Het Vlaamsche nieuws

1425 1
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 31 Januar. Het Vlaamsche nieuws. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/0000001f0t/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Zondag 31 Jatiuari 19-25. Eerste Jaa*g. Ni ï8 Prm : s Ceotiemen door geheel Belgrië - Mierr ■ Vlaamsche Nieuws Het best ingelicht en meest versoreid Nieuwsblad van België. - Verschijnt 7 maal per week VOORNAAMSTE MEDEWERKERS : ■La Beekelmans. — Jais Bruylscts, — Mr Arfch. Caroetts H Vict. De Msyere. — Ant. Mocrîgai. — Ary Dater». — s.a. 1ESTUUS s S®&I<i®pstell8ï î AS Sors BAEYËNS ishsefde? s 4sï. VAN OPSTRAET BUREELEN8 t&edsstraaS, 44, ANTWEMPBH Tôieîoea 1SS9 AANKONDIOINOEN : Tweede Wadz. ps? regel . 2.50 j Vicrde bladz. per regel . 0.35 Derds id. id. .1.00 | of voigeus orereenkomst. JOoodsbsricht .... 5.00 BRIEVEN VAN ZEBEDEUS XX, !l>e deitr van tnijn winkeltje ging open 1 er kwam 'n aangekleede strijkplank njnen, met 'nen schapekop en 'n muts Éb Dat was uffra Trees, de rneid van cnheer pastoor. ■_ Pag baas, zei ze. Hoe is 't met Ëjjn schoenen, als 't « blieft? ï.~ Goeien dag, uffra Trees... Wel ze jn gereed en 'k wou ze dezen morgen Dg îhuis brengen. L Ik vraag er maar in «passant» naar, aas. Gij hebt de « komplimenten » van lenheer pastoor en hij verwacht u de-»n achternoen, om half drij, in de pas-jrij. Breng dan mijn schoenen maar ieê, Dag baas. [— Dag uffra Trees... 'k Stcnd er versuft van. Bij den pas-»r komen?... Neen, hij was geen klant an mij... Potverkoffie, dat was het ! Hij iist dat 't lampeken van Ons-Lieve-'rouwken niet gebrand had... Ze waren llemaal op den loop gegaan, aan ons antje, maar daar was toch nog 'n goei iel overgebleven cm dat aan den passer te verteilen... 't Was om dood te allen!... Enfin, 't was zoo en niet an-ers!,,. En 't is geen gemakkelijke.Men-eer pastoor, als 't-er op 't punt van religie » aankomt... Xlokslag half drij was 'k aan de deur •an de pastorij, met de schoenen van ffra Trees, die 't pak cannam en mij laar de achterkamer bracht, waar Men-îeer pastoor in 'nen grooten « fauteuil » «t, tegen 't venster dat op den hof uit-»eeft. Hij trok aan 'n steenen pijp met '.ien langen steel en hij « pafte » dat ' : perdes was of de schouwen van de Red Star aan 't srnoren waren. En ge kondt aan zijn dik rood gezicht zien dat hij ev plezier van had. — Ha, baas Zebedeus, zei hij... Zit «eer, vriend... Schenk eens 'n rcomer-ken wijn in, Trees. Ze trok haar schaapoogen wijd open m ze deed met heuren schaapskop ge-lijk Lowieken, — Neen, de flesch is leêg en 'k ga au niet meer in den kelder.., Baas Zebedeus zal al zoo lief 'n kommeken koffie fïrinken, he baas? Ib drink gaame 'n roomerken wijn, bijzouderlijk als 't er goeie is, en 'k moet ail koffie na den noen niets hebben, maar 'k wist dat Menheer pastoor niet feel te zeggen heeft in zijn pastorij, als Trees thuis is, en 'k antwoordde dan maar dat 'k icderdaad veel meer van koffie hield. — Mij goed, baas, , Pak dan maar 'n ligaar. En hij weea met den steel van zijn pijp aaar 't kasken, dat Trees « just » opnam, om mij een « stinkstok » te geven of om met 't kistje weg te slibbe-rtn, een van de twee... Ze moest er n* m aile geval een afstaan... 'k Beet er den punt af, maar daar ik geen steks-[kens op tafel zag, hield ik ze in mijn (band, zonder te rooken.., I Oroeve tijden, baas, droeve tijden !... Wat staat er ons nog allemaal te sachten î En hoeveel slachtoffers zal |die wreede oorlog nog vragen-... Ge kent den zoon van onzen koster, he, lange 'Foins, zooals ze hem noemden?... El • as geen braver jongen in heel de paro-Icfcie... Aan de kanten van Luik gevallen, hnet zooveel andere brave kerels... — Ja, zei ik, er zal nog veel onschul-dig bloed vergoten worden, Menheei j pastoor. , Hij lei zijn pijp op de vensterbank er I '«ek tnij een oogenblik strak aan. — Spreekt gij 00k al zoo ! riep hij uit, I zijt allemaal dezelfden ! Dat is de Seer van onrechtvaardigheid beschuldi [ S'en ! Er wordt geen onschuldig bloec vergoten, niet nutteloos vergoten ! De meeste menschen hebben aan den oorlog ï«en schuld, maar ze hebben zonden be-dteven, die hier op aarde eene tijdelijkt >traf moeten vinden. Bij veel Belgen i: zulks het geval, want de meeste hebber ûitt altijd geleefd zooals bewoners vai een katholiek land moeten leven. Ze mo ïen zich op de borst kloppen en zegger dat ze den oorlog dobbel en dik hebber "erdiend !... En valt er hier en daar eet ®«t 'n zuiver geweten, dan is het oin -at zoedig l^v«a hem wac'atte en d< Heer hem voor die latere zonden wilde behoeden... De wegen der Voorzienig-heid zijn ondoorgrondelijk... De men-schen zullen wellicht door den ooflog leeren een weerdiger en onberispelijker leven te leiden... Dan zal hij voor hun geen nutteloozen geesel geweest zijn !... In den laatsten tijd hebben we te veel landgenooten gezien, die wegen bewan-delden welke niet tôt God voerden en voor die zondaars is de oorlog op zijn tijd gekomen... Laat ens hopen dat hij niet iang zal woeden, maar dat hij de godvruchtigheid zal opwekkeu, om het zondige mensehdom tôt betere gevœlens te brengen... Waartoe de oorlog Europa zal ieiden, dat is thans niet te gissen. Slechts later zullen vrij wellicht weten wat de Heer met de,*en vreeselijken strijd heeft beoogd. En, dringen we niet door tôt de oogmerken van de Voorzie-nigheid, dan vrordt ons daardoo? eens te meer geleerd dat het ons niet gegeven is op deze aarde mysterier te ontsluie-ren die ons hiernamaals zullen veropen-baard worden. Het is reeds geschreven geworden : de oorlog is een mysterie van boosheid... In 't midden van zijn sermoen was Menheer pastoor recht en tôt bij de tafel gekomen en had er 'n paar keeren met zijn vuist op getrommeld. Nu ging hij weer zitten, nam zija pijp en blies eenige rookwolken naar den hooge, terwijl ik heeiemaal « paf » zat en mij afvroeç waarom hij voor mij alleen over den oorlog en de boosheid der menscheri preekte? Was dat nu allemaal omdat ik !t lampken van Ons-Lieve^Vrouwker had vergeten aan te steken? "ik zei niets en Menheer pastoor 00k niet, Had ik nu maar een steksken vooi mijn sigaar gehad. Uffra Trees bracht de koffie binnei: en de pastoor kwam aan tafel zitten, « flak » over me... Hij nam suiker en rnelk en ik 00k maar ik kon in de eerste twee minuter met die duivelsche suikertang geei broksken suiker ophalen en ik klast< melk op 't tafellaken. Als ik zoo ergen: bij rijke menschen iets mœt nuttiger — 't is gélukkiglijk niet dikwijls in mijr leven gebeurd — dan krijg ik het altijc op m'n zenuwen en dan doe 'k natuur lijk (s stommiteiten »... Menheer pastooi roerde met zijn lepeltje in zijn tas en il met mijn sigaar, die 'k nog altijd ir mijn handen hield... Hij zager niets vbt en ik lei ze gauw naast mijn komme ken... Hij dronk en ik cok en hij ze nog maar altijd niets... Dat maakte m< nog zenuwachtiger. Ik was al eens o] het punt geweest te zeggen : « 't I; echoon weêr vandaag, he ? » maar da kon nu toch niet meer te pas komen, n: dat sermoen.,. Eindelijk sprak hij : — Baas Zebedeus,beste vriend, ik he! vernomen, maar zoo halvelings, wat e op uw hoeksken gebeurd is, en 'k zoi daar wel eens 't fijne willen van weten.. Daar hadt ge 't kot ! — Menheer pastoor, zei ik, 't i3 d< eerste keer op meer dan twee-en-veerti; jaar tijds... Ik had het vergeten, maa 'k zweer u hier op den kop van mij: Fien zaliger dat 't nooit meer zal geben ren ! Ik zal het rechuit biechten, di nieur.*e parti j heeft.., Hij keek mij aan met groote oogeu zoo precies of ik iets wonderbaars vei telde. — Ge mœt niet zoo « betetterd » zijn vriend, onderbrak hij, want ik zal he u al « direkt » zeggen : ik heb hoege naamd niets tegen die nieuwe parti: hoegenaamd niets, maar ik zou wille: , weten hoe dat ineen zit. Z66 vielen we van 't lampeken va Ons-Lieve-Vrouwken op de nieuwe pai tij. Ik maakte van u d'occasie » gebrui en in 'nen /loed van woorden — war eens dat mijn « bebbel » aan gang ii , kan ik nogal katoen geven — gaf ik hei i den uitleg over de nieuwe partij, het b( , stuur, het règlement en heel den « saii , ten boetik»... — Zoo, zoo, zoo, ze hebben u niet i i 't bestuur gekozen. Zoo, zoo, zoo... 1 Hij zweeg weer 'nen tijd, wreef eet 1 met zijn linker hand over zijn voo: ■ hoofd, krabde eens in zijn haar, dron 1 esns, hoestte eejjs en sprak dan : — Beste vriend Zebedeus, het is ze-ker dat die partij bij val zal vinden en op korten tijd veel leden zal tellen... Ge moogt mij 00k opschrijven, want ik ben 00k gebleven... Ik kan de vergaderin-gen niet bijwonen, maar ge kunt gij me elken keer komen zeggen wat er verteld, voorgesteld en besloten is geworden... Om daar nu eens ernstig over te spre-ken, moet ik u op 't hart drukken dat er vooral dient gezorgd voor een broe-derlijk, eendrachtig samenwerken van al de leden, tôt welke opinie 00k zij be-hooren, want politiek mag er hoegenaamd niet gemaakt worden in deze droeve tijden, wilt ge uw doel bereiken. We moeten thans hand in hand arbeiden en malkaar steunen, zonder onderscheid van denkwijze... Het is spijtig dat het toeval het bestuur zéô heeft samenge-steld... Drie stadsbedienden, die natuur-lijk liberaal of socialist zijn, en Tist, die zoo maar 'n « zochte-gezoute » is... Dat zou moeten veranderd worden, vriend Zebedeus... Er moeten toch buiten voor-zitter, secretaris en schatbevvaarder, sim-pel bestuursleden zijn 00k... Cij zijt de aangewezen m an, met een drietal onzer goeie vrienden... Ik heb er hier een stuk of twintig op een lijstje staan, die 00k gebleven zijn en gaarne lid zouden worden... En bestuurslid 00k... Zooals ik het daareven zei, beste vriend, geen politiek, want die moet op deze rampzalige dagen geweerd worden, maar daarom juist moeten wij, katholieken, de meer-derheid in 't bestuur bekomen, om de ander te beletten volgens hun loffelijke gewoonte politiek te maken. Die daar-roeê begint, moet verwijderd worden en dan is 't toch noodig dat wij de macht bezitten om hem te verwijderen en de zaken voort te zetten, zonder politiek... Ge moet daar eens goed over naden-' ken... Hier zie, tussehen de twintig staan er een stuk of vier met een rooe kruisken naast hunnen naam, die ge kunt voorstellen als bestuursleden... Ik kan er niet genoeg op drukken, vrienc 1 Zebedeus : geen politiek in deze benarde tijden... Wanneer is 't vergadering ?.. Zondag achternoen... Dan hoop ik da: ge Maandag om half drij hier weer 'r kommeken koffie zult komen drinken Als ik buiten was, had ik wel 'ner « flikker » kunnen afgeven, zoo « con ' tent )> was ik. Geen gebenedijd woorc over 't lampeken, één-en-twintig nieuw leden voor de partij, de kans, neen, d< : verzekering in 't bestuur te komen, ex 1 mijn vrijen « entrée » in de pastorij ! 1 Mijn dag was goed ! [ | Zebedeus. ! Eindelijk... met iwae ! t î In de vitrien van Tessaro, op d> Schoenmarkt, hing voor vele jaren eei } gravuur naar een tafereel, dat een bui tengewonen bijval had behaald op di r Parijsche tentoonstelling. 't Stelde voo 1 een mooien mijnheer met fijn gekamdei . baard, het haar in de krol, gekleed il habiet en witten das. In zijn annen sloo hij een allerliefst wijfje, in wit bruids 3 kleed met cranjebloesems en tullen vool i en dat haar snoezig neusje platdrukt r tegen de mannelijke borst van haren ge 1 baarden echtgenoot. Hoe ''t komt, weten we niet uit t leggen ; doch de vitrien van Tessaro 0 met hooger beschreven gravuur, kwar oivs plotseling voor den geest toen we i ,, de Nieuwe G an et een artikeltje la . zen ,dat ge'citeld is : « Geen Broedei haat ». Met onverholen vreugde wordt ee • artikel van het « Handelsblad » overgt t nomen, waarin het katholiek blad 00 , achteruitkrabbeld, en de leer verkondig van braaf zijn en berusting. Eindelijk ! jubelt de Nieuwe Gaseï eindelijk zijn we... met twee! En zi drukt haar snoezig neusje tegen het ves a van onzen weinig gebaarden vriend Va ■_ Menten, op gevaar af dit neusje zij u merkwaardig fatsoen te doen verliezen Eindelijk met twee, om te verteilen da 1 we malkaar met vrede moeten laten ; da we niets mogen zeggen dat onaangt n naam zou klinken in zekere leider .. ooren, en dat het moet uit zijn me Vlaamsch partikularism en Waalsch scheurpolitiek, Eindelijk een tweede slaapmuts ! D n Heer zij geloofd en gebenedijd. Eindelijk nog iemand, die vindt ài |S we niets anders meer te doen hebbe oœ den vloed van lafheid en lakshei te stuiten, dan ons te laten drijven, g> ^ lijk schipbreukelingen opeen wrak... De houding van het « Handelsblad dat pas acht dagen geleden het kranig en waarschuwend artikel van Dr. Borms opnam — dus goedkeurde — verwon-derd ons niet bij zonder. In het katholiek kamp gebeurt het meer dat bladen moeten zwijgen op bevel, hoezeer zij 00k dit bevel afkeuren. Het Handelsblad zegt dat we elkaar met vrede moeten laten. Wij zijn het volkomen eens; doch alleen op voorwaarde dat men ons van den anderen kant 00k met vrede late, en dat de Godsvrede tussehen de partijen waar-mede zou behendig geschermd wordt, niet misbruikt zou worden door behen-dige heertjes, om diegenen te « paloete-ren » welke van goeden trouw zijn. Tegen de praktijken van zulke heertjes waarschuwde den flinken strijder .riorins de Vlamingen, Tegen even verdachte handelwijze waarschuvven wij de democraten en de vrijzinnigen. Tegen hunne handelwijze zullen wij steeds vinniger optreden, en zoo luid en zoo lang, tôt het gansche leger dergenen welke men in slavernij vvil brengen tegen hun wil, ender voor-wendsel hun met liefdebanden te overla-den, met ons mee zal roepen... De uitlatingen van den enkeling mogen ons onverschillig laten. Die van een tweeling die yoor de rust is nog veel meer, Alek. Over Solidariteit ei Démocratie Het verschenen artikel « Een kwartje minder » is een flink en rechtvaardig oordeel over de ingevoerde alhouding op Je loonen d".r stadsbedienden. Deze be-slissing heeft voorzeker misuoegdheid verwekt en er ligt niets onedels in, deze ontevredeu gevo^lens te lucliten. ±iet protest richt zich met tegen het doel en Uet voorwerp der bestemde gelden, wè* tegen het prmciep waarbij tal van nede-rige stadsbedienden getroffen woraen. Toch zullen sommige oppervlakkige lie-den deze houding als dubbelzinmg be- ■ schouwen en spreken »van baatzuchtig-heid. Men vindt zoo gauw een stok om een bond te slaan en de waarheid lijkt soms wel eens schunnig in haar arm : kleedje zonder woordenpraal en drogre-denen.De getroffen stadsbedienden gunnen 1 van harle welkdanigen onderstand aan hun bchœftige makkers en de meeste onder hen stonden reeds een deel hunuer 1 inkomsten vrij willig daarvoor af, initia- • tief dat te prijzen valt, waar reeds de I heer Schepen Cools een aureool van r deugdzame moraliteit verkondigt voor , gedwongen opofferingen. Zeker is het hoogst wenschelijk dat aile nood uit de 1 stad verbannen worde, maar ik vraag mij in gemoede af, of het gevonden mid-del het juiste is, of men een deel honge-rigen redt door aan een ander deel der bevolking het hoogstnoodige te onttrek-ken en of het waardig is van eene groote stad den terugkeer zijner bedienden te verwekken onder bedreiging van ontzet-ting en allerlei tuchtstraffen en daarna zelve in gebreke te blijven in opzicht van ; stoffelijke verplichtingen.Want destads-1 vverklieden werken en tegenover hun • werkelooze makkers slijten zij hun li-: chaam of geest ; derhalve is hun wedde r geen belooning, maar eene rechtmatige 1 vergoeding van ingespannen en ver- 1 bruikte kracht. Een stadsbestuur moel t dus een edelhartige positie innemen et: - wanneer nu eenige handeîshuizen, niel , aile, zich tôt vermindering van wedde 2 genoodzaakt zagen, dan belette het près - tige, het krediet, het vertrouwen en hei vvezen van onze stad tôt den rang eenei t vlottende handelsinstelling af te dalen > De heer Schepen zal wellicht, bij he :l lezen dezer bedenkingen, meelijdend he I hoofd schudden en op kouden, zaakrij " ken toon aanvoeren : « Het huishouder ■ eener groote stad in deze benarde tijdei is geen stuk proza. Hier zijn cijfers a Niets ,-s zoo mooi als cijfers. Ze zijr - koud en onwederlegbaar. Schep me an k dere inkomsten en ik betaal dé bedien i den voluit ! » Hierop antwoord ik eukel : « Indien e: geene andere bronnen van inkorast^i j voorhauden zijn, welnu vooruit d'ar >t maar ; laat ons dan een koe een ko; II noemen. Dan is de afhouding gemoti il veerd door harde notKlwendighcid er . valt er aan de zijde der bedienden nie t te loven wat enkel onmacht is van wegt t het stadsbestuur en van hen verkregei - wordt door afhankelijkheid. s Antwerpen is evenwel, zoover wi 1 weten, de eerste Belgische stad, die d< e loonen der bedienden verminderd heeft Uit eigen beweging zouden de stads e bedienden en werklieden het gevraagdi vierde niet hebben afgestaan. Niet om tt dat ze niet meêvoelen den honger, dii n cloor de straten waart, maar omdat z< d zelf geen overvîoed kennen. Er zullei nu bedienden zijn,.die nauwelijks ge noeg overhouden om hun voedsel te koo » peu, en we kennen «ea onderw'jzerea wier man aan het front is en die, na af-trok der huishuur, 60 l'rank overhoudt, waarmede zij en hare twee kinderen moeten bestaan. Men wil het echter doen vcorkomen dat stadsbedienden begenadigden zijn, dat zij in vredestijd over uitnemende voordeelen beschikken en aldus 00k ai eens de eersten mogen zijn om getroffen te worden. De zoo geroemde voordeelen zijn echter maar schijnbaar en aan even groote nadeelen verbonden, zooals de doodendt routine van het werk geniveleerd door den lagen koers der loonen. Zelden ziet men een stadsbediende eenig fortuit, verwerven, wat wel gebeurt in vrije be-roepen. Minder zorg, maar minder uit weg of uitzicht, ziedaar de synthesis van een stadsbediening. Hebben de stadsbedienden met dien toestand genoegen, toch komen zij er tegen op dat zij eerst aangewezen moeten worden om de noodliidenden te red-den,Intusschen moest iets gedaan worden en de omschrijving van andere middclen verleent de grootste argumenteerendt kracht aan dit betoog. Men hadde sommige uitsparingen kunnen doen, zooals mijn voorgaande steller aangetoond heeft. Men had de afhouding kunnen ne-men op de wedden, die meer dan 200 frank per maand bedroegen en wat er meer was dan '2U0 fr, grootendeels kunnen opeischen in den vorm eener lee-ning. Men had op eene progressieve wij-ze de groote jaarwedden kunnen belas-ten, zoodat met hun stijging 00k de afhouding grooter zoude geworden zijn. Dit ware eene demokratische oplossing geweest, die wegtns de groote afhouding op sommige vetbetaalde trakteinen-ten toch een vrij hooge som zou hebben opgebracht. Nu, de zaak is beslist en bezegeld door het stilzwijgen onzer vroede geineente-vaderen en onze behoeftige broeders zullen er wel eenigszins door geholpen worden. Maar het blijft niettemin een vlek op de demokratische loopbaan en de communistische ziel van den heer schepen Cools, die 0111 de allerkleinsten ;e redden, mets beters wist te doen dan de kleinsten een brok kominer voor een noodig deeltje rust te schenken. Dagelijksche Rondschouw DE UITBUEIDING VAN HET POSTVEKKEEK. — Wij vernemen.dat de volgende postkantoren wederom voor net puDliek opengesteld zijn : Givet bedient Anbrives, Fumay, Har-gnies, Vibeux-Holbain en Haubes. Mariënburg bedient Boussu in Fagne, Couvin, Franes-lez-Couviu, Mantagne-la-Urande, Mismes, Ulloy, Pnilippe ville, i reignes en V lerves. Virton bedient Bellefontaine, Etalle, Ethe, 1" lorenville, Oérouville, izel, Ja-moigne, Lamorteau, Meix-devant-Virton Muno, Îst-Léger, bie-Cécile, lintigny. Luik en zijne hulpkantoren beeiienen, benalve de reeds eiuers, genoemde plaat-sen : Anthmes, Beyne-lniousay, bierse'-Awans, Chaudlontaine, Comblain-la-lour, Fexhe-le-Haut-Clocher, Hermalle-sous-Huy, Horion, Hozémont, Liers, Mi-cheroux, Montegnée, Neuvtlle-en-Con-droz, Poulseur, Kocourt, St-Georges, Irooz, Vaux-sous-('hèvremont. Het wel te verstaan, dat al de corres-pondenties open moeten blijven, DE SUIKERFABRIEKEN EN RAF-FINAUEKiJtN IN iifcUiïE GEUU-HENUE i»EN OORLOli. — De suike -îndustrie heeft reeds, sedert eenigen tijd, net werk hervat ; maar terwijl de suiker-raffinaderijen, welke buurtspoorwegver-keer hebben, in voile bedrijvigheid voort-gaan, zooals die van Fexhe-le-Haut Clocher, Oreye, Quévy-le-Grand en andere, degene die van vervoermiddelen ontblooi zijn, hebben de fabricatie moeien opge-ven, die van Warneton, in VVest-Vlaan-deren o.a., heeft het slechts 5 dagen kunnen volhouden. Eenige fabrieken on de F ranco-Belgisehe grens bewerken de Fransche beetwortels. De beetwortels waren tôt eind Novem-ber van eene zeer goede kwaliteit. Mei: zegt, dat een zekere fabriek meer dar 16% ruwe suiker heeft opgebracht; eer andere 13.8% witte suiker. Daarenteger was de opbrengst in December veel ge-ringer. Men schat over het geheel de pro ductie van ruwe suiker in België op 150-160 duizsnd ton. Natuurlijk had men in het begin me: vele moeihjkheden te kampen, het waf vooral zeer moeihjk om steenkolen, kalk steenen, enz., te hebben. Alsook was he: niet gemakkelijk om te verkoopen, daa: er gebrek was aan vervoermiddelen, zoo dat de fabrieken zich genoodzaakt zaget het grootste gedeelte hunner waren op t< bergen. Men leent op suiker alleen dan, wan neer de fabrikanten eenen persoonlijke: : waarborg geven, hetgeen, vooral in stilli t vennootschappen, onmogelijk is. VOOR DE BELGISCHE VLUCH lELINGEN. — De heer Berryer heef de heeren François Empain, senateur, ei Emile Brunet, afgevaardigde, aangewe zen als leden van het komiteit ingestelc om over het lot der in Frankrijk vertoe vende Belgen te waken, DE VERVOERPRIJZEN VOOR DI iiANDELSWAREN. — Wij vernemei dat op de Belgische spoorlijnen, welk voor het openbaar verkeer geopend zijn eeen exceptioneel tarief, hetwelk een» vermindering van belasting op zekeri categoriën van koopwaren toelaat, die o] grooten af stand verzonden worden, vana j& Februari vastgesteld is. Wij halei onder die waren aan : steenkolen, mest stoffen, erts, landbouwvoortbrengselen kalk, dolomiet en steenen. Meer volledig' inlichtingen zullen op de statie voor goe derenvervoer verstrekt worden. BERICHT.— Te beginnen van Maan dag 1 Februari 1915, is 00k de postver binding hersteld met Eeckeren en Ste Mariaburg. Postzegels, kaarten en for mulieren voor postwissels zijn te verkrij gen op het Geementehuis te Eeckerer - tussehen 10 en 12 uren 's morgends, e , tussehen a en 4 uren 's namiddpgs. VERKEER MET ONS LAND. — Van de bemanning van de passagiers-beiot « Administrateur De Badts » zijn in onze stad 2 mannen in hechienis ge-nomen, wijl zij brieven vervoerden. Wcwinsdagmorgend mocht de boot nog niet uit onze stad vertrekken. ONZE VLUCHTELINGEN IN EN-GELAND. — Aan het verslag der kom-missie ontleenen wij het volgende : Ongeveer honderduizend vluchtelin-gen zijn bij menschen in huis goed onder dak gebracht. In de regeeringsde-pots zijn er nog, wachtende op aanwij-zing van kwartieren, 9000 en er worden er meer uit Nederland verwacht. Boven-dien hebben er nog 1500 een tijdelijk ver-blijf verkregen. Voor Belgen, die gedeel-telijk of geheel voor hun onderhoud kunnen betalen, zijn er eenige honderden woningen gehuurd en van meubelen voorzien. Voor duizenden gewonde en herstellende Belgische soldaten is en wordt er gezorgd. ONDERSTAND AAN BEHOEFTJ-GEN. — Er wordt te Borgerhout tel ge-klaagd over de ontoereikendheid van den onderstand die er uitgereikt wordt. Zoo is er bijvoorbeeld eene weduwe met een 25 jarigen zoon, die voor steun ontvangt : Dinsdags 2 k. aardappelen, Donderdags 1 brood en van het Hulpko-miteit 1 fr. wekelijks. Haar zoon sedert lang zonder werk zijride heeft die ongelukkige vrouw geene andere inkomsten meer. Daar het volstrekt onmogelijk is vocr twee personen met zulke kleine onder-steuning te leven roepen we de bijzonde-: re aandacht van M. Wien het aangaat : op dit feit, opdat eene gunstige oplossing moge gevonden worden. OVERLIJDEN. — De liberale partij i van Borgerhout ondergaat een onher-1 stelbaar verlies in de persoon van den heer Egide Marquelier, die in den ouder-dom van 41 jaar overleden is. De aflijvige was eere-voorzitter der harmonie « De Liberale Vrienden van Borgerhout », en genoot eenieders rch-ting-We bieden aan de diepbeproefde fa-milie onze innige deelneming in den rouw dien haar treft. HET SI'EL EN DE OORLOG. — De oorlog heeft eenen grooten weerslag gehad op het spelen te Monte-Carlo. Het bilan van de Casino-maatschappij die het monopolium heeft van de spelen, pluit voor het jaar 1914 met eene winst . van n 3/4 miljoen franken tegen 22 1/3 j miljoen in 1913- » De speelzalen die gesloten werden, hebben hune deuren deze maand hero-pend.■ UITBETALING VAN WERKL1E-1 DEN. — Naar we vernemen zouden de 3 werklieden die xàôr de beschiçting aan ■ de forten werkzaam waren, tôt hiertoe i het hen verschuldigde loon nog niet ont-" vangen hebben. We durven hopen dat er maatregelen : zullen getroffen worden om die men-j schen te betalen, daar ze nu meer dan = ©oit dit geld kunnen gebruiken. ^ MILITIE VERGOEDING. — Te : Borgerhout en te Berchem wordt die ï vergoeding regelmatig 's Maandags van j 9 tôt 12 en van 2 tôt 4 ure uitbetaald. f POSTVERKEER MET LIER. — 1 Sedert een paar dagen is het postverkeer met Lier opnieuw in voege. > Het geraadzaamste is het adres aïs 5 volgt te schikken : M Lier Langs Antwerpen 1. - DE BANKJES VAN 1 FR. EN - 2 FR. — ]£r wordt ons gevraagd of - iemand het recht heeft aaneengeplakte - briefjes te weigeren. Niemand mag zulks doen, het geraad-, zaamste is deze briefjes te bewaren en n ze bij de eerste gelegenheid aan de Nationale Bank ter betaling aan te bieden.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Het Vlaamsche nieuws gehört zu der Kategorie Gecensureerde pers, veröffentlicht in Antwerpen von 1915 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume