ass* --f4» ïi> t'nis pei uammei : vooi België & centiemen, tooi den vreemde ö centiemen ssœasisBraïSBssaKBSsssaffianœ^^jB8»ro«eBBgBa«sBmjii>*j«»i»^inwin— """■'*"" Driskster-Ultgeeïsîsr te: Msaîschsppij HET LÎCKÎ bestuurder s P. DE VISCM. l*#«berg-0«nl . . REDACTIE . . ADMINISTRAT! E HOGGPOORT. 29. CENT Orgaan éer Betgkùhe W& S%M emcnim w vdaqen. ABON N EMEKTSPRU« BEIC-E DH« tn*«Bd«R. . , , , ftr. XM £e* CRsaadea » % . » * tt. 6.50 Een jaar ....... tr. «2.50 Mm ao&mteert «kSl »p «Ü» pwtftmrwte» DEN VREEMDE Dn» maanden (dageUjh* «jinopdisnj fft ©.TO EŒsasssœsssœsESssEassffls^ Sk'SEFP" "*r' v'''r'""'~'KÎ''î!!a^^ pr^-m«OT«niraa^5S»5SCT3i5^r.mv-^^ M M H ; £■& (Tweede vervolg) Spreker noemt ten einde dat te bwyijzen de Duitsehe manifesten en redevoeringen Tan Augustus 1914 af tot December 1916. Op 4 Augustus bevond zioh de Duitsehe sooiaaldemecratie onder den druk van het Russisch gevaar, zij stond slechts op het standpunt van do zelfverdediging. Op 2 December veroordeelde de fraetie veel scherper de aanhechting en de kaat-propaganda, welke in Duitsckland woedde. Op 10 Maart 1915 verklaarde do fractie, dat de tijd van vrede is gekomen, een vrede, die niet in zich bevat de kiei» van nieuwe oorlogen. Zij trad op voor betere, behandeling dar gevangenen. Op 27 Mei 1916 wü-aordeelde de fractie wederom iederen verov6rôring3oorlog, in strijd met conservatieven en nationaal-liberalen. Op 26 Juni 1815 verscheen een vredesmanifest, waarin de buitenlaiidsclie partijen worden opgewekt te arbeiden aan het herstellen van den vrede in Europa. Op 20 Augustus 19 j verweet de spreker der fractie aan den vijand dat deze veroveringsplannen koestert en den toon zijner rede klinkt minder pacifistisch, maar op 0 December kwam er meer kalmte. Hoe ontwikke-len zich nu de denkbeelden in Frankrijk? Van 4 Augustus 1914 af staat de Fransche partij op het standpunt dor zelfverdediging en zij klaagt Duitschland aan als aanvaller. Ook verkondigt zij de noodzakelijkheid van een strijd tot neerwerping van den vijand. Op 14 Juli 1915 vergt de partij de herstelling van het recht voor ÊlzasLotharin-gen en de vernietiging van het Duitsch militairisme. Op 15 December 1915 eindelijk worden de denkbeelden van een dnurzamen vede nader ttitgoworkt : Da kleine volkeren als Servië, en België moeten in hunne onafhankelijkheid worden hersteld. Ëlzas en Lotharingen moeten aan Frankrijk worden teruggegeven en daarna zullen de vartegonwoordigers dezer provincies het recht verkrijgen plechtig te verklaren, zooaïs het hun vertegenwoordigers deden in de vergadering te Bordeaux, deel uit te maken van de Fransche gemeenschap. Eindelijk spreekt hot manifest over de voorwaarden, dio oen toenadering roet de Duitsehe socialisten mogelijk maken. Deze voorwaarden zijn, dat de Duitsehe sociaaldemocratie met daden bewijze, dat zij het imperialisme en de veroveringspolitiek verwerpt, dat zij aan de nationaliteiten het recht toekent vrij te beschikken over zichzelf, dat zij een protest uit tegen de verkrachting der neutrale landen. Ten slotte wijst spreker nog op een paar alinea's der resolutie, die gewichtig schijnen met het oog op den toestand der partij in Duitschland. "BOB3 Bij de vergelijking van al deze resoluties voelt men wol, dat de grootste moeilijkheid ligt in het probleem van Elzas-Lotharingen. Reeds worden ophelderingen en uitleggin- Verslag van de voordracht gehouden door den Heer Georges Cardon m «Ons Ruis». Iets over de opvoeding der armsten Waarde toehoorders. Er was een tijd dat de kunst een uitsluitend voorrecht was der leidende standen,een echt salonprodukt. Toen men aan Lodewijk XIV een mooie, vlaarmche schilderij van Teniers toonde, keerde hij erg afkeurend den rug en hij riep eeaigszins woedend: «Maak dat die vuiligheid wegkomt.» In de laatste jaren eebter «jn de kunstenaars een gsnlsch anderen weg gaan inslaan. Overal zien we thans de min bedeelden in de kuöst verschijnen an er een belangrijke plaats innemen. Dit bewijzen de schilderijen van Laermans, de beeldhouwwerken van Meunier, de letterkundige arbeid van Buysse en Heyermans om slechts eenige voorbeeldi n aan te halen uit vele. Sommige kunstenaars zija zoo diep in de sziel gedrongen) dat ze ons geweidis; aangrijpen, ze roeren ons tot in het uiterste en persen ons warme, meelijdende tranen voor de onterfden af. Anderen echter werken hun gevoelens om tot hoog-subtiele kunst. Men heeft haast 't gevoelen dat men achter een gewoon landschap langzamerhand in een tooverboscb verdwaald is, waar in droomerig schemerliefot, geheimzinnig», onbekende bloenma staan en wojsderfcare beomea groeien in een beklemde stilt», ver, ver van de wereld. Die poetiseere» de volksziel, en bewijzen zoo dat Multatuli het goed voorhad al hi) zegde: «Poëzie steekt overal, men most ze weten te vinden. » Neg zijn er de meening toegedaan, dat men zelfs door middel van do krast hot gen gegeven van beide kanten. Ons doel vra?, zflide spreker, toen wij voorstelden de delegaties in Den Haag te ontvangen, deze punten in den kortsten tijd op te helderen. Dat dio mogelijkheid tot opheldering en toenadering openblijft is klaar, het spreekt van zelf, ?ogt spreker, dat indien wij de resoluties der Duitsehe zoogenaamde minderheid van de rijksdagsfraktie de meerderheid dier toenadering nog sterker zou uitkomen. Vooral als men nagaat /dat, volgens zekere beweringen, de zoogenaamde minderheid van do rijksdagfraktie de meerderheid dar demokratische kiezers vertegenwoordigt. In alle geval, zegt spreker, u zult onmiddellijk hebben opgemerkt, dat voor de eerste maal de^ Fransche partij voorwaarden van toenadering formuleert, en beter nog, spreker staat onder den indruk, dat reeds verschillende dier voorwaarden ten minste gedeeltelijk zijn verwezenlijkt. Partijgenooten, vervolgt spreker, ik heb het gevoel, dat wij op den goeden weg zijn. Ook, indien men rekening houdt met het feit, dat wij in Frankrijk insgelijks staan voor eene minderheid, al is het ook een heel kleine minderheid. Tot heden heeft d» oorlog bewezen, dat het bijna onmogelijk geworden is _, eene groots modern georganiseerde kapitalistische natie te bedwingen. Indien Duitschland vreemd gebied bezet, zoo beheerscht Engeland het rijk dor zee. Tot nog toe heeft deze ontzaglijke oorlog volstrekt zijo doel gemist, en voor dit doellooze moorden zullen, op 31 J.uli 1910, volgens de berekeningen van de «Economist», do oorlogvoerende naties uitgegeven hebben aan oorlogskosten 103 miljard gulden, meer dan 214 miljard franks, zonder te rekenen de vernietiging der dorpen en steden, die in puin en asch werden gezet, zonder te rekenen de pensioenen aan iiivelieden, weduwen en weezen, zonder te rekenen de duizenden, die uit den oorlog heelhuids isijn gekomen, maar die binnen enkele jaren 'te gronde zullen gaan. Het aantal dooden en geheel invalieden zal dan beloopen tot 4 miljoen man, en indien men de andere gewonden en vermisten meerekent, 16 mil joen man. Ziedaar waar ons gebracht heeft de imperialistische politiek. Spreker heeft kunnen vaststellen, dat het organisme, dat geboren werd te Parijs in 18G9, op voorstel der Hollandsche delegatie, niet is doodgegaan cm te believen aan een bourgeoisie die blijft wat ze iE, of aan so-ciaaldemocraten, die soms vergeten wat ze rijn. (Juist, Bravo !) Hij wilde enkel vaststellen, dat dit organisme alle3 heeft gedaan wat mogelijk was om de zonding te vervullen, opgelegd door de resoluties van Stuttgart, Kopenhagen en Bazel. Hij wilde eindelijk aantoonen, dat de lijnen der politieke btwoging niet gaan