Vooruit: socialistisch dagblad

625 0
18 February 1917
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 18 February. Vooruit: socialistisch dagblad. Seen on 18 May 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/0z70v8bj22/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Druk*ter-U!îgeehta» Maafschapplj H ET LICHT bentuordcr» ». DC ViSCH, Led«berg-0«nt . . REDACTÏE . . ADPAi N.ISTRATIE HOOûPOORT. 29. GENT VOORUIT Otgaan der Belgkohe Wetâïikdm-mrfij. — VewchijnetKk a/k dagen. ABONNEMENTSPRUS BELOIE Dric maatiden. , , , , k. 2 A Zc* maandca • , « • • fr. C MS Een jsar fr. 12-34 Me» abonneert zlck op aile poelàerafw DC.N VRECMOC Orle maandca idagciyk* verzondeo). . . » . . fr. US Aitwsord vss 360 Riedss fliad aan "Le Sien PufsHc„ Waren scheldwoordea en grofhedea arga-meuten en bewijzen, dan ware Le Bien Public den primus aller bladon, vooraJl als ar te polemikeeren valt tegen ont. Ongelukkig voor hein is dat het geval niet fi de grove per&oooiijk; aanvallen Tan het lerikaal burgersblad, tooneai niet* dan dat het niets aners en niets degelijks weet te antwoorden. » Aïs de melkkw&stie tegen lie Bien PabSte keert, dan is dit zijne schuld, wij hebben het hem voorspeld en hij zou beter aederig zwijgen, op zijne borst kloppen en seggen « Mea maxima culpa », 't is aoijne aller-grootste schuld. Inderdaad, de stad willen beschu'digec van opeettelijk den melkdienst te verwaar-i loozen, de menschen halve nages in deo bijtenden koucje te laten staan schilderen, om ze dan nog onverrichter zake te laten terugkeeren, dat was onbezonneo werk, omdat die beschuldiging yan sooieta met opzet, of door negligentie te doea, «1 te gek en te bespotteiijk was. Le Bien Publio vraagt of de stad inlidh-tingen genomen heeft over het aantal melk-koeien waarover do. kommandantuur raa Gent beschikt. !■ Wij wetea het niet. Maar wat œoa het ba-ten?Men heeft reeds verzekerd, dat de dienst beter ging toen hij door den vrijen melkver-koop werd gedaan en ook beter zou g&an indien de stad van den dienst afzag. Zouden het getal m'elkkoeien en ook de hoeveelheid melk soms al ineens vermeerde-ren van den oogenblik dat de melkdeeling ' Ophoudt een penbare dienst te z>jn î Wie zou zooiets durven beweren? En als men verzebert dat er veel nwyac melk zou zijn in dat gevai, wel dan levert uien tezelvertijd het bewÇs dat de dienst zooals hij nu is ingericht wel gesaboteerd wordt. * Voorult eischt eene voorbeeldige sbtal »6or de boeren, zegt Le Bien Public, het is daa autteloos dat h het doet. Welnu, Voora.it eischt niemendaîle straf, om de eenvoudige redea, dat mon iemand niet kan straffea omdat hij eene kleinere hoeveelheid melk levert daa hij het redelijker wijze zou kuanen, iets wat men moeilijk of zelfs totaal niet kan bewij-ren, hoe vaaè men er innerlijk v»n ovw-tuigd is. Wat wij willen, wat wij gevraagd hebbea zijn geen straffen, maar goede woorden; de boeren aansporende tôt plichtsvervulling, om de stad te helpen in hare moeilijke t&ak, in plaats van haar gîuiperig en laf as® te vallen en te lasteren. Dat moest de roi geweeot sijn der kleati-kale pers, der klcrikale partij, die zoo hoo£ oploopen met Godsvrede en onpartijlighcid in deze omstandigheden. 't Verkeerde is helaas wa«r gewseet, en dat hebben wij gekritikeerd en d»t doea wij nog. ■ »•» • i Le Bien Public had onnooeel weg bew®e*d dat, als er meer melk waa geweeat, de menschen nog langer zouden nioeten staan wach-ten hebben om bediend, te worden en Vooruci antwoordda : Maar, driedubbelen data, riet ge met dat er in dat geval meer lokalen zoudea kunnen en moeten gebezigd worden. Dat antwoord waa juist. Weet gij hoe de eerlijke, bcleeîdc 81e» Publie de uitdrukking * driedubbeleo dut* » Tertaald 1 • Hij doet zulka ala volgt : « triple imbécile ». Nu, de uitdrukking data in deea ge*ai omietten in « imbécile » is eene gewilde kwa&daardigheid, omdat het woord voeleer beteekent dompelaar of « malheureux » m niet « imbécile ». Maar enfin, Voor vit is «sa wwrkmansbl»d en hij is «ocialist. Yan dien oogenblik eJ mag men zijne woorden, zijne uitdrukkingen vervalschen, om hem in een slecht daglicht te plaatsen, hem voor onbeleefd te doen doorgaan en hem hatelijk te maken. Nu gelukkig voor ons, dat wij a*n die lieftalligheden gewend zijn, langer daa van vandaag of gister. De helft van het artikel van Le Bien Public is overigens in dien toon. En het klerikaal blad vindt het gmrtt&d-'zaam gezel F. H. persoonlijk aan te randen «al de onderteekenaar van al deze liere din-igen.Of de dingen diê wij schrijven Kef oî lee-lijk zijn, dat is minder de zaak. Onze lesers-partijgenooten oordeelen daarover in Toile vrijheid en als ZIJ ons opmorkingwa te maken hebben, zullen zij dat doen in de volheid van hun recht en wij znllan hen eer-biedig aanhooren, ons verdedigen aie wij het noodig achten en in ieder geval reàening touden van hun ne observatiën. Dat is onze plicht en wij zullen er niet &an te kort, blijven. Aan Le Bien Publie moeten wij noehtans jîoen opmerken dat wij iets vé<5r hebben op aem. Wij teekenen de lieve en de leelijke dingen die wij schrijven en wij zijn er tea allen tdjde verantwoordelijk voor. ,De fijn beschaAfde, wel opgevoede riddera 't Pensenstraatje, die moderne kruis- , Taarders. verberiien zich csheel inoedie tch-% ter de naamlooeheid, g»lqk Dnrmïe® agiter den bezem van zijne moeder. En als wij, zelfs op eene uitdaging dier fiere sicambers, ons bereid verklaren onze gezegdens in 't openbaar te hoaden ataan en te verdedigen, op gevaar af kannen en melk-potten naat onzen kop geslingerd 1» zi^n worden, daa krnipen die heldhaftige slek-k«n in hunne klerikale schelp. Zij cij-n do©d en onechadelijk ! Wij zijn ook een wachthond ea selfs een 1 doghond voor het stadhuis, zegt Le Bien Public, maar wij maken op hem den indruk Tan een eenvoudig keffertje. Bah, wachthond, doghond of keffer, de Hesr heeft in zijne Alwijsheid en zijne Al-inaeht aan iederren zijne roi te vervullen gegeven op dees aarde, zoo ook aan Le Bien Public, die een toonbeeld van Temstand,wei-levendheid en doftigheid is. Ainsi aoit-il I P. H, 'i/Hiiwh" in—F mm i tw^saae HULDE AAN PAUL JANSON Jean Bernard, de welgekende raedewerker «an de Indépendance Be ge, die naar Pariji near de begr*-ving va» rechter Ber'.ulus wa* gegaan, had van de geio-genheid gebruik gemaakt om zich eerbiedig het hoafd Se gaan oniblootea voor het ka*je waarin de assthe wordt bewaard van een grooten Belg, van eea ?