De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

1178 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 06 Januar. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/3t9d50gk8r/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden - Redactie en Administratie : LAPIERRE, THERESIASTRAAT 49, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs. voor het Buitenland: f 150 per 3 maanden Bencnt. Wij berichten liierdoor onzen lezers, dat de driemaandeUjksche k wijt-schrit'ten, welke op 28 Februari en 31 Maart vervallen, weldra zullen aange-boden wofden. Wij rekeneii op een gun-stige ontvangst. De twee wegen. Het antwoord der Entente was, zooals men dit verwaehten moest. Het antwoord sluit de deur niet dicht, maar vraagt naar de voorwaarden van Duitschland. Dat is een lieel klare en voorzichtige positie. Aan de woorden, waarin de nota in-gekleed is, lieehten wij minder belang, zooals wij weinig belang hebben ge-liecbt aan den stijl van de Duitsche nota. Te Berlijn schrijft men Pruisisch. Te Parijs scbrijft men wel eens puntig. Wij verstaan daarom het pessimis-tisch gedoe der Duitsche en andere pers niet. Inderdaad, de nota van Wilson be-wijst juist de onmogelijkheid van de Duitsche proceduur — en nu moet de Entente op de Amerikaansehe nota ant-woorden.De eerste methode — onderhandeling in een eonferentie zonder te weten over wat — is weggecijferd. De tweede methode — onderhandeling met voorafgaande offieieele of officieuse of openbare kennisgeving der voorwaarden — staat nog open. En wij voegen er bij dat deze methode kans op lukken heeft. Waarom? Omdat de wensch naar een duurzamen vrede algemeen is. Omdat Wilson, beschikt over machtmiddelen. Voor deze eenvoudige rede zien wij den toestand niet zoo duister in. Congres van den Bond van Belgische Arbeiders in Nederland. Op den len Kerstdag hield de Bond van Belgische Arbeiders zijii,-eerste algemeen vergadering in kafee ,,Sport", Rembrandtplein. Het zaaltje was geheel gevuld met af-gevaardigdeu der aangesloten afdeelingen' en belangstellenden. De leiding der vergadering was in handeii van Camille Huysmaney voor-zitter van den Bond. Een begroetingswoord. Voorzanger sprak namens de Amster-damsehe afdeeling een begroe tingsrede uit. Hij begon met vast te stellen, dat op den dag, dat van aile kansels het „Vrede op Aarde" wordt gepredikt, de Belgische arbeiders gedwongen zijn op vreem-den bodem hun belangen te bespreken. Zij zijn door het vreemd geweld verdre-ven van huis en haard, losgescheurd van hunne families. Het past ons, om op dezen dag aller-eerst een woord van hulde en dank te brengen. aan hen die gevallen zijn voor de Belgische onafhankelijklieid-, een woord van hulde ook voor lien die thans aan. het front eni iin- de v-uurlijn strijd'en en lijden voor hetzelfde doel. Met den wensoli, dat spoedig de vrede moge komen, sloot spreker z'fl'n toege-juieht. woord. Rede van Huysmans. Vervolgens sprak de voorzit.ter Huysmans de openiingsrede uit. Hij dankte den Amsterdamsefcien kameraden voor hun gulle ontvangst. Zij verdi enen dubbelen dank omdat zij, sa-men met de Haagsche vriend en-, het ini-tiatief hebben. genomen tôt het oprichten van den Bond. Onze Bond i-s niet gesticht, omdat wij zouden- willen breken met -den gods-vrede, die in ons land geboderj. is tôt het weer vrij i-s. Maar hij is noodig, omdat anderen dieni godsvrede hebben verbro-ken. Wij hebben thans vele tcgenstan-ders, als Belgen zoowel als socialisten. Wij vinden tegenover ons allereerst de Belgen die met Duitschland samengaan, <le Vlaamsche aktivisten. En .als socialisten hebbeu wij tegenover ons de an-nexdonisten, die van onaen verdedi-gingsoorlog er een willen maiken van vtroveriug. Beide groepen lx'.strijd en ons, vallen ons aan. Welnu, wij zullen ons verdedigen. Maar voor nog een ander doel: is onze Bond noodig, n.l. ter behartiging' van dé belangen der Belgen die in de militaire kampen en de vluchtelingenoorclen in Holland .leven. Hun bestaan i-s moeilijk. Men kan het kampleven verdragen, als het- niet te lang duurt. Wat de militaire 'kampen betreft, er zijn er feitelijk twee: Harder-wijk en Zeist. Het kamp te Harderwijk is een kazerne, dat te Zeist is een ge-vang. Te Harder.wijk is discipline. Dat moet, waar 10.000 mianneiï sami >n wonen. Maar zij worden er behandeld met een vaderlijke autoriteit, die aangenaam aandoet. De scholen zijn er Jfoed, het eten is er goed, de kleeding 1 aat niets te wenschen over. Het zou onverant-woordeljjk zijn, daarvoor ni st hulde te brengen aan de betrokken a.utoriteit. D(_ loyaliteit gaat zôôver, dat onze Bond er officieel zal vertegenwoordigd zijn door een afdeeling en dat zij een lokaal krijgt om er haar sekretariaat in te ves-tigen. Wij hopen, dat na den oorlog' deze Nederlandsche vrijheid zal wordfen over-gebraeht naar de Belgische kazernes. (Applaus.) Over Zeist zal ik niet veel zeggen. Ik geloof voorziehtig te doen niet over de daar heerschénide toestanden thans uit te weiden. Ik bepaal mij er toe, de hoop uit te spreken, dat wat te Harderwijk mogelijk is gebleken, ook te Zeist zal worden in-gevoerd. De geînterneerden, die buiten de kampen arbeid verrichten, hebben ook nog wel eens te klagen. Zoo leven te Dor-drecht een 100-tal onzer mannen in een schip op een- wijze, die weinig aanbeve-lenswaardig is. In Limburg lieb ik kun-nen vaststellen, dat. voor onze arbeiders, die in de koolniijnen werken, de genees-kundige dienst te \venschen overlaat. Voorts is daar een zekere geestelyke drukking waar te nenien. Onze soldaten klagen, dat zij er geen gecstelijke vrijheid genieten. Nu zij-n wij dankbaar voor het vele goede, dat Holland voor de Belgische arbeiders heeft gedaan. Doch onze arbeiders, die in Limburg kolen delven, bewijzen ook een grooten dienst aan Nederland. Elke ton kolen, die zij boven brengen, is voedsel voor de Nederlandsche nijverheid, komt ten goede aan lieel de bevolking. Ik hoop, dat de door mij aan-geduide misstanden zullen worden weggenomen. Met genoegen raag ik konstateeren, dat de Belgische arbeiders alom de loontarieven van hun Hollandsclle kameraden hebben geëer-biedigd.Ik heb met senator Van Kol niet . alleen de militaire, maar ook de burger-kampen bezocht, Wij hebben bevonden, dat Ede is een zeer goed kainp, dank zij de bemoeiingen van kolonel Mingels, die wel katholiek is, maar hart heeft voor de Belgen die aan zijn zorgen waren toe-vertrouwd. Mijn indruk is, dat de bevolking zich onder zijn lei<ling omhoog heeft gewerkt. .In andere kampen heb ik een minder goeden indruk gekregen. De lagere scholen en het techniseh on-derwijs laten er te wenschen. Ik vond er een atmosfeer van weldadigheid, die niet te verduren is. Wanneer zal er aan dat ailes een einde komen; wanneer zal er vrede zijn? Indien het thans niet lukt, om de oorlog-voerende mogendheden tôt onderhandeling te brengen, dan kan de oorlog, naar mijn persoonlijke overtuiging, nog eeni-ge jaren durent Maar ik ben optimist. Deze oorlog is een vernietiging van den oorlog zelf. De Duitsckers zijn niet in Parijs, de verbondenen niet te Berlijn. En ik lieb den indruk gekregen, dat het Duitsche aanbod niet is afgewezen. Men heeft gezegd: het aanbod is niets dan een) manoeuvre. Welnu, men- kan die manoeuvre niet beter onthullen, dan door meer klaarheid, een preciseering der voorwaarden te vragen. Wij van den Bond hebben daarom met vreugde het initiatief van président Wilson be-groet. I)e tijd is gekomen, dat in aile landen de