Irggasdâg 25 April 1917. Derde Jaargang ; Nr. 115 Prijs : @ Centiem voor geheel België Het Vlaamsche Nieuws VerscMjnt 7 masl in de week t^ONNEMENTSPRIJZEN : »•» J ®" Imiftiid "s"' "~~ ' «- Reâaktfô, Beheer en Aankoedigi&gca i ROODESTRAAT, 44 4NXWERPBH »B OP8TELKAAD s , Rif VERHOLST, Dt. Aaf. BOKMS. Alb. VAN DEN BRANOE Met de vaste mctlewerkisg van Hoegleersar Docîor Aetooa JACOB Elke medewerker is persoonlijk v< antwoosrdelijk voor zijn schrijven, bindt niet heel de Redakïk. AANKONDIGINGEN; Tweede blad, den regei 2.66 Derde id. id. I.— Vierde id. id. 0.60 Doodsbericht i.— IiOUiTSCHE Z1JDE jjni Maandag 23 April. — Offi- liet slagveld van Atrecht is heden L Wn stormloo-p der Eng-elschen [de zwaarste verliezen voor den Wslukt. ide Aisne en in Champagne mi en Lige geschutstrijd. jet Oosten niets van belang. 1TSCH OCHTENDBERlCHT L Dinsdag 24 April. — Offi- k slagvcldi van Atrecht voerde franschen bodem staanffe Britsiche Lcht gisteren den tweeden grooten jim de Duitsche links te doorbre-fedeJt dagen slingerdep zware en ste batterijen massas van granaten b soort op onze stellingen. Den Ipril, in deji och'tend, groeide de itstrijd tôt het sterkste trom-ur aan. Kort daarop rukten achter iiuir van vuur, op 30 km. fromt-| de Engelsche aanyalstroepen, Lr pantserautos gele'd, ten aan-lus verpietigend vuur ontving ze fong ze herhaaldelijk met hooge jeu te wijken. Op andere punten ! de strijd verbitterd heen en weer ; pe vijand terrein gewonnesn liad, pze tôt den dood toe dappere en feugde aanvallende infanterie hem ichtigen tegenaanval terug. De lijke voorgeborchten van Lens, s Oppy, Garvelle, Rœux en Ge= fearea als zoovele braudpunten Ëfikn strijdl. IîïWt namcn noemen leldendaden van onze tegimenten àa aile Duitsche lafldouwen tus-jlezeeen de Alpeji. Na de misluk-ân den eersten, stormde, otfer het tld vôor onze Unies,met bijzondere flheid op beide oevers van de |tegen den avond aan, een nieuwe lanval met versche troepen m assa s pjn kracht werd tegen den held'en-fan ons voetvolk gebroken, deels Sur, deels m gevecht op dichten afin onder de verjpietigende werking s geschut. ots aan de baan Atrecht-Kamerijk [vijand eenige honderden meters [De puinhoopen van Genappe wer-im overgelaten. E venais aan de fo in Champagne is hier bij Atrecht jndelijke doorbraakspoging- met [tigeverliezen ml&lukt. Engeland's [leed door het voorui'tzicht van pe) legerleiding en door den ïiiom te overwinnen van onze dap-pepen, een nieuwe bloedige neéer- k; succès van de laatste veîdsla-pt zijn bijzonder aandeel, ieder lernan, iedere vrouw,, landbouwer pan, die zich ten, dienste van het biUtelde, of krachten inzet voor pglng van het léger. De Duitsche b het front weet, dat eenieder te-in plicbt volbrengt, en ailes aan-pi hem daarbuiten, in de hitte van pd op leyen en dood, om zijn of I) bijstand te bieden. eandere legers van het Westelijk f op de andere gevechtsterreinen,, Pote gevechtsacties. ÛÛST/HOSG. ZIJDE ivMaandag 23 April, — Offi- PCfi EN ROEMEENSCH GEVECHTSTERREIN ■van belang. Iaansch" IQEVECHTSTERRE1N Pan belang. 8ALKANFRON1 Pîn belang. [îURKSCHE 7IJDE PRKSCHE FRONTEN Jitlnopel, Zaterdag 21 April. - Fif hebben, de rebellen opnieuw F-'jk den spoorweg aangevallen. rR '^kens met zware verliezen af- |l nt'nc"pel. Zondag 22 Aprif. — ■ °P ^6n rechfcer- f îijn nieuive g«vechtejc begonnen die nog met zijn afgeloopen. Een d'etachement dat vvij op den linker-oevcr haddefi vooruitgebracht is eenig-e km. teruggenomen. Aan het Sinai-front hfâeft de bij Gaza rerslagen vijand zijn rechitervleug-el ach-teruiit getrokken. De vijand tracht zijn verdedigingsstelling te voltooien en heetft nieuwe positie.s aang-elegd teneinde zijn rechitervleugel te versterken. Later is bekend geworden dat er in dat gevecht honderd ongewonde gevangenen zijn gemaakt. Uit dat kleine aantal blâjkt met hoe buitengewone verwoedheid er ge-vochten is. Wij hebben een groot aantal geweren buitgemaakt en 00k eenige auto matischc geweren. Drio van de gepantserde auto's die de vijand aan het gevecht liet deeinèmen,, zijn vernield. Op geen der andere fronten iets van he-lang.VAN FRANSCHE ZIJOE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Partjs, Maandag 23 April. — Off-cieel avoradberiçh't ; De vijand heeft vanochtend op ver-schillende punten van ons fiant in België aangevallen, maar is door ons vuur geheel teruggeslagen. Eenige vijande-lijke afdeelingen wisten de eers'-e schain-sen binnen te dringen, maar vverden er na eén handgemeen aainstonds uitgewor-pen. Wij maakten gevangenen. Tusschen de Aisne en de Chemin des Dames vordexden wij beiaoorden Sancy. Zes vijandelijke vliegtuigen zijn 22 dezer in Inchtgen^cbtm geveld. Veertien Fransche toestellen wierpen vannacht 1740 kgr. ptojektielein op stations en bi-vaks in het dal der Aisne. VAH ENGELSCHE ZIJDE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Londen, Zondag 22 April. — Officieel : De stnjd duurt in ons voordeel voort ten Westen en 't'en Noordwesten van\ Lens, waar wij vorderingen gemaakt en gevangejien en mach.negeweren geno-men hebben, Londen, Maandag 23 April Officieel : De Britten zijn vandaag bij het aaïi-breken van den. dag op een breed front aan beide oevers van de Scarpe met de wapens in de vuist bevredigend vooruit-gekomen.Bezuiden den weg van Bapaume naar Kamerijk fiamen wij in den nacht het overschot van het dorp Trescault en het grootste stuk van het bosch van Havri* court VAN ITAMAANSCHE ZIJDE ITALIAANSCH GEVECHTSTERREIN Rome, Zondag 22 April. — Officieel In het Lagarina-dal heeft ons welge-richt vuur de brug te Sacco getroffen en gedeeltelijk vernield. In het Posina-dal ils een vijandelijke overval in de streek van Laghi onmiddel-lijk door onze troepen afgeslagen. Aan het GiuHa-front artîllerïe-actie. In de streek van Gorz en oj dian Karst hebben onze afdeeËngen een inval in een. voor-uitgeschoven stelling van den vijand in het Heine Jamiano-dal gedaan. Zij maakten wapenen en munitie buit. Ons luchteskader heeft den 2in April den spoorweg tusschen Prebobina en Do-rimberga (Frigido-dal) gebombardeerd. De vliegers zijn allen ongedeerd terugge-keerd.Des nachts hernieuwde een luchtschip het bombardement ; het kwam eveneens ongedeerd terug- Rome, Maandag 23 April. — Officieel : Op het front in Trentino aanhoudenae vuurwiissding. Ons artillerie vutur heeft brand gesticht in de opslagplaatsen van Torbole (Saroa-dal) en schade aangericht in het station Marter (Sugana-dal), In het boven-Rienzdal heeft de vijand gisternacht na hevige vuurvoorbereiding een onzer voorste stellingen ten Noorden van de Drei Zinnen-hiitte bezet, maar vanochtend hebben wij hem door een te-genaanval verdreven, gevoelige verliezen toegebracht en 30 gevangenen afgeno-men, o. w. 1 officier. Op de rest ver? h©r front 't gewone ge- schutvuur. - Open kaarten bij het afscheid Het is zoo diikwerf aangèwend gewor-dcn in redevoeringen, vlugschriften en d'igblad-artikels, het verouderd- gezegde dat « De staat België het Vlaamsche land 85 jaar lang- stiefmoederiijk heeft behan-deld », dat men het miij wel niet kvvalijk zal nemen zoo ik eene vergelijking put uit een niet-miin-verouderd en toch steeds graag-vertoond en -gezien spektakel-stuk : « De Twee Weezen ». Een der roerendste tooneelen, uit dit door de aànhangers der moderne litera-tuur als « draak » uitgescholden tooneel-spel, is wel de tweedracht die heerschte in het buisg-ezin van vrouw Frouchard tusschen hare trwee zonen, den begunstig-den, onstuimig-en en w ild -1 os le ve n den Jacques, en den gewilligen, zwoegenden, maar vertrapten kreupelen Pierre, — -tweedracht die eindelijk losbarst in de bloed'ige scène die men kent, en ten slot-te den verongelljkten Pierre .recht laat geschieden. In zoo'n lielsch huishouden, hebben de Vlamingen jaren-lang naast hun « broe-ders » de Walen gc-woond^ Zij waren de kreupele Pierre, die voor hun vooringe-nomen moedfer Frouclfrird —- België — niets g-oeds konden doen, hoe zij zich 00k afsloofden en te weer stelden om het huis-gezin le doen floreeren. De WaaTsche broeder Jacques evenwel, die zich driest en overmoedig aanstelde, was de gunste-ling en genoot het breedst van al het gnlle en winstgevende dat het gezwoeg van armen Pierre aanbracht. Tôt eindelijk bij den eîîendigen vertrapte de wanhoop en de ergernis in luid verzet is losgebroken, en de jarenJlange tweespalt heeft doen eindigen door zij ne verHaring: niet langer aan die voorwaarden met zijn ai te be-voordéelden broeder onder één dak te kunnen leven, en liever op zijn eigen hand te boeren. In het stuk, dat we bedoelen, is Pierre heel wat brutaler, — radikaler als ge wilt : hij doodt maar effenaf den bullebak. Wij, integendeel bepalen er ons toe het.oudar-lijk huis te verlaten, zonder daarom onze moeder te ver'loochenen, maar toch den broeder aan zijn lot overlatend, die lang genoeg op onze kosten en onze1 kap heeft geteerd en gezwierd. Dat zal voor hem misschien nog min welgevallig zijn dan het subiete einde dat de romahschrijver d'Ennery voor zijnen held vond, want het zal 00k lieel wat lastiiger en pijnlijker val-len. Want het heeft wat te zeggen zoo ineens voor het problema te worden ge-steld met eigen arbeid en eigen inkomsten een huishouden te beridderen, wanneer men zoolang gewôon is geweest, als in het vertelseltje onzer kinderjaren, e'nkel de machtspreuk « Tafeltje, dek u ! » te moeten laten gelden, om vôôr eene wel-voorziene tafel, zonder meer last of zorg, te kunnen plaats nemen.,. En zoo kan het best, dat onze broeder de Waal, oie wel voortdurend het Da-mokles-zwaard der Bestuurlijke Scheidmg boven onze Vlaamsche koppen zwaaide, thans niet meer zoo goedschiks met de hervorming-. van het stiefmoederlijk Bel-gisch huishouden zal zijn ingenomen, nu de snede van het zwaard' naar zijnen kant wordt gekeerd, en de bedreiging, — bij welke wij het niet gelaten hebben — van ons komt ! Ik ben wat hard voor broeder Waal? Och kom, laat on® nu maar eens met open kaarten spelen, en eerlijk bekennen dat wij nooit eene innige, in-'t-hart-gaande beteelcenis aan dat woord « broeder » hebben gehecht, Wij spraken het uit en schreven het neer, maar in ons binnenste voelden we wrok tegen den sterkere-in-den-huize, die ons zijn wil opdrong en zijn wet'ten stelde. En hij zelve noamde ons alleen, bij hoogdaagsche gelegenhe-den, « son frère flamand », maar dan wer-den we diep in ons telkens de minachting gewaar die dat woord op zijne lippen ver-gezelde, en weerklonk in ons het treite-terend gegrinmk waarmede hij het op het papier pende. We hebben nooit liefde ge-voeld voor den broeder, die ons door een ongelukkig toeval, en geenszins door ge-boorte en eigen bloed was toegevoegd en verwant, en het is maar best dat we eindelijk elk onzen kant uitgaan. Daarmee zal ineens het krakeelen en ruziemaken in het ouderlijk huis uit en amen zijn, en nu kunnen we wedijveren in werken en dienstbetoon om te bewijzen wie inder-daad het meest zijn moeder liefheeft. In die liefde en die zorg komen. we 00k wel nader tôt elkaar... Dat de Waal ons dus dankbaar ziji dat wij hem eindelijk de verlossing bezorgen van dien lastpcst, die zijn Vlaamsche broeder, naar zijn zeggen, immer voor hein was. Hij late ons gerust betijen en ons huis inrichten zooals wij het wenschen en goedvinden. Hij schrijve niet meer : e De flamingant lijkt wel een waanzinni-ge bouwmeester die met vooringenomen-heiti den gevel van zijn buis keert naair den. tegenovergestelden kant van het îich1"... » (1). a! s wij nu eemmaal het lieht van de an-dert zij te verwachten hebben, — of nog, de donkerte verkiezen boven het door hem zoo hooggeprezen iicht ? We hooren veel liev-"r die andere Waalsche stem die zegt,: «T)aî men het Vlaamsche land ver-vlaamscht of dat men het verger-•maanscht, dat is wel de minste onzér be-komimernissen. Daarin hebben wij niets te zien. » (2). In dien geest, den waren geest der ver-standhoudiing in, de slotscenen, gaan we liefst van elkaar. Wij schenken onzen broeder den Waal gewilî.ig het gansche leger fonctionarissen en « ronds de cuiir » terug, die zoovele jaren vruchteloos hebben getracht den Vlamingen Vlaander-landi te ontfutselen, en ontnemen hun meteen het musschenschuw der ver-vlaamschiing van hun eigen gouw. Dan hoeven zij geen papiertjes meer te laten drukken zooals wiji er nog bewaard hebben van de groote Waalsche manifestatie te Namen, op Zondag i'g Februari 1911, en waarin hun vrees zich lucht : « Walen op! Onze vaderen richtten 1830 in tegen koning Willem en de Hol-landerSjde flamiinganten van toen, die hun hunne taal wilden opleggen en hen stel-selmatig van' aile ambten verdringen. De flaminganten van heden v. illeh ons 00k hunne taal opleggen ; zij bemachtigen aHe posten ; zij zullen onze kinderen den toe-gang belettcn tôt de bestuurlijke loopba-nen ; zij zullen bij U in Walcnland uv.e position en plaatsen komen innemen ; zij zuJbn u uiithongereni ; zij zullen u ,in den vreêmde bij aile erostige lieden belachelijk maken... » Hewel, neen, broeder Waal, slaap gerust op beide ooren. De Vlaming meent zijn voile kracht van doen te hebben om naar zijn willekeur zijn eigen huishouden in te richten en het tegen allen vreemden invloed te beschermen, om; zich nfet met andermans zaken in te laten. En wilt ge nu op uwe beurt goede familie-betrek-kingen met hem onderhouden en in voile eendracht medewerken tôt den welstand van onze gemeenzame moeder, laat hem doen, spaar hem raad en wenken... en blijf zorgvuldig op afstand van zijn drem-pel ! Een Chineesch spreekwoord zegt het heel gepast : « Als elkeen v6dr zijn deurtje keert, houdt men de straat rein ». O, S (1). « La Jeune Wallonie », 6e année, n° 7 (Feb. 1911). (2). « L'Avenir Wallon », se année, n° 22 (April 1917). IHB&WII 11—1 aaaBegagaaaafeaa STAD en LAND LIEIPERAVONDEN VOOR HET VOLK (A. N« V.), leider: Nand Rey-naers ; lokaal : « Antwerpsch Koffie-huis », Van Straelenstraat. — Woensdag 25 dezer, te 8 1/2 uur 's avonds stipt, wekelijksche herhalijig. Toegang vrij. Liederboekjes kosteloos voor de nieuwe leden. DE GEZONDHEiaSTOESTAND VAN MINISTER SCHOLLAERT — Wij lezen in « Vrij België » van 20 April 1.1. : Ec,ti telegram uit Le Hâvre meldt, dat de gezondheidstoestand van den heer Schollaert, minister van State, bevredi-gend is. DOOD VAN DEN HEER LEG-HAIT. — De « Temps » meldt het over-lijden, in zij ne woning van de Avenue de Malakoff, van den heer Alfred Leghait, oud-gezant van België te Parijs, gestor-ven in den ouderdom vain 75 jaar, aan de gevolgen eener langdurigie ziekte. Alvo-rens den post van Belgisch gezant te Parijs bekleed te hebben, was de heer Leghait gezanfschapsraad geweest te Rome en gevolmachtigd minister te Fe-trograd' en te Washington. Zijn gezond-heidstoestand noodzaakte hem zijn ont-slag te nemen in 1911 en het was baron Guillaume die hem als titularis van het Belgisch gezantschap te Parijs opvolgde. MOEDERTAAL — ONDERWIJS-TAAL. — Heit oordeel van Frederik Mistral, Povençaalsch dichter : « Ik verzeker U, dat onze schoolkinde» ren, wanneer ze niet lezen konden, ver-stafldiger waren dafl nu... Zij hadden geen getuigschriften, maar zij kenden goed hun moedertaal en zij gaf hun a! wat zij thans misten. Het was de lang-zaam opgehoop'e schat van de erfelijke ondervimding : zij venden er het noodige in om in de behoeften van hun verstand te voorzien. Deze taal was voor hen ge-schiedenis, zedeleer, wijsbegeerte, een wandelende wetenschap. Me-j onze woor-den konden zij ailes noemen; steenen, kiuiden, dieren, sterren, enz. Nu beïinejn zij de natuur niet, Voor hen wordt ailes... een ding, een machine. Zij hebben den zin van het eigenlijke, smakelijke woord verloren. De onderwij-zer leert hu,n de wetenschappelijkc namen van planten en d eren niet, want hij kent ze zelf niet ; maar op hooger be-vel en dikwijls met tegenzitn, verplicht hij onze kleinen hun oude moederspraak te vergeten, die er meer van weet dan hij. Zoodra een van die kleine, arme knapen een woord Provençaalsch laat ontsnap-pen, wordt hij streng tôt de orde geroe-pen : Spreek die gewestspraak niet. » (Aangehaâld door volksvertegfnwoor-diger Borginon, in Kamerz'tting van 2,6 Januari 1^14. — Ann. parlem. bj. 663.) DE KWESTIE DER NATIONALI-TEITEN EN WILSON. — Uit de (( Echo de Paris » : Jean Pélissier publi-ceert in de « Dépêche de Toulouse » eene samenspraak de hij gehad heeft met den heer Fullerton, Amerikaansch staatsbur-ger en korrespondent van de « Times » te Parijs. , « De heer Fullerton, een helderziend vriend van Frankrijk, geloofde het land op zijn hoede 'te moeten stellen voor de illusies van président Wilson. De heer Fulle'ton zeide o.a. : Veronderstellen wij, dat de koîiferen-t:e dadeliik geopend wordt. Presideiit Wilson, g'j moet er niet onkundig van blijven, koint aan met het inystieke den kbeeîd dat deze oorlog de lar.'at,? der oorlogen is en dat hii door den Aller-hoogste met de goddelijke opdracht be-kVed is een» voor altijd de kwesties te reorelen. die de volberen scheiden en zich verzetten tegen het intreden van een tiid-perk van wereldvrede en eendracht.Sinds zijn boodschan van 23 Januari 1917, in dewelke h-: j verklaart da* aile volkeren sroot of k'ein, zwak of machtig, hetzelf-de recht hebben op de onafhankelijkheid en dat de resreeringen slechts wettig zijn, indien zij steunen op den wil der .crere-geerden, ke-eren aile ethnografische groeoen, ontevreden over den toestand, waarin zij geplaatst zijn in den boezem der erroote s+aten, waarvan het lot der geschieden is hen gebonden heeft en de zuchten naar een zelfstandig nationaal leven, zich naar hem als tôt den Heiland, nemen hem als getuige van hun cngeluk en bezvveren hem om. hun gerechtigjieid te doen wedervaren. » Charl'es Maurras, die in de « Action Française » dit onderhoud bespreekt, verduidelijkt dan door voorbeelden : « Bijvoorbeeld, is de toestand n Ier-land weer erger geworden sinds Ameri-ka aan aile nationaliteiten zonder onder-scheid gouden bergen heeft schijjien te beloven. Het zal onzen vijanden altijd gemakkelijk vallen eenige ontevreden elemen'en te vfndc-ii, in de meest eensge-zinde der naties, om te doen gelooven aan seheid'n^sverzuchtinçen. Dit is niet onmoerelijk. in Frankriik zelfs, voor de streek van Nizza, Corsika of Bretanje...» Frankrijk is 00k wel parti j ranger van autonomie voor de volkcen bij zijn vijanden. maar bii ziin bondgenooten Co.a, België) niet : het 1i'd o.i. geen twiifel of het verzet der Belgische tegeering te-p-en de Vlaainsche eischen wordt door Frankrijk flink gesteund. HET GOEDE MIDBEL. — De Fransche ekonomische krisis is nog al vmcbt-baar aan pikante incidenten ; zij schijnen zelfs talrijker dan de trag'sche voorval-len. De « Liberté » publieeert deze kleine Parijsche schets : Bij den kruidenier : . De toevallige klant : Een ha'lfpomd bo-ter, a.u.b.? De kruidenier: Wij hebben er geen meer, Madame. De klant : En die dan ? De kruidenier: Zij is voorbehouden voor onze vaste klanten. De klant : O, goed... Hoeveel kost deze bus ton jn? De kruidenier: Drie frank. De klant : Wil ze opeoen, a.u.b. De kruidenier : Ziehier, Madame. (Hij doet ze open.) De klant : Goed. En nu moet ik u ver-klaren dat ik u deze bus voor rekening laat, indien ge mij geen halfpond boter geeft. De kruidenier) onthu-tst, gaf de boter. Iets voor iederen dag De laatste dwaasheid van Haverel Minister s die de vaderlandsche geschiedenis niet kenneu Wij zijn er van overtuigd dat het een hachelijk baantje is een land op afstand te besturen. Onze gesehiedenis is er een lang en klaar bewijs van. Toen de koning van Frankrijk, vvij zullen al maar dadelijk aan Filips den Munteschroodere denken, Vlaa&deren van uit Parijs wilde regeeren en geen genoor gaf aan de raadgevingen van zijn graven, als hmdvoogden aangesteld, kwam het telkens tôt oproer en tôt bloe-dige botjingtn. De hertogen van Burgondië, hoewel tôt het Fransche hof behoorend, verble-Ven in ons land en hoewel we van Filips den Stoute tôt Karel den Stoute ons niet veel te beloven hadden van die uitheem-sche vorsten, toch hadden zij voéling genoeg met ons volk om het zachtjes in te sluimeren of bij een toompje te leiden. Filips de Goede — die zijn bijnaam gestolen heeft — had er vooral een hand-je van. Met Maximiliaan, die ons weer van verre uit Oostenrijk regeerde, gin-gen de poppen aan 't dansen. Als Keizer Karel hier vertoefde ging het goed ; op afstand ontstemde hij zijn trouwste ste-den. Filips de Tweede vertrok naar Spanje en regeerde van daar over de Ne-de-landen. Zijn halfzuster, Margareta van Parma, had hem schoon wijselijk de les te lezen en voortreffelijk^ te raden, de koppige vorst wilde het beter weten : hij stuurde Alva en Requesens, dompel-de ons land in een bloedbad en verloor de helft van zijn Nederlandsch rijk. Hadde hij maar geluisterd naar de land-voogdes, die ter plaâtse was ! Ge kunt dergelijke geschiedkundige nasporingen blijven voortzetten tôt aan Jozef den Tweede, den vorst met de eer-lijkste bedoelingen bezield, doch die op afstand de volksziel niet voelen kon, en zorgend voor de belangen van zijn volk, het ergerde en in de wapens joeg. Indien de wijze Willem de Eerste, in stee van naar zijn minister van Maanen te luisteren, zelf te Brussel was komen wonen, de revolutie van 't jaar dertig zon nooit plaats hebben gegrepen. De Haversche regeering is nu in het derde jaar afwezig en mist aile gemeen-schap en schier aile betrekkingen met België. Hoe kan het anders of volk en regeering moeten op dien langen tijd, in deze uitzonderlijke omstandigheden, geheel van elkaar vervreemden, verschillend voelen en spreken om mekaar niet meer te begrijj>eni ! Havere, een Belgisch eilandje, in Frankrijk, aansreklotst door Fransche en Engelsche invloeden, en er dikwijls door overstroomd, heeft een eigen tnen-taliteit gek-esren en zich een eigen mee-nine: gevormd over de veranderin^en en nienwe toestanden die wij gedurende het laatste tijdperk onzer gescihedenis on-dergaan.Landgenooten,uitwijkelingen van '14, die hier terugkeeren uit En^eland, of al maar uit Holland, kunnen hun eigen 00-gen niet gelooven ! En ge hoort ze in den beginne elk oogenblik met onver-holen of slecht verborgen vreugde uit-roepen : — Gaat dat hier zoo? Wat is dat hee-lemaal anders dan ons werd wijs gemaakt !... \\7ij vragen het in gemoede : Heeft niet eenieder dit persoonlijk ondervon-den?Ja, dat gaat hier z66 en het beeld dat ze in de vluçhtelingen-pers van België voorhangen is teenémaal valsch. Wij zijn niet nieer hetzelfde \'olk dat ze in Oogst en vSeptember zoo jammer-lijk konden ver?eha!ken, te beginnen met : Les forts de Liège résistent toujours! tôt het beruchte : La situation «'a jamais été meilleure van dien Dins-dag 6 Oktober 1914 om 's ande~en daags paniekzaaiend te roepçn : « Maakt allen dat ge wegkomt ! Langs het Noorden is er nog een uitweg ! » Toen was het patriotisch, cilaas ! met de of;iciëele berichten van Wolff, die ze aan hoogerhand namvkeurig wisten, te spotten 0111 het volk te bedriegen ! Waar toe heeft al dat liegen eeleid dan tôt den dood of den ondergang van dui-zenden?Nu wordt ons van maand tôt maand beloofd dat de Bondgenooten in aantoeht via. Van Kersttnis naar Pacchen, van Pa"'chcn naar Sinksen. van Sinksen naar Allerbeiligen wordt telkens de gebeurte.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.