■"ü st© Aan Zijne i_ B Jaar. — Hf 61 f *tAk i • ^ ~3Ê[jf centiemen het i nimmer Donderdag 20 en Vrijdag 2! Mei 1915. «KüfEIK «awwaK^^ïsaajBi^flWBwswaö^ IBKWStwasWlSiSfttKil?II»C-öfMnf-'a»:3K3.'Kï|-7.--VirJ),-^v,-*,.-.vi;iii ..TftïMÏV;*Wt'^atWEUfcVCI Boor Taal en Folie Voor Qod en Haard en Land DE pi'OHE STU3MRD». vmchiirt 4 maal to ml 1i^&ïtó^^ : ildefohs peeters. Abonnementsprijs voor 50 nummers bij vooruitbetaling. |- :■«-«■-« *»«»» »~ -..w. ^^so^te™?'5ofr-- *, ^ . f *v i 7 % l f VASTE OPSTBLU3RS :■."£. BELFAIRE, it. OUYKERS, Victor "VAMfiBAIIIRERE» Voor de niet-aoldatea — tn 't land 3.50 fr.; batten 't land 4.50 ir.' ■-.■*«-•«».«■ Indien meer exemplaren van élk nummer worden gevraagd, wordt de abonnementsXBertraBd VASI OER SGHELQEN, Juiil FSLÜAERT. frjfs minder. I' Voor alle medeöeelingen zich wenden tot: Villa MA. COQÜILLE, Zeedijk DE PANNE. ij"?^fc I Aankondigingen : 0.25 fr. de regel. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. Vluchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0.50 fr. Bericluteri . C VRËDE-VIZIOENEN-..' 1. Het nieuwe Leven. Het leven van ons volk heeft, sedert straks tien maanden strijd, ballingschap en verdrukking een beteekenis gekregen welke wij vroeger te weinig vermoed hebben. Al de kostelijke waarde ervan is aan onze verwonderde oogen gebleken en we 'staan verbaasd over de grootsche schoonheid die is opgegaan. Niet zoozeer is gestegen de waarde van het lichamelijk leven door het vreeselijk en mateloos bloedvergieten, dan wel het leven van onze zielen, van onze gemoederen, van ons verstand, van ons hart : ons zedelijk en godsdienstig leven. Kardinaal Mercier schreef het in zijnen weréldbrief: wij plachten immers zoo zorgeloos te leven, zoo onbekommerd. Wij bloeiden met den zomerdag en 's winters hielden wij ons gelukkig bij den warmen haard in het vaderhuis. De schoonheid van ons leven waar wij ze nog vinden konden, sluimerde. De schoonheid van een gemoed, van een karakter, van een kristene jongenszie! als opzwellende bron naar een Ideaal waren wij meer gewoon theoretisch in boeken te aanschouwen dan te bewonderen in de zooveel waardevoller daadwerkelijkheid. Zoovele gesteltenissen ontsnapten aan onze oogen en aan onze ontledingen. Gelukkig mogen we het heeten dat de vlaamsché beweging haar beste werk verrichtte wijl zij de volle schoonheid van ons volk hielp ontdekken, en naar het hoogste doel hielp lijzen: zich-zelf worden en blijven. Ook zal zij hierna den besten factor blijven om het toppunt te bereiken waar wij zoo nabil" gekomen . waren. Maar er moest een aanval gebeuren op de zedelijke schoonheid van ons volk opdat de ziel zou opstaan, plotseling, hoog en rein, en den duurzaamsten weerstand bieden. Wij hebben ons eigen zelven teruggevonden. Daarom zal de band die ons nu ondereen verbindt en ons zoo nauw met God vereen igt, ■ niet meer gebroken worden. Daarom zal de arbeid, maar eerst beginnen wanneer de strijd der wapens zal geëindigd zijn, maar hij zal een ander, een reiner, een schooner. karakter dragen. Onze werken zullen veredeld worden , de maatschappelijke en de godsdienstige, de onderlinge hulp en de persoonlijke ontwikkeling; zóó zullen wij op de hoogte kunnen blijven^ wonen, nu Kalvarië, dan Thabor waarop wij zullen gestegen-zijn. Want het leven van heldendaden en wonderen moed, het leven van vuriger en zuiverder geloof zal en mag er niet in de loopgraven alleen blijven. En de kracht die uitgaat van onze martelaren zal en mag niet met hunne lichamen te Luik, te flaelen en te Yperen begraven blijven. Verspreid en vertiendubbeld moet zij worden over gansch het land. Het land dat zwijgend lijdt onder de verdrukking, maar zijn koppen en zielen ten hemel richt. Ziet, ons leven wordt gereinigd in den vlammenden en bloedigeii strijd. Het heeft nu bijgewonnen of liever herwonnen die menigvoudige deugden die sluimerden in de onachtzaamheid. Want den vijand misprijzen waar hij tegen alle recht in ons midden drong; hem staande houden; hem achterwaarts drijven om zichzelf te blijven, om het bereiken van het verhevenste Ideaal, en dat ten koste van goed en bloed : dat is schoonheid der ziel, schoonheid van gevoelen, schoonheid van overtuiging, schoonheid van volksgeweten en volksfierheid, schoonheid om het recht tegen het geweld, en ten slotte schoonheid orn God uit wiens hand ons alle schoonheid komt. En daarom is d&zt wordende schoonheid de kostelijkste waarborg van het nieuwe leven; leven van arbeid, van lijden, van rouw, maar" omgeven als van onsterfelijk aureool, van de blijvende, hoogste, zedelijke schoonheid. Dat onze gebeden en ons betrouwen op God de komst ervan verhaasten. Lucien van der Meeren. Belgisch Front. — Ten Noorden Yper heeft de vijand herhaaldelijk aangevallen. Een vierde aanval op Steenstraete mislukte even/als de drie andere. We maakten nieuwe vorderingen bij Het Sas. Wij veroverden een hofstede en overrompelden de eerste loopgrachtlijn. 145 Duitsehers werden gevangen en 4 mitraljeuzen buit gemaakt. Fransen Front. — Bij La Bassée werd geweldig gevochten. 70b Duitsehers tusschen twee vuren genomen, werden in den pan gehakt. Er werden 1000 krijgsgevangenen gemaakt. De Engelsche troepen veroverden ten Zuiden - Westen van Richebourg een kilometer loopgrachten en ten Noord - Oosten van Festubert 1500 meters. Ten-noorden Arras.—Wij versterkten de ingenomen plaatsen, wonnen twee honderd meters bij Souchez, veroverden nieuwe huizen groepen in Neuville en haalden een duitschen vastliggenden ballon neer. In Champagne behaalden wij een merkelijk plaatselijk voordeel te Vüle sur Tourbe. De vijand had, na eene mijnontploffing, ons aangevallen met 8 compagnies die in onze eerste lijn geraakten. Twee tegenaanvallen deden ons het verloren terrein herwinnen. De 8 compagnies, ingesloten, werden uitgemoord of gevangen genomen, (377 man met 6 mitraileuzen.) In 't bosch van Ailly, hebben wij aangevallen. We namen 3 mitraljeuzen en 250 Duitsche krijgsgevangenen.. Nieuwsjes. De Transylvania van de Cunard Line, wordt heden te Liverpool verwacht. Men is al spanning om te weten of de duitsehers hun gruweldaad zullen hernieuwen, dien ze pleegden op de Lusitania. 879 Reizigers scheepten te New-York in, niettegenstaande de duitsche bedreigingen. woed voort. Heel het schiereiland GalÜpoli gelijkt eene hel. Sedert 4 dagen schiet de vereen igde vloot onophoudend. Ieder schip verschiet gemiddeld 50 tot 60 duizend obussen ! Volgens een krijsgevangen turk, zou de munitie bij denTurken ontbreken. Spanje heeft twee oorlogsschepen naar Lizabon gezonden om er de spaansche belangen en deze der andere mogendheden onder bescherming te nemen. Er wordt nog steeds gevochten tusschen opstandelingen en 't leger. Doch men is van gevoelen dat alles uitdooven zal als 't geweld van een strooien vuurtje. Volgens berichten zou een bataljon Oostenrijksche troepen de Italiaansche grens overschreden hebben. Een gevecht zou hebben plaats gehad, waarbij de Oostenrijkers in de pan werden gehakt. Onder voorbehoud natuurlijk. Het bulgaarsch dagblad « Mir » heeft een diplomatisch stuk laten verschijnen, dagteekenend van 29 Mei 1913, waaruit blijkt dat Oostenrijk alsdan Bulgarië aanspoorde om Servië aan te vallen. Het verzekerde Bulgarië ter zijde te staan ! In Oostenrijk is de lichting in massa van al de mannen, tusschen 18 en 50 jaar, bevolen. Een taube heeft verschillige bommen op Chalons-sur-Marne geworpen. Een bom kwam terecht bij het gesticht voor krankzinnigen zonder slachtoffers te maken. —o— Duitsche onderzeeërs zijn in de Middelandsche zee verschenen. Het engelsch gouverne-mentlooft- 12.50Ofrank uit aan dezen-die één -onderzeeër onschadelijk zal maken. —»o«— Het aantal te Zierikzee aangekomen belgische schepen van vluchtelingen is thans gestegen tot 84 en nog steeds worden er meer verwacht. Onder deze zijn 57 visschersvaartuigen uit Heyst, Blankenberghe en Zeebrugge. De zeer talrijke gezinnen aan boord genieten ondersteuning van het comité, dat aldaar bestaat. Pogingen worden aangewend tot oprichting van eenige'belgisehe schoolklassen. Erzberger en Prüm. De Heer Prüm, leider der katholieke partij in Luxemburg, heeft eene hevige brochure geschreven tegen Erzberger, het bekende Centrumslid van Duitschland. Die brochure maakt veel ophef in Duitschland en er buiten. We geven hier eenige uittreksels : Het mag u niet onbekend blijven; dat uwe verklaringen vooral de Katholieken,der neutrale landen pijnliik hebben aangedaan en dat men, ook hier in Luxemburg, partij kiest tegen uw£ zienswijze. Gij hebt allen, zonder onderscheid, uwe toestemming verleend aan de schennis der neutraliteit van Luxemburg en België. Ook hebt gij in "der Tag,; letterlijk geschreven: "Hoe onbarmhartiger en wreeder de oorlog is, des te humaner is hij, want op die wijze komt hij het spoedigst tot een bevredigende oplossing. Dan immers zijn alle middelen, om den vijand te vernietigen, goed. "Gij spreekt den wensch uit, dat men, zoo mogelijk, Londen geheel moet vernietigen ! Volgens u moet men niets sparen, vrouwen noch kinderen, noch grijsaards, noch kerken en monumenten. Waarheen zullen nu in de toekomst de slachtoffers van den komenden Kulturkampf moeten vluchten ? België en Engeland ontvingen hen met open armen : hoe moet dat in de toekomst worden ? Het Duitsche Nietzschianisme is begunstigd door het alles omvattende militarisme. En het Centrum heeft zich tegen de Herrentnoral enz. niet genoeg verzet terwijl monisten en vrijdenkers den Gustaaf - Adolfkreet riepen : "Gott mit uns.,, Hoe hebt gij gevolgd de instructies van Paus Benedicts XV, gegeven in zijn toespraak van sa Januari j. 1. ? "Het is nimmer geoorloofd, om welke redenen ook, het recht te schenden,, zoo sprak de Paus. En wat verklaarde de Rijkskanselier op 4 Augustus des vorigenjaars in den vollen Rijksdag ? In vroegere tijden, onder den Kulturkampf, hebben de Centrumsteden geprotesteerd tegen de maatregelen, die gewettigd heetten "om staatsredenen.,, Waarom heeft het Centrum dit ook nu niet gedaan ? En toen in November 1914 althans eenige socialisten protesteerden, waarbmzwèëg &en het Centrum opnieuw ? Meen niet, zoo eindigt de brochure, dat ik Duitschland haat ; ik heb lange jaren geijverd door woord en geschrift ten voordeele van het ware Deutschtum tegen overdreven Franzosentümeiei! Het Duitsche volk wordt vergiftigd door een gewetenlooze pers en is ten prooi aan nadbnalistischen waanrin. De zaak van het ware Deutschtum moet daaronder lijden. Doel van dit (schrijven is het Duitsche volk te ontrukken aandien J zwijmel van natiënhaat, die alles bederft, om het terug In de Dardadellen gaan de gevechten ver- j te voeren tot de ware vaderlandsliefde ! De Panns?-T^crc:tT>DëX ,$$|fc Toen we gisteren aankwamen, wiegelde ' de gansche flottille der visscherssebuiten van De Panne, op de baren. Hoe mooi waren ze, die donkere booten, met hunne brecde bruinroode zeilen ; hoe wel in harmonie met den fijngetinten hemel en de lichtgekleurde zee, waarop ze zich afteekenden, zoo somber en toch niet scherp. Hoe gansch anders, bij voorbeeld, als de dartele bootjes met hunne vierkante, witte of roode zeilen, op de diepblauwe wateren der Italiaansche meeren of derMiddellandsche zee,onderdén luisterrijken 'zuiderhemel. Ginder zijn alle iijnea duidelijk, alle kleuren schetteren ; lïïèr, integendeel, verdwijnt alle scherpte van--lijn of kleur; alles bestaat in duizendvoudige schakeeringen van tint en toets, gepatineerd door noorderweer en noordschen wind.:Lt*' Heerlijk, zeker, is de .zuider natuur, zoo rol opborrelend leven, badend in een intensiteit van licht ; maar hoe dichterlijk schoon de onze, en hoe harmonieert zij met onze ziel! Wij, kinderen van het Noorden, kunnen wel opgaan in bewonderende begeestering Toor de zuiderlijke weelde van hemel en zon, maar onze diepe, hechte liefde gaat toch tot onze ingetogen, innig, licht omneveld natuurschoon. Niet altijd heb ik dat zoo klaar besett. Hoe dikwijls, in vroegere jaren, stond ik Terstomd van geestdrift Yoor de schittering die uitging van hemel en zee, in Italië, in Sicilië, te Biarritz, en gedacht dat niets dat te boven kwam: dat onze Noordsche' zee enkel eene vergtooten zuster was van «leze uitverkorenen, eene soort asschepoetstërV^èt: niets om 't lijf dan lompen, vuilachtig geel en grijs en groen, terwijl hare zuidérz-üsters prijkten met kostbare moirés en schitterende juweelen ! Dat was in dien gezegenden tijd toen België, met zijn eenvoudig natuurtooisel en glimmerenden bacengordel, gelukkig was en vrij en vrank en overmoedig. Nu ligt het stuipstrekkend op 't kruis, in langen, bangen doodstrijd, zieltogend.' Hoe kostbaar voor zijne kinderen, is alles nu wat van het geteisterde land spreekt, ier aan herinnert. Hoe diep dringt dé poëzie van zijne stille schoonheid in mijn hart. Zoo bitter weinig blijft er nog over van zijn grondgebied, dat niet bezoedeld werd door vreemden smet; amper eenige kilometers land, en hier de zee, de wijde zee, die ons met haren bekoorlijken glimlach ontving, terwijl ze haren last van visschersbooten op haren moederlijken schoot wiegde. Zelden waren ze hier zoo talrijk vergaderd die booten, die trots alle ellende en smart, een blijden, feestelijken toon aan zee en strand.opgaven ; Nieuwpoort was hun schuilhaven. Maar plotselings'was Nieuwpoort onveilig geworden, en ze moesten de haven vluchten, waar ze anders rust en vree kwamen zoeken ; en de blijheid van hun wiegelen en hun zcilenspel in De Panne's wateren was enkel een goochelspel waaronder angst e» smart wegschuilden. Rond de sloepen was de drukte groot. Van al de straten en wege'ls die uit dorp en duinen naar het strand uitkomen, stroomden visschers en visschersvrouwen Ven kinderen naar de booten toe : ze stieten zwaar geladen kruiwagens of stootkarrctjes, of leidden bij den teugel een ezel of een paard ingespannen in karren vol matrassen en kisten, of gingen gebukt onder zakken en pakken. Geen een, geen kind zelfs, dat niet zijn deel meesleepte uit het ouderlijk huisje, naar de schuit, die voortaan hun home zou zijn onder een anderea hemel, daar waar de Duitsehers ze niet zouden treffen. Niets lieten ze achter,dan de muren van hun nestje ; al hun plunje, hoe armtierig ook, namen ze mee, en ook heel hun winterprovisie van kolen en aardappelen. Wie weet waar ze naar toe zullen moeten, en voor hoe lang ? Ze spoedden vooruit en klauterden met •teeds toenemende hautfo de sloepen, die nog op't zand lagen, of stuurden met riembootjes naar de andere, die reeds op de baren dobberden. Koortsig gingen ze te werk, want de tij duwde ze vooruit: met den ebbenden vloed moesten ze weg ; en gauw, gauw werden matrassen, beddegoed en kleederen, putten en pannen en stoof, kolen en aardappelen, pakken van allen vorm in handdoek of beddelaken gebonden, ingescheept, en ein- « delijk ook de kinderen en de vrouwen. Dezen morgen hadden de meeste schuiten reeds het anker gelicht; eenige verwijderden zich nog met licht gezwinkel, langzaam en gemakkelijk naar de westerkim. Allen vluchtten voor den vijand, dien gevreesd«n, wiene naam alleen verdelging en dood voor hun meende. Zonder aarzelen, verlieten" ze hun'dakfen 'hun 'dorp, om hem niette zien, die, zij wisten het al tegoed, de huizen in brand stak, dorpen en steden vernielde, de vrouwen onteerde, zelfs de kinderen . niet eerbiedigde, grijsaards en priesters afmaakte, de weerbare mannen gevangen nam en naar,Duitschland zond, om ze daar aan velden en wegen te doen werken, wanneer ze niet eerst op gruwelijke wijze afgebeuld en gemarteld werden, zoodanig dat veltn uit louter lijden krankzinnig werden of zichzelven't leven ontnamen. Dat alles wisten z*e, en ook dat niets heilig was voor hem die zijn eerewoord brak tegenover het kleine land, en de fierheid van den onverwachten tegenstand strafte met wreede mishandeling van 't volk en gewilde verdelging van 's lands schoon. Liever dan deri Duitschte dienen, trokken ze weg, allen,dezen met hunne booten, genen met een pak aan hunnen arm ot op hunnen schouder, langs het strand ; liever gaven ze alles op wat hun tot hiertoe zoo kostbaar scheen, dan, misschien, gedwongen, den vreemdeling te moeten dienen, of in zijne rangen te moeten vechten. L. Duykers. Heur vader werkt op 't land, daar bij den oorloggracht, heur moeder stopt en naait, en houdt daar thuis de fwacht. — " 't Is jtüdvan voort te gaan Marie! ge weet tot waar: tot aarüden tweeden gracht, want verder is gevaar.... Komt èr een, schuifelaar,ge kijkt 'ne keer in 't rond, en valt hij wat te dicht, ge werpt u plat ten grond. " Hetkrijgt een kruiske en 'tneemtde lange wissen mand met solfers, tabak, en oranjen, van den wand. ' Bij 't l'eger is het kind, met 't blond gestreuveld haar, van iedereen bemind, alsof het eigen waar. Men roept het bij zijn naam, en ja, wat wilt ge doen alhier krijgt het 'n handje,aldaar krijgt het 'ne... zoen. Van oorlog weet het niet, 't«en vraagt hem dikwijls af, wat dit gevaar mag zijn, daar aan dit verste graf. Een dag, dat 't treurig was, 't en had niet veel verkocht, het vroeg waarom aldaar, het niet verkoopen mocht. " Daar staan soldaten, kind, met wapens in hun hand ; 'tSzijn Duitschen, die de kinders mee doen naar hun [land-." — "'t Zijn menschen, zei het, z'en hên ge«n kleeren aan lijk gij, en op hun rug, ook zulk geen pak gelaan." — "Mijn kind, 't zijn wolven wreed, met menschen- [kleedren aan. ze moorden kindren ook; ge moogr niet verder [gaan!" — "G'hebt dan gelijk, deed 't kind, en 't boog zijn kopken [neer: doen zij de kinders dood, dan zijn't geen menschen [meer.... 25-4I9I5.H. NORDA. Leve c3Le en zijn. heldenleger Bij de Neutralen. ITALIË.—In 't schiereiland volgen de dagen maar ze gelijken in geenen deele op elkander. Nu is het laatste incident dat dreigde èn voor de oorlogvoerende partijen, èn voor Italië zelf, een ongewenscht gevolg te hebben,weerom op 't achterplan geschoven. "Het gaaf er' tegen woo rdig op aan, alsof ieder onzijdig land, dat zich in de huidige gebeurtenissen " respecteeren " wil, een ministerieele crisis moet doormaken. Ons, onpartijdige toeschouwers van deze gebeurtenissen, mag het oprecht veelbeteekenend voorkomen dat de opperste besteraming van een land, zoo maar aan een handelszaakje gaat gelijken en eveneens afgehaspeld wordt. Waarom immers, móést Salandra aftreden op dit kritiek oogenblik ? Omdat hij Giolitti tegen zich had ? Dat wist hij immers al heel lang en dit wist hij nog beter als von Bülow te Rome toekwam. Omdat hij niet zeker was van het volk? Maar de wereidlandsche pers tuit ons heele dagen het oorlogszuchtig rumoer van 't volk in de ooren. Waarom ? Omdat door deze gril, hij het zaakje dat allicht door te lang aanslepen van zijn belangrijkheid had kunnen verliezen, weerom voor een tijd opmonteren zou en dus in waarde doen toenemen voor verdere... verbintenissen. Intusschen wordt de toestand daardoor al meer onduidelijk. Salandra is nu weerom aan 't roer. Giolitti blijft achter de schermen en von Bülow, — die reeds over langen tijd zijn villa en zijn paarden en zijn honden verkocht had ! — wandelt nog steeds in de straten van Rome. Laat ons toch ons- eigen niet te veel opzweepen.Van droomen komt toch niets terecht., tenzij ontgooeheling. En 't groote nieuws is nu dat we den 20° de ontknooping zullen zien met de opening der kamer. GRIEKENLAND. — Ook al een land waar de toestand niet kiaar en... pluis zit. Na 't aftreden van Venizelos, kwam een nieuw ministerie Gounaris tot stand, maar 't zag ook niet klaar in den Europeeschen warboel en dreigt nu ontslag te geven. Venizelos had met zijne scherpe personaliteit alle zaken zoo doordrongen, dat niets aan den toestand te veranderen viel. Eene andere richting in de buitenlandsche politiek werd onmogelijk en Venizelos keerde naar H Vaderland weer. Mogelijks, na de ziekte van den koning, of, indien maar zijn toestand aan 't verbeteren gaat] neemt hij de zaken in handen, die wel denkelijk dan rap van stapel zullen loopen. SPANJE- — Tot hiertoe was van dit land ons niets overgewaaid. Evenals Holland, hield het zich gesloten. Nu wordt het gerucht verspreid dat het er aan denkt met de bondgenooten mee te doen indien het in vergoeding Palestina en Jerusalem kon verkrijgen! PORTUGAL- — De omwenteling die daar als een donderslag is uitgebroken, is ook als een... donderslag uitgemaakt. Volgens laatste berichten is alles nu weer tot de kalmte terug-gekeerd-. Mogelijks mogen we wel onder deze poging vreemde invloeden raden, die ook zijn mislukt.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.