Kfdag h Maart|"ï9i< Tweede j'&argj , Mr 71 Frij-ii 6 Ceatiemea ûom greheel Bel^if Het Vlaamsche Nieuws Het hast mgelicht ao mmw>t verspreid Mieuwsblad ¥a© België, - Vcrscfeijnt 7 maal per week rABONNEMENTSPRIJZEN : Pet maaad .......... 1.75 Per 8 maatiden la.—- per 3 aaaJiden 6.— Ter jaar IS.— IZCv v 2egV|NM£a£ijM • Vtm, ' acgpM*B5l SES aHKMMMBSaBMMTÉtRaHHM&C» 3K AFGEVAARDI«®KN VM& ®SW ©FSTELRAÀD : Dr Aug. BORMS, AH>. VAîT"SEN BRANBE met vastô HiedswerkÈug vaa Dr A. JACOB BUjKEBlEN : RO0BESTRAAT, -14, AHTWEHPEN. TeJ. ISOO ÀANivONiîIGINGEN : Tweede bladz., psr regcî 2.50 Vierde bladz., per regel.. 0.G0 Derde bladz., ;jJ.. I.— Doodsberieht i.—- Duitschland verklaart Portuqal den oorloq Ijllgms-FGffds en de Irijgsgmingeneii Hbben destijds den oproep van '1 ■iFonds kenbaar gemaakt, vra-Km die prachtige Vlaamsche in-Hboeken te zenden voor onze Hangenen in Duitschland. Hwaarlijk hartversterkend te zier Hngeestdrift die oproep werd be-Hr van aile zijden kwamer He boeken toegestroomd,en zeLfs Hpersonen die Fransche werker Hoede menschen die over geen H lektuur beschikten, waar-H en die toch iets wenschten te H Willems-Fonds in zijn edei Helpen. Deze Fransche werker Htgewisseld voor Vlaamsche bi; Hité National», dat zich ook be-Hmet het verzamelen van lektuur Hg5gevangenen,maar er blijkbaai Helang aan hecht Vlaamsche lek-Hte sturen, alhoewel gezegd Co-H « national » is, dat is Belgisch, Htalig zou moeten, wezen. Maar, ■tends, je viens ! Het Willems-Fonds betreft, ruim Heken kwamen er toe, wat een Huitslag is. Ze liggen daar, in de Hder Zennelaan, tôt hoopen opge-^Rereed om verzonden te worden. H zal het genoegen doen, want Hckn zijn heel wat tooneelwerk-Hnaar zooveel gevraagd wordt He jong'ens in de kampen. Hen degenen die boeken schon-Hhtt Willems-Fonds vinden wij de H namen: heeren Van Kalken, H Chapel, Th.Jonckheere, Sael-Hrrebijn, Schoo-njans, Rich. De HR. Sobry, Mevr. Staes, W. E. Hiùet Mgr), L. V. Houdt, L. De Br. Symons, Verschueren, Chris-Hcst, H. Moens, V. Moiens, pro-Hants, Cornelis, Mej. Willems, Hfers, Is. Tilkens, Van den Bos- ■ Haeck, Stubbe, Dr. Pletinckx, Hemans, V. Rangebroy, Dr.Teiir-H Zels, F. Elaerts, L'Hoest, H Clerens, Huypens, J. Hoste, H Buyst, Melens, Robberechts, Hpesronen die het hunne bijbrach-^■de zewling van het Willems-^Hdo balangrijk mogelijk te maken, Hpndje toe te steken om de Vlaam-Hgens degelijke lektuur te bezor- ■t goede Vlamingen worden voor H? hartelijk bedankt door het HFonds, en dankbaar juicht het Hj>e volk het werk van 't Willems-H eii ook de huip door de hierbo-H»en verschaft. H deze boeken te verzenden heeft ■sms-Fonds zich gewend tôt den V laming en stoeren werker H; van Antwerpen, die reeds se-Hi'iar in de bres staat voor het boeken voor onze krijgsge-1 reeds meer dan 5,000 boeken H°»r de zorgen van dieni knappen ■^"aar Duitschland gezonden ; in ■"ne overhandigde hij daarenbo-■' ^ laamsche Tolbeambten om-H®° werken, terwijl hij schier ■ ^laamsche brochuren en lieder-H:st bijeen te krijgen. H straalt zeker veel goeds H r. 's het dat, wanneer onze Rn u'jt Duitschland terug zullen Hs zuivere flaminganten,wij zulks H®s zullen te danken hebben perking- van den vriend Rous-P komtde dank toe van iederen Pen vriend, en 't zal hem dan ze-F?en gedaan hebben dat het ' onds, zijn. werking naar waar-:^nd, zich in voile vertrouwen y- endde voor het Verzenden der p lektuur. ons hier nog een woordje bij-rÇr het nog maar kortelings be-_ erk der dagbladen : og eerst-Fg<jnnen met het verzenden, ko-fd le kanten aanvragen, en dui-F|5z 'ten zouden er nog moeten pn worden om aan de aanvra-aamsche jongens in Duitsch-Coer". In den beginne werden fn'ce'e kampen bediend, doch L at ?r ^agbladen verzondet] i rspreidde zich waarschijnlijk «rooien vuui^en, want reeds tfJ Ult meer ^an vijftig kampen iL,0m ^^bladen ! Hoe nieuws-jn r", t0C^ ?nze Vlaamsche joo-L,m Wat nieuws uit het vader-[rki,)an^en'• En zeggen dat heel Ivrifn T™" uitê'aa,: van onzen k V1^!U:'^.e.n wi]': Z°°- nooit dankbaarheid genoeg zullen kun-nen betoonen ! Zooals het dan ook te verwachten was, heeft vriend Rousseeu zich willen belas-ten met het verzenden en het verdeelen der boeken van het Willems-Fonds. Een . groot aantal boeken daarvan komen van . vader Hoste; andere lieden brachten too-; neelwerkjes, nog andere muziekstukjes, zoodal weldra in de Duitsche kampen het prachtige Vlaamsche lied zal weergal-, men. Mon vergete niet dat het Willems-, Fonds reeds ver^chillende Vlaamsche ge-meenten van boeken voorzag, en verniel-de Vlaamsche boekerijen herstelde. Van , de nu ingezonden werken werden er een deel (diegenen welke men in dubbel had) geschonken aan de Vlamingen van Baes-rode, wier boekerij tijdens den oorlog to-taal vernield werd. Laat ons allen, Vlamingen, hulde bren-gen aan den vriend Rousseeu, aan het Willems-Fonds van Brussel, doch boven alites aan den heer De Corte, die, alhoewel hij 't nie't graag heeft, nu toch zal moeten hooren dat hij de spil is van het Willems-Fonds, de wakkere schrijver, die feitelijk al dat prachtige werk op touw zette en tôt goed einde wist te bren-gen.[s;: praatjs ;an PrisfdHt Wilsoa Men schrijft uit New-York d.d. 2 Fe-bruari, aan de N. R. C. : Kcrt geleden heeft président Wilson gelegenheid gevonden om in een « avond-praatje », gehouden in een bijeenkomst van kiiiema-ondcrncmers, enkele woorden over zich zelf te zeggen. Wij oiïtleenen aan deze causerie liet vol-gende:Op weg naar uwe bijeenkomst (de Président had pas zijue eerste, indruk-wekkende, « voorbereiding »-rede, er-gens anders uitgesproken, en kwam bij de kinema-leiders zeer laat in den avond aan), toen ik aan het mijmeren was omirent datgene wat ik hier zou zeggen, viei het mij op dat ik mij ninuner heb zien spreken. Het heeft mij soins zeer verdroten mijzelf in de kinema te zien, en ik heb mij dikwijls afgevraagd, of ik werkelijk wel dat soort van een kerel was (« that sort of a guy »). De buiten-gewone snelheid van mijn wandelen b.v., of de plotselinge en schijnbaar automatische aard mijner bewegingen, de manier waarop ik ongewone grimas-sen mal en ailes bij elkaar genomen, de buitengewone vertooning die ik van mij zelf maak, zendt mij in een droevi-ge stemming naar bed. Dikwijls denk ik dan ook bij mijzelf, dat, ofschoon de ge-heele wereld een tooneel is, en de menschen slechts de tooneelspelers, per sal-do het uiterlijk der dingen zeer opper-vlakkig is. Ik stel meer belang in wat mijn me-deburgers dênken, dan in hun bewegingen, en ofschoon wij onbewust in onze uiterlijke handelingen onze natuur blcot geven, zijn en niettemin diepe wateren, welke geen foto kan peilen. Het visueele is per saldo onderge-schikt aan het spiritueele. Iemand, die, als ik, een openbaar ambt bekleedt, stelt voornamelijk belang in wat de menschen met wien hij in^aanraking komt, werkelijk denken en voelen. Ile vischte b.v. wat er in Mexico gaande was op een eigenaardige manier, ni. door een voldoend aantal leugenaars er over te hooren