«-maaidea redonaar, den «dvokaat Paul Jsmson. Een zifner belgjsche vriendea, George» Paquot, ver-telt Jean Beraai-d na, die eenige dagen te voren deo-relfden pjiclit had volbracht tegenoTer den grooten man, had hem gezegd dat hij met verstomming en ver-«lagenheid vastgesteld had dat er geen enkel woord te lezen itond op het ka»ie waarin de «wche bewaard wordt van des dooriuchtigen advokaat. die een der meest gerespecteerde leiders was van do belgische Ube-rmle partsj, «lie een rondborsdgen mati wa» met verhe-ven karakter, in den verhevendsten tin dit® mes aaa detigden kan geven; Op het p.aatevlaic, dat het kasje nasr vores bedekt, giaat W) voort, heett eene onbekende hand m«t een rood pottood deze woorden geschreven : Aem den grooten bciçistken A dvokaat. En daaronder ataan in wanorde ook mot potîood geschreven, eenige onieesbare hand-teekena, waarschfjniiik van een groep excureioanistcc, die er voorferfj gckomen waren. Ea het is than* vier jaren geleden dot wij asewezig warec bij de plechtige verbrandiug van het Itjk van den grooten ma». W ij kunnen het niet voor mogSiijit bouder, dat men hier staat voor eene eonvoudige ver-gctelbeid — in de verond«p*teBiag dat wij mogen spre-kîB vxo v«rrgeteib«d, en dehœr Leraocnier ia mij «*> vriendaltjK geweest mij op eigen haad te gelastes met het plaatsen, op het plaatstervlak, op eene deltige plaat, waarop men tham les» kaa d«œ woorden : Aan Paul Jemson. eue* dm grooten belgiachen Aisohoat, aan het d.mokraHsch KamerHd, kttldt van hei Mai « Indépendance Belge x. KelÂe van aile Belgen, zou men er kanaea «en toe- i roegea hebbea, want deze groote eerî'i|ii« siaa weîd wei de^ekjk geéerbiedigd door aile Ëelgea. En wietnand beter dan hij veraiende dien eerbied. In d»p normalen tifd levend ^oudea wij wel eene plecîitige msnilestatie ingerichc hebbea ter gelegecheid der plaatsing yan het opechrift. In den droeven i(jd die wfj doorluœo hebboa wij gedacht dat het beter was te wachtea en ons te bepalca bij deze beperkte piechtigheid jegen* het aandenken vas Jansoti, die er fatnmerlfjk niet in gelukt ie door de belgische regeering eene wet op de lifkeoverbranditig te doen aannemeo. Zooals in allea taeeft dt eaftfk* voeîfcamper «ee «tichtend voorbeeld aan «Lien willen geven en den uitersten wil te keones gegeven dat zijn ovenchot naar het crvmatoriuiB van Pai ifs zou geaondea worden. Ten siotte voegt Jean Bernard er voor de veroec-der» van Jauaoœ nog bij s Wat er nu ook gebeœrd la, mtr<* cfwiag eea de a«sche van Janson te laten waar zij is. Met aile rereer-dera meenea w.j dat cKe laat&te rustplaats moeten vin-den op den eetgiscncn bodem. Eneis eenmaal daortoe zel uitgednikt worden sal zij das ook plechtig naar ons land overgebracht worica oendat hoegenaaind aieta daartegea verzet, lui 111 —ii iMimaaîSgaaHmdMKMHBigjSMa—^WMaaBW—BBKBsa Briefwisseling Mea schrijft om: Gent, 11 febxuari 18î7 In den laatstwa tijd is he<t Stadebestuar ▼an Gent on meer bepaaldelijk de gemeente-diensten, het voorwerp geweest der hevigste aanvalkin van wege âie& Publie en zyne klerikaio artiïtea, Met Voit est tienteoaar ons. De aardappeldienst, botes*- ea zaeiMienst ook âtwdel^jken winkel waren het mikpunt der oareebtvaardigste a&nvallen, ailes deugt niet bij die heeren die zeif niets be-prœven om onsen toestand te verzachlen, en wier artikels geen ancier gevolg heoft of het hart r&n sommige menschen nog meer te v«rbiiteren. Waren deze kritieken ingegeven met het doel het al®emeen welzijn te bevorderen, wij zouden er van van harte kunnen bij aamsloiten; ma^ur het behoeft geen betoog, dat de eenige reden is profijt te trekke>a mt den toestand waar wij ons in bevixxlen, voor hunne politiekem win-keJ, op die wijze eenige opgehitste Me-den langa hunnen kant te krijgen, om te doen vergeten dat het hunne schuld was-als verledeo jaar de ongelukkige inwoners der stad welk» naar den buiten trokken om aardappelen, boter of melk te beko-mea, 20, 30, 40 fr. per zak moesten heta-len ea 8 tôt 10 fr. voor de boter en in plaats van melk dikwijls met water moch-ten wederkeeren. Het was a! te klaar bewezen dat zij er de hand bij hadden, alsook de kliek Maeu-haut om de boeren op te hitsen overdre-vene prijzen te doen vragen aan de stede-jijigea, e®i op die wijze zich groote pach-ten en oorlogswinsten te verzekeren, tôt g root nadeel hunner medeburgers. De toestand die wij nu beleven is jxocktajm huane schuld i ha/We» %ii j dur-erwJs de 30 jaren klerikale regeering in Beigie de algemeene belangen niet op-geofferd aan hunne hatelijke partijbelan-gea, zeker zouden wij in Vlaanderen ons niet in zuike eilendige toestand bevinden, als na het geval iu. Mswir het ware alleen de werklieden, boeren, kolenmijfiers ea eenigje kleine bur-gers die het land moestea dienen, begre-pen Bien Public. Maar zeg ons eens waarom het katho-Mek kleriSaal previuliebestnur van Oost-Tlaanderc», die over vees uitgebreider ge-zag en bevoegdheid beschikt dan de stad Geut, — want aile steden, dorpen ea ge-meenten van Vlaaaideren staaa on der hunne ataesht en gezag, — zij die onbeperkt meester aijn op den buiten, — want aile gemeentebesturem zijn in hunne handea, »p enkele na — (waarom zij niete doen om oaa te heipen î) Zij koad&n met aile gemak de bevolking van aardappelen, boter, melk, eieren. zelCs kolen vooraien hebben ; zij hadden inotar het voorbeeld te volgen der provin--tie Heaegouwen, betuurd door liberalen en sod-alietea, en eenea provintialen bevoor-radingadisnst" ia te riohten en wij :'ijn z&ker dal de milUaire Overheid hun in. hun&e pogiiig kveohtig zou hebben bijgo-staa.n..Maar sâj hebben îiever niets te doen, dan ten minsfce, als men niets doet kan mea niet misdeea en men stelt zich niet bloot aan kritieken, welka men in deze tijdea seer gemakkelijk opdoet. Maar uwe politieke vitterijea aemen wij niet aaa, zoolajjg zij zelf niets beter in-rieht, gij die over oneindig meer macht en invloed beschikt als de Stad, en niet» be-proeft oari de be<voliring van het hoogst noo-dige t« voorzien. Gij zoudt de pogingen der Stad moeten loven en aanmôedigen in piaat3 vaa tegen te werkea uit pareti par-tjjhaat.De bevolking heeft het recht yan a te eischen, dat ge uwe onverschilligheid ter ajde siclt en haar ia de mate vaa het moge-lijke bijataat. En zélfs indien de pogingen der stad Gent niet altijd den gewenschten uitslag voor ge-voig haddm, toch tnag men, de zaak onpar-t{j<Sg beBebônwd, nio^ aaJaten die pogingen naar waardo te schatten, want, «wie doet wat hij kan, is waard dat hij leefta zegt het spreekwoord. Ea gij, Bien Publie, en awe bonfraters Set Voile en Genienaar, traeht uwe edele vrienden vaa het