Het Vlaamsche nieuws

2013 0
10 February 1915
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1915, 10 February. Het Vlaamsche nieuws. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/nk3610xg1t/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

tfoensdag io Februari 1915, Berst-e Jaarg. Nr 28 Prijs : 5 Centiemen door geheel België y aarnsche FNieuws Hat beat ingelicht en meest verspreâd Nieuwsblad van Beigié» Versehijnt 7 maal per week . m '\PunmEiiRsn'WKM£csni ; I, ««-i ©.35 ?*ï 3 nsaander i.QO Bffltss*. , . , iM Per 8 isaande? TM r\-— ; / * <v\ SESTUUB ; 8ÏJREELEN ; lioaidcpateiie? : Alto BAEYiiNh • .«ik-sfcrsaî,. 44- ANTWHMPBN ft«farade; ; Aat. VAN OPSTRAET , Triaf&sn 1980 AAMKONDiQlNQEN : Twcsds .Madx,.per rsgfiî . Î.50 Tterdo bîads, pec reg* 9.35 Berds StS. «S. * - Î.OD s rangeas overeeakorosî. Doodsberictst 5.09 fceen polifiek ! B ;â utsscfaen de vrienden van de B-. tafel uitgemaakt dat er niet aan Bek mag gedaan worden in oorlogs-I Omdat wij van eene andere rnee- ■ zjjjj( en aanklagen de loensche ■delwijze der tegenpartij, die niet ont-B- en haren molen gedurig van ko ■voorziet, daarom kregen wij een of- ■ vennaning in groote letters en Keu geest in de Nieuwe Gazet, ge-B door verschillende ontevreden op-■tingen van enkelingen, waaraan H geen belang dient te hechten. Bi Handelsblad liield ons de Gods-B voor oogen, dien wij dienen te Biedigen : intusschen zullen de ge-Ben des Heeren al hun krac'nten in-Hgnen om hun gezag over de kudde, Beelijk aan 't wankelen gaat, te be-' ■den en te versterkeu. Bet Handelsblad en de Nieuwe Gazcl ■ malkaar in de armen gevallen, en Bbenzich in duo verheugd over bun Bjkheid van meening, en over de Bttiieid van het Vlaamsche Nieuivs, I ira over politiek durft spreken, in Bts van te wachten tôt dat het ge-Bc. gebonden en geslagen ligt onder ■chiel der diseipelen Loyola's... ook den blauwen kant. Bdoch... 't scbijnt dat onze siechtneid ^Hekelijk is geiijk de mazelen. Want Hjfteawe Gazet b-racht ons Zondag 7 B)nari een artikel, waarin de lof werd Bongen der œannen van 1872, die Ant-Bpen groot maakten. B zeer zakelijke en zeer juiste voor-Bcht van heer G. Roy ers, over den po-Bken strijd dien van 1872 tôt 1914 Boerd werd tusschen het vrijzinnige Beentebestuur van Antwerpen en het Bmeestal kierikale — gouvernement, Bdt herdacht en 't wordt herinnerd H de zoo verdiensleHjke oud-hoofdin-Bieur de bevolking wilde voorberei-B tôt den kiesstrijd van dit jaar : voor Btegen de mannen van 1872. Bb dunkt dat de Nieuwe Gazet bij-Baii, Het hart van den anderen tr/ee-B zal bedroefd worden, want de inan-B van 1872 waren geuzen, vrijden-B, Framassons, en zelfs waren er bij ■fonder juist te weten wat de Com-Bf van Parijs eigenlijk aan grootsch-B bezat, uitriepen ; « Communards, Bs le deviendrons ! » B)e Nieuwe Gazet doet niet aan poli-B; de tijdèn zijn er waarachtig niet Btleschept (sic), zegt ze, om in poli-Betwisten te worden gesleten. Daar-B zij is gerust : zij zal winnen, als 't B eens kiezing is. Daarom is het dan B rnaar best te doen geiijk dat slechte Bsmsclte Nieuws aanbeveelt : den Bjd gereed maken om niet te leur ge-W te worden. En ook, niet waar, om B de kiezers mannen voor te stellen, Bwat beter aan die van 1872 geleken, B wat wij thans in magazijn heb- B® komen nog ander teekenen aar B bemeî : een lezer van de Nieuwi ■«i slaat ook alarm