Weekblad voor het Christen Vlaamsche Volk INHOUD : Huiselijke Opvoeding. I. — Wiegeliedeke 1915-1916. — Voor hart en geest. — Vrouwen, ontwikkelt u! — De Leer van Christus. VII. — Wat Levenswijsheid. — Van Vlaamsche Kunstenaars : Jef Crick. — Over de Voeding van den mensch. — Genoveva (7e Vervolg en Slot). — Een Godsgericht in Albanie. Huiselijke Opvoeding i. EEN GEWICHTIG VRAAGSTUK Voor wie de toekomst van ons volk aanschouwt in het licht der ondervinding van de laatste jaren, en vooral van de laatste maanden, is er een, angstwekkend vraagstuk dat ons aller ernstige aandacht vergt : « de zedelijke opvoeding van het kind. Maar al te lang werd dit vraagstuk verwaarloosd : de ver-standelijke en de lichamelijke ontwikkeling van het kind be-hielden den voorrang. De wereld, doortrokken tôt in zijn innigste wezen van den geest van het opperheerschend matérialisme, fier op zijne schitterende uitslagen op gebied van wetenschap en kunst, kwam door zijn hoogmoed tôt zelfvergoding en zelfaanbid-ding, en meende dat de verstandelijke opvoeding van den jeugdigen «aensch ailes was, — de zedelijke opvoeding slechts eene bijzaak. Aan de ontwikkeling van het verstand werd de uiterste zorg besteed ; de vorming van gtmoed en karakter kon gerust van kant gelaten worden. « Te midden van allen vooruitgang des geestes, zegt Forster, heeft het stoffelijke wederom eene schrikkelijke macht op onze ziel verworven ; te midden van al ons weten, breidt zich immer grootere onwetendheid uit omtrent goed en kwaad. » « Kennis is macht », zoo was de leus en die kreet klonk overal, drong binnen in den geest van ons volk ; en dat volk liet zich blinddoeken en misleiden door hen die de edele bestemming van den mensch vertrapten en de christen levensopvatting wilden vernielen. Voorzeker bereikten kunsten en wetenschappen, handel en nijverheid een nooit gekende vlucht ! « Maar wij moeten en-kel en onverbiddelijk overtuigd zijn, dat al deze uitvindingen ons alleen den zegen schenken kunnen, wanneer zij een krachtig tegenwicht vinden in de opvoeding der ziel en des karakters. Zooniet dreigt het gevaar, dat al onze heerschappij over de natuurkrachten enkel een middel is tôt stoffelijke v verfijning en zedelijk verval. » Die woorden van hoogerver-melden schrijver zien wij ten voile bewaarheid. Immers, de zedelijke waarde der menschheid, verre van gelijke vlucht met dit ailes te nemen, bleef jammerlijk haar kwijnend be-staan voortslepen. Wat schonk ons die zoo hooggeroemde vooruitgang, die nooit volprezen beschaving ? Menschen met voortreffelijke geestesgaven en veelomvattende kennis, voorzeker ; maar bij wie men vruchteloos zedelijken ernst en karakter zoekt; menschen voor wie elk middel goed is, als het maar leidt tôt het eenig beoogde doel : geld- en goederenbezit, macht, aanzien, invloed. Bij. hen vindt men geen zelfbeheersching ; nooit dalen ze in het diepste van hun geweten om antwoord te geven op deze vraag : « Is dit of dat geoorloofd ?.., Houd ik rekening met de rechten en de belangen van anderen?...» Neen, zij luisteren alleen naar deze stem : « Ik houd rekening met mij zelf, met mijn wil, met mijn belangen, met mijn wenschen, met mijn grillen ! » Altijd het ikzuchtig « mijn » ! Ieder voor zich. En dit zelfbehagen heeft ons gebracht in een wereld van eigenbaat, van huichelarij, bedrog, leugen en laster ! De voornaamste schuld van dien toestand ligt aan die leeringen, die zoolang den staf zwaaiden over de gedachten, en aile godsdienstige en zedelijke beginselen in opvoeding en onderwijs bekampten. Maar — laat het ons rechtuit be-kennen — zijn wij, christenen, steeds manhaftig en moedig genoeg geweest om ons christen ideaal altijd en overal op den voorgrond te plaatsen ?... Hebben wij ons niet al te licht laten medeslepen door den stroom die in de laatste jaren ailes scheen te overweldigen : het stoffelijke, het aardsche ? Zijn onzê talrijke werken die op den bodem der christene liefde ontloken steeds genoeg beschermd geweest tegen die doodende kiemen der genotzoekende en ikzuchtige wereld ? Als men een ernstig overzicht houdt over de ontelbare werken ten bate der jeugd, moet men toch bekennen dat er eene groote leemte bestaat, een tegenstrijdigheid zelfs, die nu, meer dan ooit in de oogen springt. Men telt vele werken die al hunne krachten inspannen om de ellenden te heelen die uit eene verwaarloasde of slechte opvoeding voortspruiten. Maar heeft men tôt nu toe genoeg gedaan om den oorsprong, de kiem dier ellenden te bestrijden ? De in-richtingen om opbouwend, voorkomend te werken, dit wil zeggen, om degelijke opvoeders te vorrnen, werden overal, Tweede Jaargang Nr 8 Prijs 5 centiemeii 9 Januari 1916

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.