Ifi .T anriî'Hiio*. DOINDERDAO 30 MAART 1910. JVo. 167. BELGISCH DAGBLAD ABONNEMENT EN. Per 8 maanden voor Holland f 2.50 franco per post. Lossé iummers: Voor Holiknd 6 cent ♦oor Bultenland 7V> cent. Den Haag, Prinsegrachfc 69, ïelef. Red. A dm. 7453. Bestuurders : Dr. TERWA6NE — CH. HERBIET. Hoofdredaeleur : L. DU CA8TILL0N. ADVEETENTIEN? Van 1—5 regels f 1.50: el&« regel meer f 0.80; Réclamé* 1—6 regels { 2.50: elie reprel iaeer f 0.50. London : Dixon House Lloydg Avenue E. O. Bureaux open aile werkdageu van 9 tôt lâ ure en van 2 tôt 4 ure, HET MONUMENTAAL BELGIË. Martinus Nijhoff, te 's-Gravenhage, heeft uitgegeven La Belgique m o 11 u mentale, 100 planches en photo-typie tirées de : Sluyterman, intérieurs anciens en Belgique et des documents classés de l'Art par Van Ysendyck. De firma Martinus Nijhoff, die een Europeesche beroemdheid geniet, heeft een werk geleverd dat de traditiën van het huis hoog houdt. De platen zijn al-len keurig en technisch fijn verzorgd. iWij missen wel platen van zekere inonumenten, waaronder stellig van eersten rang, docli wij hopen dat een twee-de reeks van 100 platen op de eerste serie zal volgen. Vie weet of we dan ni et zoaden kunnen afgebeeld zien mo-numenten als de kathedraal van Door-nik, de kathedraal van Meehelen, de ka-tliedraal van Gent, de kollegiale kerk van Brussel en de kerk van den Zavel, met het Broodhuis en de gerestaureerde Groote Markt, de St. Pieterskerk te An-derlecht, de kerk van Pamel-Oudenaarde, de kerk van Hoogstraten, het Graven-kasteel van Gent, de abdij van St. Baafs en nog tientallen monumenten, dien de luister van ons land boven 'de Duitsclie kultur verkondigen. Aan de uitgave van deze 100 gravu-ren zijn allerhande wrange herinnerin-gen verbonden. Een Belgisch banneling doorbladert het album met een vermen-ging van trots, maar ook van smart, die hem het verhevene in de kunst vergalt. Kunnen wij ons thans verheffen in het aether der kun'st als de halle van Yper niet meer is ? Met den besten wil der wereld kun-nijn wij de sëren© obiectiviteiten, d© ge-voelioosheid niet zoover brengen dat wij, wanneer ons arm België, het land van Rubens en Van Eyek, van Kelder-rnans en Meunier, door duizend won den bloedt — ons ganseh overgeven aan kunstgenot. Neeu, we kurnen met Wagner, Bach toonstelling in en de andere uît of een paar uren doorbrengen in een concert-zaal of een theater. Wij hebben misschien ongelijk, want het axioma: de Kunst is de dochter van den Vrede, is betwistbaar, want zij kan ook de dochter van Oorlog geheeten worden, wanneer wij hare vlucht zien in de onrustige oudheid, de woelzieke middeleeuwen en renaissance of de oor-logszuchtige XVIIe eeuw, haar bloei-tijd in deze Nederlanden. De opsomming alleen der steden, wier monumenten in dit album zijn afgebeeld, doet aan Teutoonsche barbaren en Prui-sische Vandalen dienken. Als rubrieken van martelaars scheme-ren in bun bloed Aarschoot, Aalst, Ant-werpen, Dinant, Dixmuide, Ijuik, Lier, Leuven, Meehelen, Bergen^, Nieuwpoort, Dendermonde en vooral Yper. De oorlog teisterde al die steden, beschadigde, verwoestte of vernielde de heerlijkste kunstgewrochten, de eaelste bloemen eerier beschaving, waarop een Pruisen, een Saksen, een Mecklenburg, een 01-denburg, een Ilessen, een Baden of een Wurtemberg àfgunstig niochten zijn. Voor de Siegerallee en andere kolossale monumenten van wansmaak verwisselen wij zells geen gildehuis van Meehelen, dat met moeite ontsnapt is aan de gra-naten van Krupp en van Skoda. Monumentale kunst is niet artificieel. Organisatie en mechanisatie schieten hier te kort en wat zij voortbrengen is een monsterachtige imitatie, zooals dè moderne kunst in Duitsehland er een mis-baksel van is. Men huivert en men balt zich de vuis-ten als men nadenkt dat de eerste de beste sabelsleper een juweeltje als het stadhuis van Dendermonde j vernielde ; den toren van Antwerpen kon doen wegschieten âls de éénige halle van Yper, het synibool van de stoere vrijheid onzer gemeentenaren uit de 13e eeuw, toen de Pruisen nog als wilden niet hooger stonden dan de Kaffers. Zegt men niet dat een Duitsch generaal zich heeit willen onsterfelijk maken als de brand-stichter van Diana's tempel in Ephese, door Antwerpen's toren als schietschijf te willen gebruiken ? Yper ! Wat wohderschoone stad. Wat beschaving en wat vervlogen glorie, waarvan de statige halle en hare eeni-ge zoldering, de H. Martinuskerk, de vergrauwde gildenhuizen, het Nieuwwerk en de gasthuizen en heerenwoningen eene stad herinnerden, die het grootste han-dels- en nijverheidcentrum van Noord-West Eulopa was, zoo boeiend beschreven door een leerling van Henri Pirenne, den bekwamen archivist der stad Brussel, Des Marez. Het mannelijk karakter, het grootsc-h verleden van dien ni'icdleleeuw-schen bijenzwerm van 200.000 inwoners, zegt men, overtrof de halle van Brugge met haren sierlijken toren en haar klokkenspel bezongen door Long-fellow.Wat een hooge bloei vari beschaving en kunst floreerde er ook niet in het Vlaamsche kantwerk door feeën geklop-gek'utAeÙ TVerii uuoF' een ' "KajiDer. Dergelijke oxaals, hoéwel zoo mooi niet, " bezaten de thans vernielde kerk van Nieuwpoort en de Sint Pieterskerk ie Leuven. Beiden liggen immers mede in puin, onkerstelbaar in gruis. Weemoedig neemt men afscheid van La Belgiçiue monumentale, na een ontroerden blik op de platen, die aan Leuven herinneren : de wonder-mooie sclirijne van - het stadhuis, de kerk van Sint Pieter, met haar prachtig por-taal uit de 16e eeuw, en de univërsi-teit en hare boekerij uit de 14e eeuw. Hier gooiden — op hooger bevel — afstam-melingen van Vandalen den brandfakkel midden de inkunabels, een mirakel nog dat het stadhuis midden den vuurgloed is ontsnapt. Daarop bogen de barbaren ons te beduiden dat zij toch nog zôô slecht niet zijn. Grootere veroveraars hebben België onderdrukt, maar nooit kunnen knech-ten ; handel en nijverheid hebben z,ij stil gelegd, maar nooit zijn zij er in ge-slaagd zijne ontzagwekkende kunst te d'ooden en dit zal ook de Kultur nooit vermogen. DE TOESTAND Wachter wat is er van den. naclit ? De nacht is kalm voorbijgegaan ten oosten van Verdun, maar was vol ka-nongedommel in Woëvre en ten westen van Malancourt. Wij nadereu den 40en dag van de gevechten rond Verdun en de stad blijft meer dan ooit in de lian-11 en van de Fransclien. ïhans beschikken de Franschen over verdragende kanonnen, die de van uren afstand de verbindingen der Duitschers kunnen vernielen. Geloofwaardige inlichtingen laten toe te zeggen, dat twee Duitsclie legerkorp-sen (80.000 man) voor Verdun na den 2 Maart naar achter wCrden gezonden daar een van die korpsen een derde van huime manschappen hadden verloren. Verscheidene ■bataillons van het 5e l'eservekorps, dat het fort van Vaux ' aanviel, verloren 2/5 van hunne getal-eterkte.In het bosch van Parroy vernicldcn de Franschen een verdedigingswerk en floodden of vingen de bezetting. Be Engelschen boeken een succès te St. Eloy bezuiden Yper, waar de Duitschers zware verliezen heôben ohdergaan. In Bessarabie maken de Russen zich gereed orn het offensief te liernemen. Aan de Strypa vielen zij aan. Ook rond Dwinsk, namenlijk bij Pos-tawy en Mokrzyc hebben zij slaags ge Jeest met de Duitschers, die verster -kingen uit België hadden ontvangen. Er heerscht ook bedrijvigheid1 aan he Italiaansch front. De Italiane-n mogm verscheidene successen aanstippen. Ver-®cheidene Oostenrijksche vliegtuigen ziji «oor de Italiaansche kanonnen neerge -schoten.Te Saloniki zi.'n de Franschen niet blijven zitten." Zï| staan thans op wvisch grondgebied. Aan het meer Deiran beschikken de boiidgenooten over g-enoeg mamnen en kanonnen. Ae gevechten aan de grens zijn de voorbodeu van een algemeene actie. De Grieksche grenstroepen hebben de grerfsstrook ontruimd. Belgisch legerberleht. 20 Maart. Algemeene kaiinte op het front van 't Belgisch leger, waar de artillerie weinig werkzaam is geweest, tenzij in de streek van Dixmuide en van Pervyse. 21 Maart. De bedrijvigheid der artillerie is groot geweest op verschillende punten van 't front van 't Belgisch leger en bijzonderlijk ten Noorden van Steenstraete. 22 Maart. Aan het front heerschte rust, de artillerie alleen was werkzaam in den omtrek van Dixmuide en Pervyse. 23 Maart. Op verschillende plaatsen van het front was het geschutvuur hef-tig, namelijk bij Steenstrate. 24 Maart. Bij het grootste deel van het front was het artillerievuur normaal. De artillerie was buitengewoon heftig bij Steenstrate. 25 Maart. De artillerie was langs bei-de zijden tamelijk hevig, vooral in den sektor van Dixmuider. Handgranaten in ■ de nabijheid van het Veerhuis. 26 Maart. Aan het Belgisch front het gewoon artilleriegeschut. i . I Koning Albert-nummer. 0,p! 8 April zal het Belgisch Dagblad een nieuw Koning Albert nummer laten verschijnen waaraan hooggewaardeerde medewerking is toegezegi Links en Rechts. Belgisch Congo. Onze lezers zullen zich herinneren dat de heer Denyn, Kabineisoverste van den heer Minister yan Koloniën van België, zich aan boord bevond van de „Mecklenburg", toen deze boot schipbreuk heeft geleden. De voordracht, die hij geven zou ovei het werk der Belgen ïn Congo, zal plaats hebben op Donderdag, 27 April e.k., te 's-Gravenhage.Nieuwe confrater te Parijs. Wij vernemen dafe het dagblad L'Heure van, Parijs driemaal per week een biijonder Belgische uitgave zal laten verschijnen onder redactie van de Belgische Kamerleden Reyer en Brunet. Wij wenschen den Benjamin van onze in het buitenland versebijnendo bladen hartelijk welkom toe. Generaa! Péfain. De beroemde. generàal die met zijn leger Verdun ter hulp is gekomen en er den groot-sten artillerie-aanval der historié weerstaat, is een Vlaming van oorsprong. Hij is hoog van gestalte, heeft blauwe oogen en draagt blond haar. Hij ' is inderdaad een Vlaming gewoncen en geboren bij Sint Omaars, de eerste hoofdstad van het graafschap Vlaan-deren, die cens een aanzienlijken handel dreef. Bovendien is hij een gui inenscb, die graag en Jacht en voor wie stil zitten een foltering is. Hij is geen zwijger als Joffre of als Napoléon. De vrede en. zijne hindernissen. Voor den vrede staan twee groote hindernissen. Vooreerst kan geene regeering op voor-band hare voorwaarden bekend maken, omdat die voorwaarden uit den oorlog spruiten. Men kan maar alleen met algemeene voorwaarden voor den dag komen. Bijzonderheden kunnen niet onthuld wordea of men verspeelt aijnen trôef voor latere onderhandelingen. Men heelt nooit geziea, dat grondbeginselen yolstaan om een wapenstilstand mogelijk te maken. De tweede hindorpaal is, dat de bondgenooten op een vredescongres rekenen, terwijl de keizerlijken dit congres willen ver-tniidftn. Haar zji mtj vrees von J* '1—1— iVillen eiuiten. Ziêdaar, waarom zij dit gepiobeerd hebben bij Servie, Monténégro en België. De pacifisten kunnen nu bun tijd doorbrengen met te verzinnen om beide hinder-nifcsen van de baan te rollen. Daarvoor zullen nog al expedities moeten ingericht worden. Zegt het gezond ver&tand niet, dat de wapenen alleen over den vrede zullen. bë-slissen ? Laat ons geene onmogelijkheden droomen. „Die Stadt Verdun in Brand geschossen". Kost wat lcost, moet de verknechte pers van Duitsehland stemming maken onder het volk en doen gelooven dat Verdun op het punt is genomen te worden Ook V o r w a r t s schaamt zich niet aan die gevaarlijke ,.kinderage'' mee te doen. In vuistgroote letters drukte het Zondag laatst: Die Sladt Verdun in Brand geschossen."Yperen, Nieuwpoort, Atrecht, Soissont en Reims zijn ook in brand geschoten doch zijn daarom niet in de lianden var de pinlielmen. Ver van daar. De Sultan-veidmaarschalk. Na Koning Ferdinand' van Bulgarije i; thans de Sultan van Turkije ook met déi Pruisischen veldraaarscbalkstaf vereerd. Me de kieschheid die den Frais kenmerkt werc die stat Moerad aangeboden na de borstelinj van zijn leger te Erzeroem onder kommando wel is waar, van Duitsebe officîeren. Moerac V heeft minder geluk dan de Poperingscbi burgerwacht Van Compernolle, die korporaa was, nooit geen vier man doen excerceerej al is, zoo zeggen de Franschen,'„Commandeu des Croyants" of padishah in het Turksch fclij kommandeert, wel is waar zijn harem ei de dames zyn er soms lastiger dan het gan sche Turkscbe leger. Hij weet er van t spreken. De legende van den regei na den slag. Onder het volk heerscht het vast g< loof dat de veldslagen voor gevolg hel ben aauhoudende en sterke regens. Nie! is eenvoudiger: door het afvuren de kanonnen worden de luchtlagen geschu en dan vallen er regendroppels als pru men van een pruimelaar in den boon gaard. Bovendien trekken rook en stc de vochtigheid in de lucht aan, zoodi er reg'en op volgt. In werkelijkheid liee men in den loop van dezen oorlog kui nen opmerken dat dit ailes een sprool je is, een sprookje dat oud is als Plt tarchus, die schreef dat het na den slo regende, omdat de goden de bevlek aarde reinigden of de lucht door de walm van het vergoten bloed verdi] wordt. Nog eene legende die verdwijn De laatste kreupelen. Te Ingersheim, in den Elzas, werd< markenscheinen in omloop gebracht, waa op 3tond in machiuesclirift geprent : Lieb' Frankreich magst ruhig sei Deutscliland zieht die letzten Kruppel iein. (Lief Frankrijk, gij moogt rustig zijn, Duitsehland roept zijn laatsto kreupelen in.) NA ONZE TERUGKOMST UIT ROME. Ilcden kunnen wij onze lezers vergasten op den verheven, herderlijken brief van Z.E. Kardinaal Mercier, aartshisschop yan îlechelen, primaat van België, waarin de Luthersche gouverneur-generaal van België den heer Von Bissing, eene reden meende te vinden om den grooten Kerkvoogd te doen kerkeren. Zeer beminde Broeders, Omnogeli|k uit te drukken hoe ver-heugd ik ben mijl terug in uw midden te hevinden. Het ongeluk bracht ons nauw biî .elkander. Gelijk do eerste Christenen, onophoudelijk door het gevaar bedreigd, enkel, luidens de H. Schrift. één hart en ééne ziel hadden, — „Credentium erat cor un uni et anima un a" (X). zoo hebben zich de Belgen eensgezind om hunne Herders geschaard; hiume Her-d.ers hebben in liun zelven do verant-woordelijkheid en de liefde van hun va-derhart voelen aângroeien en verbreeden; en ziet! thans, in het bezette België even-als in den vreemde, vragen de zonen van. onzen grond in eene zelfde opwelling van geestdrift, nlel meer nadruk dan ooit. dat wij1 hun tolk zouden wezen bij God, en hun voorhouden wat de goddelirke Voerzienigheid van lien vergt en hun laat verhoope'h. „De opperpriester, — de bisschop —, zegt de H. Apostel Paulus, is een man, die voor zending heeft met God te handelen over de belangen van het menschdom". „Pontifex( ex ho-m i nibus assumptus, >pro ho mini b u s constituitur in i i s, q u » s u n t ad Deu ni' (2). Het is mij bekend hoe veel en hoe vurig gjj voor ons, .gedurende onzo reis, hebt gebeden. Uwe gebeden zijn verhoord geworden.. Zoohaast uit Rome alhier aan-gekomen, ben ik eerst en vooral onze dierbare metropolitane kerk binnengetreden 0111 er een vurig T e De u ni v<56r den Heer op te zeggen, en niijhe warme dank-baaiheid te betuigén aan onze goede Moeder, — Oorzaak onior_ lïl-ijldsé.li.m! rosa et lacrymabilis Virgc Maria. God heeft inderdaad onze reis boven verwach'ting gezegend. Vele dingen mag ik u niet bekend maken. Gij zult mij begrijpen. De on-reaelnijitigé toestand, Avaarin wij verkecren. lait' ons niet toe, datgene juist, openhar-tig, mede te deelen wat er best en innigst in onze, ziel ligt voor u, datgene wat, daar het van hooger komt en u innig aanbelangt, voor mij mijn ste-vigste steun is en voor. u, mocht ik spreken, de machligste'troost zou wezen; maar gij zult aan mijn woord niet twij-felen en mij geiooven, als ik u verze-ker dat mijne reis op bijzondere -,^jze is gezegend geweest, en dat ik 'tevreden. zeer tevreden terugkom. De goedheid van den II. Vader voor ons was treffend. Bij mijn aankomst, ge- j waardigdc Hij zich, mij in zijn armen te sluiten; Hij noodigde mij uit, Hem zoo dikwijls mogelijk een bezoek te brengen; Hij liet mij toe, Hem allés te zeggen, 1 alies toe te vertrouwen, luidop te denken 1 in zijne aanwezigheid. Gedurende de lange 1 uren' welke ik mocht doorbrengen in zijn doorluchtig gezelschap, heeft Hij, als cen vader, mij vertroost. verlicht en aangenioe-digd; Hij bcgrij.pt hoe bezorgd wij zijn om onze godsdienstvrijheid en onze va-[ doilandsliefde, en Hij neemt er deel in. j1 Den grond zijner gedaebte, die ik begee-rig was te vatten, met het oog op u. ' heeft Hij wel willen uitdrukken in een ; opschrift' dat Hij. eigenhandig, stelde onder een protret, en dat ik hier met allen l eenvoud overschrijf: „Aan onzen e e rb i e d waar di 1 ,.g e n broeder Kardinaal Mer-licier, Aartsîrisschop van Meehelen, schenken wij volgaar-1 "ne den A p o s t o 1 i s c h e n z e g e n, ,vniet de verzeke ring uat wi.i 3 ' „steeds met hem zijn, en dat w'jj d e e 1 n e m e n in z ij1 n e s m a r -1 "t e 11 en z ij n e n ko m m c r, a a n g e-,,zien zipne zaak ook de onze i~ i s". i- Zekerén dag, ging ik, .het hart vol s erkentenis, aan Zijne Heiligheid zeggen r dat Hij nooit mocht twijfelen aan de on-d wrikbare liefde van het Belgische volk i- jegens Hem, en dat het verlan gen in ons i- was ontstaan Hem daarvan eerlang een if nieuw blijk te geven. „H. Vader, sprak it ik. den eersten Zondag van de maand Et „Mei, zouden wij aan " onze geloovigen, i- ,,heel het land door, eene algemeene Com-c- , 'munie willen vragen tôt de inzichten i- „van Uwe Heiligheid." g En ik, antwoordde omniddellpk de H. te Vader, ik heb maar één in'zicht, in — en dit inzicht is België! et Door dit onthaal aangemoedigd, schrei>f t. ik aan de Kardinalen van Parijs, Londen, Armagh in Ierland, en aan de Kardinalen in Italië, en ik koester het vertrouwen m dat, uit al de landen onzer verbonde-r- nen, op den eersten Zondag in Mei een zelfde eucliaristiscli gebed ten Ilemel za. n, stijgen; Gode, door de . eerbiedwaardige handen van het Hoofd der katholisiie we reld aangeboden, zal dit gebed de heer lijke heropbeuring van ons geliefde Belgn bespoedigen. Zjjiie Heiligheid vergunt aai al de pastoors in heel het land de maéh den pauseli|ken zegen aan hunne parc chianen op dien dag te schenken, met eenen vollen ^ ailaat toevoeglijk aan <ïq zielen der soldaten op. het eereveldi- ge. sneuveld. ; Gij zult alreeds, denk ik,. den weeft klank hebben vernomen van de toejuii chingen, .welke bij onze heenreis en onzeij terugkeer, in Zwitserland en in ItaliJfc den naam van Belg begroetten. Zelfs in de veronderstelling dat de eind, uitslag van den reuzenstrp op dit oogen;, blik in Europa en in Klein-Azië gelever^ nog onzeker zoude zijn, één feit staa{ vast voor de beschaving en de geschiç-denis: de zedeljj'ke zegepraal van België Te zamen met uwen Koning en uwe regeering, hebt gij voor het Vaclerlanaf toegestemd in een onmetelijk offer. Om uw eerewoord géstand te blijven; om te bevestigen dat, in uwe schatting, het rechi' boven ailes gaat, hebt gij uwe goederen. uwe haardsteden, uwe zonen, uwo echt-genooten opgeofferd, en na aclittien maaiï-den dwang, blij'ft gif, evenals den eersten dag, fier over li'etgeen gij deedt; de heldenmoed komt u zoo natuurlij'k voor, dat gij er niet eenmaal a'ân denkt es voor u zelven, roem uit te trekken; h ad-det gij echter, zooals wij, fenze grenzeiï kunnen overschrijden en het Belgisch va-derland op afstand aanscliouwen ; haddet gij het volk gehoord, „de menschen nié de straten", zooals de Engelschen dat uitdrukken, ik wil zeggen, den arbeider, deiï kleinen beambte, de vrouw uit de volkg. klas; haddet gij 'de getùigenissen opge-teekend, in woord en in schrift afgelegd door lien die met gezag de voornamo maatschappelijke krachten vertegenwoordi-gen, de staatkimde, de drukpers, de we-tenschap, de kunst, de diplomatie, defl godsdienst : dan zoudt gij beter de groot-moedigheid vah uwe houding beseffen^ en zelfs, geloof ik. van hoognioed hpbben getrild. De vuîigste uitdrukkingen van den eep. bied, de bewondering, de rereering voor, do zedolillkfi rrvarifhpiH rAnr '/IrkVï ons uit Bteclen. on aorpen van /.witsei. land Italië. Spanje, Frankri|c en Engeland. en klommen, door de geestdriit gedragen1, •lot lien in wie de vaderlandsliefae wordt belichaamd, — onze vorsten, de regeering, de geestelij'kheid, ons dapper leger. Wat ons betreft, wij hebben steeds aile huldebetôog welke ons te heurt viel, ops u overgebracht, want eene inwenSige steni herhaalde ons gedurig dat gij het zij't <Jie, door uwe taaie lijdzaamheid. het ver-diendet en het ons hadt verwopen. Telkens het ons gegund was eenen stond na te denken, zegenden wij de Voor-zienigheid die zooveel wegs aan de open;-bare meening had doen afleggen. Gif weet nog wat wij u, vijfticn maand geleden, zeiden: hooggeplaatste lieden, .die de gebeurtenissen uit een meer verheven standpunt hadden moeten beoordeelen, gin-gen soms zoo verre te zeggen: Maaci wat hoefde toch België zich zôô te slacht-offeren voor de verdediging van zfln grondgebied ? Ware een verzet met woorden niet voldoende geweest en hadde dit aan het land de verwoestingen niet gespaard, welke het tôt éénen duim van _zijnert ondergang leiden? Die taal had mij Ver-ontwaardigd, zeide ik u, en, meermaals, aangedreven door een gevoelen van in-wendig verzet, had ik riiij'ne verontwaar-diging lucht gegeven. ÀVelnu, die taal heb ik - uit niemands mond meer vernomen. Het zedelijk peil der onzijdigc of wel-eer onzijdigc volkeren is bij'gevolg gesiegen. De geest van opolfering wordt begrepen. Hii wordt gehxddigd. Zij weten het u dank. Gît wordt bewonderd. Uw geslacht is met luister de geschicdenis ingetreden. Is dat, mijne Broeders, geène verovenng, en zrjt gij niet, in de maat waarin de zedeLifke goederen de stolfelijke te Doveff gaan, de roemrijkste veroveraars? Ik weersta er niet aan, op den huidigen toestand het woord Onzes Heeren in zijn Evangelie toe te paêsen: „Wat zou het „den niensch baten het heelal te w ia-,,nen, indien hij daarvoor de eeuwige be-Jangen zijner' ziel moest prijsgeven?" ('3) O ja, gij weent, ik weet het; de rouw; strekt zich uit; harten van moeders, vart echtgenooten, van verloofden zijn verbri|-zeld; menschenlevens vallen op de oevers van den Yzer; de gevangenschap van de natie op haar eigen grondgebied blifft jam-merlijk voortduren; ons geldwezen staat onder den druk der schulden; onze nif verheid en onze handel liggen stu : dat ailes weet ik, en gij kent mq genoeg denk ik, om overtuigé te blijren. dat ik er om lijd, omdat het u lijden doei Maar- wat zijn eigenlijk die smarten van éénen dag, ten overstaan van de eeuwig-heid, waar wij allen, vroeg of laat, ons wàie leven moeten leven? Wat geeft, ailes incezien, een voorspoedige uitslag op aarde" welke zou bekomen worden ten ko s le van het ceuwig geluk? Wat is, daar-entegen, eene korststondige droefheid, cenet voorbijgaande liartsverbrijzeling, een men-i scheli/ker wij'ze gesproken vroege dood, met het vooruitzicht dat hiernamaals het ge-• luk zonder einde is, zonder schaduw, i voor de christelijke huisgezinnen, die. de* l wijl zii op deze wereld gezamenlijk c.bns-t I teîijk geleefd en zich als ware chiistcïien! - I tôt het sacrificie aangemoedigd hebbertj

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.