DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsch^ exemplarefri. In bevrijd België tVij hebben aan den heer minister Tan Justice, die verschaidene dagen op het Belgiscli front heeft doorgtebrac.ilt, gevraagd on» enkele indruk-ken mede te deele». die liij van zijn bezoek be-houden heeft. — Mijn indrukken, zoo antwoordde ons de heer Carton de Wiart zeer gedienstig, kunnen in een enkele- samengevat worden : Mijn be-wondering voor onze soldaten, een bewondering die grooter wordt bij elke gelegenheid die mij verschaft is om ze aan t werk en tegenover den vijand te zien. Welk een eenvoudigen moed, zonder praal nocli woorden ; men zou werkelijk zeggen dat hij, door de gewoonte, voor onze jassen tôt een tweede natuur geworden is ! God weet nochtans, of het een harde stiel is, onder andere daar in deze bevrijde streek, waar de grond als doorzeefd is met granaatkuilen, die de een naast den andere- liggen en gevuld zijn met ziltig en giftig water, en ons doet den-* kenaan de maan-landschappen zooals de jongste vorderingen van de optiek ons deze hebben doen kensen. Stelt-gij u voor wat het leven is, en wat de oorlog is op een dergelijk ter rein, en wat het vooral was vôôr dat er toegangs- en verbindings-wegen bestonden, zooals deze heden door onze genie-soldaten aangelegd zijn, — door hen waar-van een Fransch generaal, die ze goed kent, mij zegde dat geen- enkel leger der bondgenooten er betere bezat? Maar hoe vreetnd en tragisch de omlijsting ook moge wezen, wij bevinden ons hier op heroverd grondgebied. Den grond dien wij onder onze voeten voelen, dien voortaan vrijen grond, hebben onze bondgenooten en wij op den vijand heroverd, en het is tegen den vijand dat wij nu eindelijk deze loopgraven en deze blokhuizen kunnen aaowenden. die hij zelf zoo stevig had aangelegd met de materialen en belaas i onge-twijfeld ook met de arbeidskrachten, waarvan hij zich, in onze bezette provinciën, had meester gemaakt. Hoe begrijpt men nog beter waarora bet noo-dig is dat wij strijden en waarom het noodig is dat wij se zouden verslaan, als men se wel raden, els^men se wel zien kaa, ginder verre,, op eenige bonderd meters afstand, achter een muur van prikkeldraad, en als men bedenkt dat achter hen zich gansch het duurbare land bevindt dat zij verraden hebben en dat zij verdrukken. al de gezinnen die zij met ramp en rouw gevuld hebben, al de welbeminde familieleden die ons ver-wachten.Hoe schijpen, in dit reeds bevrijd België, onze oorlogdoeleinden ons veel nader bepaald, veel dringender en veel tastbaarder dan in al onze overpeinzingen, en in al de ofïicieele verklarin-gea. De bedrijvigheid, die er heerscht, gaat in orde en in atilte, Iedereen is op zijo post en doet er ïijn piicht, *** — En het moreeî van onze troepen, mijulieer de Minister ? ~ Het is van het beste allooi, antwoordt ons de heer, Carton de Wiart. De aanvoerders zijn fier over banne mannen. Een hoofdofficier zegde mij hoe laatst, tijdens een langen Decembcr-uacht, te midden van sneeuw, wind, modder en kogels, en zonder eenige richtpunten, alleen door den zoom van de granaattrechters te volgen. nu ïeiis kruipend en dan weer strompelend, onze soldaten met hem deze vooruitgeschoveu liniën hiidden verkend en verdedigd, en dat op som-mige oogenblikken, zij zooveel lichamelijke kracht hadden aan den dag gelegd, dat hij ge~ zien had hoe een dezer dapperen — een jong soidaat — niet kon nalaten te weenen over ai zijn lijden, maar die onmiddellijk weer zijn zelt-bebeersching wist te verkrijgen en reeds over ïijne tijdelijke ontroering verwonderd was, en ne het-eerst den spot môe dveef. En de stem van den aanvoerder, die mij dit ernvoudig verbaal deed, werd liefdevol en tee-<ei\ alsofhij van zij ne kindercn zou gesproken lu- ben. Maar de mannen Zelf ook, zijn fier over hun ovcrslen. Met hoeveel geestdrift sprakeq de soldaten van de ... L. D , die ik in de voorste liniën ondervroeg over al de tr^kken van stout-moedigheid van dien of dien van hun officieren. Een van deze, ik mag hem wel bij zijn naam noemen, luitenant Maroy. had in den nacht van 30 op 31 Januaiû, een van die heldendaden uit-gevoerd die. men alleen in de avonturen romans aantreft en die men zeker onwaarschijnlijk zou achten. De Legerbode heeft het onlangs met eene menigte pittige bijzonderheden verhaald. — Gij hebt ook, denken wij, heer Minister, het Britsch front bezocht ? — Ik heb er iaderdaad een der sektors van gezien, en ik mag u zeggen dat ik deze volhar-ding en deze dapperheid van onze soldaten en onze officieren eveneens heb bewonderd, maar misschien met meer flegma, doch met niet min-der kranigheid in de Britsche liniën, die ik de gelegenheid had te bezoeken in de streek ten Zuid-Oosten van bevrijd België. Daar ook zijn de verwoestingen groot, en er is meer dan een dorp waarvan men werkelijk zeggen mag dat er geen steen meer van op elkander staat. De vijand heeft er ailes benuttigd wat hij vinden kan, tôt en met inbegrip van de grafkelders op de kerkhoven, waarvan de kisten uit sommige kelders werden genomen om deze in dekkingen te veranderen ! Welke heiligschennende en tevens zinnebeeldige ironie, deze profanatie die, na aile rechten te hebben geschonden, tôt zelfs den vrede van het graf verstooren komt. Men heeft reeds gesproken over de volledige vernieling van Wytschaete en Meessen, maar die van Merckem schijnt mij het grootste gruwel onder aile gruwelen. A * — Wij vragen aan den heer minister van Justitie wat het toegelaten is te denken over den heropbouw van de verwoeste steden en dorpen ? — Volgens mijn gevoelen, antwoordt hij, zal het leven weer verrijzen, zelfs in die strook van het grondgebied die heden eene woestenij gelijkt. De bewoners van deze gemart.elde dorpen zullen er, op den dag van de beslissende bevrijding, in gelukken den verbroken draad van hun bedrijvigheid en van hun gezinsbestaan weer vast te knoopen. Zeker, het vraagst.uk is even smart.elijk aïs ingewikkeld, maar al onze pogingen — en in de allereerste plaats die van den Staat — zullen zich aan die taak van langen adem inoeten wij den. Van heden af heeft de openbare en private overheid reeds voor de eerste oplossing gezorgd. In afwachting dat het vraagstuk van het her-stel der oorlogsschade, waarvoor een bijzonder ambt werd ingesteld, voor goed moge opgelost worden, werd reeds in de onmiddellijke behoef-ten van de taak door de bevoegde departemen-ten voorzien, uit oogpunt vau iandbouw, be-stuur, voeding, nijverheid en geldwezen. De mogendlieden van de Entente zullen ons daartoe hun medewerking verleenen. En heel dit groot werk van nationaal herstel zal len slotte een even bedrijvige als krachtdadige sa-menwerking omvatten, met de krachl en de vindingrijkheid van de private belangen zelf. Om zich daarvan te overtuigen zal het vol-doende zijn heden reeds te zien hoe snel, en in hoe groote hoeveelheid in de reeds terug vero-verde streken en op den zoom zelve van het gebied der krijgsverrichtingen, de woningen van planken of van baksteen uit den grond op-rijzen en hoe, ondanks al de moeilijkheden van verlteer en van bevoorrading, nieuwc huizen-groepen ontstaan door de dubbele uitwerking van het gewettigd verlangen van de bevolking om in de nabijheid van hun verwoeste gemeen-ten te blijven wonen, en uit de noodzakelijkheid om te voorzien in de behoeften van allen aard, zoowel wat Iandbouw, handel als militaire orde aangaat. Hoeveel steden en dorpen uit België, die in den loop der eeuwen de vernieling hebben ge-kend, zijn er niet uit hunne asch verrezen. llet huis van den Feniks, op de Groote Markt te Brussel, herdenkt de wonderbare verrijzenis die, in tninder dan vier jaar, de sporen van het bombardement van 1695 geheel wegvaagde. Zeker, niemand moet eenige illuzie koesteren over al de moeilijkheden die dit ingewikkeld vraagstuk vas den heropbouw nog bieden zal. Van Rechts en Links Ter gelegenheid van de overbandiging van het Kommandeurslint van het Eerelegioen aan den, Franschen contre-admiraal Didelot, militaire goeverneur van Le Havre, werd een groote wapenschouw gehouden Woensdag op de Carnot" plaats. Fransche, Engelsche en Amerikaansch® detachementen, waarbij een groep Belgische gen-darmen was gevoegd, bewezen de militaire eer. Met de Fransche over heden, waren generaal Jungbluth. hoofd van het militair huis de* koning3, generaal graaf de Grunne en genaraal Stassin, alsook de heeren ministers Helleputt® en Carton de Wiart tegenwoordig. De plechtigheid was zeer schoon en roerend. * ^ * De Chineesche arbeiders werkzaam bij de militaire inrichtingen uit den omtrek van Havre, hebben verleden "Woensdag het Oosstersch© nieuwjaar. gevierd. Een banket werd hun opge-diend in hunne eetzaal, die versierd was met vlaggen en wimpels van de Bondgenooten. De# avonds woondeu zij cinema-vei'tooningenbij. * * * Met het doel te werken voor de toekomst yaa onze nationale marine en tôt zijn ontwikkeling, heeft de «Ligue Maritime Belge s geaoicht dat het nuttig zou zi.jn in den vreemde aMee.lingen te stichten die zich met dit vraagstuk zouden bezig houden. De heer Léon Hennebicq, voorzitter, bevindt zich op dit oogenblik te Havre, waar hij bezig is met het bepaald inrichten van es® dezer ai'deelingen. * * Het Werk der Ontspanningen voor onze Soî-daten, waarvan dezetel gevestigd is, oO, Désiré-» Dehorsstraat, te Ste-Adresse, onderneemt een nieuwe reis naar 't front, den 18" der maand ; alleen spelers vau beroep zu!len qptreden, dia kosteloos hunne medewerking hebben verleend. De kosten van de reis en van vcrbîijf der artis-ten, worden betaald dank aan de vrijgeyigheîd van de Britsch Gifts for Belgian Soldiers uit Londen. * * # Men meldt de dood van den heer Vrthur Bastien, socialistisch volkf>\ ertegenvfooi'diger en voorzitter van hel plaatselijk komiteit' voor Bergen, overleden te Brussel op 6" dezer. De heer Arthur Bastien was 62 jaar oud. Hij werd voor de eerste maaî gekozen op 16 Oktober 1894. Hij was een van de slichters % an het socialism in België. Hij was eea gedien_s"ag mari die slechts vrienden telde, zelfs onder zijn tegen-strevers.*** De Fransche Société de Médecine publique e* légale, die te Brussel eene aldeeling had, heeft eeu plechtige vergaderiug gehouden bij de gelegenheid van de vijftigste verjaring van dt stichtïng. De Belgische regeering was vertegen-" woordigd op deze plechtigheid. tijdens dewelka een herinneriugsniedalie werd overhandigd aan den heer De Mange, den Parijzer advokaat, eenig overlevende van de stichters. maar men mag ook ruim verlrouwon sfellcn in da deugden van eene. naiie die blijk gegeven heeft en iederen dag nog blijk geeft zoo'u ouuitputte» lijke bronnen dapperiieid en volharding' te bezit-ten. Deze deugden zullen wij onder andere bij onze dappere soldaten terugvinden op den dag dat zij zullen kunnen vaarwel zeggen aan het geweer en aan het oorlogsleven, om de eene den ploeg, de andere het Iruweel weer ter hand te neraen. en elle in het werkhuis, in de fabriek of in de mijn weer hun arbeid te hervatten, ? * * Aldus sprak de heer Carton de Wiart. En, in zijn helderen blik, in de klare en krachtige uit-drukking van zijn stem vonden wij de groote en vruchtbare hoop weer, die leeft in het kart van al de gebannen Belgeu, of van hen die nog sleed-s verdrukt onder het juk van den vijand zuclHen. fean Bar, 16 Februari 1918 Nnmmer 54Q

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.