'à* ' " '* **vv • ï jjg »,- -"" 15^j Vljf-en-Twintigste Jaar, N. 2 Godsdieasi — Msgszia — Etadoia Zaterdag 2 en Zemlag, 5 Jaimari Oî5, —«v,* '* - ,>-* >#———»1— I' IHII I 1^ AU» briefwîsselîngen vrachfc-»rij te zenden aan Aug. Van Iseghem, uitgever voor de naanaL maatsch. « Drukkerij Het Volk », ileersteeg, n° 16, Gant. Bureel van West-Vlaanderen t Gaston Bossuyt, Gilde der A m. feachten, Kortrij k. Telefoon 633 Bureel van Antwerpen, Bratant en Limburg : Viktor Kuyl, Hinde^oroederstraat, 34» Leuven HET VOLK M an scfirijît în s Op aile postkantoren aan 10 f& per jaar. Zes maanden fr. 6.00> î)rie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs volgens tarief. Voorop ta betalen. Rechterlijke herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende hrieven worden geweieerd. TELEEOON N° 137, GonV VerscWInt G ma., per weel*. CHRISTEN WERKMANSBLAD 2 CENTIEMEN HET NUMMER NIEUWJAAR, Het nieuwjaar komt genegen Maar zegt ons niet Of 't meêbrengt Godes zegen Of duur verdriet. 't Geen wij altoos verwachten Is heil en vree ; 't Geen soms ons komt bevracht* Is nood en wee. Ja, wiss'lend zijn de vlagen Van vreugd en smart, Van zoetheên en van plagen, Voor ziel en hart. 't Is heden druk in 't prangen En bitter lot ; 't Zijn morgen jubelzangen En waar genot. Zoo vlieden steeds de jaren Met zuur en zoet, Zoo zien -wij rond ons scharen En 't kwaad en 't goed Zoo keeren aile standen Nu scheef, dan recht. Zoo is 't op aile stranden Voor heer en knecht. Zoo is 't voor echtelingen Nu hard, dan zacht. -, Zoo drijven aile dingen Bij dag en nacht. Zoo eindigt 's menschen leven, 't Zij 't knelt of streelt ; Zoo eindigt lust en streven Naar deugd en weeld. Niets blijft van 't ijdel zwoegen Dan wroeging, spijt ; Maar vroom voor God te ploegen Maakt steeds verblijd. Laat ons dus schatten zaaien Van eeuw'gen duur, En laat de winden waaien 't Zij zoet, 't zij guur. Weldra zal de ure komen Van Ioon of straf, En al het ijdel droomen Verzwindt in 't graf. Voor de Krijgsgevangenen. In den' Osservatore Romano heeft Z. H Je Paus volgende onderrichtingen latei verschijnen : De Bisschoppen in wier bisdommei £r krijgsgevangenen verblijven, zullei ten spoedigste een of, volgens de omstan digheden, meer priesters aanduiden, dii yoldoende de taal dcr gevangenen kennen Desnoods zal men deze priesters bij eei haburig bisdom vragen. Die priesters zullen zieh met allen ijve toewijden aan het geestelijk en tijdelijl welzijn der gevangenen en zullen trachtei heii in hunne verschillende noodwendig heden ter hulp te komen. i Zij zullen onderzoeken of de hun toe jVertrouwde gevangenen, schriftelijk o anderszins nieuws aan hunne familii ïiebben doen geworden. Zooniet, zullei zij hen aansporen het te doen, al ware ' met enkele kaarten. Ingeval van onmo gelijkheid, door onwetendheid of ziekte zullen de priesters het in hunne plaat: doen en aile pogingen inspannen opda! die tijdingen in lianden der bestemme NIEUWJAARSKLOKKEN Scbets uit M Dûrpslevsn. Voor zijne schoenmakerstafel zat Jar Janssen. De arbeid rustte. Met zijne ma gere hand veegde hij nu en dan over de kleine, steeds heldere oogjes, maar heder stonden tranen in die oogen en biggelden over zijne gerimpelde wangen. Zachtjes jfluisterde hij : « Ge zijt oud geworden, Jan, oud, oud ». Nog nooit had hij dit zoo ge-jvoeld als heden. Heden zouden vooi |'t eerst de Nieuwjaarsklokken luiden zonder zijne hulp, voor de eerste maal sedert meer dan 40 jaren. Ja, meer dan |40 jaren lang had hij het nieuwe jaar inge-îuid.In de avondscbemering van den oude-3aarsdag ging hij elk jaar naar den koster pm den sleutel der kerk te halen. Terwijl hij dan den gang betrad, riep de vriende-lijke kostersvrouw reeds uit de keuken : «Kom maar eventjes binnen, Janssen, ge moet immers u\v grogje klaarmaken voor ge naar de kerk gaat. » Janssen wildc In zijne bescheidenheid een beetje tegen-Spartelen, maar de vriendeÉjke vrouw riep: » Neen, neen, dat kan geen kwaad ; gê weet toch wel, wat ik u gezegd heb, hoe 5e het klaar moet maken «.Endanvolgiîe Werkloszensteaa la BslgiS. Werkloozensteun in België is 't groote vraagstuk van den dag. Tôt dan toe was de werkloozenondersteu-ning in België de taak der vakvereenigingen. In vele steden en gemeenten werd de werk-loosheidsverzekering van overheidswege aan-gemoedigd door de stichting van gemeente-,n lijke werkloozenfondsen. Van eenige maanden vôôr 't uitbreken van den oorlog was er veel werkgebrek. Vele vakvereenigingen stonden aldus voor groote uit-gaven.Toen de oorlog uitbrak schorste menig gemeentelijk Werkloozenfonds ziine werking op. De vakvereenigingen stonden dan alleen voor den last en moesten er on der bezwijken. Alleen te Gent werd op dien regel uitzonde-ring gemaakt. De vakvereenigingen vermki-derden 't bedrag der dagelijksche ondersteu-ning naaar breidden het ondersteunings-termijn uit. En 't intercommunaal Werkloozenfonds kwam steeds tussehen, en wel in verhouding van 100 ten honderd. Veel nood werd op die wijze gelenigd. * * * In andere landen, zelfs in degene die niet rechtstreeks in den oorlog zijn betrokken, is de werkloosheid nagenoeg zoo groot als in België, Overal moest dus naar werkloozensteun worden uitgezien. In Nederland heeft men verre-uit de breed-ste staatstusschenkomst verwezenlijkt. Hier eene beknopte ontleding van die tusschen-komst.a) In de eerste plaats neemt het Staats-bestuur voor zijne rekening de helft der uit-gaven van de gemeentelijke werkloozenfondsen, indien deze uitgaven de 75 t. h. overtreffen van het gestemde krediet voor 1914. b) Als de vakvereenigingen aan werkloozensteun hebben uitgeput tôt op 25 ten honderd van hèt vroegere kapitaal, valt de werHoosheidsverzekering geheel ten laste der gemeentelijke werkloozenfondsen. De Staat treedt hier in de plaats der vereeni-gingen, die voor werkloozensteun hunne kas hebben uitgeput. c) Indien de vak\ereeniging besluit hare leden te ondersteunen, die nog nietlang ge-noeg waren aangesloten om recht te hebben op onderstand, komt de Staat tussehen in verhouding van 200 ten honderd. d) Bovenstaande maatregel is ook toe-passelijk op de leden, die reeds hunne statuaire vergoeding hebben uitgeput en voorts ondersteund worden. In de steden en gemeenten waar geene gemeentelijke werkloozenfondsen bestaan, neemt de Staat ten zijnen laste het bedrag der vermeerderingen, te betalen op de werk-loosheidsvergoedingen i_er verzekerde werk-' lieden. /) Ten voordeele der werklieden die slechts enkele uren per dag of enkele dagen per ' week werken, is ook eene breede tussehen-1 komst voorzien. g) Het Staatsbestuur stelt voor de werk-; loosheidsvergoeding, vermeerderingen in-begrepen, op 5 à 6 gulden (10 à 12 fr.) voor ( de hoofden van familie en 8 à 10 fr. voor de ongehuwden en minderjarigen. * ; * * : Er is thans kwestie in België ook dit stel-I sel — of een ander — in toepassing te bren-. gen. Maar in België kan de Staat thans niet tussehenkomen, want. op de Staatsgelden zou de Duitsche overheid beslag leggen. In j plaats van den Staat zou het officieel Hulp-' komiteit, zetelend te