den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit bleid is VOOR DE BELGISCHE SOTjDATEN besfemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. De Beelmeesters in dezen Qorlog Te mi dden -van cle talrijke menigte die zich op "het middaguur in de drukke straten verdringt, treft mij een bekend gelaat onder zooveel onver-schillige gezichten. Ik heb Dr Laurent herk nd, professor aan de Hoogeschool van Brussel, lid van de Academie van geneeskunde. Gliailachend, met uitgestrekte h and komt hij Maar mij toe. De laatste maal toen ik hem ontmoette was het in het Sint-Jansgasthuis, toen, bij het begin van den Duitschen stormloop op Luik, dit gesticht in ambulancie veranderd was; eene menigte ge-neesheeren, Dr Depage, hoofd van den heelkun-■digen dienst. die heden de ambulancie van den Oceaan, in De Panne bestuurt, de geneesheeren Verhoogen en Vilain, om deze slechts te noeinen, die ik daar per toeval in den witten kie;l van den operateur ontmoette, allen waren vol zorg voor onze soldaten, die de eersten onder .het vuur van den vijand geleden hadden. Ik was verheuf,'d zoo per toeval Dr Laurent te ontmoetten, van wiende pers juist vermeld liad, weJke gelukkige uitslagen hij op heelkundig ge-bied bekomen had. De Brusselsche praktizijn bezat overigens reeds vôôr 1914 eene voldoende vermaardheid voor zijn genezingen van wonden door vuurwapens bekomen.. Gedurende den Balkan-oorlog riclitte hij in-derdaad reeds eene ambulancie in en bracht van dezen tocht eeue rijke ondervinding mede, die hij zeker wist ioe te passen in de ambulancie van Jbet Grand-Pat ais, waar hij heden werkzaam is. Het was dus voor mij eene natuurlijke gele-genheid om ecns te praten over een aangenaam en belargwekkend onderwerp. — Wat is, 7ïoo vroegen wij aan professor Laurent, het eigenaardige ken ierk van de wonden in dezen oorlog, vergeleken .net die van soinmige vroegere oorlogen. '? — Men vindt dezelfde iden van 1870 terug, maar veel talrijker en ve> rger; heden worden zij echter vooral door de rtillerie veroorzaakt. Men moet echter dit punt van allereerste belang opmerken, dat de wonden onmiddellijk kunnen verzorgd worden, door de inrichting van hospi-talen in de onmiddellijke nabijheid van het front; men gaat zelfs zoover, dat ren zeker getal pas ontvangea wonden onmiddellijk kunnen dicht genaaid "worden, zoodat aile besinetting verme-den wordt. — En welk was de aard van de wonden in den Balkan-oorlog? — Dezelfde als in den oorlog in Mandchoerië en in Transvaal, waar de geweerkogel een groo-ten roi speclde; in de Balkaus richtte de granaat-kartels ook groote verwoestingen aan ; de gra-naatwonden zijn er nog zeldzaam. Uit de statis-tieken die ik heb opgemaakt blijkt dat 60 tôt 70 t. h.van de wonden door het geweer vel-oorzaakt "Werden; 15 tôt 20 t. h. door granaatkartetsen en slechts 2 t. h. door granaatscherven. Deze ver-houdingen zijn in dezen oorlog geheel omgekeerd. In het voorbijgaan wijst Dr Laurent mij op de vorderingen die er werden gemaakt in het op elkander volgend verzorgen van de oorlogswon-den en van hun schadelijke gevolgen, verlam-ming, verstrjjving, enz. De gelukkige uitslagen met de hydro-, de mecano- en de electro-therapie bekomen, zonder de beroepsheropleiding van de verminkten te vergeten, dragen er toe bij om veel sporen van verwondingen geheel te doen verdwijnen. De gelukkige uitslagen van Dr Laurent, be-staan vooral in het « greffeeren » dat bij hem op sommige verminkten werd toegepast. — In de memorie die ik voor de Academie van geneeskunde aan het gereed maken ben, zegt mij de oorlogschirurg, betitel ik dit soorï opera-ties onder den naam « Greffe siamoise », als herinnering aan de Siameesche broeders en zusters, welk fenomeen algemeen bekend is. Gij vraagt mij wat mij er toe gebracht heeft deze menschelijke <i greffeering » te beproeven. Het is een uitslag dien ik aan mijne lange loopbaan als praktizijn te danken heb. In mijne doktorale thesis voor de Hoogeschool vermeldde ik reeds dit t'eit dat mij getroffen had : De leefbaarheid van sommige gegrefl'eerde elementen ; dat was mijne hooldgedachte, hetr resultaat van mijne voortdurende studiën. Het hoofdpunt lag dus voor mij in de leefbaarheid van het gegreffeerde gedeelte, het is te zeggen van het element dat op een ander lichaam overgeplant werd ; eene be-kommering waarom ik bezorgd bleef, uit oorzake van de talrijke mislukkingen, was het greffeeren van beenderen zooals dat nog gedaan wordt en de ongevallen die er het gevolg van ziin. Professor Laurent heeft de « Greffe Siamoise » op twee soldaten toegepast. De *ene die te • Morlange gewond was, had daarvan eene in-krimping van het been behouden van 14 centi-meters. Hij zette hem aan een andere verminkte die een afzetting moest ondergaan. Nadat het been van den afgezette afgezaagd was, werd dit nog levend, terwijl het nog met al zijne vezels vastgehecht bleef, in het orgaan gezet dat het moest aanvullen bij zijn makker. Toen, na eenigen tijd goed verzorgd te zijn, dit voldoende vastgezet scheen, werden de levende vezels afgfsneden en de patiënten gescheiden. Het ander geval is eigenaardiger. Het gebeurde met een held waarvan, zoo zegde mij de dokter, de borst met talrijke dekoraties versierd is, die hij op verschillende slagvelden gewonnen heeft. Voor Nieuwpoort bekwam hij eene wonde waardoor hij de helft van het rechterbovenarm-been verloor. Men moest dus deze groote bres bij niiddel van de « Greffe siamoise » zien te ver-van gen. De werkwijze die er gevolgd werd is dezelfde als in het vorig geval. Maar hierbij komt er nog een buitengewoon belangwekkende bijzonder-heid : Hier werd deze « greffe » gedaan bij middel van een been dat mon opereeren moest. De verminkte van Nieuwpoort, wiens toestand en moraal uitstekend zijn, heeft bijgevolg een stuk van een been... in zijn arm. — Ziedaar iets dat wel tôt nadenken stemmen zal en dat, zoo zegde doctoor Laurent, heel wat vragen zal doen stellen. En dat is waar. Dergelijke wetenschappelijlce uitslagen zijn wel geschikt om ons te doen nadenken ; het sehijnt bijna mirakuleus. Eskulaap heeft den God der slagvelden over-wonnen. De verminkten schenken elkander de verloren ledematen weer. En dat is wel de kant van dezen oorlog dien men nimmer had kunnen vermoeden ; de verheven en menschlievende kant, die naast het genie van den praktizijn, zooveel broederlijke zelfsopoffering doet ontstaan, die alleen in het graf een einde vindt. Jean Bar. Da Eer is meer waard dan het Leven Uit een studie welke de knappe militaire cri-ticus, kolonel Feyler, publiceert in het Oktober-nummer van de Revue militaire Suisse, geven we volgend uittreksel (blz. 569), waaruit eens te meer blijkt dat, hadde België niet de eenige bouding aangenomen welke eer en plicht het oplegden, het de slaaf zou geworden zijn van Duitschland : « Indien België », zoo schrijft kolonel Feyler, c toegegeven had aan de Duitsche eischen, en heden gestaan had voor een Hohenzollernrijk, m "ester over al de kleine Europeesche staten, te beginnen met zich zelf, aan wien zou het dat moeten wijten, tenzij aan zich zelf? Gelukkig çoor België, heeft het begrepen dat de eer meer waard was dan het leven. De overwinning van de Bondgenooten zal het de verdiende belooning brengen: Het zal zijne onafhankelijkheid, welke het anders zou verloren hebben, bewaren. » BERICHT De kunstschilders en teekenaars die deel uit-maken van het leger en die een reg'« uent wen-schen te ontvangen van den Grooten l'ri/skainp voor Schilderijen en Teekeningen (2,100 fr. prijzen in specie) ingêricht ten voordeele van onze krijgs-gevangenen in Duitschland, door het plaatselijk Belgisch comiteit van Breda, kunnen zich wenden tôt de Legerbode, 52, rue des Gobelins, Le Havre. Van Rechts en Links Bij de gelegenheid van Allerzielen heeft het gemeentebestuur van Havre, zooals het dit ook verleden jaar gedaan had, de leden van de Bel-gische regeering en de vertegenwoordigers van de Engelsche regeering uitgenoodigd zich Dinsdag 31 O' totar, om 3 uur, naar het kerkhof Sainte-Marie te bfegeven, ten einde er bloemen en kroonen te leggen op het graf van de Engelsche, Belgische en Fransche soldaten die voor het vaderland gevallen zijn. * * * Dinsdag werd te Havre het huwelijk ingeze-gend van gravin Emilie de Briey, met graaf Louis de Liehtervelde, secretaris van den minis-ter van oorlog. De getuigen van de bruid waren graai Jean de Briey, kanonnier bij de artillerie van de 6« legerafVleeling, haar broer, en baron de Broque-ville, minister van oorlog, haar oom : die van den bruidegom, graaf Guillaume de Liehtervelde, attaché bij het ministerie van buitenlandsche zaken, zijn broeder, en generaal d'Orjo de Marchovelette, kabinetsoverste van den minister van oorlog. * * & B 56 heeft met weinige dagen tusschenpoos twee zeer wel geslaagde feesten ingêricht. Ze brachten op, ten voordeele van onze gewonde soldaten, 668 fr. (317 fr. den 9» en 351 fr. den 15n Oktober). De spelers Barbieux, De Borel, Dhanens, Cool en Droussault, en vooral de kluchtspelers Spran-gers en Doms, wier grappen de toeschouwers gedurende heel het feest verlustigden, verdienen den meesten lof. Wenschen we ook geluk de lustige « Vie's Camecous » om hunne pittige en aanwakkerende muziek ; en bedanken we ook al degenen die een min vooraanstaanden roi ver-vulden. Laten we ook niet onvermeld de mooie daad van twee winners, die de voorwerpen, welke ze op de tombola gewonnen hebben, ver- kocht hebben ten voordeele van de gewonden. * & & De E. H. Jef De Cock, léeraar aan de Hoogeschool van Leuven, die het manifest ondertee-kend had waardoor Vlaamsche hoogeschool-gediplomeerden de vervlaamsching van de Gent-sche universiteit door den vijand goedkeurden, heeft in de Tijd. het dagblad van Amsterdam, een brief gepubliceerd waarin hij verklaart dat, na vernomen te hebben dat Dr Jolies een lee-raarstoel in de nieuwe Hoogeschool zal beklee-den, een Hollander die tôt Duitscher werd gena-turaliseerd en die in het Duitsche leger op het Westelijk front heeft gestreden, hij zijn hand-teeken terug trekt. * EeneafvaardigingvanSpaanscheontwikkelden. die aan het Institut het bezoek weerbrengen, dat ze ontvangen hebben gedurende de Paaschva-cantië, is in Frankrijk aangekomen. Ze werd aan de grens verwelkomd door een afgevaardigde van de regeering der Republiek. Aan beide kanten werden redevoeringen uit-gesproken en de afgevaardigden hebben de ge-negenheid van Spanje voor de Bondgenooten uitgesproken. Eene Engelsche jonge juffer, bediende te Lon-den, schreef aan den heelmeester van een der gasthuizen van de stad, om hem een gedeelte harer huid aan te bieden dat zij graag wou opof-feren, zoo dit nuttig kon zijn tôt de genezing van een gewond soldaat, S:*# Een Amerikaansche zending. bestaande uit vier-en-dertig leden, aan het hoofd waarvan twee vermaarde heelmeesters staan, is te Marseille ingescheept voor Salonika. * 4e * Te Weenen werd de verlovinggevierd van prin-ses Maria-Theresia van Hohenlohe. dochter \ aa den Duitschengezantte Madrid,metdenapotheker Otto Kohlais, van Innsbrûck, van den Oosten-rijkschen geneeskundigen dienst. De prinses had Otto Kohlais, gewond aange-voerd van het Italiaansche front in haar lazaret verzorgd. f 26 Octobe^r iQi& . Nummer 335

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.