247* JAAR. - N< 233. — B. r* 11 111 1 i i ... i, i i I.. . .. 5 CENTIEMEN ZONDAGr, 27 SEPTEMBER 1914 GAZETTE VAN GENT II Jï SCHÏII £ Y Iîî « SFRX JS s VOOR GENT : VOOR QEHEEL BELSÎI î t*m jur . ... fr. !2«0(t ï Ëen jaar . . . . tr. IS'UO $ muaden. . . . » 6-50 S 6 maanden. ...» Ï-Î5 S MMidd 3-50 ! S maanden. ... » 449 Voor Eolland : S ffrank per S ma&ndes.. I Voir de «ndere landm : fr. 9-50 per S maacdes. NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLÀD Gesticht in 1667 BBSVirUR bu EBDACÏIii YELDSTRAAT, 60, GENT TELSTOON nr 710 m bureelen *ijn open van 7 ure 's morgends tôt 6 ure '* nvondi» B© iaachrijvers buiten de stad feent mceten hun abonnement nemen ten Postkantoore hunner woonplaats. De Europeesche Oorlog DE VELDSLAG DER AISNE (OFFICIEELE MEDEDEELING) Twee legerkorpsen van von Kiuck in gevaar De heer Bethmann-Hollweg aan het woord Verseheidene bommen gaworpen GEVECHTEN IN VLAAHDEREN De Veldslag der Aisne OFFICIEELE MEDEDEELING. Bordeaux, 26 september, om 4 1/2 's avonds. Op onzen linkervleugel. —Het gevecht duurt zeer geweldig voort, tusschen de Somme en de Oise. Tusschen de Oise en Soissons, zijn onze troe-pen een weinig vooruitgerukt. De vijand waag-dc geen enkelen aanval. Van Soissons tôt Reims, geen belangrijke wijziging. In het Centrum. — Van Reims tôt Verdun, toestand onveranderd. In de Woevrestreek kon de vijand over de Maas geraken, in de streek van St-Mihiel, ntaar onze troepen treden aanvallend op en hebben den vijand reeds voor het grootste deel over den stroom teruggeworpen. Ten Zuiden van de Woevrestreek dringen onze aanvallen voortdurend vooruit. Het H" Duitsche legerkorps heeft zich teruggetrokken, na gevoelige verliezen geleden te hebben. Op onzen rechtervleugel. — De Duitsche troepenmacht schijnt hier verzwakt. De afdee-iingen die op zekere plaatsen onze voorposten hadden achteruitgeslagen, werden door het vooruitrukken onzer reservetroepen verdre-ven.Twee legerkorpsen van généra al von Kluck in gevaar Het gerucht doet de ronde, volgens hetwelk twee legerkorpsen van den Duitschen gene raal von Kluck in groot gevaar zouden verkee ren. Er wordt bovendien verzekerd, dat men t€ Kortrijk duidelijk het kanon hoort bulderen. Tauben in Belgie TE ANTWERPEN. Eene taube boven Antwerpen Zaterdag namiddag is eene Taube boven Antwerpen gekomen en heeft het Oostelijk deel der stad overvlogen. De aankomst was gesignaleerd aan de olficieren, wier taak het is Antwerpen tegen de Zeppelins en vliegtuigen te beschermen. Zij werd dus ook met schrap-nellschoten ontvangen en op de vlucht gedre» ven. Dadelijk na het begin der beschieting za£ men de Taube hoogte nemen en uit het oog verdwijnen. Zij werd dus buiten mogelijkheid gesteld eenige nuttige waarneming te doen. Voegen wij erbij, dat door onze vliegers een vervolging begonnen was, zoodra de vijand was gesignaleerd. Deze vervolging werd weldra doelloos, daar de bezoeker snel de vlucht nam. Later vernemen wij dat te Schooten drie bommen gevallen zijn, zonder eenig ongeluk te veroorzaken. TE DUFFEL. Eene taube tarai Ouffel ZIJ WERPT DRIE BOMMEN. Zaterdag morgend reeds was eene Taube boven Duffel verschenen. Zij liet drie bommen vallen, die met donde* rend gedrnisch terecht kwamen... in het water van den Rupel! Het is zeer waarschijnlijk dat zij bestemd waren voor het lokaal van de Antwerpsche waterleiding, te Waelhem. Het vliegtuig heeft zijn weg vervolgd tot-Contich en is toen weergekeerd in Zuidelijke richting. Bommen te Deinze In den afgeloopen nacht werd andermaal e( "Zeppelin" in verschillige dorpen en steden g zien. Gisteren avond, het was omstreeks 10 1/2 i werd getelegrafeerd dat een "Zeppelin" ov de gemeente Lede dreet in de richting \i Gent. In enkele minuten tijds was de gansche oi trek, alsook de statie in de volledigste duistc nis gedompeld. Om 10 3/4 dreef het Duitsch luchtgevaar over Meirelbeke. In plaats van naar Gent te komen, nam i "Zeppelin" de richting van Deinze, alwaar 1 verseheidene bommen uitwierp. Er werd groote schade aangericht. TE THIELT. Te Thielt heeft een "Zeppelin" zeven boi men geworpen. Groote schade werd aangi richt, Eene verklaring van den heer Betfimann-Hollws Een draadloos telegrafisch bericht uit Be lijn naar New-York gezonden, zegt dat de ka selier verklaard heeft dat, gezien de overgro te opofferingen die Duitsehland zicli voor d' oorlog heeft opgelegd, het geenen vrede z kunnen aanvaarden, die hem geen onaanta! baren toestand zou verzekeren. IN BRABANT. De toestand der Duitsche troepen Het is buiten twijfel dat de Duitsehers, e getroffen op hunnen rechtervleugel, in Fran trijk, den aftocht voorbereiden door zich me en meer te versterken. Tusschen Dendermonde en Aarschot we gansch hunne lijn doorloopen en men mi tharns bevestigen, dat de vijand de stelling bezet van Aarschot, langs Werchter, Haecl Boort-Meerbeek, Weerde, Humbeek, Merc tem, Opwyck en Lebbekc. Niettegehstaande al himrie krachtinspanni gen, zijn de Duitsehers er enkel in gelukt As schot te bezetten. Volgens Engelsche inlichtingen kampeer tlians 40,000 Duitsehers te Waterloo. Iïun : gemeene staf zou te Ruysbroeck zijn. TE BRUSSEL. Brusselsche dagbladen. , Sedert eenige dagen verschijnen te Brusf drie bladen, opgesteld in de Fransche taal, weten: "Le Bruxellois", "Le Quotidien Bruxelles" en de "Echo de Bruxelles". De twee eersten geven geene tijdingen ov den oorlog en zijn enkel bestemd om het hu houdelijk leven in Brussel te doen herleven. De " Echo de Bruxelles" integendeel l ievert zich om de waarheid te verspreiden r pens de "militaire bewerkingen". Om deze reden is het blad aan de censu onderworpen ; de twee andere bladen niet. Eene heldendaad Een groep vrijwilligers, soldaten der gen die reeds verschillige heldenfeiten verric haddén, hebben zich zaterdag morgend in v le vijandelijke lijn gewaagd. Drie Iedige tr nen deden zij op de lijn van 's Gravenbral looperi en kwamen zich verbrijzelen op de de onze troepen vernielde werken. Zij sneden le gemeenschap af tusschen Bergen en Brus, sel. Van de 90 vrijwilligers die zich aanboden om het waagstuk te ondernemen, zijn er slechts 40 teruggekeerd! ï'r Eiqenaardig in s Eene historié over een molen. ° Een Gentsch soldaat, die met een vriend een gesprek had, vertelde onder meer, iets zeer fe eigenaardigs en waarop wij ook de aandacht durven roepen van de officieren. le Tijdens den slag van..., omtrek Aarschot, lij had onze patroelje reeds drie achtereenvolgen-de dagen denzelfden weg voor verkenning ge-volgd.Telkens wij er kwamen werd er geweldig ge-schoten en moesten wij ons terugtrekken. Uit B onze rangen kwam eensklaps een soldaat naar onzen officier geloopen. Hij vroeg om iets te mogen doen opmerken, wat hem bereidwillig werd toegestaan. Daarop zegde de jongen, terwijl iedereen het hoorde, dat hij bijzonder opgemerkt had, dat de molen op den hoek van den weg, tel->Q kens, bij hunne aankomst aan het draaien was gegaan. n" Er werd eens nagedacht. Sommige soldaten 0_ vonden het kluchtig, maar de officier wilde ;n toch eene proef doen. al Men stelde schildwachten uit en het duur-it- de niet lang of de molen lag stil. Het was al ieits. 's Anderendaags ging men weer in groep, naar dezelfde plaats. Pan! pan! enz., gedurig schieten. Wij ver-ispreiden onsi, omaiqlgelden den molen 'en drongen er binnen. De molen draaide, maar f'g eene mitraillez,e draaide ook Van binnen in k- de molen. er Wij konden een Duitschen officier en een Duitschen soldaat, die er verdoken zaten, aan-rc* houden. Het was echter niet al. De molenaar moest 3fn voor den dag komen. Hij werd ondervraagd en wist van niets. Het belette niet dat hij in het bezit gevon-n den werd van SOOO mark .(6250 fx.), en dat hij ook voor den .krijgsraad verscheen, die hem ter dood veroordeelde. Hij werd door den kop an geschoten. Il- TE ANTWERPEN. De koning en de soldatsn-wielrijders De Antwerpsche bladen kondigden een be-richt af, waarbij een 300tal rijwielen, in goeden staat, gevraagd werden, te leveren in den iel Zuidervelodroom. te Dadelijk is het getal rijwielen bekomen. Nu de werden 300 soldaten gevraagd, die zich weldra opofferden om een gevaarlijk werk te verrich-er ten. IS" Niet lang hoefde er gezocht. De koning :s zelf ter plaats geweest en heeft met de solda-,e" ten, die zich aanboden, gesproken. Wie nog een ■°" oogenblik berouw had of aarzelde, kon zich terugtrekken, doch allen gaven een krachtda-ul' dig antwoord : Ja! Eenige papieren zijn overhandigd als over-tuigingstukken.De koning heeft die soldaten, met het oog je op de toekomst, vergelding en lotsverzekering ht gegeven. ol- En zij zijn vertrokken per rijwiel, met het ei- noodige: bijlen, schuppen, duiven, enz. tel Moge hunne opgelegde zending gelukken; ior mogen zij het Vaderland een gewichtigen al- dienst bewijzen. Het verkeer over de Schelde De ponteniers zijn bezig de derde vlotbrug Dver de Schelde, te Antwerpen, te leggen, dichtbij de statie van het Land van Waas. De twee andere vlotbruggen — aan Ihet Steen, te Antwerpen, en te Burght — hebben reeds groote diensten bewezen met de drukke troepenbeweging. In Oost-Vlaanderen Eene gansche reeks gevechten Overwinningen der Belgen TE ERPE EN TE LEDE. Zaterdag morgend werd het kanonvuur g«-opend door de Duitsehers. Onze troepen, ko-mende van Quatrecht, Uitbergen, enz., kwamen in aanraking met de Duitsehers te Oorde-gem, Vlierzele, Papagem, Impe en Lede. Op gansch de lijn moesten de Duitsehers wijken ; te Lede had een gevecht plaats nabij het krankizinnigengesticht der Maricollen op de wijk Gucht, tusschen Belgen en Duitschen. Deze laatsten moesten de vlucht nemen. Op de wijk "Keiberg" bevonden zich 400 Duitsehers. Een 200tal kwamen er bij en zij trokken achteTuit. Eene Belgische mitrailleuze en onze cyclistes openden het vuur. Het Belgisch kanonvuur verrichtte goed werk ; de Duitsehers waren gansch- ontredderd en namen de vlucht naar A al st. Een 200tal Duitsche ruiters, die te Wichelen lagen, werden ook verslagen en achteruit ge-dreven. Nabij de statie van Lede wilden zij zich verduiken in een elsbosch, achter de villa Pre-siaux, " Brekenhaag" genàamd. Eene patroelje, 20 gidsen en, 60 eycliaten, verraste ze. Een geblindeerde trein kwam in de statie en opende van daar het vuur. De Duitsehers werden letterlijk uiteengeslagen. Het getal gedooden en gekwetsten van Duitschen kant is zeer aanzienlijk. In de Aalstersche streek De terugkeer der Duitsehers. Vrijdag namiddag, rond 11 ure, kwamen er 6000 Duitsche soldaten met twee miuzieken te Aalst binnen en namen er hunnen intrek. Te Hofstade werden er een lOOOtal gelo-geerd.Te Lede zag men gedurig patroeljen van Duitsehers ; 's namiddags hoorde men, rond 4 1/2 ure, een hevig geweervuur langs Eron-degem en Erpe, tusschen Belgische en Duitsch* patroeljen. Rond 5 ure kwamen er tusschen Lede, Impe en Erondegem op de " Groote Meerschen", een 1500tal Duitsehers met paarden kampeeren. Van tijd tôt tijd hoorde men kanonschoten. De toestand te Aalst (Van onzen medewerker). Daar onze Belgische troepen sedert eeniga dagen den vijand standvastig opzoeken, zijn de schermutselingen talrijk geweest in Vlaan-deren : In den omtrek van Oudenaarde kwamen on7.© vrijwillige burgerwachten Duitsche wielrijders tegen ; een gevecht ontstond ; de vijand had drie dooden en twee gekwetsten. Een auto werd aangeslagen en vijf Duitsehers werden. krijgsgevangen genomen. Te Èrembodegem, dichtbij een bosch, hebben onze Belgische soldaten 4 paarden kunnen aanslaan, waarvan de Duitsche ruiters afge■ schoten werden. 2 Feuilleton der Gazette ran Gent. DE LICHTENDRE STAD ROMAN UIT DE KAAP, — Nog een woord. Mijn leven vliedt snel heen, mijn oogen worden dof, en de pen trilt in mijn hand ; doch dit moet ik er nog bijvoegen : Ik heb nooit de plek kunnen bepalen, waar Sathora's Grot verborgen ligt. Dus is de schat mij ontgaan. Ik zal aeze vaas plaatsen,waar de grot, naar ik met reden vermoed, ergens in de nabijheid moet zijn. Eens ben ik daar mijn hond kwijt geraakt, en ofschoon ik hem nog langen tijd kon hooren blaffen, is hij nooit te-ruggekomen. Het geblaf scheen diep on-den grond op te komen. Daar heb ik ook eenige Egyptische schilderingen op brokken steen ondekt ; een daarvan was de afbeelding van een dubbele slang. Zulke ontdekkingen en ervaringen hebben mij steeds verder geleid. Ik verbeel-de mij altijd, dat ik op het punt was te zullen slagen ,en telkens opnieuw ver-viel ik tôt wanhoop. Geld, tijd, gezond-heid, samenleving, mijn ziel, ailes heb ik aan dien noodlottigen vloek geofferd, en nu ga ik den weg van aile vleesch, een schipbreukeling in beide werelden. JOHANNES RETIEF. 25 maart, 1821. Het tweede papier, bevatte een kort briefje, in het Hollandsch geschreven, aan Johannes gericht, in het jaar 1805. Het was keurig geschreven. Ziehier den inhoud : "Beste Johannes, "Ik vertrouw dit zwart zijden pakjes aan uwe zorgen toe. Bewaar het goed. Laat u niet ontmoedigen door het mis-lukken van mijn pogingen om de Grot van Sathara en haar ecliatten te ontdekken. Ongetwijfeld is de vorm van het eiland veranderd door aaa-dbevingen en een tweeden vloed, zoodat het onderzoek hoogst bëzwaarlijk is geworden. Doch de schat is er nog, en moet gevonden wor-;dèïi4"Vaarwel. In hoop en liefde de uwe. ARDEN RETIEF." 12 januari 1905. Men kan zich voorstellen, dat ik het zwart zijden pakje lang met bevende handen vasthield. \Was heit verstandig, het zegle te verbreken? Het was vrij groot en zwaar. Het had een eigenaardi-gen geur, en de zwarte kleur werkte op de verbeelding. Dat het zoo was uitge-komen, als Johannes het vooruit had gezien, en een man van zijn eigen stam de vaas gevonden had, verhoogde nog mijn angst en tevens mijn nieuwsgierigheid. Na lang nadenken besloot ik, aan me-inand, zelfe niet aan mijn vrouw, den inhoud van de twee brieven mede te dee-len, maar ze weg te leggen, en af te wachten, of de nieuwe dag misschien be-teren raad zou brengen. Des nachts had ik benauwde droomen. Ik zag Johannes Retief, met twee ande-ren, gekleed als de oude Hollanders, die Washington Ivring beschreven heeft, bij hun kaatspartijen in het Kaatskilgeberg-te. Zij liepen langs mij heen, wenkten, en wezen naar de leemlaag, waarin de vaas verborgen was geweest. Zij wenkten en glimlachten, en fronsten het voor-hoof<J, en dreigden, totdat ik in ihet zweet badend overeind vloog. Ik sliep weer in, en zag in mijn verbeelding het zwart zijden pakje uit de vaas steken. Terwijl ik er naar keek, werd het leelijke ding hoe langer hoe grooter, en nanr den vorm .aan van een grot, waauit groote slangen kropen, die zich om mij heen kronkelden, den kop opheffend en mij met haar tanden be-dreigend, alsof zij mij wilden bijten. Zonder dat mij iets gezegd werd, wist ik. ' dat zij de bewakers waren van de Sathora's Grot. Worstelend en half gesmoord 'werd ik wakker. Na veel om en om woelen, alsof ik koorts had, viel ik opnieuw in een onrus-' tigen slaap. Ditmaal zag ik in mijn droom den kluizena-ar van de Zondagri-vier, in zijn hut stervend, met het zwart zijden pakje in de hand, en de vaas naast hem op den grond. Het was een droevig schouwspel — de eenzame man, - de bouwvallige, morsige hut, niet veel beter dan de hut van een Kaffer, de eigengemaakte kaars in den hais van een flesch gestoken, niemand om den armen stervenden man een dronk water - te geven. Mijn hart werd van inmig mede-lijden met hem vervuld. Op eens richtte de kluizenaar zich op zijn elleboog op en keek mij aan en ik zag, dat het slechts een grijzend geraam-te was, waarop het kaarslicht viel. Mijn onitsteltenis ziemde, nam hij het jpakje • in zijn beenderige handen en duwde het , met een afgrijselijke loch tusschen zijn ribben. En toen vlogen opeens het ge-raamte, de vaas en de kaars in hopeloo-ze verwarring allemaal op mij aan, en weer ontwaakte ik met een gil ! Zoo ging de nacht voorbij. Toen het morgend werd, vertelde ik ailes aan mijn vrouw — het verstandigste, wat een man doen kan — en wij praatten over de brieven van Johannes en Arden Retief, en over het zwart zijden pakje, dat er bij behoorde. Ofschoon Janie nog minder moed had dan ik om het laatste aan te raken, en huiverde bij de gedach-te, dat een toovermacht zich in ons leven zou mengen, was zij er tegen, dat het vernietigd zou worden. — Wie weet, zegde zij, of het niet iets van fwaarde be'vat 1 Kunb gij het niet een eind van, u afhouden, Justinus, of 'handschoenen aantrekken ? Jeanie is een Schotsch meisje, ofschoon 7 i.i in Kaapkolonie geboren is. Als fiçuoisciiË a;as' zij gesteld op dat iets yan waarde, en als vrouw behaalde haar nieuwsgierigheid de overwinning op haar angst. Maar dit moet ik tôt haar eer zeg-gen : Jeanie wist, waar zij moest ophou-den, en later, toen er een keuze moest gedaan worden, tusschen het volgen van het pad waarop mijn voorouders, Paul, Arden en Johannes leven en geluk hadden verspeeld, en het verliezen van een mogelijk fortuin, toen hield Jeanie voet • bij stuk, en zegde op haar nadrukkelij-ken toon : — Neen, mijn jongen, nooit met mijn toestemming .Als gij naar dien schat gaat zoeken, verliest gij uw vrouw — dat be-loof ik u. Toen, met een glimlach om haar roode lippen en in haar tintelende oogen, voegde zij erbij : De kool is het sa,p niet waard, wel, Just? Zoo noemt zij mij soms. En ik — wat kon ik ant-woorden? Natuurlijk alleen met een kus. Doch dit gebeurde pas later. Toen het weer tegen den avond liep, begrepen wij, dat wij beiden te onrustig waren, om te kunnen slapen, zoolang dat pakje niet geopend was; en wij besloten, uit zelf-verdediging, het zegel te verbreken. Het duuïde een poosje, eer wij daanmede gereed waren, want of er werkelijk een bovennatuurlijke invloed in het spel was, of dat wij eenvoudig onhandig waren door vrees en nieuwsgierigheid, kan ik niet zeggen ; maar tweemaal lieten mijn bevende vingers het pakje vallen, en her-haaldelijk poogde Jeanie tevergeefs het koortje door te snijden, waarmede het was dichtgebondjein. Eindelijk, denkend aan de vermanning van Johannes Retief en met droge lippen, luid het " Onze Va-der'; opzeggend, gelukte het ons, het pakje te openen. Er gebeurde niets; althans niets wat wij konden zien. De zijde was hard geworden en kraak-te in de plooien. Er scheurde een stuk af, toen wij het pakje open vouwden, viel er een stukjp geel papier uit; vervolgens çea pud pakja ivan pjerkameiit, yastge- bonden met een lint, dat eenmaal wit geweest was. Dat was ailes. Op het stukjs papier stond het volgende geschreven Ik schreef dit verslag omtrent d« Grot van Sathora en "Neferfc de Schoo-ne" in den vorm van een verhaal, daar ik vroeger van plan was,het uit te geven. Toen ik echter ter wille van mijn kind naar Zuid-Afrika terugkeerde, om den schat te zoeken, dien ik eens gezien had, en toen voor mijzelf ben gaan zoeken, hield ik het bij mij, opdat het ge-heim, aan mijn nasporingen verbonden, niet bekend zou worden. — Laat niemand echter denken, om-dat het in den vorm van een verhaal is gegeven, dat het niet de waarheid ig. Hierbij verklaar ik plechtig, dat ik den Paul ben, van wien in het verhaal wordt gesproken, en dat ik met eigen oogen de noodlottige "Grot van Sathora en het ontteetftende treurspel' van de i£M,hoone Stad gezien heb. — Gedurende mijn afweizigheid is de vorm van het eiland geheel anders geworden dan hier en daar werd beschreven, en ik ben volkomen teleurgesteld in jntijn vooi'tge.zette ipogtmgen, om den schat te vinden, ofschoon ik er vooraf een eed op had kunnen doen, dat ik de plek wist Ik hoop dat mijn jongen gelukkiger zal zijn, en op die wijze onze familie er weer bovenop zal helpen Ik wil er alleen bijvoegen, dat er groote gevaren verbonden zijn aan het onderzoek, niet door bovenaardsche machten, maar door de begeeriheid van het menschelijk hart, die, als zij niet wordt uitgeroeid, het ge-weten van de beste menschen aantast — Op de kaart, die ik hierbij insluifc is de plek waar "Sathori's Grot" zich waarschijnlijk moet bevinden, zoo juist mogelijk aangegeven. 29 mei 1785. PAUL RETIEF. LWoxjljj yftorîgezet.J

Er is geen OCR tekst voor deze krant.