Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend

825 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1918, 27 July. Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend. Seen on 28 May 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/cj87h1ft42/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

ZÂTERDAC, 27 JULI 1018. HET VADERLAND I Peine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id. bij overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagMad, Eoorleopig te ^Pârijs, 39 Place des Beux~Éeiis? 3 LEO VAN GOETHEM5 Directeur Het nummer ; 5 centiem (Front en Frankrijk). 10 centiem (andere landen). Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.75 fr.-Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr. De Parlementsleden aan den Koning en het Leger j H n„ ^(remeene Vrieiidschappelijke Keiin* der Belgische Parlementsle ■fin het bezette gebied, heeft 1 Iderde zitting gehouden op Woensc ■wJuli, te Sainte-Adresse. ■ zij heeft de bespreking van het vr; ■ luk betreffende de oorlogsschadeL ■ iening voortgezet en geëindigd, en h ■de volgende vraagstukken behande ■ do kapitalen en de inrichting van ■ krediet; de economisohe markten ."Byerdragen; de roi van de diplomatie '■der consulaire agenten. ■ p0 vergadering heeft besloten de ' "■rende adressen te verzenden, waar lezing reehtstaand werd aangeho r Jei begroet met eenparige tœjuiching V [. Aan dcn Koning ; , H 2. Aan het Nationale Leger ; )]JH 3. Aan de Parlementsleden in Be ■en aan het bezette gebied. ""B Wij laten hier den tekst van de t' ■eerste adressen volgen. Men belooft ^■den derden tekst voor morgen : De leden van het Belgisch Parlemi -^■ferblijvend buiten het^ bezette Bel; IjIwïAm voor de eerste maal in /JBland der ballingschap. ■ Tolken van de gevoelens van het \ f Bat zij tertegenwoordigen, zenden ' Benparig aan Uwe Majesteit de hu enBvan hunne eerbiedige genegenheid. n'I In deze lang6 en vreeselijke bepi ■ring heeft de Koning aan aile Bel eaflhe! voorbeeld gegeven van de hoos I Onafscheidbaar vereenigd met het , B-:r waarvan Hij de roemrijke veldh [[.B?, bleef Hij op het ongesohonden stu ■van ons grondgebied, de hoogste inc ^Batie van België en van zijn onverze cteBjken *wil, — «te leven». Gedreven d B hoogste opvatting van den Konir ij.rBlicht, heeft Hij de bewondering al ai^Bwongen van Europa en van de were l"]Bln het herwonnen Vaderland zul , Biorgen aile levend© krachten zich il l«i vaste groep om den Koning schar ■cm onze verleden grootheid te hers si Ben, herop te bouwen, te doen herrijz d»B~om voor het Vaderland, de bre ii Hwgen van eene vrije en voorspoed «'•Bbekomst te banen. : I Wij vereeren in Uwe Majesteit • Bjapperheid van den roemrijken soldf -I lia breeden blik en de onkrenkb i»*Mvaardigheid van den eersten on B Belgische burgers. ■ En wij verzoeken Hem door Hare I *r Besteit de Koningin te willen doen a >Baarden de uitdrukking van de on\ p Betelijke dankbaarheid en diepe ge 0;iBjtnheid die Zij heeft weten te verw Bn door de lieftallige en hulpvaard ûr*dheid waarvan zij onophoudend e degenen die voor het Vaderland ■a, een bewonderenswaardig en voe :'|Bliirend blijk geeft. ~B.0« leden van het Belgisch Parleme zich buiten het bezette gebied aVBnden, in algemeene vergadering \ jB®%d, brengen eenei pleclitige hu ^'^■nde dapperheid, aan de volhardi _Bîn de vaderlandsliefde, aan den ge IB" zelfverloochening en opofferi: ■J'aarvan 's Lands leger onophoude p H'', schitterend blijk heeft gegeven. J H Gansoh de Natie is fier over haar 7^ne ^aden staan onuitwischbi el.«cboekt in onze annalen. Luik, Hael «{werpen, de IJzer, — zoo vele roe bladzijden die, in 1914, den e H';1 tegenstand van België, onrechtva aangevallen, kenmerkten. ^^■Sedert dien, gedurende lange jai smartelijk wachten en dapper st: ■ stonden ze, ten koste van wat ■'•feringen en mits de offerande \ jongô en edele levens ! — lai Hn v°ortaan geheiligden stroom om Sen v^an(i het laatste stukje \ i'iH "aderland te verdedigen : zon< W 0()lt iets de moreele kracht he ■ nn^ verminderen van zulke soh B gisteren nog nabij Mercke 'iïHi' t frachti^n sla8' heb-ben geslagi ■,'e; verre Europa was het onze h • c^e c^oor llaar voorbeeld ° lnsPanningen bezielde van de i H . P^ngen van een groot, m< volk. Eindelijk, wrekers B \reemden bodem van den gesch< BiilM rçronr], waren het onze ko lroePen die, a,ls onbetwistbare ov °P het overwonnen Tabc I ekleur deden wacperen. mxuMH hM.i Belgische Soldaten 1 Gij vertegenwoordigd op heerli wijze de fierheid, het geloof, het onw kelbaar betrouwen van de natior ziel. * In den zegenrijkeii vrede, dien er. met uw bloed zult bezegeld hebben, en gewonnen door uw hoogen moed, ire België u voor altijd eeren De namen van degenen die sneu den zullen niet uit zfjn hàrt gewis lo" worden. Het zal zo.rg dragen voor hui kinderen. Het zal over hirnne haard ® den waken. Het zal de eervolle toekoi ; verzekeren, waarop zij recht hebb ie" van de roemrijke verminkten, levei en en tragische getuigen van zooveel n: en dige daden. Aan al degenen die op . slagveld hunne borst als een schild genover den vijand stelden, zal Bel a^L het beste van zijne genegenheid en da rd baarheid besteden. sn. Gansch België zal morgen opstaan zai uwe zegevierende vaandels toc; chen. Zijne vertegenwoordigers groe rjg ze van nu af, uit zijn naam, met < ' eenparig gevoelen van onzeggelijke eerbiedige ontroering. An DUITSCHLAND EN HET VOLKENRECHT :ier, )Ik DE WERKCOlViPACMîEN zij BIJ HET DUiTSCKE LEGER de — oe_ (Vervolg en slol) ®n Ze moeten werken van 's moi-gens zes 3 tôt 's avonds zes uur. Met hun enkele penningen kunnen ze geen eten bijkoo-Ie''pen. Verlof om vrouw en kinderen of ouders te bezoeken wordt hun niet ver-v"° leend. Te Valenciennes, te Gambrai en elders logeeren ze in uitgeplunderde fa-te" brieken en slapen zonder matrassen of ,or dekens op houten britsen. Velen komen iri weken niet uit de kleeren. We dur-ven gerust al deze bijzonderheden te la-ten onderzoeken. We wenschen het, eT) want dan zou het blijken, hoe de Duit-m sche militaire overheid weerlooze bur-gers behandelt. Duitsche dokters moe-ten de zieken verzorgen, maar 't is niet gemakkelijk afgekeurd te worden.Geen wonder, dat menige penningman reeds in Noord-Frankrijk op een of ander kerkhof sluimert-, als een stille held voor zijn land gevallen. Geestelijke hulp wordt aan deze paria's niet verieend en men legt een dtoode in een viemkantsn !t, bak en voert het lijk heen, zonder dat ,re vrienden het uitgeleide mogen doen. ei De dwangarbeiders zijn slechts om r den anderen Zondag vrij, maar welk a een vrij en Zondag vooral in steden als 3n~ Valenciennes, Rijsel, Cambrai, enz. 'r" Slechts in dringende gevallen wordt |e" een pasje gegeven om enkele uren uit 'J" te gaan, overigens zit men als gevange-nen den langen Zondag treurig in de .r sombere fabriek. rt- Wie zich verzet, wordt naar het straf-kamp van Sedan gestuurd. De strai duurt drie maanden, maar wij overdrij-vep niet, als we zeggen, dat slechts wei-nigen het er drie maanden udthouden. ifc, Daar is de dood veelal de bevrijder. )e" Met dit systeem van werkdwang spa-!r" ren de Duitschers verscheidene leger-r'° korpsen uit. De werkkompanieën moe-D' ten spoorlijnen aanleggen, transport-!St diensten doen, zijn bij de veldpost in dienst of in veldbakkerijen, sorteeren 1(1 munitie, herstellen wegen, bouwen bruggen en arbeiden aan 't front. Zoo hebben werkkompanieën het gansche ar slag\reld bij Cambrai moeten ordenen. n' Vele burgers zijn al gevallen door ir. granaten en bommen. We kennen dor-pen in Vlaanderen, waar buiten de kna-pen en grijsaards geen twintig weerbare 3n mannen en jongelingen thuis gelaten j: werden. Onbarmhartig offeren te Duit-p'j sche overheden de burgers van België 'n en Noord-Frankrijk aan hun militairen g-3 afgod. ;e- Burgerreohten bestaan niet meer en m 't is of dit schandelijk onrecht de nog e,r- besohaafde wereld ten minste, de onzij->ft digen, wéer koud laat. Voor het heil der a- afgeslotenen, voor de rechten van den m mensch in 't algemeen moesten de pro-n, testen weerklinken tôt er een eind aan dien gruwel komt. De paria's zien op je toi hen, die spreken kunnen, ook lot den jj. Paus. Hier te lande zwijgt men over de ar ontvoerden. Men kan nu wel met zelf-3p bewust gebaar dergelijke berichten ter n. zijde leggen en ze sensatie noemen,doch 0. daardoor is het feit niet ongedaan. ■r- 't Is gruweiijk, ware sensatie en wie ra zwijgt laadt schuld op zich, een schuld , jesens de menschheid. («Toi.»). De Kweekschool van Meester Pips rlnm. CDIT7 CDAMRWTM gij ' ze^J Tôch had Walter cen nieuw exi plaar van « De Vlaamsche Gids » we ta bemachtigen en aan Magdaleentje vel- zorgd. De eerste stap was verricht : s scht verzen werden gcdrukt en Magdalc nne t.ie had hem door bemiddeling ■ ste- Toontje een allerhartelijkst briefje mst zonden. Honderdmaal reeds had hi >en, herlezen. Hij kende het schier van 1 nde ten. 10e- — Uw verzen zijn te sohopn en o1 het dreven mdjn verdienste, schreef ze. te- huldo treft me zeer en mijn innij Igië wensch is u nogmaals ten onzent te ( ,nk- moeten, gedurendo de aanstaande- cantiedagen. i en blijdschap jubelde aïs een vc jui- hi zijn hart en noopto hem tôt schrijv iten ^!Jn eei'stei littéraire bijval had ook een ^ler verheugd, ofschoon deze met en beetje argvvaan zei : — Verbeuzel uw t: j d niet aan rijr jes, jongen. Het laatste uur van ( — dag besieedde Walter aan de studie Vlaamsche Iettcrkunde. Gansch het gulden tijdvak der XV eeuw doorgrondde hij. De lierdich en sonnetten van Pieter Cornelisz. Hc 1 bekoorden hem bi.jeonder.Voor zijn a i jaardag had moeder hem op zijne a vraag de twee door de Nederlandsc Bibliotheek uitgegeven verzenbundel «ZeMkeur» geschonken waarin hij verzameling vond der keucrigste mot ne geéichten.Zoo, naar 't levend moi be?tudeerde hij den versbouw, den vc der verfijndste strofen, het rijm en rhytme. De organische kracht die \ zes zen f;0t p0ëzie verheffen, die had veie met moedermelk ingezwolgen... ;oo- ^ Gelukte hem in een AntWerp 01 tijdschrift een serie van zes sonnet KV' ^plaatst te krijgen. Ook collaborée otl Sij nu aan enkele vooruitstreve] la" Vjaamsche weekbladen. Maar toen ^ eenste roes van publioeeren voorbij w 1C^ behield hij zijn verzen en copieerde l|r" in een sierlijk-ingenaaid student-bo la" waarvan hij het schut-blad eigenhan iet, verluchtte en waarop, de titel, omsi uit- gerd door wijnjgaarddranken, in gol lU1'" sche letters prijkte : «Het zevenpij 10e- Fiuitje van Pan ». aa n- 't Examen stond voor de deur. Ec en ieder mocht deelnemein aan den pri je- kamp. Meester Pips las de règlement jn voor, en de schriftelijke proeven bege in- nen. Paljas had de hulp van twee 1 an wakers ingeroepen om te beletten c p3- de kerels hem zouden bedodden. Da; 't na kwam het mondeling examen aan ii- beurt. Rond het groene tapijt zeteld do heeren examinators, met welgev îï- len hun sigaretje rookend en gehei: fw zinnig lachend wanneer het wild in •' listig opgestelde stroppen te stuiptre it- ken lei. De leerlingen defileerden, éen vc éen. !t Was aardig om zien. Er war fèl er die hunne beurt als een doodsvom u. vreesden; anderen sidderden, geraakt 'a- de kluts kwijt en stotterden van onf.-t en tenis. Maar ook, eens hun toer voorl wait een losbarsting van vreugde ! ' p- deden erger dan de lotelingen uit vn en gere jaren, wien een goed nummer 1 er vallon was. Ze dansten en juichte brulden en brieschten en zwierden h le boeken met feestelijk genoegen tôt 3n den donkersten hoek d^r studieza )fj. Dat was de reactie na de wekenlan >r- geestesoverspanning; na do nachtcn v n- geheime studie bij beschermd kaa le- licht of zilveren maneschjin. Nu vo es den ze eerst voor goed de zoete bel en ring van den ontluikénden lentebh ;r- die een vuurwerk in hun kloppen ?!, borsten afstak. Ze smeten vensters m deuren open en liepen in de verkw ict kende buitenlucht als jonge goden c ;r- met 't geweld van hun jeugd geen bl îij wisten. Den eersten Zondag van April werd 3h de uitslagen verkondigd door Meesl » Pips iri 't bijzijn -van -al de professe Je en leerlingen. Walter Faes had den hoc de vogel afgeschoten in zijn studieja: do 't Liet hem betrekkelijk onverschill is, Alleen voor ziin oudjes hechtte hij ee zc ge waarde aan dat eerekroontje. k,1 * En toen zijn makkers hem na de pi ig klamatie gelukwensohten, siste er ri- hem een verborgen stem m et je : ii- A vaincre sans péril on triomphp sa ig gloire. FRITZ FRÂNOKEM IN RUSLAND De revolutie in Bokoe Zooals wij reeds meermalen zegden, weten wij maar weinig over hetgeen er ! in Rusland voon'alt. De meest tegen-; strijdige berichten, al naar den bron is ' vanwiaar zij uitgÉngen, bereiken ons ; langs onzijdige of, dikwijls ook, langs., een omwegje over de vijandeiljke landen.Wij hadden gister nog de gelegenheid 1 om een uurtje door te brengen met een onzer auto-kanonniers, die pas uit Rus-; land zijn teruggekeerd en van hetgeen hij ons vertelde zouden we gemakkelijk ■ een aardig artikeltje aan onze lezers ■ kunnen ten beste geven. Onze vriend vvil echter eerst orde brengen in zijne nota's en dan zelî wat geven, zoodat we . nog wat geduld moeten oefenen. ïn afwachling zal men wellicht met ■ belangstelling lezen wat een jonge Hol-. lander vertelde, die onlangs uit het pe- trooldist-rikt van Rakoe, in Rusland te-rugkWam, waar zooals men pngetwij-feld weet, de Belgische nijverheid en, vooral de Belgische spaarders, nogal ta-melijk veel belangen hadden. De jonge man in kwestie was vier jaar lang op een kantoor in den Kau-kasus. En uit zijn mond vernam een medewerker van de «Telegraaf» het eerste verhaal van de revolutie in Bakoe. Het eerste verhaal, want hetgeen tôt dusver van die onlusten bekend werd, waren slechts spaarzame zinnetjes in de buitenlandsche pers. Hij vertrok op 11 Mei uit Bakoe en was op 15 Juni thuis in Den Haag. Voor do tijdsomstandigheden ging het dus zeer snel, want de Hollander had het aan zijn hoedanig-heid van onzijdige te danken dat hij niet, zooals onze auto-kanonniers, langs Siberië en langs Ame-rika moest omreizen en zoo een reis rond de wereld maken. Hij kreeg dan nog een bijzondere aan-beveling, die hem den toegang opende - tôt treinen, waarmee het publiek niet reizen mocht. Maar laten wij hem zelf vertellen : — Ik ben van Bakoe gegaan over de Kaspische Zee naar Ashagan, toen over de Wolga naar Nisji Novgorod. Deze bootreis heeft zeven dagen gednurd. Na, Novjgoro4 hsb. jfc .treip Moslkou genomen. Ik moet zeggen da het treinverkeer in Rusland alweer vri goed wordt. In den Kaukasus is het no> 5 slecht en g-evaarlijk, maar in Centraa ' Rusland kunt ge merfeen, dat er wee een zeker gezag komt. Vier maanden ge leden blom het publiek gewoen in d ; treinen, zonder op de ldassen te letter Thans is dat weer anders. Het verkeei wordt geregelder. De treinen zijn wee • in klaSsen verdeeld. Maar dit tussche: ® haakjes. Ik ben 10 dagen in Moskou ge ?" bleven en toen doorgereisd naar Petrc grad. Van Petrograd naâr Dwinsk (Du , naburg) heb ik mogen reizen met dei 1 sanitairen trein, die gebruikt wordt voo het uitwisselen van Duitsche en Rus ~ siiischc 'krijgsgevangenen en geen ge ' wone reizigers vervoert. En in Dun-a v. burg kon ik een bidjet naar Berlijn ne I men; die dienst ging geregeld op d . mdnuu't af. Over Berlijn kwam iik hiei ; Heerlijlk. — Kijk eens, zeiden we tôt hem, g ! hebt natuurlijk een massa te vertellen . maar voor 't oogenblik is er hier eigen . lijk nog niets bekend van de gebeurte . nissen in Bakoe. Wilt ge daarover iet . meedeelen ? — Gaarne, zeide hij, Laat iik dai - eerst zeggen ,dat er in heel Bakoe maa vier Hollanders waren. Op 't oogenbli] • zijn er nog maar twee of één. Verdei - verblijven er een paar Engelschen et i Franschen. En de meesten er van heb • ben den strijd in de straten van Bakoe . van nabij meegemaialkt. — Wanneer begon het? — Het was in begin April. De" span i ning zat echter al lang in de lucht. El heerschte in de •heele stad een zee,r ner ! veuze geest. Men voelde, dat er iet' op komst was, dat er ernstige dinger ; zouden gebeuren. Iedere partij voeld» : zich bedreigd en iedereen, begon zicl i te wapenen. De Bolsj'ewiiki waren ii - Bakoe vrij talrijk, maar ze hadden ei ■ nog niet veel te vertellen.Er was trou ; wens niet alleen politieke gistihg, maa: ook de haat tusschen verschillende ras • sen. De Tartaren waren fcitelijk in d< 1 mee-rderheid, maar nog eens, iedereer ; voelde, dat er een botsiing op tiil was.De prijzen van re-volvers en geweren vlo gen de hoogte in. Ik heb door Tartarer : 90 roebel zien betalen voor een brow • ning. In die dagen kwamen de Russi : sche soldaten in grooten getalle van he front teruig; zij hadden geld noodig er venkochten hun wanena voor «normi prijzen. De Tartaren gingen zich ori S nJseeren in afdeelingen, die « wilde visies » werden genoemd, en door ri Tartaren werden ondersteund, zoo de soldaten er werkelijk zeer goed i zagan, veel beter dan de Russische. hadden in uniform en vooricomen ze iets Engelsch en maakten een zeer m '.n" tairen indruk. Terwijl de Russische £ ls" daten bij voorbeeld hun officier en at luut niet meer groetten, brachten )n" Tartaren aan hun meerderen zeer c 3e" rect het saluut. Zoo gaven de wilde tat visies zelfs nog het voorbeeld. — En de bolsjewiki ? — Die lieten do Tartaren hun g£ en gaan, maar hielden ondertusschen i a " oog in 't zeil. Het was echter duidel "T1" dat er slechts een aanleiding behoe ^ 0 le komen, om het conflict te doen o branden. En die kwam. Op een Za! dagavond in de eerste lielft van Af )0r wilden verschillende Tartaren zich ; c.n boot naar een plaats in de nabijh van Balkoe begeven. Het werd hun e e" îer door de bolsjewiki belet. Deze eis V" ten, dat de Tartaren hun wapens z den afleggen. Dit werd geweigerd. toen was het conflict er. De bolsjewi die zich blijkbaar hierop hadden vc ,e" bereid, begonnen onmiddeMijlk met : !n> trailleurs de Tartaren te beschieteri un De boot werd genomen en de Tarta Y moesten temgkeeren. Het schieten a • oorzaakte in de stad hevige opwindi ?e die tôt een paniiek werd. Iedereen v< an de, dat thans het oogenblik gelkon r®' was. De Tartaren vlogen de stad de " roepend : « De bolsjewiki vallen < v0; aan ! » Zij begaven zich allen naar 1 ^ei kazerne, die in het midden der s! de gelegen was en grensde aan een an* en gebouw, dat ook aan de Tartaren t 1 behoorde. Den volgenden morgen lag een Russich oorlogsschip voor Bakoe 1-1 stoom, om de beweging der bolsje^ tte ondersteunen. en _ En toen heeft de stnijd zich te^ tuurlijk ontwilskeld. 'f® — Ja. En zeer snel. Zondagmors ' t" om ^en uur' kwamen de leidens < fartaren in hun kazeme en hun '?• bouw bijeen. Zij waren diep beleed 111 " en eischten, dat'de bolsjewiki hun v v,:jf uur genoegdoening zouden \ r.0^ schaffen. Zoo niet, dan zou er gevo in ten worden. Maar nu moet ge hoor Ik wist van dat ultimatum nog he< ns maal niets af en wandelde tegen uur midden in de stad, op een pie vergezold van een Fransche jonge dai Plotseling brak van aile kan [.en ] jat schieten los en hoorden wij het eig aardig-regelmatig ^etik van de : 0<T trailleure, vergezeld van geweren ah revolvers. Wat bleek ? De Tartaren h ,er den midden door de stad een frontl re,„ getrokken, die door de voornaam! çjg straV^n liep. Van ac'hiter die lijn ,n_ stookten zij de bolsjewiki,, die in er rest der stad zich hadden gelegerd. ,er wij met z'n tweeën zaten er net t en schen in. Gelukkig had m'n Franse ,.e. gezellin in de mabijheid een bekei '.0_ familie wonen, waar zij les gaf. In < iu. huis zijn wij gevlucht en kregen 1 en onderdak. Het lag precies op de fre >0r lijn en van de bovenste verdieping IS. kon ik zien, hoe de laatste menscb ■e. van Sitraat wegvluchten. ia_ Het werd formeel oorlog. Straten w te. den opengebroken en barrdeaden op worpen. Het schieten werd steeds \i ;r niger van beide kanten en het ging z> der ophouden door. Het eigenaard was, da,t, terwijl aile kantoren en °e ken gesloten werden, de telefoon int ' bleef zoodat we op de hoogte wai , " van wat er elders gebeurde. Zoo v de avond. Het werel stik-donker. Ge lS enkel licht brandde. Maar onophou lijk hield het schieten aan en rikiket în ten de machinegeweren. Aile huisd ren werden aan de binnenzijde geb ik ricadeerd en iedreen zat of lag 's nac 3r te luisteren naar den ononderbroken r 3n fel van geweren, revolvers en mitrc h- leurs. — En hadt gij eten ? — Ja, maar niet veel. We waren een door Armeniërs bewoond huis n- de menschen deelden ons mee van v fr ze hadden. Maandagsochtend kwam •r- strijd in een nieuwe phase. Het oorlo its schip begon de actie der Boljewiki -n ondersteunen. Dit had tôt gevolg, dat Je lichte aarzeling kwam bij de Tartan ïh De kanonnen richtten zich speciaaï in de versterkingen der Tartaren en op er door hen bewoonde huizen. Na eenig u- tijd hadden de kanonnen dan ook ar kazerne en het gebouw der Tartar -s- gevonden. De menschen in de beschol Je huizen vluchtten de kelder in. E 5n werd angstig. Den ganschen Maand )e duurde dat geschut onafgebroken voo o- De stad werd zeer beschadigd, dak 'n worden van de huizen geschoten. Wanneer echter een eioor de Tartar >i- bewoond huis door de bewoners w et verlaten, plaatsen de Bolsjewiki er e *n witte vlag bovenop, en dan namen Nieuws uit België >dat uit: Uittreksel uit «Journal des Petites Af< ,e. . fiches» van het arrondissement Leuven, (Zondag, 10 Maart 1918). ^s0_ Burgerlijke stand van 1 tôt 7 Maart 1918 (je Geboorten : 6, — Meisjes 5, jongens cor- 1- (jj.. Huweîijksaankondigingen : J. B. Gellens, schoenmaker, Brussei-schestraat, 322 en Anna Maria Dorothea! an11* Vermunischt, z. b., wed. van Fr. Goo-ee^ semans, Cité Beulens, 3 L. ,jijk Fr. Jos. Demessemaeckers, schrijn-iefito werker, St.-Antonius pl., 13 en Maria) Carolina Vangoethem, z. b., Ridder* tter- straat, 88. pril Adolphe Henri Es. pasteibakker,Brusi per sol schestraat, 111, en Céline Vander-îeid nieulen, kleermaakster, Brouwerstraat^ ech- sch- Jan Désiré Backaerts, smid, wed. vari sou. Jos. Dool, .Schapenstraat, 95, en Johan« En na Cath. Backaerts, z. b., wed. van» iki, Victorine Buelens, te Kessel-Loo. oor- Henri Deglinne, bediende, Penitenten" straat, 31 en Julia Cath. Stroobants, z.-n. b., Brouwerstraat, 123. iren Désiré Paul Marant, cigarenmaker( Ver- Jeanne Debontrideier, strijkster, Fon< }ng teinstraat, 2. rœh Denis Celerier, paswerker, Spaarv -nen zaamheidstraat, 14, en Anna Maria Fer< i00r nande Verhulst, kleermaakster, Ter/ ons vuurschestraat, 126.' hun Jan Fr. Mispelter, hovenier te Hever-stad lée en Virginie Maria Gumps, dienst» ider meid, Lei. toe- Huwelijken : g er Henri Appel Walterus, boekdrukkers< 3 0p gezel, Vesaliusstraat, 85, en Philomènd ,vdki Martha Delvaux, winkeljuffer, Ed. vail Evenstraat, 25. na. Louis Boudrez, ebbenhoutbewerîter tâ Heverlée en Helena Vandendries, kleer--o-en maakster, Populierstraat, 4. der Philippe Henri Laureys, pasteibak' o-g. ker, "Naamschestraat en Maria Sidonia iigd Angèle Vanwyngaerde, z. b., Winkel-TOor straat, GO. ver. Michel Champagne, smid, Fonteiri^ och- straat 61, en Maria Loosen, eJienstmeid,,{ ren. Lepelstraat, 56. >ele- vijf meer on der vuur. Er werd ook meH ein, brandgrànaten gewerkt. Het was eenf me. vreeselijk gezicht; twee minuten nadafi hut zoo'n granaat was ingeslagen, sJoeger» gen- de vlammen het dak uit. Aile bazars t mi- van destad, stonden in brand. Een tyi j en pische bijzonderheid : Maandagavond'^1 lad- toen de eerste brand uitbrak ,ruikte d« ilijn brandweer nog uit, maar zij kwam teJ îsto rug, omdat zij door den kogedregen nieï1 be- verder kon. Vele huizen zijn trouwenï de ook gewoon in brand gestoken. En — En, vroegen we, hoe lang hebt gg tus- in dat huis vertoefd ? ;che — Van Zondagmdddag tôt Dinsdag-i :nde middag. Toen ik het vuren iets hoordé dat verminderen, dacht ik : nu moet ik en wij uit, nu moet ik naar m'n eigen woning< ont- Ik bemerkte namelijk hoe ik het beetja; uit voedsel, dat de menschen nog in huis hen hadden, hielp opmaken en dat en dafl wilde ik niet langer. Ik besloot weg te» ver- gaan . pge- Ze zeiden : doe het niet, ge komt ef, vin- niet levend af. Maar mijn besl-uât stond* son- vast. Ik ging. Op straat zag het er vree-< lige selijk uit. Overal lagen lijken. De trot-r za- toirs zagen rood van 't bloed. Ik dacht( tact dat ik in een slachthuis was. Stukken* .ren huisraad lagen overal verspreid. Lang^ viel dj huizen loopend, kwam ik aan da reen straat, waar ik woonde. Het was een af-i xde- stand van twaalf minuten, maar ik hetf tik- er, telkens scbuilend meer dan een un? leu- over gedaan. De straat, waar m'n wo-» oar- ning lag, werd juist onder vuur geno-îhts men. Aan een- soldaat, die op post rof- stond, v'roeg ik of ik er door zou gaan..' iail- — Ge kunt het probeeren, zei hij* maar het is erg gevaarlijk. Toen gebeurde er iets eigenaard>r=?, : in Een ander soldaat, die mij zag en mijit en toestand begreep, begon met een witta wat vlag te zwaaien. Het vuur werd eveni I de gestaakt en ik snelde naar huis. Met 3gs- moeite gelukte het mij binnen te ko. i te men. Natuurlijk werd ik overstelpt mef t er vragen. "en. — En tôt hoelang heeft hét gevechfi op geduurd? i de — Tôt Donderdag. Toen konden "do gen Tartaren het niet langer houden. De de Bolsjewiki overwonnen en namen heft ren bestuur van de stad over. Vele Tartaren >ten werden gevangengenomen, maar do Ret wilde d ivisies gaven zich niet over erï dag vluchtten het gebergte in. De Bolsje-ort. /wiki legden den Tartaren onmiddellijW ken een hooge belasting van millioenen roe-bels op. Maar dat het geen kmderspel ren is geweest blijkt uit het feit dat in eiî vas om Bakoe de Tartaren ongeveer lO.OOCf een dooden hadden. De Bolsjewiki hadden de er veel minder, ongeveer 500, maar bov II aI n nv< nnn4nl rrAirunn Jnw

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend belonging to the category Oorlogspers, published in Le Havre from 1915 to 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Subjects

Periods