Eerste Jaargang, Nr In 24 Maart 1917. Prijs : 10 centiemen. Eerste Jaargang, Nr 3o. — 24 Maart 1917. DE EENDRACHT Weekblad voor het Vlaamsche Volk ABONN EM ENTSP RI JS : Een jaar. fr. 5.20 Zes maanden .... » 2.60 Drie maanden .... » 1.30 Geene ahonnenten worden aangenomen die niet op voorhand îet bedrag hunner inschrijving laten geworden. BUREELEN; Voor het Generaal Gouvernement : Prinsesstraat, 16, AN7WERPEN. Voor het Etappen- en Ope-aîiegebied : 8, Haurdochterstra^t. GENT. Postchekrekening Nr 86. AANKONDIGINGEN : Prijs naar overeenkomst. Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. Geene handschriften worden teruggezonden. BOEKBESPREKING : Het toezenden van één boek of schrift geeft rccht op vermelding ; twee exemplaren, op bespreking. 'J x 1 Aan onze Lezers. Wij herinneren er onze lezers aan, die rond Nieuw-jaar inteekenden voor een kwartaal, dat hun abonnement weldra verloopt en ver-nieuwd zal moeten worden. Vriendelijk verzoek zoohaast mogelijk het bedrag hunner inschrijving op onze post-j chekrekening te storten. Wij drukken tevens de hoop j uit dat al onze lezers zich ijve-rig zullen inspannen om nieu-we abonné's aan te werven. Propagandanummers worden op verzoek vrachtvrij ver-zonden.Het Beheer. GLORIEBANEN « Le procédé du succès, c'est de marcher avec les autres ; le procédé de la gloire, c'est de marcher contre les autres. » « Wie siagen wil loopt met den grooten hoop mee ; maar tegen de massa ingaand alleen verwerft men de glorie » * * * Om persoonlijke voordeelen van stofielijken aard, om enkele mooie eeretitels zelfs is het ons Flaminganten nooit te doen ge-weest. Wij staan in den dienst der gemeenschap. Om ons volk eindelijk een normale ontwikke-lingte verzekeren, beuken wij dag in, dag uit op den chineeschen muur der franskiljonsche verdruk-king. Hoçveel rijkbegaafde flaminganten. die blijvenden roem had-L den kunnen verwerven met hun | kunstenaarstalent tôt rijpe ont-wikkeling te laten komen, vvijd. den zich niet zelfopofferend aan het kleine, donkere, door strijd-genooten wel eens ondankbaar misprezen werk der volkspropa-ganda ? Als Vlaanderen maar groot en schoon wordt ! Ook aan ons de heerlijke leus die op het graf van Mistral prijkt : Non no-bis,, Domine, non nobis, sed vobis et Flandriae nostrae da gloriam ! Niet aan ons, o Heer, niet aan ons, maar aan U en ons Vlaanderen schenk de glorie. % * * Maar Hello's scherp-bondige uitspraak mag wel even aan de passieven ter overweging gegeven worden, die ons herhaaldelijk be-kenden dat theoretisch het aktivis-nie ontaanastbaar is, maarSer zich Kl 1 ( niet bij aansloten, omdat de masse zich weigerachtig hield. Zij warei diep overtuigd dat de onsvmpa thieke onverschilligheid, die de groote hoop onzer medeburgen laat blijken, in domme vijand-schapjzou overslaan, zoodra men den eersten franschen roodbroek in de gaten krijgt. Niet enkel de activisten zullen dan de gebroken potten te betalen hebben. De heele Vlaamsche beweging wordt voor hun drijven aansprakelijk gesteld. De volkswoede zal zich dadelijk tegen aile reeds verkregen of nog le ontwringen vlaamsch rechther-stel keeren. * * * « Dat gewikste politiekêrs zoo praten verwondert niet. Die hebben nooit openhartig en onzelf-zuchtig het volksheil betracht. De nood der scharen bewoog hen niel tôt medelijdend toegrijpen. Voor hen was het een zeer gun-stige gelegenheid om de massa door misleidend misbaar, oproe-rige beschuldigingen en prikke-lende voorspiegelingen op de hand te krijgen. Kindsche nukken in-volgen, steeds loven en gelijk geven, wantoestanden in leven houden omdat zij eeuwige aan-blazers van onrust en ontevre-denheid zijn, die den politieken molen doen draaien ; doch nooit met straffen desnoods, straffenden arm, bedwingen, drillen, naar schoonere landen mennen, al wordt er ook tegengesparteld, al worden de beter wilienden wel eens door de niet-begrijpenden onder de voeten geloopen. Wie het volk wil redden en niet zijn eigen tôt leidertje op-werken om aan 't schoteltje te geraken, heeft zich aan 't hoofd der scharen te plaatsen, met ge-biedend gebaar, niet achteraan te loopen, steeds op loer om te weten welke richting ingeslagen wordt. Waar een slag niet ont-weken mag worden, hebben de leiders stand ^te houden, al slaat ook heel de kudde op de vlucht. * * * 01 de stemming der massa intusschen zoo slecht is als de passieven willen bew,eren?Natuur- lijk'als zij zelf het slecht voor- beeld geven, een zeer begrijpe- lijke, daarom niet minder scha- delijke oorlogsstemming involgen en niet nalaten de menschen met hun verdachtmakingen tegen ons op te ruien, kan er wel eens een an ti ^vlaamsche onderstrooming ontstaan. Doch, aïs eenige even-1 p 3 oi» 1 tualiteit een triomfantelijken in-1 tocht der fransche bondgenooten in 't 00g durven y.ien, die de menschen hier heelemaal op hol brengt, is nogal gewaagd. De Vlaamsche beweging daarbij is nooit een massa-strevengeweest. En wel hoofdzakelijk omdat de verdrukking waaronder men leed essentieel van gëestelijken aard is. De œkonomische wantoestanden blijven m. i. steeds een ge-volg der kultureele, verwaarloo-zing. Voor waarden van geeste-lijken aard nu blijtt de massa ongevoelig. Wij hebben daarbij ons program nooit genoeg aan de volksziel aangepast, zooals P. Callewaert zeer terecht opmerkte. Vandaar de groote onverschilligheid der massa. Onze intellec-tueelen waren voor den oorlog onze eenige voorsiiijders. Omdat al wat geld, faam, macht en ge-zag had zich tegen ons keerde, zagen wij ons verplicht, om eenige macht tegen de bestrijders in de schaal te kunnen Jeggen, ons af en toe op de volksmenigte te be-roepen. Met gering succès natuur-lijk.Nu kunnen wij over andere machtfaktoren beschikken. Vroe-ger moesten wij op de onbeivuste viaamschheid der lagere standen steunen, ten einde een anti-vlaam-sche regeering tè dwingen hare kultureele staatsmacht ter beschik-king te stellen van de flaminganten, die heel het volk bewrust-vlaamsch wilden maken. Dat was een ellendige kring-loop. Thans hebben wij door een, in meer dan een opzicht ramp-vollen loop der omstandigheden, die dan toch ook weer veel goeds uit het kwade deed rijzen, de staatsmacht in handen gekregen. Nu met voile kracht, niet alleen het vreemde beplaksel afrukken, maar ook de positieve grondsla-gen gelëgd waarop eens het heer-lijk huis onzer toekomende kul-tuurgrootheid gebouwd wordt. I De eeuwenlange slaalschheid heeft de ruggegraat van ons volk week gemaakt. Doch zooals het zich vroeger door de verbasteraars liet bewerken, zal onze flinke a.c-tie, die doortastend moet zijn om eerbied in te boezemen, niet nalaten een kentering in de ge-moederen te weeg te brengen. Het feit dat wij inplaats van de volkskracht te onderdrukken, er een vrijer ontplooiing aan verzekeren, zal onze taak verlichten. I * En moest ooit de huidige macht ons ontglippen, dan nog is afles niet verloren. Als wij aan ons volk de stoffeiijke weldaden van een nieuw regiem maar kunnen laten voelen, vrees ik niet dat men de menschen er nog een-maal tegen in 't harnas jaagt. Daarbij : een durvende daad en een krachtige schop dwingen ontzag af. Voor sterke voorbeel-den voelt men steeds eerbied. Eerbied die wel eens bewonde-ring worden zal. « Le procédé du succès, c'est de marcher avec les autres; le procédé de la gloire, c'est de marcher contre les autres ». Hagen. i"i ~ "! ' miiiiiriimurnn 1 11111 ■ 1 11 niTn—11 Wat „Onze Pee" er over denkt. De duurtetoeslag of niks van den Duitsch. Een paar dagen geleden weiû een Duitsche verordening uitgevaardigd, waarbij aan aile staalsbeambten van België, wier jaarwedde zekere bepaalde som niet te boven ging, opslag werd toegekend om in dezen duren tijd bâter in hun levensonderhoud te voorzien ; die toeslag wordt zell's berekend naar de gezinslasten die de beambt» te dragen heeft ; de gehuwde krijgt meer d«n de jongman. de vader meer dan de kindere» Gij ziet van hier wat storm van reront-waardiging er in het land opging onder de duizenden van beambten, als daar zijn. accijns- en tolbeambten, brievea-bestellers, klerken van griffiers en p*r-ketten enz. enz. Er zou er toch geen enkele onder hen gevonden worden, die zulke gunst van den bezetter zou aan-vaarden ! Maar jawel, het tegendeel was waarheid ; er werd er tôt hiertoe nog geen enkele gevondçn die den toeslag geweigerd heett. — Wat is onze Pee toch een af'gun-stige kerel, zei Spiegels, hij kan nog niet lijden dat die arme bedienden en beambten een matigcn opslag krijgen in dezen ongelukkigen tijd. — Dat kan ik wel lijden, zei onze Pee, integendeel. ik ben er blij om. Doch ik spreek mijn bevreemding uit over het gereede aan vaarden van die gunst, terwijl er zooveel geprotesteerd werd tegen het aanvaarden van de Gentsche Hooge-school, die geen gunst maar een recht was. — Begint ge weer met uw Hooge-school ? — Vast en zeker, en 't zal de laatste maal niet zijn, dat ik er u zal over sprcken. En nu stel ik nogmaals vast. dat gij het wel over uw hart krijgen kunt, verhooging van jaarwedde aan te nemen van den Duitsch, maar dat gij weigert de Universiteit te erkennen. — Dat is niet hctzelfde. — Dit weet ik ook, zei onze Pee, een Universiteit is geen briefje van twintig frank, maar Universiteit en duurtetoeslag hebben dit gemeen, dat zij beiden van den Duitsch komen. — Ja maar, zei Spiegels die, onder ons gezegd en gezwegen douane-briga- 6.1 dier is. de duurtetoeslag komt van ons Belgisch geld, van de belastingen die de Belgische burgers betalen. — De Universiteit ook, zei onze Pee, wordt betaald en onderhouden met hctzelfde Belgische belastingsgeld. — Is dat waar ! — Volkomen waar ; hoe zou het an-ders ? Denkt gij misschien dat de bezetter u die cadeau geeft ? Maar zeg eens. Spiegels, bij ulie onder de doua-nen waren de VValen zeker razend kwaad, toen ze van dien opslag hoorden spre-ken. Die zullen hem toch wel weigeren. — Dat ziet ge van hier, moest Spiegels getuigen ; een Waal die centen weigert ! Zij vinden dat hun dat toekomt. — Foei, en van den Duitsch nogal. Maar 't is waar ook, de Walen en Franskiljons mogen, zonder aan de vaderlandsiiefde iets te kort te doen, j van ailes aan de Duitschers vragen. j Nauwelijks waren ze in het land ge-vestigd, of het kamerlid Buisset van Charleroi ging hun reeds vragen de Vlaamsche taal niet ajs officieele taal in België te erkennen. En de 38 onder-teekenaars van de autolijst kochten zich cen brevet van frantkiljonisme, door aan den Gouverneur Generaal te vragen, toch om de liefde Gods geen Vlaamsche Universiteit te «tichten. Gij ziet dus wel. Spiegels, dat er geen regels zijn zonder uitzonderingen, b. v. Regel : Niemand mag de Duitschers ieti vragen. Uitzondering : Walen en Franskiljons j mogen de Duitschers ailes vragen. Regel : Voor het Vlaamsch mag niets gevraagd worden. Uitzondering : Tegen het Vlaamsch mag ailes gevraagd worden. Regel : Van de Duitschers mag men niets aannemen. Uitzondering : Van de Duitschers mag men geld aannemen. Regel : Men mag met de Duitschers geen betrekkingen hebben. Uitzondering : -Behalve als cr wat te verdienen is. Regel : De wel verbiedt de Belgische burgers adellijke titels te dragen die hun niet toebehooren. Uitzondering : Behalve de titels van koffiegraaf, zeepmarkies, vetbaron en bukridder. Regel : Men moet zijn vaderland beminnen. Uitzondering : Het Vlaamsche vaderland niet. — 't Is al wel zullc Pee, houd nu maar op. t- Wacht, eerst nog een klein lesje van logica : De Franschman is een Franschman ; de Engelschman is een Engelschman ; de 1er is een 1er ; de Hollander is een Hollander ; de Spanjaard is een Spanjaard ; de Waal is een Waal ; en de Vlaming is 'nen Duitsch ! Zoo spreken ze aan het front. En dat allemaa! à propos van een duurtetoeslag. 't Is waar : Tout est dans tout, * * * De Reis naar Berlijn. — Ik ben toch eens benieuwd, zei Spiegels, wat onze Pee zooal denkt over de reis naar Berlijn van die zeven land-verra çiers.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.