mi iKwa—wa 2476 JAAR — N< 239 — B, 5 CENTIEMEN sgagaw^aiErfmgssBaaKgMaTO-àaaiwSggagEBi^^ ZATERDAG, 3 OCTOBEE 1914 GAZETTE VAN GENT ISSCHRIJTIÎfGSPRIJS î VOOR GENT : YOOIi GEHEEL BELGIE : Een jaar ...... fr. 12-00 Een jaar fr. 15-00 6 maanden ..... » 6-50 6 maanden > 7-75 3 maanden » 3-50 3 maanden » 4-00 Voor Holland : 5 frank per maanden. Voor de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HÀNDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht in 1667 BESTUÏHB JSM REftACTIK YELDSTRAAT, GO, GENT TELEFÛON N1 710 De hureelen zijn open van 7 ure 's viorgévds lot 5 ure 's ctvonds-De insehrijvers buiten de stad G ont moeten liun abonnement nemen ten postkantoorc hunner woonplaats. DE EUROPEESCHE OORLOG DE OFFICIEELE MEDEDEELINGEN DE ALGEMEENB TOESTAND De Commissie van Qnderzoek over de Schending van het Volkenrecht HET BELSISCH GRIJSBOEK DE OKIZIJDIGHEID VAN HOLLAND Generaal Freneh (OFFICIEELE MEDEDEELINGEN). In Belgie Tôt nu toe ontvingen wij geene officieele me dedeeling. In Frankrijk (Bordeaux, 2 october, om 3 u. 30.) De veldslag duurt geweldig voort, op dei linkervleugel, in de streek der Roye, waar de Duitschers aanzienlijke troepeu schijnen te hebben samengetrokken. De gevechten strekken zich meer en meei uit naar het Noorden. Het gevechtsfront Ioopi thans tôt in de streek ten Zuiden van Arras, De Duitschers hebben gepoogd te St=Mihie] eene brug te werpen over de Maas, doch zii werd in den nacht vernield. In de Woevrestreek blijven wij aanvallend optreden en gaan wij stap voor stap vooruit, namelijk in de streek tusschen Aprémont en Saint=Mihiel. Op heel het front werden aan beide zijder niets dan gedeeltelijke krijgsverrichtingen be^ proefd. In Rusiand Petrograd, 2 october. (Officieel). De Russische legers jagen voortdurend de vijandelijke troepen voor zich uit. Ten Westen van Simno was het gevecht allergeweldigst, De Duitsche troepen, die de vesting vai Osrwez aanvielen, zijn in haast naar het Noor den moeten aftrekken. Het aanvallend optreden van het Russische leger in de bosschen van Augustow, kon dooi de Duitsche ruiterij niet gestuit worden ; he^ vige gevechten, man tegen man, hadden plaats ten Zuiden der stad. Ten slotte vielen de Russen de achterwachl der Duitschers aan, gesteund door zware ar= tillerie. De vijand werd uit zijne stellingen ver* jaagd en trok al vechtend achteruit. Het bergachtig terrein bemoeilijkt de krijgs= verrichtingen. DE ALGEMEENE TOESTAND Kolonel Barone, oud-stafofficier van Italie zegt in een overzicht der Krijgsverrichtingei] aan de Aisne : De toesfcand der Verbondenen is goed.Daarer tegen is de stelling der Duitschers schrikke-lijk beangstigend. Met iederen dag vergrooten de moeilijkheden. Een Engelsch oorlogsreporter, de heer W. T, Marsey sohrijft aan zijn blad : Het is zichtbaar dat de veldslag der Aisne zijn einde nadert ; hij duurt voort langs de ri vier, maar niet meer met de hevigheid die d< eerste dagen kenmerkte. De vijand zit in zijne loopgrachten die hij gemaakt Ixeeft op heuvelen, en in de Ibosschen ; hij is er niet op zijn gemak, maar men kan er hem slechts uit verdrijven ten koste van groote opofferingen, die men niet moet doen, indien er andere mid-delen bestaan om er mede gedaan te maken. In de "Times" spreekt de oorlogsbriefwisse* laar als volgt : De gevechtlijn is veranderd, sedert den ze-gepraal aan de Marne. Het front der strijden-den maakte twee gelijkloopende lijnen van Soissons naar Reims en Verdun. Thans maken de twee fronts een bijna rech-ten hoek, waarvan een der zijden gaat van het Ai-gue-Woud tôt het Oosten van Verdun , de andere opklimt naar het Noorden, langs Lassigny, Roye en de hoogvlakten tusschen Combles en Albert. Het bepaalde uur is nog niet aangabroken, maar het nadert met groote soliireden. De koelbleedigheid en een»kalme en vastberaden moed zijn de kenteekens van de Verbonden legers. De Duitsche loopgraehten zijn te dicht bij eikander ; het uitwerksel der Fransche artillerie is tooverachtig ; men heeft gansohe rijen manschappen gevonden, die _gedood werden in eene houding, gereed om te schieten, maar zij waren zoodanig op eikander gedron-gen dat zij T'jst konden valleii i De reporter van den " Daily Telegraph" velt het volgende oordeel : De stelling der Verbondenen is onder aile opzichten veel beter dan de Duitsche en wij hebben de verzekering dat de overwinpoing aan on s is. Zouden wij, in; het zwijgen der kanonmesnt de verklaring hebben van de rust die heerscht van aan de Oise tôt aan de Maas? Dat is het de rust die de dood voorafgaat. De onzijdigheid van Holland Volgens een artikel van de "Times" heeft Holland zijne onzijdigheid behouden in zeer moeilijke omstandigheden en op eene lofbare wijze . Duitschland's doel is meesler te worden van de Schelde en zich niet meer te bekommeren over de onzijdigheid van Holland. Welk be-: lang zou de Schelde nog voor Holland heb-• ben, indien Antwerpen eene " Willemshaven" s werd 1 Deze ihaven zou het .middenpunt worden van het Duitsche militairisme. En het artikel eindigt als volgt: Zelfs al moest de oorlog twintig jaar du-ren, zou Engeland niet toelaten dat men hem dit wapen op d« borst zet. (Vaz Dias). Te Brussel Een valstrik. De Duitschers hebben de bevolking van Brussel een valstrik gespannen, waarvan ve-len reeds de slachtoffers geworden zijn. Deze personen ontvingen eene uitnoodiging om zich aan te bieden in de bureelen van den plaa.tsbevelhebber, Koninklijke Plaats, l'05, waar zoogezegd een Bureel van Weldadigheid was ingerioht. Nauwelijks binnengetreden, werden de personen bij den kraag gevat. Versoheidene zonen van goeden huize werden reeds de slachtoffers van dit schandelijk bedrog. Men wil al diegene onschadelijk maken, van 16 tôt 35 jaar,die een wapen kunnen houden. Men wil vooral de milicianen van 1914 V>eletten hun wederzijdsche korpsen te gaan vervoegen. Een oproep van het College. Het schepenen college dat na de aahhouding van den heer Max het bestuur der hoofdstad in handen nam, heeft een plakbrief doen aan-plakken, waarin de bevolking andermaal en dringend tôt kalmte en koelbloedigheid wordt aangespoord. Deze plakbrief was niet nutteloos, want naar het schijnt begint het in Marollenkwartier en te Molenbeek erg te gisten. Een nieuw verbod. Genaraal von Lii/ttwitz heeft de Belgische Amibulanciën en andere dergelijke inrichtingen verboden voortaan nog Belgische of Duitsche gekwetsten op te nemen. Allen moeten naar de Duitsche amibulanciën gezonden worden. De vlag van het Roode Kruis, moet, op ibedreiging van vervolgingen, overal weggenomen worden, tenzij aan het Koninklijk Paleis en aan de St-Jans- en St-Pietersgasthuizen Om reden van menschelijkheid zullen voortaan. de Belgisohe soldàtèh die erg zîek of ge kwetst zijn, en volgens de meening der Duitsche geneesheeren, den dienst niet kunnen hernemen, voortaan toevertrouwd worden aan do Belgische geneesheeren, zoodra hun toe-stand toelaat ze te vervoeren. D«i Duitsche regeeriing ziepi. er van /af ze krijgsgevangen te houden. Posten en telegrafen. Het Duitsche Ibeheer heeft sedert 1 october den pootdicnst heringericht voor de brieven te bestellen binnen de Brusselsche omgeving en voor de briefwisseling met Duitschland. De uitdeeliiig der brieven geschiedt door Duitschers. De telegraafdienst met Duitschland werd insgelijks met 1 octobev hersteld. Aangezien de Duitsdhers gaene Belgische postzegels bezitten, gebruiken zij Duitsche ze-gels met eene overstempeling. TE ANTWERPEN. Rond Antwerpen Duitsche beschieting zonder gevolg. — De Duitschers met groote verliezen afgeslagen. De nacht van donderdag tôt vrijdag is vol-komen kalm geweest op heel de lijn. De aanval van de redoute Puurs vaji het fort van Liezele was zeer levendig. Het was een echte regen van shirapnells : — dertig per mi-nuut — maar zij deden weinig kwaad. De Belgen lieten de Duitschers naderen tôt op min dan duizend meters en ontvingen ze dan op een sterk vuur ; het uitwerksel was verschrikkelijk. De houwitsers waren van 12, 15 en 28, geene van 42. De Duitschers welke de tusschenruimten van Lier heblben aangevallen, werden ook met groote verliezen terug geslagen. Vrijdag hadden er gevechten plaats met de bajonnet. De Duitschers hebben het fort van Waalhem weer hevig aangevallen. Voor het fort van Willebroeck heeft men, nadat de Duitschers de voile lading hadden af-gegeven, verscheidene hooimijten in brand ge-istoken en onthielden zich de forten van eenig antwoord. De Duitschers stormden vooruit, meenende dat zij een groot nadeel aan het fort hadden toege'bracht. Het antwoord liet zich niet wachten een regen van isihrapnells werd door de vuurmonden van het fo>rt uitgebraakt en de verliezen van den vijand waren hier ook ontzaglijk. De Duitschers maakten voor de eerste maal permis met de electrische leiding rond Antwerpen, tusischen Lieizele en Breendonck. Ve-len hunner werden doodgebliksemd bij het aanraken der ijzerdraden eener afsluiting. AAN DE FORTLIJN Een artiileriegevecht Ten Zuiden van> Duffel heeft aanhoudend een hevig artiileriegevecht plaats. De Duitschers hebben de gemeenten This-selt, Eaamsdonk ten Oosten van Mechelen be--schoten.Venschieidene huizen hebben door de houwitsers erg geleden, vooral de Antwerpsche papierfabriek werd gedeeltelijk verwoest. De Belgische artillerie beantwoordde het vijandelijk vuur met kracbt en de schoten troffen hun doel. Een Belgische tweedekker was dadelijik op-gestegen, om de stelling der Duitschers te ver-kennen.De vijand zond den tweedekker eenig© shrapnells achtorna, doch daarojn bekomimer-den onze loodsen zich niet en zij vlogen over den vastliggenden luchtbal en namen de rich-ting naar het Noorden, om hunne zending te volbrengen. Terwijl de forten het vuur van den'vijand gedurig beantwoordden, bleef de infanterie niet werkeloos, en. b-esehoot goed den vijand, wanneer dezie een stormloop op de forten waagde. De verliezen van. de twee dagen, langs den kan,t der Duitschers, zijn overgroot ; bergen lij-ken. bedekken het slagveld. De zware artillerie van de Duitschers was opgesteld, dichtbij Mechelen. Duffel weer gebombardeerd _Na Aarschot, Heyst-op-den-Berg, Mechelen, Lier, hebben de Duitschers, wederom zonder eenige krijg&kundige reden, de openen plaats Duffel gebombardeerd. Om deze misdaad nog meer hatelijk te doen voorkomen, begonnen zij dit werk om 1 ure '.s nachts. Men begrijpt den schrik der inwoners, die in vollen nacht, door de houwitsers overvallen werden. Velen namen half gekleed de vlucht, eenige voorwerpen mededragende. De Duitschers, hevig beschoten door de forten van Duffel en omliggende, waren ge-dwiongen hun laf werk te staken. De kerk van Duffel in brand. De keirk van Duffel is in brand geschoten. Weldra waren de daken vernietigd en stond de toiren in vuur. Ook eenige huizen in de nabijheid der kerik zijn door de vlammen aan-getast.Ook Boom ward gebombardeerd. De aangarichte schade is echter gering. Nieuw bombardement van Lier Donderdag morgend, van 8 ure tôt rond den middag, werd Lier opnieuw door de Duitschers beschoten. Deze moesten terugwijken voor het geweldig vuur onzer forten. In de Mechelschestraat en op de Kanaallaan zijn samen een tiental huizen vernield. Er zijn verscheidene gekwetsten, maar niet erg. De bevodking was dadelijk de stad ontvlucht. Het drinkwater. Er werd verteld dat Antwerpen van drinkwater beroofd is door de vernieling der water-drijfkracht te Waalhem, door de Duitschers. Daar is niets van. Er is te Waalhem door shrapnells schade aangericht aan twee réservoirs, maar zulks berooft de stad niet van drinkwater en de aang&richte schade is reeds hersteld. In Oost-Vlaanderen Nieuwe gevechten rond Dendermonde Een nachtelijke aanval. Donderdag nacht had er opnieuw, een ver-woed gevecht plaats, langs de beide oevers der Schelde. Donderdag avond, rond 11 ure, openden de Duitschers het vuur. Zij bevonden zich tusischen Lebbeke en St-Gillis, op ongeveer 3200 meters van de stellingen der Belgen. Onmiddellijk beantwoordden onze kanonnen het geschut, en welhaast was het gevecht in izijne voile hevigiheid. Op zekeir oogeniblik losten de Duitschers ze-ventig knaonischoten per minuut, al wat zij konden. Aan den kant der Belgen werden een bevel-hebtoer der kanonniers en een onderofficier der infanteire gedood. Verder hadden wij slechts twee gekwetsten. Tijdenis het gevecht hebben onze troepen de ibrug over de Schelde te Gremfoergen, doen springe-n. Het geschut duurde voort tôt vrijdag morgend.De Duitschers hebben geen duim grond ge-wonnen. De dichtste plaats van waar hunne kanonnen hebb&n geschoten, was minstens op 3000 meters afstand onzer stellingen. De statie van G-rembergeni, sinds eenige dagen door het personeiel verlaten, werd door bommen ge-troffen.Vrijdag voormiddag werden de twee gesneu-velde helden, waarvan wij hooger gewaagden, op het kerkhof van Grembergen begraven. Vrijdag morgend was het rond Dendermonde opinieuw kalm. Men rekent dat er zich nog een 300tal Duitschers aan den overkant der Schelde bevin-den.De stad Dendermonde is nu gansch verlaten. De zieken die zich nog in het hospitaal van St-Vinoentius bevonden, zijn naar een vrijer ooi'd overgebracht. Volgens een der opperhoofden van het Bel-gisch leger, dat zich voor Dendermonde be-vindt, willen, de Duitschers ons beletten over de Schelde te komen, daar zij vreezen langs twee kan ten aanigevallen te worden. Hulde verdienen de verkenners, die op ge-vaar van hun leven, de streek rond Dendermonde doorzoeken en de militaire overheid zoo knap op de hoogite houden van de vijandelijke stellingen, of van den anderen kant boodschap-pen overbrengen naar plaatsen, waar het tele-foonnet door den vijand is doorgesneden. Dit zijn vooral de verkenners der burger-wachten van Brussel, die althans in Lokeren verblijven. De diensten, door hen bewezen, zijn onischatbaar. Reeds menigmaal, hebben deze moedige j on gen s een gevaarvol oogenblik be-leefd in de omstreken van Dendermonde, dan wanneer de vijandelijke kogels hun moorddadig inonek lieten hooren. Vrijdag, o-m 2 rn^e 's namiddags, is het gevecht opnieuw begonnen. TE LEDE. De Duitschers hebben donderdag een ge-schreven bevel uitgeplakt, waarbij zij melden, dat indien een burger op een Duitsch soldaat 8 Feuilleton der GAZETTE VAN GENT. DE LICHTENDE STAD ROMAN UIT DE KAAP. Ci Wij keerden ons allen om naar het raam, en zagen daar voor een oogenblik de vage verschijning van een blank gezicht. De oogen eigenaardig doordringend en woest, schenen C'astello te verlamanen. Toen het gelaat verdween, uitte hij slechts één woord : "Ummisi!" Hij duwde zijn stoel Weg> greep een geweer van het rek, en storm-de de duisternis in naar buiten. IV. Stoffel de herder was een schoon type van de Basoeto-natie, een slaaf, die naar de Kaap was gebracht, en bij de Hottentotten in Ge-nadendal het christelijk geloof had geleerd. Hij wa.s een man van karakter, en werd door allen geëerbiedigd. Eens, in 'n donkëren nacht had ik 0p een eenzame plaats zijn stem ge-hoord ; ik ,ging hem opzoeken en bemerkte. dat hij zijn avondgebed opzegde. Zijn op-reeshte vroomdheid maakt indruk op iedei jhe hem kende. Hij stond ook als predikanf bekend onder zijn volk, en velen kwamen vai om den ouden Mantatee te hooren. Hi; had het nu goed, en ofschoon hij nog besl zijn werk kon verrichten, getuigden toch zijr Sfijzende haren en zijn gebogen gestalte, dai hij reeds lang den middelbaren leeftijd hac "verschreden. Lien on® gozelschïip zoo plotseling nit eer was gestoven, najn ik wat zalf en pijnstillen-de kruiden mede, waarvan ik in de woestijn d3 goede uitwerking had leeren kenen, eii vond met eenige moeite in donker mijn weg naar de groep hutten aan den oever der ri-vier. Aan het woeste geiblaf van eenige hon-den, en een stem die mij in de Kaffertaal iets toe.riep, bemerkte ik, dat ik eindelijk mijn doel had bereikt, en na een paar maal gevraagd te hebben, vond ik de hut van Stoffel. Het was een gewone ronde Kafferhut, met leeim bepleisterd en met 8ra,s gedekt, en toen ik door de lage deur kroop, was de dicbte scherpe rook van brandend hout en mest bijna ondragelijk. Na een hoestbui, en na de tranen afge-droogd te hebben, die mij over de oogen lie-pen, begon ik bij het licht van een eigenge-maakte kaars te zien, dat er nog meer men-schen in de hut waren. Op een hoop lappen en kleedjes lag een man op zijn eene zijde. Eene vrouw met een zwarten hoofddoek om en een wit dienstlbo-denschort voor, knielde naast hem, terwijl in het donker achter in de hut een meisje hevig snikte. De hut was zindelijk, maar er stoncl niet veel in. Een paar kisten, een tweede hoop lompen, een paar losse dierenhuiden, en eenige kalebassen. Dat was ailes. Stoffel herkende dadelijk mijne stem en mijn stap, en de vrouw scheen moeite te willen doen om mij eene zitplaats te bezorgen, wat ik haar belette. — Wel, Stoffel, zegde ik, wat spijt mij dat! Kan ik ook iets voor u doen? De oude man wendde zijn gelaat naar mij toe, en ik heb nooit iemand gezien, die zoo veranderd was. Hij was nauwelijks te herken-l nen. i — Vervloekt ! mompelde ik tusschen de tan den. — Als Inkosi misschien wat medicijn heef voor mijn rug, bracht hij met moeite uit. Dii doet mij veel pijn. De oude vrouw nam de flesch, die diens-deed als kandelaar, en nam een paar lappei weg, die zij over zijn rug gelegd had, zooda ik de gevolgen van de geeseling kon zien. He' was af&chuwelijk. Zijn rug was letterlijk aai stukken geslagen. Ik ben niet zenuwachtig, ei heb dikwijls operatias bijgewoond, en gehol pen, iemand een been af te zetten. Maar il moet bekennen, dat dit mij te machtig was. De spieren en pezen en zenuwen schener bloot te liggen. Op ééne plaats was het beer te zien. — Vervloekt ! zegde ik nogmiaals, daar zal hi voor boeten. Ik gfinig op de knieën liggen, liet het snik kende meisje warm water brengen en ging aa] het wark om met mijn zalf en mijn kruidei eenige verlichting aan te brengen. De arm< kerel lag doodstil ; met stoïcijnsche kalmte, al een Basoeto, onderdrukte hij elk teeken vai pijn, zelfs als mijne vingers een zenuw aan raakten. Eens geloof ik, dat hij in zwijm viel Het was gebeurd met een doornstok, of ik hel i*ooit een doornstruik gezien. Terwijl ik bezig was, kwam Marion. Zij had een van de dienstmeisjes medegeno men, die een lantaarn, eene flesch medicijnen en een paar lappen. wit linnen droeg. In de lag< hut wasi het gem>akkelijker te knielen, dai rechtop te staan en Marion knielde naast mi neder, hijigend naar mij kijkend, terwijl haa blanike hand krampachtig bevend rustte oj eene kist. — Missie, zegde de oude man met een we rcld y:ni lieîde in zijne stem, hoe irboeilijk ei >_ -Il lll l II II I II I^J heesch die ook klonk. Missie, God zegene u, dat gij gekomen zijt. t — Stoffel, ginig zij voort, het is alsof ik het ' gedaan heb ; het is om mij gebeurd. Ik echaam mij zoo, ik weet geen raad ; 'kuint gij mij ver-i geven 1 1 1k dacht dat zij niet wist wat zij zegde, doch ; later begreep ik het beter. i — Gij, Missie ! riep de oude man, nu geheel i wakker en «zijn pijn vergetend. Missie, gij zijt l een enigel van God. Maar de pijn is het ergste nog niet. Het is de schande, dat ik ben gesla-: gen als een dief. Stoffel snikte en groote, heete tranen liepen ' hem langs de wangeni. — Missie, ik ben een chriteten. Ik ben niet zoo goed als ik wel zou willen zijn, maar ik doe I mijn beat om goed te' wezen. De Heere weet het. En Missie, wat zullen de menschen nu zeg-gen ? Ik preek voor hen, en vertel hun dat zrj 1 niet moeten liegen en stelen. Nu zullen zij zeg J gen: "Stoffel is een huichelaar. Stoffel is zelf ' gegeeseld, omdat hij gestolen heeft." Ik kan 5 hen nooit weer aanzien, Missie, nooit. In de opwinding van het oogenblik had de arme kerel zich van mij losgerukt en was half • overeind gaan zitten. Het verband was van zijn ' rug gevallen, en ik zag mij genoodzaakt, hem bij de armen te pakken en hem weer in zijn vroegere positie neer te leggen. Hij snikte ah - een kind. Wat de pijn'niet had kunnen doen, , deed nu de gedachte aan zijn goeden naam, s die verloren was en een tijdlang kon niets hem ; troosten. Marion schreide ook en om de waar-j heid te zeggen, was ik blijde, dat de scherpe [' rook mij eene verontschuldiging aan de hand ) deed, om insgelijks mijn oogen af te vagen. — Stoffel. gij zult er niet onder lijden, zegde Marion eindelijk vastberaden. Tk zal aile be i dieu den bij elk an der roepen en hun zelf ver J tellen, hoe het gebeurd is. Dat zal ik doen, eindigde zij op nadrukkelijken toon. Dank u. Missie, zegde de oude Mantatee za.chtjes. Missie, ging hij krachtiger voort, de keleren die voor hem lagen beetpakkend, als ik geen christen geweest was, had ik dien man vermoord. Ik had het kunnen doen. _Nu legde ik hem het zwijgen op. Hij was niet sterk genoeg om zooveel te praten, en mijn werk was nog niet afgeloopen. Met Marion haar hulp maakte ik hem zoo gemakke-lijk mogelijk, en eindelijk viel hij in een on-rustigen slaap. Vaak heb ik mij verwonderd over de levenskracht van de inboorlingen. Men kan ze bijna aan stukken snijden als een worm. toch blijven de stukken in het leven. Wat Stoffel zijn rug betrof, die zou wel gauw en goed genezen ; maar tien jaren van zijn leven waren weg. De schok, de schande, zouden nooit overgaan. Langzaam wandeldeni wij terug door dq duisternis. Wij zwegen beiden. Bij het tuin-hek aan de rivier legde Marion de hand op mijn arm en hield mij staande. Het meisje met de lantaarn liep door. Mijnhear Retief, zegde zij, gij kunt u niet voorstellen, hoe vernederd en beschaamd ik my gevoel over wat er vanavond bij ons aan taiel gebeurd is. Ik moet mij nederig bii u yerontschuldigen voor de beléedâging, die u m ons huis is aangedaan. Ik yatte haar hand, en toen ontdekte ik voor het eerst, wat zij in werkelijkheid voor mij was. Het was meer dan vriend&ohap, wat ne voor haar gevoelde. +,-^T ^fnk Claar toch.niet aan- zegde ik haas-tig ailes was mijn eigen schuld, en ik kan de A" gemakkeh.ik met Castello uitvechten. (Wordt voortg'ezet.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.