3de jaargan^ , Nummer 10. Prijs : 5 Centiemen. Scntfmhpr-nnmmer TniS ("RV Men zegt dat 't Vlaamsch te ncet zal gaan.... t En zal ! Geen rijker kroon Dan eigen schoon. ANTWERPEN BOVEN Ailes voor Vlaanderen VERSCHIJNT OM DE VEERTIEN DAGEN Orgaan der GROENINGERWAGHTEN van Antwerpen en Omstreken. ABONNEMENTS PRIJS : Voor Antwerpen en onmiddellijke omgeving fr. 1.25 per jaai Voor 't binnenland (uitgenomen Oost» en West-Vlaanderen) » 2,50 » Voor Oost- en West-Vlaanderen hiiznndere voorwaarden. Men schrijft in op het Bureel van 't Blad, alsook bij de Leden der Groeningerwacht, o. a.: Belegstraat, 48, Antwerpen (Zuid); Reuzenstraat, 28, Borgerhout, en Bredabaan, 207, Merxem. Elke inzender is verantwoordelijk voor hetgeen hij schrijft. Buree) en Opstelraad : 't Hof van Keunen, Carnotplaats, 3g Borgerhout. Aankondigir gen volgens overeenkomst Dngetefkende stukken worden niet opgenomen. Al wat dit blad betrt ft^moet op ons bureel besteld worden. VLAANDEREN, NA EEN JAAR OORLOG Prudens van Duyse. Sedert Het Vlaamsche Nieuxvs zijn Letterkun-digen Prijskamp begon, waarin al onze schrijvers van i83o tôt nu beurtelings behandeld worden met eene bloemlezing uit hun werk, kunnen wij geen beteren leiddraad voor de levensbeschrij-ving onzer letterkundigen volgen. Met onze efe-meriden bedoelen wij ook niets anders, dan de gedachtenisvan Vlaanderers verdienstelijkezonen nog levendiger op te wekken, met aan onze lezers tevens het beeld van den Schiijver voor te stellen. Ziehier nu wat Het J laamsche Nieuxvs in zijn nummer van 6 Juli 1.1. over Van Duyse schreef : « Evenals Emm. Hiel is hij te Dendermonde geboren. Het was den 17 September 1804. Een gedenksteen duidde zijn geboortehuis aan, doch Dendermonde werd fel door den oorlog geteis terd en of die woning nog overeind staat weten wij niet. Het standbeeld echter dater opgericht werd is gaaf, maar de huizen er om heen liggen in gruis. » Prudens van Duyse studeerde in de rechten te Leuven en te Gent ; in deze laatste stad ver-overt hij eindelijk in i832 zijn perkament of eind-diploma, want hij hield zich zoo druk bezig met letterkunde dat zijne studiën er tamelijk onder leden » Daartusschen was nu ook de Omwenteling gekomen en dit op een oogënblik als de denkende Vlamingen het begonnen te vinden met de IIol-landers.» Prudens van Duyse was het evenals Jan Frans Willems nagenoeg eens met het streven der Nederlandsche regeeting ; en toen België aan 't muiten sloeg verliet hij Gent, dat nochtans Orangist was, om de wijk te nemen naar Hol-land. Wanneer allés weêr rustig is, komt hij terug en nog in 183r verschijnt zijn eerste bundel gedichten. » In 1837 werd hij leeraar aan 't Athenœum te Gent en tevens stadsarchivaris. Hij was de vrucht-baarste dichter der jonge Vlaamsche Beweging. Hij schreef vijf en-twintig bundels gedichten van veelzijdigen inhoud : lierzangen (b. v. Tyrteus' Gezangen), epische gedichten 1Jacob van Arte velde in acht gezangen , romancen, sagen, waar-van het Smeken-Smee, om zijne bekoorlijke na-tuurlijkheid algemeen gewaardeerd wordt ; sati-ren, humoristische gedichten : DeSpellingsoorlog in vier zangen, waarin hij den befaamden spellingsoorlog .. die in 1840 losbrandde tusschen de voorstanders van eene algemeene spelling en de verdedigers van de oud spelling van Desroches bezingt; tooneelspelen, enz. Max Rooses zegt van hem : « Hij had een gemak van schrijven, dat slechts geëvenaard werd door de ontvlambaarheid van zijn gemoed; een stroom van verzen vloeide uit het rijmziek hoofd I ! ! _ — — nu p»n)ir 'Rlatpn 7:ifi Onrlo^soverzicht."! DE PaNNE. indepen; zonder verademing, zonder verkoe-ling, maar ook zonder schifting of rijping. » Hij was een warm Vlaamschgezinde. Pan-dietscher of al-dietscher, droomde hij van één taal en lettergebied voor Vlaanderen, Holland en 't platduitsche Duitschland. Van zijn vader landsche gevoelens getuigen : De Vlaamsche Boer, Waterloo, De Nederduitsche Taal, en zoo menig andei gedieht. Als taalgeleerde leverde hij eene V erliande-ling over Poëzij en berijmde een bewerking van het meesterstuk enzer Middeleeuwsche letteren Reinaart de Vos. —Van Duyse overleed te Gent, den i3 November i85g, dus nauwelijks 55 jaar oud, en na een reuzenarbeid. (') * * * DE GRIjSAARD TE WATERLOO. De zon verrees met blijder pracht. Een Pelgisch grijze trad Naar 't slagveld, dat nu weli.' lacht, Weleer met bloed bespat ; Waar 't land de zegepraal verwierf Op 't Fransche dwanggebied ; Waar menig dappre streed, en stierf... Neen, braven sterven niet ! De diepontroerde Belg hervindt Het Waterloosche veld, De rustplaats van zijn eenig kind, Die sneuvelde a's een held. Hij viel, maar op het eerebed, Toen de Aadlaar 't veld verliet ; Hij viel, maar Neerland was gered ; En braven sterven niet ! Verrukt kni^lt de achtbre grijze neer, Herdenkt zijn waarden z"on : « Mijn vreugd eens, nu mijn schittrende eer, — Zegt^hij op teedren toon, — Rust, waar gij hebt getriomfeerd, Waar elk u hulde biedt, En 't veld in tempel is verkeerd : De braven sterven niet ! Hij kust, vol dank, met weenend 00g, Den overdierbren grond, En heft het grootsch gelaat omhoog, En slaat het, juichend rond. Daar rijst de leeuw, die klauw en tand Zoo fier den vijand biedt. Zoo stond, zoo viel zijn zoon voor 't land : De braven sterven niet ! Met vaderlijk bewogen ziel Verlaat de Belg het veld, Waar hem de liefste zoon ontviel In d'allerkloeksten held ; En slaakt geen zucht, en stort geen klacht, Schoon hem een traan ontschiet ; « Rust helden ! ■> zegt hij « sluimert zacht ! De braven sterven niet ! ^ 1 De wetken van P. van Duyse zijn te verkrijgen ir den Nederlandschen Boekhandel St Jacobsmarkt, 5o, t< Antwerpen Ook gij leeft eeuwig voort, mijn kind ! Om trouw, beleid en moed, Zoolang de Belg de vrijheid mint, Gekocht door zooveel bloed. Triomf ! Verdrukking week en smart Van de aard die gij verliet, En eeuwig leeft ge in 't Neerlandsch hart : De braven sterven niet ! P. van Duyse. Vlaanderen na een jaar Oorlog. AM J — — — QJ - (Naar een artikel van Wate uit de Gazet van Brussel.) Toen gedurende 2 l/2 maand (van Oogst tôt half October), de oorlog midden in ons arme land woedde, werd al de aandacht gewijd aan den stoffelijken nood van het volk. Al de oude vee ten waren bijgelegd. Wel werden van den eersten dag af overal de Vlamingen over 't hoofd gezien. omdat het toepassen van Vlaamsche taalwetten beschouwd is geworden als een last, waaraan men zich in deze tijden niet kon gebonden ach-ten. De Vlamingen, als goede vaderlanders, zwegen toen Maar naarmate over 't Vlaamsche land weêr rust kwam en de geesten wat tôt be-zlnning geraakten, leerde men inzien, dat een groot oogënblik voor Vlaanderen was aange-broken. Men voelde, dat waar Polen, Finnen en andere kleine volkeren zich roerden, ook de Vlamingen het gewicht van dezen tijd niet • mochten onderschatten. Dit besef groeide vooral toen men voelJe dat er werkelijk een toeleg be-stond om van dezen tijd gebruik te maken om Vlaanderen te vermoor'den. Deze toeleg was prachtig opgezet: men zou de Vlamingen gansche dagen een Sirenenzang van Godsvrede zingen en hun een verraderlijken steek in den rug toebren-gen. Trouwens, vele Vlamingen meenden te goeder trouw te mogen verwachten, dat na hun loyale houding zij ten minste een belofte zouden hooren. De Polen waren echter gelukkiger dan de Vlamingen. In plaats van beloften bracht de officieuse XXe siècle een afstraffing aan één van Vlaanderen's grootste zonen : Stijn Streuvels, en verspreidde het officiëele Belgische Inlormatie- Bureau in de wereldpers een afkeuring van de Vlamingen, die zich niet gewillig laten vermoorden Gedurende dien tijd zetten de aloude vijan-den van het Vlaamsche volk, elk volgens zijn aanleg, hun afschuwelijk werk voort. Maeterlinck, Ilarry, de Marès, Raymond Colleye, de Indépendance Belge, de Belgique, de Écho Belge geven den toon aan. De Belgische regeering omringt zich met franskiljons en stuurt de flaminganten naar Zuid-Afrika. De Vlamingen waren ontredderd. Uit het Oosten stoffelijk bedreigd, uit het Westen eu Zuiden geestelijk, wisten zij niet wat aanvangen, opdat hun houding niet verkeerd zou uitgelegd worden. Tôt dat ten slot e de moedigsten onder hen de handen in elkander legden en den opge-drongen strijd weêr aanbonden. Zij waren zich te zeer bewust van den ernst der tijden om zich te storen aan deverwijten, die hen zouden treffen. Wat hebben zij bereikt op dezen stond ? Reeds veel ! Het aantal Vlamingen, die beseffen wat op het spel staat, groeit met den dag. Wel zijn er nog Vlamingen die hun eigen broederen verdacht helpen maken, maar dezen ook komen van lieverlee tôt inzicht. De beste Vlamingen van het buitenland zijn het eens geworden met de Vlamingen hier, dat Vlaanderen na dezen oorlog al de rechten moet hebben, waarover een vrij volk dient te beschikken. — Wij zullen het waarlijk uiet te goedkoop hebben bëtaald ! Mocht nu al het vergoten bloed, mochten al de weeën en rampen niet vruchteloos ten offer zijn gebracht en met Polen's verrijzenis ook Vlaanderen's blijdere loekomst na den vrede Ka7p<t wnrHpn Hoever staat het met den Oorlog? Tn tegenstelling met onze vroegere beschou-wingen over de krijgstoestanden op het Oostelijk en Wéstelijk gevechtsterrein, die gewaagden van groote gebeurtenissen, inneming van belangrijke vestingen en prijsgeven van gewichtige stellingen op het eerstgenoemde kampveld, mag de toestand die sedert een tweetal weken aldaar is ingetreden, op eenige uitzonderingen na, als schier ongewij-zigd beschouwd worden. De duizelingwekkende stormloop der Duitsch-Oostenrijksche Verbondenen op het Oostelijk V I 'il I ■ ■ . ' ■ mwi 1 — DUINEN IN DE PANNE.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.