^ f^sjernnmmer : voor België 3 centiemen, voor don reemde 5 cantiemen Taâstfoon ; «fê©ïiactie '14-1 - Aîi«iil«îsfï'a4ie 284-5 Woensdaq S JUNI ISit 5 Ortikstcr-U itgeefsier Sam: Maatschappij H ET L1CHT bestunrder » P. DE V1SCH. Lcdcbcrg-Qcnt . . REDACTIE . ADMINISTRATIE HOOGPOORT. 29. GENT VOORUIT Qrgaan der Belgisohe Werkliedenpartsj. — Verschjjnende aile dac/en. ABONNEMENTSPRijâ BELGIE Orle maanden. . » , , fr. 3.2$ Zes maanden »,«..(>. 6.5C Een jaa?- <r. 12.50 Men abonneert zich op aile frOïSrarewa» . DEN VREEMDE Drie maanden (dagclijk# verzonden). . . . . . fr. 6.75 Etappen-Inspektie 4. Gent, 5 Juni 1915. Bekendmaking Aan de gemeente Schoonaarde op welks gebied den 24 April twee -naal werd ge-poogd door het leggen van steen a en 1 stukken ijzer op de riggels,de spoortreinen te doen ontriggelen, is op bevel van het opperkommando van het leger eene dwang-boete opgelegd van 5000 mark. Aan de gemeente St-Gilles op wiens gebied in den nacht van 7 Àpril 1915 een signaallantaarn, behooronde aan de statie van Baesrode-Zuid onwettelijk ontvreemd en vernield werd, is op bevel van hst p-3 perkommando van het ' 3ger eene dwang-boete opgelegd van 5000 mark. Dit brengt ter openbare Kennis t De opperste van het burgerlijk b -iocr von Kcudell, regeeringsraad. EEN VRIEKDENGESPREK Eenige dagen geleden ontmoetten wij een ouden kameraad, een vereenigd dok-werker, die sinds 25 jaren, door dik en dun, met zijne vereeniging medeging. Tusschen twee socialisten, vooral in deze droeve tijden, loopt het gesprek als van zelfs over de partijaangelegenheden =n den oorlog. Onze kameraad had het vooral over de vakvereenigingen — wat geheel na-tuurlijk was — en het nut dat zij hadden îfgeworpen tijdens den oorlog. Om ons daarvan te overtuigen had hij irolstrekt geen moeite, integendeel; wij staken hem nog een handje toe. Maar er trof ons iets in zijne redenee-:ing, namelijk : de manier waarop hij bij ie onvereenigden propaganda maakt jooi de aansluiting bij hunnen vakbond. De onvereenigden zijn, ofwel preten-:ieuze domkoppen, zegde hij, ofwel iutsen van menschen die niet verder tien dan hunnen neus lang is. Zij twijfelen aan de macht der ver-;eniging.Ik voor mij, vervolgde mijnen vriend, jebruik in dat geval een zeer eenvoudig niddel om hun te doen inzien dat zij ivvalen, en dat middel heb ik altijd bij ie hand ; ik draag het op mij, ziehier. Onze vriend haalde een eindje koord lit zijnen zak en zegde trramfantelijk : cijk, nier is het! Ditmaal waren wij uit ons lood ge-ilagen, zeggende: — Louis, gij hangt toch zeker daar-nede de onvereenigden niet op? — Zoo erg is het niet, zegde hij achend. Zie, het is zoo simpel als bon-our.Onze vriend nam ze en draaide de coord los, die samengesteld was uit Irie kempachtige wieken. Hij gaf me de :oord in handen en vroeg : — Kunt gij ze breken? Wij probeerden zelfs niet, omdat wij >eseften dat wij daar niet in staat toe varen. Wij gaven hem dan 00k de koord erug. Dan reikte hij ons een der wieken en egde : — Kunt gij die breken ? Wij deden een goeden ruk en de wiek vas in twee stukken. — Ehwel, voilà, zegde onze kameraad; 'ereenigd, samengedraaid, vormen die irooze wieken eene koord die dan on-ireekbaar wordt. Op zich zelf, afzonder-ijk zijn zij niets : zij bezwijken bij de 1 ninste poging ; vereenigd zijn zij ster-:er. Dat begrijpen de werklieden opper->est en zij overwegen. Dan heb ik ook aaar weinig moeite meer om de organi-atie der werklieden te pleiten in al hare ireedheid. De afzonderlijke koord is de | afzonderlijke vakbond, en dat is reeds eene kracht. Maar, als vele koorden bij-eengegaard worden, dan worden het ka-bels bestand tegen aile gewicht. Zoo 00k de vakbonden, gevormd in nationale federaties en ten slotte gaande tôt internationale organisaties, verkrijgen eene ongelooflijke sterkte, èene onover-winbare macht. Ziedaar, mijn beste, hoe ik propaganda maak voor de vereeniging en dat lukt mij dikwijls zeer goed. Zeg, vriend, is dat niet wel voor een sim- pelen dokwerker? * * * Wij wenschten onzen kameraad innig proficiaat voor zijne eenvoudige, maar toch zoo duidelijke en treffende manier van propaganda maken. Wij wilden toch 00k ons steentje bij-dragen, en zegden : — Louis, al wat gij doet is goed, maar gij moet er iets bijvoegen. Gij moet bij uwe toehoorders optreden niet alleen om hun de macht der vakvereeni-ging te bewijzen, maar 00k om hun te leeren waarom de vereenigingen socialis-tisch moeten zijn. Gij moet hen leeren dat de vakbonden niet uitsluitend voor doel mogen hebben van strijd te voeren tegen het patroonschap. Naast dien strijd, die, helaas, maar al te dikwijls noodzake-lijk en onvermijdelijk is, heeft de vakbond nog een andere plicht. Hij moet zijn leden opvoeden en tôt socialisten maken. Hij moet dàt doen, omdat het ideaal alleen de kracht en de zedelijke overtuiging schenkt die de strijders sterkt, doet volhouden en onwrikbaar maakt in aile omstandigheden. Gij moet dat doen, vriend, om eene andere groote reden. Werkstakingen lossen een oogenbiikkelijk geschil op, maar zij lossen het maatschappelijk vraagstuk in zijn geheel niet op. Alleen het socialisme kan dat door den terug-keer der arheidsmiddelen aan de ge-meenschap. Daarom streeft het Socialisme naar de Staatsmacht, die ons de middelen zal schenken om die sociale omkeering met goedheid of kwaadheid door te voeren. En juist daarom moeten de vakbonden bij de socialistische partij zijn aangesloten en mede de politiek voeren die de hare is. Dàt moet gij dur-ven zeggen en gij zijt er bekwaam toe, misschien beter dan wij zelven. Wie zoo practisch is m het eene, kan niet zwak zijn in het andere. Onze vriend was kontent ; wij wissel-den nog eenige gedachten en scheidden daarna met een hartelijken handdruk. F. H. Eaoisme Altruisme Het moet de groote wijsgeer Comte zijn die het woord altruisme geschapen heeft om het te stellen tegenover het afschuwe-lijk woord egoisme. Het zijn later de socialisten die het woord altruisme omgezet hebben in het allen voor allen, om het door woorden en daden te stellen tegenover het zoo burgerlijk afschuwelijk elk voor zich. Het socialistisch altruisme, als tegenvoe-ter van het burgerlijk egoisme, is het ver-hevenste, het volledigste, maar dat sluit niet uit dat er onder de burgermenschen 00k eene soort van altruisme bestaat, zoo-iets als hoog opgedreven liefdadigheid, die in sommige ^ omstandigheden den eerbied van allen verdient. Met de behendige peu kan men dit altruisme gemakkelijk verheerlijken en ten bewijze daarvan gaan wij hier een brokje vertalen uit een brusselsch burgersblad, idat het burgerlijk programma uit het 00g ' verloren heeft: « Het altruisme dat wij fret onze noe-men is de zuiverste uitdruKking van de ge-negenheid, die uitgeoefend wordt in stilte, zonder lawiid. zonder nxonkzucht, all&en plichtbesef, uit zuivere liefde voor den ev^nmensch. » In den afschuwelijken baayerd van den hedendaagschen oorlog, die in het centrum van de mensehelijke beschaving ailes met bloed besmeûrt, ailes verwoest en vernielt, stijgen toch langs aile kanten gevoelens op die hoogst vereerend zijn voor de bedruk-te menschheid en die treffend komen bewijzen dat niets hoegenaaaid, dat zelfs niet de aischuwelijkste van aile oorlogen in staat is om den vooruitgang en de beschaving tegen te houden. » ïoen de ooriogsramp over België los-brak, bijna een jaar geleden, toonde de massa meer schrik voor het gevaar van den hongersnood dan voor aile andere plagen die den oorlog vergezellen. Maar zoodra dat de eerste dagen van schrik voorbij waren zag men allerwege de ingîslapen mensehelijke goedhartigheid ontwaken. De menschen kwamen dadelijk tôt het besef hunner menschenplichten en dadelijk dach-ten zij aan de maatregels die moesten ge-nomen worden om de e«rste verzachting toe te brengen aan de ellende die zich overal te gelijk veropenbaarde. » Eene betooging van de heerlijkste edel-moedigheid en menschlievendheid greep overal plaats en de menschen richtten zich op als de planten op het veld na een wel-dadigen regen. Personen, groepen en vol-kçn deden om prijs om tea overvloede to I bewijzen dat het menschelijk hart een on-uitputtelijken schat van deugden en goed-heden bevat, die soms voor een t'jd inslui-meren, verlamd worden, maar die met kracht ontwaken, verrijzen, prachtig, stra-lend, overheerschend, op den oogenuiik van het gevaar. De regeering, de banken, de gemeenten, de nijveraars, de handelaars, de maat-schappijen, de comiteiten, aile organisaties van gelijk welken aard, van gelijk welke kleur, gevoelden als bij tooverslag, plotse-lings, den drang der altruistische gevoelens en stelden zich zonder aarzelen, zonder woordenpraal aan het werk om te -iel-pen waar te helpen was, om het hoofd te bieden aan de talrijke moeilijkheden van den bedrukten toestand. Dit verheven altruisme, die vaderlands-lievende pogingen van een heel volk, met het 00g op het heil van heel het volk, zul-len on-s zoo glorierijk aangerekend worden als de moed van onze landsverdedigers — van de verdedigers van ons klein land dat veel te vredelievend was om voorbereid te zijn op een oorlog ! » Het is waar dat gedurende dezen schrikkelijken oorlogstijd niet steeds aile Belgen voldoende te eten hebben gehad, dat er velen zijn die niet ondersteund zijn zooals zij het verdienden, maar al zijn er zooveel werkhuizen gesloten, al ligt de lieele handel lam, al is de werkel jsheid zoo goed als algemeen, toch mogen wij met fierheid vaststellen dat er geen hongersnood bestaan heeft. » De werklieden en de behoeftigen hebben overal onderstand bekomen, zoo ruim-schoots alsof het noodige uit den gxond op-rees, en eerst later zullen wij met dank-baarheid vernemen waar de edelmoedig-sten onder de altruisten zich schuil gehou-den hebben. » Op onze droeve dagen v/as het niet een «galante» kouing Hendrik IV die le-vensmiddels zond naar eene stad Parijs — die hij belegerde... Het was de helft eener natie die den anderen helft ondersteunde, voedde en kleedde, zonder de minste bere-kening, zonder de minste hoop op beloo-ning of teruggave van het edelmoedig ge-schonkene.» Het is wel mogelijk dat er in den rnensch nog ietwat ovrgebleven is van het dier dat hij was in «3e' voorhistorische tijden, maar toch is hij in den grond, in zijn hart goed en edel ! » Men vergelijke dit burgerlijk altruisme, dat weliswaar niet te veroordeelen is, met het socialistische altruisme, dat voor doel heeft rampen als den oorlog te vermijden en de maatschappij zoo in te richten dat aile menschen gelijk zijn voor het dragen der lasten en het genieten der weldaden. Kapitalisme beteekent egoisme en in de kapitalistische samenleving kan er geene spraak zijn van eerlijk altruisme! publicaties van zijn kerkelijk ambt aan de poorten van aile kerken van Rome te doen aanslaan. De seminaries, akademies, collèges en aile andere inrichtingen voor opvoe-ding en studie der geestelijkheid zijn uitsluitend afhankelijk van den Heiligen Stoel en de schoolautoriteiten van den Staat hebben hier geen zeggenskracht. De Paus heeft algebeele vrijheid van verkeer. Hij stelt zijn eigen post- en telegraafbeambten in het vatikaan aan, die de Staat betaalt. Het post- en telegraafverkeer is voor den Paus en de Curie geheel kosteloos en geniet den voorrang bij het vervoer. De Paus kan ge-zanten benoemen en ontvangen, en de Ita-liaansche Staat geeft hem bovendien de be-schikking over 3,225,000 franks voor zijn civiele lijst. De Paus heeft deze som echter nooit aangenomen. Zij blijft vijf jaren te zijner beschikking en vervalt dan weer aan de Staatskas. Een geredde Naderlander over !t vergaan van de "Lusitania" Tôt de geredden van de «Lusitania» be-hoort 00k de heer Van Hoecke, vroeger woonachtig te Vlissingen. Sedert vijf jaar vaart hij als lste hofmeester bij de Cu-nard-Line, waarvan de laatste twee jaren op de «Lusitania». Aan een brief, dien de heer Van Hoecke na zijn redding aan zijn familie te Vlissingen zond, wordt door den Zeeuwschen correspondent van het dagblad «De Amster-dammer» het volgende ontleend : « Ik was in de eerste klas eetsalon bezig mijn 2 laatste passagiers te bedienen, toen wij een krakend geluid hoorden en een paar oogenblikken daarna rilde en beefde het schip, evenals iemand beeft, die een rilling krijgt van koude. « Ik liet wat ik in mijn handen had op tafel vallen en ging langs den kortsten weg het dek op, dat was natuurlijk niet langs de trappen, maar langs de zijde van het schip.De trappen waren vol met passagiers. « Op het dek komende hoorde ik, dat het schip getorpedeerd was en het begon al te zinkaen en over te liggen aan stuurboord-zijde.» Ik ging toen naar beneden om een zwemvest, daar er genoeg tijd voor was, bracht een rek met 6 er op aan het achter-dek en deed vijf zwemvesten aan bij vrou-wen en kinderen, en een voor mij-zelf. » Toen waren er een 500 man aan het achterbootdek en een steward dien ik ken-de, was bezig met een groot hakmes, zooals ze in de roeibootea zijn, kasten open te breken aan het dek, om naar zwemvesten te zoeken. maar daar waren lampen, lucifers en vaten water in, voor de booten. » Maar nu kreeg ik een goed idee. Ik vroeg om het hakmes en ik kapte de booten los, die aan het dek vast waren met touwen. Want die booten zijn collapsable-booten en het schip lag zoo over, dat die booten niet te water konden gelaten worden. Na die losgekapt te hebben, staken wij beiden een sigaret op en hielden ons vast aan de achterbrug, het hoogste ge-deelte van het achterbootdek. » In ongeveer 10 minuten was het voor-schip weggezonken, maar dat was erg lang-zaam gegaan. Doch nu ging het vlugger en in 5 minuten tijds was de brug onder water en de kapitein en de stafkapitein van de brug gewasschen. In de volgende drie minuten was het schip gezonken en daar kan ik weinig van vertellen, want hét schipj stond rechtop in het water met het achter--schip in de lucht, precies als ge platen ziet van de «Titanic», en ik had mijn werk en mijn macht noodig, om mij aan het achter-dek vast te houden, want ik hing daar aan als aan een ladder ; alleen kan ik zeggen, dat ik den voorsten schoorsteen tegen den tweede zag vallen; de derde vloog in de lucht. Toen een krakend geluid van de booten, die wij losgekapt hadden en die in 't water rolden. En ik voelde een klap op' mijn hoofd en weet verder niets meer. » Toen ik tôt mijzelven kwam, lag ik in 't water, dicht bij die booten, die losgekapt waren en zwom er naar toe, klom er op, want ze waren aile drie omgekeerd, en ik bemerkte, dat ik van onder tôt bbven met bloed zat. » Er waren verscheidenen rond die booten en de fruitman riep : « Geef eens een handje ». Ik trok hem op de boot. Ik had een natten zakdoek in mijn zak, dien hij rond mijn hoofd bond, er waren 3 gaten in. Toen gingen we aan het redden en al bleef ik bloeden en verzwakte ik, door de drukte merkte ik het niet erg op, want in 10 minuten hadden we de 3 booten vastge-bonden aan elkaar en een 20 vrouwen en kinders op de booten getrokken. Natuurlijk, iedereen, die nog macht en wind ia zich had, hielp daaraan mede. » Toen wij ailes rond ons uit het water gehaald hadden, waren er tusschen 70 of 80 menschen op die drie booten. Ondertus-schen had nog een andere steward een zakdoek rond mijn hoofd gebonden en hield het op met bloeden. » Wij waren, na drie uren rondgedreven te hebben, opgepikt door een torpedo-des-troyer en steamtrawlers en 2 1/2 uur daarna in Queenstown geland, waar we onder doktersbehandeling kwamen, gekleed wer-den en in hôtels te slapen gelegd. » Wij kregen het beste van ailes, werden liefderijk verzorgd, telegrammen werden gratis verzonden en toen we Zondagmor-gen om 6 uur in Liverpool aankwamen, werden wij met taxi's naar huis gebracht. t De Italiaansche waarborgenwet Van de Italiaansche wet in zake de waarborgen tegenover den Paus, geeft de « l'rankfurter Zeitung » de navolgende sa-menvatting : Volgens die wetsbepaling is de persoou van cien Paus heiiig en. onschendbaar. Be-leedigingen, smaad en ophitsingen tôt daden van geweld worden even zwaar gestraft ais gold het den persoon des komngs. De Paus geniet vele eererechten en geniet zelfg den voorrang voor den koning van Italie. Geen staatsbeambte mag, zonder machti-ging van den Paus, diens verblyf betreden. Terwijl de koning kan aangeklaagd wordec en in zijn paleis aan de voltrekkmg van het vonnis onderworpen kan worden, is zuik een voltrekking aan den Paus tegen diens wil onmogelijk. De bescherming geldt niet alleen vooi het vatikaan, maar 00k voor elke plaats m Italie waar de Paus zijn verblijf wenscht te vestigen. Die voorrechten zijn 00k uitgebreid tôt het Conclave wanneer dit een nieuwen Paus kiezen moet. De Regeering verplicht zich nog in 't bijzonder iedere verstoring door geweldmaatregeien van buiten te ver-hinderen en gedurende de Pausverkiezing de persoonlijke vrijheden der kardinalen in aile opzichten te verzekeren. Evenals de Paus zijn 00k de beambten van het geestelijk gezag tegen allen over-last, onderzoekingen en straffen van het staatsgerecht beschermd. Ook mogen, vol-gens de waarborg wetten, geen huiszoekin-gen of inbeslagnemingen plaatî hebben in de pauselijke bureaux en congregaties, of die instellingen hun zetels hebben in het vatikaan of in de stad Rome of ergens an-ders in Italië. De kardinaal-staatssecretaris kan niet tôt verantwoordmg geroepen worden we-gens hatelijke en beleedigende schrifturen tegen de Italiaansche of tegen een andere regeering. Iedere buitenlander die een kerkelijk ambt te Rome bekleedt, zal aile persoonlijke bescherming genieten die aan Italiaansche staatsburgers ingevolge de wetten van het koninkrijk is verzekerd. Deo Paus is de vrjjheid verleend om aile Europeesche Oorlog le Wsst-VIsanderen Noorden van Frankrijk y»6S8 leiegrammen : Hit Hasits©li© tarais Duitsche ambtelijke meiflingen. — Groot Hoofdlnvartier, 7 Juni 1915. Westelijk oorlogsterrein ; Aan de oostelijke helling der Loretto-hoogte vernieuwden de i'ranschen in de namiddag- en avonduren hunne aanvallen, die in ons vuur volledig afbraken. Verdere aanvalspogingen in den nacht, werden bij 't begin gestremd. Zuid-oostelijk van Hebuterne (oostelijk van Doullens) viel de vjjand heden nutte-loos aan. De strijd is daar nog niet afge-loopen.Een breede Fransche aanval noord-westelijk van Moulin-sous-Touvent (noord-westelijk van Soissons) werd grootendeels afgewezen, slechts op een punt bereikte hij onze voorste loopgrachten, waarom nog gestreden wordt. Onze stelling bij Vau-quois, zuid-oostelijk van Varennes, werd gisteren avond aangevallen. Trots aanwen-ding van brandbommen, die in onze grach-ten met eene lichtbrandende vloeistof over-trokken, gelukte het den Franschen niet in onze stelling binnen te dringen. Met zware verliezen vluchtte de vijand in zijne loop-graven terug. Oostelijk oorlogsterreln t , Noordelijk Kurschany bedwong onze ka-vallerie den overgang over de Windau en 1 rukte in zuid-oostelijke richting voort. Zuid-oostelijk van Kurtowiany en in de streek oostelijk van Sawdynihi maakte ons 1 offensief goeden yooruitgang j 3340 gevan- i_. ] genen en tien machiengeweren vielen daarbij in onze handen. Zuidelijk van de Njemen werd d_en » stroomoever tôt aan de linie Tolausie-Sapiezyszki door den vijand gezuiverd. Ziiul-oostelijk oorlogsterrein : Bij de gevechten van Przemysl werden 33,805 gevangenen gemaakt. Oostelijk van Przemysl zetten de verbon-den troepen hunne gunstige gevechten voort en vvierpen den vijand noord-weste-lijk van Mosziska op de Wisznia terug. Deelen van 't leger van generaal von Linsingen hebben bi] Zurawno den Dniester overschreden en de hoogten op den noord-oostelijken oever bestormd. Verder zuidelijk heeft de vervolging de linie Nowi-ca-Kalusz-Tomaszowce bereikt. De buit is> hier op meer dan 13,000 gevangenen geste» gen. Uit Fs^asisoSie isrcn PARUS, 6 Juni. (Havas.) Officieele me-dedeeling van heden middag 3 uur : In de streek ten N. van Atreeht, waar de bedrijvigheid van de artillerie groot is ge-weest, duurt de strijd voort. De aanvallen, van de Franschen vorderen. Ten N. van de suikerfabriek van Souches hebben de Franschen zich van een vijande-lijks loopgraaf meester gemaakt. De Fran-' schen blijven meester van al de veroverde stellingen. In Neuville St-Vaast is een poging van de Duitschers tôt een tegenaanval gestuit met het werpen van handgranate~>. De Duitschers hebben met een stuk vèr dragend geschut, dat op Verdun sericht was, eenige projectielen geworpen. In den nacht van 4 op 5 Juni hebben de Duitschers toeer hevige tegenaanvallen ge-daan tegen de suikerfabriek vr-n Souchez en de loopgraven ten N. en ten Z. daarvan. De Duitschers hebben ook op St-Dié' eenige projectielen geworpen WTB. — PARIJS, 8-6-15. — Eerste be-richt: De vijand deed ailes om de verloren looj3graven terug te nemexu..AVut duit-sche

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.