Registered at the General Post Office as a Newspaper, Goà en Vadc>/ ,!v De Stem uit Belgie Bureel: 21, Russell Square, W.C. Abonnement : is, 6d, voor drie maanden. Subscriptîon : is4 6d, for three months. 2de Jaargang.—Nr. 35. Oplage: 14,600. VRIJDAG, MEI 19, 1916. * Abonnement voor de Yereenigde Staten, 40 cts. ; 1 A voor Holland, 1 fr ; voor Frankrijk, 2 fr. i 1IC6 lU* CASEMENT-PROCES. GREY OVER OORLOG EN VREDE. ACHT BLADZIJDEN. Onze stock papier, formaat van 12 bladziiden, is ( Dit dwingt ons vandaag op acht bladziiden verschijnen, en vele belangrijke documentatie moeten terzijde laten. Spijtig want voorzeker houd onze lezers aan volledigheid. Wij doen dan 00k c best om volgende week weer op 12 bladziiden verschijnen. ondanks de vermeerdering van onkost die het meebrengt. Wii verzoeken dan al or vrienden ons te helpen door geldelij'ke ondersteuni en best van al door geregelde abonnementen v ls. 6d. Werf abonnementen aan ! Mannenadel. "Schrijft ons over 'Mannenadel,' zoo jioc seinen mij onze lieve jongens op het fronl Wij hebben het recht, meer dan de vluch lingen, om uw troetelkinderen te zijn. V loop.en zoo moederziel alleen, verdwaald verzeild, midden deze wondere oorlogsma. schappij, met onze groote begeerten, wij zi zooveel, wij hooren zooveel, wij beleven zc \eel, en wij zijn allen geen helden^Jn zei lijke kracht. Wij denken zooveel, en ja, he de oorlog ons verruwd en verwilderd, c hart is goed, want wij zijn de jongens t Vlaamsche volk." Aan zulk een smeekenden oproep weerst; men niet, wanneer men eenmaal den arbi voor de jeugd heeft aangevat met de idéal tische spreuk : "Schoon is de jeugd in onz schoonen tijd " ; wanneer men verder zien dan ovet dezen schrikkelijken oorlog, la nadenkt op de toekomst van 't Vlaamsc volk. Het schijnt me dat te veel onzer vol leiders te starblikken op het tegenwoon oorlogsverloop, op het afwisselen der kan< van de loopgravengevechten, op het ma rieele oorlogsgedoe en niet genoeg bekomm< zijn met de ziel van het volk, die eeuwig en eeuwig voortleeft, die groeit of verzwa en het kapitaal der toekomst vermeerdert vermindert. Een lichaam dat sterft verge ken bij een ziel die bezwijkt, is niets, v< wie nog een zin heeft voor de geesteli waarden welke het leven van een volk en < land moeten beheerschen, wil dat volk en < land op ware en blijvende schoonheid grootheid bogen en pralen. Uit het oorlo verloop kan elke onpartijdige toeschou\ klaarduidelijk lezen dat België, in het aan zicht der wereld en in het aangezicht van t vijand,. eene zedelijke zegepraal heeft haald, lijk Càrdinaal Mercier het onlai zegde, welke ook in finantieel, maatschap lijk, wederlandsch en huishoudkundig o punt, al s een zegen moet nawerken over O] bevolking. Er is meer. Niemand die r inziet, dat van nu af, hoe Duitschland ( aan onzen grond zich vastklampe, als ; de spil waarop gansch de oorlog draait, sehoon zijn brutale veroveringvingers br den van 't onrecht, niemand die niet in: dat van nu af het zeker is dat België's or hankelijkheid een afgedane'zaalc is,— wat oorlog verder bewerken zal, voor ons, kum wij niet met zekerheid zeggen. Hetg waarvoor onze jongens vochten en stiervei gewonnen : de vrijheid van ons land, en hebben daarbij door dezen oorlog aangev \en de stalen daadkracht om zoo gauw j gelijk ons land herop te tillen in zijn r: stoffelijke beschaving, want zijn we ari geworden aan struische en kloeke lichar van-jonge mannen, wij zijn rijker gewor< aan zielen : en zielen zijn meer levenbar dan lichamen. Maar laat het ons vrij uit verklaren—' immers een zaak van dringend en opent menschelijkheid—de onzedelijkheid dreigt mannenadel onzer jongens te verkankei Door gezaghebbende mannen, door legerc tors en priesters, werden de sporen ontdekl het tôt nog toe maagdelijk en in martela; bloed liefderood-geverfde kleed van on Vlaamschen mannenadel, en waar dat gev dreigt moeten wij het op de daken roepen. elke politieke gedachte, elk persoonlijk < deel, elke nationale hoogmoed moet wijl omdat het gaat over de zuiverheid van volk, over de levensbronnen, over de komst van ons geslacht. Zwijgen is sch en verdedigbaar, zoolang een minder kw moet worden door de vingers gezien een grooter te voorkomen. Wij weten we leven in een noodzakelijk onvolma; maatschappij, waar kwaad en gOed d elkander groeien, en de zielkundigste <edeleeraren, de heilige Augustinus en de lige Thomas onderwijzen, dat het niet ,ïi,,u* : ridn Qtant îi11p pnvelen te vi komen, maar wel deze euvelen die het bestaan, en het doel der maatschappij onder-mijnen of in gevaar brengen. Nogmaals, het ware onbillijk als een don-kere pessimist de wereld slechter te wanen dan zij vroeger was, of de slechtheid van de wereld als het monopolie van een of ander land te beschouwen. Elke natie kijke naar zichzelf, werpe geen steenen naar het hoofd der andere. De onzedelijkheid, verdoken of gekoord ligt in den bodem van elke mensche-lijke ziel en er zijn omstandigheden lijk deze ooilop wnflron 7Îi nnar hoven vint en in He op oorlogsvoet hoeft ingericht te zijn. El hun krachtdadigste bewijs is dat zoo d Bondgenooten militaristisch waren ingerich geweest, Duitschland België niet zou tel vuur en ten zwaarde verpletterd hebben Mijn antwoord luidt dat deze oorlog en elk oorlog een gruwel is en een schande' voo onze twintig-eeuwsehe beschaving, dat er we zenlijk een pacifisme is dat ligt in de zie van de démocratie, in de christelijke leerini en ook in het socialisme, en dat zoo na dezei * oorlog niet de ntoordsteek wordt toegebrach aan het militarisme, door de menschelijke ei Photo welwillcnd door M. de Dorlodot, rneegedeeld, Een " Monument " door de Duitschers opgericht, ter herinnering aan den slag van Charleroi (Aug. 191 werd onthuld op 22 Aug. 1915. Gelegen langs den weg van Couillet naar Châtelet. niet ver van 1 gehucht der Festiaux. massa als straffeloos werkt. Maar die oc logsmassa valt uiteen den dag der vrede i wat dan, als elk individu een stuk onzedelij heid van die oorlogsmassa medeneemt na het huis, naar het dorp en de stad, waar h vreedzaam leven wordt herbegonnen? Deze oorlog heeft zoo wreedaardig de 1 gespeld aan de theorie en de praktijk d kinderbeperking, die toch maar de slotsom van veel persoonlijke onzedelijkheid, woord, gedacht, gevoel en daad, dat ik ni inzien kan waarom hij, die deze theoriei rondspreidt, minder als een volksverrad zou worden begrandmerkt, dan hij die loopgrachtenleven beu, geweer en unifoi wegwerpt. En weêr rroet mij die bedenki ! van het hart : onze kleingeestige politie twisten hebben belemmerd dat, lijk voor drankplaag, en de maatschappelijke verbe-ring doordringende maatregelen werden £ troffen voor de openbare zedelijkheid, wa neer het hier nochtans gaat, over zaken c met persoonlijke politiek geen uitstaans h< | ben, dewijl zij het gemeengoed der na ' betreffen, en dewijl er nooit te veel natui ' lijke en bovennatuurlijke middelen kunn aangewend worden om het monster der on: delijkheid, ten minste als een openbaar ; 1 vaar en een aanstekelijkheid schadeloos maken. Onwillekeurig