DE LEGERBODE den Dinsdag Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR. DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadroa of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransciie en Nederlandsche exemplaren. OP HET BELGISCH FRONT ieso fMBa&isGbz Ksrmis ten ieordeilc m onze lerminMen Op Zondag 17 September, hebbea de soldaten Van het IV" bataljon van een onzer regimen-ten op het front, een groot feest ingericht, eene Vlaamsche Kennis, volgens de oude volkstradi-lies van ons vaderland. In eene geschikte omlijsting, in de oude abdij van E..., midden in de vette weilanden van het Vlaamsche landschap gelegen, speelden zich de tafereeltjes af van deze kermis, die wel door het penseel van een Teniers verdiende vereeuwigd te worden. De omgeving was echter moderner ; men voelde inderdaad den invloed van den oorlog. In het midden van de plaats had men het feestter-rein, een groot vierkant plein waar de spelen zouden plaats grijpen, afgezet door kleurrijke festoenen die er het uitzicht van een groote markt van een onzer Vlaamsche stadjes aan gaven. De groote wip voor het handboogschie-ten was niet vergeten. Een prachtig gedrapeerd verhoog stond aan een van de kanten van het plein. Op een der hoeken, op eene kiosk die met de nationale kleuren was versierd, had de regi-mentsmuziek plaats genomen die, onder de leiding van luitenant H., zich gereed maakte orn eene reeks volksdeuntjes te laten ho'oren, die geheel in overeenstemming met het feest van dezen dag zouden zijn. Overal op deze groote markt hadden de « foor-kramers » hun tenten uitgespannen. En het waren echte meesterstukjes in hun soort, opge-richt door onze soldaten en met de geringe hulp-middelen die hun ten dienste stonden ; zoo schil-derachtig en eigenaardig uit hun vindingrijk brein gesproten dat zij een lcunstenaar of een oudheidskenner zeker de bewondering hadden afgedwongen. Ik tel er acht, zeker twee per compagnie, waarvan ik hier de uithangborden over-schrijf, in de volgorde waarin ik ze ontinoette. En het ontbreekt deze uithangborden noch aan humor, noch aan zinspelingen op de gebeurte-nissen van den dag : In 't Rookje : Tabak en cigaren, verkocht ten voordeele van de oorlogsverminkten. In den Vrede : Waar er lekkere tonnen bier te wachten liggen die met schuimende glazea geledigd worden. Jeux de Massacre : Hier kan men wraak nemen op al zijn vijanden en naar hartelust op al de Bulgaren, Turken en MolTenkoppen slaan. Pâtisserie et chocolaterie Albert: Het is er vol dames die er, ten voordeele van onze gewon-den, graag verteer maken, en men verkoopt vol-op; de kelners hebben hun handen vol en roepen zooals in den goeden ouden tijd : « Deux patés-deux ! Trois chocolats-trois ! » Au fin bec. In 't fijn smoeltje : Een opschrift in de twee talen, gelijk er bij ons zooveel zijh. Jeu de Hoplala, bij Jefke: Altijd ten voordeele van onze gewonden. Groote Cirkus van i/IV : Een paard van de keukens,en een van de munitiewagens, vermaken het publiek door hun belangwekkende kunsten. Chez la Dame Blanche Saharata : Eene Oos-tersche dame van het Roode-Kruis, die altijd maar ten voordeele van die benijdenswaardige gewonden de toekomst voorspelt. En uw dienaar bewondert de orde die er hier Het Lot van den heer Golenvaux Naar mededeeling van een in Holland ver-schijnend Belgisch dagblad, hadden wij vermeld dat de heer Golenvaux, burgemeester van Namen, door de Duitschers te Hasselt werd gefusiljeerd! De Nouvelles, van Maestricht, verklaart thans te mogen bevestigen dat de heer Golenvaux niet werd terechtgesteld, maar nog immer in de gevangenis van Hasselt opgesloten zit, met verscheidene landgenooten die voor de Duitschers werden aangehouden en thans gevonnisd (?) worden. Wij mogen dus nog verhopen dat de dappere burgemeester van Namen zijn gehechtheid en ioewijding aan het vaderland niet met den dood zal beudea. overal heerscht en de bedrijvigheid van de agenten, commissarissen, onderluitenants en piottenpakkers, die allerlei bevelschriften doen eerbiedigen en u telkens de hand op den schou-der leggen : « In naam van de wet, commandant, houd ik u aan : gij hebt niet op de deur geklopt alvorens binnen te treden. Volg mij naar het commissariaat. » Kolonel M. en zijn adjudant-majoor, commandant R. worden op hunue beurt beet gepakt en naar een politiepost ge-bracht waar hunne boete de ontvangsten alweer gaan vermeerderen. En zoo tôt tegen den avond vervullen de piottenpakkers trouw hun plicht. Vier kanonschoten, door onzen « grenadier en chef » onderluitenant D. afgeschoten, kondigen de komst aan van den kolonel en het begin van de kluchten en spelen aan, die op de groote markt zullen plaats hebben. De muziek opent de plech-tigheid met eene schitterende Brabançonne. Op het verhoog, rond den kolonel, hebben plaats genomen majoor B. en de vier compagnie-commandanten, en verder de andere officieren van het bataljon; het is een dichte groep, daarte midden van onze piotjes, die vroolijk en nieuws-gierig toe kijken. De muziek speelt en ik meen het wijsje van het « Ros Beyaert s van Dendermonde te herken-nen. Een prachtig versierde wagen, die heele-maal onder kransen en festoenen verdwijnt, door onderluitenant L. gevoerd, doet zijne intrede ; op maat draven de paarden de piste rond en verdwijnen onder het algemeene hoerra geroep. Ongeduldig wordt het tweede nummer vervvacht, want er zijn geen programmas om de verrassingen nog grooter te maken.- En onder-tusschen houden de piottenpakkers maar altijd voort aan en brengen hun slachtoffers naar het politiebureel. Ik tel tôt acht nummers toe ; en allen behalen evenveel bijval : Vijf lessen met den stok, eenige schermoefeningen met de bajonet, eene pyramide, uitgevoerd onder bevel van onderluitenant H. ; verder nog oefeningen van Zweedsche gymnastiek, die eindigden met eene prachtige pyramide, het meest bewonderde nummer van allemaal, uitgevoerd onder de leiding van een eenvoudig soldaat, soldaat Horemans. Verder waren er nog prijskampen voor springen en loopen en ten slotte, als apotheose, levende beelden ingericht door onderluitenant L., waar-onder de meest bewonderde : Het Sport en de Verdediging van het vaandel. Van tijd tôt tijd kwarnen wilde dieren uit hun kooi, of clowns uit hunne barak ontsnapt, da vroolijkheid onder de aanwezigen zaaien. Na de kluchten en spelen bezocht kolonel M. de barakken en wenschte den inrichter van het feest, aalmoezenier Tyckmans, hartelijk geluk ; deze echter bedankte voor zooveel lof, dien vol-gens hem, veel ineer toekwam aan den goeden wil van al de medewerkers, van af majoor B. tôt aan den minsten soldaat. l'erwijl ik den korpsoverste vergezelde, kon ik merken hoe meer dan een soldaat zijne beurs ten gunste zijner verminkte makkers geledigd had. In de herberg s In den Vrede », zegde een kldeke kerel, uit het Veurne-Ambacht, tôt zijn makker, een Waal uit de streek van Nimy, ter-wijl hij met een llinken vuistslag op de ton, kracht aan zijne woorden bijzette : « Potverbier! Vriend, nu moet het uit zijn met den strijd tusschen den haan en den zwarten leeuw. Nu zijn wij allen broeders om op de Moffen te kloppen ; en daarna moeten wij levens« lang de beschermers blijven van hen die niet meer kunnen kloppen, vau onze roemrijke ver-minkten ; ja, zoolang als ik leef ga ik twee parten maken van ailes wat ik verdien ; het eene voor me zelf, het andere voor onze verminkten vaa den oorlog ! » Zoo heeft dan ook almoezenier Eyckmans voor hen eene flinke som rondgehaald, die 2,000 frank overtreft. Dergelijke blijken van solidariteit zijn van aard om onze dappere soldaten, die zich voor het vaderlan l opofleren, aan te toonen dat zij niet vergeten worden en dat onze dankbaarheid niet slechts uit ijdele woorden bestaat. En de kermis met al hare vermakelij kheden is ook van aard om wat opwekkingte verschaffen aan onze solîaten, die zoo dapper de dood en het lijden trotseereu. Kapit,-Gom. J, Jacobx. De Kunst in de Loopgraven Een onzer infanterieregimenten heeft, m dé nabijheid van het front, eene tentoonstelling van kunstgewrochten ingericht. Al deze voorwerpen zijn door manschappen van het regiment ver-vaardigd.Deze tentoonstelling heeft veel bijval gehad en tal van bezoekers ontvangen ; ook werd het mee-rendeel der tentoongestelde voorwerpen aan den man gebracht. De werken van den schilder Maertens werden het meest bewonderd. Ondanks zijn veertigjari-gen leef tijd, maakt deze kunstenaar, sedert het begin van Augustus 1914, den veldtocht mede, verwierf de galons van sergeant en ontving het Oorlogskruis wegens een stoutmoedige verken-ning in vollen dag.verleden jaar, in de omgeving van Tervaete. Onlangs nog, muntte Maertens op heel bijzondere wijze uit als loopgraafartillerist, bij een heftig bomgevecht. Deze knappe kunstenaar en wakkere soldaat stelt een portret van kolonel B. ten toon, dat met zijn kleurenrijkdom grooten indruk maakt op de kenners. Een soldatenkop, van denzelfden schilder, en twee landschappen, « De Baan van Caeskerke naar Quden-Barreel », worden ook vrij fel gewaardeerd. Kolonel B. stelt enkele waterverfteekeningen ten toon, waaronder een prachtig geteekend kerkportaal.De « Ghewy-hoeve » en het «Wolven-nest » van Gartuyvels, zijn sierlijk en lief gebor-steld. « Naar Oosthof »,van Paquot, veropenbaart een veel beloovend kunstenaar. De waterverfteekeningen van Lemaire verraden eenen knap-pen en handigen kunstenaar. De penteekeningen van De Clercq en voornamelijk het portret van zijnen broeder zijn waarlijk merkwaardig. Volc-kaert en Henrard hebben ook enkele teekenin-gen van goeden smaak uitgestald. De krijgstafe-reelen van Verstraete zijn flink geschetst. Da Necker vertoont enkele belangwekkende zee-landschappen. De schilderingen van Smits ver« raden een talentvollen kunstenaar; zijn « Luizen-zoeker » is voortreffelijk. De vijlers en etsers hadden ook talrijke voor* werpen uitgestald. Wacquez .vertoont ons eene koperen duik-boot. Gielis een portret op koper van kolonel B. Zijne in lampen verwerkte granaathulzen zijn zeer oorspronltelijk en wel at'gemaakt. Eene huis van Piron, waarop de wapens van de gemartelde steden geëtst zijn, is een zeer mooi stuk. Van Haelen, Bugenhout en Devos verdienen ook eena melding. Kortom eene zeer verdienstelijke tentoonstelling ! In een hoekje der zaal is een loopgraaf met zaltken zand verbeeld. Dit geeft een voortreffelijk gedacht over de werken, die door onze jongens in eerste linie worden uitgevoerd ; een groot panorama, geborsteld door Maertens, geeft ons een kijkje op « die » van vlakvoren. Bij het verlaten der tentoonstelling werpt da bezoeker doorgaans een blik op het gulden boek van het regiment, werk van den korporaal Van Muysen. De lezing der eervolle vermeldingen die aan honderden officieren en soldaten werden toegekend, bewijst dezen, dat de mannen van het ..« linie zoo goed het geweer, als de kwast of het graveerijzer weten te hanteeren. A. M. Onze Edelmoedige Jongens Voor enkele dagen ontving een soldaat van de 2/3 van B. 20o, die nog nooit het front sedert zijn aankomst aldaar heeft verlaten, van zijnen com* mandant eenen bon om voor enkele dagen te Parijs. in het « Tehuis van den Soldaat », te gaan overbrengen. Daar zijne makkers wisten dat de jongen nooit van zijne famiiie iets kreeg en zich steeds met zijne solde moest uit den slag trekken, legdenzij onmiddellijk hun geld bij elkaar, om hunnen ka-meraad de som van 16 frank bij zijn vertrek te overhandigen. Wie de gelukkigste was? De verlofganger of de wakkere edehuoedige makkers van de 2/3 V4JJ B. 205, dat zou men niet kunnen zeggea. 28 September 194 6 Nummer 323

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.