socialisten moeten opkomen voor matiging. Wij willen geen vrede tôt elken prijs, maar ook niet, dat de po-gingen om tôt onderhandeling te komen, onvoorwaardelijk worden afgewezen en dat de nieuwe toestand de kiemen in zich draagt. voor feitelijk een! nieuwen oorlog. Nu een woord over dé Internationale. Ik heb nog eens mijn Arn-hemsche rede, waarom ik zoo ben aangevallen-, nage-lezen. Ik bekoef er geen woord van terug te nemen en heb geen enikele reden, om te betreuren wat ik daar namens de • Executieve der Internationale heb gezegd.Neen, de Internationale is niet dood. Een nieuwe tragédie, de deportatie der Belgische burgerbevolking, heeft onzen partijgenoot Yandervelde aauleiding ge-geven een beroep te doen op de Internationale. Zelfs de Belgische regeering zond officieel een telegi'am aan dieni „d-oode", met het verzoek, om tusschen te komen. Welnu, de Internationale heeft in deze zaak een oovoep gericht tôt de aang-esloten partijen. De vertegenr woordigers der Duitsche partij verklaar-den mij, ten aanhoore van Troelstra en Van Kol, dit de Duitsche partij tegen de deportatie heeft geprotesteerd zoowel in de bud0'etcommissie pis in de openbare vergadering van den Rijksdag. Onze partij heeft in deze zaak dus internatio-naal haar pliclit gedaan. De tijd is daar, dat de gelederen der Internationale weer zullen worden samengevoegd, wat dan ook de burgerpartijen daarvan zullen zeggen. De dupen willen wij niet wordienl, ook niet de slaven der militaire situatie. Wij willen niet verrast worden door den vrede, zooals wij1 verrast wer-deni door den oorlog. Ik heet in het bijzonder welkom onzen vriend- Oitdegeest, voorzitter 'van het N.V.V., die w>o dikwijls de hand tôt hulp van het Belgische proletariaat heeft uit-gestoken, ook zonder dat dit al tijd met tromnet eni trommel in de dagbladen werd uitgeroei>en. Welkom heet ik ook Van der Goes, die hier is namens het bestuur der S.D.A.P. Zij hebben getoond groote sympathie voor het Belgische proletariaat te hebben. Wij liopen nog eens te mogen rekenenop hun offervaar-dige hulp, als wij in vrij België de arbei-dersbeweging moeten gaan her-opbou-wen. Veel hulp zal naast eigen krachts-inspanning noodig zijn, om onze klasse weer sterk te maken voor onzen strijd. Woorden van Sympathie. Van der Goes dankte voor de vrien-delijke woorden die tôt hem gesproken waren. Het wekt groote vreugde, dat gij als sociaaldemokraten weer bij elkaar zijt. Een groote taak ligt voor u. Als ge straks weer in België terug zijt, zult gij er uw parti,]' weer moeten opbouwen. Wij zullen u helpen wat wij kunnen. Uw beroep op ons zal niet tevergeefs worden gedaan. (Applaus). Oudegeest wilde een woord spreken namens het N.V.V. Het bestuur heeft hem daartoe opdracht gegeven. W jj b doen ons maar zelden vertegenwoordi- v gen op socialistische vergaderingen, want vakbeweging en partij zijn hier te i: lande zorgvuldig gescheiden. Even heb- 1; ben wij dan ook geaarzeld, maar voor n zoo groote sympathie als wij voor u voe- g len, wijkt elke aarzeling. Wij hebben ge-holpen zooveel als wij konden en zullen v dat, waar noodig, ook blijven doen. i Met buiten-gewoon veel genoegen heb g ik het gehoord. dat de Internationale der 1 politieke partijen bezig is zich te her- g stellen en zich weer op te richten. Dat is < een- nieuw licht op dezen Kerstdag, een licht van glorie en van overwinning. g Ik ben niet pessimistisch gezind ten aan-zien van den vrede. Ik geloof, dat wij betrekkelijk. s]x>edig met elkaar zullen kunnen praten te Brussel en. te Antwer-peu. Dat is de konklusie die ik trek uit symptonien die ik kan waarnéinen als ( plaatsvervangend internationaal sekre- r taris der vakbeweging. Gij hebt veel te ( lijden en te dulden geliad. Laat ons liopen, dat het spoedig voorbij zal zijn. (A p p 1 a u s.) ( De voorzitter deelde mede, dat ook aanwezig zijn twee vertegenwoordigers van den Ned.'Metaalbewerkersbond. VERSLAG ; van den sekretaris van den B. B. A. N. aan het Ivongres van 25 December 1916, geliouden te Ainsterdajn. Waarde Partijgenooten, De dag van heden zal geboekt blijven in de Belgische arbeidersbeweging. De Belgische sociaaldemokraten, geînterneerden -en vluchtelingen zijn in kongres vereenigd, om te beraadslagen over hun strijdplan voor de toékomst. , Op 4 Angustus 1914 werd door ons parlement de Belgische natie te wapen geroepen om zelfstandighei<l en onafhankelijklieid te verdedigen tegen een machtigem nabuur, Duitschland, die een t militairen en (x)litieken aanslag pleegde. ' Wat er sinds gebeurd is, weet u allen. ] In diezelfde parlementszitting is er i nog wat anders gebeurd. Onze drie groo- 1 te politieke partijen hebben in 't zicht van het opperste gevaar tijdelijk vaar-wel gezegd aan hun politieken strijd: de godsvrede werd besloten. | Sindsdien is er lieel wat tijd verloo- j peu. Millioenen en nog eens millioenen ( arbeiders rusten onder de graszoden in | Oostelijk en Westeli,jk, in Noordelijk en ■ Zuidelijk Europa, in de Zuid-Afrikaan-sclie gewesten als in de Klein-Aziatiscliof zandwoestijnen. Overal moord, verwoes-tingj verminking! » * * ] Waarom zijn wij ontstaan? I. Het verbreken van den godsvrede. i Tijdens onze ba.llingschap is ons ge- ] duld op een zware proef gesteld gewor- j den. De godsvrede van 4 Augustus 1914 i werd door ons st.ipt. nageleefd. Hetzelfde i kan niet gezegd worden door de andere j partijen, vooral zekere rechtsche ele-menten.In het bezette land worden onze vertegenwoordigers stelselmatig uit de komiteiten geweerd. In het buitenland — Nederland, En-geland, Fran-krijk, tôt zelfs aan de vuur-lijn — wordt overal politiek gemaakt. : 't Is een propaganda van aile dagen eu van aile uren! 't Zij door den aalmoeze-nier, 't zij door liefdadige daines, 't zij bij middel van brochuren en •andere schriften, 't. zij onder den dekmantel van dte ïiefdadigiheàJd1. Deze mensehen h-ebbeni d-en godsvrede sielsielm-atag ver-broken. Nog erger. Deze -aïk'tie was voor-ail een anti-socialistisehe propaganda. * ♦ * II. De Belgische pers in het buitenland. In de landen waar Belgische vluchtelingen vertoeven is er een Belgische pers tôt stand gekomen. Deze heeft voor de arbeiders weinig goeds gebracht. Het meerendeel dezer bladen, heeft regelmatig, zelfs systematiseh onze politieke denkbeelden eni instellingen aangevallen en verdacht gemaakt. Zekere bladen, zooals „L e XXe Siècle" in Frankrijk, „L e s Nouvelle s", „L a Belgique" en ,,H et Belgisch Dag 1)1 ad" in Nederland -spandei-hierbij de kroon. „La Belgique", uitgegeven te Botter-dam, heeft ons voorzeker het. schanda-ligste beleedigd. Gij allen zult u nog dit: afstooteUi'ke kampagTie herinneren tegen al wie soeialistisch denkt en voelt; tegen de Executive van de Internationale en inzonilerheid tegen den sekre-taris: Huysmans kwam naar Nederland om een Duitsche vrede voor te bereiden! Huysmans was 'n agent van Willem II! Huysmans was een Duitsche spion! Elders heette het in hetzelfde blad, dat de Belgische arbeiders na den oorlog tegen lager loonen moesten werken om toe te laten aan de Belgische kapitalis-teni een zegevierende konkurrentie met de Duitschers te voeren. Dat liedje kennen wij van véôr den oorlog. 't Is niet nieuw en net zooals wij» vast overtuigd zijn, dat deze heeren na den oorlog zich broederlijk zullen verstaan met hunne Duitsche klassegenoo-ten, waar het loopt over de zoete winst - - het tegenovergestelde ware de nega-tie van het kapitalisme — zullen wij 0£is wel wachten den liaat nog aan te vuren tegen andere arbeiders. Onze grootste vijand is en hlijt't het kapitalistisch systeem. * * • III. De Belgische imperialisten. Er zijn ook Belgische imperialisten, die droomen. van een Groot-België, een België dat grenst aan den Rijn en waar- j dan nog een paar Nederlandsche pro- s nciën moeten gevoegd worden. c De kern van dit groepje bevindt zich 1 i F.rankrijk met ve^takkiiigien in Enge- \ nd, Nederland en Zwit-serland. Best ogelijk, dat er ook enkele aanhangers ïvonden worden in het bezette België. De Belgische pers in liet buitenland as in 't algemeen op de hand onzer ' nperialisten. Door dik en dun werd er ( eschreveh, dat het België-van vroeger J ad uitgeleefd; er moet een nieuw Bel- ! ië gesticht worden, dat ri' heeft bij e groote mogendheden. Ons standpunt is kort en klaar: „Bel- ' ië zooals 't was vôôr 4 Augustus 1914." • « * IV. I)e Vlaamsche aktivisten. De Duitschers hebben in België de . enilieid der natie - het Belgische blok , - verbroken. Zij hebben te dien einde e taalgeschillen naar voren gebracht. ij hebben aan demoralisatie-politiek edaan. Enkele flaminganten, onder den dek- , îantél van aktivisme, hebben gesvmpa-îiseerd met deze Duitsche anti-Belgi- , îhe politiek. * * * V. De demoralisatie. Sinds 9 en 10 Oktober 1914 is ons land rootendeels door den vijand bezet. Onze eïuterneerden waren al dieu tijd aan e bittere mijmeriiigen van de eenzaani-eid overgelaten in kampen achter prik-eldraad. De voornaamste liezigheid be- , lond in het doorknauwen van die ver-ijsterende oorlogslektuur der Belgische urgerpers, in liet trotseeren van al die ige aanvallen, waarvan zooeven ge-proken ls en waartegenOver rnenl maoh-îloos stond. De demoralisatie begon stilaan haar Terk te voltrekken. ♦ ♦ * VI. De niisbruiken. In de Belgische middens in liet bui-înland, bij gebrek aan parlementaire ontrôle, stapelden zich misbnnkem op. )e vluchtelingen zijn ontevreden; onze eïnterneerden opperden klaehten; maar lies bleef bij klaehten. ♦ * ♦ VII. Onze positie na den oorlog. Vôôr den oorlog leefden wij onder het apitalistiseh systeem met al zijne, bit-srheden. De arbeidersklasse voerde-een trijd van aile dagen om dien toestand ijdëlijk wat te verzachten, met de hoop a de toékomst „de socialistische maat-fhappij" te vestigen. Tijdens den oorlog heersclit hetzelfde roduktiestelsel, met dat verschil, dat e klassenstrijd is opgeheven en in de laats is getreden: de godsvrede. Na den) oorlog: voortzetting van het apitalistiseh systeem met de nieuwste îachines — de andere zijn naar Duitseh-a.nd —, waarvan het produktievermo-en in de eenheid van tijd tôt zijn laximum opgevoerd wordt. Voor de rbeidersklasse beteekemt zulks aan-roei van werkloosheid en verminderiug an loonen bij- gebrek aan het uoodige reerstandsverinogen bij de arbeiders-lasse.Om al die oiigesomde redenen hebben w'ij een organisatie gestielit onder den laam van B. B. A. N. en een weekblad litgegeven, getiteld: „De Belgische S o c i a 1 i s t". In aile steden en dorpen, waar Belgen ■ertoeven, hebben wij getraeht afdee-ingen te stichten. Tôt nu toe bestaat le Bond uit de afdeelingen Amsterdam, Lmersfoort, Bolnes, Dordrecht, Harder-pijk, Hengelo, Rotterdam, Uden en Den laag. Daarbij zijn er nog afdeelingen in 'oorîiereiding te Heerlen, Maastricht en Dindhoven. De oorzaak, dat "onze aktie nog niet ■erder is doorgedrongen, ligt in liet feit, lat wij over te weinig propagandisteii >eschikken. Wat er ook van zij, het re-.ultaat overtreft verre onze verwachtin-fen. Ons ledental overtreft een lieel iind liet eerste duizendtal, waarbij onze tfdeeling Harderwijk de kroon spant met 480 leden, gelvolgd1 door Ams-ter-lam met 142 en Dordrecht met 122 eden. Die ka-meraden hebben flink gewerkt! 1SI Welke resultaten hebben wii nu te loeken na ons bestaan van 3 maanden? I. Het onthaal bij de Belgische pers. Bij ons eerste verschij-nen v-erbazing ;n verzet in zekere middens. Het heette: Huysmans heeft zijn zaak als Belg ver-torven; hij is verloren en. nu wil hij zich loor een soort lijfwaclit omringen voor iijn terugkeer naar Brussel. Dat was de taal der woede. De Belgische pers in Nederland heeft ms doodgezwegen, met uitzondering van „L'Echo Belge", die ons verwel-iomde. De andere zwegen ons dood, naar plotseling werd de lasterkainpagne tegen arbeidersbeweging en de Executive der Internationale stopgezet. Van deze gelegenheid wil ik gebruik maken], en ik vermeen de tolk te zijn van a allen, om onzen vriend Huysmans hier te verklaren, dat hij kan en mag reke-nen op ons aller sympathie en ver-trou wen! Huysmans heeft gedaan wat zijn ambt uls sekretaris der Internationale hem ïebood, wat zijn funktie als Belgisch Kamerlid hem oplegde! Hij is -op post gebleven en wat ons vooral ver-lieugt, lui is sociaaldemokraat gebleven. Huysmans! De Belgische arbeidersklasse heeft hare belangen- aan u hier toevertrouwd. In deze kritische tijden, die wij doorworstelen en dat de arbeiders vooral en in de eerste plaats moeten kunnen rekenien op hunne leiders en mandatarissen, hebt gij gedaan wat sooialistenplicht gebiedt, gij zijt een der onzen, en nu méér dan ooit zult gij het 1 blijven. Heb vertrouwen in ons, zooals i wij vertrouwen in u! « * • ! II. Onze imperialisten. Onze annexionisten en imperialisten zijn wat getemd, ten rninste uiterlijk. In ons tweede nummer hebben wij ons uit-gesproken tegen aile annexatiepolitiek; nog meei" wij hebben onze Belgische konfra-ters in Nederland voor liet feit geplaatst ons voorbeeld te volgen, in dezen zin, aonder omwegieni te v-eAilaren wat zij willen: België van vôôr 4 Augustus 1914, ofwel een Groot-België. Weet gij wat zij hebben gedaan? Net zooals aile onopenhartigen doen: ge-zwegen. Zoo lang zij het pad. vrij had-den, hebben zij getraeht de geesten der Belgen te verpesten door hun annexatiepolitiek; niet zoodra daagt. de zooge-n'aamde lijfwaclit van Huysmans met haar blad „De Belgische Socialist" op en over Groot-België wordt niet meer geschreven. De annexatiepolitiek wordt geschorst in de pers, maar de annexio- ■ nisten zijn er nog. Volledigheidshalve moet ik hier aan toevoegen dat een letterkundige, lid der B.W:P. — het gebeurde den 21 December 1916 — nog even in ,,Les Nouvelles" den draak konit steken met een Groot-België onder voorwendsel van reclit maken, de grenzen op normale wijze her-stelien, restitutie, rechtsherstellingen. Het pjjmldj'kste is, dat dit -amti-socialis-tiscli gedoe volvoerd wordt door een lid van de B.W.P. * ♦ ♦ III. Onze strijd tegen de aktivisten. Ons bestrij-den van deze kliek heeft het vertrouwen hersteld. Deze heeren hebben ons wel buiten de Vlaamsche beweging gescliakeld, maar iedereen weet dat de graad van hun aanvallen de graadmeter van ons succès is. In ons blad hebben. wij klaar en dui-delijk ons standpunt uiteengezet. Daar blijven wij getrouw aan nu en later. * ♦ * IV. De Vaderlandsche Vlaamsche Bond. Ik veroorloof mij terloops uwe aan-dacht op een ander feit te vestigen. Onlangs heeft men> in Den Haag een nieuwen bond gesticht, met name ,,Ligue Patriotique Flamande". In het Neder-landsch heet het „Belgische Vlaamsche Bond". De ontwerpers van dezen bond hoo-ren tôt de meest verfransehte burgerij in Vlaandereu, — de menschen, die altijd gedacht hebben' dat het Vlaamsch goed genoeg was voor keukemneid en boerenknecht. Het. meerendeel van hen zijn de lei-dende elementen van de „Ligue pour la vulgarisation de la langue française en Flandre". Hun programma is