prtÈÉfrSMùimr ÉiiiiBtMrîiririi>—« r ■ «mu. i 247e JAAR - N1 235. B. 5 CENTIEMEN DINSDAG, 29 SEPTEMBER 1914 GAZETTE VAN GENT ?00E GENT ; YOOR GEHEEL BELQÎ8 i #*8S J*M . . . . fc. m-m à Son jaar . ... te. iMW $ mssndeia.... © S»5S 5 f snaàndfm. ... » W-7B lamentai. ...» §«S® | gmaaudasu „ „ . s 4«§® Toor Rolland ; S feank per 5» maandos* toùr de mndere lavden : fr. 1T-8Ù per 3 maandfe». NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht in 1667 lliTVIfB BŒ BlBlCîll VELDSTRAAT, 60, GENT TELSFOON n" 710 jjP& fatreeien sijn open van 7 un 's morgends tci S ure "s avond , De inschrçverâ feuites de s ta g Garni moeten hun abonnement nemea ten Fostkantoore hunner woonplaats. De Enropeesche Qorlog DE OFFICIËELE MEDEDEELINGEN van de Bflgischa ea de Frasschs Ssg^eriogen NOG DE BESCHIETING VAN AALST ESNE RECHT VA A H DIGING De ÂaobosÉs van OyrpiseÉr MAI, is irussei DE RI SSEA IN HOAGARIE ©fficiëeSe siieriedeeSëa^g «Je s* Befigiselie H©geering Oe Duitschers achteruitgesiagen Antwerpen, zondag, 10 ure 's avonds. Zaterdag, werd eene Duitsche troepenafdee-ling, bestaande uit eene brigade voetvolk, twee regimenten ruiterij en zes batterijen, waarbij twee zware stukken, in haren tochî van Brussel naar Dendernxonde, langs Aalst, verrast. Op hare frontlijn en hare zijvleugels aange= vallen, hebben deze tvoepen zich, in wanorde, naar Assche teruggetrokken, in de handen onzer soldaten talrijke gevangenen, gekwet» sten en voorraadwagens latende. Zondag, waarschijnlijk om zich te wreken over dit mislukken, werd Mecheien beschoten door kanonnen van groote dracht en belang= rijke troepen hebben eene algemeene bewe= ging gemaakt, op onze frontlijn tusschen Mecheien en Aalst. De verschillige aanvallen der Duitschers ble= ven zonder uitwerksel. Langs Aalst is onze rniterij=afdeeling er in gelukt, den Duitschen linkervleugel aan te val= len. In het kort, de aanval der Duitschers is mi3= lukt en onze troepen hebben zonder moeite hunne veroverde stellingen kuunen behouden. Officseele mededeelingen der Fransche regeerino EERSTE MEDEDEELING. Duitsche geweldiga aan- vallen afgeslagen Een Mandai m een kanoit genomsn Krijgsgevangenen gemaakt Bordeaux, 28 september. Men bevestigt dat in den nacht van 25 tôt 26 september, en tôt in den dag van den '.7 dezer, dag en nacht, de Duitschers op heel het front buitengewoon geweldige aanvallen heb= ben vernieuwd, kiaarblijkelijk met het doel onze lijnen te doorbreken, met eene samen= werking, die bij het hoofdbevelhebberschap het inzicht laat blijken, de veldslag te doen be* slissen. Niet alleenlijk zijn zij er niet in gelukt, maar wij hebben een vaandel, een kanon en krijgsgavangenen genomen. Het vaandel werd aan den vijand ontrukt door het 24e koloniale infanterie. Al onze legerbevelhebbers vermelden, dat de geest onzer troepen, ondanks de vermoei nissen van den ononderbroken strijd, uitmun tend blijft en dat zij zelfs moeite hebben om ze te beletten, den vijand in hunne verschanstt stellingen te gaan aanvallen. TWEEDE MEDEDEELING. De toestand Is over het algemeen onveranderd Bordeaux, 28 september, om 3 u. 20 's avonds. Niets nieuws over den algemeenen toestand, Betrekkelijke kalmte op een deel van het front. Nochtans heeft de vijand op zekere punten, namelijk tusschen de Aisne en (le Argonne= streek, nieuwe en geweldige aanvallen be-proefd, die werden afgeslagen. Eene rechtvaardiging Het Belgische gezantsc.hap te 's Gravenihage meldt : Het Wolff-bureel heeft een telegram mede-gedeeld van den 12 september, hetwelk in de Hollandsche pers is opgenomen en waarin be-richt wordt, dat te Oostende een Duitscher was door den kop geschoten en dat men uit stellige bron wist, dat deze man een zeer ge-acht koopman was, die te Berlijn verblijf hield voor zijne zaken en zich nimmer schuldig had gemaakt aan spioeneering. De inlichtingen, verstrekt door den auditor-generaal bij het Militair Gerechtshof te Antwerpen, en den Belgischen minister van oor-log bewijzen, dat zekere Paul August Ehrhard, geboren te Riïmmingen ,reserve-kapitein van het Duitsche leger, zich noemende koopman te Hamburg, op regelmatige wijze veroordeeld is door den krijgsraad, te St-Nikolaas zitting houdende, op 31 augusti 1914 ; hij is in het fort van Zwijndrecht, op 5 september, ter dood gebracht. Deze man was te Oostende aangehouden, ter oorzake van spioeneering ; hij heeft bekend in last te hebben gehad de Duitsche militaire overheden te verwittigen van de aankomst van troepen, welke over zee mocht plaats hebben. Hiertoe was hij voorzien van een telegrafisch toeistel. Er kon hoegenaamd geen twijfel be-staan omirent de hoedanigheid van den ver dachte. Het bericht van het Wolff-bureol was dus volkomen in strijd met de waarheid. TE BRUSSEL. Do aanîioudiny van den hear Max Yolgens een ander verhaal, dat in omloop ii over de aanhouding van den heer burgemeestei Max, zou generaal von Liittwitz aan den bur gemeester Max herinnerd hebben dat het tijd perk van betaling der overige millioenen aai gebroken was. De heer Max antwoordde dat hij enkel 4 1/ millioen kon betalen. Generaal von Liittwitz zegde dan dat hij i de koopwaren zou opgeëischt hebben zonde betalen. Ehwel, antwoordde de heer Max, dan hou ik de 4 1/2 millioen. i De plakbrief, waarbij de aanhouding van de b'urgemeestor aan de bevolking ter kenni werd gebracht, luidde als volgt : Bekendmaking. De burgemeester Max, zijne verbintenisse tegenover de Duitsche regeering niet nagekc men zijnde, ben ik verplicht hem in zijn ami te schorsen. De heer Max bevindt zich i eervolle opsluiting in eene vesting. Brussel, den 26 september 1914. De Duitsche krijgsgouverneur, (Get.) Baron von Liittwitz, generaal. Nog eene proclamatie. In eene proclamatie, te Brussel aangeplakl maar onderteekend door den Duitschen algc meenen gouverneur van Belgie, baron von de Goltz, veldmaarschalk, wordt gezegd dat d gouverneur vernomen heeft dat in de streke: ! niet door Duitsche troepen bezet de konvooi of patroeljen dikwijls door de inwoners aar gevallen worden. Een register is opgemaakt van de steden e: dorpen, zegt hij, waar die feiten gebeuren e: zij mogen zich aan een kastijding verwachter als de Duitsche troepen langs daar voorb: trekken. Brussel in staat van verdediging. Volgens briefwisselingen in de Engelsch bladen, hebben de Duitsche troepen te Brus sel belangrijke verdedigingswerken ingerich en het omliggende versterkt en met kanonnei bezet. Nieuwie hoofddeksels voor onze troepen. Er worden thans door de zorgen der militai re intendencie honderd duizend hoofddeksel vervaardigd van een nieuw model, voor onzi soldaten. Zij hebben nagenoeg den vorm de kepis van het Servisch leger. Zij hebben eene blauwe kleur, ongeveer 1! centimeters hoog ; er zijn twee oorlappen aai die kunnen overvouwen en onder den kin ei boven kunnen worden toegeknoopt. Dit heef het groot voordeel gedurende de winter-veld tochten de ooren tegen den koude te beschut ten. TE ANTWERPEN. De koningin. De koningin. zet te Antwerpen hare bezoe ken voort aan de gasthuizen en aan de ambii lanciën. Gisteren ging zij naar het groot hospi taal van Stuyvenberg, doorliep al de zalen et sprak met vele gekwetsten. De apostolische nuncius, Mgr Tacchi For celli, heeft een bezoek gebracht aan het Sinte Mariagasthuis te Berchem. Thans zijn er meer dan 5000 gekwetste soi daten, die te Antwerpen verzorgd worden. De uitsluiting van Duitschers en Oostenrijkeri In de laatste zitting van de Scheidsrechter