/* j&arg&Aij; Pi" 114 iïfaandaq 27 A;,*\ 5 91.4 2 centiemen net nummei HET MORGENBLAD HaRk8iiiiSÎRSen s 4= bladzijde. — per kleinen regel Ir. O.SO | Financiëete, » * » » 1.00 | Stadsnienws, per grooten regel » 2.00 | !fi Reclamen, » » » » 1.001 Eegraienisbericht, ^ . *, VOLKSDÀGBLAD : j Aile mededeelingexi te zendon aaii M. J. BÀMPS. Bestunrder, Nationalestraat, 54, Ant'werpcû Men schrijft in op het bureel van het blad en op aile Postîiantoren Teîeîoon : OPSTELRAAD : 937. — AANK0NDIG1NGEN : MKB^raaws^^MMKMKlBSSSStmwBmimmwmmm ■■■■■ M >11 l » ^?j©eîîaeesiieKsi'era g I Een Jaar, 8 fr. — 9 maanden, 0 fr. | 16 maanden, 4 fr. — 3 maanden, 2 fr. I | BUITENLAND, het port te buiten. F A ani ortdfgingén worden ook ontvançien âocr M. J. LÈBEGUS et C'. "OFice de Pu, blicite, 35, Nisawtraat, te Brussel. Sociale belangen ffeïke hoTidin-g zuHen onze Vrije i Werkbeurzen aanîiemen in geval van I werketakiiig ? Over dit zoo belangrijk als kie&ch [ vraagpunt, vinden wij in De A r-beider, het o-rgaaii der vrijë i iïetrkteiirzen, een wel doordaoht ar-t akel uitgalande van den guastig ge-[ kemfen socioloog, priester Etmiel I Vossen. Ifij mofeenen wel te doen, met en- ■ kele der vooraaamsï-e geda/ehten daax- ■ ran tôt de onze te maken. i f De hoogergestelde vraag wordt dus f àerhaald. Het antwoord sehijnt bij den eer-sen aanblik gansch eenvouddg en t kan in een paa-r woorden worden saiaengevat : De arbei(labeurs, die j. optreedt als bemiddelaarster tussohen i den werkbaas en den werkman,moet 1 ans het verfcrouwen van beiden be-f zitien en zal bij gevolg, indien er werkstaking ontstaat, zioh voikomen I orrai] dig houden, zoo tegenovesr het f patronaat, als tegenover den arbei-[ derswereld. " inderdaad, schrijft priester Vos-sen, '/oo de Bours, in geval van staking, werklieden zendt aan de ba-zen, dan neemt zij statnd in het ge-schil tegen de, werklieden ten bâte van de patroons en stelt deizen in staat om de gewêttigde eisohen der arbeiders af te wij zen. Is dat geen parti] kiezen in de nijveaiieidsige-I gèscfeillen, ten nadeele van een der f fâcéoren der volkswelvaart, én ai-zoo den klassehstrijd aanbicden ? " Door een dergelijke bestemming aan de Werkbeurs te geven, zou men kare toekomst in gevaar brengen ta haar een der onmisbaarste grond-vesten ontnemen door het vertrouwen der werklieden te verbeuren. " Hier krij gt de zaak éditer een an-d-er uitzicht en rijst anderzijds de . tegeawerping : Goed, doch, zoo de Werkbeurs geen arbeiders stuurt aa-n j de patroons, neemt zij dan geen 1 stand tegen de bazen ten voordeele I der werklieden, en stelt zij zich I aVIus niet bloot, het vertrouwen der I patroons te verliezen, dat tooh ook I een hoofzakeb'jke factor is voor den I goeden gang der beurs V Deze tegeniwerpiag scsbijmt - niet I van grond ontbloot, doch wordt al-f dus geweerd : De Werkbeurs moet desgevallend geen werklieden weigeren aan de bazen, maar de belanghebbenden volk'omen en op de meest onp^rtii -d'ge wijze inliohten nopens het ee-schil.Nu, twee soorten werldieden knn- « nen zich aanbieden : gesyndikeerden en nieijgesyîidik eerde«n. Wat de eer-sten betreft, met hen is voor geen moeilijkheid te vreezen. Hu-n syn-dioaat zal hun gewoon/lijk die te vo1!-gen gedraigslijn duideiijk aanwij zen ; nooit zullen zij zich verbinden om werkmaklîers te onderkruipen in eene nijverheidsinrichting die in een ge-schil betrokken is. Wat de nietge-syndikeerden betreft, dezen worden op de hoogte van den toestaud ge-bi'aoht en moeien dan alléén de ver-antwoordelïjkheid van hunne dadsn dragen. " Nochtans zal de Werkbeiirs, in geval van staking, geen kaart van aairbiedmg voor de in het geschil betrokken inrichting afleves-en aan de werklieden, om alzoo te beletten te siteu>nen of zich te beroepem op het gaza g der Werkbeurs. Deze aanbie-dingskaarten, welke ook haar kleur of bestemming wezen, worden in de werk'li edemmi dden s algemeen aan-zien ais eene standnem''ng in het ge-schil. Derhalve zou de instelling al-dus de grootste misnoegdheid der werklieden kunnen oploopan. " Maar heef^; de werkbeurs niet te beoordeelen of de werketakiaig ge-we'tigd is of niet ? Het antwoord is n e e n, omdat deze booordeeling noch i<n hare strek;-king, noch in hare bevoegdheid ligt. Door een oordeel te veilen in eene zoo kiesehe a'is gevaaj-]iJ.ke mak^zou z-ij d'en schijn hebben eera recfat-streeksch deel te nemen in den strîjd. Dit te vellen oordeel ligt in de bevoegdheid van de insteMingen tôt ver-aedigiîig der vakbelangen, van de verzoenings- en scheidsraiden. Wel kan, zooals hoogi&eraar Victor Brandts zegt, de vVerkbeurs sorns ged'wongen zijn rekening te houden met eene staking, wanneer deze een goed bepaald ka/rakter eh een ern-stigen omvang heeft, en dus iets o.nders laat vermoeden dan eene kwa-de luim veroorzaakt door eene par-soonlijke kwestie. Doch de werkbeurs hoeft zieh niet te mengen jn persoonlijke geschil-.en,. in stakmgen die vooamitsprudten uit de ongewettigde breuk van een on b etwis t ar o^id&v érdragi ; qvfvnfmii/n heeft zij zich in te la en met ge-scmiWen die een politiek uitgangs-punt hebben, daar de werkbeurs vôôr allei eene beroepsinstelling is, en zich enkel wijden moet aan het be-werken der best mogelijke piaatsi-n-gen.W. 1 OJP BE BâM De aietiwe voïksvertegerswoordîger van Dendermonde Heer 0. Vermeersch, de nienwe vc.lks vertegenwoordiger voor het arrondies* ®ent Dendermonde, werd geboren te Eri velûe, den 21 Februari 1867, begon zijn «udiën in het Oollege van Dendermond en Doornijk, bekwam het diploma vai ad/okaat in de Hoogeschool van Louve en het diploma van kandidaat-nctaris n ce Hoogeschool van Gect. i^fATiB b®110®™1 te Dendermonde ii -p92, maakte hij deel van den Provin cialen raad van Oost-Vlaanderen, plaati velke hij nu moet verlaten en -waarii ïM moeten voorzien vorden. Eeer Venneersch is ook Schepem vai taaneiën der stad Dendermonde. LEGER NfJEUWS " De nieuwe heïm ia het îeger £*>9 ni«u w e holm, die men voor be ^st bij de laas+e groote wapenscitou ,n& te Brussel te zien kreeg, is nie ln den smaak gevalten. Ook werd het hoofddeksel terog vai te compagnie waar het gcbruikt werd Kgeiioaien, en zullen er verraiideriiigei worden aangebracht. Mon zou teragkeeren tôt het nwdel d» n 1911-1912 werd beproefd. Onze officieren in den vresmtle Coor het deparlement van oorîog eixt-en onlanes een zelcer gelai officie ren naar E^geland en Duitechtand ge-zonden om zich aldaar in de kennis der landstaal te volinaken. Daar de .proef uitstekende uîtelagen . ( heeft opgeleverd, werd thans door den _ nriDister van oorlog bepaald, dat geaeg-de maatregel voortaan regeianatig zc-u ' nageloefd worden. i ME ZIJ DAT DOEN ! Tijdens de politieke werkstaking van April, verleden jaar, had de «oe-ialistische ziekenbond van Gent, geld gegeven ter ] ondersteuning van de stakers. i Die daad werd aangeklaagd als zijnde strxjdig met de wettelijke voorsehriften op 3 den onderlingen bij stand. Volgens "De Patriote", van Brussel, heeît het Arbeidsambt, een onderzoek in. gesteld en er niets tegen kunnen inbren-gen.Dtat wisten wij reeds lang. Luister hoe de soeialisten dat doen, sehrijft een eonfrater van Gent. Hun on-' derlinge bij stand telt drij afdeelingen, ' ziekte, geneesheer en geneesmiddelen en 1 levensverzekering. De ziekte is wettig er-kend in drij versehillende maatschappijen 1 die sarûon een verbond van herverzeke-' keriug vormen en dus aile de toelagen kunnen genieten. _Dat is hun recht en daar valt volstrekt niets op af te dingen. Maar... geneesmiddelen en levensverzekering zijn niet wettig erkend en uit die rijke kassen kan men putten nr.ar goedduriken. i .— « — —.— i t , Brsef uit Brussel In hst Paleis. — Naar Lisxemburg Een cabinetsraad Do Nierawe Ohineesche gezant te Brussel, M. Wang Young Po, heeft Zaterdag mcrgen, den kooing zijne ge'loofslbrie-ven overhandigd De nieuwe gezant werd met vier leden van zijn perso-neel : MM. Wa,ng Mou Tac, eerste se-orotarie ; Li Chi Tsoxtg, tweede secrela-ris, Shu, secretaris, en .Chou,met e©ne hoJksoets in het gezantschap afgehaald. Terloops zij gezegd dat de Ohâneesche dipkwnaten niet meer als voorheen het maisdarijiiscostniUini en de lang© haar-vleoht dragen. Zij zijn nu uitgedost in een sierlijk habiet, met gond bestikt en dragem den degen. / De nieuwe gezant en-zijn gievolg wer-den aain den lsoning voorgesteld door M. Davigiwn, mmister van buiteolaind-sche zakon. De lconing droeg het uni-foirm van luitenant-generaal.De onivangst had pl-aats in de groote zaai. M. Waaig Yocrog Po overhandigde Z. M., zijne geloofsbrieven, in naam van M. Yuan Chi-Kaï, président der Chincesche repii-; bliek.De koning wenschte den gezant geluk en hield eene korte aanspra-ak.waarin hij zijne voldoening m'fcdrukte over de uitbrei-ding der economisohe betrekkingcn tusscljen der econcanische betrekkingcn tusechen China en België. De twee de secretaris vertaalde de woorden van den nieuwon gérant en de aanspraak van, don koning. N'a het verhoor bij den kondng» werd de Ohineesche aryeerdigiiig door de konlngdn ontvangea in de Majiwe zaai. Z. M., vroeg met belangsielling, uitleg over de reis van M. Wang Young Po, en onderhield zich zeer hartelijk met al de bezoekers. Na afloop van do ontvangst, werd de Chineeàche afveerdi-ging met de hofkoets naar het geaant-schap teruggevoerd. De nieuwe gezant van BrazffîS.M. de Barros Moreira, werd iasgeljj'ke Zaterdag mcfrgen door den koning ontvam-gen en overhandigde he:e zijne gekeofe-brieven Die ontvangst ging met dezelf-de pfechtiglieid gepaard als de eerste. >:= * * Onze vorsten die, zooals men weet, beden, Maandag, naar het Groct-Her-togdora Luxemburg vertrekken, zullten 's middfîgs, ten 12 ure 5, plaats nemen in den koninklijken trein in de halte van het Pàviljoen van het kaeteel - te Laeken. * * # Eeden Maandag, zal er for het imniste-rie van Oorlog een cabinetsraad gehou-den worden. Waarschijnlijk zal de Reebterzijde Dics-dag morgea b;j ecQgeroepen worden. e i.. - Huune bekommernis Het verledene der libérale beçturen ïs eene waarborg voor de toekomst, durtt een 1-iberaal dagblad uitroepen. Daat ons eens dat verleden inzien. Toen het laatste liberaal ministeri© —) onzaliger gedachtenis —, aan het bewind was, weigerde het bijna aile onderhouds-, herstellings- en v eraieringwerk aan ker-ken goed te keuren. Het ging zoover, dat tai van siielen onder dat stelsel leden, zooala schild«rs, 3 beeîdnouwers, steenkappers, schrijnwer-■ kers, borduurdars, goudsmeden, loodgie-i ters, en meer andere. Er wilde iemand eene schilderii aan t eene kerk sohenlïen, —i men moeht ze i niet plaatsea ; —! 't zelfde voor een al-. taar, een coimmmiobank, een preeketoel, t een biechtetoel, —i 't moelit niet geplaatst worden ; — zoo ook de kerk moeht geen nieuwen kellc, ciborie, vaamiel, ka-6uiiels aanvaarden —. geen nieuwe ge-acbi'lderde vensters mochten geplaatst worden, geene nieuwe klokken gehangen i worden, —, nieuwe orgels aangebracht . worden. f Due moest dat ailes niet gemaakt worden en de lcunstenaars en werklieden die s ervan moestea leven, moebten op de kom , bij ten ! Ziedaar hoe breed de opvattfcig der libe-ralen is, ais het kerken en priesters be-' treft. Het verledene is bor-g voor de toekomst ! Dat verleden zegt ons wat wij van de libera-len zouden te verwaehten hebben. ; Oooclelijk ongeSuk Zaterdag stelden de teiegraafplaatsers werkend langs den spoorweg van Duik ' naar Verviers, vast dat een hunn^r mak-kers verdwenen was. Zij gingen op zoek en vonden het lijk van den ongelukkiçe : op do s^poorbaan liggen, lies» was het • | hoofd afgereden. I Mon kent de omstandighedon niet waar-| in het ongeluk is gebeurd. Het slachtoî-j fer, zokore Eniiel Blengnien, was ongo-I huwd- Mexico en de Vereenigde-Staten Toen Mexico zich in 1821 voor geied van Spanje had afgescheurd, was de kraehtigste figuur onder de leiders vain den op stand, Iturbide, vanzelf aange-wezen het bowind te aanvaarden. Ptceds het volg«nd jaar word hij gekroond als "constitutioneel lceizor van Mexico". In 1824 werd hij als hoogverrader te-rechtgesteld. De opvolger, door Santa Ana naar voren geschoven : genoraal Victoria, zag zich verdreven ; dederde regeerder, président Guerrgro,kreeg den kogel .. Tusschen het optroden van "keizor Iturbide" en het presidentsehap van Huerta liggen 90 jaar. Maar veel gaat in Mexico nog als van ouds. Van de groote regeerders — want Mexico heeît er gekend in de vorige eeuw en in den aanvang van van de 20ste — is Benito Juarez.na zijn laat-sten presidentioelen tèrmiin te hebben beëindigd, gestorven tex-wijl hij gewik-keld was in een fellen burgeroorlog, om do macht. Zijn groote navolg.er, Porlirio Diaz, is, aa eeae langd«cdge en voor zijn land, welaadjge regee-ring, op roemiooze wijze nioeton vluchien; hij ziet thans het grootsche gebouw — zijn Mexico —. tôt oene ruine ver-brokiceld. De man die hem verjoeg,Ma-dero... is vermoord, men weet nog altijd niet Teoht hoe. Huerta is de laatsite in de rij ; wat zal zijn lot zijn ? Oî dat van den man die hem —< vroeger, of later —; ver-vangt ? & & Wat zal het lot zijn van pTesifcïent Huerta ? De ontknooping van het con'flict, dat tusschen Mexico ep. de Veresnigde Sta-ten al z-oo isaîg " gedreigtl- had uit Te barsten, zal op dié vraag het antwoord, brengen. Het ligt nog versch in de herin nering, hoe président Porfirio Diaz in den avond zijns levens heeft moeten vluchteai naar het buitenlaad.Door zijene omgeving misleid had hij — te lang — gewaand nog de volksgunst te bezitten. Toen emdelijk de reactie tegen een te straffie, te- lang doorgozette- diciatuur , zich baan brak, was don Porfirio noch fysiek, noch geestelijk, meer in staat zich te handhaven, Madero kwam en met Madero de nieuwe tijd. Voor de dicta-tour van den voorgainger zou een grond-wettelijk» regeering met strikt modern-parlementairen regeeringjsvorm in de plaats worden gesiteld. En een volk van Indianen en analtabeten zou in het ge-not komen van het kiesrecht, zou mo-gen deelneman aan de mtoefening der staatsmaeht, zou medezeggenschap krij-gen over eigen lot en de publieke zaak. En van dit volk verkeerde nog de over-groote moerderheid in een staat van on-vrijheid, en van afhankelijkheM van den landheer, die weinig van slavernij ver-schilt. Men begrijpt dat slechts teleur-stelling, choas, spoedig ook opstand en algeoneene vefwiiidering van de zedien de gevolgen moesten zijn van devoor-treffelijke bedoelde pogingen van Made-ro.ZoodTa Mexico de ijzeren vuist van dictator Porfirio niet meer vœlde, zoo-dlra diens vaste wil m uitnemend ver-stand niet langer het radorwerlc der re-geerings-machinerie bestuHrden,liep allés vast. En Madero zou tegen dé ' revolutie die xvu ook hem — den goed-bedoelen-den hervormer — van aile kanten be-hreigKle, zelf tôt een dictatoriale regee-ringswijs hebben moeten besluiten, om zich staande te houden, ware niet een reeks straatgeveditein, op touw gezet t door generaal' Félix Diaz,een neef van den Porfirio, hem noodlottig gewoirden. ; Het kwam in de sfrvuen der hoofdstad tôt barricad c-gevechten en kancnsciho-ten; en door het verraad van geoeraal : Huerta, die in het eind gemeene zaak maakte met Félix E^az, nom het bewind ■ van Ifedero (die een modéra bestuur en ; de politieke vrijheid zou brengen) een eind. Ook zijn leven, want Madero werd vermoord ; en het vermoeden ligt i voor de hand, dat Huerta en Félix Diaz daaar, direct of indirect, de hand in hebben gehad. { * sfc rfc Deels dooj1 vreesaasojaging, dsels idoor ] list, heeft Huerta zich Félix Di&z van : den hais weten te schuiven ; en hij aan- ] vaarâde het voorloopig presidentseiiap. j Tevens begon hij met kracht — de taak, ; het land tôt rust en orde terug te bren- ^ gen. Huerta volgcle daarbij do mothode / van den ouden don Poirifio : er word i met kracht opgetreden. En het is niet I onniogeHjk, dat hij in deze zaak zou t zijn ge.5laagd, ware het niet dat in de c Vereonigde Staten, met de overwinning i der . Democraten bij da stembus dr.Wood- <t row Wilson, président van de republiek s was geworden. Wilson is van huis uit, een man van de studeeroel, een mari van letter en formuul. fien heel leven, doorgefciraclit als pedagoog en leeraar, heeft in die riebtieg zijn karaktex bepaald. Daarin hebben de paar jpar.dat Wilson, gouverneur is geweest van den staat New Jersey, gieene veraniàeijjjtg gebracht. Deee président van de Vereeaaigde Staten weet niet van plooien en sohikken — ook niet in zaken vaai baitenlandsch beleid. Voor hem was het onmogelijk, een man als président te erkeni;en,die, ais Huerta, tôt zijn ambt gckomen vas door irroord. Dat aan de jammerlijke verwarring onder Madero niet zonder daden vîhi geweàd een eind te maken ware gev.eest, woog voor Wileon niet. Huerta zou niet erkend worden.De pre. sident der Ver. Staten- heeft or.gjehTi.i-feld gedacht, dat deze * tâtspraak Huerta on het Mexicaansche vo'tk zou dwin-gen, zich naar zijn, 's Presidenten^tan-wijzing te gedragen, docih dat is nies het geval geweest. Huerta heeft zich wetsn te handhaven. Toen probeerde Wilson het met sade-ro middelen. Hij wist te bewerkeai, dat het Hiïerta-bewind de_ geMea, die het voor de ondeAlrnkking van den opstand noodig had, niet op de buitealanxlscbe markt kon krij gen. Huerta witet toch het àllernoodigste goïd te vinden ; eu verder staakte ,Mexico zijn betatingen, Wiison opende nu de Ameaifaaanscihig grens voor den uitvoer vain wapenan, bestenid voor de opstandeBngjaaJEn daaiv van heeft Huei-ta gxoot nadeel ooder-vonden. Maar ook de Amerikaoea, dlo in het Noorden van Mexico groote eco» nonâsche belangen hebben,, em ook (îe andere biuitenlânders in Mesâoo —■ voor-al de Engels chen, die er voor leraaach-tige bedragen bij mijnbouw, ptetoleram-en. andere onderaemingem betrokken zijn. Het werd een onmoglijke toeetaad ; en de politiek van "waakzaaia wachten", door Wilson en isryan ten opâchte van Mexico in praktijk gebracht, voerde tôt jeen enkel voor de*Amerikaneai bevredi^ genden uitslag. Generaal Villa, de doeï de Amerikaansche regeering begonstigda opstandehngenleider, ontpopte zich als een bandiet van de ergerlijkste soort en een hoogst bedenkelijken helper. Caran-za —t mede de Vereenigde Staten voor-getrokkon, om Huerta te treffen 1 beje-gende de regeering te Washington met groote vrijmoedigheid, ja driestheid. De moordpartijen in het Noorden —i waar Caranza en Villa baas zijn —( werden zoo bar, en ook buitenlanders : Rngel-schen, Duitschers, Amerikanen en Span-> jaarden, kwamen er zôô in het gedrang, dat het zoo niet verder kon. De Ver. Staten moesten wel ingrijpen, want de Monroè-leer legt hun ook ver* plichtingen op, waaraan zij zich niet kunnen ontrekken, zonder eigen aanzien te schaden. Gelukkig voor Wileon vîel nu te Tampico —i waar de regeeringstroepen door, een opstandelingenmacht bestookt werden —i het bekende "incident" voor. Veel had het niet om het lijf ; maar het was toch voldoende om als rechtvaardiging te die-aen voor eischen, die tôt een vlootdemon-stratie hebben geleid. En nog altijd —i président Wrtean bîijft le man van letter en formule —j geat het tegen Huerta en niet tegen Carranza,Vil-la, Zapata —t zooals men zich in den Washingtonschen Senaat uitdrukte —( o£ hoe de andere "moordenaars es keelaî-snijders" mogen hèeten. Toen het incident in Tampico was voor-;evallen, heeft de Unie geëiscbt dat ver-Dntschu'digingen zouden worden aftnge-boden ; echter in termen en op een wij-se, die den indruk moest maken àatvee-eer de bestendiging der breuk geaocht iperd dan een voor beide partijen eervol-e verzoening. Huerta, van zijn kant, wilde niet van oegeven weten en een vlootdemonstratie oor Ver a Cruz volgde. De Amerika-len hebben Vera Cruz met wapengeweld /eroverd en aan weerzijden zijn dooden {evallen. Naar blijkt, had men in WasMngton ge-loopt, dat Huerta, die het tegen zijn bin-jenlandsche te^enstanders toch ai bïma liet kon hoeden, tiians wel het veM zou noeten ruimen. Maar hier sehijnt men lich in Amerikaansche regeeringakrin-fen te hebben rmsrekcEd. Bij veel wat e Maxicanen verdeelt is er éé«i eteroent, at hen vereonigt : de gemeenechappielij-:o liaat tegen de Amerikanen. En dîa uaat heeft thans het wouder gcwrodit, iat —! naar het sehijnt — .'«nnenkort iu 4exico de oude veeten zullen zijn rtt* ;eten en men schouder aan sçhowte zal * taan teeen den grooten '«rm® In M

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.