DE BELGISCHE SOCIALIST Twéetalig WeeRblad vari den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland : 90 cent per 3 maanden. • Redactie en Administratie : LONGVILLE, REMBRANDTSTR. 316, 's-GRAVENHAGE. • Abonnementsprijs voor het Buitenland : I 1.50 per 3 maanden. HET KAPITALISME TIJDENS DEN OORLOG. Het socialisme is gesteund1 op de wetenschap, dat het kapitalistisch pro-ductiewezen alleen en uitsluitenl de be-langen dient e'ener minderheid (de ka-pitaalbezitters) ten prijze, en ten koste van de meerderheid (de bezitloozen, de proletariërs). Wanneer in vred'estijd de feiten zich aanp'asteri aan deze wetenschap — trou-wens anders ware het geen wetenschap — dan heeft de oorlogsperiode ten over-vloedigste bewezen dat het kapitalistisch systeem onhoudbaar en onduld-baar is. De oorlog heeft over ganse h de we-reld een krisis in de levensmiddelen-voorziening gebracht en deze krisie houdt verband met den duur van den oorlog. Hoe langer de oorlog duurt, hoe 6cherper de krisis zal worden in de rich-ting van den hongersnood. Goed bekeken, komt men tôt de kon-klusie, dat er twee hoofdoorzâken aan de basis liggen dezer krisis. De eerste oorzaak ligt vast aan den oorlog. Deze heeft beslag gelegd op een groot deel der arbeidskrachten en in plaats, dat deze- krachten zouden aan-gewend worden, tôt de produktie, staan zij in dienst van het militarisme door den oorlog. Zij produceeren niet tôt onderhoud van het leven, maar wel tôt v-erwoes-ting, vernieling, voor den d'ood. De tweede en nog wel de voornaam-6te oorzaak is het onmiddellijk gevolg van 't heerschende ekonomisch systeem. Bij deze oorzaak komen er twee voor-name faktoren in werking. Het kapitalisme is voornamelijk ge-steund op vrijhandel en de quaestie van vraag en aanbod. Vrijhandel machtigt de kapitaalbezit-ters te verkoopen naar vri'P keuze, ter-wijl de quaestie van vraag en aanbod hen toelaat de voorkeur te verleenen aan den meestbiedende. Deze stand van zaken heeft ons een toestand gebracht, waarin de bezitters van kapitaal zich naar hartelust kun-nen voorzien van levensmiddelen, ter-wijl het volk niet meer in staat is zich het strikt noodzakelijke aan te schaf-fen; des te min, omdat er, in verband met de eerste oorzaak, een tekort. aan levensmiddelen op de markt aanwezig is. Dit tekort heeft het onvermijdelijk verschijnse] in 't leven geroepen, dat de koopkracht van het geld sterk is ge-daald; in zooverre dat er op dit oogen-blik zotte prijzen worden gevraagd. Maar erger nog is, dat de bezitters van de levensmiddelen, èn producenten èn andere opkoopers, zwendelen met de produkten ten koste van hun eigen land-genooten en dat door ze te versjacberen in 't buitenland, tôt zelfs aan den vijand. België levert daaromtrent een stich-tend voorbeeld. Onze Belgische kleri-kale boeren en andere zwendelaars ver-kiezen de landbouwprodukten aan hoo-ge prijzen' te verkoopen aan den vijand, in plaats ze aan een redelijken prijs ter hand te stellen aan hun landgenooten. Hoe komt dit ailes? Voor wanneer de Vrede! Verleden jaar was vrede niet moge-lijk, omdat althans de Entente hoop koesterde in de overwinning op de Centralen. -, Ten dage is de vrede onmogelijk, omdat Duitschland denkt de Entente te overwinnen. De vrede is onmogelijk, zoolang de strijdende machten hun oorlogsdoelein-den afhankelijk maken van de oorlogs-kaart.De vrede zal slechts mogelijk zijn, wanneer men langs beide zijden tôt het besef komt, dat niet de zege maar een verstandhouding der volken de baan tôt den vrede zal effenen. Algemeene Toestand. A. De Duitsche Geweld-vrede in 't Oosten. Onze lezers kennen de roi, gespeeld door de afvaardiging der Ukrainsche Rada te Brest-Litofsk, waarbij zonder medewelen der Russische revolu-tionnairen een afzonderlijken vrede tôt stand kwam tusschen de Centralen en Ukraine. Zij kennen tevens den invloed van dezen afzonderlijken vrede op het verder verloop der vredes-onderhandelingen, te Brest-Litofsk, in aanmerking nemende, dat de positie van Trotzky hierdoor buitenmate verzwakt werd. De afzonderlijke vrede met Ukraine wordt wel cens een broodvrede genaamd, omdat de Centralen in de vredesbepalingen hadden vastgelegd, dat Ukraine zich verplichte tarwe en andere levensmiddelen ter besebikking te stellen der Centralen. Zoodra het vredesverdrag onderteekend, vielen de Dutische en Oostenrijksche legermachten Ukraine Eenvoudig, omdat er nu geprodu-ceerd wordt voor de zoete, lekkere winst. Een prachtiger bewijs kan er voor-zeker niet geleverd worden, dat aan-toont, dat aile moreele en andere philo-sophische beschouwingen van weinig of geen invloed zijn op hetmaatschappelijk procès. De Belgische boer en aile boeren, de Belgische fabrikant en aile fabrikan-ten, de Belgische liandelaar en aile han-delaren kennen maar één zaak: winst en niets dan winst. Deze dorst naar winst houdt zelfs niet stil voor den honger der massa. Integendeel! Het kapitalistisch p rodu k t i e sy s t e e m heeft zich tijdens den oorlog vertoond in zijn akelige, afschuwelijke naaktheid. De oorlog is er moeten komen om de ziende-blinden en de doove-hoorenden te overtuigen, dat het zoo niet langer gaat. Er moet iets anders, iets beters in de plaats komen, hetwelk niet anders kan zijn dan het socialistisch produktie-systeem.De bankroet van het kapitalisme heeft zich in die mate voltrokken, dat de overheden verplicht zijn geworden op zoek te gaan naar kunstmiddeltjes om een volledige inzinking te voor-komen.Men is begonnen met den vrijhandel uit te schakelen door het vaststellen van maximumprijzen; men heeft den uitvoerhandel aan zekere voorschriften onderworpen om ten slotte te komen tôt het distributiestelsel. •*- Het zijn, zooals wij zooeven reedB zegden, al kunstmiddeltjes met de toe-voeging, dat het kapitalistisch systeem niet toelaat verder te gaan; alhoewel de dragers van het kapitalisme door het invoeren dezer middeltjes de bankroet van het kapitalisme erkennen. Het eenige radikale middel zou zijn, de produktie te brengen in den schoot der gemeenschap. M.a.w. dat de ge-meenschap zou produceeren voor haar zelve, in plaats voor enkelingen; voor de konsumptie, in plaats voor de winst. Maar dàt mag men van de heerschende klasse niet verwachten, want het ware de zelfverloochening harer klasse door de vervanging van het privaat-bezit door het collectief bezit. Het ware de ondergang dezer klasse en een klasse bewerkt haar eigen ondergang niet. Anderzijds leeren ons de feiten, dat het stelsel onhoud- en opduldbaar is, 'en terwijl de heerschend'e klasse van nu, de klasse van dit stelsel, ten allen prijze liet onhoud- en onduldbare toch tracht in stand te houden, dan zal een andere klasse er voor moeten zorgen, dat er een beter stelsel tôt stand kome. Dezè klasse kan niemand and'ers zijn dan de arbeidersklasse, terwijl zij door de massa over de macht beschikt om dit procès te voltrekken. Hierin ligt de historische taak der arbeidersklasse besloten; dewelke zij zal weten te vervullen, wanneer het histo-risch oogenblik zal zijn aangebroken. binnen met het tweevoudig doel: 1. de voorhan-den zijnde voorraden zoiiden onder de bescher-ming gesteld worden der Duitsche machthebbers; 2. de Ukrainsche aristocraten, baronnen en andere grond-magnaten, zouden beschermd worden tegen den steeds toenemenden invloed der Russische revolutie. De Duitsche leger6 beheerschen den toestand. Generaal von Eichhorn regeert deze pas geboren republiek van uit de hoofdstad Kief; (Je voorraden staati onder rechtstreeksche Duitsche contrôle; de boeren staan onder bewaking van Duitsche pin-helmen; de Rada met de regeering zijn door Duitsche intriges en manœuvres ten val gebracht, terwijl een sterk duitschgezinde regeering is aan-gesteld geworden, Kortom in Ukraine heerschen de Duitschers als heer en meester. Nopens de vermelde intriges en manœuvres ia vooralsnog bekend, dat de Duitsch-Oostenrijksche vertegenwoordiging een mémorandum naar Berlijn en Weenen had gezonden waarin gezegd wordt: 1. dat de bezetting van Ukraine noodzakelijk is ; 2. dat de Ukrainers niet rijp zijn voor een zelfstandigen s'aat; het ontbreekt aan intellec- tueelen en aristocraten. De Pruisische jonkers en Duitsche imperialisten weten er altijd een mouw aan te passen om hun invloed en he£omonie op te dringen. Het zal niemand verwonderen, dat deze Duitsche geweld-politiek een ster e reactie ontkelend heeft bij de Ukrainsche bevolking. De steden van Ukraine zijn meestal bevolkt door Russen, Joden en Polen. Zij hebben zich immer verzet tegen de afscheuring van Ukraine van Rus-land, en hebben het ook de Rada nooit vergeven dat zij de hulp der Duitsche en Oostenrijksche troepen inriep tegen Rusland. De Ukrninsche landbouwbevolking js arm en ongeletterd; ?ij mist aile nationaal bewustzijn. Voor hanr lag de groote b teekenis der revolutie besloten in het feit, dat hare leuze ,,de grond aan de boeren" zou worden ve-nezenlijkt. Maar daar komen de Pruisen en generaal Eich horn vaardigt terstond een bevel uit, waarin o.a. wordt gezegd: 1. dat geen boer meer land in bezit mag nemen als hij werkelijk kan bebouwen; 2. dat de boer, die niet al zijn land zal bebouwen, gestraft zal worden; e 3. dat het land, hetwelk door de boeren niet kan bebouwd worden, terug den eigendom wordt der landheeren. De Ukrainsche boeren zagen met reden in dit bevel een ingrijpen ten gunste van den adel en andere baronnen; des te meer omdat eenerzijda op f dat oogenblik de verdeeling van den bodem nog £ geen vaste vormen had aangenomen; anderzijds omdat het den boeren bij gémis aan getpan, ge-reedschappen en arbeidskrachten onmogelijk was 8 den grond naar behooren te bebouwen. Trouwens de boeren vefzetten zich tegen het inbeslagnemen door de Duitschers van de tarwe, j. wanneer hun deze granen betaald werden met papieren geld, dat hun onvoldoende waarborgen 1 oplevert. Cl Van deze zijde ontmoetten de Centralen even t sterken tegenstand als van da stedelijke bevolking. •j. Een conflict kon niet uitblijven en is dan ook gekomen, waarbij de Duitschers nogmaals gebruik ^ gemaakt hebben van hun geliefkoosd middel: het e geweld. e Welke zullen nu de gevolgen zijn van deze Q geweld-politiek? Het Ukrainsche volk zal de be-zettingstroepen, in' plaats ze te aanzien als zijn r beschermers tegen de Russische heerschappij, be H jegenen als de dragers van het wapengeweld, die S in Ukraine een militair regiem hebben gevestigd tôt versterking der grondmagnaten en tôt het requi-reeren der levensmiddelep voor de Centrale rijken. Het Ukrainsche volk zal in Duitschland en e Oostenrijk een vijand zien — hoe zou het anders ^ kunnen? — en zal sterker dan ooit opkomen voor aansluiting bij Rusland. De afscheuring van Ukraine van het Russische s rijk zal juist zoo lang in stand blijven, als er Duitsche troepen in 't land zijn. De afzonderlijke vrede met Ukraine ia wat de i vrede is met'Ruiland: een oorlogrvrcde. Een volk laat zich niet goedschiks of z.g. kwaad-n schiks beheerschen en verdrukken door een vreemde n heerschappij, en voorzeker niet door het Prui-jj, sendom. i Wat de Duitsche machthebbers hebben gezien in den vrede van Brest-Litofsk, is juist de hoofd-oorzaak, dat rceds ten dage in 't Oosten zulke g machtige factoren en sterke «troomingen in wer-, king zijn om zich te onttrekken aan 't machtsidee van dezen vrede. De volken in 't Oosten aanvaarden noch de e heerschappij, noch de hegemonie van Duitschland, it waardoor de toekomstige oorlog reeds in voorbe-' reiding is. B. De Revolutie in Ierland. I Sinds den laatsten tijd is er een machtige revo-^ lutionaire beweging in Ierland aan den gang naar aanleiding van de invoering van den algemeenen militairen dienstplicht. , r Al de Iersche partijen — Nationalisten met r Sinn-Feiners, Roomsch-Katholieken met de mo-^ derne arbeide*sbeweging — hebben zich samen-getrokken tôt een bloc tôt verzet tegen de invoe-ring dezer wet in Ierland. it Deze revolutionaire verzet-beweging heeft een e veel dieperen historischen ondergrond. . In de jaren 1200 heeft Engeland het eiland Ierland gekoloniseerd; den Keltischen bewoners e van Ierland heeft men den grond ontnomen ten G gunste van Engelsche feodale aristocraten, in zooverre dat aan het einde van 1700 den bodem van ^ Ierland in handen was der Engelsch-Saksen. De Kelten waren pachters geworden van het n land, dat eenmaal hun eigendom was geweest. Het noorden van het eiland — Ulster — maakte e uitzondering op den regel. Daar behoorden grondin eigenaar zoowel als pachter tôt het Engelsch-Sak-„ sische ras; beiden waren protestanten, terwijl de Kelten tôt de Roomsche kerk behoorden. II De Ieren hebben hun eigendomsrecht met de grootste verbittering bevochten; echter vijfmaal is u deze vrijheidskamp bloedig onderdrukt geworden. Zoo kwam het dan ook, dat zij niet alleen beroofd * werden van hun land, maar dat Engeland Ierland n aile politieke rechten ontnam. De wetgeving, het bestuur, de rechtsspraak en het onderwijs werden ,j. ingericht naar het inzicht der Engelschen. . Deze geschiedkundige gebeurtenis heeft bij de Iersche bevolking een onkoelbaren haat ontwikkeld )- tegen de Engelsche landheeren, tegen de protestanten; tegen Engeland als staatslichaam; deze haat _ leeft nog immer voort bij de Ieren. Na de Fransche revolutie ontstond er in Ierland ti- nogmaals een sterke agitatie voor zijn politieke r- zelfstandigheid. s; Engeland weigerde de politieke onafhankelijkheid re aan Ierland, maar de Ieren werden politiek gelijk-^ berechtigd met de Engelschen en de uitzonderings-ie wetten tegen de katholieken werden opgeheven. De Ieren waren daardoor niet voldaan. Nieuwe d. oproeren, onlusten en revolutionaire stroomingen ;n kwamen aan de dagorde en Engeland kwam plots :n tôt het besef, dat bet zoo niet langer zou gaan. le Het Engelsche parlement stemde een wet, waarbij n- de Engelsche grondheeren in Ierland onteigend or werden en de Iersche boeren terug in bezit gesteld it, werden van hun bezit, n- Dit ailes heeft niets gebaat om den Ierschen haat :n te koelen, omdat een volk zijn onafhankelijkheid, zijn zelfstandigheid niet prijsgeeft ten gunste eener is vreemde heerschappij en voorzeker niet versjacherd le voor een schotel linzen. jn De Engelsche liberale demokratie was bewust geworden, dat de staatkundige zelfstandigheid van Ierland niet langer kon geweigerd worden. ' Tôt driemaal toe heeft de liberale partij voor- gesteld het zelfbestuur aan Ierland toe te kennen :n en driemaal is deze poging mislukt door deiî hard-c. nekkigen tegenstand der Engelsche konservatieven, daarbij geholpen door de Ulsterianen. Vooralsnog had Engeland het niet gewaagd den :n algemeenen dienstplicht toe te passen op Ierland. in De Engelsche konservatieven en andere Unionisten hadden den mond vol van het Iersche „Hoogverraad" ; tie maar Ierland stoorde zich daar niet aan, terwijl de :ft Engelsche démocratie vasthield aan haar inzicht, dat een vrij volk een ander volk niet kan dwingen or tegen zijn wil in, op vreemd bevel, te vechten en er te sterven. is- Ter elfder ure zet Lloyd George dit inzicht ter at zijde door den algemeenen dienstplicht op Ierland en toe te passen met de belofte, dat Home-rule of zelibestuur aan Ierland zal te beurt vallen. en 't Schijnt dat de Ieren daar geen genoegen meer or mede hebben, temeer door de bloedige botsing van o- 1916, waarbij de Engelschen door militair geweld le den Ierschen vrijheidskamp in 't bloed gesmeord hebben, hen nog te frisch in 't geheugen zit. h- Honderdtallen jaren heeft Engeland Ierland onder De strjjd om de wereldheerschappij. De kunstige fantasie van het impérialisme heeft t ons nooit kunnen laten voorzien, wat de werkelijk-t heid zou brengen. De ineenzakking van het Russische leger heeft aile machtsverhoudingen in Europa te niet gedaan, Zij heeft Duitschlands' macht buiten-t mate versterkt, terwijl in 't Westen het Duitsche i leger de reuzenlegers van Engeland en Frankrijk 3 terugdringt, staan in 't Oosten Duitsche troepen te l Helsingfors, vôôr Charkow, in Odessa en strijden s Duitsche legergroepen in Palestina. In het bereik der mogelijkheden schijnt het Duitsche impérialisme s te kunnen tôt stand brengen, waaraan het nooit gedacht heeft: de algeheele heerschappij van Duitsch-t land in Europa, het Duitsche imperium van de , Noorderlijke IJszee tôt de Persische golf. De vrede van Brest-Litofsk heeft Finland, Estland, 1 Lijflnd, Koerland, Lithauen, Wit-Rusland, Polen en Ukraine gebracht in de belangensfeer van Duitsch-1 land; het Duitsche militarisme heerscht over het uitgestrekt gebied tusschen de Finsche oevers der ' IJszee en Ukranische kusten, de Zwarte Zee, over J een bevolking van zestig millioen menschen, over den bodem van zeven natiën. E Weldra zullen en kleine en middelmatige staten opgericht worden, die door politieke, ekonomische I en militaire verdragen voortdurend met Duitschland zullen verbonden zijn. Dan komt Roemenië e waar Duitschland zich de petroleum-bronnen, de ^ spoorbanen en havens verzekerd heeft. Ten slotte Turkije, waar reeds in vredestijd het leger gedrild werd door Duitsche officieren, de administratie georganiseerd door Duitsche beambten en de spoorbanen aangelegd door Duitsche kapita-listen.De invloed van Duitschland neemt alzoo onaf-e zienbare afmetingen aan. r In Lithauen en Wit-Rusland, in Polen en Ukraine is er nog een groote voorraad arbeidskrachten e voorhanden, welke de Pruisische Jonkers voor hunne landgoederen en de Duitsche kolen-magnaten voor hunne kolenmijnen zullen trachten naar e Duitschland te lokken. In de vruchtbare gebielen met hunne snel aan-groeiende bevolking zal de Duitsche industrie een a rijk afzetgebied aantreffen, ter vervanging der ver-loren markten in Engeland en andere overzeesche e landen. Rijke beleggingen staat er het Duitsche kapitaal te wachten in afwachting dat de staats-e regeling in Finland zich voltrekke, dat de suiker-voortbrengst in Ukraine zich ontwikkele en dat e de schatrijke ertslagen in Armenië ter ontginning I, voorbereid worden. De Baltische Zee zal door een kanaal met de Zwarte Zee verbonden worden. In vooruitzicht van den volgenden oorlog stelt Duitschland al zijn hoop op de tarwe uit de Ukraine, de wol uit Anatolië, de katoen uit Mesopotamië en r Silezië, de koffie uit Arabië en de blokkade kan Q Duitschland niet meer schaden noch trefïen. Tevens slaat Hindenburg zijn slag in 't Westen tôt uit-breiding van de Duitsche macht. " Het Fransche ertsgebied komt aan Duitschland ; terwijl Frankrijk nog alleen zal gesteld zijn op de ertsen in Normandie, ontoereikend tôt onderhoud der groot-nijverheid. België zal door een verdrag aan Duitschland j vastgeketend worden en tegenover de Duitsche t macht aan de Noorder- en Oostergrens staat Frankrijk machteloos en kan geen oorlog meer voeren. Duitschlands' macht zal zich uitstrekken van Antwerpen tôt de Perzische golf, van Helsingfors II tôt de Inâieche Oceaan. t Vroeger heette het in Duitschland: Onze toe-komst ligt op de zee. Nu roept men : moet Duitschland de heerschappij der zeeën laten aan de Britten. Zoo zal het vasteland aan Duitschland hooren. Het Duitsche impérialisme droomt van een heeeschappij-systeem over het Europeesch en voor-Aziatisch vasteland, zooals de wereld, sinds den val van het oude Romeinsche rijk, niet gekend heeft. Daartegenover zetten zich Britannië en Amerika te weer. De Britten, welke van uit dat kleine j Engeland het groote Noord-Amerika eu Australië j beheerschen ; Zuid-Afrika na het met geweld te ( hebben veroverd, door een ver6tandig staatsbehovd tôt zich hebben getrokken; Egypte en het groote Indië met zijn drie honderd millioen menschen hebben onderworpen ; aile groote straten van het j wereldverkeer onder het vuur van hun kustgeschut houden en door de werkzame kracht hunner demo-kratische beschaving zooals door de werkdadige macht van hun goud de volken van Zuid-Afrika j en Oost- Azie onder hun invloed houden, beheerschten vooralsnog de wereld en zij hoopten, dank de ge- weldige ontwikkeling van Noord-Amerika. immer die heerschappij te behouden. Daarom zullen zij het dreigend gevaar van een konkurrent tegenover de wereldheerschappij niet dulden. Zegeviert de konkurrent te land, zoo beheerschen zij de zee. Verovert hij op het vaste land immer nieuw gebied, zoo verhindert hun oorlogsvloot de toevoer van katoen en tarwe, van nikkel en koper. Alzoo worstelen de Duitschers en de Britten, de landmacht en de zeeheerschappij. Aile kleine, zwakke volken en staten zijn door dezen wereld-storm opgeslorpt. Zij strijden zonder te weten waarvoor zij strijden; zij ontberen in de heimat en sterven op de slagvelden en zijn niet in staat zich aan den strijd te onttrekken, zijnde door duizend banden aan de grooten der wereld vastgeketend.Men kan de volken niet zeggen waarom het gaat. Leugenachtige oorlogsmotieven verbergen het werkelijke doel. Hier gaat het enkel voor de ver-dediging van het bedreigde vaderland ; aan de andere zijde luidt de leuze: „de vrijheid der kleine natiën en de redding der burgerlijke beschaving voor het gewapend geweld". Echter het Duitsche vaderland, dat nu hunkert naar de heerschappij over het vasteland, is absoluut niet meer in gevaar; terwijl het onbuigzaam sterk en het volkenmoordende Britsche impérialisme niet strijdt voor de vrijheid der volken en een volken-vrede.Zoo werpt men dan het slagwoord „Elzas-Lotha-ringen" in de grabbel. Metz, dat door de geschie-dénis, het recht en de taal ons behoort, dat door ruw geweld ons is onttrokken! Metz moet terug aan ons! Zoo worden de Fransche boeren opgezweept. Straatsburg! De Duitsche stad, waar Goethe het daglicht zag, moet verdedigd worden tegen de onbeschaamdheid van den vijand van buiten! Duitsche arbeiders aan U dit Duitsche heiligdom te verdededigen ! Zoo spreken de Duitsche machthebbers tôt de Duitsche arbeiders tôt aanhitsing van den oorlogsgeest. Alsof de Franschen, terwijl Hindenburg voor Amiens, Bethune en Soissons staat nog eenige hoop koesteren Elsas-Lotharingen terug te winnen! Alsof Amerika en Engeland zich die offers aan bloed en goud zouden getroosten voor een grens-quaestie, omtrent dewelke zij zich nooit bekommerd hebben. Vôôr een jaar was Elsas-Lotharingen nog wezenlijk den hoeksteen van het probleem, ten dage wordt er om een gansch anderen, grooteren prijs geworsteld. Hoe zal deze worsteling eindigen! Hindenburg mag nog zoovele vorderingen maken, maar de blokkade kan hij niet breken, de zee kan hij niet overschrijden ; Engeland en Amerika kan hij niet dwingen katoen en hout, koper en nikkel, Duitschland te doen toekomen. Amerika en Engeland moge de blokkade nog zoo scherp toespitsen en de neutrale landen inklemmen om te verhinde-ren dat er een schepel tarwe en een pond katoen naar Duitschland doordringen, toch zullen ze Duitschland niet uithongeren, omdat het nu over de vruchtbare landstreken tusschen de Oostzee en de Zwarte Zee beschikt. Deze geweldige worsteling kan niet anders eindigen als door een vergelijk, eene verstandhouding. Echter wanneer zelfs het meest onwaarschijnlijke moest gebeuren; wanneer door een toeval de eene zou overwinnen op den andere, hoe lang zal deze beslissing van waarde zijn ? De volken ontwaken over gansch de wereld. Geen kunstmatige heerschappij-systeem zal zich lang kunnen in stand houden. De Duitschers tellen zeventig millioen menschen; hun aanspraak, den ganschen aardbol te beheerschen, zou plotseling vervallen zooals gebeurd is met Napoléon. De Britten tellen nog niet eens het derde der bevolking van Indië; het zou een dwaasheid zijn te beweren dat hun heerschappij over de wereld zonder einde is, terwijl nu reeds in het Oosten de verbittering tegen de Europeesche heerschappij met toenemende kracht zich ontwikkelt. De grooten der wereld worstelen nog eenmaal om de heerschappij over aile volken ; echter in de onderste lagen der volksmassa trekken zich reeds de krachten te zamen tôt verbreking van aile vreemde heerschappij. Mag voor het oogenblik ôfwel het Duitsche ôf-wel het Britsche impérialisme triomfeeren, de toe-komst zal niet behooren aan een heerschappij-systeem. Zij behoort ^len vredesbond de& vjrije volken. » Arbeiter-Zeitung 14-4-18 zijn beheer en nog is het er niet in gelukt dit volk te onderwerpen. Hierin ligt wel het krachtigste bewijs, dat een volk, onafgezien tijd en omstandigheden, er nooit voor te vinden is te verzaken aan zijn zelfstandigheid, aan zijn nationaal idee, aan zijn onafhankelijkheid en aan zijn zelfbestemming. Wat de Engelschen nu ervaren met de Ieren staat de Duitschers te wachten in 't Oosten ; de laatsten zullen er zoo min aan ontsnappen als de eers'en. Het Marxisme op den Hon-derdsten geboortedag van Karl Marx. Door KAEL KAUTSKY. De socialistische wereld: maakt zich gereed tôt het vieren van den eersteri Mei, d'en honderdsten geboortedag van onzen Marx. De oude proletarische Internationale, wàarvan wij thans het geestelijk hoofd vereeren, vindt haar opvolgster niet slechts verbrokkeld, maar gedeeltelijk in nationale partijen uiteengevallen, die zelfs meedoen aan het aanwakkeren van nationalen haat en veroveringszucht. De viering van den honderdsten geboortedag van onzen meester zal de eerste gebeurtenis sedert het uitbarsten van d'en wereldoorlog zijn, waarbij de proletariërs van aile landen zich weder vereenigen. Docli deze verbroedering zal slechts uiterlijken schijn blijken. Wel zal Marx' naam overal geprezen worden, maar in de verschillende landen en binnen die landen in de daar aanwezig'e • socialistische partijen op zeer verschillende wijze. Hoe weinig verblijdend dit feit op zich zelve ook moge zijn, het bewijst evenwel, welk een geweldige le-venskracht de marxistisçhe gedacljte zelfs een eeuw nâ de geboorte van den oorspronkelijken drager, nog behouden heeft. Ja„ men kan zelfs beweren, dat zij nimmer meer haar kracht bewees dan op dit oogenblik en dat zij zelfs haar hoogtepunt nog niet heeft bereikt. Het was Marx' levenstaak de internationale arbeidersklasse te doordringen van de socialistische gedachte, haar vertrouwd te maken met zijn inzicht en methode. Toen hij stierf, liet hij slechts een onbeduidend klein aantal van vol-gelingen achter. In het jaar 1884 publiceerde ik een kritiek op Rodbertus' „Kapitaal", het eerste propagandageschrift van mijn hand over het marxisme. Ik sprak daar-in over de „staathuishoudkundigen, die niet behooren totde marxistisçhe school." Friedrich Engels schreef mij destyds in een brief: „Het is zeer voorbarig van een marxistisçhe historische school te spreken." Zoo stond het nog in 1884. Van dit jaar af maakte de verspreiding van marxistisçhe denkbeelden snelle vorderingen, en de in 1889 opgericlite nieuwe Internationale, stond voor een aanmer-kelijk deel onder den invloed der xnàr- V TWEEDE JAARGANG No. 36. ZATERDAG 11 MEI 1918 LOSSE NUMMERS VU CENT Oplage van de week: 6317 Nos

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.