kort: „be-yrijding van België en voor de rest mond toe." Zij willen een organisme stiohten, waarbij aile Vlaamsche Belgen in Nederland, Engeland eni Frankrijk zich zouden aansluiten. Die heeren zijn voor de Vlaamsche beweging net zoo gevaarlijk als de aktivisten, want wat zij willen, durven zij niet zeggen, maar wij kunneni liet best raden: de verdeeling en de splitsing in de Vlaamsche rangen, tôt bestendiging der niin-derwaardige positie van Vlaandereu van voor den oorlog. Het ding moet de kern worden van de toekoin-stige z.g. nationale parti,]. Maar het zal niet gaam,! Het orde-woord is: Ontliouding. ♦ ♦ ♦ V. Misbruiken. Sedert de stichting van onze organisatie is er reeds wat verbeterd. Wil dat zeggen, dat er niets meer te doen valt? lutegendeel. Wii moeten nu eerst voor goed de hand aan 't werk slaau. Straks verwachtem wij' de afgevaardigden aan het woord om ons o.a. te vertellen, waar-over zij te. klagen hebben en welke rechtmatige verbeteringen zij zouden willen verwezenlijkt zien. * * * VI. Onze protestbeweging tegen de deportatie. Bij al deze resultaten, die wij in deze korte spanne tijds te boeken hebben, moet ik in laatste insta.ntie nog voegen onze protestbeweging tegen de deportatie onzer ongelukkige landgenooten naar Duitschland. Over het feit zelf der deportatie wil ik hier niets meer zeggen; wij hebben al de dokuineniten gepuMiceerd in ons blad. Het is een schelinstuk zonder voor-gaaiule.Wat hebben wij nu daar tegenover gedaan! Zoodra wij' de offieieele beves-tiging had-den over de woordbreuk der Duitschers tegenover de Antwerpsche, de Belgische Kerkelijke en de Nederlandsche autoriteiten, zijn wij begonnen — wij waren de eerste — met het publi-ceeren der ainbtelijke stukken, gewisseld tussôheni de vermelde autoriteiten no-pens den terugkeer onzer vluchtelingen naar België. Ons middenbestuur werd onmiddellijk samengeroe])en; een dagorder van protest in naarn van onzen Bond werd op-' gesteld en gestuurd naar al de groepen der neutrale landen, aangesloten bij de . Internationale. Onze voorzitter werd gelast. onmiddellijk in onderhandeling te treden met de S.D.A.P., om een- protestbeweging in Nederland in 't leven te roepen, omdat waji van oorldeel waren,, — gézien die qraaiestie van uitërst kiesohen aard is vooral nu in oorliogs'tijd, terwijl wij- ons in een nieutraaj land1 bevindien —i dat de acti-e ailizoo anear kains h ad' van gelukken'. Het gevolg is geweest het optreden van partijgenoot iniys in net JNeaer-landscli parlement door het stellen van een viertal vragen, die gij allen kent en ik vermeen te weten, dat dezelfde partijgenoot een ondervraging aangaande de deportatie hangend heeft gemaakt bij het Nederlandsch parlement. Anderzyds hebben wij een groote pro-testmeeting geliad te Rotterdam, waar de partijgenooten Van der Goes, Van Leeuwen en Vliegen als sprekers optra-den. Met de hand op hetgeweten kunnen wij verklaren en zullen wij later lier-lialen in bijzijn onzer gemartelde en ver-drukte kameraden: „Wij hebben onzen pliclit gedaan". # VII. De Conclusie. Waarde Partijgenooten! Ik ben. aan het einde mijiner taak. Door dit kort overzicht zult gij met- ons nioeteni toe-stemmen, dat een socialistische organisatie en een soeialistisch orgaan voor Belgen in Nederland aan een wezen-1 ijke behoefte beantwoordt. Wij bestaan nu ongeveer drie maanden en de positieve, werkdadige resul-' ta ten zijn bevredigend. Ik wil er nog bijvoegeh, dat wij met tal van moeilijklieden en vooral onder-duimsche tegenwerkingen te kanten l.tbben gehad. Men zeide ons: „Waartoe die socialistische organisatie? Waartoe dit soeialistisch weekblad? Waarom doet deze handvol socialisten niet zooals liberalen en katholieken? Zij toch stichteu geen bonden. Er mag niet geroerd worden in de rangen! Die socialisten, een groepi-' misnoegden, werken den vijand in de hand." Degenen van u, die mijn verslag aan-dachtig gevolgd hebben, zullen wel op-gemerkt hebben, waarom onze bond en ons weekblad hindereitd zonden zijn voor die heeren uit zekere Belgische middens. Later meer daarover! Nog een voorbeeld van die kuiperijen. „Huysmans zal een zware verant- , woordelijkheid te drageu hebben. tegen^ over de partij in België. In Brussel is men woedend tegen hem, omdat hij hier in Holland een bond gesticht heeft en een blad uitgegeven heeft zonder toe-stemming der partijleiding in België. Zijn doel is tweespalt en verdeeling zaaien in de Belgische middens om zijn persoontje te redden." Zulke taal wordt hier in Nederland tegen ons uitgespeeld. Kent gij nu het antwoord onzer ka-meraden uit het bezette België op die lattertaal? Dat wil ik u wel niëdedeelon. tien federatie der B.W.P. heeft ons pas een geschenk ter hand gesteld van duizend Frs., tôt steun van ons bladi Na den oorlog zal daar nog wel wat meer over verteld worden; voor het oogenblik volstaat het vaststellen van het feit. Het bestuur rekent op u aller rnede-werking tôt uitbreiding onzer organisatie. Niet gerust zoo lang niet de laatste der onzen lid is van den B.B.A.N. oui, wanneer de dag der verlossing, de vrededag, zal aanbreken, wij allen, met onze kameraden in Engeland en Frankrijk, in gesloten rangen terug zullen keeren naar België, naar ons land, naar vronw en kinderen, naar onze strijdmak-kers, om onmiddellijk den onderbroken strijd te hervatten tegen vei'drukking en uitbuitiiig, tegen het kapitalistisch systeem, onder de banier van onze roode vaan, Internationaal symbool van onzen revolutionairen politieken strijd! Kameraden, ik sluit met de woorden: Leve de Sociaal-Demokratie! Leve de Roode Internationale! Leve de Wereldvrede! Van ailes wat. Volgende vraag werd aan den Heer Minister van oorlog gesteld: „Zou de heer Minister de goedheid hebben te zeggen waarom sommige bladen mogen den strijd voeren voor een Vlaamsche Hoogeschool te Antwerpen, terwijl het aan den „Belgische Stan-daard" door de Censuur verboden wordt te schrijven ten voordeele der vervlaam-sching der Gentsche Hoogeschool?" En zieliier het antwoord (11 Dec.): „Ik ken den persveldtocht noch het verbod, waarvan de aclitbare leden ge • wagen. De voorschriften, welke de censuur van het G.H.K. in het legergebied heeft na te volgen, zijn dezelfde als die, welke aan de, sedert de maand November, elders werkende censuur worden opge-legd."Met andere woorden, de minister van oorlog heeft niets meer te zeggen in zijn département. 't Is treurig! Aïs hij wil, zullen we hem aan zijn autoriteit terug helpen! IS) Uit Londieni wordt ons gesohreven d'at ons blad veel te „VIaamsoh!gezind" is. Wij' antwoorden daarop dat bet juist is wat net moet. Indien zekere partijgenooten- zich in-beelld'en dat n.a. d'en oorlog nog ailes bij den ouden rommel blijft, dan bedriegen zij zich erg. Sedert. jareni heibben wij vastgesteld dat vel-e Brusselsars en W a-. len#en vele miinistei-s met vele Kamer-leden niets van de Vlaamsche Beweging verstond'en. Wjji Jhebben die heeren ge-waarschuwld'. M-aar 'helaas! Het was nut^ teloos. Zij wisten ailes beter. Wat er ini de laatste maandien igebeurd is bewijst dat die heeren blind1 en dtoof wareffl. Maar dat is geen rede om die doove- en blindemansmainieren to-t eeu-wige politieike wijs'heid: te -herscheppen. Wie voortaan niet ziien of hooren wil, moet maar voelen. EERSTE JAARGANG No. 16 LOSSE NUMMERS 5 CENT ZATERDAG 6 JANUAR1 1917

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Rotterdam von 1916 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume