247° JAAR - Nr 94. B 5 OENTIEMEN DONDE&DAG» 23 APRIL 1914 GAZETTE VAN GENT IJfSCMRÏJVISGSPBIJS : VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : gen iaar fr- Î2-00 Een jaar fr. 15-00 6 œaandiin » 6-50 6 maanden » 7*75 K iriîtHnden > 3-50 S maanden Voor Holland : 5 frank per 3 maanden. Voor de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht in 1667 (BEURZEN-COURANT), BËSTVUR ES REDACTIE VELDSTRAAT, GO, GENT Ve lurbelcn eijn open van 7 are 's morgends tôt 5 ure 's avùnfls, TELEPOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moeteh hun abonnement nemen ten Postkantoore hunner woonplaats. BUITENLAND. FRANKRIJK. ■ ■ a m » •«»**»• ■ Hef bezoek van de Enoeische Vorsten De heildronken. Président Poincaré betuigde er zijn bprcchte vreugde over, de koning en de koningin te ontva.igen en herinnerde aan de ontvangst, hein te Londen ten deel gevallen. Het huidige bezoek is een overtuigen-de bekrachtiging der vriendschap tusschen Engeland en Frankrijk, die den proef van den tijd en van de ervaring heeft doorstaan, die in lengte van dagen zal blijven bestaan en beantwoordt aan. den weloverwogen wil van de twee mo-«endlieden en volken, geiijkelijk aan den vrede gehecht. Uwe Majesteit zal in de bestandcleelen van onzen nationalen aard verscheidene krachten teriigvinden, die sedert zoo lan-sjen tijd de grootheid en de roem van Engeland hebben uitgemaakt. Spreker noemt in de eerste plaats het verlichte bewustzijn van den vaderlands-lievenden plicht en de blijde aanvaar-ding der noodige opofferingen. Sa- langen wedijver hebben Engeland en Frankrijk de _ geschillen, die hen scheidden, ininjielijk geregeld en hun overeenkomsten hebben tôt een alge-meen verbond geleid, dat voortaan een der zekerste waarborgen voor het Euro-peesche evenwidht zal zijn. Ik twijfel niet, of de foanden van vriendschap zullen steeds nauwer wor-ilen aangehaald. De koning van Engeland antwoordde : Diep bewogen over uw welsprekenden mlkornsgroet, betuig ik mijn oprechte voldoening mij te midden van het Fransche volk te bevinden, op den tienden verjaardag der overeenkomsten, die aile geschillen, welke ons scheidden, hebben geregeld en tôt zoo hartelijke betrekkin-gen hebben geleid, \die ons in staat stel-ten samen te werken in het belang van kschaving en vrede en tôt het bereiken ; der edele en verheven doeleinden, die .kjde naties riastwen en die het kost-.kust erfdeel voor komende geslachten [wllen zijn. De koningin en ik zullen nooit de har-f ielijke ontvangst vergeten, die ons in staat stelt het volkskarakter, dat Frankrijk tôt een zoo hoogen trap van be-schaiving en voorspoecî heeft gevoerd en liet zoo waardig en fier zijne plaats in de wereld heeft veroverd, ten voile te ■wandeeren. De koning eindigde met een "lang leve de président" en met een dronk op den voorspoed en het geluk van Frankrijk, warvoor bij de meest oprechte en diep-ste gevoelens van vriendschap koestert. De muziàk speelde vervolgens de "Marseillaise" en het " God save the King". De ontvangst ten Stadhuize van Parijs. Rond 5 ure is de koninklijke en presi-dentieele stoet ten Stadhuize aangeko-men. Oiulerweg werden de Staatshoofden Reestdriftig door d-e volksmassa toege-juicht.De voorzitter van den MunicipaLen Raad en die prefect der Seine ontvingen den koning en de koningin en spraken elk Mile redevoering uit. De koning beantwoordde deze in zeer liavtelijke bewoordiugen. De Staatshoofden en hun gevolg bezoch ten daarna de salons en de voorzitter vain den Munieipalen Raad bood daarop, na- mens de stad Parijs, den koning een prachtige gouden schaal, der koningin een met goud omlijsten spiegel, met haar naamletter versierd. Na het Guldenboek geteekend te heib-ben, verlieten de vorsten, in gezelschap van den heer en mevrouw Poincaré, het Stadhuis en keerden naar het ministerie van buitenlandsche zaken. tenug, op ganscfe den doo-Hochti hartelijk toeg«^ VVnpiituIfld mnpdpn/1 Woensdag morgend hebben de Engel sche vorsten een bezoek afgelegd bij si) Francis Bertie, den Engelschen gezant te Parijs, in de rue du Faubourg-Saint-Ho noré. Schier heel de Engelsche kolonic uit Parijs was in het gezantschap aan wezig. Na een gezellig ontbijt in het ge zantschap, werd het vorstenpaar dooi den heer en mevr. Poincaré afgehaald om naar den troepenschouw te Vincen nés te vertrekken. Alvorens zich naar he( Engelseh gezantschap te toegeven, had den de Engelsche vorsten prins en prin-ses Joris van Griekenland, en den heer Iswolsky, Russisch gezant te Parijs, in het ministerie van buitenlandsche zaken ontrvangen. De troepen5chouwin£ te Vincennes. Woensdag namiddag, om 1 u. 45, verlieten de koning en de président en de koningin en mevr. Poincaré met een sehitterend gevolg, het Engelseh gezant-scha.p ; de koetsen van groot gala werden begeleid door een sehitterend eeregeleide kurassiers. Op ganse h den doortoclit tôt aan den polygoon van Vincennes werden de Engelsche vorsten door eene opeen-gepakte menigte onophoudend toege-juicht. Het .was te midden van eene ein-deiooze, onfoeschrijflijke ovatie dat de stoet, om 3 ure, op het oefeningsplein van Vincennes verscheen. De kanonnen donderden, de k'rijgsmuzieken speelden de Engelsche en Fransche nationale lie-deren en aan het geroep " Vive le Roi ! Vive la Reine!" scheen geen einde te zullen komen. De troepenschouw, welke ter eere van de Engelsche vorsten plaats had, was waariijk indrukwekkend, en de terugweg naar de hoofdstad was voor koning Joris en koningin Mary een wezenlijke triomf-tocht. In het Engelseh gezantschap. Gisteren avond boden de koning en de koningin ter eere van den président der Fransche Republiek, in het Engelseh ge zantschap een dîner aan, waaraan, buiten de Staathoofden, deelnamen :d>e gevolgen, de leden van het diplomatisch korps, de voorzitters van Kamer en Senaat, de mi-nisters enz. Het feestmaal li-ep om 9 1/2 ure t-en einde. Geen enkele heildronk werd uitge sproke-n. Om 1 lire reden de Staatshoofden met hun gevolg naar het Opéra. Gelukwenschen aan de troepen. D-e président der Reprubliek heeft, aan de troepen die deelnamen aan de wapen-scho-uwing van Vincennes, zijne gelukwenschen doen overmaken voor hunne prachtige houding. Koniner George deed v. -i—i ej. Gift van de koniné Gedxirende het avondf&est dat gisteren plaats greeii, heeft de koning aan den président g^meld dat ter gelegenheid van zijn bezoek aan Parijs, het hem een genoegen was, aan de Fransche regeering vijf half-verheven beeldhouwwerken in brons, vaai den beeldhouwer Desjardins, te schenken. î Deze kunstwerken, na lang te Ke-w te hebben verbleven in een lusthuis van ko-t ning Georges VI, werden overgebra-cht naar het kasteel van Windsor, waar iij tôt versiering dienden van eene der voor-i naamste zalen. t Taen <le. heer Cambon aan koningin J Victoria, de brieven aanbood waarbij hij î als gezant van Frankrijk aangesteld werd deed de koningin hem de kunstwerken o' -merken en vroeg hem van waar deze kwa-men.De heer Cambon nam zoodra mogelijk inlichtingen bij bekwame kenners en er . Wierd vaetgesteld, dat de kunststukken eene groote waarde hadden en voortijds het standbeeld van Lodewijk XIV versier-dien, staande op de place des Victoire?, te Parijs. Dora olatcsebrand Men bericht uit Lorient dat het dorp Gurne-en-Ploubinec gansch de prooi der vlammen wierd. Tal van gezinnen ^i.jn dakloos. Men weet niet hoe de brand ontstaan is. Dood van een der zoons van barones Vaughan. —■ Barones Vaughan heeft ha-ren tweeden zoon v.erloren 6 1/2 jaar oud. Na d'e plechtigheden in de kerk van St-Philippe-du-Roiùe, had d'e teraardbestel-ling plaats te Ballincourt. Belgische stoomer gezonken. — Een telegram meldt dat de Belgische stoomer "Loire", bevelhebber kapitein Robyns, gezonken is nabij de Zeven Eilanden, op de Fransche -kust, aan den inkom van het Kanaal. De bemanning, samengesteld uit 14 personen, is gered en ontscheept te Per-ros Guirec. Het schip, geladen met erts, was uit Bayonne vertrokken den 18 april. De " Loire", metende 410 ton, werd ge-bouwdi in 1890. De geheimzinnige houwitser. — Vol-gens het onderzoek, ingesteld door het ministerie van oorlog, werdi die houwitser die in het huis n. 79 der rue Erlanger, te Parijs,schade aanrichtte,afgeschoten door een kanon, dat zich in eenf; loods van een aeroplaanbouwer, te Issy-les-Monlin<'au;. b-evind't. Een teringlijder vermoordt zijne vrouw. — Auguste Adnet, 36 jaar, paswerker, wo-nende te Aumont, teringli.jdend, lie-eft gisteren morgend, in een aanval van waan-zin, zijne vrouw, de 24-jarige Suzanne Geoffroy, met messteken vermoord, tier-wijl zij op de machien aan 't naaien wate- De moordenaar is met zijn drie-jarig dochtertje gevlucht. .Men denkt dat hij eene schuilplaats zocht in de omstreken van Marchienne-au-Pont (Belgie). Koningsgezinde soldaten. — Te Varen-nes en Argonne hield generaal Maitrot eene verkiezingsrede. Plotseling drongen verschillende onder-officieren 'van het garnizoen van Verdun de zaal binnen onder de kreten : " Vive Mjai'trioti! Vive le roi!" De militaire gouverneur van Verdun lieeft onmiddellijk een onderzoek gelast naar de namen dier onderofficieren. ENGELAND Het Home Uule. — In het Lagerhuis had andermaal een scherp débat plaats tusschen eer&ten minister Asquith en den leider der unionisten, Bonar Law, over de militaire maatregelen ten opzichte van Ulster en eën kwartuur lang weer-kionken toejuichingen, nu eens van deze partij, dan eens van gene. Bonar Law wenschte een gerechtelijk onderzoek omtrent de bewegingen van leger en vloot, door de regeering tegen Ulster op touw gezet. Asquitih weigerde daarop in te gaan, maar verzocht Bonar Law voor het Huis zijne klachten op te somœen, waarop deze hem voor de voeten wier.p, dat de verklaringen der minister® onjuist waren geble'ken, zoodat een onderzoek onder eede noodig was. Daarop verklaarde Asquitih dat dit eene bewering was, die de ministers in hunne eer aantastte en dat het Huis de eenige plaats was, waar dergelijke be-weringen behandeld konden worden. Bonar Law zegde ten slotte, dat hij izou afwachten, welke documenten de regeering verder zou afkondigen, alvorens te beslissen welke maatregelen de appo-sitie zou nemen. Scheiding van Kerk en Staat. — De twe&de lezing van de wet op de scheiding van Kerk en Staat in Wales, die volgens de bepalingen van de " Parlia-iment Act'.' ten derden maie door het Lagerhuis is behandeld, is aangenomen met 349 stemmen tegen 265. De brandstichtingen. — In het Lager-'huis heeft een der leden, zooals was te verwachten, de aandacht der regeering aevestigcl op de vele branden van den laatsten tijd. De heer Douglas Hall vroeg den minister van binnenlandsche zaken, of Ihet groote aantal branden der laatste dagen niet zijne opmerkzaamheid had getrokken, branden, die, naar algemeen werd aangenomen, het werk waren van stemrec'htvrouwen ; hij wilde weten wat de regeering zal doen ter bescherming van openbaar en bijzonder eigendom tegen deze misdadige handelingen. Na-tuiirlijik kon minister Mac Kenna niets anders antwoorden, dan dat de policie haar be&t deed om zulke misdaden te voorkomen en de daders te ontdekken. DU8TSCHLAND: Welfen en Duitschers. — Volgens een blad, zullen de kroonprins en zijne ge-malin de doopplechtigheid van den zoon van den hertog van Brunswijk, die in de eerste dagen van mei verricht zal worden, bijwonen. De kroonprins wil zoo->doende laten blijken, dat er van zijn kant geenerlei wrok meer bestaat tegen liet WeMisclie huis. J Ai; doopptten van der. crfprins vari Brunswijk, 's keizers kleïnzoon, zullen optreden : De keizer, de keizerin, de hertog en de 'hertogin van Cumberland, de keizer van Oostenrijk, de keizer van Rusland, de koning van Engeland, de koning van iBeieren. de groothertog van Mecklen-Iburg-Schwerin, prins Max van Baden, de prinsen Aldalbert en Oscar van Prui-sen en prins Waldemar van Denemar-ken.De keizer en de keizerin komen op 9 mei te Brunswijk aan, waarbij een groote ontvangst zal plaats hebben. In strijd met andere berichten wordt ge-meld, dat de hertog van Çumberland de doopplechtigheid niet zal bijwonen. OOSTENRIJK-HONGARIE De toestand van keizer Frans=Jozef. — Woensdag morgend zijn geruststellende ; tijdingen over den toestand van keizèr ! Frans-Jozef toegekomen. De longaan-doening neemt merkelijk af ; de koorts is bijna heel en gansch verdwenen ; de polsslag is krachtig : de eetlust is goed ; de toestand der krachten is zeer .voldoen-tde.Voortaan zullen de berichten over den toestand des keizers, naar den vreemde gezonden, aan een streng nazicht onder-worpen worden, ten einde aile valsche onrustwekkende tijdingen te voorkomen. Eene reizende lentoonstelling. — Het Hongaarsche Hanidelsmuseum heeft een reizende tentoonstelling van Hongaarsche landlbouwwerktuigen en landbouw-unachienen voor Albanie ingericht.Op het oogenblik ligt het kijkschip te Durazzo. ZWEDEN De gezendheidstoestand van den ka= ning. — De toestand van den Zweed-schen koning is in zoo verre gebetert», idat hij gisteren naar hjet kasteel van Drottingholm is kunnen overgebracht worden. Hij zal evenwel nog gedurende eenigen tijd een strengen levensregel moeten nakomen. ^OORWEGEN In het ministerie. — In den gisteren gehouden kabinetsraad is het verzoek om ontslag van minister Castberg inge-willigd.Friis Petersen, de voorzitter van het Odelst.ing, is in zijne plaats tôt minister van sociale aangelegenheden, handel en nijverheid benoemd. ALBANIE De toestand. — In Albanie klaart de lucht wat op. De Epirootsche regeering zou den wensch uitgedrukt hebben, met Ihet Alibaneesch gouvernement tôt eene overeenkomst te raken, namelijk aan-gaarude eene bestuurlijke zelfstandigheid op ernstige waarborgen gesteund. RUSLAND. De kist dsr dienstbnde Uit St-Peter&burg komt het volgende verhaal : Eenige dagen geleden verhuur-de zic'h eene dienstbode bij den heer Ro-ibof, een rijk koopman in Lobovo, aan den spoorweg Moscou-Rykinsk. Zij sfcuur-de een groote kist vooruit, die haar "goed" heettp te bevatten ; de kist werd in de keuken geplaatst. Doch de hond van den heer Robof was niet van die kist af te houden. Voortdurend gromde en blafte het beest tegen de kist. Hoe vaak de hond ook verjaagd werd, telkens keerde het waakzame dier naar de kist terug en begon weer te blaffen. Einde-lijk besloot de heer Robof de kist te laten openen, door çen paar zijner manne-Iijke bèdiènden. En cHe vor.den in de kist twee jongë kerels, met revolvers gewa-pend. Voordat zij van de revolvers ge-bruik konden maken, werden zij ovenvel-digd. Waarschijnlijk was het een nieuwe poging van de beruohte rooversbenden, die gebeele streken in Rusland onveilig maken, om eene inbraak te doen, en den heer Rabof te berooven. ABESSINIE De algemeene toestand. — Men meldt dat de binnenlandsche toestand in Abes-s.ynie, het rijk van den jeugdigen Negus Lid Joassoe, den opvolger van keizer Menelik, veel te wenschen laat. De gouverneur van de provincie Tigre, Ras Waldi Georgis, staat met een leger van ruim 50,000 man nabij de grens van de Italiaansche kolonie Erythrea, onder voorwendsel den oproerigen Ras Sellia-tie te moeten onderwerpen. Voor aile -ze-kerheid heeft de Italiaansche gouverneur 10,000 man gemobiliseerd, oogen-schi.jnlijk ter geruststelling van de ang-stig geworden bevolking van de kolonie. Het heet, dat van Fransche en Engelsche zijde de Abessyniers worden opge-;zet tegen de Italianen ; verschillende Franschen moeten, volgens het bericht, handen vol geld uitgeven om het vuurtje aan te steken. In Abessynie is geen enkele bekwame prétendent, om gebeurlijk den allerminst populairen Lid Joassoe op te volgen, al-idus verneemt een Romeinschien correspondent ; het verbrokkelingsproces neemt dan ook hand over hand toe. Het einde van het lied zal wel zijn, dat het een-maal zoo krachtige rijk van keizej? Menelik in elkaar zal storten en de verschil-'lende liefhebbers zullen trachten, zich een ideel ervan te verzekeren. AFRIKA. 19& m A R O K K O Gewel'dige storm. — Men meldt uit Melilla dat een geweldige storin op gansch de kust lieerscht. Verscheidene visschersbooten en kust vaarders zijn vergaan. Twee oorlogsche-pen liepen avarij op. Tôt hiertoe wordt er echter geen enkel slachtoffer gemeld. AMERiKA. in eene grot omqekomen Men meldt uit Trinidad (Colorado) dat drie vrouwen en verscheidene kindieren verstikten in eene grot, waarin zij eene schuilplaats zochten voor een brand, die het kanipement, door mijnwerkers dicht-bij Lùdlow opgeslagen, vernielde. Op de Philippijnen. — De toegang tôt de haven van Manilla wordt beheerscht door het, eiland Corregidor, dat door de Amerikanen in geduc'hten staat van ver-dediging is gebracht. Onlangs hebben nu bij Manilla groote oefeningen plaats gehad, waarvan, volgens eene_ mededeeling, het gevolg was, dat het eiland Corregidor onneemibaar mag worden geacht, terwijl het ook on-mogelijk moet worden geheeten, om op eenig punt van dat eiland eene landing te bewerkstelli.gen. MEXICO Amerika en Mexico Algemeene bescliouwingen. Komt het werkelijk tôt feitelijke vijan-delijkheden met Mexico, dat met ' de daarbij behoorende eilanden 1,987,201 vierkante kilometers oppervlakte beslaat dus driemaal zoo groot is als Duitsch-land, dan zal dit in hoofdza-ak wel een guérilla blijven en daarin zijn de Mexi-canen door de voortdurende burgeroor-logen uitstekend geoefend. De officieren hebben lierhaaldelijk bewijzen gegeven van dapperheid, tuoht en toewijding. De imanschappen bezitten gezond verstand, volhardingsvermogen en zijn zeer matig. Het kost echter groote moeite hen aan tucht te wennen. Het Mexicaansche leger bestaat uit het actieve leger, de reserve- en hulp-troepen. Het telt op vredessterkte 35,000 man, met de ongeregelde liulptroepen en de landgendarmerie ongeveer 43,900 man, de reserve 30,000. Volgens schatting zijn thans 85,000 man onder de wapens, met ongeveer 3200 officieren. De infanterie bestaat uit 34 bataljons van vier compagnies, vier kadeisbatal-jons, twee régionale compagnies, een© compagnie Sonora-h.ulptroepen en een machiengeweer-compagnie met 24 ,ma-chiengeweren. In tijd van oorlog wordt de sterkte van elke compagnie verdub-ibeld.De manscliappen zijn gewapend met 7 mm. M aus e r-ge w er en, de reserve met Remingtons. De ruiterij bestaat in hoofdzaak mt IS regimenten van 4 schadrons. Zij is gewa- 1 Feuilleton der Gazette van Gent. Uit de Herinneringen der Kirwoods De Tweelingen. I. Zooals 't onde vrouwtje in den schouw )U|,8 ?-«gde: "Die ai-me Hamlet had hee narigheid in zijn familie", zoo gini ook bij de Kirwooda. Ik geloof niet jat er ooit een familie was, die van Ham 'l niet uitgezonderd, waar zoovee V|,eemde en prikkelende dingen voorkwa % t;n ^ nieeste daarvan was de jon Beck geniengd. Nu en dan verhaiiden de bladen er iet an' gewoonlijk niet het rechte ; e: '"i aile kanten kwam men bij mij naa "".izonderheden vragen, want Beck wa t'esloten als een oester ; er was nooi 111 ^w>i'd uit hem te krijgen. Bovendie !a,j 'i vfeeslijk koppig, als ik hem vooi w*, ? W'J de waarheid, de geheel ^vlieid, en niets clan de waarheid zoi 'n 'afen drukken ; dan was het uit. zooi i ®een geval op mijn naan ticFAi'i' ,.^ijn vader is, of was dete< j ' S-i.i dan die verhalen wilt verte li ' °'sc"Oon ik meen, dat gij er maa naim •0ver, Iuoest zwijgen, noem dan zij hei '■Pjaa',s vflin de mijnen ; hem ka | wend'e Sc ^en' hij is aan die dingen g< rn ' l'eriT0 C'UB een Paa,r van avonti i De ' was de oucl'e Beck de helc I Sem,, t|tti..,eer ^romtle een beetje op zij •Wijke manier, maar de zoon tro zich er niets van aan. Totdat op den duur zijn moediér er tegen opkwam. — Dat wil ik niet meer hebben, zegde ' zij. Eere, wien eere toekomt. Mijn man heeft genoeg aan zijn eigen deel zoncler zijn zoon van het zijne te berooven. Tegen zijn moeder kon Beck het niet volhouden, en brommend gaf hij einde-lijk toe. — Doe zooals gij het verkiest, zegde hij. Nu was ik vrij om te handelen. Zoo lang Beck mij hacîl tegengehouden, Kon ik heel wat doen, maar nu wiais ik lang niet 1 zeker van mijzelf. Wij hadden samen ai ï lerlei zonderiinge avonturen beleefd, dac , was waar, en ik meencle altijd, dat Beci net zoo knap was als die heeren uit de 1 boeken, maar er was weinig aan hem, dat de nieiiwsgierigheicl van den lezer prikkeJdie. Hij speelde geen viool en rooi-te geen pijpje, zooals Sherlock Holmes, s hij had geen scherpe trekken of scherpe î oogen, en was volstrekt niet v-eïslaafd r aan cocaïne. Hij speelde geen cricket, s zooals Baffles, en hij schreef ook geen t verzen zooals kapitein Kettle. Ik wist il niets van zijn uiterlijke te zeggen. Hij was niets dan een knanpe jongen, die er veej e jonger uitzag dan hij werkelijk was. i- De grootste inoeilijkheid was, hoe te beginnen. Als Beck en ik som« na het i, eten zaten te rooken, een beetje vermoeid !- na een dag van jagen of golfspelen, dan I- onde.rhouden wij ons uitstekend', zonder r een woord te spreken. Dan is het filsjf n wij zwijgend praten over de dingen, die n wij samen beleefd hebben. Dan wo.dt s- mijn geheugen helder ; en dan zie ik men schen en plaatsen vôôr mij, doch het i- derste van ailes is altijd het beeld van t. den jongen Beck zelf, op clien september n morgend te Cambridge. k Ik was or omstreeks drie weken geweest toen mijn voogd de oude dokter Day, mij nitnoodigde bij hem te ontbijten, om ken-nis te maken met een jongmensch, die pas aan de Hoogeschool was aangekomen, en een beetje op d'e hoogte moest gebracht worden. In de spreekkanier waren vier personen. De oude dokter Day zelf, lang en schraul in zijn oude, vaalzwarte jas, met een hoog, kaal voorhoofd, de witte krulletjes aan het achterhoofd ; een klei-ne jongen, zijn moeder en zijn vader ston-den bij elkander bij het raam. — Kirwood), zegde dei dokter, gij hebt meen ik, wel eens gehoord van den heer Beck? Tegelijk wees hij naar den forschen, gemoedelijken man, die met zijn rug naar het raam stond. Sherlock Holmes en Paul Beck waren altijd mijn lievelingen geweest. Sherlock Holmes was wel meer prikkelend, mia(ar ik wist, dat Beck werkelijk bestond, en dat maakte een groot verschil. Ik voelde een lichte rilling bij de gedachte aan al wat hij beleefd had. Hij zag er juist zoo uit. als ik mij hem had voorgesteld — heel kalm en sterk, met iets aangenaams in mond in oogen. Dat aardige kleine vrouwtje naast hem was zeker zijn vrouw Dora Myrl, die ik altijd veel te goed voor Paul had gevonden ; de knaap moest dus hun zoon zijn, en ik moest hem op sleeptouw nemen. Ik herinner mij nog, hoe dwaas en verwijfd ik het vond, daft iemand door zijne moeder naar schoo! werd gebracht. Dat was mijn eerste ont-moeting met den jongen Beck, met wien ik zooveel zonderiinge avonturen zou hebben, en ik moet bekennen, dat hij mij niet erg aanstond. Zoo een moederkindje — want dat was hij zeker -— valt maar zelden in den smaak. Om te beginnen leek hij meer op een meisje dan op een jongen, met zijne blau- we oogen en zijn krullekop. Ik merkte op, dai hij zijn mond stijf dichtkïemde en dat hij een kuiltje in de linker wang had, wat ik al erg meisjesachtig vond. Later ont-dekte ik, dat dit kuiltje zich slechts ver-toonde, wanneer hij opgewonden was. Hij leek kleiner dan hij was,omdat hij naast den langen dokter stond, en toen wist ik nog niets van izijn spierkracht. Ik zag er niet veel aardigs in, met zoo een vervelen den jongen rond1 te loopen, en dat scheen op mijn geziclit te lezen te zijn, al was het ook tegen mijn bedoeling. Het kleine vrouwtje met de heldere oogen las ten minste heel dtiidelijk mijn gedachten. — Hij is niet zoo een suffer als hij wel lijkt, zegde zij, geloof dait maar gerust. Nu was het mijn beurt, om een dwaas gezicht te zetten. — Dat bedoelde ik werkelijk niet, stot-terde ik, vergetend, dat ik geen woord gezegd had. Ik ben overtuigd dat wij het best samen zullen kunnen vinden. — Dat denk ik ook, zegde mevrouw Beck. Haar voorspelling werd bewaarheid.Na verloop van eene week waren wij groote vrienden, en tôt heden is onze vriendschap steeds dezelfd'e gebleven. De tweelingen Bertram hadden reeds naam gemaiakt, toen Beck en ik te Cambridge kwamen, ofschoon zij er slechts een kwartaal langer geweest waren. Zelfs voor tweelingen was de gelijkenis tusschen hen buitengewoon groot. Hun in-tiemste vrienden — voogd, professer, noch beschermer —• konden hen van elkaar onderscheiden. Dientengevolge konden zij ongestraft aile mogelijke kat-tenkwaad uitvoeren. Als een hunner een les niet bijwoonde, kon de professor niet zeggen, wie het geweest was ; als een hunner bij een opstootje betrapt was, "wist de beschermer niet, wie, en door een zon- derling toeval kreeg de verkeerde broe-der altijd de schuld — dat beweerde hij ten minste. Het waren knappe jongens, keurig ge-kleed, met zwartJiaar en zwarte oogen, niet lang, maar \-eed geschotiderd, en vlug als apen. Het wws een plezier hen bij het hockey-spel te zien loopen en elkan-dea1 in de hand spelen, en bij het tennissen kon niemand tegen hen op. Zij schenen geen afzonderlijke persoonlijkheid te lieb-ben ; wie Eddy en wie Freddy'Bertram was, wist niemand dan zij zelf, en zij hiel-den het geheim. AI wat zij deden en zegden, werd aan de Hoogeschool druk besproken, maar toch — al wist niemand waarom — hoe levenslustig en grappig de Bertrams ook waren, er waren er maar weinigen die van hen hieldten. Zij waren in St-John's College en Beck en ik in Cam's College, en zoo waren wij reeds een dag of veertieo te Cambridge, eer wij kennis met hen maakten. Wij speelden een schoone partij tennis, en Eddy of Freddy, wie het was weet ik niet, ziende dat wij goede spelers waren, daagde ons uit voor een par.tij, die wij, hoezeer wij ons best deden, verioren.Ik geloof, dat wij allebei het wel hadden kunnen winnen van één van beiden, maar saffnen waren zij onoveirwinneli.jk. De match baarde veel opzien. Wij spraken af, dat Beck en ik ons samen zouden oefenen, en binnen veertien dagen op-nieuw tegen hen spelen. Doch Beck wilde niet. Eerst was hij er fel op, doch na een week kon ik hem er niet meer toe krijgen.en na de tweede week gaf hij het op. Ik kon zien dat de tweelingen teleur gesteld waren. Toen ik voorstelde, Beek met vriendelijke woorden te overhalen. weigerden zij kortaf. Een tijd lang zag of hoortie ik niets var hen, en onze eerstvolgende ontmoeting was een beetje eigenaardig. Ik was gewoon, vôor het ontbijt op de Cam te gaatn roeien. Ik behoor wel niet tôt degenen, die door een landschap in verrukking gebracht worden, maar de ri-vier met haar licht en schaduw, en de weerspiegeling van de boomen en de lucht in het water, zijn voor mij het schoonste, wat de natuur ooit geschapen heeft. Op zekeren morgend, een paar mijlen van de stad, zag ik een lichte tweariems-giek om een bocht van de rivier komen, en een oogenblik later zag ik dat de Bertrams de roeiers waren. Wat zij verder goed mochten doen, roeien deden zij afschuwelijk. Ieder hunner roeide op eigen gelegenheid, zonder op den ander te letten, zoodat de boot met korte rukken heen en weer stroomop schoot, als een verschrikte zalm. Het verbaasde mij wel een beetje, dat zi.i nooit geleerd hadden. slag te houden, maar zij gaven mij weinig tijd om er over na te denken. De voorman raakte uit den sla(g en viel achterover, de andere deed een korten ruk, waardoor het onbe-stuurde boot je omsloeg, zoodat de twee witte gedaanten in het water vielen en verdwenen. Ailes ging zoo gauw en zoo grappig aïs een tooneel in eene pantomime, en ik barstte in lachen uit. Ik twijfelde er geen oogenblik aian of beiden konden ewem-men. ^ P,en oogenblik daarna kwam een der witte gestalten plassend en hijgend boven en greep den rand va|n de omge-keerde giek, de ander werd door den stroom medegesleept. Halfweg, tusschen hun boot en de mijne, vertoonden zich een arm en een hoofcj' een oogenblik boven water, en klonk er een enkele wilde kreet om hulp. Toen verdween het hoofd weer. (Wordt voortgezet).

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.