provintiebestuar te bewe-gen d«s handen uit de mouwen te steken ea de bevolking, waarover zij nu meer dan 80 jaren meester spel,en, ter hulp te komen, want htet is me»ar dan tijd, gij hebt nu meer daa 30 maandea laten paseeeren. Of ïijt gij van gedacht, dat er niete aaa gelegen is, als burger en werkmaa zedelijk ea atoffelijk verkwijixen, als uwe edele vrienden de erondbezitters van den buiten ma<ar veel geîd winnen ea hooge pachten opra-pea?Voor hen eal de oorlog althans eene gele-genheid geweest ajn om zich te verrijkea, terwijl burger en werkm&n tôt den bedel&taf rulleù zi.fn gebracht. Jten lezer pan tVoorm't». Esfl |r;nt gmir...ifg8wttr< lemaad di« geen© kleur bekent,heeft naar de pea gegrepen om in den brusselschen ! Bruxellois dea «ouden liberaal» gerust te steilea die een zoo verschrikkelijken alarm-kreet uitstootte over de' ongehoorde «indrin-gerigheid» der socialisten in de onderstands-e®eiiteitea, en het gevaar dat de rood&a zioh na den oorlog eenvoudig gingen meester maken vaa aile Belgiacho gemeente- ea stad-huizea.Het zal onze lozers dan ook niet verwen-derea als wij hen uitnoodigen om zonder proesten ©ok de proza van den snuggeren vent te lezen: « OP verkiezingsgehied, vangt de maa met een langen volzin aaa. is er een zonderling gistingswonder of ontbindingsprocee waar te neinen dat men zou kunnen samenvatten ■ onder de volgetide formuuî: ailes wat van dichtbij of veraf deel gemaakt. heeft van het openbaar bestuur gedurende den bangea ©orlogstijd, en dan aog in het bijzonder, uit-genomen de lofwaardige uitzonderingen die men vaa au af aan gemakkelijk kan tellen, ailes wat meegeholpen heeft aan 't «maken» van de soep en ailes wat «lachende» gezich-ten heeft getrokken naar de 'uitdoelers van den openbarea onderstand, zal zonder de minste genade uit den weg gevaagd worden ...want, waar het twintig vriendea en ken-niseen heeft weten te begunstigen en te be-steken heeft het zich honderd onverzoenlijke, onomkoopbare vijanden gemaakt die hunne beurt zullen hebben ! Ik zal als voorbeeld de voorstad Schaar-beek noemen, gaat de knappe schrijver voort, omdat onze «oude liberaa'» deze gemeente voor de andere ter bespreking bracht: Indien de citoyens Bertrand, Adams en con-soorten zich de dankbaarheid aangematigd hebben van een 500tal bedienden van de anarchistisehe repubiiek die den ronkenden naam draagt vaa i'îaatseiijk comitcit van oîideî staad ea VoediaK, dan hebbeo zm zioh door himne werken teck den oaverzoenlijken kMt ran 2000 jceïw^ren viiande» o» den hais gehaald ook. En om dadelijk overtuigd te zijn van het ondermijningswerk dat oa-ophoudelijk voortgezet wordt onder den grond waarop zij staan, moet men slechts luisteren naar het «preekens dat bij aile gelegenheden gedaan wordt door de in-vloedrijkste leden van den zoogenaainden Werkersbond, door de verdienstelijke voorvechters uit dea voortijd, die goeds-jeudig hun best gedaan hebben om een Bertrand omhoog te helpen tôt in de Ka-mer, tôt op den schepeazctei <m andere posten 1 Al die hcereiî kunnen nn gernet han testament opinaken, want hunne laatste uur is geslagen. (Door dea schrijver onder-lijnd. V.) Het believe toch iedereen zich ook te willea herinneren hoe de «geblackbou-leerde» citoyen Bertrand terug gekomen is ia onzen gemeenteraad : al was hij ook uittredende schepen, toch is hij binnen ge-slopen langs het klein deurke der sup-pléanten of bijgevoegden, waarna een ver-maarde ongekenda, die op de algemeene lijst gekozen was, zich ait de voetea gemaakt heeft osa hem eene plaats opea te laten ! Wat de katbolieken aangaat zij zullen onvermijdelijk verpletterd worden onder het gewicht hunner bedreven fouten ea misslagea : hunne oorlogzuchtige politiek vaa vroeger zal de «chantlpaal wordea waaraan zij voor eeuwig en altijd zullen vastgenageld en door heel het Laad bespot worden. Wat de liberalen aangaat, indien zij hun schuitje goed weten te sturen, indien sij hunne zeilen naar den gunstigen wihd weten te hangen, indien zij zich eene voor goed weten te ontdoen van hun verderfe-lijk «sectarisme», indien zij zich ernstig weten bézig te houden met de eoht nationale aangelegenheden — door zich mannen toe te voegen van do democratische rich-ting, mannea dis verdraagzaam ea be-voegd genoeg zijn, rerstandig en behendig genoeg rija ©m het vertrouwen der massa te winnen, om de openbare deakwijze een nieuwen levensgeest ia te blazea, daa kunnen zij et vast op rekenea dat zij den eeoen of den anderen dag xullea oatwa-kea sis de heerea en de meester# van don toestand,- die zullen te beschxkke® hebben over het lot d©r heele natie I Maar om tôt zuiksa uitslag t® komen, besluit onze «jonge of ni&uwe Hberaal», moeten zij (de liberalea V.) eene breede politiek van wijsheid, verdraagzaaanheid en dooraicht weten te huldigea, eene breed edelmoedige politiek, die kan aangenomen en gedisnd wordoa door al degenea die, op de eene of de andere wijze wsnschen mee te werken aan de versiaadelijke, ze-delijke en stoffelijke heropbeurins van Beigië. » Zonder schertswn gezegd, als er zoo nog eenige liberalen aaa het woord komen zullen wij door den d-tmr toch moeten geloo-ven dat wij ala socialisten pierdood ait den oorlog zuHen komen. ■ 'k Wonschte dat ik hst s&g, ni de bliade I H 83 eus ffc kan 1 c? Sèdert de dertig maa,nden laage men-Schenslachterij die de wereld tôt in hare on-derste lagen sidderen dœt, hefeben wij veel dingen gezien die ons tôt in de ziel raakten, maar ook andere die ons verheugden, omdat ze de praktische uitvoerbaarheid van Rom-mige onzer gedachten afdoende bewezen. In Vlaanderen geleken dit mirakels, omdat ze jaist 't tegenovergeatelde daarstelden van datgene, die de h-eerschende en toonge-vende partij aan d» naar lichaam en geest hongerende massa leerraarde. In herhalin-geo treden, wat 't zeggen wiL in 't aardsch paradijs der Belgische kapitalisten en kerk-trawanten den strijd voeren om de vlaam-sche bevolking naar hare politieke en econo-raische bewastwording vooruit te stuwen, zullen wa maar links laten liggen, daarover garaakt iemand dio er ia leeft ea strijdt, niet udtgezogen. Voor de verdere besprekingen die hier vol-gen dient er evenwel op gewezen, dat iedere maal 't Vlaamsch proletariaat zijne slaven-ket-eoen laat rinkelèn, een geest, een spren-keltje van verzet tegen de vooreeuwsche toe-standen opduikcn, de tirannen van kerk en kasteel, naar de moderne techniek, naar om-laag drukkend optreden. De socialisten worden hier nog altoos als 'n bandietenbend uitgescholden.hunne prin; ciepen en programma bespottelijk en hatelijk gemaakt, droombeelden die moeten die-nen om politieke mastklimmers naar omhoog te laten klauteren, enss. Helaas, de oorlogstoestanden hebben ailes en allen zoo in den war gebracht, - ele cude blinkende burgerlijke instellingen,die steeds voor niets te overtreffen in degelijkheid wer-den uitgekreten, bleken weldra eerder eene belemmering voor 't openbaar leven en al-gemeen welzijn, en moesten, willen of niet, naar den zolder. 't Ging hinkead »n stootead, maar den drang was onweerstaanbaar, 't was een scheuren en kraken in de ouwe, muffe burgerlijke princiepenverzasaeling, de boei dreigde heei aaa spaaadiers te vliegea, tôt mea eindelijk besk>«t, aooals f?e*i drenkeling, zich vast te kiampaa, a%n wat z'aaa beters de haad fcoadâB Da vetiÂi&x Uw ha- sloten ia 't afbreken met den oaden slealw» juist datgene wat ze vroeger onuitvoerbaaî en droombeeldig uitkreetten. was de redU dingsboei die hen moest toelaten aan de os»" pervlakte te blijven, en 't moest rerdoemë slecht passen, de door heu zoo gehate eocife-listen, moesten tal van door hen reeds lanf verdedigde hervormiagen aan die heer« ia leening geven. 't En is maar tijdelijk, gedwongen doot abnormale toeatanden, dat die burgerlijk* kladpotters aanvoeren, als eenigste en laaf/-te verontschuldiging, juist alsof ze daarnu» de degelijkheid onzer door hen afgeschooid* hervormingen, en 't bankroet van de hnaite niet bewezen. Is- er ooit vroeger meer gespot geworde« dan met do Volksaoep en de Schoolsoep t Is 't te beschrijven wat al domhedcn daa.rov*r en tegen uitgekraamd werdea ? En au î Hoe-vele stedea en gemeenten ia Vlaanderen ïija er niet, waar beide instelingea bloeiea, tofe geluk ea welzijn van eene van ontberingea stilaan wegkwijnende bevolking! De gchoo£-soep b. v. waarmede onze jeugd gevo«4 wordt,en die volgens verscheidene onderwy-zers een gunstigen iavloed uitoefent op i»éS regelmatiger bijwonen der school self, daa» in zien we allerwege, eene heele boel liedass zich beijveren, dit eocialistisch droombeeic zijn voile krachtvermogen te doen bereikea, ea met de kostel&oze volkssoep is 't juiat fecfc zelf de. Door Komiteits en Stedelijke winkel^ wordea de achacherende en op wœkerwinsfc azende tuaschenpersonen weggecijferd, K>eî« Vlaamsche Steden en Gemeenten zijn hande-laars gewordea in 't groot en in 't klein, d» bewierrookte vrijheid om, zijn en evenmessek te stroopea enkel en alleen om geld te winnen is over 't ho jfd gezien, het onmiddellijk en algemeen belang heeft gevergd, dat mea 't schuitje in 't demokratisch raarwatst stuurde ! Wat een ontgooeheling î Wat kaaksias: aan al onze afbrekers, die voor dea oorlog deze en aadere demokratische hervormiagea zoodanig verknoeid en verleugend aan d* Vlaamsche bevolking wisten over te d ragea, dat die ia onweteadheid -gehouden menschem moestea gaan meenea, dat we gekken, ftlecJv ft-erikken of allebei te samea warea. Aass bigen lijf en toestand ondervinden se na, ho« Rch&amtâloos ze «ea onzezi opzichte voorg»-logea werdea. Herhaaldelijk oadervoaden we ia eigea midden en konden opmaken uit de berichfce* van elders, hoe sommige lieden met eene on» gemeten vooringenomenheid tegenover ni deze nieawe instellingen gekant waren, riefe blind staarden op kleine gebrekkige ond®r-deelen, die niets aan 't princiep zelf schaad» den, maar enkel hunne oorzaak voadea aaa eene gebrekkige toepassing en onhandigheid van diegene die er mee gelast zijn.Dergelyki» kritikeerende menschen handelea direkt oa-der dea iavloed van de stommiteitea &&) vroeger tegen dit ailes opgediend werden. Overbekend is 't genoeg,dat 't meerendeel dier Vlaamsche steden ea gemeenten sleohtw toegave-a onder dea druk die van hooger kwam, dat ze voor die werkea mime toela-gea kregen. Dit verhoogt de wsarde o&*er droombeeldea, bewijst dat men op gaasch d» lijn deelen en brokken oazer hervormingMl moest aaapakken, om met de nieawe toc1' standen in harmonie te blijven. Dit teekent ! JOS. coorjt In Limburg Te Sisst-Tpuifissi Dezen mor°en heb ik weer eens hait met boouniL t hak met sneltrein den weg Sint Truidea-Luik afgelegd, zoowat 3o kilometer. Wat is me dit toch steeds een hellevaartl Wat zou men toch duizendmaal liever den wavuMj» kalmen haard van de studiekamer verkiezeo bovea eau dergelijk ellendig en vermoeiend rijdenl VocrocnC moet ge weten, dat ik de overtuiging heb, :at de boosrfc-spoorwegmaatschappijen zoowat droogweg met «Se menschen spotten. Hoe meer, dunkt me, het getal reirf» fiers toeneemt, hoe meer ook wordt het getal treinea beperkt. Doet men dit om de inziitenden net speltajv moe te maken f Mij goed. Doch dan sou men eerot moeten zorgen dat inderdaad de menigvuldigen, die aliem de overrompeling in al de njtuigen bewerken, wordea beîet te reizen. Dit nu zou geen gemaUijke taak wezee. Dit allerlastigste volk bestaat enkel uit smokkelaaw, die ailes, wat tôt het vervoer niet is toegelaten, mw de stad Luik brengen om ongelooflijk veel geld te verdi enen. De politie heett hen onverbidlijk den oorlog verklaard. Er gaat geen trein af, er komt geen saderis aan. ot een aantal worden in overtreding bevondea, van hun waren berootd. 't Gebeurt wel dat er gevankelijk worden meege2M> men en ook dat er buiten het veriies van han nog streng worden gestraft. Ver leden week werd aan een petroliesmokkeie*? vcor nagenoeg 400 tr. waar atgenomen. Want ook p*-trolie mag met worden vervoerd. Die echter is KwJ» zeldzaam. 't Is boter, 't is mee' die, wie weet met hoe veel hws» derden kilo, elke week worden van kant geholpen. Uit al de streken en langs al de banen van Hasp» gouw tôt Luik, a;s centrum, worden die waren hier w» daar op^ekocht. Uit Sint-Truideti; Borgloon, Tongeren. Borgvrott», — ik bedôel u>t de dorpen rond die plaatsen, komat honderden vrouwen, van allen aard en allen rang, dagelijks met het buurtspoor naar Luik. Dit echter M nog niet voldoende. De Walinnen doen dan nog reisje» naar de dorpen, ot halen hun smokkelwaar in de hooger benoemde steden, waar echte geheime «tapei-huizen hun bezorgen wat ze noodig hebben om geladca met pakken en zakken terug naar Luik te keeren. Dit ailes nu, de vrouwen, hun vrachten van ilkm aard en verpaltkinçen van allen vorm, moet met « « mij, vreedzame reiziper». den tram in. "t Mag dan o«k niet verwonderen dat eoo'a trrà thî steekt tôt in de hanebalUen,

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Vooruit: socialistisch dagblad belonging to the category Socialistische pers, published in Gent from 1884 to 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods