kuaAatr *7 Mflart Tnïrô Isaurs?. ï^Sr 6n Ffijsj 6 Gentlemen do@r geheel Beîgië Het Vlaamsche Nieuws Rftt: îrscr^îîirht &n tmrsmr^ïHi N î^iimehlsi H ^an^nloriS . VArcfliiinf 1 rnssi «•%#»*- nraftlr n. MUkW^W W V* '*■» -bl flï O MtK-^VA^AVf W V&W^A^U« ^ •Aa^WfM» « WWW*» | ABONNÉ™™ ,M~e~ras^JM-- miééébim "'AFGSV^RDïeDirj VAS ÔEÇÎ «S-XEliRM»: f AAKK*If 1I6INSEN : Per maa"^ 1.76 Fer G maandeii 10.- f Dr B0Î*MS> Aib- VAN DSK GRANDE | Twa«ïs Mate., par rejel 2.90 Tiari# Uofe., p«r ragel.. 0.50 3 ïaanclen 6— Ter 'atr 18 S Blet vaste laedfcwerkiag van Dr A. JACOB | *sr<ï Madr.., a. I.— »#*isb«rickt I.— Per maan er jaa. . j BUREELENî R00DESÏHAAÏ\ 44, ANTWERPEN. Tel. 1900 | *•* Ri» afifiotsea, vr«*ie satai aich : ROOBBSTRAAT, 44. EEN LEVENSPOEMA jjl over geheel de daardoor on^ wereld gaat een alkrgeweldij n vuur en staal, van lijden terwijl in aile landen is vast ;tne emeindiglijk-verhoogde ak i aile gebied ; terwijl geheele v< oor het Ideaal of het Recht, :t beeld van het Ideaal of h dat zicli de volkere.n ervan he irorrad, — staan in titanesk m te zijn of niet-te-zijn, in h strijd op leven of dood..._terw ie Aarde heerscht, tyranisch £ :en stalen tijd, zoo forsch en : W, dat hij het vermag te do jnze zielen v66r zijne majeste: in ons Vlaauderen stemmen < onze menschen weg te stelen h tosvreugde doorsidderd genot le doortasten de grootheid van ■ aie ze beleven... En terwijl c k allçs is tienmaal verhoog< honderdmaal verhoogde akt fer geprcdikt vermindering v: en veniietiging van aile akti itn zou ten goede van ons die a, arm land. En in het ontze ncert van de bange, stemmen, c i zonder bijbedoeling, aanzetti eraaal nietsdoen, vveerklinkt aldaar eene, die voorzichtigli dat wij, Vlamingen, ons zoud< rnaken voor de dagen, die vv Imen zullen, waarbinst we di l net als vroeger, zullen ons vc kunnen in het vieselijk geploet icer aangebedene klein-politie en vensters moeten nu opensta: lldiglijk moet stroomen' door o m een goede wind van re.inigin e... duizenden zijn bang er om. I hun zielen te klein en hun ha if... Oh ! de arme, zich-zelf b le, anderen wellicht te goed sorliegende, personen aanbidde: blslui, die u niet durft te zette pndpumt van het Recht ! Voe ge dan niet hoe uwe taal is et tken? Kleurt niet schaainro< feen oindat gij uwe persoonlijl m te zetten durft voor Vlaand Slig belang? Zijt ge u dan ni-hoe uw woord verraadt dat £ ! zijt om te genieten van àl uv i rechten ? Branden uwe woord e [lippen wijl ze aan iedereen ve n hoe diep wist in te vreten c tfer klein-politiek, vermaak va en, sehotellikkerij van beunh; ïi)l ze 't uitschreeuwen hoe v< Fjït en zijt en blijft verwijderd va ia] (1er Vlamingen, die weten wi pot' en zien de wegen naar h< Nch bewust zijn hoe er moe pin te bewandelen die wegen. 'meen... gij staat San een krui: Je weet misschien wel welke va ;n 's de goede weg ; maar g !t I en dààrom keert en draait g< f® verliest ge inzicht en hor ferpt af uw bangheid... Ons do< tonopdat niet zou schoon zijn d r het doel... we; moeten hem tx "i het klare licht... We moete étende wegen ons doel te g< Pdat ons voorbe,eld sterke wi » wij, opdat het ontzag inboe II wiç zijn ons vijandig-gezinc Germania's voorpost tegen he 80m en wie niet durft het gevaa c van kloek te staan waar h: F, hij loope naar denl vijan M'oepeniet meer «Vlaanderen >: Ptnkree-t, ons triomfgeroep-van om onder huichelmon hc P'ichtbeséf uit onze lieden t '■ Dat ware vuil ! Zulke vuilig ik zelfs mijn vijand niet toe fSea ! durft logiseh door te den 'et einde toe en te schikken uw de logische conclusie vai sÇhte. Nu moet gesproken, ge f t Is niet voldoende om te wei Fllte>; °nder goede vrienden, wa ®ag zonder schade of schande.. M of niiuder goed afloopt. 'c;«n, die z66 voelen, denken [ is nieis te winnen. |'et de tijd van den strijd — ei F°t oen edel doel, dat doet mei Nme licht... [° strijden durven, geloovei [S1' ., en die daarin gelooven, be hzege! r mii. ten slotte, u voorleggei [°?ne w°orden van Long.fellow pW VGn ZU^e Sroote betee i net in uwe wanhopige gezan hv -ven js sleehts een ledigi L *,?.le1, slaapt, is dood ei ' . zlJn nie.t wat ze schijnen PJS. "se1 reëel, he.t leven is eci L.a,- graf is er niet he IrhJ' 1 st(^"611 tot st° |!, tri:?eren » is gezegd g^wor Faar met tôt de ziel. » f0'1. lijden, zijn niet ons einde B WeR. Onze bestemming lig- elders. Zij is : Handelen, opdat de dag die aanbreekt, ons meer gevorderd vind dan1 zijn vooravond. Op het uitgestrekte slagveld van d ;e_ wereld, bij de wachtvirren van het lever ;St en moogt ge niet zijn als het domine ve< door den herder voor hem uitgejaagd te Se moet zijn een held in den strijd. ti- Tel niet op de toekomst, al lacht zij >1- nog zoo toe en dat het verleden zijn doc — den begrave, het verleden dat zelf doo et is. Handel, handel in het tegenwoordigt b- dat het leven is, met een hart in uw sn borst en met God boven uw hoofd. ij- Het leve.n der grootç mannen ligt voo ijl 011s open om ons te herinueren hoe he ds van ons afhangt om subliem te make: d- de uren van ons leven en om heengaand pn na te lateu onze voetindrukken op he it> zand-van-den-tijd. En, misschien, zic >P eenmaal een broedej- als wij, varend o ct den cceaan van het leven, en die schip te brenk leed en wanhopig is, die voetin de drukken, en ze ziende zal hij wellicli m opnieuw moed scheppen. de Harop dan ! Harop ! en aan het wer e> met een hart dat is in staat om te lijde m ailes dat ons brengen zal de bestemming e. en altijd einèigend het werk, altijd, tei P- wijl wij al wrochten aan een ander. Laa 't- ons te strijden leeren! 'n ESOOR. ■ »'1IIIIJjlPMIMIMLimUffU MlHJJHMlllII. 3 ONZE STRIJD m r- ^ De oude Misdaad K. in Een moderne Staat mag geen ande n- deel hebben dan de behartiging van d g; belangen der menschen, die wonen bin .. nen zijne grenzen. Hier 00k kan mei r- van toepassing brengen de spreuk ; « D e- Staat is er voor de menschen ; de men ;r schen niet voor den Staat. » Het lig 1- noclitans in de logische lijn dat mei :n zekere verplichtingen heeft tegenove lt den Staat ; élit niet om de rechten, dr :n zijn toegekend, (mon voelt en wéét op id perbest hoe de niet-teekenning van rech :e ten niçt meer overeenkomt met de mo e- derne idee), maar omdat de vcrpîichtin< ;t aangegaan tegenover den Staat even zo< ie strengbindend is als de verplichtingei 'e die men heeft tôt verdediging van ziji n eigen welbegrepen belang. r- De staten van Europa zijn, zooals W J. L. Van Es in zijn opstel u Het nieuwi n Europa » te recht zegt, monstrua, omda l~ ze niet zijn rechts- maar machtsstaten :r landen alzoo gevormd op den grondslaj n van het gevveld dat gewoonlijk in strije lt is met het recht. Eangzamerhand, al me -'t den gang van de dagen en met den garn d van het moderne gevoel in de harten ei • • van de moderne idee in de hersenen vai de menschen, hebben we mogen zien ho< n de oude niachtstate,n, voor zooveel he' ij al mogelijk was, evolueerden naar het begrip rechtsstaat. We waren nog we 1- heel ver van het ideaal, maar we moch-d ten met eenige. redenen van betrouwer e hopen dat het er, voor die zouden m ■- ons komen, eenmaal rechtvaardiger zov n toegaan in ons oud Europa, thans be- > sproeid met zooveel jong Idoed... e Wij, Vlamingen, die schiereene heele •" eeuw streden voor ons recht, daarom '■ steunend op ons recht en het Recht ; t wij, de schier honderdjarige verdrukten, T. voelden beter dan andere, van hun rech- 1 tc-n genietende volkeren, wat de staat belioeft voor zijne inwoners te zijn. Wij, • de verschopten, hadden en hebben zulke " lie.fde tôt de vrijheid (het genot van het t recht) dat het in onze harten noch in e onze hersenen komen kon hoe het voor " ons land voordeelig zijn zou... als werd • opnieuw de oude misdaad begaan : het • annexeeren van landen of volkeren of 2 deelen van een volk om, ter wille van 1 het staatsbelang (alhier weerom in strijd " met het veel hoogere volksbelang) die - menschen met aile, middelen eene kul-^ tuur op te dringen, die niet de hunne is. Thans gaan er in het buitenland Bel-gische stemmen op die venneerdering ' van grondgebied voor den staat België vragen. Zij eischen dat België, na den 1 oorlog, zou worden vc-rgroot met het 1 Groot-hertogdom Luxemburg, Zeeland, Noord-Brabant, Hollandsch-Limburg en 1 een deel van Duitschland tôt aan den Rhijn. De luidste schreeuwer is de heer Dmnont-Wilden, schrijver van La vic-1 toire des vaincus, waarin Duitschland > wordt alfgeschiïderd onder de hatelijkste ■ ldeuren. Zijne stem zal mogelijk weinig ver mogen, want hij spreekt sleehts in - zijn naam ; maar meer beteekenisvol is î de doening van de officieuse XXe Siè-1 cle, die onbevvimpeld schrijft : ! « De hoedanigheid en de vurigheid 1 van zijn vade.rlandsliefde (namelijk van t wijlen prof. Goverd Kurth) zouden vol-f staan hebben om aan aile medeburgers ■ te toonen welke Belgen onze broeders van het Groot-Hertogdom, maar 00k die , duizenden en duizenden Rijnlanders, : zouden herworden na 30 of 40 jaren Latijnsche beschaving en Belgisch b e stuur. » En ,op voorziehtige wijze, spreekt h e blad dan verder van eene mogelijke a t nexatie van Nederlandsche gouwen. De oude misdaad, ja ! De hierbovt ; genoemde landen zijn bewoond do> menschen van ons ras — Germanen ! -a en geen sprake is er in die artikelen de Vlamingen... Waarlijk, die telk niet, zij, met hun 4 millioen, met hum ' kunst en hunne eigendommelijkhei ^ Zij,die schrijvers met Belgisch, Fransc dienend geweten — ces chevaliers se vants de Marianne ! — zijn er zoo ze r van overtuigd dat de Vlamingen vo< t niets te rekenen zijn, dat ze voejen c 1 weten over ze niet te moeten schrijve en hun hart springt op van vreugde. t de geelachte nog een paar millioen me: *L schen meer te kunnen verlatijnschen te ? groote profijte van een staat, die lan; zaam kwijnt, wijl zijn inwoners më< " genotziek dan energierijk zijn. * Maar : Al zegt men dat 't Vlaamsch te niet z n [gaa ; dat Waalsch gezwets zal boven staan, - wij zweren het : t 't En zal!... Wij willen niet en d zeggen wij van ons Recht en van on: kracht bewust. 3 GEO. '1 Aan Dr. H. P. Berlap Nzn BIJ ZIJN 60n VERJAARDAG Op 21 Februari laatst, werd deze gro< 1 te Nederlandsche bouwmeester zesti 2 jaar oud. Eenvoudig als hij is, weigerde hij e t aangeboden openbare viering. En zc 1 komt het ,elat deze verjaardag zonder g< r bruikelijke feestelijkheden vôorbijgins - Toch heeft geen blad de gelegenheiel li " ten ontsnappen om hulde te brengen aa - het grootsche le.venswerk van deze " m.achtigen beheerscher van het architei f turale rythme. Zijn- waarde en beteek< } nis wordt in aile vakbladen breedvoeri 1 beschreven. 1 Het kan ons in een dagbladartik< sleehts te doen zijn, een paar aanteek< • ningen over het levenswerk van Berlag î onder he;t publiek te brengen, en het du: t doende in grooteren kring bekend te mi : ken. De vele en breede stroomingen n ; te gaan, welke deze veelzijdige kunst< l naar in zijn werk geleid hebben, va : buiten het bestek dezer beschouwing. D r tijden die wij doorleven lateji ons nie 1 toe het nooelige materiaal te verzameler 1 om een diep-ingaande studie, al was he ' maar over een enkel der onderwerpe : die Berlage behandelt, te ondernemen. Zeer kort zullen wij dus het wer! ■ schetsen, dat zidke voorname be.teekeni ■ heeft, en er den geest van omschrijven Berlage heeft volledig afgebroken me ■ aile voorgangers, die sle.chts in den gees en in den vorm der historische stijlen schenen te kunnen denken en scheppen Zijn werk is van een heel andere.n aard ■ het is op heel andere grondvesten ge bouwd, heel andere overtuigingen lig gen eraan ten grondslag. Zijn werk is ge schiedenis. En daar ligt het grondig ver schil tusschen hem en zijne voorganger en kollegas die in dezelfde jaren begon nen als hij. Zij -werkten of werken in his torisclien zin, hij iverkt voor de historié Voor de lage landen bij de zee, gaat vai hem uit ele ontwikkeling die voeren zal niet alleen naar het schoone, maar ool naar de. verheven architektonische vor men. Sedert 1890 ongeveer staat Berlage al; onvermoeibaar werker voor nijverheids kunst en zuivere architektuur in de bres Bij e.en overzicht der ontwikkeling, dooi de bouwkunst-beweging in de laatst< vijf-en-twintig jaar doorgemaakt, dring' zijn werk steecls naar voren. De juistc plaats ervan aan te wijzen zal de daac der volgende geslachten zijn. Dat het eei: eler eerste zal zijn, daarvan zijn wij ver-zekerd.Hier een opsomming te doen, van zijn beste werken zou langdradig zijn en tôt niets leielen, ten ware de ongehoorde werkkracht van Berlage vast te stellen. Wij brengen dan 00k sleehts in herden-king de gebouwen der Algemeene Assu-rantie Maatschappij te 's Gravenhage en te Leipzig, en de meesterlijke Handels-beurs te Amsterdam. Dit om gçbouvven uit verschillige ontstaansperiodeai te noe-men. Nog is het rmnoer niet gelieel ver-stomd dat rond het Beursgebouw ge-maakt werd. Zijn 140 meter lange gevel, ongeveer zonder sieraad, zonder uit-sprongen, zonder het geringste van aile gekende architektonische middeltjes om een muurvlak maar beweeglijkheid bij te zetten, mag terecht als een belijdenis van de nieuwe kunst aangezien worden. De ernst, de stoerheid van het werk stootte e- velen af. De menigte was te zeer gewooi aart leugens en kon de eenvoudige waar et heid niet begrijpen diç uit dit gebouf ti- straalde als een merkteeken van den aan rukkenden nieuwen tijd. De Beurs heef m revolutionneerend op he.t publiek ge or werkt. Men is 't er mede eens geworden — Zijne begrippen over stedenontwikke m ling en stedenschoon hqeft Berlage il n uitgebrcide ontwerpen- uitgewerkt. Zot îe dat vocr Amsterdam Zuid, dat algemeei d. als zeer fraai wordt besproken. 1- Theoretisch heeft hij zijn gedachter r- uitgezegd in verscheidene boeken ovei ;r meubel-, sier- en bouwkunst. In voor >r drachten die hij zoowat overal, zoo vooi ■n le.eken als voor vakmannen gehouder n heeft, was zijn streven steeels den nieu-ij wen geest en de nieuwe kunst te latc-r r- •erkennen en te doen waarderen.Zoo heef :n hij o.a. in 1910 (11 Februari), in onze ï- stad in het Kunstverbond, gesprokc-i ;r over Moderne Stedenbouw, in 1913 ovei de Moderne Bouwkunst. Deze laatsti voordracht ,iugericht door de Jonge Ba-lie, werd door een zeer talrijk en belang-stellend publiek bijgewoond. >l' Zijn uitgebreid praktiscîï en theoretisch werk, zijn vele bezigheden, belet-ten hem niet nog groote architektonische at plannen te droomen en ze op het papiei :e te brengen. Daar doorleven massas, vor-men en lijnen e.en heerlijk bestaan in eer evenwichtige eenheid. Zoo zijn Beetho-ven-Tempel. En nu het laatst bekend ge- 5 worden Panthéon der Menschheid. Indii werk, zijn diepe wijsgeerigheid en har-telijke menschenliefde ele aanleiding ge- l weest tôt het scheppen van verhever schoonheid. Mocht eens dit ontwerp er-gens oprijzen als een heerlijke waarschu-wing tegen broedermoord, zooals de oorlog die drijft'I Y"$ j_ Wij, aan deze zij de van den Moerdijk, ^ zijn zeker niet geschikt om het levenswerk van Berlage in al zijn veelzijdigheic e naar waarde te beoordeelen. Dat ligt aan 0 ons gebrek aan kultuur. Ons volk vat nog niet de beteekenis die een dusdanige "r pcsoonlijkheid heeft voor de ontwikke-'u ling en kultuur van gansch een volk. En willeu wij van uit dit land, waar de oor-log zulke onherstelbare wonden sloeg, 00k een huldegroet, een bewijs van waar. [_ deering en liefde sturen aan dezen grex)-„ ten denker, aan dezen. grcx>ten kunste- 6 naar. Maar deze hulde moet een stille ^ hulde zijn. De omstandigheden willen [_ het zoo. ;e E. B. M. i- l- ■""" 'nui ■ ii.ui mm 111 uw ï OIÇEIUKSCH NIEUWS e I ONS NIEU W MENGELWERK. — > Na het intéressante stuk van adv. Van • Es over « Het Nieuw Europa », versche- II nen in het maandschrift « Dietsche Stemmen », beginnen wij de afkondiging- van £ een nieuw mengelwerk, dat door al onze s lezers met vrucht en genoegen zal gele- • zen worden. Het stuk heet : « In en om Fransch-Vlaanderen » uit het Pre>-Westlandia-archief van Dr Aug. Borms , Wij raden onze lezers aan de versche- - nen nummers te bewaren : zij vormen een - mooi geheel dat een helderen kijk gunt - op de taaltoestanden An het ons zoo aan- - verwante, ongelukkige Fransch-Vlaande-3 ren. Wij hopen dit mengelwerk binnenkort - met een kaart van Fransch-Vlaanderen te . kunnen verduidelijken. 1 Zooals onze lezers uit den aanhef op-t merlcen is onze wakkere hoofdopsteller : Dr. Aug. Borms wegens ongesteldheid " tôt tijdelijke en gedeeltelijke werkeloos- heid gedwongen. ' Wij wenschen in naam onzer talrijke • lezers den onvermoeibaren Vlaamschen ■ strijder een spoedig en volledig herstel. ! VOLKS-LEESAVOND. — Donder-. dag, 9 Maart e. k., om 8 uur 's avonds . (torenuur), Volks-Leesavond ingericht door de Liberale Volkspartij en de Kies-en Propagandawerking Help U Zelve, in het lokaal « Liberaal Volkshuis », Volk-straat, 40. De heer Fons Van Hoof zal spreken over : « Iersche beweging ». De te>egang tôt dezen Volks-ïeesavond is voor ieder kosteloos. Niemand is verplicht te verbruiken. LEES- EN VERTELUUR VOOR KINDEREN. — Donderdag, 9 Maart, om 4 uur 's namiddags (torerauur), lees-cn verteluur voor de jongens van mins-tens tien jaar oud in het lokaal « Liberaal Volkshuis », Volkstraat, 40. De heer Jan L. za\ vertellert van « Het dappere Snijdertje », over « Doîi ter Alwe-tend », van Grimrrf> en van « Rompel-stoeltje ». Een bestendige inkoomkaart kan voor elk kind, dat minstens tien jaa*r oucl is, afgehaald worden in het «Liberaal Volkshuis », Volkstraat, 40. i CONFETTI. — 't la dus Vastei - avemd. De Maartsche buien hebben da r 00k met confetti geworpen, onder von - van dungevlokte sneeuw, doch 't is h-t eenigste wat ons van 't jaar aan c ■ eeuwenoudo Saturnaliën herinnert. Een echt koud vas'enavondweer, m- - tusschen twee vlagen soms een zorm< l straal. Veel volk in de Antwerpsche str: > ten, 1 DE LIJKVERBRANDING IN D EERSTE KAMER IN NEDERLANI — In Nederland evenmin als iin België, de rechterzijde voor de lijkverbrandin| ^ Men weet trouwens niet wat de reden va deze houding is, daar geen godsdienstis; 1 beweeggrond zulks rechtvaardigt. Wat er 00k van zij, de bespreking d< ; J ustitiebegrooting voor 1916 heeft eenig • afgevaardigden der rechterzijde gelegei heid gegeven om de regeering aan 1 ; vallen wegens het toelaten van het ve: branden van lijken. De « Nieuwe Rotterdamsche Courant is verbaasd over deze niet te rechtvaard gen aanval : « Er is daarin geen sprat; van een miskennnig der begrafeniswe Het eerste geval werd aan een rechterli ke jurisdictie c/nderworpen .De hoogsi ■ instantie moest de kwesti'e beslechten e in haar vonnis van 1 Maart 1915 ve: klaarde zij zich voor de wettigheid deze 1 begrafeniswijze. De kwestie is aldus ve: effend en de regeering heeft er niets me< mede te maken. De « Vereeniging voc • facultatieve lijkverbrandiing » is tota: vrij te doen als ieder andere, mits binne de grenzen der bepalingen te blijven. W voegen hieraan toe, dat de afgevaardi| den der rechterzijde, die bij de regeerin niet geslaagd waren, wilden dat de g< meentebesturen vrij zouden zijn om de2 kwestie, volgens eigen verordening, i mogen regelen. De regeering weigerde "dezen weg in t slaan, om op deze wijze de willckeur de gemeenteoverheden te begunstigen. » WAT DE VLUCHTELINGEN AA] BELGIE ZULLEN KOSTEN. — WE vooral voor België, in dezen oorlog, t betreuren zal wezen, sis dat door zijn eir deloozen duur een groot aantal zijne werklieden en nijveraars, die naar Franl-rijk en Engeland gevlucht zijn, er zic voor altoos zullen vestigen en er geducht concurrenties voor den Belgischen hand< zullen stichten. Zij zijn ginder door verleidingen e verzoeken omringd, wat gemakkelijk t begriijpen is, daar de handigheid en ge schiktheid van de werklieden en de flink heid der Belgische nijveraars, in het bu tenland algemeen bekend zijn. Me vindt er een nieuw bewijs van in de « Re vue Parlementaire » uit Parijs, van 1 Februari ; « Laten wùj ons eigen helpen door d Belgische nijverheid te bevorderen », al dus luidt de titel van een artikel, waari een voornaam Fransch persoon, het fei betoonende, « dat, in afwachting van hu: haardsteden terug te zien, de Belge: me>eten leven », de Regeering uitnoodig om « de bevoegdheid ea den goeden w: van een groot aantal Belgische nij veraars, die hun geboortegrond verlate: hebben en hun personeeî geheel of gedeel telijk meenamen, te gebru:ken ». Erop in gaande, zegt de ste-ller van d:t artike verder: a de Fransche Regeering moes door aile mogf!:jke mieldelen, waaove zij beschikt, de Belgische n'j\eraars hel pen om hunne fabrieken op Franschei bodem op te richten. » Als men nu nagaat dat dergelijke taa in Engeland gehouden wordt, en dat Ka nada, in de Engelsche dorpen, de best elementen uit de gevluchte Vlaamsch' iandbouwers rekruteert, dan heeft mei eenigszins een idee, wat de vluchtelingei aan België zullen kosten. DE EERBIED VOOR DE VEROR DENINGEN. — Men heeft dikwijfs ge zegd en herhaald dat de voortdurend' stijging der levensmiddelen, waarvan he publiek het slàchtoffer is, niet genoeg zaam door de openbare macht en voora door de gemeentebesturen bestreden wor den, die te welwillend de oogen sluitei voor de streken en handelingen der koop lieden. Om er een formeel bewijs van te heb ben, is het sleehts noodig om op een de: openbare markten te gaan, welke nabi de St-Catherinakerk (Brussel) geleger zijn. Een handelaar in boter durft bru taalweg yoor zijn uitstalkast volgendt kennisgeving aanplakken : Om 10 uur groote toevoer ran extra- roomboter aan 3.55 Fr. per pond. Een paar stappen verder kan men d< laatste verordening van den heer M. Le monnier, waarnemend burgemeester, le zen, welke politiestraffen uitschrijft teger de kooplui die de verordeningen overtre den aangaandede hoogste prijzen, waarir juist de roomboter genoteerd staat vooi 6.50 Fr. per kilo, wanneer deze mindei dan 18 t. h. water bevat, en voor 4.00 Fr per kilo, als er meer in is. » iets vaor ieèreB dag M X_L J i€ Het Spookschip « Do Meeuw » ;t _ 't Is nu al maanden elat een geheira- > zinnig schip op de wereldoceanen six>okt en overal vernieling aanricht of rijken buit kaapt op de Engelsche schepen. „ Voor Engeland cijferen de verliezen met miljociuen, eloch de c-rgste wonde is . ' die van zijn eigenliefde, daar het niet' 's in staat is zijn onbetw Lste heerschappij •' ter zee te bewijzen. De Môive wist aan n aile vcrvolgingen te ontsnappen. e En nu komt het verbauwereerend be^ richt dat het schip veilig in een Duit-'r sche haven is aangelanel, met zijn romp e vol baar goud en daarbij een paar hon-1_ de?rd krijgsgevangenen ! e Verkleed eu vermomd is de Me eut» op Vastenavond, ondanks het streng ver-bod zich te maskeeren, door het Kanaal » en ele Noordzee naar huis gevaren ! i- 't Is ongetwijfeld de romantiekste en e dolste geschieelenis van dezen oorlog. t- Reeds toen de Appam door de Meeuw j- gekaapt werel en als kaperprijs naar e Nieuw-York gebracht, was het een fan-n tastisch geval. Het laatste woord noch-tans zou aan Engelanel blijven, dacht ■r men, en de stcutmoedige vermetele zee- vogel, zou niet ver vliegen ! -r De vonkentelegrafie speelde over de ir wateren van den ganschen aardbol en op d al de zeeën werd jacht gemuakt op den n onbeschaamden vrijbuiter, die de stout-ij ste zeere>oversgeschiedenissen te over- treffen wist. g Maar de Meeuw ondergiug gedaante-1- veranderingen en maakte zich onkenne-e lijk, als een detective. Zij wist zich wan-e den aan te passen, die haar uitzicht ver-anderden ; zij zette een schoorsteen bij e en beantwoordde dan niet meer aan haar ;r persocnsbcschrijving ; zij had zooveel streken op haar kompas als windriehtin-gen, en kaapte onderweg niet niinder ^ dan vijfftien groote stoombooten, en het it groote Engelsche slagsehip Edward VII e Hep op een van haar mijnen en duikelde 1- den kabiljauvvkelder in. r En nu ligt zc veilig im een Duitsche. > haven ! h De kapitein die steeds dien vctwoh-e derlijken tocht heeft geleiel, heet Burg-:1 graaf von Dohna-Schloniën, misschien wel een afstammeling van de oude Rijn-n landsche burggraven, zoo geweldig door e Victor Hugo uitgebeeld. > In het be-richt lezen wij dat er 00k 108 - Indiërs als krijgsgevangenen aan boord - waren. Die zullen misschien ex>k een roi n gespeelcl hebben om de boot door de En- - gelsche vloot heen te krijgen. 3 Ge kunt u elat best voorstellen. Er wordt een Engelsche kruiser aangemeld. e Onmiddellijk geeft de Meeuw eioor mid-del van haar vlaggeseinen een valschen naam op, bijv. Corbridge, Flamenco of Edinburgh ; zij had sleehts emder haar laatste slachtoffers te kiezen e® een beet-je naar uitzicht en tonnemaat te zien. t Dan Ail hands on deck! J De kapitein staat met een Engelsche - pet en met een Engelsche pijp in zijn i gladgeschorcn Engelsch gezicht op zijn - brug. Al de Indische mannekens, bruin, - bonkig, schraal en huiverig in hun bon-1 te plunje, breed en kleurig betulband, t komen aanhuppelen. Zij krijgen bevel r den kruiser met hurrahs te begre>eten. - De oudste Indiërs, met witgebaarde pro-1 fetenkoppen, steken zegenend hun ma- gere donkere armen uit de witte mou-1 wen over de reeling en smeeken Monam-. med of Be>edha dat zij he?t pantserschip » onder hun hoede zouden nemen. Allah ! ; Allah! 1 Aan boord van den « Engelschman », 1 zijn ze gerust gesteld door 't vertoon ; zij groeten met een vriendelijk afscheid en de zwarte mannekens krijgen verlof terug naar het ruim te gaan, waar ze in-" eengedoken zitten, als \'erkleiunde apen, * en tegen de warme platen «1 buizen van ele tuigkamer aan dringen, tôt er weer " een nieuw slagsehip is en zij nogmaals worden opgeroepen. 1 Met vlaggen en seinen verschalken, moet zoo gemakkelijk niet wezen"; elaar-voor is de vijand te veel op zijn hoede, maar als ge. een valsehe voorpLeeht kunt aanpassen, wellicht met de eigen gou-. den letters en 't heusche beeldhouwwerk ' van een gekaapte boot, en ge laat hon-1 derd Indische onderdanen zien, élan " moet ge een degelijk Engelsch voorko-; men verkrijgen. Burggraaf Dohna_ zal elaarbij een goed regisseur wezen, di® meer kent van tooneelsch ikkin g dan een gcwone zeebonk in staat is op te doen. Het is een stout en behendig stuk dat hij heeft uitgehaalel, tevens maakte hij den vijand ernstig afbreuk en deed dezen veel kwaad bloed maken. Aïs de avonturen van de Meeuw ver-schijnen, zullen wij benieuwd zijn er kennis mede te maken en er zorg voor dragen1 dat zij onder het 00g komen van onze lezers. LUC.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.