*" rvc Prijs per ntanœer : voor Belgié S csntiomen, tooi dea Vreemda 5 centieinêu rrtmiiïïTiiWrnr*nniirrrm—i ^■"imTPTn—i rr-- r—rrrr " "" Tioisloon ï 2» Administratîe iî845 l'ater-dast IBIte

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.