DE LEGERBODE den Dinsdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BETiGISGHE SOTiDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederiandsche exemplaren. Hoe de Duitschë Propaganda te werk gaat Set bedrog- van « Gelukkig' Vîaanderen » onder het Duitsch juk Voor de Duitschers eaat niet alleen macht, maar valschheid voor reclit. Vele voorbeelden zijn er van te vinden in de Duitschë propaganda. Soins is het eene overwinning der bondgenooten die wordt veranderd in strategisch succès; soms wordt het wegvoeren in massa van burgers voorgesteld als menschlievende daad; oi'wel krijgt de verdrukking van gansch het land, de verwoesting van bloeiende steden, het systema-tisch verni^tigen van duizende nijverheidsmede-dingers, onder de Duitschë pen het uitzicht van den triomf der orde en het hoogtepunt van het geluk. Ziehier een nieuw geval dezer handelwijze : Sedert eenigen tijd werpen de Duitschers kleme geïllustreerde bladen — natuurlijk zonder naam van den uitgever — getiteld Door Vtaan-deren heen, in de Belgische loopgraven. In een der laatste exemplaren dezer uitgave verschijnt een hoofdartikel : Het ontwaken van onze steden ; deze litteratuur heeft voor eenig doel aan de Vlaamsche soldaten — want dit fclad, orgaander aktivistischekuiperijen,is heele-maal in 't V!aamseh opgesteld — te bewijzen dat ginds te Gent, te Antwerpen het leven zoet en gemakkelijk is, terwijl in de loopgraven... De grofheid van dit bedrog hoel't niet lang gecommentarieerd te worden. Zinnen zooals deze : « Met de (Duitschë) bezetting verscheen een geest van orde in het land, die ons tôt nog e onbekend was, tengevolge van de vrijwillige ïorgelooslieid onzer vroegere régeering. Het nieuw licht van de Vlaamsche autonomie straal't in al de gebouwen,in aide torens der Artevelde-stad (Gent) ; langzamerhand begint het volk te beseffen dat de stad haren alouden luister zou kunnen weerkrijgen ; dank aan de Duitschë bezetting en niettegenstaande de bedreigingen uit Havre... » Dergelijke zinnen bewijzen terstond dat zij uit de knoeiwinkels der pangermanisten komen. En zoo gaat het voort §0 regels ver. Maar de fotos, die dit geschrijf illustreeren, zijn nog veel merkwaardiger. De eerste toont een tiental magere bengels aan, licht gekleed (den sjerp uitgenomen, waar-door men kan zien, dat het winter is) die bok-sta-vast spelen..., maar ze kijken allen naar den fotograaf en « glimlachen ». Rondoni hem ziet men geen mensch. Nochtans staan zij vôôr den Viaamsclien Schouwburg te Gent, waar het gewoonlijk erg druk is. Maar in dit geval is niemand te ontwaren rond de groep, zfclfs geen hondje. Het is natuurlijk een opge-maakt tafereel. Andere fotos toonen : Duitschë soldaten bloe-men aankoopend te Brussel (de burgers kijken ze aan, van verre) ; — ofucieren midden groe-pen van jonge vrouwen (gemakkelijk te herken-nen type) tijdens een Duitsch militair concert ; — de menigte voor St-Niklaaskerk gesc'haard te Gent (het opschrift meldt : « Indrukwekkende dienst voor den vrede ».) ; — enz. Overal voelt men dat het gemaakt spel is : De Duitschë acteurs houden zich bereid om gefotografieerd te worden, terwijl de burgers hen den rug 10e-keeren.Het is meldenswaardig dat in twee dertaferee-len te Brussel de Duitschë soldaten, midden de burgers, afgezonderd staan : Niemand richt hen het woord toe, noch beziet ze. Zij staan daar alsof ze, in de oogen der Belgen, er niet waren. Wat het « lustig en zoet ieven » aangaat te Gent... De Duitschers hebben waarlijk geen humoer. Als men denkt, dat onlangs nog, in Juli 1918, uit bezet België werd aangekondigd, dat uit Gent en andere gedeelten van Viaanderen groote getallen mannen werden weggevoerd en gedwongen te Brugge en achter het Duitsch front te werken;— als men weet dat de Duitschë over-heid in België, zoowel in Viaanderen als in Wallonie, ailes opvordert, tôt de kleederen, het bed-de.coed, de lampen toe; — dat diezelfde overkeid de Vlaamsche steden met boeten en tegenmaat-re^eis slaat voor de miuste betoogiug vau trouw of van vaderlandsliefde ; — indien men dit ailes overdenkt, wordt het belachelijke van de Duitschë propaganda, aangaande « Vlaanderens geluk », eene hatelijkheid. Sinds 1914, veranderden de Duitschers geen zier. Van af de eerste dagen van den oorlog, heeft hunne aanstoot gevende en onhebbelijke propaganda de wereld stom geslagen De Fran-sehe caricaturist, Abel Faivre, schandylekte ze in eene welbekende teekening : Men ziet eenen reusachtigen Duitschen soldaat, die zich laat fotografieeren terwijl hij broodpap geeft aan een wicht en luidop denkt: « Men zou niet zeggen dat ik de moeder lieb gedood !... » *** H'etzelfde tijdschrift leert ons, in andere num-mers, een nieuw Duitsch propagandamiddel kennen, dat misschien nog hatelijker is. Ziehier hoe zij de zaken aan boord leggen : Een fotograaf, die er een brave goedhartige kerel uitziet, bezoekt eene familie Vlaamsche boeren, in het bezette land, die hij voorstelt hun portret te maken, kosteloos of bijna, en die het op zich neeint het portret als « souvenir » aan hunnen zoon te sturen, die langs den anderen kant der lime, in het Belgisch leger, slrijdt. Hij kent een onfeilbaar en geheim middel om erin te gelukken en de bestemmeling zal zonder twijfel het portret zijner familie ontvangen. Welke ouders zouden aan dergelijk aanbod kunnen weerstaan, vooral wanneer men den toestand der familiën in bezet België iu acht neemt? « Die man ziet er eerlijk uit, hij meent het goed met ons, en onze arme jongen zal zoo gelukkig zijn de loto zijner familie te zien. » Daarop aanvaardt de vader, de oude moeder, of de echtgenoote met de kleine kinderen, het voorstel. Aanstonds « bereidt » de fotograaf het binnenhuis : Hij laat eene tafel met eene schijn-voorstelling van eetwaren bezetten met veel fles-schen ; elkeen moet zich op zijn paaschbest aan-kleeden en hij « kiekt » het groepje, dat later een exemplaar krijgt. Korten tijd nadien, valt voor de Belgische loopgraven een pak geïllustreerde bladen, welke de soldaten aan hunne oversten overhandigen, meestal zonder het te openen. « Het is moffen-goed, men is wantrouwig. » De officier opent het en ziet in het geïllustreerd tijdschrift Door Viaanderen lieen, de reeks familiegroepen, ge-fotografieerd op de hierboven beschreven manier. Men heeft ze gedrukt met schijnheilig senti-menteele opschriften : « Familie N... te (woonplaats) : — Beste (zoo en zoo) waarom Taat gij u zoo laug verwach-ten'?... — Familie M... te (woonplaats;. Pieter (zoo en zoo) uwe plaats is hier. — Familie O... te (woonplaats). André (zoo en zoo), thuis is het zoo aangenaàm. En ondertusschenvecht gij voor de Engelsche en de Franschen ! » De bedoelde soldaat wordt, in elk geval, niet alleen genaamd, maar zijn regiment en zijne compagnie worden aangeduid, met de verrader-lijke geheime gedachte dat, indien de uitlokking tôt desertie niet lukt, het blad eene atmosfeer van verdenking zal doen ontstaan in, de omge-ving van den dappere, onder zijne makkers. Nutteloos te zeggen dat zij zonder gevolg blijft. De Belgische soldaat heeft een edeler hart dan de Duitschers denken. Deze handelwijze vult hem met verontwaardiging en maakt hem nog razender tegen de Duitschers, de dagen dat hij patroeljeert of vecht. Hiervan werd een schitterend bewijs gegeven den 17 April 1918, tijdens het gevecht te Merc-kem. Daags te voren en enkeie dagen vroeger, wierpen de Duitschers in de Belgische loopgraven een groot getal oproepen tôt desertie,vooral in 't Vlaamsch opgesteld. In hunne bedoeling zou dît het moreel knakken en aldus den aanval ver-gemakkelij k en. Maar de aanvaltroepen werden zoo warm ontvangen door de 3S en 4° Belgische divisies, dat hun offensief totaal mislukte. Zij verloren meer dan 3,000 dooden en gekwetsten ; de Belgen namen meer dan 800 gevangenen en 7o uiachien-geweren.IDe Belgische vaderlandsliefde houdt nog eenige soortgelljke autwoorden, op de Duitschë valschheid, iu reserve. EEN BELANGRIJK WERK Kunst- eîi Letterkundige Kring vaa het Veldleger Enkele toewijdingsvolle personen, aangezet door den edelen wensch, de voorwaarden van het zedelijk leven van dezen die op het front verblijven te verbeteren, namen het initiatief van het tôt stand brengen eener private maat-schappij, « lfunst- en Letterkundige Kring van het Veldleger n genaamd. H. M. de Koningin heeft hare sympathie willen toonen voor dit werk, door er de hooge bescherming van te aaavaarden. De ministers van Oorlog en van Wetenschappen en Kunsten^ namen het eerevoorzitterschap aan. Het eigenlijk komiteit, voorgezeten door den generaal baron Buffin, is samenge» ;ld uit de îih. G. Hobe ; den onderintendant Rolin-Hy-mans ; kapitein-kommandant G. Vervloet, M. Paquot, L. Herbos, J. Berghmans ; onderluite-nant J. De Mot, C. de ThOran, J. Lemayeur en den regimentsgeneesheer I. Van der Ghinst. Het doel der nieuwe maatschappij ligt klaar uitgedrukt in artikel 1 der statuten : Een intellelttueel midden tôt stand brengen, waar dagelijks vriendschappelijke betrekkingen kunnen aangeknoopt worden tusschen de leden. Aan de kunstenaars eene gelegenheid geven zich kenbaar te maken, door het inrichten van muziekale feestjes, tentoonstellingen en voordraehten. Aldus den kunstsmaak ontwikkelen en bij elkeen den bloei eener breede intellektueele sympathie doen ontstaan. Bijdragen tôt het hooghouden van het moreel door het samenkomen met ijverige en verstandige vrien-den.Aan de leden toelaten elders te vergaderen dan in openbare plaatsen en hunne rusturen nuttig te beste-den in een welingericht lokaal. Het, gekozen lokaal is « ln de Klok ». De kring zal talrijke boeken, dagbladen, tijdschriften en spelen bezùten. De tuin zal ter beschikiring worden gesteld der leden die in de open lucht wenschen te spelen. Een tenniscourt is ingericht. Laat er ons aanstonds aan toevoegen dat de bedrijvigheid van den « kunstkring » daarbij niet beperkt blijft. Hij ontwerpt het stichten eener Koloniale Àfdeeling, die voor doel heeft : I. Aan al de leden, eene zoo volledig mogelijke dokumentatie te verschaffen, aangaande de koloniale vraagstukken, die van aard zijn hen belang in te boezemen, vooral wat de ekonomische ontwikkeling onzer schoone kolonie betreft (handel, landbouw, nijverheid) en de nieuwe bestuurlijke en militaire inrichting. 2. Mede te werken aan eene ijverige beweging ten einde ailes wat Kongo aangaat voor het volk yer-staanbaar te maken ; deze beweging is allernuttigst en zal door aile soort propagandamiddels worden geholpen : Uitdeelen van boeken en brochuren onder de eenheden op 't front, tentoonstellingen van koloniale fotos, voordraehten met lichtbeelden, dokumentatie met den ldnema, .enz. Hier ligt een grootsch programma te bewerken, dat niet alleen belangrijk is voor het welzija van het land, na den oorlog, maar van nu af. Daarbij hoopt de kring, zoohaast de omstan-digheden het toelaten, niet alleen in De Panne te huizen, maar zusterkringen in te richten in de bijzonderste rustplaatsen achter het front, ten einde het grootste getal leden te laten deelnemen aan de voordeelen van een lokaal, met vergade-ringen, tentoonstellingen, muziekale feesten en voordraehten. Kortom, geene inspanning zal worden ge-spaard om den jeugdigen kring te doen bloeien en hem waax-dig te maken van de talrijke sym-pathiën waarvan de inrichters, uit aile rangen des legers, bewijzen ontvingen. Wij drukken er op, dat de kring openstaat voor aile intellektueelen en kunstenaars van het front, welk ook hun graad weze ; de bijdragen zijn vastgesteld als volgt : A. — Kunstenaars en intellektuéelen, die geenen rang van officier hebben, 2 fr. (De kommissie mag personen dezer kategorie kosteloos aannemen.) B. — Officieren niet te De Panne verblijvend : 5 fr. C.Officier en en burgers te De Panne verblijvend : 10 fr. D. — De beschermende leden, minstens 25 fr. per zes mâanden of eene storting van minstens 100 fr. N. B. — De inschrijvingen çeschieden deu 27 Àugnptns 1018 Nnmrnpr 6G5 ^|i'l*lîr«*i"ffltfiliil:-|i ' -m wu/t I tw— --Il.. ~.|,1riCi~:T~"_XJH')Hl minfirrlnil 1I .u •imilfl'MJili.i. ' ..uni IHM Hrjui II lll i m II II ni Iif - ni lu I.MIIM—I l'JI V1III I I n I n niiiiYl m minii i m .

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.