Het Vlaamsche nieuws

1143 0
19 December 1915
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1915, 19 December. Het Vlaamsche nieuws. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/j678s4m97k/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Zonâsxg 19 December 1915. Eer«fce Jaarg. Nr 338 Frijs : 5 CentifKftfea door geheei Beigië Il 1 iiiiiiiipiiiniwiiiiiiwpniiii 1 wn" ■iiiiiiiiiiil Het Vlaamsche Nieuws Het best mgelieht^eo meest verspreid Nieuwsblàd van Beigië. - verschynt 7 per week ABONNEMENTSPRIJZEN Ber week 0.35 Per 3 maanden .. 3.75 Pœ maaad 1.25 Per 6 maanden 7.60 P«r jaar 14.— AFGJKVAAKJJlUUiïxW VA N UiAlN urSiiàUKA.^Ll Dr Aag, BOEMS — Albert VAN DEN BRANBE BUREELEN: ROOBE8TRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 190 nuiéiimini 111 iimainiimi i in iim i ii'imiibiiiiiiiifflirrii"mitititinirti'nhtr>mum i"iffittititinnttiirtrimwi'<wiiibnninfffgïïlitrwr AANKONDIGINGEN Tweede bladz., per regel 2.50 Vierde bladz., per regel.. 0.50 Derde bladz., id. ^ I.— Doodsbericht 6.— Veor aile aaustieen., weoâe m ziah : RQQ'DUS'f 2AAT, 4â. Homme aanvâllee Met çenoegen hebben we irt dit blad de afzweping gelezen door M. J. Brants tœg-ediend aan de lekkere hansworsten die er steeds op uit zijn anderen te be-tichten van Duitschgezindheid, of als het ware zich aanstellen als trouwe wach-ters der Belgische vaderlandsliefde, en als mannen die de Belgische wetten zul-len handhaven tegen Jan en alleman... op voorwaarde dat het geen taalwetten zijn. Want het is toch zeer eigenaardig dat zij lie zich als de hevigste « patriotards » lanstellen, juist altijd franskiljons zijn ; ht blijkt toch, klaar en duidelijk uit de ïrwoede aanvallen tegen de Vlamingen, irelke men steeds in al .hunne geheime laffe strooibriefjes en kletsbladen terug-vindt; dat blijkt uit «La Libre Belgique », dat straalt door in de gesprekken lie in hoeken en kanten gevoerd worden loor deze heeren die aich « Belges avant ;out » noeiùen. Ei- zijn er echter die ee-n andere metho-le volgen, en op een dezer kwasten wil ik wel eens antwoorden in het « Vlaam-sche Nieuws », omdat de man mij bewe-zen heeft dat hij ons blad leest. Hopen lijk zullen hem dan die regelen wel onder de oogen komen . Ik kreeg — zooals zoovele Vlamingen in deze laatste tijden — onlangs een brief te mijnent, niet langs de Post ver-ronden, ziet ge ; daarin werd ik bedreigd met den kogel (brr !) zoodra de « Alliés » terugkomen ; dat « terug » komen is kos-telijk: ze zijn er immers nog nooit ge-weest!? Maar weet ge nu, lezer, waarom ik zal worden dood gedaan ? Omdat ik beweerde dat men door het Fransch aan onze Vlaamsche kinderen geen degelijk fjnderwijs kan geven. 1 Daarvoor heet ik « un ignoble imbécile », die niet schijnt te weten dat het Fransch is, « la langue diplomatique (al-weer eens !) la plus fort (sié) répandue », enz. Ja, ge kent het refrein, niet waar? «La plus claire, la plus harmonieuse», de gewone flauwe, afgezaagde zeever. Oîl'ze briefwisselaar die teekent « un qui aidera à vous assommer », (vriende-lijk vçrzoek me zoo ongeveer te zeggen tegen wanneer, voor 't maken van mijn testament,) voegt bij al die hoedanighe-den van het Fransch « la plus pure», en regt dat het Nederlandsch een « jargon » is, voortkomende van aile soortén van dialekten waar geen mensch uit wijs wordt ; hij beweert dat men dat neger-Vlaamsch aile dagen kan vinden in de gazetten van « nos frères les Chinois de l'Europe ». Merci voor de Hollanders ; dat noemt men franskiljons-dankbaar-heid.Maar... het Fransch een « zuivere » taal? Luistrr met uwe twee ezelsooren open, o vriewl briefwisselaar... daarna moogt ge me komen doodslaan : Het Fransch nam woorden over: | Uit het Nederlandsch (ja, waarachtig) : bâbord, lansquenet, cahute, colza, beaupré, chaloupe, wateringue, brandevin, en weet l ict een ons « breekijzer » te verta-!«n; i Uit het Duitsch : bivouac, loustré, | butin, bourg, blague, vasistas, choucrou- j te; Uit het Engelsch: -wagon, stopper, wa-| terproof, jockey, (waarvan jacquette,) j wattman, spleen ,redingote, enz. ; Uit het Skandinaafsch : banquise, nickel, tribord, e. a. ; Uit het Slavisch : cabillaud, salve, t'împire, cravatte, enz. ; 1 Uit het ïtaliaaasch : briguer, solfège, costume, cascade, spadassin, enz. ; ; Uit het Spaansch : caban, nègre, moustique, hâbleur, Matamore, enz. ; Uit het Hongaarsch : coche, shako, enz. ; Uit het Keltisch : bec, bruyère, enz. ; Uit het Turksch (verschrikkelijk) : col-jback, divan, kiosque, enz. ; I Uit het Arabisch : amiral, sarbacane, koton, enz. ; Uit het Perzisch: babouche, chacal, bazar, enz. ; Uit het Chineesch (ook al) : thé, jonque, e. a. ; ~ ' Uit het Hebreeuwsch : gêner, cabale, ; «nz. ; Uit het Grieksch: absinthe, basilique, boutique, squelette,, sténographie; Vit het Latijnsch : demeure, capricor-abreuver, apiculture (onze briefwisse-lîîr denke niet dat dit woord « apenkul-'Uur» beteekent, a. u. b.), en nog tal van, "oorden met of zonder « culture ». Ik weet niet of er woorden in het' rr'nsch werden opgenomen uit het Zoe-■jjesch, het Matchou-Tartaarsch of hetî "ottentotsch, maar ik zal dat eens orider- ; îoeken. î wat blijft er nu nog van die ; ''I", zoo «uivere ('k geloof u !) Fransch® Geweldig en onomstootbaar blijft (fnter de» waarheid staan, dat de jPraak onzer Zuiderburen voor de 9/10 : uit ontleent goed, meestendeels 1 s*ldatenlatijn, dat tweemaal gerad- 1 braakt werd door vreemde motiden : eerst door de overwonnen Galliërs, daarna door de ingevallen Franken. En zoo werd het eens te meer bewezen, ook door de taalfouten waarvan den mij toegezonden brief krioelde, dat de franskiljons die de « langue de nos alliés » hier met geweld willen de bovenhand geven, diezelfde taal niet eens behoorlijk ken-nen. Van andere talen weten ze geen «iota», en toch willen zij meepraten ; maar dan babbelen zij gewoonlijk over talen als een blinde over kleuren. Onze briefwisselaar leere Vlaamsch : dan zal hij ten minste eene schoone, zuivere spraak kennen die in zichzelve het noodige vindt om aile gedachten van het menschelijk brein op klare en duidelijke wijze weer te geven ,zonder ergers an-ders te moeten gaan leenen. En hij neme ons niet te kwade dat we de Fransehe taal hier afschilderen zooals ze is : men mag immers nooit boos zijn als iemand u iets leert ! Wij deden het overigens niet om de Fransche taal te kleineeren, geenszins ; maar dat « langue la plus pure» lag ons op de maag... en dat moest er af ! 't Weze een lesje voor de franskiljons die altijd hunne tong voorbij spreken. Maar ge zult zien, nu zullen ze weer be-weren dat ik de taal onzer « alliés » heb bespot. En dan wordt ik zeker tweemaal dood gedaan. . 