Het Vlaamsche nieuws

848 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 13 Oktober. Het Vlaamsche nieuws. Konsultiert 26 Juni 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/q814m9322s/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

B/oensdag 13 Oktober 1015. Eerste jaarg. Nr 271 Prijs : 5 Centieraen door geheel Belgiê Het Vlaamsche Nieuws Ntot tMtit iaftelieht NmswiïfeW vmm B#g§& • V«mÉyni t mmsâ pœ wmÈt ABONNEMENTSPRIJZEN p»r week 0.35 Per 3 maanden 4.— Per maand 1.50 Per 6 maanden 7.50 Per jaar 14.— AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELB-AAB : Dr ÀBg. BORMS — Albert YAN DEN BRANDB BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1S9® § AANKONDIGINGEN Tweede bladz., per regel 2.50 s Vierde bladz., per regel.. 0.50 Derde blad., id. 1.— | Doodsbericht 5.— Voor aile annoncen, wende men zich: ROODESTRAAT, 44. HET FLAMINGANTISME mlezer, dieu vve daarvoor hartelijk ;zeggen, stuurt ons volgenae ver-g van een fragment uit een artikel, thenen in Le Soir van 27 Februari i het zeldzame van het feit, een ich-Belgisch schrijver die blijk-oprecht zich rekensehap wenscht te n van wat aan de Vlamingen toe-[, ma g het hier een plaats vinden. Jeen stippen wij er bij aan, dat ■hij zegt : « een taal van 4 millioen scken», iedereen toch weet dat dit r ettelijke malen verdubbeld client orden. Nederlandsch wordt, buiten tnsch-België, gesproken door 6 xnil-i Noord-Nederlanders, door de milieu « Boeren » van Zuid-Afrika, in îederlandsche koloniën, enz. ier volgt nu het stuk : [•*••«•* «• W de Vlaamsche ziel bestaat en uitingen zijn machig. Is het noo-le zeggen, dat zij onze knnstfaam g en nog stra^lt in onze schilder- en lhouwkunst ? Maar misschien is het g op te merken, dat velen onder scbrijvers «d'expression française», ien omschrijving te gebruiken, die imode i9, Vlamingen zijn in hart ieren. gs blijkt duidelijk uit hun wer-Maeterlinck's begeestering en wijs->heid wortelen in het mysticisme Ktouâe Vlaanderen, dezen bodem urig innerlijk leven, deze wieg van Dyck, van Memling en van Ruys-van wie de Gentsche schrijver leverstandelijke tijdgenoot is. Ter-rein de verzen van Verhaeren, en t proza van Demolder en Eekhoud artstochtelijk lyrisme, het geweld, îschetter, de sappige kleur vinden et Antwerpsch Vlaamsch, uitwen-Beelderig en uitbundig, door Ru-Bwmgevat, en dichter bij ons nog-■ vertolkt door Peter Benoit, zoo ■doordrongen van den geest van Bs, den grooten schepper van open-Bkantaten. En wat rneer is, de ma-Baarop deze drie letterkunstenaars Bnsclie taal hanteeren verraadt, dat Bmiiigen zijn : hoe kan het cok Bgedachte, de overleveringen van Bs zijn de krachten die de uitdruk-Bijze beïnvloeden ; hoe zoudt ge ■Vlaamsche denkbeelden in een Bku vorm willen gieten? Behou-Blle verhoudingen is het eenigszins B een neger op zijn Europeesch B milieu kleeden (sic). Bjffleer ge aan deze schrijvers B waarom ze niet in 't Vlaamsch Ben, wijzen ze op de geringe ver-B: van deze taal die slechts door B'ier millioen zielen gesproken B een klein deel, inderdaad, van de Vt menschheid. Dit argument Bonlangs zegepralend dén bodem B?en door dichter Rafaël Verhulst, V voorbeeld van Noorvvegen aan-B dat, niettegenstaande zijn twee B'! inwoners, de hedendaagsche Blinde beheerscht, dank zij Ibsen Brastjerne Bjôrnson. geeft de Vlaamsche ziel te-blijk van 'een schoone en ^■«kelijke levenskracht, waarvan Bpkn maar al te weinig de voort-kennen. En laatst was het Bu verrassing, bijna een openba-Bn een Antwerpsch dagblad een lB®terviews te lezen betreffende arbeid op het gebied van !■ wetenschap, kunst en letteren. ■tf1 ^t in aanmerking neemt, en ^■^et, dat een groot deel, van ons "■mettegenstaande herhaalde pogin-■oor aile Fransche beschaving ge-dan mag men met recht be-Bj' dat deze tegenstand wettig en Vlaamsche volk aangaat, het B:'let platteland, waar onderwijs iJW^Sang weinig weg afleggen, het ■ •Jiiddel om zijn geest op te wek-, ■j later zijn gevoel voor het Schoo- ■ « Prikkelen, is het in zijn eigen sPteken. Dat wordt ten an->B 5 Sedaan en als men het lager en B! aJr °nderwijs in het Vlaamsch B " ; waarom dan, als zooveel anti-B. en> teragdeinzen voor het in-.■L °neen Vlaamsche hoogeschool? B: l!'n!? houdt logisch geen steek H f m°eteti' volgehouden worden, liiB.;?5 me vergeefs af hoe zij het -eB«]j Z0U(^ei1 leggen om de stelling iaB,, :':n dat,gegeven een Vlaamsch reB;~ :Ultteloos zijn zou om daar ad-î B)t' ; ^ei}6esheeren en ingénieurs "Bfn p cn c^e er zouden moeten toB, on zi uni g zou het zijn te 1,/' een Duitsch advokaat p?d# ^ vaa *3'n En dat men, in het onderhavig geval, de afwezigheid van een Vlaamsche juri-dische traditie niet opwerpe. Hierop zijn de namen van de groote Vlaamsche rechtsgeleerden Anselmo, Joost Dam-honder en Stockmans een voldoende ant-woord.Onlooclienbaar is die Vlaamsche-Hoo-geschoollcivestie een rechtvaardige zaak, zij moet en zal overwinnen, en die groep van hoogere instellingen volledigen, ge-schapen door een volhardenden wil : een Vlaamsch konservatorium, dat in een korte tijdruimte de geboorte van merk-waardige werken heeft bewerkt, een Vlaamsche Akademie, goed in princiep, maar slecht samengesteld en vervalschl door nolitieke bekommeringen en waarvan de beste schrijvers en dichters uit-gesloten zijn. Eindelijk onze musea, die heelemaal Vlaamsch zijn, « par droit de conquête », uit kracht van de Vlaamsche kunst.., {Le Soir, 27 Febr. 1902.) G. F. ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAM? René de Clercq 1877 In Den Gouden Winckel, onder hand-teekening van J. Greshoff, vinden wij een korten levensloop en eenige bijzon-derheden over den grooten Vlaamscher dichter : René De Clercq werd 14 Auguste 1877 geboren te Deerlijlc, een fabrieks-plaatsje aan de lijn Kortrijk-Dender-leeuw, in het arrondissement Kortrijk. Ook de Verriesten zijn van dit dorp af-komstig. Zijne ouders waren eerlijke, werkzame lieden, — zijn vader was een kleine vlaskoopman en zeeldraaier, zijne rnoeder hield een winkel aan de dorps-plaats — die waarlijk voor hem, hun jongste, rneer gedaan hebben dan zij konden. Negen jaar oud verliet hij de Deer-lijksche school en ging dagelijks heer en weder naar Harelbeke, Peter Benoit's geboorteplaats, dat op een uur gaans af-stand gelegen was en waar hij degelijkei onderricht kon ontvangen. Van zijn dertiende jaar af bezocht hij het bisschoppelijk college van Thielt, Hier bleef hij 5 1/2 jaar... Veel Latijn en Fransch werd hem hiei onderwezen, maar bijna geen Nederlandsch. Doch de studenten waren er wel zeer-moedig flamingant en oefenden zich buiten en ook wel binnen schooltijd in hunne moedertaal. Hij schreef toen, zijn eerste, onbeholpen versjes, en behaalde in een prijsvraag, uitgeschreven door het verbodèn studenten-tijdschrift De Vlag-ge, den eersten prijs met het bombas-tisch-romantisch stukje Filibs van Arte-■velde. Dat was in 1895 en zijn eerste ge-drukte werk. Een ander vers, Ftet Haantje van den Toren, waarin men eene satire zocht op een zijner leeraren, hetwelk geheel niet in De Clercq's bedoeling lag, gaf aanlei-ding tôt zijn verwijdering van het college. Hij voltooide zijne studiën aan het Bisschoppelijk college te Kortrijk, waar hij in 1896 zijn eerste, zwakke bundeltje Gedichten uitgaf, en waar hij Alfons Se-vens leerd'e kennen, die ook juist om een nietige reden van de nomiaalschoo] te Torhout weggezonden was. Na het einele van zijne middelbare studiën moest hij eerst een jaar, tegen zijn zin, geneeskunde studeeren, maai op aanraden van Prof. Paul Frédéricq wierp hij zich op de Germaansche filolo-gie, waarin hij in 1902 tôt doctor pro-moveerde met een thesis over Gezelle. In 1903 trad de dichter te Ingoyghem in het huwelijk, waar pastor Verriest zijn echt zegende. Van 1903-04 was De Clercq leeraar aan het Stadscollege te Nijvel, in Bra-bant ; vandaar werd hij verplaatst naar Oosteude aan het Koninklijk Atheneum, en met Nieuwjaar 1906 werd hij in de-zelfde betrekking te Gent benoemd. Zooals ik reeds zegjle, verscheen in 1896 zijn eerste boek : Gedichten. Daar-na volgden : Echo's (1900), Ideaal (1900), De Vlas gaard (1902), Terwe (1903), Natuur (1903), Liederen voor het Volk (1904), Gecùichten, eerste volledige uitgave (1907), Toortsen (verzen, 1909), Uit de Diepten (verzen, 1911), Het Root-land (roman, 1912), Harmen Riels (roman, 1913). Mag ik hem zelf wat over Vlaamsche kunst en over de zijne in het bijzonder laten vertellen? « Mijn meening over de tegenwoor-dige letterkunde is, dat zij meer wil dan zij kan en1 aldoor maar zoekt... zoekt... In Nederland : te over-ontwikkeld ; in Vlaanderen : te naïef. Het kalm-int»llec-tueele Holland en het geestdriftig-een- -I voudige Vlaanderen hebben evenveel van c-lkander te leeren. Over het alge-meen vind ik bij haast al onze Vlaam-s<5he schrijvers, ook bij mij zelf, te weinig gedachte :'t is al muziek en schil-deren, tôt vervelens toe. Niemand kan samenstellen. Neen, uit dat oogpunt be-zien, staat Conscience met zijn gebrek-kelijke taal hoog boven Streuvels zelfs. » Ook loop ik niet hoog op met de zoo-zeer-geprezen woordkunst : veel is niets dan goochelwerk en zeepbelblazen. Wat niet echt en klaar is wil er bij mij niet in. Men moet veel geven in weinig woor-den, helder, oprecht. Niet jagen naar beelden. Is niet het eenvoudigste beeld soms het mooisté? » Sedert een goed jaar is er een heele ommekeer in mijn sclirijven : zuiver, be-schrijvende natuutgedichten en lichte, vroolijke liederen willen er bij mij niet meer uit. Ailes wordt ernstiger, dieper, geweldiger en... droeviger. Ik schrijf vooral maatschappelijlce gedichten. Een geheel werk is af : Toortsen. Een reeks van een vijftigtal 16-regelige verzen,met een ode : Nachtronde als voorzang c-n Zonnegang, een andere ode, als slot. Het is geweldig en breed : ik laat mij over ailes uit : fami-lieleven^maatschappelijke toestanden, flamingantisme, kunst, enz. Het drukt-mijn stoutste idealen uit. » Na dit geweld komen nu droe-vere, stillere liederen over dezelfde on-derwerpen.Ik gebruilc al minder en min-der dialektische woorden : met het on-derwerp verbreedt de taal. Ik meen dat één lijn al mijn werk verbindt : een-voud, oprechtheid, sterke liefcle voor het familie-leven, voor heel mijn volk en vooral voor den annen rnan. Vroeger 1 gaf ik den leutigen kant van het leven, : nu den ernstigen en... den triesten ; maar het demokratische was en blijft er altijd in. » Mijn werkwijze? Ik werk heel mak-kelijk als ik werken kan... Nooit thuis : ik maak ailes gaande ; misschien is daar-door ailes bij mij zoo sterk gerhyth-meerd... Als een stroof af is, of heel 't vers, schrijf ik het op... Soms staat het er zoo ineens, zonder verandering ; soms draai en herdraai ik in mijn hoofd, stappend en half-luid sprekend, en zoo ciseleer ik ook, maar nçoit op. papier... » Over Vereenvoudigde Schrijftaal Verscheidene medewerkers van ons blad maken gebruik van de vereenvou-digde schrijftaal. Het zal onze lezers zeker wel interesseeren te weten wat dit is dat er lien toe drijft ze te gebruiken. De gesprokene taal is niet iets on-; veranderliks, maar neemt gedurig nieu-we vormen aan. De schrijftaal bestaat uit konventionele tekens welke de klan-keii, die uitgesproken worden, moeten aanduiden. Wanneer nu in den loop der tijden de klanken veranderen, horen ook de tekens, logies gesproken, veranderd te worden, in dien zin, dat zij zich nau-wer aanpassen aan de gesprokene taal. Zulke inodernizeringen hadden in den loop der tijden reeds meer dan eens plaats ; het laatst — en ditmaal bekrach-tigd door de officiele overheid — in de veertiger jaren, wanneer de beruchte suellingoorlog, waaraah, men nog zo'n plezierige herinneringen bij Th. Van Rijswijck vindt, en waarin J. F. Wil-lems onmiddellijk na 30, zo kranig 'n algemeen Nederlands standpunt verde-digde.Sinds enige jareni bestaat weer 'n der-gelike beweging. Logies is het, dat ook deze maal de nieuwe opvatting eindelik de over-hand zal behouden, omdat zij enkel de konsekratie is van de werkelikheid. De beschaafde omgangstaal heeft zich ge-wijzigd, het spreekt dus van zelfs dat de weergave zich hier aanpast. Tôt hiertoe is zij echter nog niet of-ficieel bekrachtigd. Degenen die dan ook in vereenvoudigde spelling schrijven doen dit vooràl om de mensen eraan ge-woon te maken, 'n soort propaganda. Dit geldt voor Holland. Wij zouden ons echter misschien niet geroepen voe-len ons vôor de officiele bekrachtiging aan den kant der vereenvoudiging te plaatsen, hoe de beweging ons sympathie zou hebben, indien zij vpor Vlaanderen geen ander nut met zich bracht. Maar zij is o.i. het beste middel ter verbreiding der Beschaafd Nederlandse uitspraak dat wij bezitten ; juist door haar nauwer aanpassen bij de beschaafde gesproken taal zal zij de Vlaamse mens die enigzins z'n best doen wil en « op de letter » spreekt er toe brengen beschaafd te spreken. Door het goede voorbeeld gedurig voor oogen te brengen zal zij ook veel hiertoe bijdragen. Dat zij tôt deze heel belangrijke zaak het hare bijdraagt noopt fc>n» haar te go-bruiken, ook voor da officiele bijtr«dîng. Men lette dus goed dat de vereenvoudigde schrijftaal niet die aanpassing is aan onze spreektaal, maar wel aan de beschaafd Nederlandse uitspraak. Daar ook hierin gene eenvormigheid heerst, en in de schrijftaal 'n grotere eenheid zoodzakelik is, zijn natuurlik ook hier regels vastgesteld. Ziehier, naar de voorrede van de Nederlandse woordenlijst samengesteld door Dr. A. Kollewijn, Dr. F. Buiten-rust Hettema en Dr. J. J. Salverda de Grave, deze punten waarin de vereenvoudigde spelling van de regeling van De Vries en Te Winkel afwijkt : 1) De e en o worden op het eind van een lettergreep evenmin als de a en u \ erdubbeld : delen, lopen, zo. Op het eind van een woord wordt de e echter wel verdubbeld, zo : twee (die dubbele e blijft in afleidingen bestaan : tweede, tweetal. 2) In Nederlandse en geheel met Nederlandse gelijk te stellen woorden wordt de ie-klank door ie (niet door i) aangeduid : afgodies, biezonder. De open lettergreep van vreemde woorden blijft i : individu, solide ; maar op het einde van zoo'n woord schrijft men ie : traditie, Februarie. 3) De toonloze klinker wordt in de uitgangen lik en liks door i aangeduid : gewoonlik, dageliks. 4) Alleen dàn wordt ch geschreven wanneer men na de s de ch hoort : als in schip, schoon ; maar : vis, mens, franse. Ook tans, altans (zonder h), ert (zonder w). 5) De n en s worden niet als tussen-letters geschreven, als ze in de beschaafde uitspraak niet gehoord wordçn ; dus : hondekot, pennehouder, oorlogschip (wél natuurlik : lansstoot en derg.). 6) In bastaardwoorden schrijve men k in plaats van de fe-klank aanduidende c : akteur. f in plaats van fi h : alfabet ; r in plaats van rh : retorika ; e in plaats van ae : ether. T, Eigennamen en dergel. behouden de gebruikelike spelling : Visscher, He-ren thaïs. 8) Bij de verbuiging van bijvoeglike naamwoorden, lidwoorden en voornaam-woorden richte men zich uitsluitend naar 't beschaafde spraakgebruik. Men schrijve dus, de, hij, hem wanneer men dit zegt: b. v. zet de stoel in de hoek. Wie verdere aanwijzingen verlangt, ver wij zen wij naar de aangeduide woordenlijst ; wie dieper de zaak wil nagaan, vindt zijne gading in de Opstellen over Spelling en Verbuiging door Dr. A. Kollewijn.B. V. G. De Vliegeraanval op Vouziers Den tweeden Oktober hebben Fransche vliegers een aanval gedaan op Vouziers, in Champagne. De oorlogskorres-pondeut van de «Tagliche Rundschau», Pietsch, deelt daaromtrent het volgende méde : Tegen vier uur in den middag werd de aankomst gemeld van een geheel vlieg-tuig-eskader,bestaande uit ongeveer der-tig vliegtuigen. Nieuwsgierig zochten wij den zuidelijken hemel af en, werke-lijk, daar kwamen de libellen aan de blauwe lucht, beschenen door de schit-terende stralen van de zou. Drie vlogen voorop, de vier-en-twintig anderen ver-deelden zich over de stad om elk hun gebied te bereiken. Een helsch ramoer, een reusachtige beschieting van de ballon-kanonnen met hun hollen toon, begroette de stalen libellen en steeds verwachtte ik, dat een hunner getroffen omlaag viel. Maar dan maakte de vlieger slechts een schijnbe:. weging om de artillerie het raken te be-moeilijken. De blauwe lucht vulde zich met ontploffende shrapnells, die den hemel allengs bedekton met steeds grooter wordende wolkjes. Onze nieuwe strijd-vliegtuigen schroefden zich op in de lucht. En nu mengde zich tusschen het gedonder en gedreun van de kanonnen het knetteren van de machinegeweren. Het infantetie-gevecht in de lucht be-gon. De vliegtuigen zweefdejti, daalden en stegen, beschreven cirkels om elkaar heen, rendeu'op elkaar af, ontweken elkaar.De Franschen kwamen steeds dichter boven de stad en nu regende het scher-ven en lcogels van onze eigen shrapnells op de straten, op de daken. Ik keek naar dit wonderlijke schouw-spel, toen links en rechts van mijn vens-ter eenige bommen krakend in een na-burig huis insloegen. De paarden «ap straat werden onrustig en zochten hun heîl in d* vlucht. De honden krôp«i bang weg, en wie er nog kans to# zag zocht de veilige kelders op, door de sol-daten den « heldenkelder » genoemd. Een doffe, neerdrukkende, zwoele stem-ming, een gevoel van iets spookachtig angstigs, verspreidde zich in de stad, ongeveer zooals kort voor het begin van een zonsverduistering, wanneer de vo-gels bang rondfladderen... Signalen klinken, die vlug doorgege-ven worden. Was het het bevel dekking zoeken tegen vliegers of brandalarm? Het was brandalarm. Verscheidene bommen hadden den houtzaagmolen getroffen dicht bij het station. Het moesten branclbommen geweest zijn. De molen en de schui-en stonden dadelijk in vlam en een rookzuil van honderd meter steeg omhoog. De straten zijn volkomen leeg gewor-den. Ailes is gevlucht en zoekt dekking. Het elektrisch licht gaat plotseling uit en het is donker in aile huizen en win-kels.De stad schijnt ten ondergang opee-schreven, zoo kraakt het in aile toon-soorten, zoo knetteren de machinegeweren. Rook en stofwolken vullen het marktolein. Eindelijk houdt het gedonder en ge-schiet op.i Wij zijn op het marktplein. In de go- ten vloeit rood bloed in stroomen. Voor - - — een hoop nienschen liggen vier paarden, Een bom heeft hen gedood. Een schimmel zijn aile vier de pooten afge-slagen en zij liggen ver van het lichaam op den grond. Bomsplinters zijn in de woning van een officier geslagen, hebben de ruiten vernield, overigens weinig schade" aan-gericht. De officier, die in de kamer was, bleef ongedeerd. Niet ver daarvan heeft een andere bom zich door een geheel huis een weg ge-baand. De bewoonster wilde van het venster naar een andere kamer vluchten. Deze was echter gesloten en hieraan dankte zij haar leven, want op hetzelfde oogenblik sloeg een bom door het dak, viel in deze kamer en vernielde er ailes, ook de piano. Soldaten zijn reeds bezig den brand te blusschen in den houtzaagmolen en de schuren. Dicht in de buurt, op een land weg, liggen drie doode paarden. Vier Franschen, die op een weide keken naar het optreden van hun landslieden, werden allen gedood door een bom, dia in hun midden viel. De andere bommen hebben weinig schade aangericht onder de menschen of de huizen, niettegenstaande Vouziers met ten minste honderd bommen be-cîacht werd. Dagelijksch Nieuws » i ,.i ■■■■ i—. i DE ZENDINGEN AAN DE KRIJGS= GEVANGENEN IN DUITSCHLAND. — Men deelt ons de volgende nota mede : « Het aantal zendingen van pakjes en geld aan de militaire en civiele Belgische gevangenen, die in Duitschland geïnter-ueerd zijn, heeft buitengewoon toegeno-men. Dit misbruik berooft de Openbare Weldadigheid van groote sommen,welke nuttiger ten bate der behoeftigen en vooral der talrijke werkloozen, der tôt armoe vervallen gezinnen van de gevangenen, en der oorlogsinvalieden, die naar hunne haardsteden teruggestuurd werden, zouden kunnen besteed worden. Al deze ongelukkigen hebben allen veel meer hulp noodig dan de. geïnterneerde Belgen in wier onderhoud door het Duit-sclie Rijk ruimschoots voorzien wordt. De gevangenen zijn goed verzorgd en oed gekleed, zooals trouwens met dank-baarheid door talrijke lieden, die uit Bel-gië hen hebben bezocht, verklaard werd. » Zooalsi wij het reeds aangehaald hebben, overdrijft het publiek het aantal zendingen van kleine pakjes dermate, dat het een waar misbruik is geworden. Het postkantoor I van Brussel heeft ge-durende Augustus niet minder dan 150,000 pakjes verzonden. Voortaan zul-len de gevangenen niet meer dan 4 kleine pakjes (vier) per maand kunnen ontvangen. » Eveneens werd van het verlof om iedere maand 3 colis van 5 kilogr. per spoor te mogen sturen, zoo overdreven gebruik gemaakt dat men geneigd zou wezen te gelooven, dat de gevangenen niet zonder deze zendingen zouden kunnen bestaan » Aldus heeft het Inlichtingsbureau in Augustus 8,519 paketten vervoerd; het «Kistje van den Belgischen Soldaat», 16.732 en de » Kantine van den gevan-gen soldaat », 28,385. » Eenige weken geleden heeft een be-woner van Elsene, zich beklaagd, dat zijn broeder in « Sennelager » geïnter-neerd, slechts een klein aantal van de iakjes ontvangen had, welke hem weke-lijks toegezonden waren geworden. Uit de onderzoekingen is gebleken, dat deze gevangene in een tijdsverloop van 9 weken niet minder dan 47 pakjes per post en per spoor ontvangen had, waarvoor hi; ontvangstbewiizen geteekend heeft ! Hii heeft dus gemiddeld per Week meer dan 5 pakjes gekregen. » Gezien dezen staat van zaken, ver-zoeken wij het publiek dringend om een billijke maat te houden en om de ver-dienstelijke werken van liefdadigheid te sedenken. Dat eenieder geve maar niet in het wilde; dat eenieder vooral eerst aan de behoeftigen en de werkloozen der Belgische bevolklng in het land geve ! » De verlofsaanvragen om weldadig-lieidsfeesten. en andere vereenigingen in dien geest te mçKjen organiseeren, hebben alleen kans van slagen, als de ont-vangsten zullen dienen om op de wijze besteed te worden als wij het aanbevolen hebben.» DE SPAARKASBE WEGING IN OOSTENRIJK. — De correspondent te Weenen van de «Nieuwe Rotterdamsche Courant » schrijft aan zijn blad : In de maand September zijn 6,619,000 kron«i aan de postspaarbank opgevraagd •n 11,180,000 ing«l»gd. In d« *«r«t« 0«>-teir*îchi»che Sparkasse werden 12 mil lioen 889,000 kr. ingelegd en 7,298,000 kronen opgevraagd. De loo,nen der arbei-bers zijn zeer hoog geworden en dezeu hebben het goed. DE VERSPREÎDING VAN DEN BIJBEL GEDURENDE DEN OOR-LOG. — Op de elfde jaarlijksche alge-meene vergadering van het Bijbelgenoot-schap. dat te Londen gehouden werd, is uit een verslag gebleken dat de bestel-lingen van -^Bijbels tengevolge V0(n den oorlog zeer toegenomen zijn. Het genootschap. dat, in 1913, negen millioen Bijbels in allerlei talen had uit-gee'even, was in 1914 genoodzaakt om er 10,162,000 in omloop te brengen. Een millioen van die Bijbels werden naar Indië en 2,600,000 naar China ge-stuurd.De Bijbel verschijnt thans in 487 talen of tongvallen. Het verslag geeft voort# aan, dat gedurende de eerste oorlogs-maanden de Bijbelbestellingen in Enge-land met 700,000 exemplareji vermeer-derden.BELGISCHE VLUCHTELINGEN. — Het Nederlandsche dagblad « De Tijd » verneemt uit Belgie, dat op dit ooeenblik weer talrijke Belgen uit hunne vrijwillige verbannin? in den vreemde naar hun vaderland terugkeeren. In Me-chelen b.v. zijn nog een tienduizendtal vluchtelingen uitstedig. Het aantal niet-afwezigen stijgt gedurig. Dagelijks ke«-ren uit Folkestone vele inwoners naar hunne geboortestad terug; ze verwijlen dan eenige dagen in Noord-Nederland om zich de noodige papieren aan te schaffen, wat heel wat moeite kost, doch gemakkelijker gaat dan in Engeland. Met Belgische vluchtelingen uit Nederland zetten zij vervolgens hunne reis naar het vaderland voort. NIEUWE POSTVERBINDINGEN MET DUITSCHLAND. — De steden Charleroi, Bergen en Soignies, alsook een honderdtal kleine plaatsen uit de omstreken van Bergen en Charleroi, zijn tôt het postverkeer met Duitschland toe-gelaten, echter nog niet met de andere la n den FRANSCHE GELDSTUKKEN. — Met de troepenbewegingen die alhier vôor eenige weken plaats hadden, is heel wat vreemde munt te Antwerpen in omloop geraakt. Men toonde ons gisteren een paar Fransche geldstukken van vijf-en-twintig centiem en vroeg ons teven» of het aannemen dier stukken verplich-tend was. — Dit is geenszins het geval, daar niet ééne verordening hieromtrent zulks oplegt. JOE JEANETTE ZAL ZICH TE-RUGTREKKEN, — De Amerikaansche bladen melden dat de vermaarde boxer Joe Jeanette, een mulat, besloten heeft om zich terug t£ trekken. Joe Jeanett* moet verklaard hebben dat er geen man-nen meer waren om te verslaan, omdat Jesse Willard, de nieuwe wereldkam-pioen, die den neger Jack Johnson door een knockout overwon, besloten heeft om zich niet meer met « Zwarte » boxers te zullen meten. Wat de anderen van het blanke ras betreft, van zwaar ge-wicht, daar Joe Jeanette die allen vc-r-slagen heeft, denkt hii thans zijne vecht* handschoenen t« mogen terzijds leggen om zich Voortaan aan d* v»«fokk«r^ «e d«n akkerbouW t« kunnen mjd^n.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Het Vlaamsche nieuws gehört zu der Kategorie Gecensureerde pers, veröffentlicht in Antwerpen von 1915 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume