«aandag 18 Oktober 1915. Eerste aarg. Nr 276 Prijs: 5 Centiemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws M tarit fngfificm m sweit «mprad Nk^stiMI va» o^gUi • 7 rnaal par wmm rABONNEMENTSPRIJZEN Per week 0.35 Per 3 maanden 4.— Per maaad 1.50 Per 6 maanden 7.50 Per jaar 14.— ■ afgevaardigden vas den opstelraab : Dr Xmg. BORMS — Albert VAN. DEN B IRAN DE a BUREELEN : ROODESTBtAÀT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1S8® ' AANKONDIGINGEN Tweede bladz., per regel 2.50 j Vierdé* bladz., per regel.. 0.50 Derde blad., id. 1.— j Doodsbericht 5.— Voor aile atmoncen, wende men zich : ROODESTRAAT, 44. Het Stelsel ■îelkens er, tijdens de vijfentachtig-verdrukking der meerderheid in Hijië, een Vlaming, het buklcen beu, K alkrachtig inspande voor de edele K: der volksbevrijding en recht stond Hr het recht, wisten .de sluwe tegen-Biders de werking van zulk een te Hken of althans zijn invloed te ver-Bcderen door hem allerlei bijbedoelin- ■ toe te dichten, en, fi j lie en grove Hgens ineenwevend zijn streven gaan-Hiveï verdacht te maken tôt bij zijn Hen vrienden toe. Hoo hiet het voor den Katholieken Hamins dat hij, voorweudend te strij-H voor eigen taal en aard, Vlaandercn en loom wou laten in de schaduw kerk en kasteel, tôt heilige bats der ■ithoudende partij. Middeïeenwen Hnd hij met den domper op het licht. ■Trad een vrijzinnige als flamingant in H: perk, terstond werd hij uJtgeschol-Hketter en geus. De man was niet te Btrouwen, voerde z e s t ie ndeeu wsch c Hiinen in het schild en aldra zou het Hjkcn, dat hij, door ontvoogding van ■aanderen, niets andars verstond dan ^fccmen van Rome. Hh sociaal-demokraat, die voelde Hor moeder-Vlaanderen, gjing het niet Hcr toe. Drang hij zieh niet op als ver-Hiiger van de volkstaal enkel en alleen, H: des te gemakkelijker den werkers-op te ruien tegen godsdienst, staat H- konden Walen en Franskiljons, Hvijl zij zelf hunne palitieke veeten jH^tcn en yergaven en socialist, libe-^■Un katholiek al saam, ijverden te-B>ons, twist en verdeeldheid zaaien in Ht kamp der argelooze, lijdzame Vla-iMngen, Wie zich daar losschudden wou ^■vrijheid eischte moest door belofte, en dreigement teruggeduwd in ■ juk der dienstbaarheid. Zoogauw een Vlaming zijn vlamingschap Hfierde voor de belangen eener partij, ^Biiddellijk werden hem de fraaiste ■ederen toegezongen : dat was nu de Hte flamingant, niet de ophitser, de Mirsdrijver, maar de bedaarde, de be-^■gde, de degelijke, een mensch van ^■ervinding, die redenen verstond. ^■cht zoo'n beroepspoliticus de Vlaam-^■czaak niet ver vooruit, zichzelf zou kalmpjes uit den slag redden, ■telid mocht hij zijn en blijven, en Hjhij, met fatsoen, zijn volk nog ver-^Bverraden kon, minister worden'ook. gewezen leiders — o die bekeer-Ber'jver ! — na een deemoedig uitge-mea culpa, hun voormalige me-■Mders helpen verdacht maken om ^Hvertrouwen der oppermachtige, over Bide en straf beschikkende tegenpar-te winnen, en leeuwen met Mpnmoed, hun oude, arme, fiere willen doen voorkomen als de de zachtste, de zuiverste wol, is ^■*helijk in een droeve beteekenis tet woord. 'W0::l uit oorlog godsvrede geboren >iiHp en, t«rvvijl de volkeren ,de men-jjHw dooden, de kleurpartijen on s toch ■ ^g met Tuste lieten, raoet er naar ^B ander middel gezocht om de niet Vlamingen schuld en schande men toen verzon om de Vlaam- ■ «weging uit den booze te yerkla- ■ iaden zoudt ge 't iii jar<Dn niet, ?e door franskiljonschen lnster- ■ niet op het ongeloofbaarste voor- ^trijden, o rouwend volk, ver-^00rt toe, jongens aan den Ijizer, verkondt het, dwaasheid ver- ■ 1 'let> we strijden niet voor Vlaan- ®aar voor Duitschland. *^ad ja-sprekers zijn we en de nam'ng van onze taal is ^et een beetje kwaadwillig-ccn paar verzierde en een paar ver-gHf1 fciten, kreeg verdachtmaking M , neglijk rad in beweging, dat, 0ver en om, draaien en schijve-tot het bijster werd voor aller op het oogenblik dat dui- ■ im'nganten zich als vrijwilli- j °P het oogenblik dat R. lng herinnerde aan de hel- ! oi^Kîm!1 V3n moeilijk de ■Lmf'1 in verdenking ■ gen Beter ging het ons zijde- ac erru?s treffen met be-n^K'tf'r!ntîen «n uitvallen tegen onze uit het Noorden. Daarorn vBtSflT lang" het verLijnig ver-,c J"°pde, dat Nederland het daMth*/ u'tsc^€ 5eg«r vrijen door- ■ Segund. Door benijders en be-;:Hr ,c °Pgevangen en verspreid, , t^K: asteniieuws aldra wereLdge-J bUv anneeT laat gelloe.Ç. de waar-; wskj ^ tfouwe Nederland SC® v.- w\Rlans van eei- en eerljjk- ? beoogde doel berreikt : de ^ekende B«lg, de Via-"-'"iacht. Mochton onze »er- "r"1 w nrnr Jrla'îi'tlp'!" rijzen in het bloedig licht van den krijg, willig blind wou men ze niet zien. Toen, te ontijdiger ure, verscheen het oorlogsdagboek van Streuvels, een eer-lijk bedoeld werk, vol dappere waarhe-den en ongelukkige zinnen. De schrijver moest het bitter ontgelden; ook zijn volk. Streuvels werd verdacht zooals de Mont en De Boni het reeds waren, zooals de oude Veiriest, Van Oye en Josson het werden, zooals de een na de ander, Lodewijk de Raedt, Louis Franck, Rai Verhulst, Léo Picard, Borms, De Clercq, De Cock, Jacob, Vermeersch en allen die 't goed meenen met hun volk, het zijn of zijn zullen. Wie Vlaamsche denkers en leiders leest of aanhoort is uit den booze, wie hen verdedigt wordt me-debeticht, wie het zijne wil bijdragen om ons arme dubbel bedrukte en dubbel bedreigde Vlaanderen te redden, heet de vijand van België en de vriend van Duitschland ; bij zooverre dat het ten-slotte een oneer zal worden zich veilig te houden buiten het. bereik ailes aan-tastende verdachtmaking. Zij dit gewezen leiders en would-be opportunisten in overweging gegeven ; nie alleen wij, ook zij worden met kwade oogen aangekeken; en eerstdaags, indien ze met ons den ondergang van Vlaanderen niet helpen verhinderen, zullen zij, zoo goed als wij, vervolgd worden en verwezen. Want niet slechts één flamingant, niet slechts één Vlaming, maar gansch eus volk maakt men ver= dacht, omdat, vcor den drang der La tijnsche staten, België zijn neutraliteit opgeven en Vlaanderen verdwijnen moet? René DE CLERCQ. Engeland en Servie Met minder dan een 200,000 man, zegt de c Nation », kunnen wij Servië van weinig nut zijn. Daarvan zullen er heel wat vallen. Derhalve zal Engelands reserve duchtig worden aangesproken. En de aanvoer van benoodigdheden ovei een enkelen spoorweg heeft ook groote bezwaren. Misschien komt Wenizclos weer aan het bewind, maar het is ook mogelijk dat koning Konstantijn zijn terrein handhaaft. Is het dan wel zeker, dat het bij een vriendschappelijk protest tegen het gebruik van Saloniki als lan-dingsplaats zal blijven? Behalve dit ge-vaar van een vijandigen staat aan onze basis te hebben, is er het zedelijke en politieke bezwaar tegen een scl^-nding van Griekenlands onzijdigheid, wanneer het er in ernst tegen opkomt. Laat ons bedenken, vervolgt het En-gelsche blad, waarom \vij eigenlijk de-zen oorlog voeren. Was Engelaud al-machtig, dan kon het heel wat doen. De heelè wereld kon wel eenige wijzigin? van gebied velen, van België tôt China toe. Maar onze hulpbronnen zijn be-perkt. Er is zelfs een grens aan onze financieele draagkracht en duidelijker nog aan onze reserve van manschappen. Onder zulke omstandigheden dienen wij ons af te vragen : tegenover wie hebben wij in de eerste plaats verplichtingen ? Onze eenige verdragsband1 was met België, onze band van genegenheid was en is met Frankrijk. Wij hebben geen vier-kante mijl Belgisch gebied heroverd ; wij hebben zelfs een stuk van het fragment dat we hadden verloren. Ons nadeel in de herovering van bezet gebied in Frankrijk is, hoe dapper en schitterend het is, nog altijd beperkt. Kunnen wij dan ons, besluit het blad, in nieuwe ondernemingen op den Bal-kan steken? Staan wij zoo sterk in Vlaanderen en Frankrijk, dat wij met een licht hart honderdduizenden in Ma-cedonië kunnen werpen? Onze militaire toestand geeft evenmin aanleiding tôt | neerslachtigheid als tôt wilde hoop.Maar kan hij de onbeperkte vermenigvuldi-ging van overzeesche veldtochten — Saloniki, Gallipoli, Mesopotamië — ver-dragen ? Blijkbaar wil de « Nation » dus, rede-neert de « N. R. C. », dat Engeland Servië niet te hulp zal komen. Maar 't ! lijkt ons, dat het blad van een verkeercl 'standpunt uit redeneert. Het is, o. i., voor de Engelsche regeering niet de vraag of Engeland tôt die hulpverlee-ning verplicht is, aangezien het met Servië niet verbonden was door verdrags- of gevoelsbanden, gelijk aan België en Frankrijk. Engeland — dat wordt nu toch door de Engelschen zelf algemeen erkend — vecht in de eerste en voor-naamste nlaats voor zijn eigen zaak. Had de Engelsche regeering zich door gevoelsoverwegingen laten leiden, dan was zij Servië al in het besrin van den oorlog met troepen te hulp gekomen. Dat zij het nu doet is, omdat zij het gevaar voor Eno-elands zaak ziet in een doordringen van de Duitsche t/oepen door Servië naar Turkije, en d?,n mis-••"inVri -wrdpr ' i i De fïolianders en wij Het heeft den schijn of in dezen oorlog de Hollanders meer sympathie ge-voelen voor de Transvalers dan voor de Vlamingen. Doch misschien hechten wij te veel waarde aan de gezindheid der kranten welke hier niogen gelezen worden. We meenen te weten dat, in zake genegenheid voor de Vlaamsche Beweging, een groot verschil bestaat tus-schen Holland beneden en Plolland bo-ven den Moerdijk. De godsdienstkwestie is hieraan niet vreemd : zoo zijn de groote katholieke bladen De Maasbode, Het Centrum, De Tijd, ons meer genegen dan De Tele-graaf, de Nieuwe Roiterdarnsche Courant en andere. Daar beneden den Moerdijk, waar de menschen langen tijd als Nederlanders van tweeden rang werden en door menig pédant nog worden beschouwd, voelen ze beter wat het is voor Vlamingen tach-tig jaar lang verdrukt te worden in een land waarin zij nochtans het grootste, het sterkste en het beste element zijn. De stijve Calvinisten van het Noordeii hebben nooit veel voeline erehad of gezocht met de wat al te luidruchtige en niet te zeer gemanierde Vlamingen, ter-wijl dezen. ook wel uit vrees voor protes-tantsehen invloed, zich al te zeer hiel-den ono-psloten in hun Vl'aamsch-Belei-sehe traditie. Er zullen dus wel van weerskanten fonten ziin. waardoor het komt dat een qroot-Nederlandsche beweo-ing tôt hier-toe weinisr heeft uitg-ehaald. Over 't alsremeen vin rien de Hollanders ons te warm en wii hen te kotid. ATaar noe eens, groot is het verschil niet tnsschen de Vlamineen en de Noord-Bra-banders of de Limbnrsrers. Zou ook in Holland de koopmansgeest . niet een reden zijn waarom de menschen daar minder voor idealen ontvlambaar zijn? Ja, ze bewaren voor ons een « asch-granw-srijze neutraliteit». Misschien is die gezindheid de beste, maar toch. we bègriioen ze niet. Wat zegt weer de Heer in den Bijbel « Daar ge nnoh koud noch warm zijt... » Die lieden met hun koel verstand moe-ten toch ook wel inzien dat de Vlaamsche Beweging nu een zware krisis be-leeft.Wij. VlaHiingen, blijven steeds vree-zen voor vreemden invloed en verlaneen nu, vnriVer dan ooit. onafhankelijkheid voor onze eieene, ook hnn kultuur. Wij willen noch verfranschiriB', noch werduitsching : we willen vollediere ver-vlaamsdjine of — waar dit in breeden zin beerenen wordt — we willen volledi-ee vernederlaîid«chiri%. fToort ee 't. broeders van 't Noorden. ons « 7iin of niet zijn y is ook voor u "en nationale kwest% We hebben den slrc^+fn indrnk dat ilVn te 7PPT vrede hadt met d^ri Bclcri-«schip-n vroeo-cr^n toestand.. omdat het in T^r'l o-ie 9"oedVoor> was te rHz^n, te eten «n tf locrppren ; omdat het Fran«ch irt ■R^lo-îë. nipf erg- mopiliik was : omdqf Kî-i T)"itschland. éi] er fs^ch-en "it^nocht WiivPti en omdat. non ia. omdat ee met Beîeen ook wel eoede zaakjes wist te *T1 C\ Hoe de Staten nu ook mogen veran-deren, worde België «rrooter of nog- klei-ner, meer of nog minder onafhankelijk, aan de Nederlandsche nationaliteit kan niets af of niets bij. Ook moet, na den oorloe. hoe hij ook eindige. een breede Oroot-Nederlandsche beweging ons bei-den vooruithelpen. NOVISSIMUS. Er z»l m d? wesschen en verzuchtingsn van hst »olk voldaan worden... Het is ons zoo plechtig verzekerd ge-worden, dat we er niet mochten aan twijr felen. Maar wanneer?... Dat zegt de ge-schiedenis niet... Tnderdaad, ziehier wederom een stuk dat we in zijn oorspronkelijken vorm weergeven, uitgaande van het Belgisch, niet van het Fransch ministerie van oorlog, en gericht aan eene Vlaamsche vrouw, te Antwerpen gevestigd : Ministère de l« Guerre. Le Hâvre... . Cabinet civil. L'union fait la force. Madame, J'ai le douloureux devoir de vous faire part de la mort de votre époux F. V. D. Ce brave soldat est décédé le 31 octobre 1914, à bord du bateau « Copenhague », et a été inhumé à Southampton (Angleterre), le 8 novembre suivant. Le P*vs gardera pieusement le sauve-! nir de ceux qui sont tombés pour le défendre et qui ont fait le sacrifice de leur vie pour la Patrie. Cette pensée sera de nature, j'en ai la i conviction, à atténuer la douleur et le ! chagrin que vous éprouvez. C'est dans cet espoir, qu'au nom de la Belgique et de l'armée, j'ai l'honneur de vous présenter nos vives et sincères condoléances.Veuillez agréer, Madame, l'assurance de ma considération distinguée. Le ministre de la guerre, Par ordre: Pour le chef du cabinet civil, L. Bléro. • A Madame F. V. D. Anvers. De arme vrouw, voor wie bovenstaan-de Jobstijdnig bestemd was, meende eerst dat de brief goed nieuws bracht over haar man, van wie zij sedert meer dan één jaar zonder nieuws was geble-ven. Ze is verplicht geweest het stul laten vertalen door den politiekommis-saris harer wijk om te vernemen dat haar man gestorven is, gestorven voor het va-derland, dat zich bij monde van een hoo-ger ambtenaar dankbaar heet voor het geofferde leven, maar de arme weduwe daar niet eens kennis kan van geven in kaar eigen, haar eenige taal. Ami Vlaanderen... Een ander voorbeeld, minder tragisch, maar even onzinnig. Een Vlaamsche volksboekerij, gevestigd in de Antwerpsche omgeving ont-vangt volgenden brief van het : Ministère des Sciences et des Arts Administration de VEnseignement Supérieur, des Sciences et des Lettres. No — 10 annexes Bruxelles, le Par ordre du Ministre des Sciences et des Arts, transmis, à la bibliothèque.... de , établie , dirigée par M les exemplaires ci- annexés : 10 ouvrages. Prière d'en accuser réception dans la huitaine. Dat zijn geen wetsovertredingen, niet waar? Nu, waarom zou men te Brussel en in Den Haver niet reeds volop aan 't ver-franschen gaan, « de oprechte vader-landsch-gezinde Vlamingen » hebben immers gezworen ailes te laten gebeuren, al moeten ze desnoods in hun oorlog-slaap verwurgd worden? Maar, bij God, wij zullen het zonder tegenspartelen, niet laten gebeuren ! De spoorwegen in Bulgarije Het Bulgaarsche spçorwegnet zal in de komende phase van den oorlog wel-licht een belangrijke roi kunnen spelen, en is ook thans reeds van groot belang. Behoudens een klein trajekt dat van minder gewicht is, en een deel van den spoorweg, die aan de maatschappij der Oostelijke spoorwegen behoort, is ailes staats-eigendom en ailes wordt thans door den Staat uitgebaat. De lengte der gezamenlijke spoorwegen bedroeg in 1902 reeds bijna 1500 ki-lometer, terwijl in 1878 nog slechts 225 km. spoorweg was aangelegd, van Varna naar Roestsjoek. Dit was de eerste, in 1866 aangelegde Bulgaarsche spoorweg, die in 1873 door een lijn van Sarambei naar Philippopel werd gevolgd. Sofia ligt aan de spoorlijn van Tsaribrod (aan de Servische grens) naar Oost-Roemelië, een trajekt dat pas in 1888 gereed kwam, en dat deel uitmaakt van de verbindings-lijn Konstantinopel-Weenen. Belowa-Sarambei, dat door de maat-schapnij voor de Oostelijke spoorwegen was aangelegd, kwam in dat jaar ook aan den staat, die sedert dien nog een aantal verbindingen tôt stand bracht. Boergas werd met Jaboli verbonden (de afstand is 110 km.) ; Sofia met Rado-mir, eu met Roman, wat resp. 50 en 108 km. âfstand is. Daarna werden nog. de centrale spoorweg Roman-Sumen (325 km.) en de lijn Roesttsjoek-Tirnowa aangelegd,, benevens spoorwegen van minder groote lengte. Ook in de laatste jaren is het spoor/egnet, hoewel het zich nog geenszins met dat van West-Europa laat vergelijken, belangrijk verbeterd, en de verdere verkeerswegen zijn ook sterk uitgebreid. Dat dit belangrijk tôt de weerbaarheid van het land bijdraagt, is bewezen door wat de Duitschers met hun strategische spoorwegen, vooral aan het Oostelijk front hebben weten te berei-ken. Dagelijksch Nieuws ONZE LETTERKUNDIGE PRIJS» KAMP. — Uit plaatsgebrek moest gis-teren de bloemlezing uit het werk van Aug. Vermeylen blijven liggen. Wij geven haar • vandaag. Morgen is dan een ander schrijver aan de beurt. TAALM1SKENNINGEN TE DIEST EN OMSTREKEN. — Een moedige Vlaamsche strijdgenoot schrijft ons over de schandelijke wijze, waarop ginder in zijne streek onze taal wordt miskend : « Aile mededeelingen, zoo luidt het in zijn brief, bijzonderlijk die van het Steun- en Voedingskomtieit, geschieden in 't Fransch ; de lieden der gemeente, die nàtuurlijk geen woord Fransch ver-staan, 1-rijgen Fransche formulieren in te vullen. Er bestaat hier een werk: « La cantine du Soldat», dat tôt doel heeft, kistjes met allerlei gevuld, naar onze krijgsgevangen soldaten op te sturen, eene instelling die ten zeerste moet goed-gekeurd worden. Maandelijks worden hier daarvoor gelden bijeengehaald, die daarna naar Brussel, zetelplaats van dit werk, worden opgestuurd. Nàtuurlijk, verlangen de menschen te weten wat die kistjes zullen bevatten, en daarom hebben de heeren uit Brussel dan ook brief-jes doen rondgeven, waarop aile noodige inlichtingen gedrukt staan ; maar dat is ailes uitsluitend in 't Fransch ; geen enkel woordje Vlaamsch, ailes Fransch ! » Er zijn nog veel erger gevallen. Van tegenwerken geen spraak ; men moet buigen ! Latere tijden zullen 'wel toela-ten, meer in 't licht te brengen. » EEN ARBEIDSUNIVERSITEIT TE BRUSSEL. — De voorbereidende stu-dies voor de oprichting van een arbeids-universiteit door den gemeenteraad van Brussel zijn geheel geëindigd. De be-voegde diensten „ van het gemeentebe-stuur jder hoofdstad hebben een ontwerp opgesteld dat buiten de centrale orga-nismen : — Normaal leergangen voor de vorming van leeraren voor de technische scholen ; mechanische en elektrische de-monstratie centrale ; laboratorium voor werktuigkundige, natuurkundige en chemische proefnemingen voor de leergangen en voor het gebruik der mede-werkende professioneele vereenigingen ; technologische verzamelingen ; professioneele boekerij, enz. — de groepeering omvat van al de beroepsscholen welke betrekking hebben op de ambachten in de Brusselsche agglomeratie bestaande: chemische nijverheden, ververijen, dro-gerijen ; fermenatie-nijverheden ; werk-tuigkunde en elektriciteit ; ijzerbewer-king, sloten- en kachelmakerij ; schrijn-werkerij ; huisschilders, lood-zinkgjete-rij, gasfitterij ; behangeirs-stoffeerders ; boekschool, letterzetterij, lithographie, boekbinden, photogi-avure ; * juweelbe-drijf, beitelwerk, poudsmederij ; kleft-makerij, haarkapperij ; schoenmakerij ; wagenmakerij ; praktische handels-school, boekhouden, korrespondentie in vreemde talen, leergangen voor verkoo-pers, enz., enz. De organisatie is zoodanig geregeld dat iedere school een volkomen technische onahhankelijkheid heeft met een eigen komiteit. Alleen de administratie zal door de stad Brussel gekoncentreerd en beheerd worden. Dit gewichtig ontwerp zal in uitvoe-ring gebracht worden, zoodra het sche-pen-kollege den architekt aangeduid zal hebben, die met het plan der gebou-wen zal belast worden. Verscheidene terreinen werden te dien einde onder-zocht. Het is waarschijnlijk dat de keu-ze van het gemeentebestuur op de be-schikbare terreinen zal vallen van het vroegere stapelhuis op de opgevulde bin-nenhaven.De totale kosten zullen een drietal millioen bedragen waarvoor kredieten door den gemeenteraal zullen verleend worden tôt een beloop van een millioen per begrootingsjaar. De oprichting van een Arbeids-Ùni-versiteit door de stad Brussel is_ een îrootsch werk, waarop de bevoegde ge-meentediensten en in 't bijzonder de heer C. Buysse, bestuurder van het ste-delijk technisch onderwijs, zich met ijver toegeletrd hebben.. GRONDWETSHERZIENING. — De « Nieuwe Rotterdarnsche Courant » tneldt, dat de indiening van de in de Proonrede aangekondigde voorstellen -Ot grondwetsherziening uiterlijk binnen :lrie weken is tegemoet te zien. EEN CAMEMBERT-KRISIS IN FRANKRIJK. — Er heerscht thans in frankrijk een Camembert-krisis, welke onrustbarende wijze toeneemt. Onlangs zelfs had er werkelijk een klcine opstand in de Parijsche hallen iilaats. De oorzaak der krisis is zeer een- roiirji rr é Handelaars begeven zich naar Parijs en koopen tegen om het even welken prijs zooveel kazen op als zij kunnen. Zii verkoopen die op hunne beurt aan andere kooplieden die ze weer zeer duur achter het front aan de soldaten gaan verkoopen. Het is aldus dat een Camembert, ia de Hallen voor 90 centiemen gekocht, in vieren gedeeld wordt, om voor 50 centiemen per deel verkocht te worden. Dit is de reden waarom de winkelier» te Parijs, die zich met eene bescheiden winst moeten tevreden stellen, geen Camembert meer koopen kunnen. Vandaar dan ook hunne woede, die uitbrak, toen een dier gewetenlooze opkoo-pers er onbeschaamd op pochte dat zijne ST>ekulati€ hem zooveel winst opleverde : eene brave fruitverkoopster diende hem eene allerprachtigste en welverdiende oorveeg toe ! Er ontstond rumoer, ee* oploopje en de politie moest zelfs ge-weld gebruiken om de rust te herstellen. Het bewijs dat de opkoopers de schuld van het opdrijven der Camembert-prij-zen zijn, is, dat toen het goederenver-voer op de spoorlijn van het Oosten tijdelijk onderbroken was, al de Camemberts welke tevoren 75 fr. de honderd gingen, plotseling aan 35 en 40 fr. van de hand werden gedaan. DE EISCHEN DER FRANSCHE BAKKERSVROUWEN. — In het be-gin van den oorlog werden de Fransche bakkers in twee kategorieën gerang-schikt. In de een waren degenen, die gemobiliseerd waren en in de andere, degenen, die een uit§tel van dienst hadden. Deze laatsten gingen van toen af voort hun ambacht uit te oefenen, terwijl de anderen aan hunne vrouwen de leiding hunner zaken moesten toever-trouwen.De bakkersvrouwen, wier mannen sedert.een jaar gemobiliseerd zijn, en die door liet harde werk dat zij doen moesten, uitgeput zijn, vragen dat men hunne mannen terugroept, die in hunne woning gemobiliseerd kunnen blijven, ■eij dat men de ledige plaatsen, welke aldus ontstaan zijn, aanvult met degenen, die tôt heden van de dienstuitstel-liug geprofiteerd hebben. — En het i« om hfmne grieven uiteen te zetten, dat zij onder. voorzitterschap van den heer Longuet, den afgevaardigde van de Seine. bijeen zullen komen. SLAPENDE ROZEN. — 't Is geen gedicht dat we hier geven voor onzen Rozenprij skamp... Een tuinier in Gôteborg (stadje op d« Zuidwest-kust van Zweden) heeft in den lcop van dezen zomer eenige intéressant* proefnemingen ondernomen, om rozen t« laten slapen. Hij is daarbij tôt het resul-taat gekomen, dat rozenstruiken door besprinkelen met bijzonder* vloeistof-fen voor «en tijdverloop van 14 dagea en langer, in slaap kunnen gebracht worden, waaruit men ze op ieder oogenblik weer kan wekken zoodat ze zich verder ontwikkelen. De struiken worden be-sproeid wanneer de rozen nog in de knop staan. De kleverige vloeistof veroorzaakt een dicht omhulsel op de bladeren, waardoor de ademhaling en de ontwikkeling der bloemen belet worden. Wil men de bloem doen ontwaken, dan wordt dit hul-sel verwijderd, waarna het leven en de ontwikkeling der planten zooals vroeger worden voortgezet. Totnogtoe werden de proeven ondernomen met klimrozen « Dorothy Per-kins », en de tuinier M. Sôlven heeft het inzicht later die proefnemingen ook op tuinrozen toe te passen. De rozen ver-liezen door die behandeling niets van hare schoonheid en behouden daarente-gen door den slaap langer hunne bloe-sems zoodat ze, vooral in de Noorderlan-den, langer ter markt kunnen gebracht worden. GEINTERNEERDEN TE AMSTERDAM. -— Een aantal Belgische geïnter-neerden zullen hun intrek neroen in de fabriek Trompenburg te Amsterdam, waar zij werk zullen verrichten. Nu ia, naar de « Telegraaf » nader mededeelt, door het algemeen hoofdkwartier, afdee-ling interneering, medegedeeld, d*t de direkteur-generaal van den Arbeid heeft goedgekeurd, dat den gelnterneerd»* huur voor huisvesting wordt in rekening gebracht, echtsr in dien vorns, dat kun een loon wordt uitbetaald 0, 3 of hooç-stens 4 cents per uur minder daa voor Nederlandsche arbeiders. De Belgen worden Woensdag 3 No-vember verwacht. Het arbeidsloon, dat zij verdienen, is in overeenstemming met de loonen, die thans aan Nederlandsche arbeiders worden uitbetaald. (We hebben tegenover onae Holland-sehe broeders reeds *«n groote plitbt van dankhaprhrirl tp

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.