in eene evenwijdige richting, lijnen die elkaar eerst in het oneindige kunnen ontmoeten, ma ir wel zich langzaam toespitsen in een richting, dio de eenheid van het proletaiaat volk den weg naar volledige emancipatie aanwijzen moet. Het volk lijdt, is ruw door gemis aan opvoeding, gaat ten onder door aanhoudend stoffelijk lijden. Dit is de standplaats die Brusse inneemt. Brusse is een der belangrijkste figuren in d© Hollandsche letterkunde. Ook als dagbladeehrijver neemt hij een belangrijke plaats in; hij is namelijk opsteller aan de Nieuwe Rótterdaiusche Courant. Het hoeft opgemerkt te worden dat het journalisme in Holland heel wat anders is dan wat we hier hebben in ons achterlijke Vlaanderen. In Holland heeft men in de kranten uitvoerig nieuws op kunst en wetenschappelijk gebied. In Vlaanderen is tot nu toe ean krant weinig meer dan een nieuwsblad. Bij ons zou weliswaar zulke lectuur aanvankelijk weinig lozers vinden maar toch zijn degelijke pogingen op dat gebied ook bij ons wenschelijk. Brusse heoffc ean goed hart dat warm klopt voor de nederigen. Hij toont in korte maar scherpo trekken de kwalen en de ellende aan waar het volk aan lijdt. Hij heeft de taak op zich genomen dat kwaad overal op te speuren ; hij spreekt ons in zijn werk over landloopers, het leven der zeelieden, over «slavernij voor mooie kleederen», enz. Zijn meesterwerk echter is «Boefje». Eerst een woord over het ontstaan van dit werk. Brusse is lid eener nationale instelling «Tot opbeuring van de misdadige jeugd» genaamd. Zoo werd hij voogd over Jan (Boefje) on nam voor een goed deel de opvoeding van den kleine op zich. Hij gelukte er eehter aiet in, Boefje ia een goede riehtiwg te voranderes. De,vraag stolt zich dan natuurlijk, hoe het kwam dat Brusse's pogingen schipbreuk leden. Dit willen we even onderzoeken. Eerst en vooral is Boefje het product zijner ouders, want de moderne wetenschap leert ons welk een belangrijke invloed de erfslykheid op hot kind uitoefent. Welnu, I over de wereld zal herstellen, tot waarborg van een duurzamen vrede. De teekens daartoe zijn menigvuldig. Overal hoort men het woord verkondigen, dat de internationale een politiek uitwerken moot, die staat boven den toestand der legers, een politiek, die de wegwijzer moet worden voor een samenleving, die naar een uitkomst zoekt.. Onlangs, 17 'December, schreef Vandervelde in de Engelsche «Clarion» een artikel, dat ik in een Duiteche sympathieke vertaling las in de aArbeiterzeitung». Hij zei : «Ik geloof, dat het oogenblik weldra zal komen, dat de waarlijk socialistische elementen der Internationale verplicht zullen worden te verklaren wat zij denken over 't probleem van Elzas-Lotharingen of over de onafhankelijkheid of autonomie van Polen of over de middelen om in de toekomst te verhinderen, dat imperialistische of koloniale veroveringshonger nieuwe conflicten te weeg brengen. » Deze woorden ziet spreker aan als een uitnoodiging, waarop antwoord komen moet. Ziedaar wat er voor 't oogenblik te zeggen valt Over de andere landen en partijen is het niet noodig te spreken, omdat aldaar de moeilijkheden gering schijnen. Iedereen voelt dan ook wel, dat de oplossing van het oorlogsprobleeiQ en de eindbeslissing eigenlijk in het Westen ligt. Het Oostersche vraagstuk werd ten andere uitvoerig behandeld in het manifest van Bazel, dat nog als onze politieke leiddraad geldt in de hedendaagsche verhoudingen. De actie, die is begonnen, zal voortgezet worden met geduld, voorzichtigheid en volharding in het volle bewustr.ijn van de verantwoordelijkheid. Op tijd en stond zal hier over verslag worden geleverd. Hot Bureau wil de socialisten der gansene wereld tezamenbrengen tot overeenstemming, opdat, indien de oorlog ontstond tegen onzen wil, 'de vredesvoorwaarden van zuïken aard wezen, dat 'zij niet bevatten in zich de kiem van een nieuw treurspel, opdat de arbeidende klas, die den last van de misdaad van anderen zal hebben te dragen, ook deze wereldcrisis te boven kome. Daarom is eenheid noodig. Die eenheid zal en moet wezen ons doel en onze kracht. Na den huldigen roes, 'zal ingezien worden waartoe de imperialistische politiek leidt. Daardoor moeat het mchschdom komen tot bezinning en spreker hoopt, dat het mogelijk zal wezen de tanden van het monster uit te rukker, opdat deze oorlog weze, de laatste. (Langdurige en daverende toejuichingen.) De vergadering verheft zich daarop van de zetels en zet plotseling de «Internationale» in. Na de rede van Hnysmans neemt Vliegen het woord. Hij dankt Huysmans voor zijne woorden, die, naar hij hoopt, zullen doordringen niet alleen tot de Nederlandsche sociaal-democraten, maar tot de proletariërs van alle landen. Spreker brengt hulde aan den man, lie zijn gevoel op zijde heeft gezet, die met alle macht de haat, die bij hem moest opkomen heeft onderdrukt om op de bres te blijven staan voor het internationale proletariaat. Daarvoor was noodig een moed, die zeker op het slagveld wordt gevonden. Namens de sociaal-democratie brengt spreker Huysmans daarvoor dankbare hulde. Spreker zegt, dat iedere sociaal-democraat in Nederland hem steeds zal steunen, als hij hulp noodig heeft, hij kan steeds en Boefje's moeder Is van oene gansca ontaarde familie, waar meerdere zinneloozen in voorkomen ; zij lijdt verder aan zenuwcrisissen en ze is erg ruw en woest tegenover haar kinderen. De vader is eigenlijk wel een good man, maar hij is zwak en krachteloos tegenover zijne vrouw. Met zijne kinderen kan hi.i zich niet ophouden want heel Vroeg in den morgen moet hij reeds: naar de fabriek om 's avonds laat afgebeuld naar huis te komen, en gauw rust te nemen voor den volgenden dag. Verder is Boefje het product zijner omgeving. Hij woont in een grauw, vunzig steegje waar lucht noch licht in voldoende mate doordringen, hij hoort dag in, dag uit ruwe woorden en vloeken en op school komt hij slechts nu en dan eens, als hij lust heeft. Boefje zelf nu is het natuurlijk product van zijn ouders en van zijn omgeving. Alhoewel nog erg jong durft hij al kleine dieften begaan mei andere bengels, soms slaapt hij uit en krijgt dan geducht slaag als hij naar huis komt. 's Morgens wordt hij soms de deur uitgeschopt zonder eten en moet hij maar zelf wat trachten te vinden door bedelen en soms wel door stelen. Maar eigenlijk slecht is Boefje daarom niet. Zelfs wat hij misdaan heeft kan hij niet zwijgen, hij vindt het heel natuurlijk van te stelen om geen honger te moeten lijden. Ook is hij soms waarlijk leuk en voert al'erlei grappen uit tot ergernis van c'e geburen of van zijne moeder. , Op een zekeren dag steelt hij met een mak ker eon zilveren armband. Boefje- wordt de dader bevondon en nu is het nit met zijn vrije leven. Hij gaat naar de gevangenis in afwachting dat men hom veroordeelt. Dair vertelt men hem dat hij in het verbeteringshuis zal terooht komen. Boefje is daarmee erg in zijn sekik, immeps daar zal hij alle dagen lekker eten bekomen en te huis had hij zoo dikwijls honger. Een oude man waar hij by opgestoten overal op i«der rekenen. Terwijl het oongre» ziek vim ds s«*e!s verheft, brengt het een geestdriftige ovatie aan Huysmaas. Daverend applaus weerklinkt. Diep geroerd dankt Huysmans met een buiging. mi Volgens den «Bruxellois» heeft de duitsehe gouverneur aan het, Schepencollogio va... Brussel een brief gesekreven waarin hot verwittigd wordt dafc er in deze voorstad, in den nacht van 6 tot 7 januari, in volle straat, een moordaanslag "•ep!e>-gd werd, bij middel van een of ander vuurwa pen, on dat de dader tot