Zond&e 20 Jurai 1915. Eersfcè ja&rg Mr. .57 Prijn : 5 Ceotiemeîî 4' -er grehëfrî ïïMv- ' i«p# *- -«CTW Vlaamsche Nieuws H«f b#sf intelkhl an rsneest ^rarspraid Nleuwsblad iran Belfrië» - Ver&chijnt 7 maai par | w*ak / V AT.-t-Vrf <. . . i . -:*5- Ç.flB«BD •frMU■«Ra.WN'NJWK.t^wrO—-J«3tWflMiaCrVVU/' 'r ABONNEMENTSPRIJZEN : ?si* w«ak 9,36- Par 3 sotaimea 4.— f*y wsuui 1.68 ç ï"«r I nmaadea ;. 7.#6 Par j»*r 14.— lfltarW<CMU«fift»> .TÉK-. •* .-v,... .«mmiijMiwiMMfmeMi» ^XC^v«#ïi*.^'W!*o®fl«*-uï - warjcalBBB**.*-iwcw.*WiS«'Hiiw«K»»< jw ,i»- ■ • v*c— /s** Njr>«<m«v,**„...mitu/^iaaJSviîniivMKrMrt BESTUURDEH: ÀLFONS EAEYENS BUREELEN : ROODESTRÀÀT, 44, ANTWEi<PEN. Tel. 1898 »«WWkllT/t».«Wlù™W'iH—• '•"T t.»».»** AANK0ND1G1NGEN : Tweede bladr., p®r r«Sol 2.6S : Vi«rdt bl»«ic-, per regeâ 0.88 fciwde blwie ', »4. '■— | ®w»d«»b<wietot • • Voor aiio an*ono«», ««t»4« «M atcfc : ROOUB8TRAAT, 44. Ethische Oorlogsbeschouwingen Toen onverwacht d# bloedige geeseî over het m vrede rijk geworden Europa werd gezwaaid, werd iedereen aangegre-pen door een gevoel van algemeeue ver-slageaheid. Ecn oogenbiik van angsttge onbeweeglijkheid als van itmand die plots in 't water geworpen naar adeni hijgt ! Maar dan Word de zoo plots in corlogs.ocatand gebrachte bevolking in een gloed gezet van oplaaiende geest-drift. Overal weerklonk als een machtig tooverwoord de kreet : « Het vaderlanei is in gevaar i » De woorden, die nog kort te voren op hoongelach onthaald werden, kregen eerat nu hun ware beteekenis : met over-tuiging uitgesproken, brachten ze tra-nea in de oogen der brave burgers, die order kregen oui de wapena op te nemen •f kurihe zoucn zagea oprukkea tôt den krijg. Vaderlandelie£de ! Vrijheid ! 'Wie heeft oa beida denkbeeldea aiet ^elachoa, Met kî»taaa «rvan betwist, omdat ze niet best ateer overeenkwamen «net d« Modem* opvattingen van het in *e eerste plaats stoffelijk leven, en « oui-4at wij tocà overal werken moeten, wil-i«& wij bekoorlijk d»n kost verdienea » ? Nu zijn z« in eer hersteld ! En d« j«e»t«irift ia bedaard. Een v®r9chijn3el dat do regeerende «ver-kedea Met kezorgdkeid gadeslaan, want àoe koeler en Wedaarder de geestea wor-ica, te mu eer kan» is er voor dat ze gaaa îaziea wat eea grawelijk spel « verant-woordelijfce » ▼•lksleid«rs aict h en heb-hsm gespeeld. « ii«n is « t»«l-using tniniêl », beweer-ie Carljie : de »ea»ck kan zonder werk-tuigen aiet voort. Ontneem hem die en kulploos staat hij daar, de zwakste van ail* tweepooters. Maar geef hem werk-tuigen, daarinee doorboort hij granieten sergea of doet ze uiteenstuiven als kaf ; ailes zwicht dan voor zijn wil. Zoo nood-zakelijk is ketn het werktuig dat hij er ■djn evenmensch toe gebruikt, want wat zijn wij ook op dit oogenbiik dan wil-îooze werktuigen ia de handen van enke-len, die macht en invloed bezitten? Zij hebben ook gezegd tôt hun ontzag-îijk soldatenheir : « Make this nation teil for m, bleed for us, hunger and sor-tow tr.d sin for us » en, zij doen het. Willooza werktuigen is wel degelijk j>et woord. Met hoeveel weemoed en bewondering «re onze gedachten ook brengen naar het atukje groud, waar onze soldaten als slachtofiers vallen van een wereld-kontlikt, ontketend buiten hun recht-atreeksche belangen om, toch is op hen voorai Alfred de Vigny's woord toepasse-iijk: Servitude et grandeur militaires. En de andere logera zijn niet minder in he! >:tlfde geval. Zij willen dat nu niet be-kennen, omdat ze niet mogen, later zal d» verzuchting overal oprijzen : « Wat keeft men met ons gedaan 1 » Degener ^is van af de eerste ure niet bedwelinc waren door overdondercnde woorden ei alleea op een menschlievend standpun stonden, zijn uitgescholden geworden al: verkochten, hardvochtigen. Daar wee bij ons Stijn Streuvels van mee te spre-kea.Wij leven niet ia eea période van op rcchtheid Zij die daarom toch de waar keid durven spreken, krijgen als ant woord het geroep om stihe dat in eei ichouwburg opgaat, mèt het doek. Chut... chut... of : C* n'est j.ts le me menti Kenschetsend voor dien gemoedstoe stand i« wel de inleiding tôt een Duit sche brochure over de taalkwestie in Bel jië, waarin de schrijver laat uitschijner dat kij thans moeilijk onbevooroordeeh Tarn kunnen spreken. Derhalve beveel hij zijn vlugschrift warm aan, want he virerd geschreven véôr het uitbreken var tien oorlog, in een tijd toen zijn meeninj aog niet door driften, wenschen, hoop ei vree# kon worden beïnvloed. Hetgee: trouwens niet belet dat de doctor ii kwestie d« verhoudingen tusschen ka tholieke, libérale en socialistischt Vlaamschgezinden danig verkeerd voor stelt. Daarover echter meer bij een an ^ere gelegenheid. Zoo heeft de.oorlo» een grooten om nekeer teweeggebracht in aile geinoede ren ; wanneer de toestanden eenmaal te rug normaal worden .zullen wij dat ooi beter erkennen. Wij hooren nu lieve: ùsn vleiende, scheeve voorstelling de: leiten dan de nuchtere, bloote waarheid Daartoe heeft iedere regeering haa: onderdanen in grootere of minden inate voorbereid, want de oorlog op pa pier is onmisbaar voor den goeden ganj der kriig»yarriohti.nçen. Zoo «oreekt ds cei^«r/ î En de soldaten zelf, van wie de inees-j ten sedert maanden en maanden in on-zekerheid lijden tusschen leven en dood, wat is er van hen geworden? Niet allen werden zij opgevoed voor den oorlog, ze-ker de Belgen niet, die in vredestijd een blijgeestige levenswijze voeren van ar-beidtn en gemeenschappelijk vermaak ! Waarom er ijzeren krijgslieden van ge-maakt in plaats van behendige, geschooi-de werklieden? Deze woorden van een grôot proza-i schrijver klonken ook zoo bevestigend j na 1830, Belgié's laatste tijdperk van oproer en geweld : a De temps à autre, des bruits de grandes guerres s'élèvent et grondent comme un tonnerre éloigné ; mais ces nuages impuissants s'évanouissent, ces trombes se perdent en gr&ins de sable, en traités, en protocoles, que sais-je? La philosophie « heureusement rapetissé la guerre ; les négociations l« remplacent. » Eh na al die kategorische bevestigin-gea, waarover we zoo bitter ontgoocheld werden, deze eenige hoop voor de be-«chaafda wereld, maar eea gegronde : « L* mécanique achèvera de l'annuler par ses inventions. » Ondertusschen moet de weldoener der «s«nschheid nog optreden die de wereld verlost vaa den krijg, ce jouet féroce, en van de vertwijfeling, de hopeloosheid waarin ze door dat speelgoed geraakt is. Het vertrouwen in al wat waar, schooa ea goed is, werd hevig geschokt allei-wege : dit weet het volk nog alleeti met zekerheid, dat vele levens verloren gaan, iederen dag, ieder uur en al maar door zonder nut, zonder doel. De Echo Belge geeft het antwoord van een vrouw op de vraag vau een kapelaau tôt welken godsdienst zij behoorde. Zij zeide ongeveer dit : « Ik ben christen, maar wanneer ik zie welk inisbruik er gemaakt wordt van Gods naam, voel ik j mij geneigd in ni?ts meer te gelooven. » i Zoo redeneeren, al was het tegen ei-' gen willen in, velen die rechtstreeks of onrechtstreeka door den oorlog werden geslagen. Een groot gebouw schijnt hij diep ondergraven te hebben, en wat laat i hij rechtstaan van het nieuwe geloof, ! waarvan de Vigny met zooveel blijd-' schap de verschijning begroette, van den ,Godsdienst der Eer? ; Over dat laatste. punt hebben in de | meeste Europeesclie landen, de miniiter-! presidenten, ministers en rijkskanseliers j met veel bijval heel welsprekende rede-; voeringen gehouden. Ze hebben een drof ' oeeld opgehanpren van het open-; b»a. reweten... bij hunne vijanden. Ho-i {5en wij dat ze alleen oorloeswaarheden verkondigen, die uit hebben zoohaast de volkerenmoord zal ophouden en de vrede een schooner toekomstbeeld zal brengen dan wij nu in oogenblikken van ontmoe-; diging wel cens te gemoet zien !... i R. D. Oc lichten van den nacbtehjken slag Eea «orlogskorrespondent uit het Westen schrijft over de krijgsverrichtin-gen nabij de Eorettc-hoogte : Het is na middernacht. De rumoerige • stad werd plotseling in duisternis ge-. hald, omdat naderende vijandelijke vlie-; gers gerapporteerd waren. i Op straat is het zoo donker, dat men : naar den weg moet tasten. Maar onaf-: gebroken vloeit de stroom van troepen. i Ln een kleine lichtstreep van een kaars ; voor de poort van het hôtel, waar de i officieren vertoeven, komen de beelden i van hen, die langs de straat trekken, als i op een matglas. Soldaten, die uit den ■ slag komen. Soldaten, die naar den slag trekken. Met zwaren, vasten stap. Uit het verwarde lawaai van komen- ■ den en gaanden, van ruiter-afdcelingen en wagen-kolonnes, motorfietsen en ■ dreunende vrachtwagens, klinken een ■ paar heldere geluiden, die zich vereeni-gen en luider worden. Het is een lied, ; dat uit honderden sterke kelen klinkt, ' een soldatenlied. Een bataljon, juist met " den trein aangekomen, trekt voorbij om . naar het slagveld te gaan. Jonge, ach " zoo heldere jonge oogen fonkelen. Zij : zingen uit voile borst het refrein der ■ overwinning. De achtersten kunnen de ; woorden niet hooren, die de voorsten ; zingen, maar steeds wordt tegelijkertijd '< i r«frfi»? Munitiç- i wagens rollen daverend over de keien. 1 De ruiteh van de huizen rinkekn. Daar-S tusschen clragen de Koode Kruis-cuto's i op zachte, voorzichtige zolen vlug hun last naar de verbandplaatsen. Steeds komen en gaan er zieken wagens. Er vvordt vannacht zwaar gèvochten. De n _ vijand doet een erstigen aanval. Weet v nadert de marsch-stap van nieuwe konu g ^ pagnieën, dreunt voorbij en sterft weg " in de verte. I Van den Lorette-heuvel rclt dof ka- n nongebulder. Als de schriftteekcns van cj , de draadlooze tekgrafie roept dit kanon- ,j gebulder de menéchen op tôt den strijd, .j hier de eenen, die in onuitputtelijk aan- cal. naderen, ginds de vijanden, die er ■ aiits op zetten oxn ze terug te dritigen. (l j iiet kàiiongebulder is als een èlektrischt <oîf, die de zenuwen opzweept... V De korrèspondeut vertelc dan verder hoe hij in een toren klirnt en daar post ^ vat om uit de verte in de. donkeren ' g nacht iets te zien van der. strijd om den L.' j Lorette-heuvel. : s ... De geheele horizont is vol rijen •* . dansende lichten. ^ In de îoopgravèn, die me.n van hier niet ziet, zoodat men niets ziet dan lich- ' en, die in het duister zwemmen, ligt Sl Fransche en Duitsche infanterie, klaar S i_ voor den aanval, loerend op elkaar. En ! (j opdat niemand in het duister verrast i< nordt, laten zij lichtkogels opstijgen, die hec terrein tusschen de lcopgraven n met lioht overgieten. Als bellcu in een z •.r çlaa aiineratlwater, zoo borrelea de v lichtkogels op. Krijtachtig witblauw, r stekend, dat het de oogen pijn doet, zoo n :r zijn de Duitsche lichtkogels. De Fran- L d schea met een melkachtig rooden glans g n Dozijnen kogels hangen tegeljikertijd q d :a de lucht. Zij zoeken in !ang front C i- de wederzijdsche stellingen af. Zij wer- J a velen in dichte massa's door elkaar. Zij :• danaen op de maat van het kanongebul- ;t de , zoo dat men zou kunnen denken, ^ i, dat zij tegelijk met het projektiel uit >r den loop geschotea werden. Dan weer ° ;iin ze veel talrijker dan het aantal pro- n tielen, dat in trommelvuur afgeschoten ■ n vvordt. Zoo talrijk, alsof Paulus in den t ij heaiel signalen wil geven, hoe veel zie- r i, len in één minuut de aarde verlaten, hier ;r in dezen strijd. k Dit is het spel van licht in den nach- 3 » telijken slag. Een vuurwerk op mijlen 3 i- afstands, zooals het nooit ontstoken c >f wordt bij een feest van den vrede. Iedere 1 n lichtschijn doet de ziel pijn. Hij is als 1 ii de groet van een man, die sterft. II - ! t „ Was de Sahara vroeger e le bewoonbaar ? î, rs Groote gedeelten van Noord-Afrika, cl ». voorai in Tri polis, die thans woest en dor i n zijn, waren in den tijd der Romeinen i. goed bebouwd en bewoond. Sommigen v > schrijven dit ver^ehijnsel toe aan een se- v n dert de Oudheid ingetreden klimaats- v le verandering. Anderen nemen echter aan r je dat, door de latere decimeering der oor- c n spronkelijke bevolking, het gevolg van s ». de invallen der Vandalen en der Arabie- c ren, de velden niet goed meer bebouwd r werden, en daardoor weer in woestijn r veranderden. v ^ Wat de oorzaak ook zij, door Gautier, s Geranconrt en anderen is bestatigd dat c de Zuid-Westelijke Sahara vroeger be- s woond was. Door allerlei vondsten is dit s gbewezen. \ Volsrens « La Géographie », heeft nu t onlançs Tilho hetzelfde bestatigd voor ^ de Zuid-Oostelijke Sahara, ten Noorden a~ van Kanem en W'aldai. Daar heeft hij ' verschillende groote, nu onbewoonde, s ►e vlakkeri gezien, waarover brokken van \ e" oude wapenen, vaatwerk, enz., lagen c e" verspreid. Ook lagen daar ruinen van ^ oude nederzettingen, die, volgens zijn c :n gidsen, nog niet lang geleden konden c f- verlaten zijn. De aan de oevers van het c k- Fittri-meer levende Bulaks worden door i rs Tilho beschouwd als de àfstammelingen i der oorspronkelijke bewoners, die toen , :n aan de thans uitgedroosrde Bhar-el-Gha- ( zal woonden. Ook moeten hier vroeger :n olifanten geweest zijn. Tilho vond er een 'S slagtand en eenige kiezen van dezen dik- ' huid. Ailes wijst er dus op, dat in die woes- | î]] tijn, vroeger water en weigrond werd ( :n gevonden, !; Briefwlsse'ine met tieisrlanl et . . ... m In aanvulhng met een vorig in ons blacl •h verschenen btricht wordt er op gedrukt, ;ij dat door de beperking van het Belgiscb- er Nederlandsche briefverkeer alleen de Je eigenlijke brieven worden getroffen. :n Drukwerk, stalen van koopwaar er ' jd zaakpapieren worden op dezelfde wijze als vroeger aangenomen en verznnd'fn. leefi bel geweer ■ uilgediend In dezen oorlog vol verrassingen is iets zeker, belialve de onbestendigheid an aile zaken op offensief en defensief sbied, schrijft James Dunn in de Daily i ni. De militaire wetenschap ontwik-rit zich in de moderne oorlogvoering ict zulk een suelheid, dat niets veran-arlijker is dan de gevestigde denkbeel-en en niets onbetrouwbaarder dan de •aditie. Tôt dusverre hebben de Duitschers ch meeSters betoond in de kunst, om eden de wapens te maken voor morgen. a plaats van te trachten nieuwe oinstan-1. heden aan oude theorieën can te pas-;n, veranderen zij hun theorieën om ia omstandigheden 't hoold te bieden, -. dit is een der voornaamste redenen, at zij in staat zijn zulk een worsteling ,ïcn een wereld onder de wapenen uit • houden. Een der geliefde theorieën der profes-sren van de groote Duitsche militaire :,:ool is, dat in de oorlogvoering van te-cnwoordig het geweer veroordeeld is. In wat de professoren voorzien hebben, ; in de militaire praktijk bevestigd. Waarom maken de Duitschers machi-< geweren bij duizenden, en schenken i; niet langer hun aandacht san hêt ge-réer? vraagt de korrespondent. Waarom r-';rken zij dag en nacht om het machi-i â'eweer zoo licht mogelijk te maken r, doodelijker dan het vuur van een theele kompagnie? Het antwoord op eze vragen werd gegeven bij Neuve ! iapelle, La Sassée en La den sektor van eperea. Als voornaamate wapea der iafanterie s het geweer, volgens den Duitschen eskundige, veroordeeld. Zijn dagen zijn eteld. Feitelijk is een machinegeweer iets dan een verbeterd repeteergeweer. )e soldaten, die bij Waterloo vocliten, "icgen een geweer, dat zwaardçr rfas n onhandiger m 't gebruïk, daa ieuwste machinegeirerea, Naar reeds gemeld werd, is het Duit-che leger voorzien van 5U.00Q machine-eweren. Dit komt, zegt de korrespon-ent, vrijwel overeen met hei aantal van wee of drie maanden geleden. Het moet lians echter ontzaglijk toegenomen zijn lachinegeweren zijn goedkoop, nem^ti reinig plaats in, en de Duitschers ver-laren, dat het even gemakkelijk is een ruikbaar machinegeweer te maken als en goed gewoon geweer. De beste sol-aten in het Duitsche leger worden be-ist met de bediéning der machinegewe-en. Toch bezit de Daitscher nie. , van e toewijding aan dit wapeu, v Vu* ek îngelschman toont. Voor hem is het machinegeweer een erbeterd geweer en als het onbruikbaar wrdt, krijgt hij een nieuw. Overal, «jar hij heea gaat, neemt hij het machi-egeweer met zich mee. Hij draagt het nder den arm of op zijn schouder, pringt ermee over slooten, kruipt langs e loop.graven of klimt er mee over de mren. Hij geeft de voorkeur aan het lachinegeweer boven het gewone ge-reer, want het stelt hem niet alleen in taat op zijn gemak te gaan zitten en den iood in de vijandelijke gelederen te ver-preideu, maar het geeft hem ook het angename gevoel van snnerioriteit en an .veiligheid, dat het bezit van een be-er wapen altijd aan den strijder schenkt. In den modernen krijfç, en voorai in [en looparaven-oorlog, met de korte, nelle bestormingen van nrikkeldraad-ersperringen, heeft de soldait, die hon-Ifrd schoten kan lotsen, tegenover de ijf schoten van zijn vijand, vijf en ne-;entig kanseu op de honderd om onge-ieerd uit den strijd te voorschijn te ko-nen. Bij de aamenstelling van de ver-ieslijsten spreekt het machinegeweer net honderd tongen. Er was een tijd, dat le Britten minachtend glimlacliten toen ;ij hoorden, dat de Duitsche soldaten in îet wilde schoten losten van de heupen. tVederom hebben zij geleerd, dat er me-hode was in die schijnbare Duitsche Iwaasheid. In 1870 verrasten de Duitschers de "ranschen met het naaldgeweer, besluit le korrespondent. 1s het te veel gezegd, lat in 1915 de Duitschers de wereld net het machinegeweer verrast hebben: Sr is één troost: het is nog niet te laat >m voordeel te trekken uit de lessen van len vijand en de omstandigheden van len oorlog. We moeten meer machine-ïeweren hebben, veel meer machinege ■verçR, ft» m heblmi ze terstood noodig DAGELIJKSCH NIEUWS «ÀNTWERPEN BOVEN». — Wij hebben het 5* nummer v66r ons liggen-Het ziet er evenals de vorige flink en degelijk uit, bevat, met passende artikels, ae portretten van wijlen schepen Frans Van Kuyck en van den kernachtigen Vlaamschen dichter Dr. Eugeen Van Oye. Het artikel « De strop om den hais van de Vlamingen dat duideljik de be-doclingen toelicht van de beruchte « parti national », verdient voorai de aandacht. Men leert er de bedoelingen in kennen, die in zekere middens ovcrheerschen, waarbij voorai deze meening van zekero. Franskiljons als verwittiging moet klinken, hun hoop « dat na den oorlog de Vlaamsche taalwetten al spoedig in on-bruik. zullen geraken, en dat het Vlaamsch uit de openbare besturen en gerechtshoven zal worden geweerd ». Al wie in de hacheiijke omstandigheden van het huidige oogenbiik op de hoogte wil bljjven van de Vlaamsche be-weging, leze ook dit nummer van « Ant-werpen Boven», dat zich evenals de voorgaande door keurlgen vorm en kern-achtige gcdachte onderscheidt. PUBLÏEKEN TOEGANG IN DEN DIERENTUSN. — Aan de bevolking van Antwerpen en «mstreken kunnen wij het blijde nisuws mededeelen dat de Die-rentuin op Zondag 27 Juni a.s. open zai zijn tegen den prijs van 0.35 fr. De groote toeloop van volk die er bij zulken publk'ken toegang met Paschen en Sinkstn plaats greep, deed het be-stuur van den Dierentuin t»t dien goeden maatregel besluiten. VLUCHTEL1NGEN DIE OF ïîET WAibK VvOiNtN. — hen eigenaardig lump van Belgische vluctnelmgen is ^ oorzeker het kamp van Papenelracht. Op de Merwede aluaar, huizeii in LaJrijke Uooten circa 1500 Belgischa schippers, door de tijdsomstanuigheden zonder werk. Ken eigenaardige school ook en een eigenaaruige kerk. ln het ruina van een acmp ligg^n zwar.e balken — eventueel door de îielgische genietroepen bestemd voor een noodbrug over de bcheleie bij Antwerpen — dat zijn de schoolbanken. Aan een ladder hangt een ijzeren plaat, dat is het schoolborct. lvrijt is niet duur, en... à la guerre comirie à la guerre— De kerk wordt eveneens in eea boot gehoudea... IN ONZE GEMEENTESCHOLEN. — Vv egciis de tijdsomstandigheden zullen er dit ja^i in onze gemeeniescholen geene prijsuitdeelin^isn pla^ii, vinden. OP DE MARKTEN. — Indie» avérai de prij/en der levensmiddelen stijgen, dan is zulks niet het geval op de vroeg-markten voor wat de groenten aangaat. Zoo bemerkten we op ele markt van het Si Jansplein overtalrijke huismoeders en dienstnieiden met voile zakken en korven geladen. De nieuwe aardappelen werden verkocht aan fr. 0.20, de erwten fr. 0.25, de worteltjes fr. 0.30 per kilo, de asperges fr. 0.25 de bussel, de bloemkoolen tr. 0.20 per stuk... alleen de ajiiin is en 'blijlt duur... doch het is te verstaan hij zit nog in Engeland en Holland. DE HANDELSVLOOT VAN EURO= PA. — Hoe nietig België ook is in op-pervlakte vergeleken met de groote Sta-teu neemt het toch een zeer mooie plaats m op scheepvaartgebied. j Zulks wordt door de volgende cijfen bewezen welke in .PJ12/1(J13 beketid gemaakt werden door het « Bureau Veritas » : Aantal. Bruto register- 1. Engeland met tonnen. koloniën 6558 18.514.914 2. Duitschland 14 L2 4.160.92/ 3. Noorwegen 1199 1.649^.789 i. Fra,n1crijk 642 1.627.812 ». Italie 473 1.119.388 6. Nederland 422 1.085.005 7. Oostenrijk M9 877.030 8. Zweden 852 870.751 0. Rusland 613 865.03H 10. Spanje 412 739.75:: 1.1. Denemarken 465 681.381 12. Griekenland 318 649.74S 13. België ' 118 249.404 enz. «nz. Van aile zeevartnde naties van Euro pa neemt België dus de 13e plaats in. Voor wat Nederland aangaat zulks be-kieedde iu 1906 de 9e plaats zoodat in slechts 6 jaren tijds 3 landen door dit land zijti overvleugeld : Rusland, Spanje en Zweden. (Zulks volgens de Lloyd; R rester Haasa 191-1, bî. 714). HOE DE BEURSLUI HUN VRIJEN ITIJD DOORBRENGEN. — Wij lezen in « Le Journal » Jiierover het volgende' 1 De meest geziene Londensche beurslui hebben een origineel midde 1 gevonden om hun vrijen Zondagstijd te besteden. Zij geven de veelgezochte badplaatsen en ; groene oevers op van de 1 heems, al-; waar zij vroeger zoo gaarne den dag des Heeren ooorbrachten, om zich naar het arsenaal te Woolwich te begeven. Zij gaan de reusachtige munitiefabriek binnen, trekken een werkkiel aan en werken er als gewone arbeiders van den morgen tôt den avond. Zij hebben eene ver-eeniging opgericht : de Vrijwillige Mu-nitie-Brigade, en het staat zeer netjes daarvan lid te zijn. MENSCHLIEVENDHEID. — De naamlooze maatschappij « Union » vaa Merxem, de gekende Axalabriek, heeft ia onze verschillende scholen tal van doos-jes suikerbollen laten bezorgen om deze onder de schooljeugd te verdeelen. Reeds iu bijna aile scholen werden deze ge-schenken uitgedeeld en het was dan ook ! met eene zichtbare voldoening dat elke | knaap en elk meisj* bezit nam van het 1 geschonkene. { SOLDAAT MAAR DENKEND MENacIl. — Ziehier een trek van koel-bloedigheid van «en l<ransch olficier: j *'j het graven eener schans op het front, op korten alstand van de Duitscha iinie, kwanien de soldaten op de over-blijlsels van oude grondvestingen te-recht. De kapitein, éie de werken be-stuurde, onderzocht de steenen en erken-•d« erin de overblijlsels van een oude be-schaving. Hij deed de steenen gansek ontblooten en anderzoeht de inschijvia-gen.Hij dacht aan het nut dat die »ntdek-king kon opleveren en verwittigde dea oudiieidkunUiga Camiile Julian, hem ta geiijker tijd een aischrilt van de insehrij-vingen toesturende, om ze t« laten ont-Icijleren. Laier wilde hij die steenea ia : veiiigheid cioea brengen. EEN VL tS IN HUN HART. Wij lezen in de telegranimen : « Washington, 15 juni. — Président Wilson heett het woord gevoerd bij d« teestelijkheden op den vlaggendag. Hij wekte de Amerikancn op oin de vlag met dien ééuen dag van het jaar op hun kieeren te dragen, doch aaar altijd 1* ' iiet hart te hebben. » Een Amerikaansche vlag in een Ame-likaansch hart is stoute beeldspraak. ' 't 1s waar dat de oorlog al grooter onzia deed uukramen in aile landen, in aile par-lementen en bij aile toasten 1 HET EERST VOLLED1G NEDER-LAlNDSCH UAGBLAO. — Als een gevolg van den opstand in Zuid-Alrika, zai Zuid-Alrika sujn eerste volledig Hol-landsch dagblad krijgen, al geelt de « Volkstem », dit tweemaal in de vveek | verschijnt, tijdens den oorlpg daguhjks een blaadje oorlogsnieuvvs uit. Dr. Malan, tweede predikant vaa ti» j Ned. Ger. Kerk te Graatf Remet, heeft : van den kansei meegedeeld, dat hij het oditeurschap heelt aanvaard van « De Burger », de Hollandsche dagkrant, di« ; den 1 Juli t« Kaapstad zai verschijnen. ' Hij voegde erbij, dat hij verschillende ! memories had ontvangen van leiders der 1 nationale partij ia den Vrijstaat, d« l'ransvaal en d« Kaap en van voorname voormannen in de Gereiormeerd« kerk, | om hem te vragen leider te will«n wardea van de natibnalistische partij. Waarom generaal -Hertzog -aich ak l«ider der nationale partij terug heeft g«-trokken, gelijk wij uit bovenstaand be-richt uit de « Volkstem » moeten opma-! ken, weten wij niet.. Misschien is het, | omdat hij gelegenheid wil geven aan rnenschen, die in den ook persoonlijken strijd Botha-Hertzog tegen hem partij hebben gekozcn, zich bij de nationale ; partij tegen de regeering aan te sluiten. ; Naar wij hooren zijn twee leden vari de redaktie van « On i Land » reeds naar de i « Burger » overgegaan. j OVERLIJDEN VAN EEN BROE-DER VAN OEN MEER HENRY CAR-i TON DE W1ART. — « Le journal » verneemt uit Caïro dat een der broeders van den heer Henry Carton de Wiart, den Belgischen minister van Justicie, in : Egypte overleden is. Er is spraak van J den rechter bij het Gemengd llof \an Egypte, die België voor lange jaren ver-■ laten had en zich in Egypte als een , rechtsgeleerde van hooge waarde deed [ kennen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.