NR 90 DERDE JAARGAf 1918- DE VRIJE STEM Belgisch orgaan voor é provincie Ânfwirpen Vôrschijnende gedurende de Duitsche Bezetting. Bureelen en Redactie : HOTEL DER PATRIOTTEN Begijnenstraat. 42. Onze welgemeeade leuze is : Noch Vlaming, nochWaal, maar Belg ! En eeuwig trouw aan ons Vorstenhms ! T eiegr a phi&ch âdres K om m an d an tur-A nt w«r péfi -Mechelen Met gratie ende privilégié. HET HOOGSTE OFFER. (Vrij bewerkt naar de prachtige proza van « Tegen-betooger » uit « De 'Vlaamsche Wachter ».) r Zoo heeft dan ons Vlaanderen, edel en groot, bij al wat het reeds had geschonken, het smartelijkste offer gebracht aan den Plicht, zich zelze aan het kruishout geklonken ! Trouw bood het zijn beste, zijn krachtigste bloed, toen plots zijn heldhaftige Koning den noodkreet deed schailen : « Op, Belgen ! [Vooruit ! Ten strijde voor haardstede en woning ! » Ontzag'lijk in zijne geringheid stond 't pal, rolspal op den zuil zijner Rechten ; trots 't sarrend gekwel van een schaamteloos volk dat het wou verguizen, verknechten. Maar nu plag het iets in zijn wreedheid zoo [schoon, dat 't ieder ontroerd deed verstommen. Veel liever dan ontrouw, meineedig te zijn, den rug onder de oneer te krommen ; VERSCHEURDE'TZlJN VLAG MET DEN KLIM- [MENDEN LEEUW OP'T GOUDENE VELD, al zijn' liefde, de weergâ der driekleur zoo duur aan zijn hart, r 7hoe vlijmend die wandaad ook griefde. >k Het dierbare vaandel, der Vlamingen trots, 't geliefkoosd juweel hunner vad'ren, dat moedig hun 't harte deed kloppen, en 't bloed hun sneller deed vloeien in de ad'ren. Hun leeuwenviag lieflijk en schoon als niet een, heroverd bij rusteloos strijden, met vreugde begroet en volzalig geklemd aan 't hart in verrukkend verblijden. Want, laîaards, verschoppend en grootheid en [roem, verkrachtend hunne eer en hun plichten, trots 't hevig verzet van een volk, dat het 00g siechts op zijnen Koning wil richten ; misbruikten dit pand tôt een schandig verraad, hardnekkig, miskennend, verlagend, verbijsterd door hebzucht, siechts dorstig naar [loon en kruipend hun « judasgeld » vragend. Dewijl zij de vlagge, die nooit werd besmeurd door laagheid, iaîhartig onteerden, verscheurden de Vlamingen 't guldene doek, dat zi] als een heiligdom eerden. Een oogenblik was het, als brake hun 't hart — siechts hij die 't doorleefde kan weten en voelen, hoe bij deze schrikbare daad de ziel hun vaneen werd gereten. — « Wee uwer,ontaarden, die ons daartoe bracht het nageslacht zal u eens doemen. Waareerroof, verbast'ring, meineedigheid troont zal men uwe namen steeds noemen. Gij hebt onzen standaard, verraders, onteerd bezwalkt door uw walg'lijke daden en hebt ons gedwongen — hoezeer het ons smart — den strijdenden leeuw te versmaden. Gij vleit uwen vijand, 0 gruwel, 0 schand, en schenkt uwen steun, uwe krachten, aan hem, die u schijnbaar den broederkus biedt en u op zijn borst wil versmachten. » —- 0, Aibrecht, o Koning, onzJ duurbare Vorst, vergeet wat siechts enkelen deden ; wij blijven u allen onwankelbaar trouw, ook nu, als in 't roemrijk verleden. Wij, Vlamingen, Sire, vernielden onz' vlag wijl bastaards haar schandig besmeurden en door hun laaghartig, verfoeilijk verraad het recht op uw liefde verbeurden. Albert, fiere Koning van Plicht en van eer, wij niinden u nimmer zoo teeder ! Herwijd onzen standaard, geef Vlaanderen eens zijn dierbare « leeuwenviag » weder ! Pak aan ! K...Yzer ! Protest aan den Duitschen gcuver-neur-generaal tegen het uitroepen van Vlaanderen's zelfstandigheid. Antwerpen, 30 Januari 1918. Excellente, Bij den inval der Duitschers in België, besloten onze staatspartijen aile geschillen te laten rusten, om integendeeî aile krachten aan te wenden tôt

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.