den Dinsdag, Donderdag en Zaïe r dag verschijnende Dit blad is VOQR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. Hoe ver hoort men net Kanon ? Die vraag werd meer dan eens sedert het begin van dezen oorlog geopperd. Bij het beleg van Maubeuge hoorde men het kanongebulder te Brussel, namelijk van op de hoogten van Tervueren en Ukkel." Op een hel-deren en droogen dag van Deeember lioorden de Brusselaars het verre gebrom van 't geschut aan den Yser, en, mogelijk onder den aànstoot vaa loutere vaderlandsliefde, houden zij staande de machlige stem van de zware artillerie der Bondgenooten dien dag te hebben gehoord. Wat er ook van weze, nooit heeft men eene betere gelegenheid gehad om de dracht der ge-luidgqlvingea en hunne opvanging door 's men-sclien oor, den invloed van het weder, van de dichtheid der lucht en van andere soortgelijke façtoren op de verspreiding der klanken te be-studeeren, inzonderheid daar het westelijk front ùobeweeglijk blijft. Blijkens de waarnemingen van deskundigen, is het in het département van de Beneden-Seine dat het geluid het best door-driugt en zou men te Havre kunongeluidkomen de van een afstand van 200 kilom. kunnen booren. De oificieren der artillerie zijn van oordeel dat het kanon ziçh op 50 tôt 100 kil. maximum laat hooreu : de kleine stukken op 50 kilometers, de zware kanonnen op 80, 90 «n 100 kilometers. De heer Louis Brindeau. senator van de Beneden-Seine. lieeft inzonderheid dit vraagstuk bestu-denrd ; volgens hem zou men het kanon gehoord hebben : In 1694, van Dieppe tôt Havre (80 kil. ; dat is geene aanzienlijke afstand, maar de artillerie van 1694 was die van de xxc eeuw njet) ; In 1814, van Parijs tôt Canon (Calvados), op 176 kil. ; Van Waterloo tôt Creil, op 200 kil. (Arago) ; Van Parijs tôt Dieppe in 1870, op 140 kil. ; Van Atrecht tôt Féceimp, in 1915. op 178 kil. ; Van Atrecht tôt Vieux-Port, in 1915, op 175 kil.; A an Roye tôt Saint-Pierre-en-Port, in 1915, op 165 kil. ; Van Si lier v tôt Saint-Sauveur (Tonne), in 1915, op 188 kil. De heer Yarigny, een Fransche geleerde die ook het vraagstuk heeft bestudeerciL verklaart ons van een geloofwaardigen getuige te hebben vernomen, dat het kanon van den Mont-Valérien in 1870 te Honfleur werd gehoord, dus op 150 kil. afstand. Het kanon van Bejfort werd in 1870 tôt Mone-uer, bij Genève, gehoord. Anderzijds, wordt er uitdrukkelijk doorgeloof-Waa rdige getuigen bevestigd dat men te Groningen (Holland) het kanongebulder van Antwerpen heeft gehoord ; dat zou dus op 270 kil. afstand geweest zijn... Uit de talrijke waarnemingen zou men dus hier eene geluidsverspreiding Van 150 en 200 kil. siogen aannemen.Het cijfer270is bliikbaar moei-tijkei' aan te nemen. Het hevigste geluid dat men zou gehoord hebben, merkt de heer de Varigny op, zou dat van de ontploffing van den Krakatao, in Augustus !S8?>, geweest zijn. Het geluid ervan zou op 2,800 kil. afstand opgevangcn geweest zijn. t\vee uur na de ontploffing van den voisin. In waarheid geldt het hier eene aardbeving, ^et'gezeld van het opeenvolgend ondergrondsche gehroin en met het geluid van een zwaar kanon. |'('t kanon van de « Orion » werd op 155 kil. gehoord op het vasteland ; anderzijds vermeldt fftën dat het saluutvuur van de Engelsche vloot * r>6 tei'aai'debestelling van koninain Victoria, e ortsmoutb in 1901, duidelijk te Woodchurch erd gehoord, wat eenen afstand van 140 kil. veitegen-woordial. . e* v['aagstuk van de verspreiding van het aiiongeluid werd in aide groote oorlogen bestu-■wp Îl- ■ ^ekende natuurkundige Arago, in een .clat v°or een zestigtal jaren verscheen, pi°ekt °ver het kanoa van Waterloo, en haalt ' r L,.a* 18 Juni 1815 het kanongebulder tôt P «UJ ki!. van Waterloo gehoord werd. i , u> men mag niet uit het oog verliezen dat L-r i * van v<^r een eeuw- de ontploflings-». ,c 11 en draagwijdte niet hadden van de astische artillerie van heden. die aile gedon- Italie en België I Een in Holland uitgeweken Belgiseh volksver-tegenwoordiger heeft eenen brief ontvangen van een vriend. die sinds twee maanden heel Italie heeft doorreisd. Overal heeft hij hetzelfde broe-derlijkheidsgevoel jegens de Belgen bestatigd, die zoo onrechtvaardig en wreedelijk mishandeld werden. Overal heerscht çr medelijden, overal laakt en haat men het Duitsche volk dat Bclgië over-rompeld en ^emarteld heeft, ten spijte der trac-taten welke het heeft medegeteekend. De Italiaansche per§ behelst dagelijks artike-len over België. De uitgever Carlo Alizandi van Genua, heeft onlangs een speciaal nummer uitge-geven gewijd aan het heldhaftig België. (Il Bel-gio Eroico). Het blad II Cittadino, van Locarno, haalt eenige roerende anekdoten op over de wijze waarmede de Brusselaars de Duitschers behan-delen. Il Lovono van Genua, brengt hulde aan de heeren Vandervelde. Destrée en Lorand, wier dappere krachtdadigheid hetbewondert. Kortoin, heel de pers looft de dappere Belgen. Heel Italie stelt b élan g in de zware beproevingçn van het armzalig België en men bewondert onbewimpeid den weerstand welken de bevplking aan den indringer biedt. Mon beschouwt de schending van de Belgisclie onzijdigheid als eene hatelijke misdaad, welke eenieders geWeten in opstand brengt. In het Teatro Quirinal speelt men thans een vaderlandsch stuk, «Il Belgiononmorra» (België zal niet sterven). Ziehier hoe het blad II Messa-gero dit tooneelstuk samen vat : c Campone a stormo. alti clamore di popolo, fragore d arni e d'armati. le note sollenni et marziali délia Brabançonne » (Storinklokgeluid, luide kreten van het volk, wapengekletter, de plechtige en krijgs-haftige tonen van de Brabaçonne.) Een Vlag aan het Belgische Leger Verleden Zondag werd te Fécamp een door de handelaars dier stad aangeboden vlag aan het Belgische leger overhandigd.Te dier gelegenheid wapperden de kleuren van beide natiën aan aile vensters. Aan de mairie werd een stoet gevormd, waarin plaats namen : De heeren Dugle, maire ; René Gayant, municipaal raadslid; de sehout bij nacht Biard, gouverneur van Havre ; kapitein Servain, commandant der troepen ; de kapitein ter zee Nogues, commandant van de afdeeling-bewapende sloepen : Hamel, vrederechter ; de leden van de Rechtbank en van de Handelskamer en al de bedienden van den Staat. Die stoet begaf zich naar het gasthof «Le Chariot d'Or», zetel van den Belgischen staf, waar hij onthaald werd door kolonel Godts, die insgelijks de leden van den Lloyd Fécamp ois, de beheerders en lie ver-pleegsters van de militaire gasthuizen <a?d uit-genoodigd.De heer DugLé overhandigde het vaandel aan kolonel Godts, Deze, in een welsprekende rede, bedankte de municipaliteit, de handelaars en geheçl de bevolking van Fécamp voor hetgeèn ze voor de Belgen gedaan hedden ; daarna werd het vaandel overhandigd aan den vaandrig, luite-nant De Heyser, terwijl de olîicierenmet densabel groetten, en werd het aan de gewapende soldaten voorgesteld door den kolonel aie met trillende stem de troepen toesprak. Daarna gaf hij het commando « au drapeau » en de muziek speelde de Brabançonne. Dan maakten de troepen muziek vooraan een optocht. onder de luide toejuichingen van de menigte. Voor de verminkte Belgische soldaten Ontvangen van den heer G. Bai-tiher. V. K. hf L. D., ambulance-colonne, eene som van '27fr.35, inge-zameld op een gezellig l'eestje eu bestemd tôt het wark der ÎSel&ische verminkten. Het Tijdverdrijf van onze Soldaten Dcnk niet dat slechts de Fransche poilus dia lichte rwagen van aluminium vervaardigen, die sedert eenigen tijd zoo zeer in de mode zijn. Neen, de dappere Belgische piotten houden zich ook bezig met deze juweelen te vijlen. In het vroege morgenuur moet men er niet aan denken de.echte liefhebbers tegen te houden, vooral de mannen van de genie, die zich op de eerste linie bevinden, op de plaatsen die gewoon. lijk aan het bombardement blootgesteld zijn : Zij zijn op zoek naar de granaatbuizen in de trechtervormige holen die door de ontploffing ge-graven worden. Welke vreugde wanneer zij een dik stuk aluminium vinden dat tôt het vervaardigen van verscheidene ringen kan dienen. Ik zeg niet dat eene veldllesch in aluminium soms niet den weg van de smeltkroes opgaat om de hoeveelheid liclit metaal te vermeerderen, of dat een stuk carter van een automobielmotor niet denzelfden weç neemt. Het is wel mogehjk; doch over het algemeen worden deze nagemaakte ringen vervaardigd door stielmannen van de hulpdiensten. Maar de mannen van de eerste linie stellen er eer op slechts metaal te gebruiken dat van de vijandelijke granaatbuizen voortkomt. De vijand overigens liet niet dikwijls na de dagelijks verlangde hoeveelheid te leveren. ûaar-bij bezit, het aluminium van de granaatbuizen eene hoedanigheid dat het onmiddellijk van dat van andere herkomst doet onderscheiden : het is doffer. Men onderscheidt het ook onmiddellijk van de aluminiumringen die in groote hoeveelheid vervaardigd worden, en die men bij aile juweliers vindt, door de fantazie welke men ontmoet in de ringen dieop het front vervaardigd werden. Alzoo is het bij de Belgische troepen de laatste mode een ring van aluminium te dragen, in het midden met een roodltoperen Belgischen leeuw versierd die men uit een centiemstuk heeft uit-sesneden ; of eene andere dergelijke fanlasie : Het is de ring met de Belgische driekleur, dooi' hierin kleine vierkantjes Yan zwart eboniet ta drijven, van geel koper en van roode houtvezei. Men moet niet denken dat men sleehts aluminiumringen vervaardigt. Men maakt nog andere voorwerpen, zooals sporen- Om hierin te gelukkea moet men zich eerst een platten, nog al brokkeli-gen steen bezorgen, waarin men den vorm maakt waarin het gesmolten metaal moet gegoten worden. Het is dan voldoende het zeer weeke metaal naet de vijl te behandelen om het de juist gewenschte vorm te geven. De ringen worden overigens op dezelfde. wijze vervaardigd. Mea giet het gesmolten aluminium in een rond gat, zoodat men een sjtaaf bekomt die men in schij-ven snijdt. Men doorboort deze schijijes tôt dat zij aan den vinger passen : dan schulft men den aldus belcomen ring op een stokje en men werkt hetjuweçl heelemaalnf met de vijl ofde stift. * # * Sommigc soldaten, die met het beeldhouweu bekend zijn, maken van hunne vrije oogenblik.» ken gebruik om ook hier hunne kunst uit te oefo nen. De kleiaarde is niet zeldzaam in de streek, en daar men in het goede seizoen in open lucht kan werken, is men spoedjg ingericht. Onlnug* heb ik een soldant van het 8sts linie-regiment ont moet. die, met de piip in den mond. in de nabij-heid van de vuurlinie, een leeuw modeleerde die een arend aan het in stukken scheuren was. Het ontbrak dit werk niet aan karakter. * k * * Ook de muziek vindt talrijke liefhebbers. AT* men geene instrumenten bezit, wat doorgaans het geval is, dan maakt men er. Er bestaat name-lijk een soort guitaar, vervaardigd met een Stukje droog bout, waarop men zeer donne staa.tdradeu spant ; rechthoekig omgebogen spijkers dieuen aïs sleutels om de spanning te regelen; een stuk balein van een keurslijf doet dienst ai& plec- trum... en vooruit de muziek. * * * Zooals men ziet weten onze dapperen rv?n goed den tijd om te farijgen als de Moffen kleiti te krijgen. A. Mat» 16 September 1915 Nummer 161

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.