hiertoe nog niet eens ontdekt is. In zijn schrijven drukt de gouverneur er bijzonderlijk op dat er, ondanks de openbaar gemaakte en herhaalde bevelen, voor wat aangaap het afleveren van alle wapens, in den laatston tajd nog hier en daar vuurwapens ontdekt werden. Daarom is nu de heele bevolking verant woordelijk gemaakt voor de vastgestelde feiten en in overeenstemming met de bepalingen van de bedoelde voorschriften is zij veroordeeld tot het betalen van eene gedwongen belasting van 500.000 tr:, ter wijl de voorstad Schoorbeek afzonderlijk eene belasting van 50.000 ft. te betalen heeft. Deze belastingen, zegt het blad verder, moeten vóór 2ö Januari betaald zijn 1 Do duitsehe overhead werd eeret twaalf uren na het opvinden van het Kik verwit tigd, en dan nog door een burger, en daardoor was het nog moeilijker geworden om den moordenaar te ontdekken. Hot is daerom dat het na uitdrukkelijk cok voorgeschreven wordt voor heel dœ(^^ zit, zegt hem dat hij moet bidden tot de Heilige Maria, die zal hem wel helpen cm in 't verbeteringshuis te komen. Jan bidt nu alle avonden en zekeren naeht verschijnt hem in zijn drooni de H. Maria en ze knikt dat hij naar 't verbeteringàhuis zal mogen gaan. Boefje komt voor de rechtbank waar hij behandeld wordt net als een groote misdadiger. Ook is het publiek erg verwonderd zoo'n schuchter ventjo te zien verschijnen; hij was immers van zooveel misdadige streken beschuldigd, man dacht een verstokte boef voor handen te hebben. Boefje wordt inderdaad naar bet verbeteingshuis verwezen. Hij heeft er alle dagen eten, ja. maar hij is ér beroofd van zijne vrijheid en wie weet hoeveel lijden Boefje onderstaat voor het gelukt hem tam te maken. Maar helaas, het verblijf daar zal hem het leven kosten. Zekeren dag dat Brusse hom gaat bezoeken merkt hij hoe Boefje aai 't verkwijnen is, hij ' zijn einde dat ook niet lang uitblijft. Dat is Boetje's geschiedenis, waar we nu een besluit willen uit trekken. Brusse gelooft aan de erfelijkheid; hij gelooft eckfcer niet aan de th»orie van Lombroso welke leert dat sommigen Misdadiger geboren worden. Hij hecht zeer veel belang aan de omgeving en denkt dat door een degelijke opvoeding de gevolgen der erfelijkheid altijd ten deele en soms wel geheel kunnen vernietigd worden. Ma-ar, waar moeten armelui-kinderen zooaïs Boefje die opvoeding ontvangen. Op school, voor zoover die door zulke kinderen besofht wordt, is dit totaal onmogelijk. Eos» onderwijzer fe»oft , eoa kla» van S0, 40 «n sosqs n»g «user bangels. Ka» hij da», seoals het toch tav. «oosten «ij», het karakter van ieder kind loeren kense» e» daar zijn otv derrUat «aar regalen? Keea, _ «lat totaal onmog«i^k. Be ware opvoeding raeet vaa de ouders komen, die moeten de »iel van rassütëenia en ei® oopBogg De «Vorwârts» bevat een schrijven van een Roeineensoh partijgenoot, waarin de hoofdlijnen der binnen- en buitenlandsche politiek van Roemenië worden aangegeven., De schrijver van het artikel ?3t eerst uiteen, dat de positie van Roemenië, als een eiland in dtsn woesten oceaan, ver van benijdenswaardig is. Van het Oosten en het Westen wordt druk uitgeoefend op do Roemaensche regeering, die een aeer moeielijke en ki«sche taak te vervullen heeft. Do toestand in het buitenland dwingt haar, de stiptst mogelijke neutraliteit in acht te nemen. Maar zoo zij eens gedwongen werd parij te kiezen, wat dan 1 Moeten de wapenen dan tegen net oosten of naar het westen gekeerd worden Î De maatschappelijke lagen, die zich met politiek bezighouden, zijn in twee kampen verdoold; het eeno wil de centrale mogendaden, het andere de Entente steunen. De grootste massa, het eigenlijke volk, echter houdt zich met deze vraagstukken niet bezig, omdat Roemenië noch rechtstreeks, noch onrechtstreeks belang hoeft bij deelneming aan dezen oorlog. Hoe weinig de leuze «bevrijding van alle Roemenen van het vreemde juk» beteekent, blijkt het best uit het feit, dat Roemenë pas twee jaar geleden zuiver Bulgaarsch gebied aangehecht heeft. Van overbevolking, behoefte aan afzetmarkten of aan gelegenheden om het Roemesrteche kapitaal buiten de grenzen des lands te kunnen beleggen, is geen sprake. In vredestijd vindt het- land voor zijn landbouwproducten in het W«6ten_ ©en willige markt en alle energie en kapitaal kan in het binnenland zelf nog zeer goed gebruikt worden. De besrscheude partijen in Roemenië zijn het er desondanks over eens, dat or oorlog moet gevoerd worden, maar er is zeer veel verschil van meening over de vraag, wie eigenlijk de vijaad is. De eene'groep herinnert zich, dat Hongarije Roemenië het vruchtbare Zevenburgen heeft afgenomen ; de andere daarentegen kan de aanhechting van Bessarabie door Rusland niet vergeten. Er is hierbij geen sprake van ean goschil om politieke beginselen . want soowel bij de liberalen als bij de c-mservatieven vind'; men pro-Entente- en prc-Dititsche neigingen • Aanvankelijk, dit wij zeggen toen de Russen met succes tegen Oosfcenrijk-Hongarije optraden,was de eerste groep de ■fcorkste.Lafcer echter, toen de Russen moesten terugtrekken, wonnen de Germanopbilen veld. De maatregelen der regeering, n. 1.. een volkomen verbod van uitvoer van graan en andere voedingsmiddelen, wezen dan ook op eene tendenz tot deelneming aan den ooilog. De arbeiders, vertegenwoordigd door de soc.dem. partij, daarentegen bleven absolute neutraliteit eisenen. Dat de agrariërs thans, na anderhalf jaar, eene zwakke oppositie tegen de regeering, voeren on opheffing van het uitvoerverbod op graan eischsn, komt oieruit voort, dat de kansen op een voorde si door deelneming aa-n den corlog. steeds minder worden eu dat de opgeslagen voorraden van twee oog-, sten zouden bederven, als zij niet verkocht het kind vormen. Maar als nu die oude» arme fabriekslaven zijn, welke zelf geen tijd hebben en bovendien niet ontwikkeld genoeg zijn om zulke taak op zieh te nemen, watdan t En duizenden, millioeaen ouders zijn toch in zulke omstendigheden. Daar zou het de plicht moeten zijn van de maaatsehappij, beslissend in te grijpen, want zij alleen kan daar grondige verbeteringen aan brengen. Maar ongelukkiglijk houdt de maatschappij daar de oogon toe, ze wil niet zion wat haar plicht is. Oeh ja, men heeft een begin van verbetering. In België heeft men nu kinderrechters aangesteld, welke niet de kinderen veroordeelen maar vermanen, en ze voogden geven in geval de ouders bun plicht niet doen. Dat is een begin, een goed begin, maar het is toeh zoo weinig. Ook in het onderwijs zou men zoovele degelijke veranderingen kunnen tot stand brengen. Men zie maar eens even naar Zwitserland, het vaderland van don grooten Pestalozzi, hoeveel hoogor staat daar niet het onderwijs? Wat een prachtige scholen heeft men er niet, wat een betere methodes, ja, de ouders verkiezen er de onderwijzers aan wie ze hun kinderen toevertrouwen. Doch ook hier in Oent hebben we een baanbreker gehad. Heeft niet de Betreurd© Bogaerts, met alle vooroordeelen afbrekend, met zijn « Volkskinderen » de richting ingeslagen die Pestalozzi met zijn voorbeeld aangewezen had. Hiermede, Waarde Toehoorders wil ik mijne voordrawht. sluiten in de hoop dat ik er in gelukt ben U oen uurtje aangenaam *n nuttig hior te doen doorbrengen. Na het geestdriftig applaus dat den heer V»ordraohtgever te beurt viel dankte da hfi»r De Vos hem voor zijne interessante voerdraeht, en voegde er nr.n toe dat hij' beoï>*e «lea Heer Cardon nog eens een even mooie voordracht te zien hou.. P. fi»i '«-OP-*-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.