Nu m mer 20. MET DE TÔEliA'J'lNG DER MILITAIRE OVERHEM) .Tuli 1918. DE MAESEYCKENAAR UlTGEGEVEX DOOR DE MAESEYCKER YRIENDEN IN LE HAVRE. Voor inlichiingen zich te wënden toi M. Joseph BOONEN, Boulevard de Strasbourg, 36, Le Havre. In een paar voorgaande arlil^tjeti trachtlcn wij de volslrekte iwodzakelij%^>M. vnjù sene verplichtende schoolbijwoning ideheIijI; ingericht loger onderwijs met virnltip Qraad ih doen uitschijnen. We beoogden liobral onze vrienden-lezers ait de geboorte'gàdu} tydarvan diep te overtuigen, opdat ze later (6eji.yint>(fa(inde én aïs huisvader, én als gezagh($)\)(%}f/<i iijede-burgers ernstig handelend zouden optreden. Nu gaan we samen cens onderzoeken in eene reeks opstellefjes wat er wel zou dienen gedaan te worden op gebied van Vakondcrwijs. We willen eerst den toestand zooals we hem voor den oorlog gekend hebben in oogenschouw ne-men ; dan nagaan wat er zonder àmwegen of aarzelen te doen valt : en nadien de middelen opzoeken die ons toi afdoende en heilzame ver-beteringen kunnen leiden. Veel reeds is hierover in den laatsten lijd ge-sproken en geschreven geworden. We zullen onvermijdelijk de eenen napraten, met de an-deren meespreken. Doch laten we niet vergeten, dat we 'l onder ons uil te maken hebben : dat we ten onze nutte en in onzen kring eene zaak afhandelen die voor ons en voor ons nageslacht van 7 alterhoogst belang is en zal blijven. Leerjongens en Leergasten. Als leerjongens en leergasien bedoelen wij hier op de eerste plaats de jongelingen van iwaalf tôt achttienjaar die op een winkel, in een werkhuis of eene fabriek geplaatst werden om er zoogezegd hun stiel aan le leeren. Dat een groot gedeelte daar nu stond onder vaders hoede en toezicht geeft weinig ter zake, en we zullen dra zien waarom. Eh, wel ! Gesteund op de ondervinding stel-len we vast dat de zeven tienden onder hen geringe stielmannen waren en bleven, en zulks om tal van redcnen. I)e beroepsrlehting van den knaap was maar al le dikwijls aan onbezonnenen, baatzueh-tigen wiliekéiir en 'I bloote toéval overgelaten. Zonder ernstig rekening le houden van zijne verstandelijke en lichamelijke begaafdheden moest hij vroegtijdig in vaders sliel treden of 11ie6Joô'f)ëlTîi;ia r tic fabriek. Dat Iict zwareWerk zijn tenger geslel niet paste, werd veelai over 'l hoofd gezien ; dat de jongen in zijne vrije bezigheden bijzonderen aanleg toonde voor bouw-of snijwerk, toch zou hij gelijk vader of oom schoenmaker of steenkapper worden. Een eerste reden waarom de leerjongen, tegen zijn goesting in het beroep getreden, het op zijn twintigste jaar, zooniet reeds vroeger, opgaf ; of, zoo hij erin volhardde, een gebrekkige werkman bleef, min geacht, slecht betaald en weinig voortbrengende. De wijze ook waarop hem het ambacht aan-geleerd werd liet bitter veel te wenschen over en was zeker niet in staat om in hem het cchei-ligvuur» voor zijn vak te doen ontsteken. Zijne leermeesters waren zelf meeslal weinig ervaren en onbeholpen stielmannen. in de fabriek werd hij vroegtijdig aan de machien geplaatst, maakte in zekeren zin deel uil van liet mechanisch toestel, en bleef onbekwaam lot aile andere werk dan zijn al te zeer gespe-eialiseerde taak. Het grootste euvel lag we! daarin, dat de leerjongen van bij zijn binnentreden in het vak, als een medehelper in de voortbrengst diende aanschouwd te worden, zoowel door zijne ouders als door zijn werkbaas. Om zijn onharmonische, door overwerk gekrenkte en verwrongen lichaamsontwikkeling bekreunde men zich niet of weinig : als 't maar opbracht ! Wat kon daar anders uit voortsppuiten dan

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.