't Is wreed, zei de uil... Jef HERREMANS. ONZE LlTTiR&UNDÏG! PRIJSKAMP Oktaaf Steghers !S89 / Een onzer beste Vlaamsche. dichters, schrijft ons te goeder uçe, op 't oogen-blik dat we zelf Oktaaf Steghers gingen benandelen : « O het rijke, het overrijke, milde Vlaanderen ! » riept gij onlangs vol geestdrift uit bij de bespreking van een uit Limburg, en gij gaaft toen een vlug overzicht over den weelderigeji opbloei onzer letterkunde,kern-Vlaamsch en één en toch verscheiden volgens de streek van herkomst. Gij hadt het over West-Vlaanderen, den nijveren biekorf ; Oost-Vlaanderen, bezield met den geest der stoere Witte Kaproene.n ; Brabant, het land van Jan van- Ruysbroeck, den Won-derbare ; Antwerpen, de vaste burg van Vlaamschgezindheid, rijk aan dichters, vertellers, redenaars, strijders ; Limburg... en laat er ons thans het Meetjes-land bijvoegen door de laatstgekomenen wel het degelijksfc vertegrenwoordigd in den persoon van Oktaaf Steghers. Hii ook nut uit eigen bodem; hij zoekt zijne onderwerpçp niet buiten zijne om-gevine ; hij kent de menschen in handel en wandel ; vandaar die oprechtheid, diè juistheid van toon, taal en teeken en dat gemak van uitdrukking ; al hoedanighe-den die we niet altijd bij onze huidige schrijvers aantreffen. Wij zullen hem zijne voortvarendheid der eerste jaren, die onvermijdelijk moest ontaarden in veelschrijverij, niet ten laste leggen ; dit geeft immers blijk eener rijke, onstumige natuur, die rnild opborrelend voortdurend uitweg zoekt. Broeikasgenieën en literaire peuteraars kunnen voorloopig als overtollige weelde in Vlaanderen gemist worden. Oktaaf Steghers werd geboren te Ee-kloo, op 15 Januari 1889. Hij studeerde aan het Bisschoppelijk kollegie dezer stad tôt zijn 15de. jaar, kwam te Gent aan de redaktie van tijdschriften en nam ijverig deel aan de Vlaamsche Beweging door voordrachton, strijdartikels en mee-tingen. Al dadelijk was hij de werkzame spil of lie.ver de drijfkracht van het Vlaamsche leven in zijn streek. Buiten 't Getrouwe Mcddegem, van Viktor Delille, waarin hij onder den dek-naam van Free Fritz een groot getal ar-tilcelen liet ve.rschijnen, schreef hij in de ; meeste bladen en tijdschriften van betee- ; kenis. Hij zelf was stichter van Ons ' Vlaamsche Volk, Nieuw Leven, en nu ! binst den oorlogstijd, van het mooie en j alleszins artistieke Vlaamsch Leven, dat ] met den tijd aanwint en in de toekomst ; een voorname roi zal spelen. Ook in Holland werd zijn belletrische \ srbeid gunstig onthaald, en wef in Morck's Magazijn, Van Onzen tijd, Vra-gen van den dag, De Tijdspiegel, enz. In de lijst der <c Vereeniging van vlaamsche letterkundieen », vinden wij ils werk van Oktaaf Steghers aangeduid: Steenkolen in de Kemfien, studie. L905 ; Onze Vlaamsche novellisten rond Î8S0, bloetnlezing, 1908; Boerendoening, roman, 1908 ; Overkomst*, 1911. Verder kennen wij van zijne hand eea irietal tooneelstukjes. Zooals we reeds hierboven zegden, schrijft Steghers bij voorkeur over het klein burgerlijke cf plattelandsche leven van zijn Meetjeslaod, wat een andere Meetjeslander, Herman Bogaerd, in de Vlaamsche Gazet (23 Dec. 1907), bij het verschijuen van een nieuw verhaal van dezen jongen- schrijver deed neerpennen: <( Eens hoorde ik Conscience zeggen in zijn laatste levensjaren, dat in Vlaanderen nog zoovele plaatsjes braak blij-ven liggen op letterkundig gebied. Dt beroemde romanschrijver liadde gewilcl dat ieder schrijver — liefst de àan^orce-lingen — zich bleve bewegen in zijn eigen midden, waar de indrukken zich als van zelf zouden opdringen, en waar hij deze maar alleen zou mo^eten vertolken gelijk een kind dao vertelselkens van grootmoeder navertelt. » Een jong auteur, Oktaaf Steghers, past deze formuul toe op het Meetjes-land, op Eekloo met zijne prachtige bos-schen en landouwen, zijne eigenaardige landschapnen. » Het Meetjesland, zoo weinig gekend door de artisten en schrijvers, is een der intiemst-bewaarde streken van Vlaanderen : het heeft eene gansche rij van schrijvers voortgebracht en gevormd. » Steghers kent en mint zijn geboorte-grond. Hij laat zijne helden spreken gelijk zij het doe.n in het gewone leven. Hij voelt evenals de menschen die hij ons voo'rstelt. Zijne novellen zijn aan- î trekkelijk en sober, zij weten ons te boeien door hun gemoedelijken een-voud.»Pater Linnebank,de fijne Hollandsche criticus, bracht in het Centrum, van Mfei 1909, op volgende wijze hulde aan onzen jongen Vlaamschen novellist, naar aan-leiding van zijn eer'st verschenen werk-je : Boerendoening. <( De taal van het boek is op menige bladzijde zeer schoon. D'r waait buiten- j lucht door zijn woorden, lucht van} dauw, frisch gra» en appelbloesem. » \ En verder : « Al is Boerendoening geen steviee. ! hechte novelle, er is veel in het boek prij. < zenswaardig. Indien deze schrijver aan-houdt, zal hij zeker winnen. Hij heeft j verscheiden hoedanigheden, die een bes- ! te hebben moet. » En, om de lofrede te sluiten, laten we nog Dr. Je'f de Cock aan 't woord in Hooger Leven, van 6 Februari 1909 : « 't Is verwonderlijk hoe een stads-jongen — Free Fritz is immers een Eekloonaar, woonachtisr op de Groote Markt? — zoo voortreffelijk en volledig de kleine Bijzonderheden der boerendoening heeft kunnen achterhalen. Dat ge-tuigt van een zeldzame opmerkingsgave. En hij heeft een eigen kijk op de dingen en een eigen schrijfwijze. 't Is waar, soms meent men op zijn palet een verf-klad te zien, die men zich vaag herinnert ; ievers anders, laat ons zeegen bij Streu- j vels of Teirlinck, te hebben aangetrof- | fen. Maar men zou er geen eed durven ; opdoen dat men goed ziet en zich juist j herinnert. In hoofdzaak schildert Fritz j met eigen kleuren en eigen borstels. \ » Hij is echter misschien nog beter | verteller en karakterteekenaar dan laiid- ; scbapschilder. En welke gave zou de hoogste zijn, meent ge? Ik voor mij zou j er meer roem op dragen een levend ka- ! rakter te kunnen scheooen dan het heer- *> lijkste landschap te kunnen tooveren. | Doch smaken verschillen en zijn buiten \ kijf. * ' ■*! CfSKX«aSDBB3B5!EBaZ»^reH^λa2K«Ba2aato!»HC»ïaSra^y*%5^<$îXK»ISy>T.H - Het verre Oosteo II. Wanneer Japan zag dat Rusland niet zinn^ns was, zijne troepen uit Mandchoe-rije terug te trekken, zag het twee mo-gelijkhedi'n : 6f oorlog 6f regeling der be-i langen. Minister Ito gaat naar Peters-[ burg in December 1901, en stelt er voor, idat Rusland Mandchoerije zal houden' mits Japan Korea ontvangt. Te Peters-' burg waar men Japan onderschatte, wei-gert men de regeling. Ito gaat dan naar Londen, en het voorziene verdrag tus-schen Japan en Engeland komt tôt stand (1902.) Het stipuleerde dat wanneer En-' geland wegens China in oorlog zou ko-, men, Japan welwillend onzijdig blijven! zou, terwijl wanneer anderzijds Japan om ! Korea in twist geraakte, Engeland de- j zelfde houding zou aannemen, wanneer j aich echter eene andere mogendheid in de J kwestie mengde, zouden zij ook samen-jj gaan. In Maart 1902 sluit Frankrijk, dat op î Rusland rekende tegen Duitschland, dat de Fachoda-zaak ten andere ook van En- i geland vervreemd had, met Rusland aijn . eerste verdrae. een samengaan in Euro- 1 peesch« en Aziatische kwesties stipulee-rende. , ( De oorlogskansen bestonden dus tus-] schen Frankrijk en Rusland en tegen j ^ Engeland e» Japa*. M In 1902-1903 breidt Rusland zijn nacht in Mandchoerije uit. Japan onder-landelt opnieuw met Rusland. Graaf Witte, de vredes-voorstander is verplicht af te treden, en de oorlogspartij komt te Petersburg aan 't bewind. In Februari 1904 worden de onderhan-delingèn afgebroken. De oorlog tusschen Rusland en Japan was begonnen. Na te gaan hoe japan overwon valt niet in ons plan ; o'ndanks schitterende 3verwinningên was het blij vrede te kun-len sluiten, daar het nijpend gebrek aan jeld kreeg, terwijl het Russisch krediet niet erg geschokt was. Japan zag door Jen vrede zijn rechten in Korea gehand-iiaafd, en verkreeg Port-Arthur en Dalu. China krijgt in naam Mandchoerije terug. Omtrent den gropten Mandchoeri-schen spoorweg wordt bepaald dat het zuioelijk gedëelte onder beheer van Japan zal komen, het noordelijk onder dat van Rusland. In 't kort Rusland maakt in den uiters-ten h<.»ek van Azië plaats voor Japan. (Van den huidigen oorlog maakte Japan gfebruik, om dank zij concessies (?) va A China zijne positie hier nog te verbe-teren.)Vcor Rusland was het groote en dure avontu.ur mislukt ; indien deze oorlog niet eene revolutiev had doen uitbarsten, ware de toestand van Rusland hierdoor om zoo' te zeggen niet veranderd. Terzelfdertijd was ook het verbond tusschen Engeland en Japan vernieuwd (1905.) Daarbij wordt bepaald dat Engeland en Japan elkaar hulp zullen bieden bij elken geprovokeerden aanval, dit stelde Japan tegen revanche van Rusland gerust (tôt 1915.) Japan zal iri Korea en Engeland op de grens van Britsch-Indië al de maatregelen mogen nemen die voor hunne belangen noodig zijn. De Russische aktie koncentreerde zich dan op Thibet, Men wilde langs de Per-zische golf bereiken wat men aan de Oosi-eïijke kust nieit had kunnen verkrij-g^n. Engeland trad hier in den weg. Na de Mfi.rokkaansche kwestie zoekt Engeland eShter toenadering met Rusland — dat een nauwer verbond met Frankrijk had' gesloten — met het 00g op een bot-s-ing met Duitschland. Daaroom wees het Rusland weer naar een zeeweg iangs den Balkan. Rusland volgde hierin des te gemakkelijker dat deze politiek door de Panslavische in-telleçtueelen gesteund werd. Zoo was eene regeling hier mogelijk. Zij gebeur-de, ten schade van Rusland zoo dat dit weer geen kustgebied bereiken kon. De opstand in Perzië bedreigt dus vooral Engeland. I Hij is vooral daarotnr belangrijk omdat hij zich van daaf ge-makkelijk tôt Indië uitbreiden kan. In-; dië waar een centrum van Engeland's! koloniale macht ligt. Kouwe Trouw ! Voor eenige maanden, toen onze dagen weekbladen steeds gruwelijk over aile gruwelijkheden schreven en bleven sehrijven, was er voor een Vlaming, die den toestand begreep, wel geen enkele reden om de toekomst hoopvol in te zien. Het deed komisch, maar vooral pijn-, lijk aan, Vlaamsche haantjes-vooruit naar het land van den Gallischen haan te zien overvliegen. Wat ging dat een gekraai worden ! Zou nu, bij dat een-stemroig schreeuwen tegen Germaan-sche barbaarschheid, ook het Vlaamsche ideaal niet doodgeschreeuwd worden? Daarom bestond wel vrees"' Want offi-cieele woordvoerders gingen het luide der wereld verkondigen dat de Belgen j— dus vooral de Vlamingen — de La-tijnsche beschaving en daarmeê zich zelf gered hadden ! Maar gelukkig, er waren nog eenige inteliektueele Vlamingen welke zich zoo min door een jongere als door een oudere rechter- of Imkerzijde lieten voortdrij-ven, maar hun Vlaanderen meer liefhad-den dan hun partij of hun onmiddellijk belane. Ze wisten waar hun post was en hielden de wacht. « Wachter, wat is er van den jnacht? » Ze riepem : « 't Gevaar is groot en dringend de nood in 't land van Lei® en Schelde. » j Ze waren eenigen, ze werden ho*der- ' 3en, ze worden duizenden. Vrank en i i^rij gingen ze naar de Leliaerts en stel-ien hun eischea. Dezen schokschouder-:îen en lachten : « Och ! er bestaat geen. Vlaamsche volk, gij hebt geea »oldat«n ; ;r zijn «Icchts Belgen ! » Maar zij, ze grepen aaar woord eu | 3en, en 't was alsof wéer onze Roden- s >ach do»r ten sprak : Ze loechen en staken hun schouderen op Omdat ik hun klapte van Vlaanderen... Ze loechen en zeiden : « Van anders wat En hoorden we nimmer u klappen. » Wel neen ! neen ! mijn Vlaanderen is [mijn ziel, Mijn leven, het doel van mijn streven ! Ja, « Vlaanderen vrij ! » is, sterker en duidelijker dan ^oit, ons levensdoel. H<Sl u, Vlaamsche ridders ! Helaas ! de oude aanvoerders, die, hoe ze ook buigen en knielen en wierook branden voor den Belgischen Staatsgod, toch nooit iets daardoor bekomen zullen... wij wachten reeds zoo lang dat ze wederom aan het hoofd van hun volk komen staan ! Daar zijn nu voormannen, die we eens zoo liefhadden, welke bij Botha schijnen school te gaan. Doch het zal wel sehijn alleen wezen. Hoe het dan ook zij : Laat stijgend storten zelf s den [uitverkoren, Uit houwe trouw wordt Vlaanderland [herboren ! NOVISSIMUS. 01GELIJXSCH NIEUWS AAN ONZE LEZERS. — Wij radea onze lezers van Antwerpen en omlig-gende aan, zich per maand te abonr.ee-rsn op ons blad. Van aî 1 December wordt dan het blad tehuis besteld met de eerste postuitdeeling. Men gelieve zich te wenden tôt het bureel van het « Vlaamsche Nieuws », Roodestraat, 44. DAGBLADEN VOOR ONZE KRIJGS= GEVANGENEN IN DUITSCHLAND. — Dat deze werking weldra groote uit-breiding zou nemen hadden wij van eerstaf ingezien, daarom hadden wij ook met dankbaarheid de welwillende mede-werking van eenige overtuigde propa-gandisten aanvaard. Die uitbreidirig heeft niet lang op zich later wachten en wij hebben dan ook de wenschelijkheid ingezien (en zelfstandig komiteit te vormen. Dit komiteit, onder leiding van C. Rousseeu, staat dus gansch onafhanke-lijk ; «Het Vlaamsche Nieuws» stelde een zijner lokalen gansch ter beschikking van dit zoo verdienstelijk werk. Dat onze lezers het groot nut en den heilzamen invloed zullen inzien van deze -werking hoeft geen betoog, ook zullen de ware Vlamingen inzien hoe wenschelijk het is hieraan steun te verleenen. Hoe erkentelijk onze jongens, die nu zoover van het Vaderland verwijderd zijn, voor dit nieuw werk zullen zijn, hebben zij reeds lang bewezen bij het ontvangen der boeken, waarover « Antwerpen Boven » zooveel brieven afkon-digde.Daar er natuurlijk onkosten zijn,wordt ook geldelijke steun aanvaard, verder! inpakkoorden. Dat onze lezers dus zooveel mogelijk hunne gelezen bladen naar het bureel van « Het Vlaamsche Nieuws », Roode-stpaat, 44, terug sturen, ofwel naar een der volgende adressen : Vlaamsche Leeuw, De Keyserlei. Diderik T'Jollijn, Belegstraat, 48. Nederlandsche Boekhandel, St-Jacobs-markt.Borgers, Diepestraat, 572. ( J. Witjes, Breestraat, 9. Hof van Keunen, Carnoitplaats, Bor-gerhout. ® C. Rousseeu, Schoenstraat, 33, Bor-gerhout.Lode Deleg, Van Diepenbeekstr., 38. Julius Midij, Bazar Tatz, Vredestraat, 42, Berchem. Verder in al de lokalen waar de ban-den hangen. Vlamingen gedenkt dat op die wijze uw blad tweemaal nuttig jjvordt. Het Komiteit. ANTWERPEN BOVEN.— Het nieu-we mummer, December (B), is gewijd aan Hugo Verriest die zijn vijf en zeventig-sten verjaardag komt te vieren. Het hoofdartikel handelt dan ook over den goeden pastor, en brengt hem een diep-bewogen betuiging van eerbied en liefde, met de hoop, dat de in den strijd voor Vlaanderen vergrijsden dichter, de her-wording van zijn « slapend » volk nog moge bijwonen. Wie zou dien wensch niet deelen en daarbij de plechtige belofte afleggen, wat Hugo Verriest nog het aangenaamst van al moet zijn, dat er nooit zal gerust of « geslapen » maar steeds gewerkt worden om Vlaanderen trots ailes weer te maken wat het eens zoo glorierijk geweest is. Verri«st *egt dat zelf zoo treffend op dit oogenblik : « Ik ▼•rheyg mij dat «r ieti roert in » 't beklemde Vlaanderen. Ik ben geblp-» "Ven een Vlaamsch-voelende, Vlaamsch-» denkende, Vlaamsch-willend© Vlaming, » hou en trouw aan mijn oude levens-» leus : Ons Vlaamsche volk moet her-» worden uit de kracht van dit volk » zelf. » Aan ons allen naar dit ordewoord t« werken ! Dit nummer bevat talrijke portretten van Hugo Verriest, zichten uit Ingooi-ghem, enz. ; verder een degelijk artikel : « De Taalgrens in België », en de gewone intéressante rubrieken, die dit tweède De-cembernummer het lezen overwaard maken.We bevelen het warm bij onze lezers aan. VOOR DE AMBTENAREN. — Op zijn tijd hebben wij in 't kort de konven-tie aangegeven welke tusschen de Duit-sche administratie en de « Caisse d'avances et de prêts », — welke zich in de Oratoriën Bergstraat bevond — getrof-fen werd, om de traktementen, in den vbrm van een leening aan het personeel der verschillende Belgische Openbare administrâmes uit te keeren. Onder de verschillende administraties, welke wij aangegeven hebben, als van de nieuwe rege-geling kunnende genieten, waren niet be-grepen de beambten en werklieden be-hoorende tôt de administratie der Marine, van het Post- en Telegraafwezen. De konventie stelde in haar artikel VI S een bijzondere regeling voor deze drie kategorieën van beambten vast in deze juiste termen : « het verzoek der leenin-gen moet aan den chef der Duitsche Kei-zerlijke Post- en Telegraafadministratie gericht worden, geen tusschenkomst der voorzitters van burgerlijke beheeren kan plaats hebben ». — Echter voor de andere kategorieën, is een kollektief verzoek direkt aan de « Caisse de Prêts » gericht voldoende. Na deze verzoeken, die door de Duit-Duitscbe autoriteit goedgekeurd waren, heeft de « Caisse de Prêts » een eerste afbetaling van 25 t. h. in October kunnen uitkeeren. De noodige fondsen waren eerst 4 i/e millioen frank per maand, maar sedert dat de nieuwe administratie toegelaten is om van de vastgestelde regeling te genieten, is het totaal tôt 7 millioen per maand gestegen. EEN UNIVERSITEÏT VOOR DE KRIJGSGEVANGEN STUDENTEN.— De universiteit te Lausanne heeft het initiatief genomen om zekere maatrege-lert te treffen teneinde het lot der studen-ten te verzachten, die gevangen genomen of die voor den tijd van den oorlog in een vijandelijk land geïnterneerd werden. Men tracht van de oorlogvoerende mo-gendheden voor deze studenten de toela-ting te bekornen om naar Zwitserland te mogen gaan teneinde hùnne studies in een universiteit voort te zetten, uitslui-tend voor dit doel bestemd. De studenten moeten hun eerewoord geven om Zwitserland niet te verlaten en niet meer te zullen vechten. De Universiteit van Lausanne zal zich tôt al de universiteiten der onzijdige lan-den wenden om ze over te halen om ge-zamenlijk een verzoek aan de oorlogvoerende landen te richten ten einde hunne toestemming voor dit plan te bekomen. DOODE LETTER, — Al de voor- |jS | schriften op de prij zen van aardappelen en boter worden in den wind geslagen en blijven doode letter. De boeren spelen den baas, maken gouden zaken ten koste van de bevol-king en tarten aile voorschriften. Als ge aardappelen wilt koopen, doen ze u hun willekeurige prijzen betalen, doch tevens een briefje teekenen dat ge slechts den vastgestelden prij s hebt betaald ! Alleen de eieren hebben ze moeten af-slaan omdat er geen koopers waren tegen 0.40 fr. het ei ! EEN NIEUW DUEL VAN D'AN-NUNZIO. — De nieuwsbladen uit Rome berichten dat Gabriel D'Annunzio den socialistischen afgevaardigde Moz-zeni, die tijdens een kamerzitting den dichter hevig aanviel en hem uitschold wegens een feestmaal dat te Genua te zijner eere was gegeven, tôt een tweege-vecht uitgedaagd heeft. DE ENGELSCHE CENSUUR. — Een telegram van Reuter heeft gemeld dat er wijziging gebracht is in de bepa» lingen aangaande de censuur in Engeland, voor zoover buitenlandsche zaken betreft. Ter aanvulling van hetgeen Reuter geseind heeft, ontleenen wij nog het volgende aan de mededeeling van het En-gelsche ministerie van buitenlandsche zaken. Voor telegrammen uit Engeland naar het buitenland gezonden, blijft de verantwoordelijkheid voor de afzenders. De censuur op perstelegrammen van het eene vreemde land naar het andere over Engelsche kabels zal ongewijzigd blijven, daar d« afzenders daarvan ni«t onder Engelsche rechtspleging staan. De bestaande bepalingen betreffendei de censuur op marine- of leger-aangel*-genheden worden door de nieuwe bepalingen niet gewijaigjd.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Het Vlaamsche nieuws belonging to the category Gecensureerde pers, published in Antwerpen from 1915 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods