Î8de JAARCANG, Nr 814 r = DONDERBAG, 31 JANUARI 1918, HET VADERLAND Kleine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id. bij overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagblad, Yoorloopig te P:rijs, 3, Place des Deux-Écus, 3 \. T FA vaN r,nF,THFlH. ■Basa UKliD Het nummer ; 5 centiem (Front en Frankrijk). ULcentiem (andere land£n). Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.25 fr. Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr. lift/ écheim van den activistischen "Hokuspokul' k UM ta; M ait & Hiiw H EST WS o « w w W - v. V,» —' w,m . - e I De Beigische regeering heeft een stuk in handen gekregen, dat rechtstreeks , en ojicmstootbaar bewijst dat het activistische gedrijf in Vlaanderen door het i ■fficieële Duitschland werd aangestookt. r m j,jet jS de teksî van eene nota voor het personeel van het Duitsche leger in g Vlaanderen bestemd. Het plan door Duitschland opgevat om België bestuur- x Ii k te verbrokkelen, wordt er in uitgelsgd en aan het Duitsche legerpersoneel $ toordt de houding voorgeachreven, die het in deze zaak heeft aan te nemen. \ W Deze onciemcbtingen, die zeer vertrouwelijk zijn, zijn gedateerd uit Brussel, j- ■eptembsr 1917 en beslaan verscheidene bladzijden. Met eene Duitsche sîrek- i kï g" worden er inlichtingen irs verstrekt over de geschiedenss en den maat- ^ »chao»jeli]ke!i toestand van Vlaanderen en van zijn bevoiking, over DE VOOR- c DEELEN D!F ER VOOR DUITSCHLAND TE HALEN VALLEN UIT EENE c lOLITIEKE BENUTTIQING VAN DE TWEETALIGHEID IN BELGIE, OVER c DE TAKTIEK DOOR DEN ZOOGENAAMDEN « RAAD VAN VLAANDEREN » BEVOLGD. c f Het document besluit met een kapittel Vijf, waarin « aan de alleenstaande Duitschers in Vlaanderen hun gedragslijn » yoorgeschreven wordt. t T Men kan er, onder meer, deze beteekenisvoiie zinnen lezen : i « de bestuurujke scheidsng logpt thans naar hare vol- TREKKING TOE. DE DUITSGHE INSTEMMING MET DE BEWEGING IN r VLAANDEREN WORDT GOEDGEKEURD EN BEVOLEN DOOR ZIJNE c MAJESTES!, DEN DUITSOHEN KEIIER. DUS IS HET DE PLIGHT VAN y IEDER DUITSCHER DIE BEWEGING UïT AL ZIJN KRAGHT TE STEUNEN. \ I » De Duitsche poiitisk in het bszette grandgebied is een politiek van voorbe» \ reiding. De bspaalde poliîieke vorm, die aan Vlaanderen en aan Wallonie dient c gegeveti, wordt voorbshouden voor later. Ingevoîge, moet ieder Duitscher } Kersooalijk zich houden buiten al de mogelijke meeningsverschillen van de r ïVlamingen aangaande de uiterste doeleinden van de bestuurlijke seheidirçg en i va;: de politiek. De verzekeringen door de keizerlijke regeering gegeven moeten \ hat richtsnoer wezen van het gedrag der Duitschers in deze zaak. » i E Dit zijn de bijzonderste onderrichîingen officiçël aan het Duitsche legerper- r «oneel in Vlaanderen verstrekt. Zij vverpen een wonder iiçht op het fijne van ^ de tha^s otidernomen kuiperijen. , c 1 Het hoofddoei door Duitschland nagestreefd, wordt trouwens aangegeven aan r het slot van de nota, waar men aan ieder Duitscher oplegt, èn aie Duitscher i èn als soldaat, mede te werken. E, OPDAT VLAANDEREN, VOOR HET GERMANENDOM HERWONNEN EN 1 Dr 3ANEN VAN DUITSCHLAND VOLGEND, IN DE TOEKOMST DE VEI-ffifiHEID VERZEKERE VAN DEN WESTELSJKEN FLANK VAN HET KEI- ZËRRIJK ». _ À " " ■■ ■ ■ i ■ . «î> A — ^ *; ACnct îUiV ». is altijd hoogst onaantrenaam voor een gwchelaar, die zijne toeschouwers efvan heeft willen overtuigen dat hij ntets « in zijn zakkcn, ni-ets in zijn handen » heeft, vooraleer een koppel dui-.ven, een « half vijf-^n-twintig » eieren, al de vlaggen van den fcoe'komenden tond der natiën, een karrevracht bloe-i ijien en een konijn uit het niet te toove-wr, dat eene van die « scheppingen » vpor het gestelde oagenblik komt uit «un mouw gerold. ■Dat 's juist wat zooeven voorviel aan d( zeven zotten van den « Raad van manderen ». Zij hadden gezegd : ■- Niets in de handen, niets in de zlkken, buiten wat Duitsch kleingeld. En wij zullen het genoegen hebben aan d| geachte vergadering van de verbaas-votkeren een nieuw Vlaanderen, te laten zien, een verjongd Vlaanderen,een lavend Vlaanderen. Hakus ! Pokus ! ■ Mirakel is geschied... ■Bilaas ! Was 't de Duitsche helper îjichei, die, a oh ter de schermen het ljeed en 't masker en de pruik en an-^fe benoodigdheden had vergeten, de 'Ireqmgieten » lijk het de tooneelmen-spen noemen ? Waren 't de zeven gek-B goochelaars zelf, die wat te overijld ijet hun « passe-passe-toer » voor het ■etlicht kwamen ? Als gij 't weet, weet 'I het ook... ^P>laar, om 't even. Het feit is dat de ■°chelaars niet het voorspelde heerlijke ■aanderen uit hun 'mouwen tooverden, Haar monsteraehtig aapje, dat gnjnsde lijk een Duitsche landvoogd, een Duitsohen pinhelm droeg en te ^■arade-passen » aanving, op 't tooneel, ■jyk een Duitsche landstormer. ^peeds tevoren hadden velen onder de ■eohouwers gemenk-t dat er iets niet in 1 -aaa^ zat met den « h ok us pokus ». ■yoren hadden de gekke goochelaars ^■Kunstjes uitgehaald met geldstukken. - et Duite&ho marken. Veel Duitsche 1"*, meer dan dertig, want M; rt Judas' tiijd, is ook in dit vak, de ■Wistandaard merkelijk en « marke-" oerezen. Maar de menschen, die ,f er Beigische stuivers zagen ^P^eren, hadden niet veel te zeggen. s Z1J de stem verhieven, werden zij ofworpen in de uiterste Duitsche 11 8n^î§> waar geween is van vele eauwpjj en weezen en tandengeknars g vele verdrukte, machtelooze man- ï'i W€rden buitengeiworpen en zij Kj™en niet terug. Alleen kwamen °e zaal in hunne begeleiders, met l<vn!en weini? ro°^ uit hun geweer-almend, of hunne bajonetten zui-. ?end op hun « feld-graue » tunie-laat' Waar°P bloed geen sporen achter- Daar waren andere toeschouwers ook. haï me^ Soede Vlaamsche oogen ' geaegend. Goede Beigische oogen, m-, .iTie ' » met de Mofsche t en niet ontgaan kon. Maar die n zich bij zich tig en geloofden S* ^ ■ \ or maar wat ze zagen door de brilleglazen, ; rs die ze bij Tietz of in Munchen-Glad-iij bach hadden laten slijpen. n- — Hoe kunt ge toch zoo kwaad den-il- ken van deze goochelaars? vroegen die. n, Wij zien noch « trukiken noch tierelan-an tijnen » en er staat'nog zooveel schoons ^ >e- op hun feestwijzer... Ge weet, dat nieu- < re- we Vlaanderen... i » Zij hadden er den mond vol van. En I lit aïs de gepinhelmde «executie-pelotons », buiten een oogenblik verpoosden van m het uitdunnen van het « oude Vlaànde-an ren », en men zoo in de zaal meer dan een Duitsch en pfennig kon hooren rol-de len, bleven ze nog twijfelen. d. En zij ziegden, lijk de dieren voor den ^ m tooverlantaarn van den aap, in de fabel: is- — 't Feit is dat we pr niet veel van ei te zien. Dat 'tooneel ginder is zoo ver af. en Daar hangen zooveel nevelen rond. Hoe ^ s ! kunt ge zeggen dat die gooohelaars van z den « Raad van Vlaanderen » ons in v er Duitsche doekjes doen ? Wacht eerst tôt a iet het weer klaarder wordt.... n n- 't Is nu klaar genoeg, 't is mi licht de genoeg om zelfs door een bril van Tietz ~ n- te zien dat er in stede van het ver- ^ k- wachte Vlaanderen ©en a an kwam uit sl ld de mouw van de activistische gooche- ri têt laars. Een aap, die grijnst lijk wijlen ®t von Bissing zelf, die een Duitsohen pin- w helm draagt en « eins, zwei, eins, zwei» ° de parademarscht gelijk een Duitsche land- e ke stormer. n n, Wat nu ? Gaan de brillen van Tietz ^ at en Munchen-Gladbach nu terzij ? Gaan v d, we nu allen eens door onze Vlaamsche, s-tè door onze Beigische oogen kijken ? En, 3l, gaan we ons nu eens rekenschap geven van het feit dat een nieuw Vlaanderen, rje een rijk, een hèerlijk Vlaanderen niet S in uit eein vreemde mouw geschud, niet uit 11 een vreemde mouw gehokuspokust ^ rs worden moet? o; n. Die hoop is de onze ! z1 * E !ie * * En laat het nu uit zijn, eens en voor- ^ al, met verzwakkende verdeeldheid, ;e' met hareniklieverij, waar niemand iets aan heeft, tenzij de vreemden. en Een programma, waarover aile ^ n; Vlaamsche Belgen kunnen tôt akkoord ^ !ij zijn ? Niet moeilijk te vinden. ^ Wat willen de Duitschers, onze vijan-!'e den, in hun voordeel ? 're Ons scheiden van Wallonië. n" Wat willen wij in ons voordeel ? Vereenigd' blijven met Wallonië. «i Wat willen de Duitschers, onze vijan-ert den, in hun voordeel ? g ie^ Dat Vlaanderen, aan den linkerflank a ÏFr van Duitschland, een wal, een dam, een g ii- dijk, een vesting worde, waarop al de g ie- aanvallen van buiten af, door Duit-îr- sche heerschzucht uitgelokt, zouden ko- v men stuiten. Dat Vlaanderen een eeu- n 'k. wig slagveld en een eeuwig slachtveld d en worde, waar de strijd, ver van de Duit- li sehe banken en fabrieken, zou worden d he uitgevochten, Dat Vlaanderen een Duit- e lie sche voorpost worde, steeds genomen ii en en ternomen. Een Duitsch fort eo, ©enl? "rr'' v 11 Duitsche kazerne, met al de Vlamingen als kanonnenvleesch. Wat willen wij, in ons eigen voor-deel ? Dat Vlaanderen met Wallonië, in het Belgisch Staatsverband vereenigd, met elkaar vergroeid sedert beider lijf een open wonde was, een eigen leven, een : eigen herleven keinne. Dat België, door 5 » 'e waarborgen, waarover onze wijze 1 Koning in zijn antwoord aan den Paus nog sprak, en met den steun van bond-5 geilootan, die zijn zeilfgezag erkennen, ■ wèer worde 't land, waar vraie en kun-1 sien en nijverheid en hahdel bloeien, waar iedereen met twee armen en een 1 hoofd ruimschoots zijn diagelijksch • brood kan krijgen, waar de man, met ■ vrouw en kinderen, gerust kan wezen " dat zijn vrouw, het volgend jaar, geen : oorlogsweduwe en zijn kinderen geen 8 Oorlogswéezen zullen zijn. Wat willen de Duitschers, onze vijan den, in hun voordeel ? 3 Op politiek gebied de tweetaligheid benuttigen, die in België heerscht. Wat willen wij, in ons voordeel ? Eerst en vooral geen politiek meer I mengen met het talenvraagstuk. Dan, • dit talenvraagstuk regelen naar den I wiînsch van 't volk, van Vlamingen en ■ van Walen dus. De wensch, in dezen. • van de veertigduizend vrije Vlamingen t die ons vol Rien en voor wier welzijn wij r bestaan ; de wensch van de vele Vla-B rrângen, die het «Belgisch Dagblad» van 1 Léonce du Castillon lezen, de wensch 1 van de bevoorrechte Vlamingen, die de kernachtige artikelen van August Mo-' net in de «Telegraaf» smakan, de wensch 1 van duiizenden, dio in 't bezette land door de Duitschers worden gemuilband. » de wensch van al die Vlaamsche Belgen r is • Geen scheiding, niets wat aan België 4 k^tn schaden. • f Voor de rest, ailes wat aan de Vlamin- gen het behoud kan verzekeren van hun I eigen aard, van hun eigen wezen. En in die rest is een eigen lager on-derwijs begrepen, met — lijk het zelfs ifiiiin ultra-flamingantische vrianden >vi!len — ten gepasten tijde, onderricht i'î de tweede landstaal. In die rest ligt j een eigen degelijk en deugdelijk middel- i :haar onderwijs besloten en een hooger J |onderwijs, waar en hoe de Vlamingen i dit verkiezen. 1 In die rest komen nog andere punten < vfflr, wellicht, die eveneens, in den na- ■ 'ionalen geest, tôt voldoening van aile ; Belgen, kunrien worden opgelost. Wij hebben geen vreemde, noch in 1 di n vreemde geschoolde gooohelaars noo- ' «g om het Vlaanderen voor den dag te ' ' rengen, dat leviein kan in België, met : 'elgië. i Het «activisme» vooir een Duitsch '■ Vlaanderen is nu dood voor al die niet ; 't<or een bril van Tietz of Munohen- J "" .'idbach kijkt. Willen we niu eeuS wat ".etivisme» maken voor een Belgisch 'aanderen ? Niemand zal er sleohter bij varen. 1 s oc h degenen, diie, iai het bezette land, î meer dan dirie jaar lang, het ergste lijden 1 Toden, noch de soldaten, die hun beste ^ °n nog onbetaalde krachten wijdden aan ' 't behoud van dat «Belgisch Vlaande- J ren», noch de vluchteiLingen, die in den : vreemde, hun land, met zijn dubbQle i Vlaamsche en Waalsohe schoonheid, met zijn dubbele Vlaamsche en Waal- ' -che kracht zoo diep leerden betreuren, ? zoo hoog leerden minnen... 0 1 Willen we nu eens ? Zonder verdeeldheid ? Zonder haar-klievenj ? Zondeir politieken poespas ? Met vooruitzicht ? Met beleidi ? Willen we nu eens, allen te zamen t • Ailes voor Vlaanderen, Vlaanderen j voor België ? ( LEO VAN COETHEM. Leest morgen in « Het Vatîerland » Voor do Soldaten Wat de Regeering niet ma g vergeten... door LEO VAN GOBTHEM NIEUWS UIT BEZET BELGIE " - ■ % AM7W£S$P£M het dure leven Aile levensbenoodigdheden worden duurder en duurder. Een flinke overjas . kost reeds twee honderd vijftig frank, een goed' paar schoenen honderd vijftig en de schoenmakers riepen, dat er met , Nieuwjaar geen schoenen meer zouden ! zijn. Er worden geen schoenen meer verzoold dan met houten zolen, die het ■ aanzijn hebben geschonken aan een nieuwe nijverheid. ; De schoenwinkels — en veel andere ; — lijken nu meer dôodsche kantoren, . die aile dagen enkele uren voor het ver-; strekken van inlichtingen open zijn. De . ramen zijn gewit, en een paar te her-stellen schoenen worden biimen als ge-. wiohtige patiënten met volkomen ernst onderzocht. Op een oogwenk kost u dat . enkele briefjes. Overigens komt ge bij-na overal even goed terecht, want bij ; den ex-peperkoek- en pasteibakker vindt ge ook houten zolen en ijzeren be-slagen.veroordeelingen Voor een diefstal bij den landbouwer Schroef, te Mecbelen, staan twee perso-, nen terecht ; C... en B..., de eerste is , daarenboven beschuldigd drie schoten op Schroef te hebben gelost,wanneer deze op het punt stond hem aan te houden. Een dezer schoten heeft Schroef aan het hoofd getroffen. M. van den Hende treedt op als burgerlijke partij en vraagt 100 frank schadevergoeding. M. 1 van Kersbeek pleit voor de betichten, waarna C... veroordeeld wordt tôt 3 1 jaar gevangenis; B... tôt 6 maand ge-vangenis en tôt betaling van 100 frank aan de burgerlijke partij. opeisghing van paarden 1 en muildieren Te Brussel en omstreken hebben weer groote opeischingen van pafirden en : muildieren plaats. De ter markt te bren-1 gen dieren moeten voorzien zijn van een ! goeden halster en lijn. De huidige bezitter is gehouden aan-- wezig te zijn; ieder dier moet door een . man geleid worden. De burgemeester of [ dezes plaatsvervanger is verantwoorde-. lijk -vrr- regelmatige opstelling van [ de paarden zijner gemeente. Paarden . çn muildieren, die door een hesmette-ïijke ziekte aangetast zijn, moeten af-Li^onderiii,k voorgabradht worden, nadat -^VVVVV»' — ■ ■ . ^ de opeisching voor de betrokken gemeente geeindigd is. î jas NAT,0naal voedingskomiteit nk, De tweede helft der maand Decem- ftig ber werd te koop gebodten : 200 net -ram liesvet, tegen fr. 0.80 het rantsoen; ien 200 gram rijst tegen fr. 0.25; 200 gram ■ eer >éréaline tegen fr. 0.20; 50 gram koffie het togen fr. 0.40 het rantsoen. , een . bandietenstreek ere ^ Onlangs, 's avonds, omstreeks 8 uur, i en, belden een heer en een vrouw, in groo-"er- ten rouw, aan het huis nr 51, der Fa- ! De briekstraat, te Brussel. De meid liet hen j ier- binnen. In den gang vrœg de heer mev. ] ge- B.... de meesteres des huizes te spne- 1 ■nst ken. De meid antwoord de dat ze afwe-dat zig was. Nauweldjks had ze dat gezegd, ] bij- of de « zwarte » dame sprong op haar ] bij toe en door middel van een vocht ver- ] ker loor zij het bewustzijn. Toen ze terug 1 be- tôt haar kwam, zag ze niemand meer 1 en toen mevr. B... terugkwam, vond ze -hare meid gebonden aan armen en bee-nen. De meubels waren allen openge- ] ver broken en een groote som geld werd ■ •so- gestolen. ! is ; ten bandietendaad te sint-gillis , d®- De echtgenooten Brousseur, Théo- : hPi door . Verhaegenstraat, te Sint-Gillis, : . verblijven van het begin van den oor-in het buitenland. Het huis werd < aan de bewaking overgelaten aan een 1 zuster van Mme Brousseur. Deze slaapt 1 ,en' m de kamer der meid Emilie Vrijt- i hoîf. Onlangs werden de twee vrouwen < mk door 6en zonderling gerucht gewekt. Zij wilden naar beneden gaan, toen plotse-ling drie kerels in hun kamer sprongen en de vrouwen met wapens bedreigden. De bandieten lieten den geldkoffer : openbreken en namen er den inhoud, ; 20,000 frank en waardepapieren uit; ook e€r bontwerk werd medegenomen. De die-en ven Iie^n de deur der straat door de : ,en. twee vrouwen epenen. hen met den een dood bedreigend indien ze durfden roe-pen.genn" de toestand te àersghot , » of Het garnizoen van Aerschot telt 1 •de- sleahts een dertigtal soldaten. Gelijk i /an overal, werd hier ook al het koper, wit 1 len linnen, enz., opgeëischt. Den laatsten i tte- Dinsdag der maand moeten de dienst- 1 af- pli&htige mannen zich ter contrôle be- < dat (geven, N , i DE DUITSCHERS AAN 'T KOLONIZEEREN ï t Ofschoon er, uit de laatste re i-;voe- { t ringen van Duitschen Kanselier en Oos- < - tem-ijkschen minister, niet uitdrukke- ( * lijk blijkt dat de Beigische Kongo door 1 l hen aanzien wordt aïs een pand dat tegen bezet gebied kan ingerudld wor- { 1 c'en, toch mag men aannemen dat deze ( - mèening in veel Duitsche kringen nog t i g&koesterd wordt. Het is overigens voor ; nifemand een geheim dat onze prachtige 1 1 tezittingen in Midden-Afrika steeds de 1 . hégeerlijkheid van Duitschland gewekt i ; htibben. Niet zonder reden dus werd er t in de nota, die door onze regeering als 1 antwoord op de Pauselijke vredesbood- 1 1 sChap werd ingediend, gesproken over 1 t de integriteit van het Belgisch grondge- 1 . bied, zoowel van bat moederland, als i t van de kolonie. ] ! De Duitsche pers heeft in den laatsten I fijd de Beigische wijze van kolonizeeren 1 . rneermaals bitter aangevallen. Men kan t , gemakkelijk raden met welk doel. Vol- ' 1 gf-n? die zelfde pers waren de inboor- } > lingen uit Oost-Afrika en uit de andere 1 1 bezittingen van het Duitsche Rijk, die ( . hu door de Bondgenooten veroverd zijn, 1 ! zoo goed door de Duitsche overheid be- > etuurd en zoo menschelijk behandeld, 1 . dat, de negers spijt gevoelen nu onder 1 . het bestuur van Engelsohen en Belgen ; , Je staan, en de grootste toegenegendheid voor hun vroegene meesters bewaard i hebben. ] Die bladeren schildcren den toestand1 ; > v* at al te rooskleurig in hun eigen voor- ] deel af. Om zich een juist denkbeeild te i yormen van de huidige stemming der 1 | inboorlingen in Oost-Afrika, moet men 1 maar eens zien hoe tevreden de negers daar nu leven en werken zonder zich re i beltlagen, en zonder er aan te denken ( , den vorigen toestand te betreiuren. Van opstand hoort men zelfs niet spreken. i Om te weten hoe de Duitschers kolo- < nizeeren leze men echter slechts de on- 1 dèpfichtingen voor den velddienst der 1 troepen in het protektoraat, door een ze- < keren baron von Schleinitz. Deze onder- < richtingen werden in April 19il, opge- < steld door baron von Schleinitz voor de i * troepen waarvan hij toen de aanvoerder 1 was, en zijn officie©! in gebruik g^BIe- ( 1 ven. Daardoor zal men een duidelijke 1 voorstelling krijgieai van wat de Duit- t schers eigenl'ijk met hun inboorlingen- i politiek bedoelen; wat in hun mond de 1 woorden tucht en orde en Duitsch stel- ï sel in Oost-Afrika eigenlijk beteekenen. < We zijn hier tamelijk ver van het hoog ' idealisfcisch sitreven der kolonisatie, < waarvan ze den mond steeds vol heb- 1 - ben : • 5 Zoo schrijft baron von Schleinitz : < ; De neger berhint ons niet; hij vreest 1 i slechts onze macht. | ! Ieder spoor van zwakheid dat hij bij ons zal meenen te bemerken, zal hem 1 eene aanleiding zijn om de wapens te- j gen ons op te nemen en ons uit het land ■ , te jagen. - De neger kan het hoog idealistisch ; - streven onzer kolonisatie niet begrijpen. i 1 Hij heeft slechts begrip voor de stoffe- 1 . li jke diingen, en die alleen hebben waar- ! - de in zijn 00g. ] De neger, een barbaar van natuur, 1 , kent noch toewijding, noch dankbaar- i * heid, noch trouw, zooals wij die begrij- ■ - pen. Hij zal dus partij kiezen voor dege- > nen die hem vrees inboezemen of voor -' degenen die hem het meest stoffelijk 1 î voordeel bieden. Duitsch Oost-Afrika wordt door tal- ' - looze stammen bewoond die in geval l van oorlog, onderling een bondgenoot- • schap tegen ons kunnen shiiten, ondanks ■ de oude veeten die hen verdeeien. De 1 » opstand van 1905-1906 heeft zulks bewe- 1 . zen. Er is geen stam waarin wij vol-, stnekt vertrouwen kunnen hebben. In Duitsch Oost-Afrika voert men geen 1 l oorlog tegen militair ingerichte troepen, < i maar tegen een gewapend volk. Mannein, I t vrouwen en kinderen, ailes wat be- i - kwaam is om de wapens te dragien, of 1 ailes wat onze troepen nadeel toebren- WWW ■ • "■ « gen kan, strijdt tegen ons, en houdt daarbij met niets rekenschap, en met al de listen, met al de imddelen die tôt hun beschikking staan. Als men niet zeker is van zijn drar gers, verwittigt men ze dat men op elk drager zal schieten die zijn last zonder tôelating zal neerleggen of die den weg zal veriaten. Men kan de dragers ook bij middel van lange koorden aan el« kander binden, zsooals men de gevange-nen ketent. De ondervinding leert ons dat de vol-ledige onderwerping van muiteude in-boortingen, over 't algiemeeii slechts kan verkregen worden als zij gebrek aan voedsel hebben. De hongersnood is de machtigste bondgenoot voor onze troepen. Allen voedselvoorraad moet dus in bezet gebied vernield worden, in zooverre deze niet onm'iddellig'k voor onze troepen kunnen' gebruikt worden, of we' voor later gebmiikt worden in ma- • gazijn gesteld. De beibouwde velden moeten binnen geoogst of vernield worden; iedere nieuwe kultuuir moet belet worden. Tenzij uitzonderlijke omsfcandigheden moet men aan den askari (soldaat) toe-laten zijn boy, op de toohten mede te nemen.Gedurende de marschen in vredestijd, moet men een zeker toezicht over de boys van de askaris uitœfeBien omdat zij geneigd zijn de inboorlingen te mis-handelen en te bestelèn, maar dat zijn neigingen waarvan men in tijd van oorlog gebruik maken kan in het belang van onze troepen. De hoop op buit is een bij zonder mach-tige prikkel om een achtervolging flmk' door te zett»n. Wat men met den buit moet doen in ieder bijzonder geval door ©en bijzon-der bevel geregeld worden. Het alge meen princiep dat er moet toegepast worden is dat ailes wat werd genomen du or de askaris, de dragers en de bezol-digde hulp-krijgers het eigendom is van den fiskus, terwijl al de helpers die geen soldij ontvangen en de verbonden in-booriingen het recht hebben op ©en ge-deelte van den buit die er door hen ge-maakt werd. Maar men moet zorg dra-gen zich niet al te bekrompen te toonen in het toepassen van dit princiep, noch voor de askaris, noch voor de andere n. Mem moet steeds gedenKen dat men te doen heeft met zwarte huurlingen aan wie men, in aile reohtvaardigheid, in oorlogstjjd wel bijzondere gunsten ver-Ieenen mag, als belooning voor hun bijzondere diensten. Men moet hun vooral dit gedeelte van den buit o veriaten waar-uit de fiskus niet veei voordeel zou trek-ken.Het hangt, bij iederen marsch in het bijzonder, van de omstandigheden af of men de askaris moet toelaten hun vrouwen mee te nemen. Als dit maar eenigs-zins mogelijk is moet men zich in dit op-zicht niet te eng toonen zelfs het feit te rekenen dat men al dus een atmosfoer van voldoening schept door de askaris tôt; t© laten hun vrouwen mee te nemen, moet men ook niet vergeten dat er aldus veel gelegenheid aan de askaris'ontno-men wordt om misdirijven jegens de vrouwen van de inboorlingen te plegen. Tôt zooverre het handboek van bawJn von Schleinitz. Verder voegt hij er nog bij dat men zich met het privaat leven van den askari, en vooral met zijn ge-zinsleven (dat beteekent eigenlijk het le-veil van de vrouwen en bijzitten van de, soldaten) slechts moet inlaten als het •'..igemeein belang dit vergt, als de dienst »r onder lijdt, of als de askari zelf den Europeaan om raad vraagt. Dat is dus het hoog idealistisch streven der Duitsche kolonisatie : Bij het lezen van zoo'n règlement kan men zich 2-emakkelijk voorstellen hoezaer de in-1 hoodingen al de genoegems van het Duitsch bestuur betreuren. pieter pen ailes wat onze troepen nadeel toebren-1 de holblokken < De Leuvensche « high-life » gaat niet i meer uit wandelen dan met splinter- 1 nieuwe holblokken, dames zoowel als t heeren. Deze mode slaat zoovzeer in, 1 dat de kloefendracht weldra algemeen s zal zijn. ( EEN FLINK ONDERZOEK s (Eigen bericht van « Het Vaderland » Twee welgekleed© partikulieren, kwa- < men in een tabakswinkel te Elsene en i t bestelden er voor ruim 4000 frank ta- t : bak, dien zij zegden met afgeteekende s t rekening in een huis van de Keizer Ka- 1 s rèlstraat te leveren. Toen de loopjongen 1 - met het pak op een stootkar zich aan het s - opgegeven • adres aanmeldde, verzocht 5 men hem de pakken nw Jp^en 'n * een, vertrek van het gelijkvloeirs, waar-et nu men hem op het eerste veTdiep deed sr- komen, om het bedrag detr faktuur te ils ontvangen. Toen hij daar een tijd je ge-n, wacht had en niemand zag verschijnen, 3n ging hij op zoek m het huis, maar na-tuurlijk vruchteloos. De schelmen had-der den tabak weer op den stootwagen geladen en waren ©r mede vertrokken. » Een klacht werd bij de pojitie inge-■a- diend, en de heer Ertel, officier van de tn rechterlijke brigade, benevens de agen-;a- ten Suger en Detrez met het onderzoeK de gelast. In den loop van hun onderzoek a- vernamen de agenten dat d© gestolen ta-în bak in een huis van de August Orts-et straat moest geleverd worden. Zij gin-ht gen op wacht staan en zagen na eenigen îr) Uî(i'eon ilh'- h*1!

Er is geen OCR tekst voor deze krant.