praten. Ik vermoed dat de psy-chologische verklaring hiervan u belang inboezemt. Gij weet dat de waarheid steeds harmotiieus is, het eene stuk past bij het andere aan. Nu is niemand zulk een volslagen leugenaar, met genoeg fantasie, om te kunnen beletten dat in wat hij zegt, veel stukken waarheid voorkomen. En nadat aile leugenaars u een zeker onderwerp, hebben uiteenge-zet, wordt gij er u bewust van, dat lange en groote brokken van wat zij u ver-teld hebben, bij elkaan aanpassen, gij beseft dan dat de variaties de leugens zijn, terwijl de samenhangende brokken de waarheid vormen. Zij vertellen allen niet hetzelfde stuk waarheid, zoodat, indien gij genoeg lieden hoort, gij in staat zijt de geheele waarheid aan elkaar te lijmen. En toch is het zeer vervelend, wanneer menschen staan te liegen, vooral als men weet, dat zij liegen. Ge zoudt ze er wel aan willen herinneren, dat uw tijd kost-baar is en dat ge het op prijs- zoudt stel-l'en indien zij u eindelijk vertellen wat . 1- - 1 1 . - - j ^ 1 A Ar* keel uit, wanneer een zeer bekwaai man, met een groote hoeveelheid vei beeldingskracht,mijn tijd in beslag kon: ncmen en staat te liegen. Het ondet houd wordt dan zeer vervelend en he duurt zoo lang voordat wij tôt het wei kelijke van de zaak geraken. Ik bego: dit lange lesje reeds uit mijn hoofd t kennen, zoodat, toen de laatste keei een deputatie mij omtrent Mexico kwar inlichten, ik dacht hun tijd te bespare: door heuii precies te vertellen wat zi van plan waren mij mede te deeleh, e zij vertrokken dan ook in een zeer vei warde stemming; zij vroegen zich a hoe ik dit ailes aan de weet kwam, spe ciaal ook omdat zij in den grond va: hun gemoed wisten dat het niet waa was. En niettemin slaat onder dat ailes d machtige hartklop van het groote staats leven en ik vraag mij af, hoe de liede: een grooee natie durven te bedrieger Er was ninuner een gezegde met dieper beteekenis dan Lincoln's : « Men ka ailes soms, en sommigen tijd, voor de mal houden, doch ge kunt niet altij misleiden. » De beste manier, waarop ge ee vriend, dien ge als een dwaas b< .schouwt, tôt zwijgen kunt brengen, be staat in hem aan te raden een zaal af t huren. Niets koelt aanmatiging zoo vlu af als op-de-kaakstelling, en niets dooi staat de vuurprcef van onderzoek zo kort als pretentie. Ik probeer ten minst mijzelf hiervan te overtuigen, ofschoo: er enkelen rare snaken zijn die nu £ een geruimen tijd los rondlcopen. (He gelach, dat hierop volgde, toont blijk baar aan, dat het gehoor begreep da deze liefelijkheid aan het adres van Roc sevelt, die Wilson thans voor een lafaar enz., uitscheldt, was gericht.) Ik veronderstel dat er immer een kc mend geslacht is dat zij kunnen fop pen, doch de andere koppen behoorde zich niet voor den gek te laten houden Ik kwam hier evenwel om u te vei tellen, dat ik hoopte dat gij niet geloc ven zou, dat ik werkelijk ben wat d kinema's van mij maken. In den gron der zaak ben ik een vrij fatsoenlijk mar en ik heb heel wat emoties, welke nk aan de oppervlakte komen, en de zake welke ik gewoonlijk voor mijzelf hou kunnen een bibliotheek vullen. Pie groote bezwaar in het openbaar leven i wel, dat het u niet is toegestaan rond uit te zeggen, wat ge op het hart hebi Eenige mijner opinies over enkel lieden zijn al bijzonder schilderachti en indien gij er een kinema van kond maken, zouden zij op den Vesuvius i: uitbarsting gelijken. En toch, al dez vulkanijjche krachten, al die dingen wel ke er m mij omgaan, moeten onder ee: allerernstigst en eerwaardig uiterlij verborgen blijven, en ik moet u doen ge looven dat altijd respectabele en plecht: ge gedachten mijn brein doorkruiser terwijl per saldo[ een heele boel in mi omgaat, dat voor elk gehoor, waar ook al bijzonder vcrmakelijk zou wezen. Doch mijn oogmerk bestaat niet i: praten. 1k wensche wel dat er min der l praten viel. Praten is gemakkelijk. He moeilijkste is het goede te doen, en on derscheid tusschen goed en kwaad te be païen. Ik kan de abstracte eigenschap pen van goed en kwaad uiteenzetten e gij trouwens ook. Doch indien het o een teepassing ervan, op een bepaald haiidelwijze in het openbaar of in ee particulière çelegenheid aankomt -dan wringt de sehoen. O, indien wi b.v. kondeij besluiten om in zaken va: openbaar belang onze particulière be langcn op den achtergrond te plaatser wat zou dan niet Amerika een onweei staanbare kracht wezen. ONZE STRIJD Ik ken flaimiiganteiii dio thaï Fransrfi spreken... Wat wij zijïi en blijven willen Waarde Legio, dat is best mogelijk. Ik en gij ook, wij dus, kennen wel fis minganten, die aan de Duitsche overhei hebben gevraagd om aan Vlaanderen' jeugd te onthouden een geestesvoedse dat die jeugd', naar hun eigene verklarii gen, meer dan broodnoodig had ; — e niet de jeugd alleen, zooi zegden ze, maî heel het volk. Mogelijk waren onder c onderteekenaars een paar menschen mi sterke persoonlijkheid (wat ik zeer rech zinniglijk betwij'fel!), en de anderen, j: Hip hebben simoelliik toeceeeven... Z; u lig, die arm van geest zijn!... De Vlaam-■- sche Beweging was toch zoo mooi eer .t politiek verhoog en omdat zij, de ont-. werpers, heel wel wisten hoe de anderer :t geen inzicht hadden in den heiliger ■- Vlaamschèn strijd, hebben ze gedaar il juist wat behoefde cpdat niet zou wegge-e ncmen worden het schoon verhoog, van--, waar konden gezeg-d zulke flinke volzin-a nen tôt de goedzakkige (ellendig-bedro-ii gene) menigte. j Waarde Legio, ik heb reden om ti te twijfelen aan ele sterke persoonlijkheid - van dat paar hierboven bedoelde lieden... f In dezen tijd, die zoo immenselijk grcol is, kan gemeten worden de waarde van a de persoonlijkheid... en zie, menfigeen, r waarop men dacht te mogen bouwen als op het tijdentrotsend graniet, is te licht e bevonden of van te kwaad allooi. Het is ,- geen blijk gevçn van sterke persoonlijk-ti lieid als men door dik en dun meedoet .. me1 die hebben de macht of met die zijn e het sterkste in aantal. Persoonlijkheden il deden immer anders. Dat bracht hen wel ti tôt de hoogte van kruis, brandstapel ol I schavot, maar van die hoogte ook werden ze de bakens van de menschheid op weg ti naar de grootere Rechtvaardigheid. Eene > daad.gedaan ten voordeele van het Land, het Volk of de Natie, -■— al ziet ook geen e \ar, die drie (en dat is zeer natuurlijk !) g het komende voordeel in, — al veroor- - deelen zij zoo aile drie, — is gemeen- 0 lijk het schitterend kenmerk, dat eene e hooge persoonlijkheid in aktie is. Natiën, a volkeren en landen zouden moeten aan-.1 dachtiglijk uitzien naar die daden,opda1 ■t ze weten zouden wanneer voor hen heeft - geluid het uur van de blijde Boodschap. t Denk na, waarde Legio ! Hoe kunt ge - vaststellen de waarde van eene daad, ver-3 ric'nt in het voile bewustzijn van hare clraagkracht en -verte, ten profijte van de - Waarheid, de Rechtvaardigheid of de - Schoonheid, — de hoogste geestelijke ;i weldaden, die kunnen aan een volk bewe-. zen ! — spijts het algemeene gevoelen en - zonder de bijgedachte aan loon, winst oi - voordeel? Ge begrijpt hoe zij, die dooi e eigen kracht, zôô vermogen te handelen, 1 léven ; zij bestaan niet zooals de meeste , menschen ; zij léven ; zij voelen in-zich t den bruisenden glced van het Leven.Wat II 7,p doen, komt uit de levenskracht in ze ; 3 zij s tellen vast de beteekenis van de din-t gen; en, daarom zijn ze van beteekenis... s ock aan het kruis, ook tegen den muur. - Wat in de menschen is, geeft hun hunne • beteekenis. Z66 is de cqnditie van aile e menschen, maar ze schijnen niet te willen S of te kunnen begrijpen... Ze schijnen t bang van de klaarte, zij gaan in de duis-1 ternissen en roepen : « Licht ! Licht ! » en e als ontstoken worden de lampen, dan ■ vluchten ze terug, bang voor de klaarte 1 (die de Waarheid is !). £ Het uitwendig gedoe, waarde Legio, heeft heelemaal geene beteekenis ; mee- - doen met de menigte is een teeken van ; wanhopigmakende zwakte of verfoeilijke 3 lafheid en navolging is de troostelooze > dood van aile p>ersoonliijkheid ; — geen mensch, die weet waarlijk te leven, kàn ;1 riavolger wezen. ® —Maar flaminganten spreken Franscb uit haat tegen het Germanendom ! -— Ach, ja ! waarde Legio, die moet leeren denken!... Spreken ze Fransch! ,, De Heer moge hen zegenen ! Laat ze ge-p rust doen ! Ik ben gelukkig omdat onze e gelederen gezuiverd zijn van een hoopje :1 meeloopers zonder inzicht, zwakkelingen zonder hersens, luidjes zonder karaktei j of persoonlijkheid, verfoeilijke dilletan-a tjes, die men overal vindt waar wat te grissen valt... of wat vermaak te rapen, gister op Vlaamsche vergaderingen, van-cîaag op Engelsche pic-nic's, morgen op Fransche soir'ée's en overmogen op Duitsche buitenpartijtjes... » — Duitsche buiten?... — Zekerlijk, als de mode van den dag het meebrengt ; want die luidjes, waarde Legio, zijn de vieselijke slaven van de ge-dachtekes en de modes van den dag. is Steun maar liever niet te veel op ze... Ze zijn drijfzand... drijfzand ! Maar, waarde Legio, ik, die heb een supreem misprij-zen voor de massa-idee, ben thans veel bliier: thans zie ik om m© heen slechts goede, trouwe, schoone vriendengezich-d ten ; ik zie bekende Vlaamsche wilskrach-s tige monden om me... Vlamingen var |; her, van nu en van morgen, en ik hoor ze !_ ze tôt me zeggen : n — Germanen schiep ons God en Ger-ir manen blijven wij ! Ons volk moet op-le bloeien in eigen Vlaamsch midden, omît dat aile andere opbloei onmogelijk is er t- elke poging daartoe godslasterend er i, misdadig. Daarom en voor heel de werelc 1- herhalen wij : Wij worden nooit Fran schen, nooit Duitschers, wij blijven Via mingen ; — en, omdat ons land ligt aa: de uiterste grens van het Latijnendca willen we zijn en blijven blonde Germa nen, kloeke voorposters van onzen groo ten stam, sterk door eigen beschaving Zoo helpe ons God ! Wie, waarde Legio, wi» bemint he best zijn land en zijn volk? , GEO. 0X6ELIJXSCH NIEUWS - ALGEMEEN NEBERLANDSCI VEKBOND. — Afdeeling Hooger On derwijs voor het volk. — Op Zondag, 1: Maart, zal de heer Frans Van Cuyck leeraar aan de stedelijke jongensnor maalschool, in de groote zaal van d-Ste-Lutgardisschooil, Sanderusstraat, 51 een voordracht met platen geven ove Quinten Matsijs, Aanvang der voor dracht elf uur (torenuur). Toegang Trij DE BELGISCHE BEVOORRADIN< EN ENGELAND.— Uit « Echo Belge» Als vertegenwoordiger van de Roeke feller Institutie, heeft de heer Walcot drie weken in België vertoeft om doku menten over het Werk van de Neutrai Ondersteuningskommissie en den Volks toestand in België te verzamelen. He verslag welk hij uitbrengt luidt, dat he Werk van de Ondersteuningskommissie allernoodzakelijkst is en niet gedoogt da de invoer van levensmiddelen voor d' eene of andere reden stop gezet wordt. In zijn verslag bestrijdt de heer Wal cotte twee onjuiste, in het buitenlanc verspreide meeningen : ten eerste, eeni gen denken, dat de Belgen meer hulp ont vangen dan noodig is ; en ten tweede, be staat er de vrees, dat de groote toevoe van levensmiddelen in België indirect tel bote der Duitschers zou komen. Het tweede geval werd onpartijdu door de Neutrale Kommissie onderzoeh en het verslag toont aan dat geen levens middelen door de Duitschers gebruik werden. Er bestaat geen twijfel, zegt verde de « Echo Belge », of het verslag vai Walcott zal grooten opgang in het bui tenland' maken, vooral in het land vai Président Wilson. Wellicht zal het ool onze Engelsche vrienden bewegen, on mi.nder streng op te treden tegen de door lating van levensmiddelen en grondstof fen voor België. Men moet niet, uit vree; dat er een enkele Duitscher voordeel ui den toestand zou kunnen trekken, de Bel gen alleen met de vreeselijke moeilijkhe den laten kampen,terwijl de hongersnoof hun aangrijnst ! Het zou alleronbillijks wezen, dat wij ten tweede maie'door eei nieuwe ramp zouden getroffen moetei worden, wegens het voorwendsel, dat d< Duitschers de levensmiddelen voor Belgii bestemd zouden wegkapen. De heer Brand Whitlock heeft, eenigi maanden geleden, heftig tegen een toe stand, door dergelijke dingen veroor zaakt, geprotesteerd. De heer Walcot bevestigt zulks heden en dat moet cli Engelsche Regeering geheel en al gerust stellen. BEHANDEL DE DIEREN ME1 ZACHTHEID...— In het weekblad « Di Dierenvriend » wordt terecht met veront waardiging gewag gemaakt van het be , sluit van den gemeenteraad van Vlijmen een Hollandsch stadje, om vijftig guldei uit te trekken ter bestrijding va-n mus schen. De musschen van Vlijmen zullei dus rneedoogenlcos vervolgd worden Vijfduizend moeten eraan gelooven want ieder, die een musschenkop brengt (jonge musschen met nog ongeveden lcopje tellen niet mee) krijgt één cent Ook werd de raad gegeven de nestjes t< verstoren, waartoe de hoop op de school jeugd gevestigd werd, die zal gaai wedijveren om zooveel mogelijk mus schen te dooden. Is het niet intens droevig, dat kinde ren, zelven jonge levens, er op uit trek ken om andere jonge levens te verdelgei en met de bewijzen van hun « helden daad », zoo'n onnoozel musschenkopje naar het stadhuis te gaan om daar to loon « een » cent te ontvangen. En o] welke wijze wordt zoo>'n kopje verkre gen. Kinderwreedheid zal1 in, Vlijmei hoogtij vieren en er zal heel wat leed ko men over ele musschenfamilies. Het i ' treurig ! 45 ZONEN VAN ENGELSCHI , PAIRS OP HET SLAGVELD GEVAL [ LEN. — De markies van Bath heeft zij i . oudsterf zcx>n, den Vicomte Weymoutl ; fels voor selereu la» j D Da vrienden van de keukennj^ideu 't la gocel aan tegemvocrdig met de 1 honden en de keukenmeiden, dat bemer-ken we wel. Ze -hebben het veeltijds maar karig thuis, onze brave; vierpoo-ters. Brood en aardappelen worden zui- - nig toc-gemeten, of zijn in 't geheel niet te krijgen en de honden staan niet op de familie.kaart ! Dat is een onrecht, want te betalen toch ook lasten, niet waar? De mijn ^ moet tien frank opbrengeu. Ze gaan1 dan uit om wat te rerhap«*k-1 ken. > Kijk cens na hoe 'n vriendelijk geaicht " en wat loddelijke oogen ze kunnen trek-3 ken ! En beleefd ! Er zit een aangeboren > wellevendheid in die kerels ! Plun ooren r leggen ze uctjes- in den hais, om aile * aanstellerigheid te doen verdwijnen. Stil, antichambrerend, staan ze aan j het venster van de kelderkeuken, den . snuit, den blik, en de aandacht naar bin-. nen gericht. t Rinkelt er een pot... ?,c spitseu de . ooren, niet uit qnbescheidenheid, maar ; om te betuigen dat ze daar niet in een . lompe onverschilligheid vertoeven en t dat ze belangstellend toekijken. t De meid blijft niet ongevœlig yoor ; zooveel vriendelijkheid en beleefdheid. t Kliekjes en klui'x j es,- waarover zij dan, 5 toch altijd beschikt —1 vooral nu 't 5de, 't 6de, 't 7de en' 't 8ste, noch onze flinke - artillc-risten hier aanwezig zijn — wor-' den door het keldervenster gestoken en ■ met een « winterfrak » in zijn maag, ■ trekt de brave loefer een straatje verder, " naar een ander klandizie... Een huis waar bedelaars te wachten 1 staan voor een deur die reeds openging en op een kier staat, omdat er een warme ' tas koffie. en een snede brood wordt ge-haald, en waar een hond met zijn neus ' tegen het kelderraam zijn portia ver- beidt, is een gezegend huis. r Ik stel me altijd voor dat daar brave , menschen won eu. Het moet zijn dat armoede en ellende 1 de ziel verstompen en hardvochtig ma-: ken, want dikwijls zult ge zien dat men-1 schen die veel ontberingen leden, onmee- - doogend"zijn voor de dieren. Er valt natuurlijk een uitzondering te > maken voor de zachtmoedige inborsten, t die met een aangeboren verfijning zijn - bedeeld. Maar onder de ontwikkelde - menschen zult ge de grootste dieren- * vrienden ontmoeten. L De vrouwen in 't algemeen zijn braaf 1 voor de dieren en de keukenmeiden ' hebben gelukkig een zwak voor honden, : wat we iederen dag met groot genoegen s kunnen vaststellen. s LUC. t ; verloren, die Zondagmorgen op het front - in Frankrijk gedood werd. De burggraaf Weymouth behoerde tôt het 2e regiment , dragonders (Royal Sco'ts Gr»ys). Hij was ' juist 20 jaar geworden. Naar aanleiding hiervan, geeft de « Times » een lijst van 45 namen van erf-genamen van pairschappe.n, die gedood J werden of aan wonden overleden, welke zij gedurende den huidigen oorlog beko-) men hadden. Zes dezer 45 nalatenschap-pen zijn thans zonder natuurlijken opvol-ger en deze zijn: Markies van Lincoln-' shLse, lerd Knaresborough, lord Play-j fair, lord Ribblesdale, lord Rosmead en lord Stanfordham. Deze laatste is de par-5 ticuliere secretaris van den Koning van Engeland. Onder de andere pairs van het ^ Vereenigde-Koninkrijk, wier zonen ge-storven zijn, vindt men de namen van lord Abordare, graaf Balfour van Burloigh, graaf van Castlestewart, lord Clifden, lord van Blaquière, lord van Ramsey, lord l Desborough, lord Goechen, lord Hardin-ge, lord Kinnaird, burggraaf Monck, lord Manners, markies van Northhampton, ^ lord O'Neill,markies van Tweeddale, lord 3 Penrhvn, graaf van Ranfurly, lord Redes-dale, burggraaf Templetown, lord Wal«-l ran, graaf van Westmeath, lord Willing-don, graaf van Yarborough., enz. Lord Desborough heeft twee zoons verloren. Bij deze namen moet die van graaf van Sratheden gevoegd worden die, sedert î een jaar, geen nieuws van zijn zoon ont- - vangen heeft, welke van het front ver-î dween, zonder dat men tôt heden een 1 spoor van hem heeft kunnen ontdakken.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.