en vindt « de een-Bc^ige samenwerking » verdacht, er Br juist goed om de vrijzinnigen in d< Bten te ieggen. De man moet zich ge V aandoen om niet aan politiek t< Bn in 't Handelsblad vinden we eel Bpso] uit een Hollandsch klerikaa B°} Waann nijdig en valsch wordt ge B°kn van de stichting eener Belgi Be wijmetselaarsloge in Holland, doo Bhtelingen. Er zou niets zijn gezegc B®rden, als 't eene nieuwe neerzet B van Dominikanen of Jesuiten haddf B^danks ailes wat gepoogd wordt on B volkswil en het volksverlangen t Bren> moet men daarvan rekenini Bld®. : de Godsvrede is in zekere han B "iets anders dan een middeltje on B te verkrijgen ten nadeele van he B®eeîi ; dat wordt ingezien, gevoelen BrtT«n, door het denkende volk. da H. , ftndigen zal met de « berekenende B^erikken te dwingen aan politiel B gaan doen. Het Vlaamsche Nieuws B^i^hteblad, dat de genegenheid vei heeft van een slaapmuts-kwastje B Blet ophouden te kloppen, tôt da H m°edwilligste slaper zal ontwaal aangorden 7»! voor de Hai Sluitiigiiur J — i Onze lezers weten, dat er een komiteit i bestaat in de stad, uit lokaalhouders en ' r.ceringdoeners samengesteld, en dat zich i tôt taak heeft gesteld van de overheid te verkrijgen, dat het sluitingsuur voor s winkels en herbergen wat later zou ge- ! ; steld worden dan 8 uur. i Dit komiteit heeft zich reeds veel 1 moeite gegeven, om te verkrijgen wat j aile Antwerpenaren Verlangen, en wat i feitelijk niets of metnand hinderen kan. < Men heeft zich gewend tôt de stads- i overheid, tôt de Intercommunale corn- j missie, tôt de Duitsche overheid, en. ; naar men ons verzekert, heeft men ver- ' kregen dat de vraag welwillend zal wor- j den onderzocht, èn door de Duitsche i overheid, èn de goeverneur-generaal var België, te Brussel. Maar de beslissing blijft lang uit. Dit ; heeft ons de vraag doen stellen, of men ; wel den richtigen weg ingeslagen en niet aan verkeerde'deurtjes hefeft geklopt? Voor zooveel wij weten, heeft de Duit- ! sche overheid nooit « zelf » een bevel uit- , gevaardigd, waarbij herbergen en winkels om 8 uur — Bçlgische tijd — mœ-ten sluiten. Dit bevel dagteekent nog van voor de beschieting van Antwerpen, van den tijd toen we allen in onzen kel-der zaten te wachten naar het strooisel van de Zeppelins. Dit bevel, uitgaande van de Belgische krijgsoverheid, werd door de burgerliike overheid behouden en bekrachtigd. Zou de stedelijke overheid, het Collège, en inzonderheid het hoofd der poli-tie, heer burgemeester De Vos, niet in de eerste plaats dienen aangesproken te worden, om een politiemaatregel te doen wijzigen?... Ons dunkt : ja. De betrekkingen tusschen de stads-overheid en de Duitsche Kommandantur zijn hoffelijk ; waar het de belangen van handel en neering betreft, kan de eerste niet inschikkelijk genoeg wezen, en zal de tweede wel toegevend zijn. De verlen-ging van het sluitingsuur tôt io of ii uur Belgische tijd — kan niemand eenig letseî toebrengen, integendcel zou-den het tferkeer, het levés, de « anima-tie » te Antwerpen er veel bij winnen. Heer burgemeester De Vos weet beter dan wie ook, dat de Antwerpenaren van de toelating om tôt elf uren op de straat te wezen, geen misbruik zullen maken. Nu, integendeel, wordt het verbod ©m na acht uren open te houden dag aan dag — of beter avond aan avond overtreden : als de politie al de overtrcdingen moest aanteekenen, zij bleef ten achter in de taak. Men beeldt zich tochniet in, zeker, dat de openbare zedelijkheid gebaat wordt door het vroegé sluitingsuur. Het is toch ook niet, omdat de vrouwen van ettelijke u plakijzers » hun beddegenoot thans wat vroeger te huis krijgen, dat de groote meerderheid van het publiek, en de nee-ringdoeners in het bijzonder, moeten ge-hinderd worden? Wij zijn niet deugdzamer, omdat wij onze kleine ondeugden, — het spelen van een kaartje, het nuttigen van een bestje of een galjas, — botvieren in 't genipt, achter 't gordijntje; wij schaamden ons nooit dat te doen bij voile gas, — en wij waren er niets slechter om. Denkt heer burgemeester De Vos niet als wij? Vindt hij niet dat er aile reden bestaat, vooral nu de dagen lengen, zijn gezag als hoofd der politie te doen gel-den, en het sluitingsuur ten minste tôt io uur, liever nog tôt elf, te verlengen? Ons dunkt dat hij van de Duitsche overheid : geen weigering te duchten heeft. Vreest hij onraad in het nachtelijk uur. en meent hij dat er meer politiemacht 1 noodig is om de « plakkers » in toon: te : houden, — eene gansch overbodige • vrees, volgens ons... : Hij versterke dan de gewone en de burgerpolitie door toevoeging van de vele tientallen kaaiagenten, en kraan-! mannen, welke nog werkeloos zijn. Deze S moeten toch betaald worden, en het is • niet meer dan billijk dat zij wat doen voor hun geld : we hebben ons laten wijs-maken dat zij niet eens recht hebben op 1 vergoeding van overurers. ' Komaan, heer burgemeester, « un bon " mouvement » ! î Toon KOEKELOER !■ Een Volksheiligêïi ï We beleven enkele inooie dagen. l 't Is bijna een zomerweerken. Het jonge volk weet het niet meer, maar de oude-re van jaren zullen het zich nog wel her-» inneren dat hunne ouders, wanneer er t met half Februari enkele al te vroege lentedagen kwamen, ' van den « Zomcr ^ van Sint Jan » gewaagden. 't Was naar aanleiding van het patroonfeest van » Sint-Jan van Matha, hetwelk op 8 Fe-- bruari gevierd wordt, dat de benaming , ontstond, en ook wellicht wel in tegen-t stelling met den Sint Michielszomer, t zooals het mooi weer op einde Septem- ber nog immer genoemd wordt. a . Nu tijdens, den zomer van Sint-Jan herdenkett wij -aîk jaar de beiligen Apo- onia en Jan-Guilielmus, (S en 10 Fe->ruari), wier naamfeesten, van uit folk-oristisch oogpunt, zeer belangrijk zijn, vant zij gaven aanleiding tôt meerdere "olksgebruiken en volksgewoonten, het eest van Sint-Apolonia vooral. Geene kerk in Vlaanderen of zij be-;it een altaar dat aan de heilige Apolo-îia is gewijd ; ook van talrijke parochies s zij de beschermster. Zij is een volks-îeilige bij uitnemendheid. I.itaniën en ^ebeden op haar naam worden nog im-ner aan onze buitenbevolking verkocht, ;n geen boerenhuisgezin of men leert er lan de kinderen, van jongsaf, een schiet-febedeken aan St. Apolonia. Tôt haar :al men immers gestadig-aau zijn toe-/îucht moeten nemen, want zij is de jroote bevrijdster van allerhande tan-lenkwalen. In al de kerken zal men ook /6ôr haar beeld een offerblok vinden. 2ij is een dier heiligen die nog opbren-jn, en dat is ook iets in dezen tijd dat die zaken al slechter en slechter gaan. Z66 verkoopt men, alhier te Antwerpen, in de kerk van de predikheeren, ileine koordjes van roode zijde die men ïestadig-aan moet dragen om van aller-iiande tandkwalen verlost te blijven. Te Brussel bewaardé men, eertijds, ii: le Augustijnenkerk, een tand van Sint-Apolonia dewelke, naar de volksmee tung de kracht bezat om aile tandpijneu te verdrijven, zoodra men er zich dei: mond mede gewreven had. En nu ter dage nog komen in voormelde kerk, ge-durende het oktaaf van het naamfeesl van deze heilige, de geloovigen van aile kan ten toegestroomd. Het bijwonen var den dienst zal u een heel jaar van alk tandpijnen vrij waren ! Moet hier de herkomst niet gezoch van de talrijke volksgeneesmiddelen er de menigvuldige praktijken tegen d< tandkwaal die door ons volk nog in eer< worden gehouden, zoo ; de « gekleedi tand » dien men in de gewijde aard( moet begraven om zich te verlossen vai tandpijn veroorzaakt door bederf; d< « doorboorde tand van een doode » diei men aan den bussel van de kinderei bindt om het te vrij waren van de stui pen veroorzaakt door het uitkomen vai de tanden (deze tand moest men bij d< tooverheksen koopen) ; eindelijk « d< stok voorzien van den tand eens doode ) om, door aanraking, de zenuwkwaal de: tanden te genezen. Baron Reinsberg-Diiringsfeld haalt il zijn « Traditions et Légendes de la Bel gique » een Fransch gebedje aan, eei aanroeping tôt de H. Apolonia om d( tandpijn te genezen. Het luidt : « Sainte Apoline étant assise sur li pierre de marbre, notre Seigneur pas sant par là lui dit : Appoline que fais-ti là. Je suis ici pour mon chef, pour moi sang et pour mon mal de dent. Appo line, retourne-toi : si c'est une goutte d< sang, elle tombera ; si c'est un ver, i mourra. » En nu onlangs teekende ik te St Amands-aan-de-Schelde een kinderdans liedje op dat mij wel een woordelijk vertaling van voormeld gebedje schijn te zijn: Sint-Apolonia op c«n steeu, Onze-Lieve-Heer die ging er heen, Sint-Apolonia wat doet ge daar ? I!t heb pijn ailiier en ik heb piju atctear, 'k Heb pijn in rnijn hollen tand, Ga en vertrekt raaar naar uw land ! Genezen is uw pijn en zeer, Van ze leven geen tandzeer meer! Het is te Leuven dat de relieken va de heilige Apolonia zijn bewaard gebl< ven in de kerk van het groot Begijnhc en den 9n Februari van elk jaar heeft t aldaar eene groote begankenis plaat: 't Is er telkens voor de bevolking een ware kermis, « Fluitjeskermis », « Po tekenskermis » of « Pottekensmarkt genaamd, om reden dat men alsdan, i den omtrek van het Begijnhof, voor: aan de Fransche poort en in de naastg-legen straten, allerhande kinderpotti kens en fluitjes van bakaarde verkoop De fluitjes vooral zijn merkwaardig dct de veelkleurige figuren waarmede z versierd zijn. Te Turnhout vierde de oude Kami van rhetorica « De Heybloem » den S Apolonia'sdag met groote statie. De: kamer onderscheidde zich door den iev waarmede zij de tegenstanders van h « waar en eenig » geloof bevocht. Ni mand mocht er deel van uitmaken i: dien hij niet afstamde van eene goe-geweten katholieke familie waar me: van vader tôt zoon, de belangen van ( heilige kerk behartigd had. En in < jaarlijksche processies gingen de led( van « De Heybloem » of « Sint-Apol uiasgilde » in stratigen trots, fier < hunne weerdigheid, en zij droegen gro te stokken die. met paarsche heideblo men versierd waren. • * * En, ten slotte, hier, de iegende vî Sint Jan-Gtiilielmus, den Brabantschi heremiet. In zijn jeugd — en dat he< hij met vele andere heremieten geme-— had bij een losbandig, zondig lev< geleid. Eindelijk was de tijd gekonn dat hij genoeg had van de wereldsc vrsugden Hij fesd de zonde berker.-1 zou ze voortaan schuwen. Asl de duivel oud wordt maakt hij zich heremiet, zegt een Vlaamsch spreekwoord, en 't mag hier wel aangehaald worden. 't Is wel-HcLt naar aanleiding van Jan-Guilielmus in de wereîd gekomen. Als een kluize-naar ging hij wonen in een groot woud van Henegouwen, zich voedende met wortels en sprinkhaneh en wilde ho-ning. En zijn roem verspreidde zich. 't Was een oude rijke kweene die er 't ergste door ontroerd werd en wel zoo-danig dat zij hem een gedeelte van haar domein afstond, waar hij voortaan den grond zou kunnen bebouwen en vrucht-baar maken. En Gods genade viel over den heremiet Jan-Guilielmus want eens oogste hij drie soorten van graan, dàar waar hij slechts koren had gezaaid. De bisschop die van 't mirakel had ge-boord verleende aan den heremiet al de graden van de kloosterorden, met inbe-grip van het priesterschap. Jan-Guilielmus ging nu met noesten vlijt aan het werk. Geholpen door de geloovigen, die eene groote bewondering hadden voor den heiligen man, bouwde hij eene kerk en een klooster. En God bleef met hem. Eens, toen er hongeis-nooa heerschte, viel er van uit den hein el een brood voôr zijne voeten en dat brood groeidë altijd aan naarmate hij het verbruikte, zoodat hij zich voortdu-rend voeden kon. Op het laatst van zijn leven stichtte hij het klooster der Guil- ■ lemijnen dat in de orde van Citeaux werd opgenomen. : Na zijnen dood (1240) bleef het i klooster voortbestaan en wel tôt aan de : Fransche omwenteling alswantieer het gesloopt werd. - Talrijke genezingen van huidziekten 1 werden er vastgesteld. Vôôr en beeldje : v;tn O. h. Vrouw brandde een lampje ; dat met olij folie gevoed werd en dat Jan-: Guilielmus er eens ontstoken had. Het ; lichtje werd voortdurend onderhouden 1 en alwie zich met de olijfolie op de aan- - getaste lichaamsdeelen streek gênas on-1 middllijk van zweeren en puisten. De i cpl/olgers van Jan-Guillielmus gingen • gekleed in witte pijen, liepen blootvoets i en brachten hun dagen door in gestadi-' ge-boetedoening. Zij ontvingen talrijke : p: Sîelçgiën en hun klooster, « de abdij 1 vpÏ de Qli j folie », zooals het volk het : noemde, was heirde en ver bekend. A. S. 1 •& s, ». Vr'«eg«r....9 Nu...., Laler... Er is dikwijls gezegd : in het verleden 1 ligt het heden ; de geschiedenis is eene " herzeggiug, eene herhaling van feiten. 1 Die waarheid zouden we niet gen«cg 1 op het hart, in den geest onzer Vlaam-" sche broeders kunnen dtukken, om hun ■ te laten inzien dat vroegere falingen, misslagen tekortkomingen, gebrek aan doorzicht, oorzaak waren van de mis- • standen waartegen ons volk nog wors- - telt. - Na 1830 werden de Viaamschgezin-t den, de flaminganten, de wroeters om meer welzijn van dat roemrijke Vlaamsche ras, om meer rechtvaardigheid, voor Orangïsten, 'terkochten aan Holland gescholden ; na de jaren 1870 werden ze duiischgezinden, pangermanen, vezkochien aan Puitschland geheeten. En telkens hebben kortzichtige Vlamin-gen zich laten w'jsmaken dat het beter was eerst en vooral Belg te zijn, en de taalkwestie niet op te werpen. Die kort-zichtigen zagen niet in dat in 1830-1831 « onze taal door de vijanden van ons ras j schijnheilig, doch onder wettelijken ■f | vorm weggecijferd was geweest, maar r zij zagen in die misdaad eene soort van >■ veroverd recht voor de Walen... En e Hendrik Conscience, (die van Fran-schen oorsprong was), Delcourt, Lu-a cien Jottrnnd en eenige andere Walen n moesten de Vlamingen, dien naam d waardig, bijspringeu om eraan te her--- inneren dat men niet in het leven van 2- een volk de wetten der rechtvaardigheid t- mag verkrachten, >r De strijd om het bestaan van een volk, ij door Jan-Frans Willems aangebonden, werd door anderen, trouwe zonen van îr Vlaanderen voortgezet en beleefde de t. plagen van doodzwijgen-verachting, van ;e bespotting, en eindelijk, wanneer de ît Vlaamsche Beweging tôt eene macht et ontloken was, van" razend kwaadwillige e- aanvallen. i- * * * i" Nu is het vader land in rouw, en liefst I1> hadden we over taaltoestanden niet ge-Ie sproken. Eerlijk, zooals altijd, hadden d< ie Vlamingen het ordewoord stipt nage-:n volgd : er zijn nog enkel Belgen, doch nu zijn er geen partijen meer, en ei >P wordt niets meer gezegd over hetgeeu ons verdeelde... c" En het woord was pas uitgesproken, de oorlog pas uitgebroken> of een di«i annzalige, huichelachtige « vulgarisa-m teurs » zei : « Après la guerre, on n'er m parlera plus du Flamand... » :ft Eerlijk streden de Vlamingen, er »n op 21 December 1914, verscheer ;n er, uit de pen van den Walloni ;n sant Gérard Ilarry, in het «Petit Jour -,e nal » van Parijs, een artikel « L'Unioi u ; «n verbale des races », waarin be DAGELIJKSCH NIEUWS DE BELGISCHE STEENBAKKE' RIJ. — Uit Amsterdam: Als een tee-ken dat het ekonomische leven in België hervat is, dient het feit, dat voor den eersten keer sedert'de oorlog- is uitgebro-ken, een schip met baksteenen beladen. deze week in Amstrdam is aangekomen. Deze steenen, uit Hemixem afkomstig. zijn voor het bouwen van een blok van 43 huizen in de « H indoesche wijk » be-stemd.ONDERLINGE BÎJSTAND, HER INRICHTING VAN DEN GENEES KUNDIGEN DIENST. — De maat-schappijen van onderlingen bijstand worden hierbij verzocht de hun toegezondet vragenlijst, behoorlijk ingevuld en getee kend, in te zenden aan het adres : Gilde kamerstraat, 9, ten laatste vMr Zater-dag, 13 dezer. KONFITUREN ! — I ndien men moe gelooven wat een geneeskundig tijd schrift zegt maakt men de glu c os waarmede men zulke goede confiturei en geleien kan vervaardigen op eene pro fijtelijke wijze met... vodden. Die vodden, samengesteld uit cellulo sevezels, die bijna gansch zuiver zijn worden eerst zorgvuldig gewasschei dan met vitriool behandeld, die hen ii dextrine omzetten. De alzoo bekome: dextrine ondergaat een bad van kalk melk, en dan wordt het wederom met vitriool behandeld. Zoodra deze behandelingen afgeloopen zijn zet de massa zich om en krisfalli seerd zich in glucose, welke op chemisci gebied dezelfde is als het natuurlijk saj. uit druiven, honig en rijpe vruchten... Het is waarlijk eene schoone verove ring der wetenschap diegene die U toe laat, bij gebrek aan frnit, op uwe boter hammen een mengsel van oude vodder in stede van konfituur te smeeren ! ARBEIDSLOON, — Er wordt om gevraagd hoe en op welken datum dt vverklieden zullen uitbetaald worden, du de eerste dagen der week welke he. bombardement voorafging aan de forten gewerkt hebben. Deze arbeiders hebbei. wegens de beschieting hun werk moeten staken ; zij waren gewoon voor hun werk een bon te krijgen, doch wegens de pa-niek, die er heerschte ontvingen ze geen. Het ware wenschelijk dat van hooger-hand die zaak welwillend zal onderzoeh. worden en dat er het passende gevolg zal aan gegeven worden. EEN GETEISTERD DQRP. ~~ Aan de Belgische grens bevindt zich het Hol landsch dorpje Casterlé, dat 350 inwo-ners telt en dor zijne ligging eerder aar Minderhout behoort dan wel aan Baarle-Nassau, waaraan het slechts met eer zeer smalle strook grands is vastgehecht. Het is licht te gelooven dat op dezt gemeente eene bijzondere waakzaam heid door de Duitsche soldaten wordi uitgeoefend. Reeds vroeger gingen de kinderen var Casterlé te Minderhout ter schole, maai zulks mag nu niet meer gebeuren, alzot. blijven 50 kinderen verstoken van allt onderricht. Er is groot gebrek aan steenkool er petrool en verder zijn aile andere levens middelen uiterst duur. EEN NIEUW BOEK. — Het aange kondigde boek van Sven, Hedin ove: zijn bezoeken aan de Duitsche légers ti velde, had met Kerstmis moeten ver schijnen. Dat het totdusver nog uitblee is te wijten aan het feit dat den schrij ver verzocht was, vôôr de publicatie eei aanzienlijk aantal wijzigingen in he werk aan te brengen. DE BELASTING OP DE AFWEZ1 GEN. — De taks op de afwezigen heef veel opschudding verwekt in de kringe der vluchtelingen in Engeland, Nedei land en elders. Volgens de « Métropole heeft de a Belg-ische Vereeniging a va Folkestone den heer Davignon, Belgisc minister van Buitenlandsche Zaken, gt schreven om tegen deze belasting te pre testeeren en hem te verzoeken de tu; schenkomst der onzijdige mogendhede in te roepen. « La Métropole » geeft d schrijven in zijn geheel weer en laat £ : eenige bemerkingen op volgen. Zij b< twijfelt de waarschijnlijkheid eene vreemde tusschenkonist en ,oegt er aa toen : « Wij kunnen slechts aanraden zc spoedig mogelijk uwe^belastingen te b< talen. » IN HET MUSEUM VAN FOLK-LORE. — Onze medeburgers hebben nooit gemakkelijk genoeg ae weg naar net Muséum van Folklore gevouden, waar zich nochtans zeer belangwekken-de verzamelingen bevinden die op de schitterendste wijze de heerlijke onge-veinsheid van de volksziel uitdrukken. Misschien hebben tal van Antwerpenaren vôôr den oorlog nooit den tijd ge-had om eene wandeling te wagen tôt de rieiliggeeststraat... Nu, nochtans, dat het werk stilligt, zouden ze zonder twij-fel talrijk zijn, zij die er een uurtje zouden willen slijten. Maar het Muséum van Folklore blijft nog steeds gesloten. Op dit oogenblik dat de aantrekkelijkheden raar zijn, zou oien wel de deuren van dit Muséum Kunnen openen, waar men, mits eetx Klein inkomgeld, zich op eene aahge-name wijze zou kunnen gaan ver-crooien. Zelfs onze bezetters, officie-ren en soldaten, zouden er zich inlich-tingen kunnen verschaffen over ons in-tiem onvervalscht leven — want het is steeds van het grootste belang de volks-overleveringen te kennen en de pnschul-digheid van hunne zeden. We verwaarloozen maar al te veel de studie van de volkskunde. Weet men dat. in zekere Skandinaaf-sche landen die tak zijn stoel heeft in de Hoogescholen? STEUN AAN ONS LANB. — Het « Komiteit voor Hulp aan de Belgen » heeft een eerste verslag over djne werk-zaamheden uitgegeven. Daaruit blijkt welke groote hoeveelheden levensmidde- Ilen van uit het buitenland naar België overgebracht werden en welke groote sommen ter beschikking gesteld werden voortkomende uit verscniliende bron-nén.Men schat de bevolking die in België gebleven is op 7 miijoen man, waarvan 1 1/2 miijoen zonder middelen van bestaan zijn. Geheel de werkzaamheid van het Ko-.niteit staat onder de bescherming van de Amerikaansche en Spaansche kon-suls in België en onder de kontrool der Duitsche administratie. Voor de brood-oenoodigheden voor de bevolking kan net Komiteit alléén rekenen op den in-voer uit het buitenland. Men vindt in ons land aardappelen en vleesch in be-perkte hoeveelheden nog voor eenigen tijd. Men heeft alzoo in de eerste plaats gezorgd voor het noodig graan tôt het maken van brood, Men heeft ook iegu-men, zout, spek, gecondenseerde melk, doch zulks in mindere hoeveelheden in gevoerd. De ingevoerde levensmiddelen worden met wiust verkocht ten einde met een gedeelte der winst de bestuurskosten te dekken veroorzaakt door de armenbe-voorrading.Men levert het brood af in eene pro-! portie vastgesteld per hoofd en per t week. Voor de voortzetting van die bevoor-rading heeft men een schat van onge-! veer 28 miijoen mark. De voeding van de armen geschied gewoonlijk in ge-meenschappelijke zalen ter beschikking gesteld door de gemeenteoverheden. Dit ■ maakt aan onkosten ongeveer 13 miijoen mark per maand. Dit bedrag wordt voortgebracht, eerstens door de winst ' op de verkochte eetwaren, ten tweede ' door de stortingen toegestaan door de gei'neenten en bijzondere giften. Ziehier de hoeveelheden levensmidde-: len welke tôt op einde December inge-vord werden : graan, 39,178 ton ; bloem, 18,888 ton ; rijst, 4,047 ton ; zout, 6,ô09 ton ; groenten, 2,346 ton ; aardappelen, : 2,890 ton. Daarbij kwamen nog 4,000 pakken ' kleederen toe. ' De gezamenlijke waarde van aile die h koopwaren bedraagt meer dan 18 mil-" joen mark. Bij aile die giften welke ter beschik-^ king van het Komiteit gesteld werden lt' komt nog de fondatie Rochefeller met een reusachtig bedrag. GELIJKHEID. — We vragen de toe-r passing van de gelijkheid der beide n landstalen voor het groote opschrift dat o nog steeds alleen in het Fransch gesteld > zich aan den gevel van de « Croix-Rouge » op de Meir. ' weerd werd dat de taal der Vlamingen zoo waardeloos is als een niet gangbaar muntstuk, en dat ze voortaan alleen par-tijgangers dienen te zijn van de alleen-heerschappij in België van de Fransche taal. , » » « Aan aile Vlamingen zeggen we : 1 Vlamingen, welk is uw plidht, waar is uwe plaats? t Eene taal heeft geene waarde door het 1 aantal menschen die ze spreken (ziet de • Turken, de Arabiers, de Chineezen, ■ enz.), doch wel door de waarde, het 1 zelfbewustzijn dergeuen die haar beoe-< fenen. Onze taal dient geëerbiedigd, gehul-digd, ze is het voedsel van onzen geest, van onze ziel, en wee hem die er aan durft raken ! Wie ons volk stoffelijk of zedelijk deed lijden — wie het ook zij — zal nooit op den steun van het herwordend Vlaanderen mogen iekenen. Als eerlijke Belgen zeggen we dat het Vlaamsche Volk geene tweede uitgave van de treurgeschiedenis van na de jaren 1830 zal beleven, doch daarom, om uw zedelijk eu stoffelijk bestaan, om den geest eu het brood uwer kinderen", nogmaals, Vlamingen, waakt! Dixi.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Het Vlaamsche nieuws belonging to the category Gecensureerde pers, published in Antwerpen from 1915 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods