den Dinsdag en Zaterdag verscàijnende Dît Mad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederiandsche exemplaren. OP HET BRITSCH FRONT De Verovering v&ra HameS en vara het B©sch vao Vaîr© Eene welgelukte Verrichting. De Arasa ikanen nemen er deel aan. De Tanks helpen mec. De Australische troepen, die zich dit jaar met roem hebben overladen op de Somme, komen ten Z. van deze rivier eene bijverrichting tôt een volmaakt welgelukken te leiden. Zij vero-verden een dorp, Hamel, en een boscb, het bosch van Vaii*e en Hamel, namen meer dan 4,560 gevangenen en ontnamen aan den vijand den eenigen goeden waarnemingspost dien hij bezat in de Corbiestreek, zeer belangrijk midden van wegen. De Australiërs hebben hun schitterend succès te dqinken aan hun manier van aanvallen : AHer-hevigst bombardement gedurende eenige minu-ten en vooruitgang van de infanterie tussciien twee Iiniën tanks. Deze methwde liet aan de infanterie toe in 80 min n ten tijds de opgelegde taak te vervullen : 2,500 m. vooruitdringen op sen front van 6 km. Bij de Moffen. Het is kîàar bewezen dat de vijand niets be-greep van de zaak. Zijn spervuur kwam te laat, op bet oo?;enbIik waarop de Australische infanterie reeci/t bandgemeen "was met de Pruisische voetgangers. Daarbij was dit geschut onvol-doende, daar onze batterijen het meerendeel der vijandelijke stukken neutraliseerden. Onze artil-leristen kregen niets te iijden van wege de tegen-batterijen.De Duitschers in hunne loopgraven verwacht-ten een zeer langdurig bombardement en het gebruik van gasgranaten. Dientengevolge ver-Ctoken zij zich in hunne dekkingen of gingen neerliggen in de loopgraven, met het gasmasker voor het aangezi b . De tanks en de infanteristen waren zôô spoe-dig ter plaatse, dat al de Moffen in de eerste linie, op zeldzame uitzonderingen na, vastgegre-pen werden vooraleer zij een geweerschot hadden gelost. Over 't algemeen was de weerstand der anderen niet bijzonder flink. Het gevecht was enkel hevig op één punt van het slagveld, waar de tanks niet konden tussclienkomen, en rond eenen nest machiengeweren, door de Duitschers Bel Belgfcch M-SMs Het Rood-Kruîs van België, wiens geld in kas opgeëischt werd en naar Berlijn gestuurd door de Duitschers, werkt sinds 3 jsren onder toezicht den algemeenen gouverneur te B russe!, die air, als afgevaardigde, de graaf von Men-gersen plaatste. In een verschenen verslag, laat de Duitsche graaf de bedrij vigheid kennen, voor het jaar 1917, van bet llood-Kruis van België.., dat verduitscht werd. Deze bedrijvigheid, voor wat Belgische ge-kwetst.en en oorlogsinvalieden betreft, isze er be-perkt.ZijspreiddezichvooraluitoverdeBelgischesoldaten die verdwenen, gekwetst of overleden zijn. Tôt ln Januari j.l., werden volgende in-iichtingen gegeven, dank aan het interaaiionaal komiteit van Geneve, en het inlichtingsbureel van het ministerie van Ooriog te Berlijn : 28,576 over Belgiscbe soldaten, ziek of gekwetst; 796 over Belgische soldaten, verdwenen; 20,904 over Belgische soldaten, overleden. Daarbij werden 244 nalatenschappgn van Belgische krijgsgevangenen, gestorven in Duitsch-land, naar België gestuurd, om aan de belang-krbbenden te worden overgemaakt. Het opzoeken der erfgenamen en het over-bandigen der nalatenscliap gebeurde met de medewerking van de Belgische gemeentebestu-ren. Sinds Januari 4916 werden 47a nalaten-schappen vereffènd. Het verslag eindigt met de balans van de maatschappij. Den 28° Februari 1918, was er 97,788 fr. 97 in kas ; wanneer de moffen er de hand op legden, was er ineer dan 200,UÛ0 fr, J verborgen, zeer dickt bij de linie van vertrek van de Australiërs. De veroverde Duitsche loopgraven waren zeer eenvoudig opgebouwd, min goed dan men zou. hebben verwachtna verschi! lende ma anden bezetJ ting en de hindernissen waren van geringen aard. Dit schijnt te bewijzen, ofwel dat de Moffen geenen aanval voorzagen, ofwel dat zij hier niet dachten te blijven. Maar hier niet blijven, "wil dat zeggen dat zij wilden vooruittrekken ? In de tweede 'linie en in de hulploopgraven ver-loor de vijand veel volk. De st>ijders rekenen dat er zooveel dooden zijn als gevangenen. Het getal dezer bedraagt 1,500 en 40 officieren. Allen waren in goede gezondheid. Men bemerkt dat deze troepen wel gevoed worden. Hunne moreele gezondheid, daarentegen, is min goed. En noch-tans wisten ze niets af van de Amerikaansche inspanning. De Amerikaansche medewsrkitig. Le gevangenen waren zeer verwonderd te vernemen dat eene troep Amerikaansche infanterie aan de verrichiing deelnam. Zij namen de Sammies voor Australiërs. Eene buitengewone "hoeveelheid officieren bevonden zich onder deze troepen ; talrijke Amerikaansche luitenanten en onderluitenanten hadden plaats genomen in de rangen der troep, ten einde aan 't gevecht deel te nemen. De Australiërs verklaarden zich uiterst tevre-den over hunne wapenrnakkers. Zij waren het allen 't akkoord om hunnen grooten offensieven geest te erkennen. De Sammies leverden het bewijs dat zij de woorden van Wilson in 't werk kunnen stellen : « Het verleden en de toekomst zijn in een gevecht man tegen man betrokken. » Een Amerikaansche lcorporaal maakte deze woorden daad, 7 moffen doodend, 3 met de bajonet en 4 met eene handgranaat. Hij kwam terug met drie wonden. De compagnies van onze machtigste bondge-nooten vielen aan al roepend : « Lusitania ! Lusitania ! Lusitania ! » De Roi der Tanks. Het gemak waarmede dit succès werd behaald, valt te danken aan de tanks. Eeh groot getal machienen, zware en snelle, namen deel aan het gevecht. Zij gingen vooruit op twee rangen, de infanterie omlijstend, dezen eenen doortocht bereidend, en ze verdedigend tegen aile verras* sing. De Moffen wierpen eerst hunne veelkleu-rige vuurpijlen, die de tegenwoordigheid der tanks melclen, wanneer deze voor de eerste linie stonden. Bijna al de machiengeweernesten werden gezuiverd door de stormwagens. De talrijke afdeelingen maehiengeweren, door de Moffei! in bet hooge sfi as en in de korenvelden geplaatst, kregen den tijd niet schade te doen. Eenige tanks hadden het materieel gebracht bestemd tôt het versterken van de veroverde stellingen. Aile braehten gekwetsCe infanteristen terug. Na bun Werk te hebben volvoerd, keerden deze machienen, zonder op bet slagveld te dralen waar zij het mikpunt zouden zijn van de artillerie, in de Iiniën terug, zooals koerspaarden die hunnen toer rond de renbaan hebben geëindigd. Geen enkele tank werd vermist, geen lid cler bemanning werd gedood. Er waren eenige ge-kwetsten. Dit is het schoonste bewijs van de noodzakelijkheid der tanks dat ooit werd gegeven. Dit machien is het tegengif van het machien-geweer en van de loopgraaf. En zijn nut is des te grooter, daar de Moffen uit hunne bekende Hindenburglinie en uit de gebetonueerde dek» kisigen zijn geworpen. Een verhaaltje om te eindigen. Een Duitsche mitraljeur, geplaatst op een heuveltje. nain als mikpunt de Australische brankardiers die gekwctsten opnamen. Een taukoverste bemerkte zijue misdadige handèl-wijze en ricbtte zich naar dezen schurk. De»e, gansch ingenomen door zijn afschuwelijk werk, boorde hem niet komen; te meer, daar de tank aankwam gelijk een dravend paard. De Duit-scher werd verrast, oingeworpen en in de onino-gelijkheid gesteld te bewegen door bet machien. Zooals een olifant onder zijne pooten eenen onhandigen jager verplettert, aldus draaide de tank langzaam rond op den moordenaar der brankardiers. Na deze rechtvaardïge straf, keer» de bij terug naar bet gevecht. A. Maxa&ne. 03 Baigisefts Vorstsn In Enpland De Engelscbe bladen brengen eene ontroerde bulde aan onze vorsten ter gelegenheid van hunne reis naar Londen en in Groot-Bretanje. . ' De finies schrijft : « Sinds 't be»in van den ooriog, was de roi van Koning Albert onopboudend zijn leger te ondetsteunen, in het veld, door zijne tegenwoordigheid en zijn voorbeeld, en hij vervulde deze roi op wonderbare wijzc. « Misschien, in Engeland, daar wij met anget onzen eigenen last hebben te dragen, denken wij niet genoeg aan het langdurig Iijden van het Belgisch volk, met zijne zoo verhevene ziel, dat. onder den Duitschen hiel leeft ? Het gedacht van dit Iijden kan lit)oit den geest des Ronings verlaten, en tusschen hem en zijne onderdanen, bestaat er eene solidariteit van onverscbrokken weerstandsvermogen Het weigeren van Koning Albert van de eer van zijn land te offeren voor den pi'ijs, aangeboden door Duitschland, beeit zijne plaats verkregen in de groote beslissingen der geschiedenis. Zijne vaste voiharding, gedurende deze bardeoorlogsjaren, zijnegetrouwheid aan wat ongeschonden overblijit van Belgischeu grond', zijne bescheîdene en schitterende eigen-schappen van pcrsoonlijke dapperheid en van, moedig geduld, hebben hem de oprechte bewon-dering en de warme genegenheid gewonnen van de Britten, die in hem den trouwen man ver-eex*en, die niet geknakt werd door het ongeluk Van de koninklijke waardigheid. « De Britten eerbiedigen en vereeren ook zijne vrouw, voor de toewijding en den rnoed door haar bewezen. In den Koning en de Koningia der Belgen groet Groot-Bretanje de ziel zelf van de trouw aan het gegeven woord, het hoog moreel dat geene rampen vermochten te ver-zwakken en de verpersoonlijking van eene hoop en een ontembaar vertrouwen. » Het meerendeel der Engelscbe dagbladen brengen dezelfde hulde van bewondering aaa onze vorsten. De Kituferen mzsï Vorsten Tijdens hun bezoek aan den koning en de koningin van Engeland, waren .onze vorsten vergezeld van hunnen jongsten zoon, den graaf van Vlaanderen. Hij kwam van Dartmonth, samen met prins George, een der zonen van den koning van Engeland. De hertog van Brabant kon met zijne ouders niet medekomen, daar bij in het kollegie ta Eton lichtelijk aan influenza leed. 1er £g<a vaii ta iislsiu va» Ksleniëa Ter gelegenheid van zijnen doortocht door Londenï werden aan den heer Renkin, ministei" van Koloniëii, gelukwenschen toegestunrd door de « American-Belgian » handelskamer. De heer de Levai, rechtskundig raadsheer van het Amerikaansch gezantschap en voorzitter der nieuwe insteiling, sprak over het werk uitge-voerd in Kon go. « Tôt nogtoe », zegde de heer de Levai, « namen de Amerikanen bijna geen deel in de ontwikke- 1 ling der Belgische kolonie, maar hun invloed is belangrijk genoeg, om te mogen gelooven, dat hun ondernemingsgeest, hier ook zal in 't werk zal gesteld worden en dat België gelukkig zou zijn in Kongo een gedeelte van de schuld te betalen, jegens l$i edelmoedig Noord-Amerika aangegaan. » De heer Renkin antwoordde in eene welspre-kende redevoering : « Om onze rijkdommen uit te baten », zegde de minister van Koloniën, « rekenen wij op de medewerking van al onze vrienden, eu wij hopen vooral dat onze betrekkingen met de Vereenigde-Staten nauwer en intiemer zullen worden. Misschien ook zullen wij u kunnen bewijzen hoe dankbaar België zich voelt. Voorzitter Wilson schijnt ons de katnpioen der edelmoedige opvat-tingen. Mogs hij den ze^e verzekeren van het recbt op aai'de, bot zal voor hem een onvergaa-kelijke eer zijn. » De heer Skinner, algemeene Amerikaansche consul, brachl in eenige woorden hulde aan onze Vorsten, aan ons leger en aan het Belgisch volk. i 3 Jnli 1 £M S JSTiiTYîTrîèr 591

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.