lijke en Verzoeningskamer voor granen en za den, te Antwerpen, is het voorstel ingediend dat geen personen van Duitschen of Hongaar schen oorsprong nog als lid zullen aangenomei worden. De leden van zulken oorsprong, zou den van de ledenlijst geschrabt worden. Het voorstel is aangenomen. De maatregel is ook toepasselijk op de Duit schers en Oostenrijkers-Hongaren, die de Bel gische naturaliseering bekomen hebben. De beschieting van IVlecheïen Zondag middag hadden de Duitscher het bombardement gestaakt. Rond 2 ure weri de beschieting hernomen. De forten vai Waalhem en St-Catherina-Waver zonden eei krachtig antwoord naar de gewesten waar d Duitschers hunne verschansingen hadden op i gesteld. Ook door deze beschieting werden nog ee: zeker getal woningen verwoest. Maandag ochtend werd de beschieting hei i- nomen. Heel den nacht was het een kruisvuur tusschen onze forten en de Duitsche stellin- 2 gen voortgezet. Van 5 tôt 8 ure, maandag morgend, zijn de il laatste inwoners uit Mecheien vertrokken. De r stad was op dit oogenblik door de Belgische troepen bezet. d Het wegvluchten der inwoners heeft geduurd van zondag morgend tôt maandag morgend. Al n de steenwegen leidende naar Willebroeck,Duf-s fel, St-Oatharina-Waver, enz., zagen gisteren morgend zwart van de vluchtelingen. Q In Oost-Vlaanderen l Nieuwe beschieting van Aalst Zooals wij gisteren beknopt zegden, zijn de t Duitschers, die zondag verdreven werden, gisteren teruggekeerd. Zoodra de Belgische troepen vernamen, dat de vijand oprukte uit He-kelgern en Mijlbeke naderde, spoorden zij de inwoners, die nog te Aalst gebleven waren, dringend aan om de stad te verlaten. En dan i- begon weer de a'gemeene vlucht. r De hoofden van het Gemeentebestuur bleven e op hun post, totdat de bevolking vertrokken a was. s De Duitsche artillerie zond weldra haie houwitsers in de richting der stellingen van de Belgische troepen, die te middag nog meester i bleven van den Dender. 1 Eenige houwitsers vielen op de statie en op ; bijzondare huizen, maar om 1 ure vertoonde zich nog nergens eene rookwolk, aanduiden le dat er brand ontstaan was. Om hunne nederlaag van zaterdag en zob- 3 dag te wreken — de Duitschers hadden in de twee gevechten groote verliezen geleden — t staken de Duitschers op de wijk Mijlbeke ailes i in brand. De bewoners die niet in tijds waren gevlucht, werden door de barbaren neergeschoten. In korten tijd stonden vele huizen en groote £ ' gebouwen op de wijk Mijlbeke in brand ; de * Duitschers gelukten er in tôt over den Dender te komen, en staken ook een gedeelte van r Aalst in brand, terwijl zij met hunne kanonnen talrijke huizen plat schoten. & . I Nog bijzonderheden. ; t Gedurig hoorde men het kanon en vielen de •> houwitsers langs aile kanten. Vele vluchtelingen werden door het moordend staal getroffen en gedood of gekwetst. Ongelukkige bewoners van Aalst hebben ook [ den weg naar Gent te voet afgelegd tôt Schal- \ lebelle, vanwaar zij met gereedstaande treinen v naar Gent werden gevoerd, en in het Feestpa-leis en andere gebouwen geherbergd. Langs den Brusselschen steenweg te Gent-' brugge, zag men ook vele vluchtelingen, die " den weg te voet hadden afgelegd. Een 300tal werden opgenomen in de wefkhuizen van den electrieken tram, alsook in andere groote gebouwen.Het is onjuist dat de fabriek Roos-Geerinckx- 1 De Naeyer zou afgebrand zijn ; men heeft dat ' gesticht verward met een ander. De caoutchoucfabriek en het Werkhuis Eeman werden door brand in asch gelegd ; 1 verder werden maar een dozijn huizen bescha-i digd. De zoon van deurwaarder De Vos, wonende 1 Drie Sleutelstraat, werd gedood in de volgen-de omstandigheden : Hij trok de deur open om weg te vluchten ; daar s.tond juist een Duitscher recht voor, die den jongeling met een geweerschot doodde. In de Lange Zoutstraat was vrouw Van Her-rowegihen bezig met zich wat aan te kleeden, om haar huis te verlaten. Een houwitser viel op hare woning en ont-b plofte. De vrouw werd een deel van de billen 1 i afgerukt. Het slachtoffer is naar de ambulan- ' i cie overgebracht. ' i Terwijl de Belgen te Aalst de Duitschers tôt ' 3 in Hekelgem en Assche terugdreven, trok eene andere afdeeling van het Belgisch leger te J Ninove ook den Dender over, en dreef de i Duitschers langs den steenweg van Ninove naar Brussel terug tôt in Itterbeek, halfwege < Ninove-Brussel. ] ROND DENDERMONDE. Te Grembergen en omliggende was maandag ïamiddag het troepenverkeer zeer druk. Zoo-ils in den voormiddag was de toegang tôt Den-lermonde streng verboden. Men verzekerde, lat er boven Lebbeke eene ontmoeting plaats lad met de vijandelijke legers. Deze schijnen nilp ontvangen te hebben uit Brussel. Duitschers aangehouden. Vier Duitschers, die hunne wapens hadden veggeworpen, werden maandag morgend in de jendanmerie van Overmeire gebracht en van laar naar Antwerpen gestuurd. De Duitschers te Ninove Gisteren morgend, rond 9 ure kwamen hier :en 500-tal Duitschers afgezakt van Brussel. Je groep bestond uit voetvolk, wielrijders en aiters. De Duitschers begaven zich naar de ;tatie waar zij de treinriggels deden springen. IN WEST-VLAANDEREN. Zeppelins ,, op de Zeekust In den nacht van zondag tôt maandag, heb-)en Zeppelins — ten minste twee — langsheen le zeekust gevlogen van Veurne naar Oosten-le.Iemand die de lucht goed heeft gadeslagen, ;egt dat er wel zeker twee verschillige waren, m dat het niet dezelfde was die terugkeerde. IN HENEGOUWEN. Fraiis&iig soldaten te Doornijk Fransche soldaten zijn de stad Doornijk >innengerukt, waarop de Duitsche soldaten, lie nog in de stad waren, de vlucht namen. £r werden 47 Duitsche soldaten krijgsgevangen ;enomen ; zij werden over Kortrijk naar Brug-;e gebracht. In de provircie Luxemburg TE HOUFFALIZE. Te Houffalize, in de provincie Luxemburg, s ailes rustig ; de Duitschers zijn daar zeer alrijk, doch de bewoners zijn van hunne gru rcldaden tôt hiertoe gespaard gebleven. TE BASTOGNE. De burgemeester van Bastogne is als gijze-aar genomen en reeds versoheidene malen ferd hij bedreigd door den kop geschoten te rorden. TE LAROCHE. Te Laroche hebben de Duitschers een inval ;edaan en. na al de paarden, het vee en de /agens te hebben opgeëischt, zijn zij vertrok-:en.In het algemeen is de Luxemburgsche streek oo erg niet beproefd als de andere overrom-lelde streken van het Walenland. De bewo-bers zijn zonder tijdihgen over den oorlog se-lert meer dan zes weken ; het laatste blad al-laar toegekomen op 14 augusti, werd verkocht oor 16 frank ! BUITENLÂND, IN FRANKRIJK. De Fransche vloot. De Fransche vloot heeft de signaalstatiën 'an Lissa, Pelagosa en Lésina beschoten en legon een algemeen onderzoek van Zuid-Dal-natie, de mijnen, liohttoreHs en draadlooze te-egraafposten vemielende. De Oostenrijkers boden niet den minsten te-çenstand.Carpentier gekwetst. De Engelscihe bladen melden dat de bokser Carpentier bij een der laatste gevechten ge-cwetst werd. 4 Feuilleton der GAZETTE VAN GENT. DE LIGHTE1DE SÏAD ROMAN UIT DE KAAP. o Hij sprak de bloemrijke, zoetvloeiende Kaf-fertaal. Ik antwoordde in dezelfde taal, doch veel minder bloemrijk. Dit was Lumkile. Het kostte mij moeite, een uitroep van verbazing te weerhouden. Den laatsten keer hadden wij elkander,twee maanden geleden, ontmoet in de Kalahari woestijn, op den scherp aangegeven weg over het veld. Hij trok toen naar het Noorden, en sceen plan te hebben, die richting eenigen tijd te houden. Hij had een troep roode Kaffers en eenige jachthonden bij zich. Juist toen wij elkander ontmoetten, liadden honden en Kaffers samen een schoon luipaard gejaagd. Het dier was nog warm en zijn huid was zoo prachtig van kleur, dat het mij leed deed, dat het dood was. Van kop tôt staart was het zeven voet lang. En daar stond Lumkile nu voor mij ! Hij was inderdaad een vreemde persoonlijk-heid, die vooral bij het avondlicht een zon-lingen indruk maakte. Hij droeg een pels-muts met één enkele veer versierd, een ge-kleurde degen, over zijn linkerschouder ~~ worpen ; en in sierlijke, losse plooien opgenomen ; zijn naakte recihteirarm was mager, dooh de spieren en pezen getuigden van geweldige kracht. En dan dat gelaat! Lumkile zijn gezicht was voor my eea on uitputtelijke bron van genot, omdat faiet zoc snel van uitdrukking veranderde. Het was nooit week, en maar zelden zacht of teer en de weinige oogenblikken, waarin hij zulke gevoelens ten toon spreidde, waren opmerke-lijk Dan was hij geheel veranderd, bijna schoon. Doch de litteekens en rimpels, de plooien om zijn oogen, de oogen op zichzell, gewoonlijk achter half gesloten oogleden ver-borgen, de vlugge bewegingen van mond en kin, de afwiseling van licht en schaduw, zijn voorhoofd, dit ailes Vormde een wonderlijke openbaring van een menschenziel, ik had bijna geschreven, een wonderlijke vermomming van de gewaarwordingen, die de ervaring van Kaffer uitmaken. De litteekens en rimpels, dat spel van licht en schaduw, die ondoorgrondelijke glimlach, deden mij altijd denken aan de sporen, die hartstochien, goed, kwaad en onverschillig, op hun honderdjarigen tocht op zijn gezicht hadden achtergelaten. Honderd jaar, zeg ik, maar naar al wat ik ontdekt heb, zijn het er misschien wel tweehfOnde>rd ; |k geloof zelfs dat dit laatste getal dichter bij de waarheid is Doch hier naderen wij het geheimzinnige in Lumkile zijn leven ; waarvoor ik nooit een oplossing heb kunnen vinden. Toch was er geen spoor van verval bij hem op te merken. Iedereen kon zien dat hij een oude man was ; de witgepoederde wol op zijn hoofd, de diepe rimpels, de lederen huid, ailes getuigde van hooge leeftijd. Doch Lumkile had den geur des levens, den geest der jeugd weten te behouden. Zijn kracht was verba-zend, zijn houding vol macht en waardigheid. Tôt zijn eigenaardigheden behoorde zijn ver-mogen om_ zich zoo geheel met een andere te vereenzelvigen, dat hij in stem, manieren en zelf in gelaat een volkomen dubbelganger van dien andere werd. Het was niet zoozeer een , vermomming of een navolging, als wel een i bijna bovennatuurlijke gelijkenis. Bovendien was hij een geboren leider. Het voortdurende geheim van zijn verleden en de kracht vi zijn karakter maakten hem feitelijk tôt hi hoofd van elken stam dien hij bezocht, < deden hem overal eerbied genieten. Ijc ht hem hard en wreed gezien als een tijger, i kijd volgens Europeesche Ibegrippen. Ik 'he hem gezien ontroerd en zacht als een moed jegens haar kind — onlogisch, zichzelf tege isçpiteikend, vol tegenstrijdige eigensicShappei eael en wild, doch nooit laag. Zoo was Lui kile. Daar stond zijn lange gestalte in de glo van het oranjelicht daar ginds, in de recht* hand een langen, uitgesneden stok houdenc die een slang voorstelde, zich om een si kronkelend met den kop als rust punt voor hand, een enkel snoer vreemd kralen om z: hais — Lumkile, van top tôt teen een Kaffi Ons gesprek begon op gewone manie langzaam, zooals het bij de Kaffers gebruil lijk is, roerden wij aile dagelijksche ond werpen aan, om met waardigheid het punt naderen, waarheen onze gedachten ons le den. Wij spraken over Lumkile zijn gezondhe over de gezondheid van zijn talrijke famil en over de gezondheid van zijn vele vrouw wij gleden heen over zijn vee en zijn oogi voor zoover het mogelijk was, beantwoorc hij elk kompliment. Na veilig aile kapen rotsen, en eilanden, en ondiepten vermec te hebben, stuujrden wij 'ejpiidelijk recht ons doel aan. Waarom zou men zich in z een geval haasten, en den honig van bele de woorden en beleefd gedrag niet geniet< De Kaffer heeft de geheele wereld v66r z en tijd komt niet in aanmerking. — Lumkile, zegde ik eindelijk, waar wo gij toch eigenlijk? Waar is uw kraalî 1 laatst 'hebben wij elkander ontmoet in Groote Woestijn, en toen heb ik begrep ——^■ a m dat gij thuis waart in het verre Noorden. En ît nu zijt gij hier. j m De oude man glimlachte, en men kan zich »b voorstellen, hoe zijn half gesloten oogen tin- , il- telden. ib — Inkosana (prins) antwoordde hij, den 1 er naam gebruikende, waarmede hij alleen mi] e n- noemde, de meeste inboorlingen noemden mij 1 i, "Inkosi", hoofd — Inkosana, Lumkile is een n- windhond. Vandaag is zijn tehuis hier, mor- i gen in de Kalahari, de volgende maand aan < sd de kuist. Zijn volk is overal. Het geheele f sr- land is zijn kraal. le, — Dat is waar, zegde ik, en Lumkile kent i af zijn kraal. Hij kan in het donker zijn weg vin- de den van hut tôt hut. ijn — Ewe, (ja) Inkosana, zegde hij, zich nog ît. hooger oprichtend. T ; — Hef dan uw oogen op, Lumkile, zegde ik, :e- kijk naar het eiland en vertel mij, wat dat ît- voor bewegelijke gestalten zijn, die tegen de te lucht afsteken. Zijn het bavianen 1 id- De oude Kaffer keerde zich om, beschermde met de hand zijn oogen tegen den gelen gloed id, van den lucht, en staarde zwijgend over het I ie, donkere water naar den purperen nevel daar sn, ginds. st ; Niet licht zal ik die statige figuur verge-de ten — de geheele persoonlijkheid van Lumen kile, de plooien van zijn deken, zijn krachti-en ge, bruine schouders, waarop de gloed van de op avondzon viel, de enkele veer, die zoo natuur-ilk lijk boven zijn hoofd wapperde. ef- Het was een tooneel om later nog eens te >n T denken. ich Neen, Inkosana, zegde hij eindelijk, dat zijn geen bavianen, het zijn menschen. >nt Menschen ! riep ik, maar wat voor een let soort van menschen 1 Kaffers 1 d!© Verontwaardigd spuwde Lumkile op den en, grond. — Kaffers ! zegde hij ; het zijn de Bosjes-aannen van Ummisi. — Bosjesmannen ? riep ik, zooals Kert en an 1 (twee herders, bij de hoeve behoorend). Lumkile schudde nadrukkelijk het hoofd, >eschreef met zijn stok een wijden kring, sn antwoordde toen langzaam, mij strak aan-àjkend.— Neen, neen, Inkosana, het zijn geen ge-vone Bosjesmannen. De menschen van Zon-lagsrivier noemen hen bavianen, en verach-en hen, omdat zij van verre uit de Groote Noestijn komen, en een taal spreken, die hier jnbekend is. — Waarom zijn zij dan daarop het eiland? Lumkile haalde de schouders op. — Zij zeggen, dat het hun gewijde grond .s, antwoordde hij. Opeens werd hij spraakzaam, blijkbaar met ie bedoeling, om het gesprek op een ander anderwerp te leiden. — Inkosi, ging hij voort, het zijn heel klei-le menschen, " dwergen", niet grooter dan zoo ! en hij hield zijn hand omstreeks vier voet van den grond. De Bosjesman van het eiland is niet geel en mager zooals Kert en Jan, maar zwart en dik. Zijn hoofd is best, slim, verstandig. O, hij is heel sluw. -— Hoe noemde gij hun hoofd ook weer? Umm — hoe is het verder ? vroeg ik. — Ummisi, antwoordde hij. — En wie is Ummisi? Haastig keerde de oude man zich om, en ofschoon het licht bijna verdwenen wag ,zag ik toch iets angst en bezorgdheid op zijn gelaat.— Inkosana, zegde hij, een Kaffersch spreekwoord aanhalend, Inkossipa ve|rzameJt brandhout met duizendpooten erin. (Wordt Toortgeeet.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.