De legerbode

1832 0
23 September 1916
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1916, 23 September. De legerbode. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/086348gz8h/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

den Dïnsdag, Donderdag en Zaierdag verschijnende 1 1 1 ' ■ ■' ii i i i i i i» i » M i| ii . i ii 'iw—wwwww Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOTJDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron, of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. DE Slag aan de Marne r n i _ i \ a T?f»r<Ttfpkfyî/la Q«?1 vjiizc x^cciaicrsi^uv vcrueuigi ue opii Onze twee legers aan de rechterzijde vervul-deu echter hunne opdraeht : de spil van onze offensieve beweging beschermeu door den vijand uit den driehoek te werpen waarvan de punten door Verdun, Vitry-le-François en Bar gevormd Worden, Het 4® leger, onder de bevelen van generaal Langle de Cary, terwijl het, soms door schitte-rende gevechten den vijand in bedwang hield, bad den 5en, ten Zuiden van de Saulx-Ornain, de linie Humbauville-Maurupt bereikt. Aan zijne rechterzijde stond het aangesloten met de iinkerzijde van het 3e leger dat, onder de bevelen van generaal Sarrail, zooals men zich zal herinneren, zijn front van het Zuiden van Revigny tôt het Zuiden van Verdun had. Van-daar scheen Sarrail de rechterflank te bedreigen van den kroonprins die, aan zijn rechterkant in verbinding met hertog Albrecht van Wurtemberg, nàar de Ornain aizakte over de beide hel-lingen van de Argonnen. Wel verre van zich in welk opzicht ook be-dreigd te wanen, denken de twee vorsten integen-deel de beide Fransche legers die tegenover lien staan te verbreken. Zoo zij doorbreken tusschen Vitry en Bar, is het Fransche leger op zijnlinker-kant overvleugeld, is de verbinding van het groote leger aan de Marne met de legers van het Ôosten verbroken ; Verdun is dan bovendien omsingeld en de spil van het offensief is veriamd en zelfs gebroken. Het schijnt* dat de Duitschers het er eerst op gemunt hadden om de scharnier te breken die in de streek Sermaize-Revigny, de twee armen van die andere nijptang doet werken : de nijptang Cary-Sarrail. Want van af den 6 0 wordt het 2e korps, de rechterzijde van het 4° leger, te Ser-maize met buitengewone hevigheid aangevallen. Het houdt stand. Maar den 7'" schijnt het scharnier te kraken ; Sermaize wordt ingenomen en Pargny-sur-Saulx onmiddellijk aangevallen. Het 4e leger doet beroep op het 3e ; Sarrail stuurt een der brigaden van het IS"* korps, dat in de flank, door den vooruitrukkenden vijand bedreigd wordt, terwijl het gros van het korps naar Contrisson gestuurd wordt en het 5e vôôr Lai mont opereert. De scharnier schijnt beschermd ; maar het is aan het uiteinde van het 4e leger dat eene nieuwe achteruitwijking zich voordoet den 8en. Het XIX® Saksische korps drukt op het 17e korps en doet het wijken Langle de Cary maakt er zich niet ongerust over, want op dit oogenblik begint het 21e korps. dat uit de Vogeezen naar de streek van Saint-Dizier verplaatst werd, er te out-echepen.Overigens wordt de moed slechts grooter bij het gevaar. Van af den 9'" 's inorgens biedt het 47e korps, gesteund door eene divisie van het 24% een hardnekkigen weerstand aan de Saksers, brengt ze daarna te Sompuis aan het wankelen en doet ze op hun heurt terugtrekken. Ondertus-schen herneemt het 2° korps aan den anderen vleugel het offensief en rukt naar Audernay en Sermaize op. De toestand is r'eeds hersteld. En zîehier bo-vendien dat den uitslag van het wijken van Klùck en daarna van Biilow en van Hausen, zich voelen doet. De verre legers van de twee Duitsche vorsten zijn. na die van het centrum,aan het wankelen gebracht door de nederlaag van Kliïck op de Ourcq. Hun beweging om den vijand in te beuken mislukte reeds. Maarboven-dien voelden zij zich ongedekt aan hunne rechterzijde door den aftocht van de naburige troepen en tevens voelden zij op hun front de drukking Van de troepen van het 4e en het 5e leger. De Saksische troepen moeten Vitry, dat zij versterkt hadden, verlaten ; maar de vijand begint den aftocht reeds terwijl hij overal wordt nagezet en trekt over de Marne, zonder zelfs den tijd te hebben om de bruggen op te blazen ; en terwijl Vitry door ons bezet wordt, rukken het 21e en het 17e korps reeds naar het Noorden op en dreigen den achteruit geworpen hertog Al- I U'.Ji'llf la nmcmrrâlaTi De Laatste Kaart van de Duitschers Van Revigny tôt Troyon Het leger van Sarrail neemt deel aan dil achteruitdrijven. Daar tegenover gaat de kroonprins verplicht Worden van al zijne grootsche droomen af te zien, en terwijl Klùck Parijs heefl laten varen, zelf af te zien van Verdun. Dat was het zeker niet wat de prins op 6 Sep-tember verwachtte. Terwijl hij in de streek van Revigny vooruit rukte om zich meester te maken van de bruggen van de Ornain, meende hij bin-nen enkele uren Bar-le-Duc binnen te trekken, terwijl het 4ecavaleriekorps, dat naar het Zuiden, Saint Dizier, Langres en Bourgogne zou gestuurd worden. Men kan denken met welk geweld Sarrail den 6sn aangevallen was ; het 5° korps wordt terug-gedreven uit Laheycourt, uit Laimont en uit Revigny, valt in de handen van het 6° Duitsche korps. Den 7cn echter bouden onze troepen nog op hunne stellingen stand. Maar eene bedreiging die verschrikkelijk schijnt doet zich dan op het achterste van het 3e leger voor. Duitsche troepenmachten. van Metz gekomen, bedreigen Saint-Mihiel. Het is het laatste lotgeval uit dezen renzenveldslag, maar niet het minst roerende. Zoo de Duitschers, na de forten van Troyon en Génicourt te hebben ingenomen, zich op Saint-Mihiel werpen en er in gelukken over de Maas te trekken, bevindt Sarrail zich in hachelijken toestand. De generaal mag zich echter van zijne voornaamste opdraeht niet laten afleiden, die er in bestaat den kroonprins het hoofd te bieden. Hij geeft bevel de bruggen over de Maas op te blazen en de goever-neur van Verdun, generaal Coutanceau, laat aan de commandanten van de forten weten wat het vaderland van hen vervvacht. Het front van Sarrail houdt stand in den loop van 8e" en 9e", en veroorzaakt groote schade aan den vijand, het slaat de Duitsche korpsen terug op Villers-au-Vent en Triaucourt, terwijl de artillerie van het 6B korps die van het 16e Duitsche verplettert. Maar de bedreiging wordt ern-stiger op de Maas; Troyon, dat gebombardeerd werd en half ineengezakt is, schijnt te zwijgen en Génicourt wordt op zijne beurt gebombardeerd. Generaal Coutanceau telegrafeert naar Troyon: « Blijft stand houden ! » Sarrail houdt nog gedurende den 10cn vol, terwijl van Revigny tôt Vaubecourt een voor den vijand doodelijken slag geleverd wordt. Maar aile oogen zijn naar Troyon gewend ; eene zwakheid zou misschien ailes kunuen doen verliezen, op het oogenblik dat van de Ourcq tôt aan de Ornain, ailes gered is. Troyon houdt vol, slaat de aanvallen af en op dit oogenblik zelf wankelt de kroonprins, die zich verraden ziet door den aftocht van de Duitsche troepen. Sarrail zet dan zijn offensief verder voort. Revigny, Brabant-le-Roi worden opnieuw bezet en van allen kant gaat men den vijand te keer. Eene laatste poging van dezen op Troyon misiukt. Het is er mee gedaan. Onze spil heeft vol gehouden en de slag is gewonnen over geheel de linie Want over geheel de linie is de vijand in aftocht en terwijl hij zich uitbreidt eu snelier gaat is het weldra eene echte vlucht. De Duitschers in Aftocht In den loop van den 10den, l ldeB en 12dca zou men gezegd hebben dat men eene reusachtige veeg met den bezem gedaan had van af de oevers van de Ourcq en de Ornain tôt aan die van de Aisne. Het Fransche leger zit den vijand op de hielen. Maunoury bevindt zich den llen reeds in de streek van Compiègne en Soissons ; het leger French heeft vanaf den 10aen 's avonds Fère-en-Tardenois bezet ; het leger Esperey trekt de Marne over en zells de Aisne ; Foch is Gha-lons binnen gerukt, na den laatsten weerstand te hebben gebroken, terwijl het 4"19 leger van Vitry in de richting van Sainte-Menehould mar-scheert. Wat den kroonprins betreft, die de laatste was om er toe te besluiten den smarte-lijken toestand aan te nemen, hij wordt zoo-danig achteruit gedreven dat hij plots met paniek geslagen schijnt, want na de liniën Villers-au-Vcnt-Rombercourt, na de linie Dammartin-sur-Yève-Triaucourt, verlaat hij de kostbare linie Saint^-Meneliould-CIerinont met den spoorweg van Chalons naar Verdun en een groot gedeelte van de Argonnen, terwijl hij slechts stil houdt ten Noorden van Verdun en de linie Varennes-Consenvoye. Aldus stort, met al de groote hoop, die droom van Verdun ineen, die de kroonprins later nogmaals zal trachten te verwezen lijken... tôt zijne groote schade nogmaals. De Overwinning van de Marne Zoo eindigde de slag aan de Marne door een® scliitterende zegepraal, die tevens te danken was aan de onverstoorbare kalmte van het opperbe-vel, aan de heldere vastberadenheid van de plannen. aan de verstandige wijze van uitvoe-ring, aan de prachtige weerstandskracht van de troepen die nochtans oververmoeid waren, aan de dapperheid van de soldaten en aan het vader-landslievendbetrouwen van men mag zeggen de gansche natie. Ditmaal heeft zij, tegenover den ontzaglijksten inval die ooit Frankrijk bedreigd heeft, een leger opgericht dat den 6en — volgens eene juiste indrukking — gehallucineerd van vermoeienis scheen. Later zullen de geschied-schrij vers en strategen zeggen dat die of die fout door de Duitsche generaals begaan werd en de Duitschers zelf, afziende van aile kinderachtige uitleggingen, zullen met hunne nederlaag, de dwalingen moeten erkennen die ze hebben kun-nen veroorzaken en waarvan de voornaamste wel hun overmoed zal geweest zijn. Maar van nu af mogen wij zeggen — zonder één van de vij f overwonnen generaals te na te komen, hun hooge staf heeft dit erkend, — dat de Duitschers eenvoudig een tegenstander ontmoet-ten die sterker was dan zij zelf : verstandige aanvoerders en dappere soldaten. Zij gaven er zich gauw genoeg rekenschap van om, door een liaastigen aftocht dien sommigen overdreven noemen, eene verschrikkelijke ramp te vermijden, na eene zekere nederlaag. Het was hun verdienste voorzichtige overwonnenen te zijn. Maar de uitslag was daar. Den 6ea September 's avonds bezetten zij ongeveer de waarde van tien tôt twaalf onzer departementen. Na ongeveer 150,000 man, zoo zegt men, op het slagveld gela-ten te hebben, liet het « onvergelijkelijk » Duit» sche leger, dat 40, 60 en 80 kilometer terugtrok, met de waarde van 8 onzer departementen, de twee derden van liaar kostbaar « pand » achter. Zoo zij op onbehendige wijze blijven volhouden dat dit geene nederlaag is geweest, ter nauwer-nood een veldslag, stellen zij zich aan ergere schande bloot, want heel het keizerlijk leger zou dan achteruitgeweken zijn, en met eene haast die soms op eene vlucht geleek, eenvoudig op een bevel tôt offensief van den Franschen generaal. Uit overmate van ongeluk nog, moesten zij af» zien van al hun droomen op Parijs en op Verdun. Men zal ze niet meer aan gene zijde van de linie zien waar zij, den 13en 's avonds, achteruit geworpen werden. En een weinig te laat van de Fransche dapperheid overtuigd, schenen zij, van af dit uur, ook te hebben afgezien van de snel-heid die, volgens den heer von Jagow, de « groot-ste troef » was. Toen die hooge troef hun uit de hand gespeeld was, kon het spel zich voor hen niet meer herstellen ; zij trachtten nog er een ander te winnen, doch dit was niet meer de ge-droomde partij : Frankrijk in twee maanden tijds' gedwongen om genade te smeeken, en vervolgeus Rusland verpletterd omdat dit van onze hulp was beroofd. De slag aan de Marne had dus den grooten inval tegengehouden. Over de bedreiging weîke dezen boven nis aller hoofd deed hangen, worden wij dagei jka nader ingelicht. De Duitsche macht heeft bewe-zen reusachtig, veelvuldig en hardnekkig te zijn; het was noodig dat zij, in haar eersten aanloop, werd tegengehouden en achteruitgeslagen, dat eene andere prachtige macht zich daar tegenover stelde : Deze macht was onze dapperheid. Reeds, in de dagen van het verleden, was deze dapperheid groot geweest, vanaf de dagen van Bouvines tôt aan die van Valmy; de wereld meende dat, zoo ze niet verdwenen was, dan toch erg verzwakt. Onze vijanden rekenden op die verzwakking. En nimmer, zelfs niet in de dagen van Bouvines of Valmy, is zij zoo schoon gebleken, zoo vruchtbaar en was zij ook zoo zeer voor onze vijanden te duchten. Zij was het die dat hçlder doorzicht gaf aan de aanvoerders ca 23 September Nummer 321

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De legerbode belonging to the category Oorlogspers, published in Antwerpen from 1914 to 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Subjects

Periods