denk ik aan onze moedi van Vlaanderen—aan onze lieve, eenvoudif groothartige Vlaamsche vrouwen—voor wel onze jongens vechten in de eerste plaats, wa [ dit is een vaderlandsliefde die zij verstaan voelen—ik denk op hen en op de tranen c zij schreiden wanneer hun kinders hem I trokken naar de onbekende stad voor \ , kazerneleven. Die tranen werden gestort c t den angst der moeders voor de zedelijkhs hunner jongens. Krijgsmannen en militai ten spotten daarmede, ik weet het. Zij v r dedigen de theorie dat pacifisme onzin is, ! volontarisme, een gémis aan politiek vooru zicht, dat om den vrede te verzekeren ti . ' schen de imperialistische naties men alti ji goddelijke wetten, dat de Europeesche bf a schaving heeft uitgediend en dat het leve onuitstaanbaar is. Niet om elkander I r beoorlogen heeft God de natiën geschaper ■t maar om eensgezind, en door wederzijdscli mededinging, de schatten der schepping \ s laten ten goede komen aan den mensch, de r Koning der schepping, opdat deze op zij s beurt des te beter zijn Schepper diene. Wai n neer Duitschland het militarisme hantee >t als zijn vredewapen, dan vergrijpt het zic n aan de beschaving en vernietigt zelf roekeloc ■r door overbeschaving zijne jarenlang opg< 't stapelde heerlijke beschaving en zijn zed- n lijken beschavingsinvloed in de wereld. g Ja onze Vlaamsche moeders voelden c :e werkelijkheid en zij wisten wel dat hum le blozende jongens, terugkeerende uit h ?- kazerneleven dikwijls niet meef den zuivere ?- blik van hun moeder durfden in ce ooge zien, omdat hun oog te veel andere dinge ie had bezien en hun hart niet meer zoo f ?- klopte van kinderlijke liefde. ie Beste jongens, een andere naam w r- niet uit mijn pen, beste jongens, wai m in dit woord straalt liefde en 'k h« e- ons volk zien juichen en schreien, b e- 't uitspreken van dit woord, onze jongen onze broeders, bloed van ons bloed, ik z< het u en gij weet het, gij droomt er van, uv rs moeders staan te wachten op u, en bidd< e, voor u, uwe vrouwen, uwe kinderen, uv :e zusters, uwe geliefden bidden voor u, i it schrobben het huis net elken dag omdat -t n elken dag verwacht zijt, zorgt er toch vo> ie dat gij onder hunne oogen moogt verschijni i- en onder hunne liefde, gelijk gij ze verlati ?t hebt, en dat de kus van het wederzien ni m Judasachtig brande op die wangen die zich d houwetrouwe liefde hebben nat geschtei s- Want wie zich eenmaal aan slechte lief> r- heeft bezondigd, kan het niet wegduiken vo m moeders reinen blik. Moeder zal zich troc t- ten in vaderlandsche fierheid en christelij s- zelfopoffering zoo zij verneemt dat gij m maaffdeliike liefde voor het vaderland gesne veld zijt. Moeder zal fier zijn op uw wonden maar voor de sporen van slechte ziekten zou zij gruwen. En wanneer ik zoo spreek van moeder dan is het omdat ik weet dat geen oorlogsiuwheid in het hart onzer jongens ooit het beeld van moeder wegwisschen kan, omdat ik weet dat de Vlaamsche inborst, klin-kend metaal is en tarwebrood. Ik verneem soms dat brieven uit 't bezette land gezonden aan onze jongens verhalen van ontrouw van vrouwen, zusters en geliefden en van medeheulen met de vermoorders van ons volk. Onnoozele sletten, en trouweloo-zen zijn er autijd en ik versta de verontwaar-digde wraakwoorden van onze jongens in hun gefolterde liefde. Maar weest gij zelf fier genoeg om niet van anderen te eischen wat gij zelf niet zijn zoudt, een zuivere ziel in een zuiver lichaam. Zuiverheid is eerbied voor het lichaam uit eerbied voor de ziel. Mannenadel is eerbied voor de vrouw uit eerbied voor uw mannelijkheid. Eiefde hebben is zichzelf geven, geheel, voor het welzijn van anderen, is zichzelf verlooehenen voor anderen.En gij die elken dag bereid zijt, om uw leven te geven voor het vaderland, i? het tôt u dat wij moeten zeggen jiw eigenzelF'en uw driften te verlooehenen, uit genegenheid voor uw moeder, uw vrouw, uw kinderen, uw geliefde? Tôt u die elken dag naar den slag trekt, geen cent meer om uw ISven geeft som-tijds, de dood elken oogenblik nabij u ziet, tôt u moeten wij niet zeggen: "zorgt er vooi dat uw lichaam door geen geslachtsziektc worde aangetast." Dat ware u vernederen, uwe manmoedigheid, uw zelfeerbied, uw per soonsfierheid verkleinen en mistrouwen. Toi u die vecht voor uwe moeder die u als kinc heeft gedragen, gebaard eh gekweekt, voor i die vecht voor uwe kinderen, de kroezelkop kens van uw weelde, voor u die in de geliefde de toekomst mint van den blijden kinderlach tôt u moeten wij niet zeggen: "gelooft nie wat boekjes en blaadjes over kinderbeperkinj als nieuwe wijsheid aanprediken, of zwate laars uit groote steden, met een tintje levens ondervinding, "met een reujke aan," u wij maken. Gij die wel weet dat de toekoms ligt na den oorlog met dejalrijke huisgezin nen, en verstand hebt gekregen in die zwar oorlogsbeproeving, houdt de bronnen de levens rein in u opdat Vlaanderen toch gee: kinderlooze woestijn of een zieketienge kir derkamer worde. Vlaamsche jongens, hf loopt er gruisdik van van bestweters in deze oorlogstijd, die een reisje naar Tarijs c T,onden hebben gemaakt, die overhoop gesmf | ten zijn met duizende wangedachten. en di ; praatziek hun groot verstand willen verkoope | aan de simpelen van Vlaanderens dorpei aan hen de schachten die nog van niets wetei luistert niet naar hen: uw gezond boerei " verstand en het licht uwer opvoeding in moi ders keuken zijn veilige wegwijzers. "'t Is oorlog." is de leuze van hen di 5 denken zich te moeten uitleven, trappen ov< al het hoogheilige en het reine. Ja, 't oorlog, en, we verwenschen den oorlog u gansch ons hart. We strijden met de hoo ? dat zulk een oorlog nimmer onze kindere moge treffen. Maar de leskens der christ lijke zedeleer blijven dezelfde. Er is gee 1 verschiltende zedeleer in oorlogstijd en i 1 vredetijd. Het is de christelijke l.eerir slecht verklaren zoo maar te gaan denken d; 1 de dood voor het vaderland, gelijk staat nu een martelaarschap dat zonder biecht, of b 1 rouw, den mensch van uit de doodzonde, ve t heft tôt den staat van gratie. Hier ook me 3 ken wij het op hoe men geneigd is de kathi J lieke leering te verwateren en te verweekei , en eigen menschelijke opinie in Gods wette g binnen te schuiven. Wij zijn het niet die zc e maar ailes tôt een doodzonde zullen aandi a ken—de vereischten voor een doodzonde zij e vele en strenge—maar we mogen ook niet g j doogen dat men het bindend gezag der kath< j lieke zedeleer onderschejipe. r Onze jongens missen fel het familieleve: n Zij hebben een hart dat jong is, en voelen n den aandrang van de liefde. Liefde hebbe 't zij noodig, goede liefde, ofwel zij wendf n zwak over naar slechte liefde. Daarom la I- men ze komen zooveel mogelijk in vriende: e familiën, op verlof waar zij zich kunnen o r frisschen en opvroolijken. Daarom bijzo ■ derlijk moeten zij uitzien voor goede kamer e den, daar ligt de redding. want het is e< t jongen van twintig jaar niet goed alleen i- zijn, en alleen moeten zij, zoo zij geen heldi

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.