Brussel, tussehenkomen ! Het bestuur van het Hulpkomiteit schijnt 1 de zaak volkomen gunstig gestemd. Een : eerste krediçt van één millioen zou daarvoor - bescliikt worden. > Kan het stelsel van Nederland niet gansch l overgènomen worden, dan zou men zieh op een ander stelsel vereenigen, waarvan hier-onder de grondslagen : a) De gemeenten en de vakvereenigingen nog eens het nauwkeurig recept, terwijl de vrouw lachend een klein fleschje in Jans-' sen's zak liet glijden. « Dank u wel, dank u wel mevrouw en Zalig Uiteinde en ook voor u, koster », voegde hij er bij, terwijl hij den grooten sleutel in ontvangst nam. Thuis stookte hij het vuur nog eens op, zette een klein keteltje op en, terwijl het water begon te zingen, steeds luider i en luider en eindelijk sissend overkookte, ■ stopte hij zijn pijpje, goot de punch in een glas en deed er kolcend water bij. Dan zat hij gemoedelijk bij zijne eenvoudige oude tafel, voor zieh het liooge glas met dampende grog, daarnaast den grooten kerksleutel, blies dikke rookwolken uit zij îe pijp en staarde peinzend het kron-kelen van die wolken na. Zeldzame ge-stalten vermengden zieh dan in zijne verbeelding met die rookwolken. Gelukkig en rijk gevoelde hij zieh; met blijde oogen keek hij zijn armoedig kamertje rond, dat door het roode papierscherm zijner lamp in een zacht schemerlicht gehuld was, luisterde naar het gezellig brommen van zijn klein kacheltje en dronk van zijn lekker glaasje. Als eindelijk zijne kleine lamp bijna leeg gebrand en de kolen bijna uitgedoofd waren, was het tijd. Vlug deed hij zijn mantel om, trok zijne pet diep over de ooren, stak den sleutel in den zak en spoedde zieh kerk-waarts. Hier was hij steeds de eerste. Ongeduldig op en neer scbrijdendwachtte hij op de jangens, die hem moesten helpen. zouden elk in gelijke verhouding tussehenkomen om de eene helft der ondersteuning te verzekeren ; de andere helft zou gedragen worden door het Hulpkomiteit ; 6) De ondersteuning, inbegrepen de vermeerderingen, zou 1 frank per werkdag be-dragen ; c) Deze ondersteuning zou echter ver-hoogd worden voor de gehuwden, in verhouding van 25 centiemen per dag voor de vrouw en 15 centiemen voor elk kind be-neden de 14 jaar. De toelagen van het Hulp- ., komiteit zouden in deze bijkomende ondersteuning moeten voorzien. d) Geene ondersteuning zou worden ver-leend aan de werklieden die 30 uren per week gewerkt of meer dan 10 frank per week zouden gewonnen hebben ; e) Wie in bovenstaande voorwaarden onderstand krijgt, wordt van andere ondersteuning uitgesloten. /) De vergoedingen zullen zooveel moge-lijk in geTd worden uitgekeerd ; g) De uitbetaling zal gescliieden onder het toezicht van de gemeentelijke werkloozenfondsen, of bij afwezigheid daarvan door de provinciale of gemeentebesturen ; h) Aan de vakvereenigingen zou 25% worden terugbeta-ald van de uitgaven die zij sinds 2 Augustus 1914 voor werkloozen steun hebben gedaan ; i) Vereenigingen, die geene warkloozen-verzekering bezitten, mogen er eene tôt stand brengen, mits 20 leden te tellen, eene reserve te hebben van 5 frank per lid, eene bestendige inrichting te scheppen ; j) Een komiteit van zes leden zou toe-gevoegd worden aan het officieel Hulpkomiteit om deze nieuwe inrichting der werkloosheidsverzekering te besturen. Waarschijnlijk dezer dagen zal het gunstig besluit van het Hulpkomiteit toe'<®men en zal de inrichting in werking kunnen worden gebracht. Opgedragen aan de voormannen der christene vakbeweging. R. D. Belgische paters in Holland. Dinsdag zijn te Grave in het klooster der Damianen 14 paters van die orde aangokomen uit Munster, waar zij 100 dagen in de gevangenis hadden door-gebracht.Deze paters, onder wie 8 priesters, werden te Aarschot door de Duitschers gevangen genomen. Thans zijn er reeds 50 paters Damianen uit België in het klooster dier orde te Grave ondergebracht. (N. Rott. Ct.) fiaaîpeo voor Belgische \luclitelingen en geinteraeerden in lloiiand. De interneeringsplaatsen van Assen, Zwolle, Kampen en Leeuwaerden zijn afgeschaft. Deze vier kampen worden overgebracht naar Harderwijk en Olde-broek. Harderwijk zal aldus 12.500 per-sonen en Zeist 14.500 personen tellen. Het kamp van Gasterland blijft be-houden.Belgische vluchtelingen, die in de boom-teeltschool te Haarlem verbleven, zijn op verzoek der gemeente-overheid naar het kamp van Numspeet overgebracht. f)ie maatregel heetf onder de Haar-lemsche bevolking groot misnoegen ver-wekt.♦ * * Het Belgisch Komiteit te Middelburg heeft de algemeene alphabetische klas-seering geëindigd van al de Belgische militairen die in Holland verblijven. Voor aile vraag naar geinterneerden in Holland wende men zieh tôt dit regi-ment met de juiste aanduiding van den betrokken soldaat en bijvoeging van een postzegel van 5 cents. | ^ WÊmmIBn^Haa Dezen verschenen eindelijk. Dan stak Janssen den sleutel in de deur en krij-schend ginghet Slot open. Nu klommen ze de eindelooze trappen op naar het klokkenkamertje. De jongens namen de touwen in de hand en waehtten zwijgend Janssen luisterde, hij wachtte op den voorslag van het torenuurwerk, die den eersten slag vooraf moest gaan en vooruit klonk zijne stem. De jongens deden hun best en met den eersten slag van het uurwerk vermengden zieh de eerste klan-ken der klokken. Dan voelde Jan zieh trotsch, want hij had aan 't geheele dorp 't éerst een Zalig Nieuwjaar toegeroepen. Ja, Zalig Nieuwjaar, dat wensehte hij aan de geheele wercld. En terwijl de klokken verder luidden, nam Jan zijne pet af, vouwde zijne handen en bad, — voor de geheele wereld. ' Zoo was het geweest, lange, lange jaren. Maar reeds het vorige jaar was hem het opklimmen naar het klokkenkamertje lastig gevallen, zijn adem ging niet meer al te best en dit jaar kon hij het heelemaal niet meer. Dat had hij met een zwaar hart aan den koster moeten zeggen, en daarom parelden tranen in zijne oogen. Hij zat in zijn kamertje, in het roode schemerlicht der lamp, de ka-chel brandde, zijne pijp rookte, maar de tevreden oudejaarsstemming wilde niet komen. De groote sleutel ontbrak en de grog. Gaarne hadde hij zelf voor een dubbeltje punch gekocht, maar hij had het geld niet. Kon hij van avond Gift voor de Belgen. Te Rotterdam is het stoomschip « Aga-memnan » toegekomen met voedingsmid-delen voor de Belgen. De inhoud van het schip, dat afkomstig is uit New-York, is eene nieuwe gift van de Rockefeller-stichting.Hnlp aa dea Oorlog. De hollandsche dagbladen hebben over eenige dagen gemeld dat voorbereidende vergaderingen hebben plaats gehad, in Den Haag, van een komiteit met het doel een internationaal Hulpfonds te stichten, dat zieh zou bekommeren met het lot der slachtofïers van den oorlog, na de moei-lijlcheden.Het hulpfonds in kwestie zou zieh ook inlaten met het heropbouwen der monu-menten, kerken, biblitoheken, enz. De Minister van België in « Den Haag » heeft het eerevoorzitterschap aanvaard van dit werk, dat geplaatst is onder de hooge bescherming van M. Helleputte, minister van Openbare Werken. HoIIandseh sehip gczoakea. Het Hollandsch stoomschip « Leersum », van Rotterdam, is in den nacht van zaterdag op zondag op eene mijn geloopen en gezonken tussehen Scarborough en Filey (Engelsche kust in de Noordzee). Behalve twee vermisten werd de gansche bemanning aan wal gebracht te Scarborough.Belgisch kerkhof in Engelaod. In Engeland gaat een kerkhof aangelegd worden voor de Belgische, soldaten die daar overlijden aan hunnè wonden. Men weet dat een groot getal onzer gekwetste soldaten daar in de hospitalen verzorgd worden, vooral te Londen en in de omgeving. Tôt hiertoe werden de stoffelijke over-schotten toevertrouwd aan de verschillige kerkhoven der engelsche hoofdstad. Op ingeving van den bestuurder van het katholielc kerkhof der H. Maria, te Kensal-Green, bij Londen, zal nu eene afzonderlijlce plaats voorbehouden blijven voor de belgische soldaten die hun leven ten beste gaven voor het Vaderland. De belgische overheden hebben dit ontwerp ten voile bijgetreden, dat ten andere ook werd goedgekeurd door den aartsbisschop van Westminster. In afwachting dat een monument op die plaats opgericht worde, is nu een eenvoudig groot kruis geplant met het volgende opschrift : Hier rusten belgische soldaten, gestorven voor 's lands eer. Dat God hen de eeuwige rust gunne en dat Belgie hunne gedachtenis in eere houde. Belgische Nolarissen in Engeland. De belgische notarissen in Londen of in 't omliggende verblijvende, zijn te Londen bijeengelcomen om den toestand te bespreken der belgische notarissen in Engeland verblijvende en ook om ver-scheiaene andere nuttige vraagpunten te behandelen. De uitnoodiging tôt de vergaderirg werd gedaan door de notarissen Butaye van IJper; Hertveld en Van H'alteren, van Brussel; Van Bellinghen, van Mechelen Vekemans, van Hoboken; G. Peeters, van Willebroeck. gmaa™mE«ggMW«ffljiiWPi J mn—wiu m,1 iwi !)w«w nog maar eene kleinigheid verdienen, zoo dacht hij. Daar werd zacht aan de deur geklopt en een klein meisje kwam binnen met een paar versleten schoenen in de hand. « Moeder vraagt of ge ze van-avond nog wilt maken, Janssen, omdat 't morgen Nieuwjaar is. Ze waren al lang versleten, maar moeder had geen geld » vervolgde de kleine, terwijl ze een paar dubbeltjes in de handen het rammelen. « Ik krijg punch », dacht de oude, nam zijn gereedschap ter hand en ging ijverig aan 't werk. Het kind was naast hem gaan zitten, legde vertrouwelijlc de arm-pjes op tafel en keek vol verwachting den oude aan. «Vertelt ge mij vandaag niets, Janssen »? vroeg zij eindelijk. « Ik ben oud geworden, Anneke, heel oud ». Verwonderd keek de kleine den man aan. Was Janssen dan niet altijd oud geweest? Zij ten minste had dat steeds gedacht. Ze zei niets meer. Het treurige gezicht van den oude maakte haar verlegen. De schoenen waren klaar en Janssen wilde het loon voor zijn werk in ontvangst nemen. Daar viel zijn blik op het bleeke, magere gezichtje en de armoedige klee-ding van het kind en plotseling dacht Janssen er aan, dat het oude jaar aan het kind den vader had ontnomen en dat hare moeder met een groot gezin zonder mid-delen was achtergebleven. De dubbeltjes vielen weer in het kinderhandje. « Zeg aan moeder, dat Jan Janssen » Oorlogskosten in Engeland. Men meldt uit Londen aan de GazetU de Cologne dat de Daily Chronicle een in) tervieuw afkondigt van den franscheij volksvertegenwoordiger M. Lonquet meÇ M. Lloyd George, kanselier der Schatkist Uit dit intervieuw blijkt dat de maande« lijksche kosten voor den oorlog 45 millioei pond sterling bedragen (voor leger ei vloot.) Engeland heeft tôt heden twee millioej matrozen en soldaten onder de wapens, Sinds het begin van Augustus hebben zicl een millioen en half mannen aangegeveï als vrijwilligers en weldra zal dit geta; 2 y2 millioen bereiken. DET LEVEN IN MIXEMBURG. Een brief uit het Groot-Hertogdon! Luxemburg zegt dat de hoofdstad lang-zamerhand het uitzicht krijgt van voor-heen. De militaire maatregelen die op het volk druk wogen, zijn geheven. De bevolking heeft vooral met vreugde de nieuws-tijding begroet, van de toelating tôt het telefoongebruik ; nochtans moet aile tele-fonisch gesprek in de duitsche taal ge-houden worden. Bijna al de duitsche en fransche soldaten, die tôt over eenige weken nog in de verschillige hospitalen verbleven van het Groot Hertogdom, zijn naar Duitschland overgebracht. IN BELGIË. Miaisîer Helleputte bij de Belgische Vluchtelingen, Minister Helleputte heeft verleden zondag een bezoek gebracht aan de Belgische vluchtelingen te Maastricht. Hij stelde het steunkomiteit eene som gelds ter hand om het te besteden voor een kinderkerst-feest. Die gift werd nog vermeerderd met verscheidene bijzondere giften. Het kinderkerstfeest dat plaats had in' de zaal « De Sphinx » vereenigde een hon-' derdtal kleinen vergezeld van hunne ouders. i De groote zaal was prachtig verlicht en versierd. Een prachtige Kerstboom, voîgeladen met nieuwe kleedingstukken was in 't midden der zaal opgesteld. Na eene aanspraak van een Belg en ookvandenh. Stadler, Belgisch konsulhad een concert plaats van Kerstliederen en daarna werd de Kerstboom verdeeld, onder de zoo ongelukkige kinderen en ouders. Hef WetpkeeF, Om naar Doornijk te gaan. — Van Gent naar Brussel met den tram naar Assche. Uit Brussel van de Rouppeplaats om 8 ure 's morgens met den buurttram heeft men verbinding te Noir Jambon vertrek om 10,35 ure) naar Lens, waai men om 11.15 ure aankomt en terug vertrekt om 12,30 ure naar Tertre. Men komt daar toe om 13.15 ure en vertrekt naar Peruwelz te voet of per rijtuig (15 kilometer). Om 17 ure brengt u een trein naar Doornijk in een uur en hall tijds. Op voorhand zieh verzekeren dat de reis kan voltooid worden. meer dubbeltjes heeft dan zij en dat zij in 't vervolg met de schoenen niet tôt Nieuwjaar moet wachten. Jan kan aile dagen werken. » Zoo sprak Jan en daarbij voelde hij den warmen druk van een kinderhandje in zijne oude eeltige hand en twee blauwe kinderoogen keken hem dankbaar aan. Jan zat weer alleen in zijn kamertje : de sleutel ontbrak en de grog ontbrak, maar de blijde oudejaarsstemming was er weer. Deze nieuwjaarsnacht vond hem gelukkiger dan ooit te voren. Oude tijden trokken zijn geest voorbij en allerlei ge-stalten zag hij in de wolkjes uit zijne pijp, Zoozeer verdiepte hij zieh in zijne herin-neringen, dat hij van lieverlede insluimer-de. — «Wat was dat?» Verschrikt sprong Janssen op en wreef zijne oogen. Luidden de klokken zonder hem ? Had hij zieh dan verslapcn? Neen. Neen, 't is waar. Heden moesten ze zonder hem luiden. Toch moest hij zijn nieuwj aarsgroet aan h'et dorp brengen. Hij sloop naar het raam, opende het en riep zoo hard zijne. oude stem dat toeliet : « Zalig Nieuwjaar. » Nog lang stond hij daar, staande in dtn kouden winternacht, luisterende naar den klank der klokken en bad voor de geheele wereld — zijn laatste nieuwjaarsgebed. , Toen de klokken weer een Nieuwjaa! inluidden, zat de kleine schoenmaker niet meer in zijn eenzaam kamertje ; buiten op het kerkhof sliep hij den laatsten slaap A. K.—D,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.