VERI30DD5 WTFTTCRIAD tiodsdiens ■ 'f wr, k J a N K-- \ Huissezir SKMoederta 3 Mei 1914 '«DIE UHR « k lieb mij onlangs het genoegen verschaft eenen vriend te gaan bezoeken, die mij liet genieten van zijn vriendschap.... en van muziek. Hij zong mij de | Duitsche romance « Die Uhr » (i) voor, en het zijn de woorden van dat zangstuk, die mij toen deden î mijmeren en vandaag tôt schrijven aanspoorden. De mensch, zegt de ' T~)nit-Qrhp. Hin/htftrSftidl. iArVsiïï/ Il i^uiiscneaiuniei oeiui, is als een uurwerk. De overeenkomst, die den scurijver tôt die vergelijking geleid heeft, is het getik-tak van ons hart. 's Menschen hart ! Niet alleen is het een uurwerk, dat demaat slaatdestijds; maarook, bij aile vollceren, van aile tijden, werd en wordt het aanzien als de bron van haat en liefde, de zetel van moed en wanhoop, de. schuilplaats van aile goed en van aile kwaad. Engel en beest huizen in den mensch. Hij is een levend stand-beeld : zijn hoofd is van goud en £ijne voeten van leem. Zijn blik doorpeilt het oneindige, en zijne handen omklemmen het vergankc-lijke dezer wereld. En deze tvvee bestanddeelen : de goddelijke licht-straal en de handvol stol, de ziel en het lichaam, ze ontmoeten elkander en vloeien als 't ware samen in het hart. Het hart is geheel de mensch ! Dewijl nu die twee elementen, ziel en lichaam, maar één geheel uitmaken en het hart maar één wezen is, zoo is het gemakkelijk te verstaan, dat ons hart met tegen-strijdige aanzoeken tekampen heeft. Het kan dus —om tôt het denkbeeld van den Duitschen dichter terug te keeren — vergeleken worden bij den slinger van een uurwerk : het beweegt vrij en ongedwongen tus-schen goed en kwaad. Van den eenen karit wordt het beroerd door aardsche zinnelijke bewegingen, van den anderen kant ondergaat het den drang van den geest, van de ziel, van het onstoffelijke. Eilaas ! de zonde onzer eerste ouders heeft het evenwicht gebro- (r) Hot unnverk. HET BEELD VAN O. L. VRO'JW VAN LEBBEICE, dat op 10 Mei 1908 door Mgr Ant. Stillemans, bisschop van Gent, plechtig werd gekroond, wordt in het begin der Meimaand op bijzondere wijze vereerd door de Lebbekenaars zelf. De bewoners van elke wijk trekken beurtelings al biddende en zingende naar de genade- 1 «m A T\/foi to 1-m1rlirrÉ»n (Tî A TVT ken tusschen goed en kwaad. Alhoewel ons hart, met den wil gewapend, altijd vrij blijft en, niettegenstaande de meest betoo-verende aanloksels van het kwaad, tôt aile deugden bekwaam is, toch blijft het maar al te waar, dat er in ons binnenste een hevige tweestrijd woedt. De schandige kluisters 'der zonde zijn veel steviger dan de zijden draadjes van de deugd. Het gewe-ten is een licht. ja, doch het hart met zijne driften is een vuur-oven. En daarom is het, dat zij, die de deugd den rug toekeeren, die het geloof laten varen, die hopeloos door het leven stappen -rrmrlpr rinrl tpn nnfler crplcomen ïonder God, ten onder gekomen :ijn ter oorzake van hun hart. De Heer heeft nochtans plechtig 3e vrijheid van 's menschen hart .litgeroepen, en de heerschappij /erklaard van den wil over den jloed der driften. ja, onze wil is /rij, en het is oolc vvillens dat wij ;laaf worden der begeerlijkheid. 2oowel als de mensch tôt God kan seggen : « Ik zal U niet dienen ! », îvengoed 00k kan hij tôt de drift jpreken in dezer voege : « Ik zal mij niet bezoedelen ! » Wat meer is, God heeft ons r.iet illeen, te midden der puinen van \dams val, de natuurlijke vrijheid ^elaten om goed en kwaad te kie-îen, maar Hij heeft aan 's menschen wil, geschokt door de zonde, sen tegengewicht geschonken, won-:lerbaar van kiacht : de bovenna-tuurlijke hulp der genade. 3? In het uurwerk is er 00k eene veer. Wat is nu de veer, die 's menschen hart moet doen slaan ? Met andere woorden : wat moet de drijf-veer, het doel zijn van ons bestaan ? Wij zijn geschapen door God, voor God. Hij is de oorsprong, Hij moet oolc het einde zijn, zoodat het getik-tak onzes harten aanhoudend her-haalt : « Van God ! Voor God ! Voor God ! » Ten andere, zoekt de mensch buiten God, dan is hij weldra het spoor bijster, hij mist zijn doel. De baan der vermaken is gauw ten einde geloopen. In 's menschen binnenste gaapt een afgrond, di»'.n niets verzadigen kan. Is het wel noodig u te spreken van de schrik-kelijke weerwraak, die de natuur i-» — ^ « ri /MV> 4- /"I t C\ lll 1 T FiUiHAVER 18

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.