Vrijdag 18 September 1914 —- - ' ^ 3 CENTIEMEii. - (BUITENLAND 5 C.) 17e iMMrmm N' 6014 De Nieuwe Gazet AA-INTJJXV-srXXsJ = | 4de Idadzijde, per kleinen regel &. 0.30 Finiuicieele annoncen «* 1*00 , Reklaam onder stadnieuws, den regel, t 0 # » 1.00 V Stadnieuws, den regel* .•••*••••• » 2.00 / Begrafenisbericlit. . «•••■ ..... » 5.00 J Uitgjften « . . . . . . - - t fovereen te komenL ** kaonnsmenten worden sangenomea m onze bureeien : KO RTE NIEUWSTRAAT, 28, ANTWERPEN, en in aile Postkantores Aile Bneven. Annoncen en Mededeelingen te zenden aan het Bestuur —- Telefoon 853 Per jaar, fr. S.OO. — Zas maanden. £r. COQ. -DrH, maanden, fr. 2.W. — De annoncen buiten d« provincI* Antwerpen, wordei^ ultsluitencl ontvangen door don haée. De Cauroer, Onde tèffùrs, 39, Antioerpen, en door het Offic*\ Publient. &_£*. ja. fiuuiailretiL BrvkM DE VERWOESTING VAN LEUVEN H@0 de " fPl^ee fie la Gûnco^si© 99 ©a* nu aiLfziet In het Hôtel du Nord waarvan schser niets meep overblijft, hadden de burgers — ijtoo bewearden de Duitsche Hunnen — een machiengeweer epgssteîdc MORGENBLAD Eerste Bankhriefjes van 1 en 2 Frank 1er Duitschers, die met een vlieg-nachien uit de lucht gehaald wer-len nabij Aerschot verleden week, Belgische bankbriefjes van 1 en 2 xank werden gevonden, die de Duitschers uitgegeven hebben. Ziehier een afdruk van een dezer jriefjes. De lezer zal zien, dat de Duitsche valschmunters heel een-roudig de handteekeningen van ien goeverneur en van den schat-Dewaarder der Nationale Bank îebben nagemaakt. TELEGRAMMEN VAN HEDEN NACIT Rend Dendermonde Negeniien gezien, Zeventien gedood iWsun eeaa ©saser1 0arS9gaskorresp©M^eEsïetî> Bornhem, Donderdagmiddag. Geen pleziertochtje, zoo'n autoritlangs ons front, als ik vanmorgen gedaan heb door regen en stormgewelcl. Hemel, wat ziet het er rond Antwer-pen uit!! Zoover het oog reikt, een woestenij met hoopjes puin waar eens woningen waren, met van de boomen nog maar stompels... En dan overal waar ge stilhoudt, de boer, de soldaat, die u onvermijdelijk zegt. «Ziet ge dat bergje daar?... Daar lig-gen drie, zes, tien Duitschers begraven... Dààr ligt een officier... Hij steekt maar 'nen halven meter diep...» Ik sprak een voerman die — hij al-léén!.. — vijftienhonderd Duitsche lijken had opgeraapt en achter het vi'jandelijke front gevoerd... En nog steeds poogt de vijand... ik zou kunnen zeggen: door te druppelen. Met zes, acht man, soms nog minder sluipen ze naderbij om door onzen ver-dedigingsring heen te geraken en een yoortdurende oplettendheid is dan ook noodig. Het is duidelijk — zooals ik u vanmid - dag telegrafieerde (zie <ie maazijae; aai de Duitschers bevel ontvangen hebben om zooveel mogelijk onze bezetting bezig te hotuien in het Zuid-Westen van Antwerpen, omdat wij hen gerust zou-den laten op hun verbindingslijn in het Walenland. Maar de onzen laten zich niet ver-schalken.Een staaltje- van hun waakzaamheid? Een soldaat, die op een observatiepost gestaan had — wààr, dat komt' er minder opaan — vertelt: «Door mijn kijker had ik iets zien we-melen in een aspergenveld. Ik zag nau-wer toe, en bemerkte de pinnen van Duitsche helmen. Ge moet weten: ik heb een kijker eerste klas. Ik vond het wel aardig, de puntjes te tellen... Een, twee, vier, zes... zoo tôt negentien. Goed zoo zeg ik, en ik meld aan onze mannen in het fort, wààr ze precies hun pepernoten te zenden hebben... Toen ging het er van boemm... boemm... en nog eenige keeren boemm... En dan zijn we gaan kijken... Zeventien mannetjes dood als pieren... Wel, drommels nog toe... dat er tochnog twee tusschenuitgeslibberd zijn!» OFFiCiEELE VEDEDEEUNGEh Het Gsvecbt van Donderdag te Beotononle Woensdagavond zijn Duitsche troepen van Brus-sel te Dendermonde teruggekeerd. Gedurende deu nacht had cen ononderbroken kanonnade plaats. In den loop van Doiiderdag werd een artilierieduel geleverd tusschen deze troepen en de onze die de monding ten Noorden der stad verdedigen. Xoen de Duitsche infanterie zich aan de 'urug vertoonde, welke door de onzen verwoest was, fverd zij op een geweidig vuur onzer niitrailleuzen ontvangen en vluchtte in wanorde naar de stad terug. Deze poging is niet herhaald. Overigens viel geen enkel meldenswaardig îei( voor. ■ Een truc van onzen pasja Onder dezen titel lezen wij in het Han-clelsblad van gisteren: «De Times deelt mee dat de Figaro ver-nomen heeft, dat von der Goldtz-pasja, de beminnenswaardige Turksche land-voogd, onder de witte vlag van Brusse] naar Antwerpen is geresid, ten einde vre-desvoorwaarden aan de Belgische regee-ring te onderwerpen; deze voorstellen werden onmiddellijk afgewezen. Het nieuws, alzoo voorgesteld, is on-juist en ook is von der Goldtz-pasja niei aan of omtrent Antwerpen geweest. Wel is het waar dat de Duitsch-Turk sche landvoogd een proefballon heeft op gelaten en hij heeft laten polsen, of he Belgisch goevernement in geen wapen stilstand zou berusten, met een demar catielijn, van wat in de eerste toekoms Belgisch gebied en voorloopig dooi Duitschland bezet gebied zou wezen. Dat was verleden week, toen de Duitschers heel graag de 3e en 9e legerkorp-sen uit ons land naar Frankrijk zouden gestuurd hebben, om hunne kameraden te gaan helpen. Men kent het antwoord dat onze Ko-ning gègeven heeft: de uitval van Antwerpen, en het induigen slaan van heel het prachtig plan van onzen pasja.» Wij houden er zeer sterk aan te ver-klaren, dat dit nieuws, met méér bijzon-derheden erover nog, ons bekend was op Donderdas 10 Sentember. GENERAAL LEHMAN IN VRIJHEID ? E@n gepuchf dai «sn^eB&skkig ssiet bevesligd wosulf Gisteren liep, onder de troepen, die Antwerpen omringen, het gerucht, dat generaal Léman door de Duitschers in vrijheid gesteld zou zijn. Dat moest dan z66 verstaan worden : dat de generaal zou zijn uitgewisseld te-gen een aanzienlijk Duitsch gevangene in onze of Fransche handen. Hoe onwaarschijnlijk dit gerucht ons ook voorkwam, toch hebben wij er het onze van willen weten, en het toeval heeft ons daarbij flink geholpen. Wij hadden namelijk het geluk, den zoon van generaal Léman te ontmoeten, die krijgsdokter is, en voor 't oogenblik in dienst bij de bezetting van B... Dokter Léman verzekerde ons, dat het nieuws hem ook al zeer onwaarschijnlijk voorkwam; ofschoon het hem uit seer verirouwcare Dron was meegeaeeia je worden. In ons bij wezen heeft hij getelefoneerd naar... iemand, die méér nieuws over deze zaak kon weten, en deze heeft hem ian gezegd, dat er hoegenaamd geen be-restiging van het bericht ontvangen was. Dokter Léman zeide ons dat zijn fa-milie reeds een drietal brieven van zijn yader heeft ontvangen, die in goede ge-ïondheid verkeert. De generaal was gewond aan de rech-^rhand en den linkervoet, en — zooals wij trouwéns verteld hebben — was hij 3oor de stikdampen van de bommen to-:aal bewelmd wanneer hij in het fort van Loncin door de Duitschers gevangen ?enomen werd. Ils) Leger van Kitetar hijna gereed Ugi|g ©Eake! iSairasmn wasa S ¥©@f © Londen, 17 Sept—Het loger van 5U0,UO0 licianen nu op 5 voet 6 duim verhoagd. man van Lord Kitchener is bijna bijeen. Bijna onnoodig te zeggen dat die nieuwa l'en einde de aanwervingsbureelen vat te maatregel onder de kleinen eenige ontevro^ ontlasten lieeft men de grootte van de mi- denheid wekt. De Veldslag aan de Marne S© FrMsssii© Jlanval. » Hnbeschrâjfelijke 1I©S-d@ngn@®da ûe Isa ^ef1taras!© ° IEI Maandag had ook een vreeselijke ont-moeting plaats bij do Ourcq, die iliep ligt tusschen de hooge oevers. Maandagnacht kvvamen de Franschen een dorpje dezer streek binnen, dat de vijand juist verlatan had. In een groot huis vonden zij een prachtig gedekte tafel waaraan blijkbaar de Duitsche staf pas gcleden gegeten had. De kaarsen brandden nog op de tafel. Een ou-do vrouw, de eenige bewoonster van het plaatsje bevestigde dit vermoeden.De Duitschers schenen zeer vermoeid. Zij vluchtten overhaast. Er werd ook ve.el man tegen man. ge-vochten bij de Ourcq en vaak was er een bajonet-gevecht. Een vaandel werd door de Franschen genomen. «In een gevecht, zeide de soldaat, die het veroverde, tôt mij, bevond ik mij bij een Duitschen luitenant, die het vaandel verdedigde.Ik rende op hem toe met gevelde bajonet en hij viel met het vaandel. Voilà. En daarop werd het ge-duchte regiment uit Maagdenburg terugge-slagen!>Maandagnaclit was het leger van generaal von Kluclc teruggeslagen van de Ourcq, de Marne en de Grand Morin, d-w.z. van de streek bij Meaux naar Sézanne. De po-sitie was ernstig en dadelijk moesten stap-pen gedaan worden, om de verbindingslijn en den terugtocht te delcken. Daardoor lcwa-men versterkingen opzetten ten Noordenvan Meaux en de Ourcq en een heftige poging werd gedaan, om daar den tegenstand der Franschen te breken. Want Meaux is het-zelfde voor Parijs aïs Reading voor Londen. Hierdoor zou dus de weg naar de hoofdstad geopend kunnen worden- KanougebuSdcr De tweede poging aan de Ourcq liad het-zelfde resultaat als de eerste. Den geheelen nacht door, tôt Dinsdag bulderden de groote Duitsche kanonnen met zwaren dreun. Het Fransche gescliut liet een meer scherp ge-luid hooren... de weerstand van de geallieer-den kan niet worden gebroken. < Stand houden ! > was het commando. En een ieder sterlcte zich om dat bevel te gehoorzamen. Gedurende het gevecht hoorde ik van een mcrkwaardig incident, dat teekent den geest van de Fransche troepen. Er moest uit een loopgraaf, die onder vreeseliik vuur was,een bericht gebracht worden. Om dit te doen moest men tegen het vuur ingaan. Vrijwilli-gers werden opgeroepen, vier man boden zich aanstonds aan. De eerste kwam niet terug. De tweede verloor een been, de derde bereikte zijn doel. Een klein huis, dat men den dag na het gevecht binnenkwam, lever-de een vreeselijlc schouwspel op. Drie Duitschers lagen dôod op een bed, dat zij bij het venster geplaatst hadden, waardoor zij vuur-den. Van twee hunner was het hoofd door granaat-vuur weggeschoten. Terwijl men zich bij de Ourcq staande hield, leverde het gevecht bij La Ferté Gaucher en Sézanne, waar ik stond, schitterende resultaten op. De Duitsche tegenstand _ was Dinsdagmorgen gebroken. Ik wist dit nieuws door twee dingen. De kanonnen zwegen; de gewonden werden vervoerd, gewonden, die niet meer teleurgesteld waren, doch vol spi-rit, verlangend om weer naar het front terug te keereu. Het vechten van de Engalscheti « Hun leger is in vollen aîtocht ; zij zijn de ri vier overgetrokken ; zij hebben La Fer-té Gaucher verlaten ; zij trekken terug.? Zoo luidden do berichtcn. En elke Fransch- man zeide er bij : «De Engfelschen hebben als leeuwen gevochten. Zij hebben op de Duitschers losgelaten. JNiets kon hun weer-staan.»Zeker was on is het gevecht van de Grand Morin Noordeiijk naar de Marne iets waar men trotsch op mag zijn. De Duitschers vochten goed, doch zij werden verslagen. Zij trokken terug over het land tôt La Ferté-sous-Jouarre Charly, Château xuierry en in het Noorden tôt de omstreken van Compiè-gne en Saissons. Ik heb genoeg gezien om zeker te zijn,dat deze slag niet zal nalaten een belangrijk resultaat te hebben. Het aantal Duitsche ge. vangenen, dat ik zelf gezien heb is kolos-saal. Een trein scheen niets anders te ver-voeren en de gevangenen waren van aile re. gimenten van de Keizerlijke Garde, van de uhlanen on van de gewone infanterie-regi-monten. Een troep kranige mannen zeer vermoeid en zeer vriendelijk, behalve de officie-ren. Het aantal gewonden was ook zeer groot. Ik telde 15 treinen in 8 uren. Maar over het algemeen waren de wonden niet ernstig. De vijand was de Marne den vorigen dag overgetrokken, onder groote moeili]Kneden en onder een heftig vuur van de Britsche troepen, die hem achtervolgden. In de rivier dreven vele lijken. In een nisuw Frankrijk I Den volgenden dag, Woensdag, bevond l'i me in een nieuw Frankrijk. Het goede nieuws was verspreid. Het was in de lucht — ging op 3e vleugelen van den wind — de adem van de hoop van een geheel volk. Een cavalerieregmient komt voorbij, de mannen glimlachend. Meisjes be-strooien hen met bloemen. Zij kussen hun handen. «Elke man van ons is er nu twee waard zeggen ze.Ik wacht tôt ik het régiment zie ver-wijderen als een dunne straal tegen het groen van een ver verwijderden hemel. Men ging over tôt de groote vervolging, die nu aan den gang is. De gebeurtenissen van Woensdag zullen de wereld verbazen, wanneer zij in haar geheel bekend zijn geworden. Ik weet, dat 100 Turco's 200 Duitschers gevangen nainen na een gevecht, dat beschreven wordt als een der ergste gevech-ten met sabel en bajonet, welke in den oorlog plaats gehad hebben.Ik weet ook, dat twee Duitsche detachementen, elk 100 man sterk, die om-ringd waren, weigedren zich over te geven en tôt den laatsten man ten slotte vernietigd werden. De hevige aanval van de verbondenen langs ,de Ourcq op Dinsdag was het hoogtepunt van wat Woensdag zou geschieden. Deze vreeselijke aanval toonde den Duitschen bevelhebber, dat zijn verbindingslijnen bedreigd werden en dat gevoegd bij de prachtige stellingen van zijn vijanden te Sézanne maakte, dat hij in Noordelijke richting haastig terug trok. Nu kwam de kroon op het werk. Het leger van de Ourcq, Meaux en dat van Sézanne trokken samen, als de lemmetten van een schaar, waarvan het «draaipunt» de streek bij de Grnad Morin was. De Duitsche terugtocht werd daardoor naar het Oosten gedrongen en werd spoedig een débâcle. Ik herhaal dat Engeland nauwelijks begrijpt wat Woensdag en Donderdag is verricht, zoowel wat betreft het verbreken van de macht van den vijand als wat aangaat de aanmoediging van onze troepen. Kanonnen, munitie, ambulancevoor-raden en duizendcn gevangenen werden buitge-maakt. De taktiek van Bergen en Charleroi is gerechtvaardigd gebleken. Zware regens vielen elkcu dag neer, en een felle wind woei, dat moet den Duitschen terugtocht zeer hebben bein-vloed.Do korrospondent van de «Times»,die da-gen- en nachtenlang heeft rondgezworven in het uitgestrekte terrein, waar de gewel-

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.