ZONDAQSBLAD Bijblad van " VOORUÏT „ ZONDAG 2i NOVEMBER 2915 Nr 36 Prijs : 5 centiemen Aan de Nagedachtenis van Keir Hardie Vermoeid van de eindelooze weg en 't vele leed, Zoo zijn al mijn gedachten met gebogen hoofd Naar 't arme huis teruggekeerd en ik en weet Niet of mijn hart, van zooveel vreugd beroofd, Nu rijker worden zal bij 't hooren van hun lied. Hun lied is droef en al hun stille zangen (iaan zwanger van veel weemoed en van veel verdriet. Het is om u, hel weenen van hun oogen, Het is om u, Keir Hardie, die in de ure van den nood Gegaan zijt en uw weeldrig mededoogen Hebt moeten leggen in de handen van den dood. Veel is met u gescheiden van deze aarde ; Veel is met u vergaan al in de zee, Waar vroeger 't schip van uwe liefde vaarde. Ge zijt gegaan, Keir Hardie, naar de stille ree, Waar breken al de stormen van dit woelig leven. Dood is uw lichaam en uw mond is bleek, Waaruit het leven vlood, alwaar het bloed uit week ; — Maar rood opgericht boven Engeland Straalt uw naam als een baken aan strand. En als ons broeders 't zonnebrandend huis Der roode toekomst in de gronden zullen slaan, Dan zal aan blauwen hemel als een vlammend kruis Uw naam in gouden diamanten staan. ACH. J. VOLKMAN. De booze Geest (Eene nachtmerrie) u Vermits de :otten al lachende hunne meeniny sei^/en, zullen de zotlen mij al lachende verstaan. » I. Ik ben Mr. K. Pitakolon. Mijn naam is geen alledaag-sche, en evenmin mijn persoon. En wat ik doe acht ik wetenswaardig. Want mijne handelingen zijn met vul-gair. Ik houd noch van banaliteiten, noch van ziekelijke sentimentaliteit. Ik houd van ailes wat groot en brutaal is. Ik denk het niet noodig en ik heb ook geen tijd om verder over mijn' persoon uit te wijden. Overigens, mijn naam is in aile goede encyclopedieën te vinden, met al mijne kwaliteiten. Ik wil u iets ongewoon vreemds vertellen, in vertrouwe-lijkheid. Ik had onlangs eene nachtmerrie, en heb geen rust ervan. Ik ben anders nochtans niet zoo licht ver-stoord. En nu...! Maar kom, ik ga u mijne duivelsche nachtmerrie vertellen. II Ik voelde mij eens zeer onaangenaam gesteld. Droomde ik? of was het werkelijkheid?... Plots, in mijn' zwaren slaap, hooide ik een' rauwen schreeuw. Daarop volgden andere schreeuwen, schor de eene, scherp de andere ; en 't ging op den duur een om 't gekst futuristisch op-gevat oehtendkoncert gelijken. Want allerlei vervaarlijk en verward rumoer lawaaide doorheen. Ik voelde eene onuitsprekelijke vrees, en, bij instinkt, zonder mijne oogen te durven openen voor de zeker af-grijselijke werkelijkheid, tastte ik met mijne handen zenuwachtig rondom mij... Hemel! wat was dàt? Hetgeen mijne handen raakten, waren als door den dauw bevoch-tigde grassprietjes. Bruusk opende ik nu de oogen. En wat bemerkte ik, groote God ! Ik kon 't niet gelooven. Wrevelig draaide ik mijn slaperig-zwaar hoofd naar aile kanten, mijne oogen verbaasd opensperrend. En het was geen droom. Neen het was wel de werkelijkheid en dan niog de ergerlijkste welke men zich zou kunnen inbeelden. Ik had den nacht doorgebracht onder den blooten hemel, in eene streek die ik niet eens herkende. Mijn leger, hetwelk tamelijk zacht voorkwam, — mijne tijdelijke onbehaaglijkheid weet ik aan mijn verschrikkend ontwaken, — was eene beperkte en frissche opene plek,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.