Yicr-en-Twinligste Jaar, -II Ml ^ ■ ii « Msfasl — Haissszln — Elgenilom limderiinî. 8 Odote I ft î - 1111 11 ■ ■'■■■ ■! I' ■■ ■ Alla briefwisselingen vraolit-rrij te zenden aan Aug. Van Iseghem, uitgever voor do naamL tnaatsch. « Drukkerij Het Volk % Sleersteeg, n° 16, Gent. Bureel van. Wesfc-VIaander<ai s Gaston Bossuyt, Giide der A m. bachten, Kortrijk Tex.beoj.< 52â Bureel van. Antwerpen, Brac fcant en Limburg : Viktor Kuyl, Minderbroederstraafc, 24, Leuven HET VOLK SSen schrljîî In s Op aile postkantoren caîi 10 ?î« per jaar. Zes maanden £r. 5.00. *>rie maanden fr. 2.50. Aankonûigingan. ■ Prijs volgens tarief. Voorop ta betalen. Rechterlijke herstelling, S îa» per regel. Ongeleekende brievan worde# a. geweigerd. 1 TELEFOON N° 137, Qeat. "VerscMjnt G muai per weelc, CHRISTEN WERKMANSBLAD S CENTIEMEN HET NUMMEB le Toestand te Ântwerpen. Antwerpen, 6 October, 10 ure 's avonds. Antwerpen's toestand is bezwaarlijk. De bevelhebber der versterkte stelling heeft, in den avond, aan de burgemeesters der gemeenten, begrepen in de versterking van Antwerpen, volgenden brief gestuurd : « Ik heb de eer aan de bevolking ter kennis te brengen dat de besehieting van 'Antwerpen. en 't omliggende nakend is. » Het hoeft wel te verstaan dat de bedreiging of de uitvoering der besehieting Volstrekt geen invloed zuilen hebben op den duur van den weerstand die lot het uitersts toe zal gevoerd worden. » De Bien Public voegt daaraan toe ! De meeste forten der eerste lijn, ai deze van ijtle tweede lijn en de belangrijke beveilings- en versterkingswerken tusschen-in de forten aangelegd, blijven ongedeerd. De groote moeilijkheden waartegen de vijand zieh te ver-werën had en de door hem geleden veriiezen be wij zen dat de versterking van Antwerpen Jaet lang zal uithouden. m Ffiâuiffiuic- Offieieel, 6 October. — Op onzen linkervleugel blijît de toestand onveranderd er de veldslag duurt voort. In Argonne en op de Maashoogten zijn de aanvallen van den vijand dag en nachl teruggeslagen. Londen, 6 Oetober. — Het lot van Antwerpen is nauw verbonden met den uitslag van den veldslag der Aisne. Wordt het duitseh leger in Frankrijk verslagen voor d£ Duitschers onder de muren van Antwerpen kunnen naderen, zij zuilen verplicht zijr het beleg op te geven. Aile blikken zijn dus naar den grooten veldslag gericht. Word: het duitseh leger afgeslagen, het zal voort naar de duitsehe grenzen gejaagd worden 't Is waarom Engeland wederom versche troepen op het front heeft gebracht, waaî jzooveel duizenden levenskrachten zieh sedert 25 dagen uitputten. Het oprnkken der Rnssea.—De dultsshs aftoelit duart voort. Londen, 6 October. — De officieele russische mededeeling uit Petrograd zegt dai op het Oostelijksch Pruisisch front het duitseh leger voortdurend in aftoeht is. Petrograd, 6 Oetober. — Een offieieel verslag zegt, dat gedurende de geveehter die sedert weken geleverd werdén ten Noorden, de Duitschers schrikkelijke verliezer leden, en dit op een front van 100 kilometer. Zekere korpsen ondergingen veriiezen van 70 tôt 80 %. Deze week zal waarschijnlijk de besiissende slag geleverd worden. * î - HOOG DE HARTEN ! Zooals van zondag te voorzien was, beleven we tlians de zwaarste week die we sinds 't begin van den oorlog zuilen gekend hebben. De reusachtige veldslag der Aisne, den 12e September begonnen na eene glans-Tijke zegepraal onzer vrienden op de Marne, duurt nog steeds met afwisselende kansen voort over een front van 350 kilometer. Franschen en Engelsçhen plegen er wonderen van dapperheid en ondanks den onlooehenbaren moed van de duitsehe troepen, hebben zij dezen, die reeds ten noorden van Parijs geweest zijn, reeds mren ver doen wijken lot in het fransche noorderdepartement. Met een geschut zoo zwaar, dat vôôi 't begin van dezen oorlog niemand er een gedaeht van had, hebben de Duitschers den zuidelijksten boog der versterkte streek rond Antwerpen aange-vallen. Na dagen en dagen strijden, staan zij nog vôôr de Netherivier, wier zacht vloeiende wateren rood geverfd zijn met het bloed van tienduizenden der hunnen, In Brabant en Vlaanderen worden "vernieling en ramp aangericht door af-zonderlijke benden onzer vijanden. En op 't oogenblik dat we schrijven hooren we 't kanon van een tamelijk zwaar ge-vecht, in 't zuid-oosten van ons, onophou-dend donderen. 't Zijn dagen van angst en zware be-proevingen voor honderdduizenden ge-zinnen, die onze broedergezinnen zijn, Menigeen laat zieli door den angst van het oogenblik aangrijpen, sommigen zelfs terneerdrukken. Wij niet. Boven de wolken kruitdamp die al; eene logge massa door onze luchten drij-ven, glanst heerlijk de zon der vastge-gronde lioop. België bleef trouw aan plicht en eer België kan niet, België zal niet vergaan We mogen niet al schrijven wat w< weten. Maar duizenden weten toch mel ons, dat tienduizenden onzer vriender ons thans ter hulp zijn gesneld : zij weter het, omdat ze op menige plaats in d< gelegenheid zijn geweest het met eiger oogen te zien. De machtige vrienden die ons thans ter zijde staan, zoo met hun hart als me1 hunne aanzienlijke kracht, zijn eern vaste waarborg voor de zegepraal onze] eigene wapens. Beleven we dus deze dagen van grooter strijd met het onwankelbaar vertrouwer van een volk, welks heldhaftigheid terechl de bewondering van gansch de wereld heeft afgedwongen. Hoog de harten, vrienden ! Gods hoog-ste liefdewet is plichtsvervulling. Belgii heeft zijn plicht volbracht met al de heer; lijkheid der edelmoedigste zelfsopoffering God zal deze plichtsvervulling zegener naar voile verdienste. Hoog de harten ! Het oogenblik naderl waarop het licht door de duistere krijgs dampen zal heendringen. Reeds zien \v< in de aanwezigheid onzer bondgenotei naast onze eigene jongens een glans de: toekomst ons tegenstralen. De zon der hoop wordt de schitterendi zonnesching der victorie, die alleen aai de moedigen toekomt. Hoog de harten : de verlossing van on: duurbaar vaderland is nabij 1 De Terugweg der Duitschers, De correspondent van Daily News seint Men meldt uit Bordeaux, dat het nieuwi van het front aanmoedigend is. De hevk'e aanvallen van de Duitscher; op onzen linkervleugel, vooral tusschen Roy< en Lassigny; met het doel onze omtrekkendc -beweging te breken, zijn afgeslagen en oj enkele punten zijn de bondgenooten aan vallend opgetreden. De pogingen van het leger des kroonprin sen, om zuidwaarts neer te zakken door hel woud van Argonne, is ook doorgebrokci en het leger zelf is ten noorden van Varennef teruggeslagen en heeft bijgevolg grond ver loren. De pogingen der Duitschers om door t< breken door de sperfortenlijn tusschen Ver dun en Toul, faalden eveneens. De hevige en herhaalde aanvallen dei Duitschers tegen de Fransche lijn tusscher Oraconne en het Cirgonner-woud, waren ge daan met het doel eene groote en snelk Duitsehe beweging te verduiken, die, ge steund door hulptroepen uit België, in hoofd zaak de bondgenooten zou uitflankeeren er in aile geval hunne groote communicatie-lijnen en den breeden weg naar huis zou ver zekeren. Dock de Franschen zijn hun voor geweest Hunne wondervolle spoorwegen bereidder aan generaal von Kluck eene pijnlijke ver rassing. De oninneembare Engelsche stelling bi Soissons was het slot van de zware deur, dit den aftoeht van het Duitsehe leger sloot. Vruchteloos hebben de Duitschers ge 1 tracht te Noyon en te Roye, al hunne krach ten te werpen tegen dit sluiten der bareel Zij werclen, zooals te Roye, teruggeslagen. Waar zij zieh ook wendden, West- o: Noordwaarts, overal vonden zij dien hinder-paal meer en meer op hen drukken. Het einde van die bareel, die op de Duitschers zieh omsluit, met slot van de deur tic Soissons, nadert nu <3e Belgische grens. In aile geval, de weg naar huis, de weg langs waar de Duitschers kwamen, is zekei zoo versmald dat ze, ôm te zeggen, op één rei zuilen moeten terugkeeren. Hun blijft de weg over langs Binant en ï Namen of de weg over Luxemburg om terug naar huis te gaan, " ■ BeTelfcefersehap van Antwerpen. Gproep lot de jangeSingeii, in de yerslerkle omheiniiîg van Antwerpen verblijpiidc, « In 't belang der nationale verdediging is het volstrekt noodâg dat ons regelmatig leger versterkt worde. In deze omstandig-i hetlen doe ik een beroep op de vaderlands-iiefde der weerbare mannen van 18 tôt 30 jaar, op 31 December 1914, opdat zij dienst nemen iu onze regelmatige troepen en zieh als vrijwiiligers aangeven voor den duur van den oorlog. Jonneimpu, iist Vadsrîaiifl h88ft U fJlGG.itg! Beantwoordt dien oproep. Stelt u niet ► bloot aan het gevaar, dai de overweldiger lu verplichtte, spijts aile reeht en wet, dienst te nemen tegen uw eigen vaderland. Blijft niet onwerkdaàig gedurende lange maanden. De belanghebbendsm, voorzien van een getuigschrift van zedelijkeid en goed ge-drag, mogen zieh aan'oieden in de hieron-der opgesornde gesiichten, waar zij aan een geneeskondig on iorzoek zuilen onder-worpen worden. T De mannen, goed- verklaard voor den dienst, zuilen zonder uitstel en zonder gevaar, gezonden worden naar het niet over-welcigde deel van 't land, om er geoeîend te worden. De jongelingen voor wien het stoffelijk onrnogelijk is, de voorgeschreven getuig-' schriîtsn voor te brengen, zuilen aanvaard worden, op de verklàring, die zal onder-zocht worden, van zoohaast de omstandig-' heden het aullen toeMten. De bevelhebber van de V. O. A. (Get.) DEGUISE. 1 > De inschrijvingen worden genomen in de volgende Inrichtingen : Militair Hospitaal (Marialaan.). . Hulphospitaal I, Boogstraat, 2. Hulphospitaal II, Meir. - Hulphospitaal III, Marla-Louisalaan. : College O. L. Vrouw. ^ Hulphospitaal IV, Groote Hondstraat, 50-52. De Paus en de Vrede. ; Rome, 5 October. — Het scliijnt dat de l Paus, in rechtstreeksche onderhandeling : met den oostcnrijkschen keizer Franz-Jozef, zou trachten door M. Ivolsky in > 't bereik van den Tsar te komen, herin-[ nerend aan dezes langdurige geneigdheid voor den vrede, waarvan hij bewijs ge-, geven heeft, en wiens werk eeuwen lang ' zou herdacht worden als er vrede kon komen door het Scheidsgerechtshof van ! den Haag. (i?eu/er,) ——n—SSaSTSSSrnrXKMmmm—— în Pruisen en Galieia. Copenhagen, 6 October. — Veertien dagen . geleden begaf de Keizer zieh naar Oost-Pruisen. Thans gaat de Tsar ook naar hefc ' oorlogstooneel, in Galieia. Dit bewijst dat de ontwikkeling van het î russisch leger voltrokken is. ; Waarom gaat do Tsar naar Galieia en niet > naar Oost-Pruisen ? 't Is dat waarschijnlijk > zijne aanwezigheid niet onmisbaar is in 't noorden, waar de zegepralende troepen van Rennenkampf voldoende aangemoedigd • zijn door den schielijken aftoeht van den > vij and, en dat er geen enkel aanval te vreezen i is op Wilna, Grodno en Bielostok. ; We moeten er ook uit besluiten, dat het . de linkervleugel van het russisch leger is, die aan 't werk is sinds de intrede in Buko-vine, die zieh nog zal toe te wijden hebben voor Crakau en er geweldige verrichtingen zal te doen hebben. 't Is dus aan dezen linkervleugel dat de Tsar zieh gaat toonen, voor de besiissende 1 beweging welke dezen vleugel, van gevecht tôt gevecht en van beleg tôt beleg, gaat ! voeren naar Breslau en Berlijn, door eene ontzaglijke zwenking op den rechtervleugel, die waarschijnlijk op de Vistula zal blijven. : He fl&assisisiie De duitsehe leugenfabriek Wolff heeft alom laten weten, dat de russische steden Beval, Viborg en Cronstadt, op de Oostzee . gebombardeerd zijn. We zuilen het gelooven als het ons uit Petrograd bevestigd wordt, zeggen de eugelsche bladen. Zelfs indien zulks bevestigd werd, ware ! het nog gansch verkeerd daaruit te besluiten dat de russische vloot machtelooa is of dat zij zou onmachtig zijn hare torpedokracht ■ tegen den vijand uit te werken. Al zou zij door mindere getalsterkte niet bij raachte zijn zioh te meten met de krachten • welke Duitschland tegen haar zou kunnen opsturen, de invloed dien zij (loof hare aanwezigheid oefent als eene /leet in being (daar-zijnde vloot), is genoeg om den Duitscher te verplichten aldaar zijne vloot op eene sterkte 1 te houden, die ons zelven voordeelig is. Juist als het niet te gelooven is dat de ' duitsehe vloot werkeloos in hare havens ' gehouden wordt om eenige andere reden dan strategische noodzakelijkheid, zoo is de schijnbare onwerkdadighéid aer russische vloot blijkbaar de uitkoinst vît» eene sfrijd-politiek, welke door de omstandigheden volledig gerechtvaardisçd is. De laatste refeîoeriag van II. Âsqulth. EuitscMaaâ bsrelôâe dsn oorlog ?oor sedert 1912. De eerste minister, die een zeer begaafd spreker is,heeft eene reis gedaan door de vier Engelsche hoofdsteden,Londen, Edimburg, Dublijn, Cardiff. In deze laatste stad, hoofd-stad van Wales, heeft hij eene prachtige rede-voering uitgesproken, de schoonste mis-sehien vaai lieel zijn redenaarsveldtocht. Zijne toehoorders waren ontelbaar, met op den eersten rang de katholieke en de protes-tontsche bisschoppen en de geestelijkheid van aile eerediensten. Ziehier de voornaamste brokken van die redevoering : De oorzaksu van ciea oorlo?. Wij verlangen niemands gebied. Wij willen niemand onze wetten opdrmgen. Het Engelsche rijk is groot genoeg. Waarom dus zijn onze pioegen in zwaarden veranderd. (Zins-speling op eene tekst van den bijbel, waar , Isaïas aan de trouwe Hebreeuwen belooft, dat God hunne zwaarden in pioegen zal ver-anderen).Indien zooals ik zegde, wij niet het minste verlangen .koesteren, den reeds zoo zwaren last ver. het rijk te vergrooten, is het even waar dat, toen wij ons in dezen oorlog wier-pen, wij geen de minste wraak hadden te vol-doen. En bijzonder wat betreft Duitschland, ik heb het gezegd en herhaal het, hadden wij enkel voor doel de gelegen heden van vrij-ving te beperkên, en hartelijke betrekkingen te bevestigen op vaste basis. Wij hebben van in het begin gezegd dat onze vriendschap met sommige mogendhe-den, Frankrijk, Rusland, Japan, geen de minste koelheid nog veel minder slechte voor-nemsn jegeus eene andere natie meebraeh-_ ten. Wij hebben gezegd, men sluit geene nieuwe betrekkingen om er oude te verbre-ken. Ziedaar de verhouding van degenen, die de keizer van Duitschland het verradei'lijke Engeland noemt. ERNSTiGE 0NTH0LLINGEN. Eagelasd bh Baitsohlaad la 1912. Wij hebben gezegd en IK TREK DE AANDACHT VAN DE HEELE WERELD OP WAT IK VANDAAG GA ZEGGEN, nu men zooveel valsche berichten de wereld in-zendt, dat wij onze gedragslijn jegens Duitschland hebben vastgesteld, in eene , nota die heel het kabinet besprak en goed-keurde. Zij werd aan de Duitsehe regeering medegedeeld in 1912. Wij zegden : Engeland geeft u zijne belofte en waarborg, dat het zicli nooit zal aanslui-' ten bij eene mogendheid-, die Duitschland zou ' aanvallen zonder eenige uitdading van zijnen ■ kant. Een offensief verbond tegen Duitsch-1 land is niet het voorwerp van onze tractaten, . en is zelfs niet door hen voorzien ; nooit zal Engeland in eene combinatie treden, die voor onmiddelijk doel zou hebben Duitsch-t land aan te vallen. ' Is daarin iets dubbelzinnigs ? Maar 't was niet genoeg voor de Duitsehe 1 staatslieden. Zij wilden meer, zij vroegen ons onzijdig te blijven, volstrekt onzijdig in geval van oorlog en dat op een oogenblik waarop hun land eene nieuwe uitbreiding gaf aan zijne gewapende macht, te land en ter 1 zee. Zij vroegen ons de vrije liand voor 't ge-" val zij het oogenblik gekomen achten om 5 Europa te temmen. Er was daarop maar een antwoord te ge-ven en wij gaven het. (Eindelooze toejuicMn-gen.)Nochtans gingen wij twee naar lang voort : gedurende de h -ele Balkancrisis, niet alleen 1 te werken om den vrede te handhaven, maai !■ om eene gezonaere internationale atmosfeei ^ te scheppc n. 1 De annalen fler afschnwallïkste bar-baarsebeid.' Vier weken geleden sprak ik te Londen. ' 't was in 't begin van den oorlog, en ils ' zegde dat deze onze schande zou geweest L zijn, indien wij ons ont houden hadden. Vooi 1 de gebeurtenissen, die zieh begonnen te ont-rollen : het openbaar vertrouwen onbe-' schaamd verbroken, een klem volk onder de ; voeten getrapt, de laffe inval in België en ' Frankrijk, door benden, die achter haar het l schandelijke zog der barbaarschheid laten 5 en zieh droevig beroemd maken door ' eene van deze verwoestingen en hsiligschen-' nissen, waardig van de zwartste bladzijden van de geschiedenis der afschuwelijkste on-menschelijklieid. (Toejuichingen). Dat was - vier weken geleden, maar de tijd is vooruit-^ gegaan en het tafereel wordt elken dag som-} berder en walgelijker. ^ Ah, indien wij onzijdig en onverschillig ge-bleven waren, indien wij niet met al onze ' krachten den vijand van aile beschaving s naar de keel gesprongen waren, zou er ons [ niets overblijven dan ons het gelaat te sluie- - ren, en ons op onze beurt voor te bereiden, ■ want wij zouden het verdiend hebben, om het lot te ondergaan van die ongelukkige ; landen, en 't ware onze straf geweest na t eeuwen roem, in een onteerd graf te dalen, ( voor 't welke niemand zieh zou gewaardigd . hebben te zingen nochte weenen.(Toejuichin-• gen). > Verheugen wij ons dat trots ailes de s werefd en Ijjjzonderlijk Engeland, nog toe-gankelijk zijn voor êgerwegingen van zuiver . ^gedelijken aard. De Duif sehe school i leert, dat de politiek onttrokken is aan het gezag der zedeleer, dat de macht. de maat is ! van het recht. Zij gelukt er in aan hare lee-! ring te oriderwefpeâ, ik zeg niet het volk jya.it Duitschland, mâar hen die zijne politiek loiden. Maar die hatelyke leering heeft geen uit- 1 weg gevonden in Engeland. Wij, die dooï-hare vertegenwoordigers beschouwd worden als menschen met denkbeelden buiten de mode, wij gelooven nog aan de heiligheid der tractaten, aan het recht van den zwakke aan den plicht van den machtige en den: sterke. Wij gelooven dat de kleine volkeren lietzelfde recht op het bestaan hebben als de groote en het de moeite waard is vandaag te strijden en te sterven voor de vrijheid, evenals in verleden eeuwen. ( Toej.) Gewapend met die heilige en eenvoudige waarheden, die de eeuwige beschutting van Europa zuilen zijn, zien wij met vertrouwen den afloop van dezen oorlog te gemoet. Gij vroegt mij waarom wij toch oorlog voerden ? Ziedaar in twee woorden de laatste reden, die onze dappere troepen uit Indië naar Marseille heeft gebracht, die uit onze' koloniën het beste onzer krachten trekt en die in minder dan twee maanden van Engeland als een vruchtbaar veld heeft gemaakt, waar de beste rekruten opschieten. ( Toej. ) J Spreker besloot met eene prachtige slot-rede, waarin hij de bijzondere redenen ont-wikkelde, die het land van Wales heeft om evenveel ir.annen te leveren als de anderé deelen van het Rijk. Est Russisch Leger. Londen,6 Oct. — De korrespondent vafi den Morning-Post te Petrograd meldt dat Busland, vooraleer te zijn uitgeput, TWINTIG MILLIOEN wel geoefende man-nen kan onder de wapens brengen. 800 huzaren krijgsgevangen. Reuter seint uit Parijs Zondag : Het naderen van twee Duitsehe divisiea was gerapporteerd tusschen de Oise en de Somme en Fransche dragonders waren hen te gemoet gegaan en hadden zeker dorp bezet. Na eenige schoten gewisseld te hebben, trokken de dragonders af, achter hen de huzaren en het Duitsehe voetvolk lokkend in een bosch, waar Fransch voetvolk en vier batterijen artillerie lagen. Als de Duitschers op 500 meters van het bosch waren, openden de batterijen een ver-ûelgend vuur en de vijand legde zijne wapens neer, liet zijne gewonden achter en sloeg op de viucht. De Fransche ruiterij snelde nu terug en 800 Duitschers, erin begrepen een kolonel en tien officieren, werden gevangen genomen. Se Franschen aan België. In den Petit Journal schrijft de befaam.de fransche dichter Jean Richepin : — Het oogenblik nabij, waarop het klin-gelend Angélus onze door de onmenschen bezoedelde hemeltrans gaat zuiveron, is 't vooreerst aan u dat ik denk, o edel ras onzer belgische broeders, onze engelbewaar-ders van het eerste uur, aan u, wiens rijk en gelukkig land zieh van eerst af zoo cdel-moedig ten offer heeft geboden en voor ons heil de vreeselijkste martelie heeft onder-staan.Uit uwe beiaarden ook, uit deze welke de Wandalen hebben laten rechtstaan, zal wel-dra het bevrijdend en wrekende Angélus klingelen. Met u samen zuilen wij er de dank-bare beiaardspelers van zijn. Zoolang eene duitsehe laars op uwen geheiligden grond zal drukken, zuilen wij oordeelen dat de onze het recht niet heeft zieh vrij te gevoelen. 't Is slechts te zamen en eenstemmig dat wij victorie zuilen roepen. Elken dag geheel ten prooi aan de angst en van den reusachtigen veldslag die nog voort-duurt en als verslonden in de stijgendo hoop die hem verlicht, vergeten wij evenwel niet dat het uw bewonderenswaardig voorbeeld is hetwelk ons helpt die angsten te verduren en dat uwe overheerlijke toewijding die hoop voor ons heeft gezaaid. Ten welken prijze,helaas! Wij weten hot maar al te wel. Wij hebben bij ons uwe arme vluchtelingen zien aan komen, vrouwen m t hare kinderen, ouderlingen met verwilderde blikken in het ontdane gelaat, waarop de verschrikking der geleden folt erin gen en der aansckouwde afschuwelijkheden te lezen stond. En wij hebben al de bijzonderheden van uw offer en van uwe marteling vernomen : en tlians gaan die tafereelen, waarvan de monsterachtigheid zoo erg was dat ze denk-beeldig kon schijnen, in hunne afschuwelijke geleefde werkelijklieid door gansch de menschheid gekend zijn en geoordeeld worden.O ! welke lijst misdaden en beestelijkheden zonder naam, zijn de verslagen van uwe onderzoekskommissie over de duitsehe bar-barij in België ! Slechts met roode oogen en tandenknarsend zou men die regels kunnen lezen, met bloed en tranen geschreven : tranen van razernjj en medelijden, bloed dat om bloed roept, dat sclireeuwt om wraak en dat ze zal hebben, onverbiddelijk ! Het zijn nochtans geen dolzinnigen, de ernstige, eerlijke lieden welke die r.'gels geschreven hebben. Tôt voorzitter, leden en sekretarissen, heeft de onderzoekskommissie een staatsminister, senators, schepenen, een legatieraad. Zij haalt slechts feiten aan,' op gekontroleerde getuigenissen vastgesteld Zij zet niets vooruit wat niet bewezen echt is. Zij heeft enkel een proces-verbaal opge-raaakt....Van die verslagen uweï onderzoekskommissie moet men een boek van schande en straf voor Duitschland maken. Wanneer het. oogenblik der afrekening zal daar zijn, môôt dat boek wegen op de handvest. van het recliteçlijk zwaard en er voor 't schuldig ras een guillotinemes van maken. Wij vergeten het niet, weet iiet wel, o on se*

Er is geen OCR tekst voor deze krant.